KLİNİK ENZİMOLOJİ. Prof. Dr. Erdinç DEVRİM Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Biyokimya AD

Benzer belgeler
ENZİMLERİN GENEL ÖZELLİKLERİ - II. Doç Dr. Nurzen SEZGİN

Enzimler. Yrd.Doç.Dr.Funda GÜLCÜ BULMUŞ Fırat Üniversitesi SHMYO

Klinik Enzimoloji. Veteriner. Yrd. Doç. Dr. Serkan SAYINER. Yakın Doğu Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dalı

KLİNİK YÖNDEN ENZİMLER. Yrd. Doç.Dr. Funda GÜLCÜ BULMUŞ Fırat Üniversitesi SHMYO

AMİLAZ (SERUM) Klinik Laboratuvar Testleri

LABORATUVAR TESTLERİNİN KLİNİK YORUMU

Referans:e-TUS İpucu Serisi Biyokimya Ders Notları Sayfa:368

Enzimler MICHAELIS-MENTEN DENKLEMİ MICHAELIS-MENTEN DENKLEMİ MICHAELIS-MENTEN DENKLEMİ. Lineweaver-Burke Grafiği. Enzim Aktivitesinin İnhibisyonu

PLAZMA ENZİMLERİ DR. AHMET ÖZTÜRK

Karaciğer Fonksiyon Bozukluklarına Yaklaşım

LABORATUVAR TESTLERİNİN KLİNİK YORUMU

Enzimler ENZİMLER ENZİMLER ENZİMLER İSİMLENDİRME ENZİMLER

KARACİĞER TESTLERİ. Prof.Dr. Ümit Türkoğlu

Prof.Dr.Gül ÖZYILMAZ

Karaciğer laboratuvar. bulguları. Prof.Dr.Abdullah.Abdullah SONSUZ Gastroenteroloji Bilim Dalı. 5.Yarıyıl

Enzimler. Yrd.Doç.Dr. Ahmet GENÇ Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu

ÇİSEM İLGİN ( ) LÜTFİYE ALAÇAM ( ) Prof. Dr. Figen ERKOÇ GAZİ ÜNİVERSİTESİ

Aktivasyon enerjisi. Enzim kullanılmayan. enerjisi. Girenlerin toplam. enerjisi. Enzim kullanılan. Serbest kalan enerji. tepkimenin aktivasyon

ENZİMLER. Biyokimyasal reaksiyonları katalizleyen protein yapısındaki maddelere enzim

Akreditasyon Sertifikası Eki (Sayfa 1/5) Akreditasyon Kapsamı

Notlarımıza iyi çalışan kursiyerlerimiz soruların çoğunu rahatlıkla yapılabileceklerdir.

DİDEM AYKAN ( ) TUĞBA DENİZ ( ) MELİKE ACAR ( ) Gazi Eğitim Fakültesi GAZİ ÜNİVERSİTESİ

LABORATUVAR TESTLERİNİN KLİNİK YORUMU

Hücrelerde gerçekleşen yapım, yıkım ve dönüşüm olaylarının bütününe metabolizma denir.

BİYOKİMYADA METABOLİK YOLLAR DERSİ VİZE SINAV SORULARI ( ) (Toplam 4 sayfa olup 25 soru içerir) (DERSİN KODU: 217)

Hücreler, kimyasal yasaların geçerli olduğu kimyasal fabrikalar olarak da kabul edilmektedir.

TÜMÖR BELİRTEÇLERİ: BİYOKİMYASAL YAKLAŞIM. Prof. Dr. Erdinç DEVRİM Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Biyokimya AD

GAZİANTEP İL HALK SAĞLIĞI LABORATUVARI TEST REHBERİ

ENZİMATİK ANALİZ VE AKTİVİTE TAYİNLERİ

15- RADYASYONUN NÜKLEİK ASİTLER VE PROTEİNLERE ETKİLERİ

Enzimlerin Yapısı. Enzimler biyokatalizörlerdir,

Kreatin Fosfokinaz İzoenzimleri; CPK isoenzymes test; CK izoenzim;

GLİKOJEN METABOLİZMASI

DETAYLI KADIN CHECK- UP

GLİKOLİZİN KONTROLU Prof. Dr. İzzet Hamdi Öğüş

ÇALIŞMA GÜNLERİ saat. Mesai saatleri içinde saat saat saat. Mesai saatleri içinde

Enzimler Enzimler metabolizma reaksiyonlarını hızlandıran moleküllerdir. Katalitik RNA moleküllerinin küçük bir grubu hariç, bütün enzimler

TÜMÖR BELİRTEÇLERİNİN KLİNİK TANIDA ÖNEMİ. Doç.Dr. Mustafa ALTINIŞIK ADÜTF Biyokimya AD 2006

BİYOİNORGANİK KİMYA 5. HAFTA

ENZĠMLERĠN KLĠNĠK ÖNEMĠ. Yrd. Doç. Dr. Hayrullah Yazar Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Biyokimya Anabilim Dalı Sakarya, 2015

Kanın fonksiyonel olarak üstlendiği görevler

BÖLÜM I HÜCRE FİZYOLOJİSİ...

