Deri eki tümörlerinde diferansiyasyon: mmünhistokimyasal inceleme

Benzer belgeler
Meme Olgu Sunumu. Gürdeniz Serin. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı. 3 Kasım Antalya

fiekil 2 Menapoz sonras dönemde kistik, unilateral adneksiyel kitleye yaklafl m algoritmas (6)

T.C. HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ PATOLOJİ ANABİLİM DALI

PRİMERİ BİLİNMEYEN AKSİLLER METASTAZ AYIRICI TANISINDA PATOLOJİNİN YERİ

Deri Tümörleri Pratik Ders İçeriği

BAŞ BOYUN PATOLOJİSİ SLAYT SEMİNERİ. Dr. Sezer Kulaçoğlu Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi

İTF

Tiroidin en sık görülen benign tümörleri foliküler adenomlardır.

OVER N PR MER VE METASTAT K KARS NOMLARININ AYIRICI TANISINDA MMUNH STOK MYANIN DE ER

FOLİKÜLER TİROİD NEOPLAZİLERİNDE HBME-1, GALECTİN-3, CK19 VE CD56 İMMUNPROFİLİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

MURAT YÜKSEL. FEM N ST HUKUK KURAMI VE FEM N ST DÜfiÜNCE TEOR LER

Düşük dereceli B-hücreli Hodgkin-dışı lenfomalardan oluşan olgu sunumları OLGU IV

MALAT SANAY N N TEMEL GÖSTERGELER AÇISINDAN YAPISAL ANAL Z

PLEVRANIN KARSİNOM METASTAZ OLGU SERİSİ. Doç. Dr. Sibel Perçinel Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı

BAŞ-BOYUN PATOLOJİSİ SLAYT SEMİNERİ-TÜKRÜK BEZİ TÜMÖRLERİ OLGU SUNUMU. Dr. Özlem Saraydaroğlu

DÜZCE TIP DERGİSİ DÜZCE MEDICAL JOURNAL

MEME PATOLOJİSİ SLAYT SEMİNERİ

Primer kutanöz karsinosarkom: Literatürde malin periferik sinir kılıfı tümörü diferansiyasyonu gösteren ilk olgu

Plevral Epiteloid Malign Mezotelyoma ile Adenokarsinom Ay r c Tan s nda mmünhistokimya; Bir Panel Önerisi

Akciğer Karsinomlarının Histopatolojisi

MEME KARSİNOMLARINDA GATA 3 EKSPRESYONU VE KLİNİKOPATOLOJİK PARAMETRELER İLE İLİŞKİSİ

MEME PATOLOJİSİ Slayt Semineri Oturum Başkanları: Dr. Osman ZEKİOĞLU - Dr. Gülnur GÜLER

SB Sakarya E itim ve Araflt rma Hastanesi Asinetobakterli Hastalarda DAS Uygulamalar ve yilefltirme Çabalar

Tükürük bezi kitlelerinde ince i ne aspirasyon

Adrenalde sık ve nadir görülen lezyonlar. Dr.Aylar Poyraz Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji AD

MEME PATOLOJİSİ Slayt Semineri Oturum Başkanları: Dr. Zerrin CALAY- Dr. Ekrem YAVUZ OLGU SUNUMU

Dünya Çavdar ve Yulaf Pazarı

Over Tümörlerinde ntraoperatif Frozen Konsültasyonun Do rulu u

Tiroid ve Paratiroid Cerrahisi

MALİGN VE BENİGN GRANÜLER HÜCRELİ TÜMÖR KARŞILAŞMALI İKİ OLGU SUNUMU.

Göğüs Cerrahisi Sedat Gürkok. Göğüs Cerrahisi. Journal of Clinical and Analytical Medicine

Bethesda Klasifikayonu. Prof Dr Gülnur Güler Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

Klasik Hodgkin Lenfoma Vakalarında PD-L1 Ekspresyonunun Sıklığı, EBV ile İlişkisi, Klinik ve Prognostik Önemi

Onbir Yıllık Cerrahi Vakalarımızın Histolojik İnceleme Sonuçları

GÖREV ANALİZİ 2. YAZILMA ÖĞRENİM HEDEFİ. Mesane ve üreterin normal ve patolojik özelliklerini belirler

MEME HAMA}lTOMU ÖZET SUMMARY. histopathologicala features of this lesion are evaluated and compared with the literature.

Otolarengoloji. Larenks ve Hipofarenksin Sarkomatoid Karsinomu. Girifl. Türk. Arflivi. E. P nar, Ç. Çall, S. Öncel, E. Güçlü, N.

TEDAVİSİ. Dr. Oğuz ÇETİNKALE. İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Anabilim Dalı

Schwannoma larda farklı morfolojik ve immun dokukimyasal özellikler ile osseöz metaplazi gösteren bir olgunun sunumu

NAZOFARENKS KARSİNOMUNDA CLAUDIN 1, 4 VE 7 EKSPRESYON PATERNİ VE PROGNOSTİK ÖNEMİ

Dr. Merih Tepeoğlu Başkent Üniversitesi Patoloji A.B.D

1- Sunumum ile ilgili ticari ya da finansal herhangi bir çıkar ilişkisi bulunmamaktadır.

