EK Katılım Öncesi Yardım Aracı (IPA) Çok-yıllı Endikatif Planlama Belgesi (MIPD)* 2011-2013 Türkiye * Kamu kurum/kuruluşlarımıza ilişkin yeni yapılanma, MIPD nin onay süreci sonrasına tekabül ettiğinden Kurum/kuruluşlarımızın isimleri korunmuştur.
İÇİNDEKİLER 1. IPA Stratejik Hedefi... 4 2. IPA Yardımlarının Stratejik Planlaması... 4 2.1. Ülke Sorunları ve İhtiyaç Analizi... 4 2.2. Ulusal Stratejiler... 5 2.3. AB ile İlişkiler... 5 2.4. Alınan Dersler... 6 2.5. Paydaşlar ve Donör Kuruluşlarla İstişareler... 8 2.6. AB Yardımları için Belirlenmiş Öncelikler... 9 3. 2011 2013 Dönemi AB Desteği için Seçilmiş Sektörler... 10 3.1. Adalet, İçişleri ve Temel Haklar... 13 3.2. Özel Sektör Gelişimi... 16 3.3. Çevre ve İklim Değişikliği... 18 3.4. Ulaştırma... 21 3.5. Enerji... 23 3.6. Sosyal Gelişme... 24 3.7. Tarım ve Kırsal Kalkınma... 27 2 2
Özet Bu Çok Yıllı Endikatif Planlama Belgesi nin (MIPD) amacı 2011-2013 proglamlama döneminde Türkiye ye sağlanacak mali yardımlar için AB önceliklerinin belirlenmesidir. Çok Yıllı Endikatif Planlama Belgeleri, cari ilerleme raporu (9 Kasım 2010 da Genişleme Paketi nin parçası olarak kabul edilmiştir), ilgili ülkenin Katılım Ortaklığı belgesinde tanımlanan ihtiyaçlar ile ülkenin kendi stratejilerini esas almaktadır. Söz konusu belge, Türk Hükümeti, yerel paydaşlar, AB üye ülkeleri ve donör kuruluşlarla istişarelerde bulunularak oluşturulmuştur. Son dönemlerde Komisyon, bu sürecin stratejik niteliğinin geliştirilmesine ve ilerleme raporlarında belirtilen önceliklerle mali yardımların programlaması arasındaki bağlantının güçlendirilmesine yönelik bir takım tedbirler almıştır. Bu vurguyu daha iyi resmetmek ve yararlanıcı ülkelerin sahipliliğini kuvvetlendirmek için Komisyon, katılım öncesi yardımların planlamasında sektör odaklı yaklaşımın benimsenmesini önermektedir. IPA yardımlarının etkisini arttırmak ve daha gerçekçi ve ulaşılabilir sonuçlara odaklanmak için Komisyon, çabalarını belirli sektörlere yoğunlaştırmaya karar vermiştir. Sektörel yaklaşım, gerektiğinde ulusal otoritelerin öncülüğünde, hem mükerrer çabaları önleyerek hem de daha fazla etkinlik ile etkililik sağlayarak yararlanıcılar ve donör kuruluşlar arasında işbirliğinin gelişimine katkı sağlayacaktır. Bu yolla tüm paydaşlar, müşterek çabaların nihai etkilerine giderek daha fazla odaklanmış olacaklardır. IPA yararlanıcısı ülkeler tarafından tam anlamıyla olgunlaşmış sektör programı sınırlı sayıdadır. Bununla birlikte, artık öncelikli sektörlere odaklanmaya başlayarak Komisyon, AB ve diğer donör yardımlarının üzerine kurulabileceği bu tür programların gelişimini destekleyebilecektir. MIPD nin kapsadığı dönemde IPA yardımı için belirlenen öncelikler aşağıda belirtildiği gibidir: Türkiye nin ilk önceliği; adalet ve temel haklarda kilit nitelik arz eden reformların gerçekleştirilmesinde hukukun üstünlüğü ile ilgili kritik alanlarda ilerleme kaydedilmesidir. İkinci öncelik; AB standartlarının benimsenmesinde karmaşık mevzuat veya yüksek maliyetli gereksinimlerin bulunduğu ulaştırma, tarım, gıda güvenliği, çevre, iklim değişikliği ve enerji gibi sektörlerde müktesebat uyumunun sağlanmasıdır. Üçüncü öncelik; Türkiye nin ekonomik ve sosyal gelişiminin desteklenmesi ve rekabet edebilirliğinin arttırılmasıdır. Ortak ilgi alanına giren konular olarak desteklenecek yatay öncelikler; sivil toplumun katılımının desteklenmesi, AB programlarına katılımın arttırılması, yüksek düzeyli bir çevre koruması, iklim değişikliğine ilişkin kaygıların yaygın kabulünün sağlanması, kadın ve erkek için fırsat eşitliğinin yaratılması, dezavantajlı ve korunmaya muhtaç kesimlerin desteklenmesi ile iyi komşuluk ilişkilerinin geliştirilmesidir. 2011-2013 proglamlama dönemi için seçilen önceliklerin gerçekleştirilebilmesine yönelik olarak Komisyon, yardımlarını özellikle aşağıdaki sektörlere göre dağıtacaktır: Adalet, İçişleri ve Temel Haklar Özel Sektör Gelişimi Çevre ve İklim Değişikliği 3 3
Ulaştırma Enerji Sosyal Gelişme Tarım ve Kırsal Kalkınma 1. IPA STRATEJİK HEDEFİ AB nin Türkiye ye sağladığı finansal yardımların genel hedefi, Türkiye nin reformlar ile Avrupa Birliği üyeliği yükümlülüklerini tamamiyle yerine getirebilmesini teminen AB hukukuna uyum doğrultusundaki çabalarının desteklenmesidir. 2020 Avrupa gündemi, genişleme sürecinin parçası olan ülkelere reform için önemli bir ilham kaynağı olmaktadır. Türkiye, stratejinin önceliklerini gözden geçirmeye ve ulusal bağlamda başlıca zorluklara adapte olmaya davet edilmiştir. Genişleme politikası ayrıca, iç pazarı genişleterek ve sınır ötesi işbirliğinin gerekli olduğu yerlerde işbirliğini teşvik ederek Avrupa 2020 Stratejisini desteklemektedir. 2. IPA YARDIMLARININ STRATEJİK PLANLAMASI 2.1. Ülke sorunları ve ihtiyaç analizi Türkiye 783,562 km 2 lik yüzölçümüyle başkenti Ankara olan büyük bir ülkedir. 2009 Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemine (ABPRS) göre ülke nüfusu; yarısı 29 yaşından genç olmak üzere 72.6 milyondur. Toplam nüfusun %75 inden fazlası kentsel alanlarda (il ve ilçe merkezleri), geri kalan kısmı ise kasaba ve köylerde yaşamaktadır. Esas olarak, doğurganlık oranındaki gerileme nedeniyle önceleri yüksek olan nüfus artışı kayda değer bir ölçüde düşmüştür. 2009 ABPRS verilerine göre yaşam süresi beklentisi, nüfusun genelinde ortalama 73.7 yıl olmak üzere, erkeklerde 71.5, kadınlarda 76.1 yıldır. 2009 da, 15 yaşın üstündekiler için okur-yazarlık oranı erkeklerde %90.5, kadınlarda ise % 81.1dir. Eğitim seviyesini yükseltmek ve ekonomik olarak rekabet edebilirliği arttırmak Türkiye için acilen çözülmesi gereken bir sorundur. Türkiye dünyanın yedinci büyük ekonomisidir. AB, Türkiye nin toplam ticaretinde %41.7 ve 2010 daki doğrudan yabancı yatırımlarında yaklaşık %76 oranında pay alarak; Türkiye nin açık ara en büyük ekonomik ortağıdır. Türkiye ise, AB nin yedinci en önemli ticari ortağıdır. Türkiye ekonomisi, çoğunlukla iç talebin çöküşü ve büyük sanayileşmiş ekonomilerle arasındaki ticari bağlantılar yüzünden küresel ekonomik krizden çok ciddi bir şekilde etkilenmiştir. Buna rağmen krizin etkileri, esnek bankacılık sektörü ve mali teşvik önlemleri vasıtasıyla azaltılmıştır. Yine de GSYİH 2009 yılında 4,7 daralmıştır. Türkiye ekonomisi iç talep ve hızlı kredi genişlemesi sayesinde 2010 da kendini hızla toparlamış GSYİH % 8.9 oranında artış göstermiştir. GSYİH, 2010 da cari fiyatlarla 539 Milyon Avro ya ulaşmıştır. Aynı sene içinde kişi başına düşen GSYİH 7,315 Avro dur. İşsizlik oranı zamanla kriz öncesi seviyeye döndüyse de 2010 yılındaki %11.9 oranıyla hala yüksek bir seyir izlemektedir. Enflasyon 2010 un mart ayında yüzde dördün altına düşerek son kırk yılın en düşük seviyesine inmiştir. Pozitif ve yüksek orandaki büyümeyi sürdürmek, ülkeyi modernleştirecek ve olumlu bir iş çevresi oluşturacak altyapı ve işgücü piyasası politikalarına yatırım yapılmasını gerekli kılacaktır. AB müktesebatının uyarlanması, Türkiye nin AB standartlarına uyumu hale gelmesi ile yeni ticaret ve yatırım fırsatlarının oluşmasına katkı sağlayacaktır. Türkiye parlamenter bir cumhuriyet ve idari olarak 81 ile bölünmüş üniter yapıda merkezi bir devlettir. Türkiye, Kopenhag siyasi kriterlerini yeterli bir şekilde yerine getirmeye devam 4 4