İNVAZİV MESANE TÜMÖRLERİ. -Patoloji- Dilek Ertoy Baydar Hacettepe Ün. Patoloji AD

AKC ER SKLEROZAN HEMANJ YOMLARININ KL N KOPATOLOJ K VE MMÜNH STOK MYASAL ÖZELL KLER *

Endometrium Karsinomları

Eritrodermik Psoriasisli Hastalar n Deri ve Serumlar nda Karsinoembriyonik Antijen Araflt r lmas

ALPHA ALTIN RAPORU ÖZET 26 Ocak 2016

Zihin ve Hareket Engelli Çocuklar çin E itim Araflt rma ve Uygulama Merkezi nde zlenen Olgular n Demografik Özellikleri

OVERİN YÜZEY EPİTELİNDEN KAYNAKLANAN TÜMÖRLERİ. Prof.Dr. Nafi Oruç İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi

VERG NCELEMELER NDE MAL YET TESP T ED LEMEYEN GAYR MENKUL SATIfiLARININ, MAL YET N N TESP T NDE ZLEN LEN YÖNTEM

KERATOAKANTOM AYIRICI TANISINDA β-katenin VE SİKLİN D1 EKSPRESYONUNUN ROLÜ

OLGU. 57 yaşında Sağ memede son 10 ayda hızla büyüyen kitle

Okumufl / Mete (Ed.) Anne Babalar için Do uma Haz rl k / Sa l k Profesyonelleri için Rehber 16.5 x 24 cm, XIV Sayfa ISBN

ANKARA ÜNİVERSİTESİ PSİKİYATRİK KRİZ UYGULAMA VE ARAŞTIRMA MERKEZİ

Tıp Araştırmaları Dergisi: 2009 : 7 (1) :37-46

YAYGIN ANKSİYETE BOZUKLUĞU OLAN HASTALARDA NÖROTİSİZM VE OLUMSUZ OTOMATİK DÜŞÜNCELER UZM. DR. GÜLNİHAL GÖKÇE ŞİMŞEK

OLGU SUNUMU. Prof. Dr. Yeşim Gürbüz

Zihinden fllem Yapal m, Yuvarlayal m, Tahmin Edelim

ALPHA ALTIN RAPORU ÖZET 10 Kasım 2015

Dr. Filiz FİLİZ. T.C.S.B. Nusaybin Devlet Hastanesi

ENDOMETRİAL KARSİNOM SPORADİK Mİ? HEREDİTER Mİ? Dr Ş.Funda Tanay Eren Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı

TÜRK YE B L MSEL VE TEKNOLOJ K ARAfiTIRMA KURUMU DESTEK PROGRAMLARI BAfiKANLIKLARI KURULUfi, GÖREV, YETK VE ÇALIfiMA ESASLARINA L fik N YÖNETMEL K (*)

Primeri Bilinmeyen Aksiller Metastazda Cerrahi Yaklaşım. Dr. Ali İlker Filiz GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi Genel Cerrahi Servisi

ADENOKARSİNOMLARDA HİSTOLOJİK ALT TİPLER. Prof. Dr. Ali VERAL Ege ÜTF Patoloji A.D. 21. Ulusal Patoloji Kongresi İzmir

Sinovyal sarkom: 82 olguda klinikopatolojik de erlendirme

Tiroid operasyon materyali histopatolojik tanılarının retrospektif olarak değerlendirilmesi

Pediatrik Over Tümörleri Slayt Semineri

OYUNCU SAYISI Oyun bir çocuk taraf ndan oynanabilece i gibi, farkl yafl gruplar nda 2-6 çocuk ile de oynanabilir.

STRATEJ K V ZYON BELGES

Merkezi Sterilizasyon Ünitesinde Hizmet çi E itim Uygulamalar

C. Gökhan Orcan, Ömer F. Nas,. Gökhan Çavuflo lu, Oktay Alan, Hakan K l ç, A. Ulca Uyguç, S. Burkay Öztürk, Emin Ulutafl, Hakan Cebeci

KOLOREKTAL KARSİNOMA VE ÖNCÜ LEZYONLARINDA MİKROSATELLİT İNSTABİLİTESİNİN İMMÜNHİSTOKİMYASAL OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ

Firmadaki Mevcut Öğrenme Faaliyetleri 2.2. Aşama

Tiroidde folliküler paterndeki lezyonların ayırımında bireysel yaklaşım. Dr. Cenk Sökmensüer HÜTF Patoloji AD

CO RAFYA GRAF KLER. Y llar Bu grafikteki bilgilere dayanarak afla daki sonuçlardan hangisine ulafl lamaz?

P GMENTE LEZYON DE ERLEND R LMES NDE GER ATR K HASTA: ZLEM ÖNER LMEL M?

İNOVASYON GÖSTERGELERİ VE KAYSERİ:KARŞILAŞTIRMALI BİR ANALİZ. Prof. Dr. Hayriye ATİK 16 Haziran 2015

Dr. Emel Ebru Pala Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi

Akciğerin Primer Adenoid Kistik Karsinomu

NEOPLAZİ D R. Y A S E M İ N S E Z G İ N. yasemin sezgin

AZ DİFERANSİYE TİROİD KANSERLERİ. Prof. Dr. Müfide Nuran AKÇAY Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı ERZURUM

Yediyüzyetmişiki Akciğer Kanseri Olgusunda Cilt Metastazı: 5 Yıllık Deneyimin Analizi

ENFLASYON ORANLARI

Deprem Yönetmeliklerindeki Burulma Düzensizliği Koşulları

Animasyon Tabanl Uygulamalar n Yeri ve Önemi

Uluslararas De erleme K lavuz Notu, No.11 De erlemelerin Gözden Geçirilmesi

Tablo 2.1. Denetim Türleri. 2.1.Denetçilerin Statülerine Göre Denetim Türleri

Proje Yönetiminde Toplumsal Cinsiyet. Türkiye- EuropeAid/126747/D/SV/TR_Alina Maric, Hifab 1

HER2 POZİTİF HASTALIĞA YAKLAŞIM

G ünümüzde bir çok firma sat fllar n artt rmak amac yla çeflitli adlar (Sat fl

Gülay Aydoğdu, Pınar Fırat, Yasemin Özlük, Dilek Yılmazbayhan

JİNEKOLOJİK KANSERLERDE SÜREN-ÜMİT VAAT EDEN ÇALIŞMALAR

KONJEN TAL ADRENAL H PERPLAZ

T.C. BİLECİK İL GENEL MECLİSİ Araştırma ve Geliştirme Komisyonu

Pediatrik karaciğer kitlelerinde ayırıcı tanı

MAKÜ YAZ OKULU YARDIM DOKÜMANI 1. Yaz Okulu Ön Hazırlık İşlemleri (Yaz Dönemi Oidb tarafından aktifleştirildikten sonra) Son aktif ders kodlarının

Genel Yay n S ra No: /20. Yay na Haz rlayan: Av. Celal Ülgen / Av. Coflkun Ongun

1 OCAK 31 ARALIK 2009 ARASI ODAMIZ FUAR TEŞVİKLERİNİN ANALİZİ

Graves Hastalığında Nodül Sıklığı, Nodüllerin Ultrasonografik ve Sitopatolojik Özellikleri

Mesane ürotelyal tümörlerinin tip ve derecelendirmesinde nükleer morfometri

Transkript:

Türk Patoloji Dergisi 2006;22(3):153160 Deri eki tümörlerinde diferansiyasyon: mmünhistokimyasal inceleme Differentiation in cutaneous adnexal tumors: Immunohistochemical study Figen BARUT, Banu DO AN GÜN, Burak BAHADIR, fiükrü O uz ÖZDAMAR Karaelmas Üniversitesi T p Fakültesi Patoloji Anabilim Dal, ZONGULDAK ÖZET Deri eki neoplazileri, farkl yönlerde diferansiyasyon gösteren nadir tümörlerdir. Çal flmam zda, immünhistokimyasal yöntem ile çeflitli belirleyicilerin ekspresyonu de erlendirilerek deri eki tümörlerinin diferansiyasyon yönlerinin belirlenmesi ve buna göre embriyolojik geliflme özelliklerinin ortaya konulmas amaçlanm flt r. Çal flmam za 47 deri eki tümör olgusu dahil edilmifltir. Bu 47 olgunun %32 si (n:15) k l folikülü, %23.4 ü (n:11) sebase bez, %17 si (n:8) apokrin bez ve %27.6 s (n:13) ekrin bez tümörüdür. mmünhistokimyasal yöntemle 56, 6, 7, 8, 10, 19, GCDFP 15, karsinoembriyonik antijen, epitelyal membran antijeni ve S100 protein ekspresyonlar araflt r ld. Çal flma sonucunda, 56 ve 8 ekspresyonunun k l folikülü tümörlerinde di er belirleyicilere göre diferansiyasyon belirlenmesinde daha de erli oldu u anlafl ld. Sebase bez tümörlerinin tan s nda epitelyal membran antijeni ekspresyonunun ön planda oldu u ve beraberinde 8, 10 ve karsinoembriyonik antijen gibi belirleyicilerin de tan da yard mc olabilece i; apokrin bez tümörlerinde GCDFP15 e ek olarak 56 ekspresyonunun anlaml oldu u, ekrin bez tümörlerinde ise karsinoembriyonik antijene ek olarak 8 pozitifli inin de diferansiyasyonu belirlemede yard mc olabilece i; 6 n n ise tümör gruplar n n hepsinde gösterilmesi nedeniyle ay r c tan da yarars z oldu u saptand. Anahtar sözcükler: Deri eki tümörleri, diferansiyasyon, immünhistokimya ABSTRACT Cutaneous adnexal neoplasms are rare tumors that display differentiation in different ways. The aim of this study is, to present embryonic developmental properties and to determine the way of differentiation of adnexal neoplasms by evaluating the immunohistochemical expression of various markers. Fortyseven cases with adnexal tumors enrolled in this study. Histopathologic groups of these 47 cases were: 15 (32%) hair follicle tumors, 11 (23.4%) sebaceous tumors, 8 (17%) apocrine tumors, and 13 (27.6%) eccrine tumors. 56, 6, 7, 8, 10, 19, GCDFP15, carcinoembryonic antigen, epithelial membrane antigen and S100 protein expressions were examined by immunohistochemical methods. As a result of this immunohistochemical study it was concluded that the expression of 56 and 8 carries more importance than other markers in determining certain types of differentiation of hair follicle tumors. It was also determined that, epithelial membrane antigen expression is important for the diagnosis of sebaceous tumors and the markers like 8, 10 and carcinoembryonic antigen may aid for the same purpose as well. It was found that, GCDFP15 as well as 56 expressions are significant for apocrine tumors, and carcinoembryonic antigen reaction as well as 8 positivity will aid in determining differentiation of eccrine tumors. The presence of similar 6 expression in all kinds of adnexal tumors has demonstrated that this marker is useless in differential diagnosis. Key words: Cutaneous adnexal tumors, differentiation, immunohistochemistry G R fi Yaz flma adresi: Dr. Figen Barut, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi T p Fakültesi Patoloji Anabilim Dal, 67600, Kozlu, Zonguldak Deri eki neoplazileri, heterojen olma özelliklerinden dolay, matür hücrelerden daha çok indiferansiye kök hücrelerden kaynakland düflünülen nadir tümörlerdir. Diferansiyasyonlar na göre k l folikülü, sebase, ekrin ve apokrin tümörler olarak s n fland r l rlar (Tablo 1) (15). 153