etmektedir. 2010 yılında anayasal değişiklikleri (mevcut anayasa 1982 Anayasasıdır) içeren bir paketin geçirilmesi için yoğun çaba gösterilmiş ve söz konusu paket 12 Eylül referandumunda kabul edilmiştir. Değişim paketi; adalet, sosyal ve ekonomik haklar, ombudsman kurulması ve kişisel verilerin korunması gibi Türkiye nin üyelik sürecinde uzun süredir önem arz eden konulara değinmektedir. Anayasal değişiklikler doğru yönde atılan önemli adımlardır. Bununla birlikte, anayasal reform desteğini güçlendirmek için bütün politik tarafları içeren geniş halk katılımı gerekmektedir. Bu reformların ilgili mevzuatlarla, düzgün biçimde yürütülmesinin temin edilmesi önem arz etmektedir. Uygulamada ifade özgürlüğünün güvence altına alınması başta olmak üzere temel haklar konusunda daha fazla sonuca ihtiyaç duyulmaktadır. Kadınların işgücüne, eğitime, politikaya ve sosyal hizmetlere katılımındaki yetersizlik Türkiye nin önemli sorunlarındandır. Hükümetin Kürt meselesine ciddi şekilde eğilen demokratik açılımı ise takip edilmelidir. 2.2. Ulusal stratejiler Türkiye nin 2007 2013 9. Kalkınma Planı (KP), 2006 da kabul edilmiştir ve beş temel amacı bulunmaktadır: Rekabet Edebilirliğin Arttırılması, İstihdamın Arttırılması, İnsani Gelişmişlik ve Sosyal Dayanışmanın Güçlendirilmesi, Bölgesel Kalkınmanın Sağlanması ile Kamu Hizmetlerinde Kalite ve Etkinliğin Arttırılmasıdır. KP nin uygulanması Devlet Planlama Teşkilatı tarafından izlenmektedir. Ayrıca uygulaması yine DPT tarafından izlenen Ulusal Kırsal Kalkınma Stratejisi (NRDS) 2006 da kabul edilmiştir. IPA yardımları, öncelikleri Türkiye nin katılıma yönelik çalışmalarıyla örtüştüğü için KP ve NRDS nin yürütülmesini destekleyecektir. IPA nın katkılarıyla, Türkiye KP ve NRDS nin amaçlarına çok daha çabuk ulaşacaktır. Türkiye ayrıca Aralık 2008 de Avrupa Birliği Müktesebatının Üstlenilmesine İlişkin Ulusal Program (NPAA) ı kabul etmiştir. NPAA, 2008 Katılım Ortaklığı Belgesinin kısa ve orta vadeli önceliklerine değinerek Türkiye nin AB ye uyum sürecinde planladığı adımları detaylandırmaktadır. NPAA altında belirtilen öncelikler; kamu yönetimi, yargı reformu, işkence ve kötü muamelenin önlenmesi, yargıya erişim, ifade özgürlüğü, temel haklar, kadın, çocuk ve sendikal haklar konularındaki politik kriterlerin yanı sıra, ekonomik politikaların koordinasyonu, maliye politikaları, düzenleyici reformlar, yatırım ortamı, işgücü piyasası, sosyal güvenlik ve yardımlar, eğitim, sağlık, enerji ve ulaştırma ile müzakere fasılları aracılığıyla müktesebat uyumuna yönelik sektörel tedbirler gibi alanlardaki ekonomik kriterlerden oluşmaktadır. Bu öncelikler Katılım Ortaklığı Belgesinde ve AB nin ilerleme raporunda belirtilen öncelikleri yansıtmakta olup kullanılması durumunda yukarıda belirtilen ekonomik ve politik zorlukların çözülmesi için uygun zemin oluşturacaktır. Avrupa Birliği Genel Sekreterliği 2010 yılı mart ayında, Türkiye nin kısa dönemde müktesebata uyum planını belirleyen Türkiye nin Katılım Süreci için AB Stratejisi 2010-2011 Eylem Planı nı kabul etmiştir. Uyumlaştırma çabaları; fasılların açılmasında daha fazla ilerleme kaydedilmesi için gerekli kriterlerin karşılanması konusunda Türkiye'nin çabalarını arttırması gerektirdiği, katılım müzarekerelerinin daha talepkar bir aşamaya geldiği bu dönemde, özellikle önem kazanmaktadır. MIPD'de geçen öncelikler, bu gibi strateji belgeleri temel alınarak hazırlanmıştır. 2.3. AB ile ilişkiler Türkiye, Avrupa ile entegrasyon projesi bağlamında ortak üyelik statüsündedir. Avrupa Ekonomik Topluluğu Türkiye Ortaklık Anlaşması 1963 te, AB - Türkiye Gümrük Birliği Anlaşması ise (aşamalı olarak geliştirilmek üzere) 1995 te kabul edilmiştir. Türkiye, Aralık 2009 Helsinki Avrupa Konseyi Zirvesi nden bugüne AB aday ülkesidir. Katılım müzakereleri Ekim 2005 itibariyle başlamıştır. Bu süreçte on üç fasıla yönelik müzakereler açılmış ve bir fasıl geçici olarak kapatılmıştır. Şubat 2008 de Konsey, revize edilmiş bir Katılım Ortaklığı 5 5
Belgesini Türkiye ile birlikte kabul etmiştir. Katılım müzakereleri, Türkiye'nin daha karmaşık ve kapsamlı reformlar gerektiren alanlarda gerekli şartların yerine getirilmesine yönelik çabalarını arttırmasını gerektiren, daha talepkar bir aşamaya gelmiştir. AB ye katılım süreci Türkiye ye demokrasi ile temel hakları güçlendirmek ve ülkeyi daha fazla modernleştirmek için bir fırsat sunmaktadır. Katılım müzakereleri bağlamında, bir önceki MIPD nin hazırlandığı 2009 yılı başından beri üç müzakere faslı açılmıştır. Bunlar; Haziran 2009 da açılan Vergi, Aralık 2009 da açılan Çevre ve Haziran 2010 da açılan Gıda Güvenliği fasıllarıdır. AB finansal desteği, katılım sürecini destekleyen ve Türkiye nin katılım çalışmalarına olduğu kadar ülkenin ekonomik ve sosyal modernleşmesi için de gerek duyduğu reformları yerine getirmesine yardımcı olan Katılım Öncesi Yardım Aracı (IPA) vasıtasıyla sağlanmaktadır. IPA programı, Türkiye nin katılım süreciyle ilgili reform çalışmalarını daha hızlı ve daha verimli bir şekilde yürütmesi ve tamamlaması için gerekli uzmanlığı sağlamaktır. IPA altındaki mali yardımlar, merkezi olmayan bir idari yapılanmayla yürütülmektedir. Yardımlar, Komisyon tarafından yürütülen ve IPA nın I-IV bileşenleri için 2009'da tamamlanan akreditasyon sürecini takiben Türk otoritelerince yönetilmeye başlamıştır. Bu bağlamda, 2010 un odak noktası bu bileşenler altındaki uygulamalara başlanması olmuştur. Türkiye nin; tahsis esilen fonları hazmetmeye, beklenen sonuçlara ulaşmaya ve I-IV bileşenlerine ilişkin uygulamaları planlandığı şekilde gerçekleştirmeye ilişkin kapasitesini arttırması gerekmektedir. Ayrıca, kırsal kalkınma bileşeni (V. Bileşen) altındaki yetki devri ile ilgili hazırlıkların, ilgili fonların uygulamasının gecikmemesi açısından tamamlanması gerekmektedir. Ulusal Yetkilendirme Görevlisi (NAO) tarafından yapılan denetim; izleme ve denetleme faaliyetleri dâhil sistemin zayıflıklarını ortaya koymalı, proje ve programlama döngülerinin kalitesi ile verimliliğini daha çok arttırmalıdır. 2.4. Alınan dersler Türkiye 2007-2013 dönemi için, IPA nın 5 bileşeni altında toplam 4.87 Milyar Avro tutarında yardım almaktadır. Mali yardımların geliştirilmesinde, Komisyon un geçmiş performanslar üzerine yaptığı incelemeler ile yakın zamanda yapılan denetim ve değerlendirmeler 1 ışığında alınan aşağıdaki dersler göz önünde bulundurulmuştur: (1) Yardımların stratejik altyapısının genelde yetersiz kaldığı göz önünde bulundurularak 2011 2013 yılları için yeniden hazırlanan MIPD, belirli sektörlerin gündeme getirilmesi aracılığıyla IPA için daha stratejik ve odaklı bir çerçeve oluşturulması yönünde bir adım olmayı hedeflemektedir. IPA'nın I. bileşeni altındaki sektör tanımlarının gözden geçirilmesi; MIPD, yıllık programları ve izleme komiteleri arasında daha yüksek düzeyde istikrar ve daha belirgin bağlantıların oluşturulmasını amaçlamaktadır. 1 Avrupa Sayıştay ının (ECA) "Türkiye'ye sağlanan katılım öncesi yardımların Avrupa Komisyonu nca yönetilmesi" konulu özel raporu. IPA kapsamında Türkiye'ye tahsis edilen katılım öncesi yardımların programlamasının müdahale mantığına yönelik değerlendirme 2009 yılının eylül ayında tamamlanmıştır: "aday ülkelere sağlanan mali yardımlar bağlamında Avrupa Komisyonu nun müdahale mantığının özel değerlendirmesi ve MIPD 2010-2012 revizyonuna ilişkin olarak alınan temel dersler, Bir vaka analizi - Türkiye". 2008 ve 2010 yılları arasında ayrıca birçok tematik değerlendirme yapılmıştır. Türkiye ye tahsis edilen AB katılım öncesi yardımlarının Ara Değerlendirmesi Ülke Programı 2010 yılında tamamlanmıştır. Mali yardımların etkinliğinin ve etkisinin arttırılması ihtiyacı, İsveç Dönem Başkanlığı ile Komisyon tarafından 2009 yılı ekim ayında Brüksel'de düzenlenen konferansın sonuçlarından biridir ve Aralık 2009 tarihli Konsey kararlarıyla Üye Devletler tarafınca da doğrulanmıştır. 6 6