Türk Patoloji Dergisi 2006;22(3):153160 Tablo 1. Deri eki tümörlerinin WHO s n flamas na göre da l m (1) Lezyon Tipi Foliküler Diferansiyasyon Sebase Diferansiyasyon Apokrin Diferansiyasyon Ekrin Diferansiyasyon Hiperplaziler, Hamartomlar K l folikülü nevüsü Dilate por Generalize k l folikülü hamartomu Bazaloid foliküler hamartom Nevüs sebase Sebase hiperplazi Apokrin nevüs Ekrin nevüs Benign Neoplaziler Trikofoliküloma Pilar k l f akantomu Fibrofoliküloma Trikodiskoma Trikoepitelyoma Trikoblastoma Trikoadenoma Pilomatriksoma Trikolemmoma Foliküler infundibulum tümörü Trikolemmal horn Proliferatif trikolemmal kist Sebase adenom Sebaseoma Apokrin hidrokistoma Hidroadenoma papilliferum Siringokistadenoma papilliferum Tubuler apokrin adenom Meme bafl n n eroziv adenomatozisi Apokrin silindiroma Ekrin hidrokistoma Siringoma Ekrin silindiroma Ekrin poroma Ekrin siringofibroadenom Musinöz siringometaplazi Ekrin spiradenom Papiller ekrin adenom Nodular hidradenom Kondroid siringoma Malign Neoplaziler Pilomatrikskarsinomu Malign proliferatif trikolemmal tümör Trikolemmal karsinom Trikoblastik karsinom Sebase karsinom Malign apokrin silindiroma Porokarsinom Malign ekrin spiradenom Malign nodular hidradenom Malign kondroid siringoma Ekrin adenokarsinom Mikrokistik adneksiyal karsinom Agresif digital papiller adenokarsinom Adenoid kistik karsinom Müsinöz ekrin karsinom Siringoid ekrin karsinom Malign ekrin silindiroma Son zamanlarda tan mlanan yeni morfolojik parametreler, ultrastrüktürel ve immünhistokimyasal veriler dikkate al nd nda, eski s n fland rmalarda birtak m de iflikliklerin yap lmas gerekti i ileri sürülmüfltür (2). Son olarak, bu amaçla deri eklerinin embriyolojik geliflimini göz önüne alan yeni bir s n flama önerilmifl, deri eki tümörleri, folikülosebaseapokrin ünit ve ekrin tümörler olarak iki ana gruba ayr lm flt r (Tablo 2) (2,4). Bu retrospektif çal flmada, immünhistokimyasal yöntemle deri eki tümörlerinin diferansiyasyon yönlerinin belirlenmesi ve buna göre embriyolojik geliflme özelliklerinin ortaya konulmas amaçlanm flt r. GEREÇ ve YÖNTEM Bu çal flmada Zonguldak Karaelmas Üniversitesi T p Fakültesi Patoloji Anabilim Dal nda 20002005 y llar aras nda tan alm fl 47 deri eki tümörü de erlendirildi. K rk yedi olgunun %32 si (n:15) k l folikülü tümörü, %23.4 ü (n:11) sebase bez tümörü, %17 si (n:8) apokrin bez tümörü ve %27.6 s (n:13) ekrin bez tümörüdür (Tablo 3). Çal flmada hasta yafl ve cinsiyeti, tümör say s ve lokalizasyonu, solid ya da kistik lezyon olup olmad, rekürrens varl, tan an ndaki metastaz varl ve farkl laflma paternleri incelendi. %10 formalin solüsyonunda fikse edilmifl dokular n parafin bloklar ndan haz rlanan kesitlerinde, streptavidinbiotinperoksidaz yöntemiyle keratin () 56, 6, 7, 8, 10, 19, gross cystic disease fluid protein15 (GCDFP15), karsinoembriyonik antijen (CEA), epitelyal membran antijeni (EMA) ve S100 protein ekspresyonlar araflt r ld. Çal flmada kullan lan bu antikorlar n özellikleri (Tablo 4) ve normal deri eklerindeki boyanma pa 154

Deri eki tümörlerinde diferansiyasyon: mmünhistokimyasal inceleme Tablo 2. Deri eki tümörlerinin embriyolojik geliflimlerine göre s n fland r lmas (4) Folikülosebaseapokrin diferansiyasyon Foliküler Foliküler infundibulum tümörü Trikolemmoma Proliferatif pilar neoplazm Trikoblastomatrikoepitelyoma Trikoblastik karsinom Trikolemmal karsinom Foliküler diferansiyasyonlu bazal hücreli karsinom Apokrin Poroma (bazen nevüs sebaseye dahil poroma) Hidradenoma ve hidradenokarsinom (bazen) Siringoma ve siringomatöz karsinom, (bazen) Tubuler adenom ve adenokarsinom Spiradenom Silindiroma Mikst tümör (s kl kla) Sebase Sebase adenom ve karsinom Folikülerapokrin Mikrokistik adneksiyel karsinom (s kl kla) Spiradenom (nadiren) Silindiroma (nadiren) Folikülosebase Trikoblastoma (bazen) Folikülosebaseapokrin Mikrokistik adneksiyel karsinom (s kl kla) Mikst tümör (bazen) Trikoblastoma (bazen) Proliferatif pilar neoplazm (bazen) Apokrinsebase Poroma (bazen) Ekrin diferansiyasyon Poroma ve porokarsinom (s kl kla) Hidradenom ve hidradenokarsinom (bazen) Siringoma ve siringomatöz karsinom (bazen) Papiller adenom ve adenokarsinom (s kl kla) Mikst tümör (bazen) Tablo 3. Olgular n tan lar na göre da l m Histopatolojik tan K l folikülü tümörleri (n:15) Trikofoliküloma Trikoepitelyoma Dilate por Trikolemmoma Pilomatriksoma Sebase bez tümörleri (n:11) Nevüs sebase Sebase hiperplazi Sebaseoma Sebaseöz adenoma Apokrin bez tümörleri (n:8) Hidradenoma papilliferum Siringokistadenoma papilliferum Kondroid siringoma Silindiroma Malign silindiroma Ekrin bez tümörleri (n:13) Ekrin hidrokistoma Siringoma Ekrin spiradenoma Adenoid kistik karsinom Olgu say s %32 8 (%17) %23.4 7 (%14.9) %17 3 (%6.4) %27.6 5 (%10.6) 5 (%10.6) ternleri (Tablo 5) belirtildi. Deri eki tümörlerinin s n fland r lmas yap l rken, adneksiyel yap lar aras ndaki embriyolojik iliflkiler, neoplazilerin kombinasyonlar ve birliktelikleri, anatomik da l mlar, konvansiyonel mikroskopik incelemeleri ve immünhistokimyasal incelemeleri göz önünde bulunduruldu. BULGULAR K rk yedi olgunun, 29 u kad n ve 18 i erkek olup, yafl da l mlar 7 ay ile 78 yafl aras nda de iflmektedir. Tümörlerin 35 i baflboyun bölgesinde, ikisi alt ekstremitede, ikisi gövdede, ikisi perianal bölgede ve biri de üst ekstremitede yerlefliktir. Tümörlerin ço unlu unu benign neoplaziler olufltururken, sadece üç olgu malign neoplazi tan s ald. Pilomatriksoma en s k izlenen benign tümör olarak belirlendi (Resim 1). Malign neoplazilerin ikisi adenoid kistik karsinom, di eri malign silindiroma (Resim 2) olarak tan ald. mmünhistokimyasal yöntemle sitokera 155