(2) Yetersiz yönlendirme, AB yardımlarının önceliklerinin belirlenmesinde kriter eksikliği, geçmişte yapılan yardımların başarısı ile ilgili ölçülebilirliğin zayıflığı gibi sorunlar yaşanmaktadır. Bunun sonucu olarak Komisyon, yardımların programlanması ve izlemesinin geliştirilmesine yönelik birtakım tedbirler gündeme getirmiştir. Proje tasarımının güçlendirilmesi ve yeni MIPD ile sektör stratejilerine daha fazla gönderme yapılması yoluyla, IPA nın I. bileşenin yıllık programlama sürecinde yeni düzenlemeler ortaya konulmuştur. NPAA ve Katılım Ortaklığı Belgesinde adı geçen alanların çokluğuna rağmen, MIPD çok geniş öncelikleri kapsamaktadır. Bu anlamda, tüm reform ihtiyaçlarını sıralayan bir yaklaşım yerine gelecek yıllarda gerçekleşmesi muhtemel somut destek projelerine yönelik alanların dâhil edilmesi ve önceliklerin daha belirgin ve odaklı hale getirilmesi için çaba gösterilmektedir. Bu durum, MIPD'yi daha gerçekçi, stratejik ve konuyla ilgili bir başvuru belgesi haline getirecek olup istenilen sonuçlara ulaşılıp ulaşılamadığının değerlendirilmesine de fırsat verecektir. Mevcut MIPD, gelecek dönemlerde daha da gelişmesi beklenen sektör esaslı yaklaşıma doğru atılmış önemli bir adımdır. (3) Geçmişte uygulanan projelerle çoğunlukla amaçlanan çıktılara ulaşılmış ve sonuçlarda sürdürülebilirlik sağlanmış olsa da yardımların sonuçları ve etkileri her zaman ölçülebilir nitelikte olamamıştır. Bu nedenle amaçların, sonuçların ve göstergelerin daha ölçülebilir olmasını teminen programlama ve proje tasarımı aşamalarının daha iyi yönetilmesi gerekmektedir. (4) Teknik yardımların uygulama aşamasına geçiş öncesinde yaşanan gecikmeler göz önünde bulundurulduğunda, yönetim ve kontrol sistemlerinin güçlendirilmesi ile fonları idare etmekten sorumlu ulusal otoritelerce daha net ve detaylı satın alma süreç planlamalarının yapılması ihtiyacı ortaya çıkmaktadır ve bu bağlamda kapasite arttırılması yoluyla mali işbirliği uygulamalarını geliştirmeye yönelik tedbirler alınması önem kazanmaktadır. (5) Türkiye Cumhuriyeti devlet bakanlıkları ve AB tarafındaki muhatapları arasındaki ilişkinin geliştirilmesi ve müktesebatın uygulanmasına yönelik olarak, taraflar arası bilgi değişiminin faydalarından tam anlamıyla yararlanılmasını sağlayan eşleştirme mekanizmasının daha geniş kullanımı öngörülmektedir. (6) Sivil toplum alanındaki çabalar, sivil toplumun geliştirilmesine yönelik açık bir strateji oluşturmak için temel örgütlerin bir araya getirilmesi ile Türkiye'nin AB'ye katılım hazırlıkları bağlamında beklenilen katkıyı en üst düzeye çıkarmaya odaklanmaktadır. (7) Donör işbirliğinin genişletilmesi yönünde beliren ihtiyaç göz önüne alınarak Avrupa Birliği Türkiye Delegasyonu önderliğinde; AB üye devletleri, Uluslararası Finansman Kuruluşları (IFI) ve diğer uluslararası ve iki taraflı donör kuruluşlar, Türkiye nin mali ve teknik işbirliğinde yeralan ilgili tüm aktörler düzeyinde sistematik olarak genişletilmiş bir işbirliğini kabul etmişlerdir. Bu çalışmalar, Paris ve Accra Zirvelerinde ortaya konulan, yardımların etkinliğine ilişkin ilkeler kapsamında yapılanmaktadır. (8) Komisyon tarafından finanse edilen Türkiye'de Cinsiyet Eşitliği üzerine hazırlanan değerlendirme raporu, IPA yapısı altında toplumsal cinsiyet eşitliği politikasının sistematik olarak yürütülmesi gerektiğini vurgularken; siyasi kriterlere odaklanan tematik rapor, projeler arasında doğru önceliklendirme yapılabilmesini teminen, özellikle cinsiyet eşitliği alanındaki göstergelere vurgu yapmaktadır. 7 7
2.5. Paydaşlar ve donör kuruluşlarla istişareler 2009 2011 yılı MIPD nin gözden geçirilmesi sonrası ilgili belgenin Türk tarafıyla istişaresini takiben Avrupa Komisyonu, 2010 yılı başında biten değerlendirmesi ile 2010 yılı programlamasında esas alınan stratejik önceliklerin bir programlama yılı daha geçerli olabileceğine karar vermiştir. 2011 2013 yılına ait MIPD de, katılım oranının arttırılması ve daha fazla sektör odaklı bir yaklaşımın benimsenmesine vurgu yapılmaktadır. Bu önceliklerin belirlenmesi, Türk otoritelerince daha yüksek düzeyde katılımın sağlaması, farklı alanlardaki siyasi reform öncelikleriyle daha yakın bağların kurulması ve mevcut ulusal sektör stratejilerinin uyum kapasitelerinin arttırılmasıyla mümkün olacaktır. IPA İzleme Komitesi tarafından, Türkiye ye yapılan IPA yardımlarını giderek daha sektörel programlama yaklaşımına kaydırmaya ve programlamayı daha öncelik odaklı hale getirmeye yönelik yeni karar 16 Ekim 2009 tarihinde alınmıştır. 2011 2013 yılı MIPD görüşmelerinin bir parçası olarak Türkiye, IPA yardımlarına ilişkin gelecek üç yıllık stratejik önceliklerini paylaşmak üzere Komisyon'a davet edilmiş ve Ulusal IPA Koordinatörü olan Avrupa Birliği Genel Sekreteri'nce (ABGS), yardımlara yönelik öncelikleri belirlemek amacıyla önemli kamu kuruluşları ile yararlanıcıların davet edildiği bir dizi çalışma grubu toplantısı düzenlenmiştir. Ulaşılan çıktılar, mevcut ve hazırlık aşamasında olan ilgili ulusal sektör strateji taslakları ile belirlenen farklı sektörler için gösterge niteliğini haiz önceliklerdir. 29 Nisan 2010 tarihinde Ankara'da, yeni yaklaşımın potansiyel faydalanıcılara ve sivil toplum temsilcilerinin de dahil olduğu farklı kesimlerden paydaşlara aktarıldığı müşterek bir seminer düzenlenmiştir. Çalışma gruplarının sonuçları aynı faaliyette Komisyon ile tartışılmıştır. Türkiye, ilerleyen yıllara yönelik olarak katılım müzakerelerinde yer alan fasılların açılış ve kapanış kriterlerinin karşılanması için önemli derecede ilerlemenin kaydedilmesi beklenen müktesebat faslı önceliklerini tanıtmıştır. 2011 2013 yılları için düzenlenen cari MIPD, Türk otoriteleri tarafından belirlenen önceliklere göre hazırlanmıştır. Söz konusu öncelikler, Komisyon yetkilileri tarafından incelenip yorumlanmış ve "Katılım Ortaklığı" ile "AB Katılım Müzakereleri" sürecindeki önceliklerle uyumlu olduğu teyit edilmiştir. Bu yolla yeterli seviyede sahiplenme ile MIPD'de belirtilen amaç ve göstergelere ulaşılması temin edilmiş olacaktır. Komisyon, MIPD'de yer almak üzere seçilen sektörlere yönelik olarak daha standart bir yaklaşımın benimsenmesinde karar kıldığından, Türk otoritelerince önerilen sektörler MIPD'de belirtilen sektörlerden kısmen farklılık göstermektedir. Bununla birlikte sektör hedefleri, Türk taraflarınca önerilen önceliklerle örtüşmektedir. 2011 2013 yılı MIPD nin ilk taslağı, Türk tarafıyla Temmuz 2010'un ikinci yarısında gözden geçirilmiş, ilgili yazılı görüşlerse Ekim 2010'da alınmıştır. Buna ek olarak, taslak belge üzerinde; Türk yararlanıcıları ile 24 Kasım 2010 tarihinde, 25 Kasım 2010 tarihinde de üye devletlerin Ankara'daki büyükelçilikleri, IFI lar, çift taraflı ve uluslararası kuruluşlar ile sivil toplum örgütleriyle istişarelerde bulunulmuştur. Bu istişareler tüm paydaşlar tarafından olumlu karşılanmış, taraflar arasında önemli görüş alışverişlerine olanak sağlamış ve sahipliliği arttırmıştır. Bu istişarelerin sonuçları, seçilen öncelikler ve sektörlere yönelik geniş bir desteğin olduğunu göstermiş ve taslak belgenin revize edilmesine imkân tanımıştır. MIPD de özellikle aşağıda belirtilen düzenlemeler yapılmıştır: Kamu Yönetimi Reformu alanında yer alan aktiviteler, ayrı bir sektör olacak şekilde ele alınmış ve MIPD'de geçen diğer alanlara entegre edilmiştir. Cinsiyet eşitliği ve sivil toplum desteği gibi yatay önceliklere daha fazla vurgu yapılmıştır. 8 8