Türk Patoloji Dergisi 2006;22(3):153160 Tablo 4. mmünhistokimyasal çal flmada kullan lan primer antikorlar Primer Antikor Klon; Tip Dilüsyon.S. (dk) Antijen aç a ç karma ifllemi Firma Keratin 5/6 Keratin 6 Keratin 7 Keratin 8 Keratin 10 Keratin 19 EMA CEA/CD66 GCDFP15 S100 protein D5/16 B4, Mouse LHK6B, Mouse OVTL 12/, Mouse 35BetaH11, Mouse DEK10, Mouse BA17, Mouse E29, Mouse Poliklonal, rabbit 23A3, Mouse Poliklonal, rabbit 1:25 1:40 1:25 1:40 1:40 1:25 1:40 1:500 1:70 1:200 Tripsin 10 dk 37 C Pepsin 10 dk 37 C St: Sitrat tamponu, MW: Mikrowave,.S: nkübasyon süresi. Tablo 5. Primer antikorlar n normal deri eklerindeki boyanma paternleri Deri ekleri 5/6 6 7 8 10 19 EMA CEA GCDFP 15 S100 K l folikülü ç kök k l f D fl kök k l f Sebase bez Periferal h. ntermetiate h. Santral h. Apokrin bez Duktal yap lar Sekretuar h. Myoepitelyal h. Ekrin bez Akrosiringiyum Duktal yap lar Sekretuar h. Myoepitelyal h. Boyanma yo unlu u: (negatif), (hafif), (orta), (kuvvetli) tinler ve sitokeratin d fl ndaki belirleyicilerin tümörlerdeki boyanma paternleri ve yo unluklar de erlendirildi (Tablo 6). Sitokeratinler ile tüm k l folikülü, sebase bez, apokrin bez ve ekrin bez tümörlerinde diffüz 6 pozitifli i () izlendi. K l folikülü tümöründe (%86.6) daha yo un olmak üzere, 8 ile tüm tümörlerin 37 sinde (%78.7) (Resim 3) reaksiyon gözlendi. Apokrin tümörlerin hepsinde () ve tüm tümörlerin 26 s nda (%55.3) 56 ekspresyonu saptand. 10 ile sebase bez tümörlerinin dokuzunda (%81.8) ve tüm tümörlerin 26 s nda (%55.3) reaksiyon, apokrin tümörlerin alt s nda (%75) ve tüm olgular n 22 sinde (%46.8) 7 ve 19 ile ekspresyon izlendi (Tablo 7). Sitokeratin d fl ndaki belirleyiciler ile yap lan çal flmada, sebase bez tümörlerinin tamam nda () ve tüm tümörlerin 24 inde (%51) epitelyal membran antijeni ile diffüz reaksiyon, sekiz apokrin tümörün tamam nda () ve tüm tümörlerin 25 inde (%53.1) GCDFP15 ile ekspresyon izlendi. Karsinoembriyonik antijen ile, ekrin tümörlerin (Resim 4) 11 inde (%84.6) ve tüm tümörlerin 35 inde (%74.4) reaksiyon gözlendi. Apokrin tümörlerin alt s nda (%75) ve tüm tümörlerin 24 inde (%51) S100 protein ekspresyonu saptand (Tablo 8). 156

Deri eki tümörlerinde diferansiyasyon: mmünhistokimyasal inceleme Tablo 6. Primer antikorlar n tümörlerdeki boyanma paternleri Deri eki tümörleri 5/6 6 7 8 10 19 EMA CEA GCDFP 15 S100 K l folikülü tm Keratinosit kist; bazal tabaka luminal yüz d fl tabaka Suprabazal keratinositler; Skuamöz adalar; Solid yuvalar; Sebase bez tm Sebaseöz hücreler; Pilosebase ünit; Suprabazal keratinositler; Solid yuvalar; Apokrin bez tm Kist duvar ; bazal tabaka luminal yüz d fl tabaka K l folikül epiteli Papiller yap keratinositleri; Solid yuvalar; Myoepitelyal ada, Ekrin bez tm Kist duvar ; Glandüler yap ; luminal yüz periferal tabaka Solid yuvalar; Myoepitelyal ada, Boyanma yo unlu u: (negatif), (hafif), (orta), (kuvvetli) Tablo 7. Tümörlerde izlenen sitokeratin () ekspresyonu Tan lar 56 6 7 8 10 19 K l folikül tümörleri (n:15) Sebase bez tümörleri (n:11) Apokrin bez tümörleri (n:8) Ekrin bez tümörleri (n:13) Toplam (n:47) %86.6 (13/15) %27.2 (3/11) (8/8) %15.3 (2/13) %55.3 (26/47) (15/15) (11/11) (8/8) (13/13) (47/47) %6.6 (1/15) %63.6 (7/11) %75 (6/8) %61.5 (8/13) %46.8 (22/47) %86.6 (13/15) %81.8 (9/11) %62.5 (5/8) %76.9 (10/13) %78.7 (37/47) %53.3 (8/15) %81.8 (9/11) %37.5 (3/8) %46.1 (6/13) %55.3 (26/47) %40 (6/15) %54.5 (6/11) %75 (6/8) %.7 (4/13) %46.8 (22/47) Tablo 8. Sitokeratinler d fl ndaki belirleyicilerin ekspresyonlar Tan lar CEA EMA GCDFP15 S100 protein K l folikül tümörleri (n:15) Sebase bez tümörleri (n:11) Apokrin bez tümörleri (n:8) Ekrin bez tümörleri (n:13) Toplam (n:47) %60 (9/15) %81.8 (9/11) %75 (6/8) %84.6 (11/13) %74.4 (35/47) %26.6 (4/15) (11/11) %25 (2/8) %53.8 (7/13) %51 (24/47) %66.6 (10/15) %36.3 (4/11) (8/8) %23 (3/13) %53.1 (25/47) %20 (3/15) %63.6 (7/11) %75 (6/8) %61.5 (8/13) %51 (24/47) 157

Türk Patoloji Dergisi 2006;22(3):153160 Resim 1. Benign deri eki tümörlerinden pilomatriksoma (HE x100). Resim 3. Ekrin hidrokistomada 7 ekspresyonu (BSA peroksidaz, DAB x100). Resim 2. Malign deri eki tümörlerinden malign silindiroma (HE x100). Resim 4. Siringomada kist epitellerinde CEA ekspresyonu (B SA peroksidaz, DAB x100). TARTIfiMA Deri eki tümörlerinin diferansiyasyonu uzun zamand r tart flma konusu olmufltur (14). Genel olarak, önceki s n fland rmalarda daha çok tümör paterni dikkate al nm fl, deri eki yap lar aras ndaki embriyolojik iliflki büyük oranda gözden kaçm flt r. Özellikle benign deri eki tümörlerinin s n fland r lmas nda karfl lafl lan zorluklar göz önünde bulunduruldu unda, bu tümörlerin, diferansiyasyonlar na göre s n fland r lmas önerilmifltir (13). McCalmont, deri ekleri aras ndaki embriyolojik iliflki, neoplazilerin kombinasyonlar ve aralar ndaki birliktelik, anatomik da l m, konvansiyonel mikroskopik, histokimyasal, immünhistokimyasal ve ultrastrüktürel incelemenin birarada de erlendirilmesi gerekti ini belirtmifltir (4). Genellikle yavafl büyüyen, soliter, subkutanöz ve dermal nodüller olarak izlenen bu tümörler, serimizde oldu u gibi en çok bafl ve boyun bölgesinde ve ekstremitelerde yerleflim gösterirler. Bu çal flmada olgular n yafl da l mlar, önceki çal flmalarda bildirilen verilerle uyumlu izlendi (13,8). Bunlar n yan s ra, beklendi i gibi, malign olgular çok nadir olarak izlendi; çok az olguda rekürrens saptand ve hiçbirinde metastaz tespit edilmedi. Geliflen immünhistokimya teknikleri, her bir hücrede benzer antijenlerin ekspresyonunu 158

Deri eki tümörlerinde diferansiyasyon: mmünhistokimyasal inceleme göstererek, bir neoplaziyi köken ald hücreler ile karfl laflt rma olana vermektedir (9,10). Kapsaml çal flmalarla incelenen trikoepitelyomalar d fl ndaki di er k l folikülü tümörleri ile ilgili immünhistokimyasal veriler k s tl kalm flt r. Demirkesen ve ark. lar n n çal flmalar nda trikoepitelyomalarda saptad klar 56, 6, 8, S100 protein ve EMA reaksiyonlar verilerimizle uyumlu iken, tersine 19 ekspresyonu olgular m zda izlenmemifltir (6). Çal flmam zda, 56 ve 8 ekspresyonunun k l folikülü tümörlerinde di er belirleyicilere göre diferansiyasyonda daha de erli oldu u, tümör gruplar n n hepsinde reaksiyon veren 6 n n ise ay r c tan da yard mc olmad sonucuna var ld. K l folikülü tümörleri, embriyolojik kökenlerine göre s n fland r ld nda, folikülosebaseapokrin diferansiyasyon grubundaki foliküler tümör alt grubunda incelenirler. Buna karfl n, k l germ tümörü trikofoliküloma ve matriksiyel diferansiyasyon gösteren tümör olarak bilinen pilomatriksoma, yeni s n fland rmada belirtilmemifltir (1,3,4,11,12). Çal flmam zdaki trikofoliküloma ve pilomatriksoma olgular nda belirlenen immünhistokimyasal bulgular k l folikülü diferansiyasyonu ile uyumlu oldu u için, bu tümörlerin de yeni s n flamada foliküler tümör alt grubuna dahil edilmesi gerekti ini düflündürür. Sebaseöz diferansiyasyon belirleyicisi olan EMA ekspresyonu ve 56, 6, 7, 8, 10, 19 reaksiyonu literatür verileriyle uyumlu bulundu (1,3,11,12). Bu tümörler embriyolojik geliflimlerine göre s n fland r ld nda, folikülosebaseapokrin diferansiyasyon grubundaki sebaseöz tümör alt grubuna dahil edilirler. Buna karfl n, WHO s n fland rmas nda yer alm fl nevüs sebase, sebase hiperplazi ve sebaseoma bu yeni s n fland rmada tan mlanmam flt r (4). Çal flmam zda nevüs sebase, sebase hiperplazi ve sebaseomalarda elde etti imiz immünhistokimyasal bulgular n sebase bez diferansiyasyonunu desteklemesinden yola ç karak, bu tümörlerin yeni s n fland rmada yer almas gerekti i kan s na var ld. Apokrin bez tümörleri, belirgin morfolojik özellikleriyle ve özgün yerleflim yerleri nedeniyle kolay tan n rlar, ancak histogenezleri tart flmal d r. Apokrin diferansiyasyon gösteren deri eki tümörleri,, EMA, S100 protein, CE A, lizozim, CD15 ve özellikle de GCDFP15 ekspresyonu gösterirler (1,3,11,12). Sadece GCDFP15 ile epitelin apikal ucunun pozitif boyanmas, apokrin epitelin ve apokrin diferansiyasyonun belirleyicisi olarak kabul edilir (2). Serimizdeki apokrin tümörlerin tamam nda GCDFP15 ekspresyonunun saptanmas bunu desteklemektedir. Ekrin bez tümörleri, apokrin olanlar n tersine histomorfolojik olarak tan s zor konulan tümörlerdir (1,3,11,12). mmünhistokimyasal özellikleri, normal ekrin bezlerde tan mlananlar ile uyumludur (2,6,7). Ekrin ter bezi tümörlerinde CEA pozitifli i önemli tan sal de ere sahipken, fokal S100 protein pozitifli i de benign ve malign ekrin tümörlerde tan mlan r (1). Spiradenomlarda GCDFP15 reaksiyonu son zamanlarda rapor edilmifltir. Bununla birlikte, S100 protein ve GCDFP15 pozitifli i ekrin ve sebase bez neoplazilerinde s n rl olup, immünreaksiyon sonuçlar histomorfolojik bulgular do rultusunda dikkatlice de erlendirilmeli ve korele edilmelidir (2). Ekrin bez tümörleri embriyolojik geliflimlerine göre s n fland r ld nda, siringoma ve spiradenoma ikifler alt grupta ayn andasiringoma, ekrin ve apokrin; spiradenoma, foliküloapokrin ve apokrin yer al r (4). Bu çal flmada belirlenen ve apokrin diferansiyasyonu iflaret eden GCDFP15 pozitifli i spiradenomlar n apokrin tümör alt grubunda yer almas görüflünü (1,3,4,11,12) destekler niteliktedir. Yeni s n fland rmada tan mlanmayan ve CEA reaksiyonu saptanan ekrin hidrokistoman n ve adenoid kistik karsinomun ise, bu bulgular do rultusunda ekrin tümörler grubuna dahil edilmesi kan m zca uygun olacakt r. Çal flmam z deri eki yap lar n n, epidermisin pluripotent hücrelerinden çok yönlü diferansiyasyon sonucunda folikülosebase, apokrin ve 159