Sektörlerin hedef ve göstergeleri ile mevcut durumun özetlenmesine ilişkin olarak daha fazla ilerleme kaydedilmiştir. 2.6. AB yardımları için belirlenmiş öncelikler MIPD tarafından kapsanan süre için belirlenen IPA yardım öncelikleri aşağıda belirtildiği gibidir: Türkiye için temel öncelik, yargı ve temel haklar alanlarında kilit nitelik arz eden reformların gerçekleştirilmesi adına hukukun üstünlüğü gibi kritik alanlarda ilerleme kaydedilmesidir. İkinci bir öncelik; ulaştırma, tarım, gıda güvenliği, çevre, iklim değişikliği ve enerji gibi kapsamlı mevzuata sahip ya da AB standarlarına ulaşmanın yüksek maliyet gerektirdiği alanlarda müktesebatın uyumlaştırılmasıdır. Üçüncü bir öncelik ise, Türkiye'nin ekonomik ve sosyal kalkınmasının desteklenmesi ve rekabet edebilme gücünün arttırılmasıdır. Kesişen konular (cross-cutting) adı altında desteklenecek yatay öncelikler; sivil toplumun katılımının desteklenmesi, AB programlarına katılımın arttırılması, yüksek düzeyli bir çevre 2 koruması, iklim değişikliğine ilişkin kaygıların yaygın kabulünün sağlanması, kadın ve erkek için fırsat eşitliğinin yaratılması, dezavantajlı ve yardıma muhtaç kesimlerin desteklenmesi ile iyi komşuluk ilişkilerinin geliştirilmesi olarak sıralanabilir. Bu yatay öncelikler bağımsız olarak desteklenebileceği gibi diğer öncelik alanlarındaki programlar ve projelerin bir parçası olarak da ele alınabilecektir. Bu öncelikler doğrultusunda, MIPD'deki sektörler, Türkiye'nin üyelik sürecinde Kopenhag kriterlerini, özellikle politik kriterleri, tam anlamıyla sağlaması için süregelen zorluklar göz önünde bulundurularak seçilmiştir. Bununla birlikte, Türkiye'nin katılım çalışmaları kapsamında desteğe ihtiyaç duyduğu her alanın, gelecekteki üç yıl içerisinde MIPD altında finanse edilmesi mümkün olmayıp öncelik, büyük etkiler yaratacak alanlara verilmiştir. Ayrıca, bazı alanlarda sağlanacak yardımlar; IPA kapsamında AB, donör kuruluşlar ve IFI lar tarafından tahsis edilecekken Türk tarafı bazı alanlarda ulusal fondan katkı yapmaya karar vermiştir. Seçilen bu sektör ve öncelikler, hızlandırıcı etkiye ve AB desteklerine ilave katma değer kazandırma potansiyeline sahip bulunmaktadır. Sektörler arası bağlantıların mevcut olduğu durumlarda, sağlanan yardımların karşılıklı olarak birbirini desteklediğinden emin olmak için söz konusu bağlantıların varlığı incelenebilecektir. Bu inceleme özellikle, Türk tarafınca reformlara ilişkin olarak güçlü bir sahipliliğin ve siyasi taahhütlerin bulunduğu, kapsamlı sektör stratejilerinin olduğu veya olacağı durumlarda yapılacaktır. AB yardımları, katma değer sağlamaya yönelik, AB programlarının süresinin ötesinde sürdürülebilir bir şekilde devam edecek önemli reform süreçlerini başlatacaktır. Avrupa 2020 Stratejisi doğrultusunda Türkiye, aynı zamanda ekonomik kalkınmasından kaynaklanan emisyon yoğunluğunun azaltılması başta olmak üzere iklim değişikliğiyle bağlantılı sorunların da gündeme alınmasını sağlamalıdır. Sera gazı emisyonlarının azaltılması; ulaşım, enerji, çevre ve iklim değişikliği ile tarım ve kırsal kalkınma sektörleri öncelikli olmak üzere MIPD'de yer alan ilgili her sektör için dikkate alınmalıdır. Ayrıca, tüm mali yardımlar sürdürülebilir kalkınma ilkesiyle uyumlu olmalı, Çevresel Etki Analizi (EIA) ile Kuşlar ve Habitat Direktifleri gibi AB nin çevreyle ilgili müktesebat gereksinimlerini karşılamalıdır. 2 AB tarafından finanse edilen tüm yatırım projeleri sürdürülebilir kalkınma ilkeleri ile ilgili diğer çevresel gereksinimleri karşılamalıdır. 9 9
3. 2011-2013 DÖNEMİ AB DESTEĞİ İÇİN SEÇİLMİŞ SEKTÖRLER Avrupa Komisyonu, 2011 2013 programlama dönemini desteklemeye yönelik belirli öncelikleri gerçekleştirmek için mali yardımlarını sırasıyla şu sektörlerde yoğunlaştıracaktır: (1) Adalet, İçişleri ve Temel Haklar (2) Özel Sektör Gelişimi (3) Çevre ve İklim Değişikliği (4) Ulaştırma (5) Enerji (6) Sosyal Gelişme (7) Tarım ve Kırsal Kalkınma Seçilen sektörler, Türkiye tarafından belirlenen ve yüksek düzeyde katılım arz eden sektörlerdir. Sınırlı sayıda sektörün seçilmesi AB yardımlarına yönelik olarak, beklenen sonuçlara ulaşılmasını ve yukarıda bahsi geçen deneyimler ışığında öngörülen hedeflere sürdürülebilir bir şekilde ulaşılmasını amaçlayan, hedefe yönelik bir yaklaşımı beraberinde getirmektedir. MIPD nin genel amacı doğrultusunda şekillenmiş yedi sektörün dışında, birbiriyle ilişkili alt sektörler, stratejiler ve belirli öncelikler bulunmaktadır. Bunların bazılarında mali yardımların kullanılmasına ilişkin olarak; gerekli stratejileri, kurumsal çerçeveyi, performans değerlendirmelerini ve koordinasyon mekanizmalarını içeren daha sektör odaklı bir yaklaşımın benimsendiği yeni bir süreç başlamıştır. Bununla birlikte sektörlerin birçoğu; stratejiler, kurumsal çerçeve ve öncelikler bakımından tutarlılık arz ederken, sektörler ve alt sektörler arasında güçlü bir koordinasyonun varlığı reform sürecinin bir bütün olarak yürütülmesi bakımından büyük öneme sahiptir. Dikey ve yatay reformlar arasındaki bağlantılar bu anlamda giderek önem kazanmaktadır. Bu nedenle daha geniş kapsamdaki sektörler seçilmiştir. Birçok program ve projede, maksimum düzeyde etkinin temin edilmesi amacıyla her aşamada güçlü bir koordinasyon yapısına ihtiyaç duyulacaktır. Bu sektörleri desteklemeye yönelik mali yardımların, IPA programının I., III., IV. ve V. bileşenlerine sağlanan yardımlar kapsamında tahsisatı yapılacaktır. Uygulamalar; teknik yardım, eşleştirme, inşaat ve tedarik sözleşmeleri ile hibe programları aracılığıyla gerçekleştirilecektir. Mali yardımların daha etkin dağılımını teminen Avrupa Komisyonu ile Türk tarafınca uygun karşılanması durumunda donör kuruluşlarla ortak finansman anlayışı gibi diğer mali yardım araçları 2011 2013 yılları için kullanılabilir. Bunun yanı sıra, Türkiye nin Birlik Programlarına katılımına destek sağlamak amacıyla IPA fonlarının kullandırılmasına devam edilecektir. Genişleme Stratejisine Yönelik Avrupa Komisyonu Bildirgesi ile 2007 2008 Yılları Ana Sorunları ve en güncel Strateji Dökümanları (2008, 2009 ve 2010); sivil toplumun önemini ve katılımcı bir demokrasideki rolünü vurgulamaktadır. IPA, çok yararlanıcılı program ve IPA ulusal programı tarafından finanse edilen Sivil Toplum Aracı ( CSF ), sivil toplumun gelişimine mali destek sağlamak amacıyla oluşturulmuş bir finansal yardım aracıdır. Sivil Toplum Aracı, işleyen bir demokrasinin ön koşulu olması nedeniyle ifade özgürlüğünü güçlendirmeye yönelik müdahaleleri içermektedir. Basın özgürlüğüne imkân tanıyan hukuki 10 10
bir çerçeve yürürlüğe konulmalıdır. Batı Balkanlar ve Türkiye de, Sivil Toplum Kuruluşları için Teknik Destek Projesi (TACSO) tasarlanmış olup bu iletişim ağı, 2009 sonbaharında faaliyete geçirilmiştir. Ayrıca AB Delegasyonu, hükümet, sivil toplum ve diğer donör kuruluşların temsilcilerinden oluşan Yerel Danışma Grupları da oluşturulmuştur. 2010 yılı genişleme stratejisi önerilerine göre, yolsuzlukla mücadele genişleme sürecindeki çoğu ülke için çok zorlu bir yoldur. Yolsuzlukla mücadeledeki güvenilir somut sonuçlar ve performanslar Avrupa Birliği katılım sürecindeki ilerlemelerde önemli adımlardır. Yolsuzluk, birçok ülkede yaygınlığını koruduğu ve mücadele gerektirdiği için mali yardımlar bu alanlara özel önem atfetmektedir. Programlama ve uygulama aşamalarında, özellikle sosyo-ekonomik destek programları kapsamında cinsiyete ilişkin fırsat eşitliği ve ayrım gözetmeme hususları dikkate alınmalıdır. Başta kamu hizmeti, yasama ve sosyo-ekonomik gelişmeyle ilgili konular olmak üzere, IPA çatısı altında programlaması yapılan tüm aktivitelerde azınlıkların ve korunmaya muhtaç grupların öncelikleri göz önünde bulundurulmalıdır. Rekabet Edebilirlik, Çevre ve İklim Değişikliği, Ulaştırma, Sosyal Gelişme ile Tarım ve Kırsal Kalkınma sektörlerine yönelik mali yardımların, IPA nın III. ve V. bileşenleri için mevcudiyetini sürdüren Operasyonel Programlar altında sağlanmasına devam edilecektir. Buna ek olarak IPA nın I. bileşeni altında ilave yardımlar da tahsis edilecektir. Ayrıca, I. bileşende maksimum etkiye ulaşmak için; Adalet, İçişleri ve Temel Haklar ile Enerji sektörlerine de odaklanılacaktır. Sektörlere ilişkin öngörülen hedeflere ulaşılıp ulaşılmadığını ölçmek amacıyla oluşturulmuş temel göstergeler aşağıda sıralanmaktadır: Sektörler altında sıralanan göstergelerin en az %70 i, 2011 2013 yıllarında IPA nın I. bileşeni kapsamında hazırlanan projelere konu edilmiştir. Siyasi kriterler altında ve müktesebat uyumu kapsamında belirlenmiş sektörlerin temel alındığı fasıllarda önemli ölçüde ilerleme kaydedilmiştir. (2013 sonrası döneme ilişkin Türkiye nin İlerleme Raporunda belirtildiği üzere) Programlama ve proje düzeyinde; sektör, alt sektör, sonuçlar ve aktivitelere ilişkin daha ayrıntılı göstergeler bulunacaktır. 2011-2013 3 yılları için hazırlanan Çok Yıllı Endikatif Mali Çerçeve belgesine göre Türkiye ye, katılım öncesi yardım kapsamında yaklaşık olarak 2616.9 Milyon Avro tutarında fon tahsis edilecektir. Sektörlere ve yıllara göre yapılması planlanan mali yardımların dağılımı aşağıda görüldüğü gibidir: 3 COM (2009) 14 Ekim 2009, 543. 11 11
Sektörlere göre Mali Yardımların Göstergesel Dağılımı ( milyon) 2011-2013 2007-2010 Dönemi 2011-2013 Dönemi Adalet, İçişleri ve Temel Haklar 373.46 439.77 17 % Özel Sektör Gelişimi 250.22 311.74 12 % Çevre ve İklim Değişikliği 346.34 465.64 18 % Ulaştırma 270.69 336.29 13 % Enerji 3.85 129.35 5 % Sosyal Gelişme 546.61 310.42 12 % Tarım ve Kırsal Kalkınma 405.63 593.69 23 % TOPLAM 2196.80 2586.9 100 % IPA bileşenlerine göre uygulanacak mali yardımların dağılımı aşağıdaki gibidir: Milyon Avro IPA Bileşeni 2011 2012 2013 Geçiş Dönemi Desteği ve Kurumsal Yapılanma 228.62 233.90 238.33 Sınır-ötesi İşbirliği* Bölgesel Kalkınma 9.78 9.97 10.17 293.40 367.81 378.00 İnsan Kaynaklarının Geliştirilmesi 77.60 89.93 96.00 Kırsal Kalkınma TOPLAM 172.50 197.89 213.00 781.90 899.50 935.50 * IPA II. bileşeni, Sınır-ötesi İşbirliği, ayrı bir MIPD ye konudur. Finansman yardımları öngörüsel niteliktedir ve programlama sırasında mali ihtiyaçlara göre revize edilebilir konumdadır. Komisyon 3 yıllık dönem için, mali yardımların yaklaşık olarak %2 5 lik dilimini sivil toplumu destelemeye ayırmayı amaçlamaktadır. Buna ek olarak, IPA bu sektörlerin kapsamı dışında kalan yatay özelliğe sahip: i) proje / sektör programı belirlenmesi ve hazırlanması ii) belirli bir zaman çizelgesine göre kabul edilmesi / uygulanması gereken müktesebatla ilgili eylemler( örneğin: müzakere çerçevesi ve NPAA) iii) yukarıda belirtilen sektörlerden birine dahil olmamakla birlikte ülke için uygun 12 12
olan Birlik Programlarına katılım iv) bunun yanı sıra IPA programlarının uygulanması, izlenmesi ve denetimine ilişkin destek tedbirleri gibi aktiviteleri de finanse edebilir ancak destekler bunlarla sınırlı değildir. 3.1. Adalet, İçişleri ve Temel Haklar 3.1.1. Sektörün Tanımı Genişleme hususunda varılan yeni mutabakat ve 5. genişlemeden elde edilen tecrübeler dikkate alındığında, demokratikleşme ve hukukun üstünlüğü üyelik sürecinde aday ülkeler tarafından ele alınması gereken ana önceliklerdir. Son yıllarda gerçekleştirilen önemli demokratik reformlara rağmen hukukun üstünlüğü ile temel haklar konularına ilişkin olarak daha fazla sonuç gerekmektedir. AB ye üyelik sürecinde bu hususlara Kopenhag siyasi kriterleri altında değinilmesi belirleyici bir koşuldur. Bu sektör, genişleme politikasına ilişkin genel algı ile Türkiye nin AB ye üyelik girişimlerini de etkilemektedir. Süregelen problemleri çözmeye yönelik olarak anayasal reformlar da dahil, önemli uğraşlar sarf edilmekte olup, daha fazla çaba gerekmektedir. Profesyonelleşmiş polis, tarafsızlaşmış yönetim ve gözetim aktivitelerinde tam sivilleşme kadar yargının bağımsızlığı, tarafsızlığı ve yeterliliği de önem taşımaktadır. Türkiye de, işkence ve kötü muamele, cezaevi reformu, ifade, örgütlenme ve din özgürlüğü, kadın hakları, çocuk hakları, engelli insanlar gibi dezavantajlı gruplara destek verilmesi, sendikal haklar, azınlık hakları, yolsuzlukla mücadele ile daha etkin ve etkili bir kamu hizmetinin tesis edilmesi hususlarında daha fazla ilerleme kaydedilmesi ihtiyacı bulunmaktadır. Bu konular aciliyet arz etmeli ve IPA bu anlamda önemli bir rol oynamalıdır. Bu sektör altında yapılacak mali yardımlar dezavantajlı gruplara odaklanarak sosyal içermeye katkı sağlamalı ve bu bağlamda Avrupa 2020 Stratejisi öncelik alanını desteklemelidir. Türkiye, yargı alanına ilişkin olarak uygulanmakta olan ve ihtiyaç duyulan reform önlemlerini listeleyen bir strateji devreye sokmuştur. Bu strateji, yargının daha bağımsız, şeffaf ve etkin hale getirilmesine yönelik sürecin somut olarak izlenmesini sağlayacak ve somut hedeflerden faydalanacaktır. Temel Haklar, Türkiye nin Entegre Sınır Yönetiminin Uygulanması Stratejisi, Yolsuzlukla Mücadele Stratejisi 2010-2014, Göç ve İltica ile Organize Suçlarla Mücadele, değişim yönetimi ve Türk Gümrük İdaresi nin strateji planları gibi alanlara ilişkin olarak somut stratejiler ve/veya eylem planları bulunmaktadır ya da hazırlanmaktadır. Katılım Ortaklığı Belgesi, İlerleme Raporu, NPAA, Kalkınma Planı ve Stratejik Uyumluluk Çerçevesi öncelikleri ile söz konusu stratejiler ve eylem planları AB yardımlarının programlamasında temel teşkil etmektedir. Bu alandaki farklı stratejiler, sektörün karmaşıklığını yansıtmaktadır ve etkinliği teminen sektöre sağlanacak desteklerin daha sonuç odaklı olması gerektiğini ve sektör programları ile destek projelerinin daha kısıtlı aktivitelere ve kurumlara yönelmesi gerektiğini göstermektedir. Ulusal stratejiler ile eylem planlarının uygulanması, mali yardımlarla karşılanacaktır. Gelişmelerdeki süreklilik ile sivil toplumun çoğulcu katılımı, reformların gerçekleştirilmesinin yanı sıra kurumsal gelişme ile kapasitenin geliştirilmesine doğrudan destek sunması bakımından, itici bir güç ve garantör görevi görmektedir. Türkiye de sivil toplum gelişimine rehberlik edecek belirli ilkelerin taslakları oluşturulmuş ve sivil toplum kuruluşlarınca ayrıntılı olarak incelenmiştir. Yapılan istişarelere göre; sivil toplumun sürece etkin katılımının sağlanmasının önünde yasal ve yönetsel bir takım engeller bulunmaktadır. Ayrıca bu bağlamda, söz konusu sektöre yönelik Türkiye ile üye ülkeler ve diğer aday ülkeler arasında sivil toplum diyaloğunun sürdürülmesi, reform çabalarını destekleyecektir. 13 13