Türk Patoloji Dergisi 2006;22(3):153160 ekrin diferansiyasyon ile olufltu u do rultusundaki görüflleri desteklemektedir. KAYNAKLAR 1. Klein W, Chan E. Tumors of the epidermal appendages, In: Elder ED (Ed), Lever s Histopathology of the Skin, 9th ed, WW Lippincott, Philadelphia, 2005, p:867926. 2. Weedon D. Tumors of cutaneous epidermal appendages, In: Weedon D (Ed), Skin Pathology, 2nd ed, Churchill Livingstone, London, 2002, p:859916. 3. Wong TY, Suster S, Cheek RF, Mihm MC Jr. Benign cutaneous adnexal tumors with combined folliculosebaceous, apocrine, and eccrine differentiation. Clinicopathologic and immunohistochemical study of eigth cases. Am J Dermatopathol 1996;18:124136. 4. McCalmont TH. A call for logic in the classification of adnexal neoplasms. Am J Dermatopathol 1996;18:103 109. 5. Yaqoop N, Ahmad Z. Spectrum of cutaneous appendage tumors at Aga Khan University Hospital. J Pak Med Assoc 2003;53:427429. 6. Demirkesen C, Hoede N, Moll R. Epithelial markers and differentiation in adnexal neoplasms of the skin: an immunohistochemical study including individual cytokeratins. J Cutan Pathol 1995;22:518535. 7. Yamamoto O, Yasuda H. An immunohistochemical study of the apocrine type of cutaneous mixed tumors with special reference to their follicular and sebaceous differentiation. J Cutan Pathol 1999;26:232241. 8. Nakhleh RE, Swanson PE, Wick MR. Cutaneous adnexal carcinomas with divergent differentiation. Am J Dermatopathol 1990;12:325334. 9. Penneys NS, Kaiser M. Cylindroma expresses immunohistochemical markers linking it to ecrine coil. J Cutan Pathol 1993;20:4043. 10. Meybehm M, Fischer HP. Spiradenoma and dermal cylindroma: comparative immunohistochemical analysis and histogenetic considerations. Am J Dermatopathol 1997;19:154161. 11. Reisenauer KA, Parker CD, Solomon AR. Nonneoplastic Diseases of The Skin. In: Mills SE (Ed), Sternberg s Diagnostic Surgical Pathology. 4th ed, WW Lippincott, Philadelphia, 2004, p:348. 12. Rosai J. Skin. In: Rosai J (Ed), Rosai and Ackerman s Surgical Pathology, 9th ed, Mosby, Edinburg, 2004, p:93245. 160