3.1.2. Geçmiş ve devam eden yardımlar (AB ve diğer donör kuruluşlar) Türkiye ye AB tarafından 2000 2009 yılları arasında siyasi kriterler ile yargı ve kamu yönetimi reformunun gerçekleştirilmesi bağlamında aktarılan mali yardımın tutarı yaklaşık olarak 500 Milyon Avro dolaylarındadır. Demokratikleşme, hukukun üstünlüğü, insan haklarının desteklenmesi (korunmaya muhtaç grupların hakları ve korunması dahil) ve kadın hakları (doğu ve güneydoğudaki durum) ile iyi yönetişimle ilgili konular siyasi kriterler altında; yargı ve kanun uygulayıcı kurumlar, sivil toplum ve eğitim kuruluşları tarafından hazırlanan farklı projelerle gündeme getirilmiştir. Bugüne kadar birçok proje başarılı bir şekilde tamamlanmıştır. Yargı reformu ya da bu sektörle ilgili müktesebat uyumuna yönelik orta vadeli hedeflere; düzenlenen eğitimler, farkındalık oluşturmaya yönelik çalışmalar, mevzuat düzenlemeleri, IT sistemlerinin geliştirilmesi, strateji/eylem planlarının hazırlanması ve sağlanan tedariklerle ulaşılmıştır. Bu sektöre yönelik olarak, Avrupa Konseyi ve BM organları (ör: UNDP, IOM, UNFPA, UNICEF, UNHCR) gibi uluslararası kuruluşlar ile İnsan Hakları, Sivil Toplumun Gelişimi ve diğer hak temelli konularla ilgili çalışan Türk ve uluslararası STK lar önemli katkılarda bulunmuşlardır. Öte yandan, Dünya Bankası kamu yönetimi reformunu desteklemektedir. Ayrıca, bazı AB üyesi ülkeler (Danimarka, Fransa, Almanya, Hollanda, İsveç, İngiltere) ve/veya kalkınma ajansları (British Council, SIDA, MATRA...) ile Kanada Hükümetinden de karşılıklı yardım sağlanmaktadır. Yönetişim ve göç ile ilgili hususlara (iltica ve sınır yönetimi) yönelik olarak düzenlenen donör çalışma grupları bu alandaki çabaların koordinasyonuna yardımcı olmaktadır. 3.1.3. Gelecek üç yıllık AB desteği için sektör hedefleri Birinci hedef; bağımsız, tarafsız ve etkin yargının inşa edilmesine yönelik gerekli reformların uygulanmasıdır. İkinci hedef; etkin kolluk kuvvetleri, suç ve yolsuzlukla mücadele, gelişmiş Entegre Sınır Yönetimi ve yasa dışı göçün önlenmesidir. Üçüncü hedef; ayrım gözetmeksizin bütün bireylerin temel hak ve özgürlüklerden yararlanması konusunda kayda değer gelişimin sağlanmasıdır. Dördüncü hedef; etkin ve iyi işleyen kamu hizmetinin inşa edilmesi ve kamu yönetiminin modernleşmesini devam ettirmektir. Bu sektördeki beşinci hedef; çoğulculuk ile Avrupa bütünleşmesinin ilkelerini ilerleten güçlü demokratik kurumlar ile sivil toplumun tesis edilmesidir. Bu hedefler, Türkiye nin Müktesebat Uyumuna ilişkin Ulusal Programı ile Katılım Ortaklığı Belgesi ile bu sektöre ilişkin ilgili diğer strateji ve eylem planlarından yola çıkılarak hazırlanmıştır. Bahse konu sektör altında sağlanacak olan mali yardımlar sosyal içermeye katkı sağlayarak Avrupa 2020 Stratejisi öncelik alanını da desteklemiş olacaktır. Tahsis edilen mali yardımların büyük miktarının; Türkiye-AB Geri Kabul Anlaşması imzalandıktan sonra Anlaşmanın uygulanmasına, entegre sınır yönetimine ilişkin sektör hedeflerine ulaşılmasının sağlanmasına, yasadışı göçün önlenmesine yönelik kapasitenin geliştirilmesine ve Türkiye de sığınma sisteminin geliştirilmesine yönelik girişimlere aktarılması beklenmektedir. Bu hedeflere yönelik gelişmeleri ölçmek amacıyla oluşturulmuş göstergeler diğerlerinin yanısıra aşağıdaki hususları da içermektedir: Etkin ve verimli bir organizasyon için kapasite gelişiminin tamamlanması; alanlarında uzman bilirkişiler de dahil olmak üzere yargıda bağımsızlığın ve tarafsızlığın, gelişmiş mahkeme yönetimi sistemi vasıtasıyla geliştirilmesi; çocuk adaleti sisteminin güçlendirilmesi; alternatif ihtilaf çözüm yöntemlerinin ve arabuluculuk yönteminin daha 14 14
etkili şekilde kullanılması; hukuk eğitimi ile yargı eğitim ve uzmanlığının, özellikle de AB hukuku alanında, Adalet Akademisinin desteklenmesi yoluyla etkinliğinin arttırılması. Adli yardımın gözden geçirilmesinin tamamlanması ile uzmanlık ve tercüme hizmetlerinin sunulması vasıtasıyla adalete daha iyi erişimin sağlanması; etkili bir Ombudsman Kurumunun tesisi ile idari yargıda İstinaf Mahkemelerinin ve tam olarak işleyen Bölge İstinaf Mahkemelerinin kurulması. Mahkumların sağlık hizmetlerine daha iyi erişimi ile daha da güçlendirilmiş ve yaygınlaştırılmış denetimli serbestlik vasıtasıyla cezaevi yönetim sisteminin geliştirilmesi. Yolsuzlukla mücadele stratejisinin ve eylem planının etkili şekilde icra edilmesine destek sağlanması suretiyle yolsuzlukla mücadelede sonuçlar elde edilmesi; etik standartlarını geliştirmek için gerekli önlemlerin yürürlüğe konulması, kamu sektöründe saydamlığın sağlanması ve kamu görevlileri arasında çıkar ihtilaflarının çözülmesi; toplumda yerleşik bir etik kültürünün temini için STK lar, kamu ve özel sektör kuruluşları arasındaki işbirliğinin güçlendirilmesi ve yolsuzlukla mücadele için teftiş kurullarının kapasitesinin arttırılması. Kurumlar arası işbirliği ile uluslararası işbirliğinin geliştirilmesi dahil olmak üzere kolluk kuvvetlerinin kapasitelerinin arttırılması vasıtasıyla, kolluğun güçlendirilmesi ve suçla mücadelede daha etkili olunması; adli tıp vasıfları, suç analizi ve cezai soruşturmaların geliştirilmesi; örgütlü suçlar, uyuşturucu ve siber suçların azaltılması için etkin tedbirlerin alınması; kara para aklama suçlarının engellenmesi, terörizmin ve suç finansmanının azaltılması ile güvenlik güçlerinin tam sivil gözetim altında olmasının temin edilmesi. Entegre sınır yönetiminin etkili hale getirilmesi ile ilticanın, yasadışı göçün ve sınırların yönetimine ilişkin kurulacak etkin sistemler vasıtasıyla yasa dışı göçün engellenmesi; entegre sınır yönetim sisteminin kurulması ve etkili işlemesi, özellikle insan ticareti ve kaçakçılığına odaklanılması suretiyle sınır-ötesi suçların azaltılması. Türk Gümrük İdaresinin idari ve operasyonel kapasitesinin, fikri mülkiyet haklarının muhafazasını sağlayacak tedbirler alınmak suretiyle AB Gümrük Kodunu üstlenebilecek ve uygulayabilecek şekilde artırılması; Gümrük İdaresinin muhafaza kapasitesinin ve AB ülkeleri ile bilgi değişimi ve bağlantısını sağlayan operasyonel IT sisteminin güçlendirilmesi. İnsan hakları ve işkence iddialarının İstanbul Protokolü ndeki çerçeveye uygun olarak soruşturulması dahil soruşturma teknikleri üzerine verilecek olan, hâkim, savcı, kolluk makamları ve mülki yöneticilere yönelik eğitimlerin tamamlanması, bu yolla basın özgürlüğü, gösteri ve toplanma özgürlüğü ile din özgürlüğü dahil ifade özgürlüğü ve kültürel hakların korunması, güçlendirilmesi. Uluslararası standartlara uygun olarak tutuk evlerinin iyileştirilmesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin devamlı ihlal edilmesini önlemek için Sözleşme için etkili bir izleme mekanizmasının kurulması ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesine yönelik olarak; kolluk kuvvetleri için etik ilkelerin tanımlanması ve icra edilmesi ile insan hakları ihlallerinin düzenli raporlanması, kayıt ve takip edilmesi. Yerlerinden edilmiş kişiler ve Romanlar dahil, dezavantajlı grupların ve azınlıkların güvenliğinin sağlanması, haklarına saygı gösterilmesi ve entegrasyonunun arttırılması; çocuk hakları ve kadın haklarının etkin bir şekilde korunması ve teşvik edilmesi, çocuk ve kadınlara yönelik şiddetin azaltılması; cinsiyet eşitliği ve ayrımcılık karşıtı politikaların uygulanması ve teşvik edilmesi; zihinsel ve fiziksel engelli kişilerle yaşlılara yönelik 15 15
destek mekanizmalarının varlığı, kamu çalışanları ile işçilerin sendikal haklardan eksiksiz şekilde yararlanmaları. Kamu yönetimi reformu ve yeniden yapılanması ile yerel yönetimlere yetki devri konusunda mevzuatın etkin şekilde uygulanması; bürokrasinin azaltılması, karar alma sistemlerinin güçlendirilmesi ve kamu hizmetinin profesyonel, hesap verebilir, şeffaf ve liyakata dayalı şekilde sürdürülebilir olması; güvenlik sektörünün parlamenter ve sivil gözetime tabi tutulması; iç ve dış denetimlerin güçlendirilmesi dahil, gözetim kontrol ve katılımcı mekanizmaların desteklenmesi ve bağımsız veri koruma sisteminin kurulması. Sivil toplumun ve sivil toplum diyaloğunun gelişmesi, demokratikleşme, AB değerlerinin ve kültürel çeşitliliğin teşviki ve korunması, kültürel mirasın muhafazası; demokratik standart ve yapıların Parlamentonun ve siyasi partilerin kapasite geliştirmesinin teşviki de dahil, geliştirilmesi; sivil toplumun teşvikini sağlayacak ortamın hazırlanması ve organize olmuş aktif vatandaşlık kapasitesinin güçlendirilmesi, STK ların kurulması, işlemesi ve finansmanı için etkin yasal altyapının oluşturulması dahil siyasi süreçlerin her aşamasında sivil katılımın etkinliğinin arttırılması; halk tarafından kurulan sivil toplum kuruluşları ile yeni kurulan STK ların sürdürülebilir gelişiminin sağlanması, güçlendirilmesi ve devamlılığının sağlanması. Türkiye deki STK lar ile AB ye üye ülkeler ve aday ülkelerin STK ları arasında diyalog, iletişim ve işbirliğinin güçlendirilmesi, AB değerleri, temel haklar ve politikalar ile Türkiye nin AB ye üyelik süreci hakkında sivil toplum ve Türk halkının farkındalığının, AB hakkında bilgi ve iletişimin arttırılması yoluyla yükseltilmesi. 3.1.4. Her bir IPA bileşeni için AB Yardımları Bu sektöre yönelik temel yardımlar IPA I. bileşen altında sağlanmakta olup, sektörün IV. bileşenle olan bağlantısı da özellikle temel haklar konu edildiğinde önem taşımaktadır. (sosyal gelişim sektöründe IV. bileşen altında belirtilen ilgili sonuçlara bakınız) Kamu kurum/kuruluşlarına Teknik Yardım, Eşleştirme, Hibeler ve yatırımlar aracılığıyla ilgili desteklerin sağlanmasının yanı sıra, yukarıda bahsi geçen sonuçlara ulaşabilmek adına Türkiye de sivil toplumun gelişimini desteklemeye yönelik Avrupa Komisyonunun hazırlamış olduğu yol gösterici ilkelerin uygulanması ve Türkiye ile AB/diğer aday ülkeler arasında sivil toplum diyaloğunun güçlendirilmesi yoluyla Türkiye de aktif vatandaşlık ile çoğulculuğun daha çok arttırılması diğer bir amaç olarak belirtilebilir. Bu sektör altında IPA, Türkiye nin Birlik Programlarına katılımı - Kültür 2007-2013, Avrupa Uyuşturucu ve Uyuşturucu Bağımlılığı İzleme Merkezi (ilgili Mutabakat Zaptının Türkiye tarafından onayına konudur) ile Gümrük 2013 ü de ulusal program içindeki yıllık katkılar aracılığıyla destekleyecektir. 3.2. Özel sektör gelişimi 3.2.1. Sektörün tanımı Özel sektör gelişiminin desteklenmesi ve rekabet edebilirliğin arttırılması Türkiye Kalkınma Planı nın ana hedeflerinden ve gelişim eksenlerinden biridir. Türkiye de kişi başına düşen GSYİH AB-27 ülke ortalamasının 4 %46 sı kadardır. Bununla birlikte, Türkiye diğer bütün AB üyesi ülkelerden daha fazla öne çıkan bölgesel eşitsizlik sorunuyla mücadele etmek 4 Eurostat a göre 91/2010 21 Haziran 2010 16 16
durumundadır. Yaşam beklentisi, okuma-yazma oranı, eğitim, sağlık hizmetlerine erişim, sağlık koşulları, endüstriyel aktivite, doğrudan yabancı sermaye akışı ve istihdam gibi sosyal ve iktisadi göstergeler de Türkiye nin bölgeleri arası gelişmişlik farklarına işaret etmektedir. Bu faktörler nitelikli insan gücünün doğu bölgelerinden daha dinamik olan batı bölgelerine toplu olarak göçmesine neden olmaktadır ki bu da şehir merkezlerinde gözle görülür sıkıntılar oluşturmakta ve bölgesel eşitsizliklerin daha da belirgin hale gelmesine neden olmaktadır. Bu bağlamda, KOBİ ler piyasa rekabet edebilirliğinin tesisinde, istihdamın arttırılmasında ve gelir dağılımının iyileştirilmesinde önemli rol oynamaktadır. Dinamik ve rekabetçi KOBİ ler Türkiye nin bölgeler arası rekabet edebilirliğin arttırılmasında, eşitsizliklerin azaltılmasında ve AB ile daha yüksek oranda yakınlaşmanın sağlanmasında temel yapı taşlarından birini oluşturmaktadır. Dolayısıyla, bölgesel rekabet edebilirlik teması altındaki IPA desteği, Türkiye nin bölgelerinin rekabetçiliğinin arttırılmasına, istihdam ve refah yaratan sürdürülebilir iktisadi faaliyetlerin çekiciliğinin arttırılması ile sürekliğinin sağlanmasına katkıda bulunmalıdır. Kalkınma Ajansları (KA), yerel demokrasi ve halk katılımını güçlendirmek, bölgesel kalkınmayı hızlandırmak, sürdürülebilirliği sağlamak, bölge içi ve bölgeler arası eşitsizlikleri azaltmak üzere 26 Düzey-II bölgesinde kurulmuştur. Kalkınma Ajansları AB katılım öncesi fonlarının yerel düzeyde kullanımını destekleyecek potansiyele sahip bulunmaktadır. Bu amaca erişilebilmesi için bölgesel rekabet edebilirliğin arttırılması anahtar öğe konumundadır. AB ile paralel, dengeli ve sürdürülebilir kalkınmayı teminen bölgeler arası eşitsizliklerin azaltılmasına yönelik olarak Türkiye, diğerlerinin yanı sıra, mevcut uzmanlık ve yeni teknolojilerin kullanımı ile geliştirilmiş yenilikçilik kapasitesi yoluyla ekonomi ve iş potansiyelini büyütmek durumundadır. Bölgesel Rekabet Edebilirlik Operasyonel Programı, az gelişmiş bölgelere verdiği özel önemle bu alandaki stratejiye hizmet etmektedir. Bu program, söz konusu mali yardımların kapsamlı bir şekilde ve hedefe yönelik bir çerçevede verilmesini sağlamaktadır. Operasyonel Program sektörel bir yaklaşım izlemektedir ve Kalkınma Planı, Strateji Çerçeve Belgesi, 9. Ulusal Kalkınma Planı, Sanayi Stratejisi, KOBİ Stratejisi, Eylem Planı ve Bilgi Toplumu Stratejisiyle uyumludur. Bu sektördeki AB yardımları, Ar-Ge, Yenilikçilik ve Dijital Toplum ile Endüstri ve KOBİ Sektörü dahil Rekabetçilik gibi öncelik alanlarını destekleyerek Avrupa 2020 Stratejisine önemli bir katı yapmaktadır. 3.2.2. Geçmiş ve devam eden yardımlar (AB ve diğer donör kuruluşlar) IPA III. Bileşeni altındaki Bölgesel Rekabet Edebilirlik Operasyonel Programının uygulanması, Finansman Anlaşmasının imzalanması ve yönetim yetkilerinin devredilmesiyle birlikte 2009 un sonlarında başlamıştır. Söz konusu sektör, 2000 ile 2006 yılları arasında Türkiye ye 450 Milyon Avro nun üzerinde destek sağlayan Ekonomik ve Sosyal Birleşme Programları kapsamında ele alınmıştır. Rekabetçilik/ İktisadi Yönetişim ve Bölgesel Kalkınma alanlarındaki donör kuruluş çalışma gruplarına Dünya Bankası ve UNDP/UNIDO tarafından sırasıyla başkanlık edilmektedir. 3.2.3. Gelecek üç yıllık AB desteği için sektör hedefleri Bu sektördeki ana hedef; özellikle istihdamın ve iş imkanlarının düşük olduğu bölgelerde mal ve hizmet ihracatının, istihdamın ve verimliliğin arttırılmasıdır. Bu hedeflere yönelik gelişmeleri ölçmek amacıyla oluşturulmuş göstergeler diğerlerinin yanısıra aşağıdaki hususları da içermektedir: 17 17
KOBİ gelişimine, güçlendirilmesine ve güncellenmesine katkı sağlayan temel hizmetlerin, altyapının ve teknolojinin daha iyi karşılanması. İş ağları ve kümeleri ile kamu-özel ortaklığının geliştirilmesi yoluyla güçlendirilmiş yenilikçilik, girişimcilik ve teknoloji transferi. Karşılanabilir maliyetlerle finans döngüsü (kredi, garantiler vb.) sağlanması ve piyasa koşullarının bozulmasının önlenmesi yoluyla KOBİ lerin finansmana erişimlerinin kolaylaştırılması. KOBİ lerin yerel içerik, hizmetler ve uygulamalar dahil bilgi toplumuna katılımlarının teşvik edilmesi. Bilgi ve iletişim teknolojilerinin etkin kullanımı ve benimsenmesi için KOBİ lere yardımlar ve hizmetler sağlanması. Avrupa Araştırma Alanına daha iyi eklemlenme ve güçlendirilmiş araştırma ve teknolojik ilerleme kapasitesi. Turizmin geliştirilmesi için uygun ortamın oluşturulmasına katkı sağlayan hizmetler ve altyapının sağlanması. 3.2.4. Her bir IPA bileşeni için AB yardımları Bu sektördeki destekler, cari Eurostat istatistiklerine göre kişi başına düşen gayrisafi yurtiçi hâsılası Türkiye ortalamasının %75 inin altında kalan 12 Düzey-II bölgesine, IPA III. Bileşen altında yer alan Bölgesel Rekabet Edebilirlik programı aracılığıyla sağlanmaktadır. Mal ve hizmetlerin serbest dolaşımı, girişimcilik ve sanayi politikası, şirketler hukuku veya kamu alımları gibi müktesebat alanlarında IPA I. bileşen kapsamında desteklenebilen aktivitelerle bağlantılar mevcuttur. Bu sektörde, IPA I. Bileşen altındaki yıllık katkılar aynı zamanda Türkiye nin her ikisi de Rekabetçilik ve Yenilik Çerçeve Programı (CIP) kapsamında bulunan Girişimcilik ve Yenilik Programı (EIP) ile Bilgi ve İletişim Teknolojileri Programı (ICT) adlı Birlik programlarına katılımını desteklemektedir. Ülkenin bu program için ödediği giderek artan katılım ücreti göz önünde bulundurulduğunda, oldukça önemli tutarda fon da Türkiye nin 7. Çerçeve Programı na katılımı için ayrılmaktadır. 3.3. Çevre ve İklim Değişikliği 3.3.1. Sektörün tanımı Tüm aday ülkelerde olduğu gibi, Türkiye de çevre ve iklim değişikliğine ilişkin müktesebat uyumu ciddi bir uğraş gerektirmektedir. Çevre ve Orman Bakanlığı nın koordinasyonunda, AB Ulusal Çevre Entegre Stratejisi (UÇES) hazırlanmış ve Şubat 2007 de Yüksel Planlama Kurulu nca onaylanmıştır. UÇES e göre; Türkiye nin kimyasallar, gürültü ve ambalaj atığı hariç çevresel müktesebat uyumu için gereken yatırım tutarı 59 Milyar Avro olarak tahmin edilmektedir. Halihazirda, Türkiye nin su, kentsel atık su iyileştirme planları ve kontrollü dolgu alanlarına ilişkin altyapısı yeterli değildir. Kurumsal kapasite de birçok alanda yetersiz kalmaktadır. Bu ihtiyaçları karşılamaya yönelik olarak uygulanacak projeler, kapsamlı sürdürülebilir bir çevre yatırım stratejisi ve bütünleşik bir yaklaşım (su sektöründe havza yönetimi planları dahil) ile atık su ve katı atık yönetim planları, Sanayi Kirliliğinin Kontrolü alanında yerel harici acil durum planlarını zorunlu kılmaktadır. Çevresel politikalar ile 18 18
anlaşmaların genel hükümleri, kirleten öder kuralı, düşük-karbonlu gelişim ihtiyacı ile mali sürdürülebilirlik hususları da gözönünde bulundurulmalıdır. Çevre ve İklim Değişimi sektörüne ilişkin müktesebatın uygulanması için Türkiye nin yapması gereken eylemleri belirten Ulusal, Bölgesel ve Yerel Düzeyde Yönetsel Kapasitenin Kurulmasına İlişkin Plan ile Çevre Müktesebatının Uygulanmasına İlişkin Gereken Mali Kaynaklar sektörün ana strateji belgeleridir. Söz konusu belgeler; gerekli eylemler, süreler ile kaynakları detaylı bir şekilde ele alarak sektöre tutarlılık ve sektör odaklı bir yaklaşım getirmektedir. IPA programı bu bölüm kapsamında, İklim Değişimi, Enerji ve Ulaştırma önceliği altında Avrupa 2020 Stratejisinin uygulanmasını da desteklemektedir. 3.3.2. Geçmiş ve devam eden yardımlar (AB ve diğer donör kuruluşlar) IPA nın III. bileşeni altında yer alan Çevre Operasyonel Programının uygulaması, Finansman Anlaşmasının imzalanması ve yönetim yetkilerinin devredilmesiyle birlikte 2009 un sonlarında başlamıştır. Halihazırda birçok sözleşme hazırlık aşamasında olup Türkiye nin bu alandaki üyelik hazırlıkları gözönünde bulundurularak sözleşmelerin gelecek yıllarda uygulanması beklenmektedir. Sürdürülebilir Kalkınmaya (Çevre, Enerji ve İklim Değişikliği) ilişkin donör işbirliği çalışma grubuna UNDP ile UNIDO başkanlık etmektedir. Yatırım desteklerine ek olarak, Türkiye ye 2000 ve 2009 yılları arasında kurumsal yapılanma ve mevzuat uyumuna yönelik olarak AB katılım öncesi fonları bağlamında 85 milyon Avro nun üzerinde fon aktarılmıştır. Bu fonlar, Türkiye nin özellikle Su ve Atıksu, Atık Yönetimi, Hava Kalitesi, Nitrat, Entegre Kirlilik, Önleme ve Kontrol, Yatay, Doğa Koruma, Kimyasallar ve Gürültü ve idari kapasitenin geliştirilmesi alanlarına yönelik Direktiflerinin iç hukukumuza aktarılması ve uygulanması vasıtasıyla müktesebat uyumunu geliştirmesine yardımcı olmuştur. 3.3.3. Gelecek üç yıllık AB desteği için sektör hedefleri Türkiye için bu sektördeki amaç; AB ye katılımın, gerekli yatırımlar dahil ilgili Direktifler ile mevzuat uyumunu gerekli kılmasından yola çıkarak Türkiye nin çevre ve iklim değişikliğine ilişkin mevzuatının AB ile tam uyumlu hale getirilmesidir. Bu sektör, iç hukuka aktarım, uygulama, yürürlüğe koyma ve yapılacak yatırımlar bakımından en zor ve en yüksek maliyet gerektiren sektörlerden birisidir. Bu hedefi karşılamak, sektör stratejisinin uygulanması aracılığıyla gerçekleştirilecek uzun vadeli bir amaçtır. Hedefi, öncelikleri ve gerekli bütçesi açık olan bu sektör stratejisinin varlığı, yardımların özellikle sektör odaklı programlaması ihtimalini gündeme getirmektedir. Bu hedeflere yönelik gelişmeleri ölçmek amacıyla oluşturulmuş göstergeler diğerlerinin yanısıra aşağıdaki hususları da içermektedir: Çerçeve ve yatay mevzuatın iç hukuka aktarılması ile uygulamanın teşvik edilmesi, her düzeyde yüksek idari kapasitenin oluşturulması. Uluslararası çevre ve iklim anlaşmaları ile uyumluluk. Doğa koruma alanları ile biolojik çeşitlilik alanlarının belirlenmesi ve korunması; özellikle de NATURA 2000 ağı kapsamındaki alanların belirlenmesine ilişkin yapılan hazırlık çalışmaları ile doğanın korunmasına ilişkin mevzuat çalışmalarının takip edilmesi. 19 19
Deniz ortamı için belirlenen bütünleşik yaklaşım da dahil olmak üzere özellikle Su Çerçeve Direktifinin iç hukuka aktarılması ve uygulanmasında gelişme kaydedilmesi yoluyla su kalitesinin arttırılması. Gelişmiş hava kalitesi ve etkin hava kalitesi yönetim sistemlerin. Etkin atık yönetimi sistemleri. Etkin sanayi kirliliği kontrol ve risk yönetimi. Çevreye zararlı etkilerini önlemek amaçlı ve kimyasallarla ilgili AB mevzuatıyla uyumlu, etkin kimyasal yönetimi. İklim değişimini AB talepleri doğrultusunda hafifletmeye ve adapte etmeye yönelik tedbirlerin geliştirilmesi ile iklim değişikliğine ilişkin hususların diğer sektör politikalarında da esas alınması. Alıcı su kaynağı kirliliğinin azaltılması. Denizle ilgili Mekansal Planlama, Entegre Kıyı Alanı Yönetimi ve/veya denizle ilgili araştırmalar gibi deniz bağlantılı aktivitelerde yönetişimin geliştirilmesi. AB gerekliliklerini karşılayan atık toplama sistemlerinin tanıtılması. Uyumlu olmayan kentsel dolgu alanlarının kapatılması, AB gerekliliklerini karşılayan yeni ekolojik dolgu alanlarının açılması. Çevre sektörüne yönelik olarak özellikle de faydalanıcı düzeyinde büyük ölçekli altyapı projelerinin hazırlanması, uygulanması ve yönetilmesine ilişkin gerekli kapasitenin oluşturulması. Yeni iş alanlarının yaratılması ve kamu sağlığının iyileştirilmesi. Enerji verimliliği ile yenilenebilir enerji kaynaklarının kullanımının arttırılması. 3.3.4. Her bir IPA bileşeni için AB Yardımları IPA I. bileşeni, müktesebat yönetimi bağlamında mevzuat uyum çalışmaları ile kapasite geliştirmeyi finanse ederken bu alanlardaki altyapı projeleri, III. bileşen altındaki Operasyonel Programlar altında desteklenmektedir. IPA I. bileşen kapsamındaki yardımlar, Eşleştirme, Teknik Yardım, ekipman tederiği ile hibe programları aracılığıyla yapılmaktadır. Ayrıca, I. bileşen altındaki yıllık katkılar, Türkiye nin Avrupa Çevre Ajansına (EEA) katılımını da destekleyecektir. IPA III. bileşen altındaki sonuçların uygulanması, nüfus üzerindeki etkileri en geniş olan ve oto-finansmanın en az olduğu su, atık su ve katı atık sektörlerini esas alan bir Çevre Operasyonel Programının uygulanması aracılığıyla sağlanacaktır. Temel aktiviteler; su sektörü (su temini ve kentsel atık su arıtması) ve atık sektörüne (kentsel atık alanları gibi AB gerekliliklerini karşılamayan kentsel dolgu alanlarının rehabilitasyonu) yönelik projelerin hazırlanması olacaktır. Bu durum ayrıca, Türkiye nin sera gazı emisyonlarını düşürmeye katkı sağlayacaktır. 20 20