YGS ANAHTAR SORULAR #1

DETAYLI KADIN CHECK- UP

YAZILIYA HAZIRLIK SORULARI. 9. Sınıf

Keton Cisimleri. Prof. Dr. Fidancı

PROTEİN SENTEZİ ENZİMLER ve VİTAMİNLER

PÜRİN VE PİRİMİDİN METABOLİZMASI

TEST 1. Hücre Solunumu. 4. Aşağıda verilen moleküllerden hangisi oksijenli solunumda substrat olarak kullanılamaz? A) Glikoz B) Mineral C) Yağ asidi

Serbest radikal. yörüngelerinde) eşleşmemiş tek. gösteren, nötr ya da iyonize tüm atom veya moleküllere denir.

Tıkanma Sarılığı. Yrd. Doç. Dr. Zülfü Arıkanoğlu

Yağ Asitlerinin Metabolizması- I Yağ Asitlerinin Yıkılması (Oksidasyonu)

YENİ DİYABET CHECK UP

KAS DOKUSU. Prof.Dr. Ümit TÜRKOĞLU

DOYMAMIŞ YAĞ ASİTLERİNİN OLUŞMASI TRİGLİSERİTLERİN SENTEZİ

9. Hafta: Enzimler ve Enzim Kinetiği Prof. Dr. Şule PEKYARDIMCI ENZİMLERİN SINIFLANDIRILMASI

genellikle böbrek yetmezliği göstergesi preanalitik hata kaynakları çok sağlıklı değerlendirme için

BITKI FIZYOLOJISININ TANıMı

BİY 315 Lipid Metabolizması-II. Yrd. Doç. Dr. Ebru SAATÇİ Güz Yarı Dönemi

Hücre Solunumu: Kimyasal Enerji Eldesi

LABORATUVAR TESTLERİNİN KLİNİK YORUMU

13 HÜCRESEL SOLUNUM LAKTİK ASİT FERMANTASYONU

BİLİRUBİN METABOLİZMASI. Yrd. Doç. Dr. İlyas Yolbaş Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları ABD

T. C. İSTANBUL BİLİM ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BİYOKİMYA ANABİLİM DALI YÜKSEK LİSANS PROGRAMI EĞİTİM-ÖĞRETİM YILI MÜFREDATI

YAZILIYA HAZIRLIK TEST SORULARI. 11. Sınıf

LİPİTLERİN ORGANİZMADAKİ GÖREVLERİ SAFRA ASİTLERİ

Sitrik Asit Döngüsü. (Trikarboksilik Asit Döngüsü, Krebs Döngüsü)

Başlıca organizma sıvılarının ve salgılarının ortalama ph değerleri.

Tam Kan Analizi. Yrd.Doç.Dr.Filiz BAKAR ATEŞ

NUMUNELERİN SAKLANMA KRİTERLERİ TALİMATI

ÖRNEK KABUL VE SONUÇ VERME GÜNÜ LİSTESİ. ÖRNEK KABUL GÜN ve SAATİ

Yrd.Doç.Dr. Erdal Balcan 1

ĐÇERĐK. Vitamin B6 Formları. LOGO Tarihsel Bakış. Yapısal Formüller. 4 Piridoksin Piridoksal Piridoksamin Piridoksal-fosfat

OKSİJENLİ SOLUNUM

HAZIRLAYANLAR: Esra AYDIN ( ) Cansu SAMANCI ( ) Prof. Dr. Figen ERKOÇ Gazi Eğitim Fakültesi GAZİ ÜNİVERSİTESİ

Glukoz - 6 Fosfataz enzim eksikliğinde hangi glikojen depo hastalığı oluşur?

Dr. M. Emin KAFKAS İnönü Üniversitesi Antrenörlük Eğitimi Bölümü 2015/Malatya

Bitki Fizyolojisi. 6. Hafta

Hücre. 1 µm = 0,001 mm (1000 µm = 1 mm)!

LİPOPROTEİN METABOLİZMASI. Prof.Dr. Yeşim ÖZKAN Gazi Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Biyokimya Anabilim Dalı

Normalde kan potasyum seviyesi 3,6-5,0 mmol/l arasındadır.

LÖKOSİT. WBC; White Blood Cell,; Akyuvar. Lökosit için normal değer : Lökosit sayısını arttıran sebepler: Lökosit sayısını azaltan sebepler:

Solunumda organik bileşikler karbondioksite yükseltgenir ve absorbe edilen oksijen ise suya indirgenir.

Organik bileşikler; karbonhidratlar, lipidler, proteinler, vitaminler ve nükleik asitler olmak üzere beş gruba ayrılır.

GLİKOJEN FOSFORİLAZ HAZIRLAYAN: HATİCE GÜLBENİZ ( ) Prof. Dr. Figen ERKOÇ GAZİ EĞİTİM FAKÜLTESİ GAZİ ÜNİVERSİTESİ

GIDA BİYOTEKNOLOJİSİ UYGULAMA DERSİ NO:5 Enzim Analizleri

Kronik Pankreatit. Prof. Dr.Ömer ŞENTÜRK KOÜ Gastroenteroloji, KOCAELİ

6. BÖLÜM MİKROBİYAL METABOLİZMA

Adrenal Korteks Hormonları

Bilinen, 5000 den fazla fonksiyonu var

BES 231- BESİN KİMYASI VE ANALİZLERİ I HAFTA ÜNİTE DERS SORUMLUSU 1. Lab. Tanıtımı Dr. Berat Nursal Tosun 2

İstanbul Tıp Fakültesi Tıbbi Biyoloji ABD Prof. Dr. Filiz Aydın

ÜNİTE 9. Enzimler. Amaçlar. İçindekiler. Öneriler

LABORATUVARDA HATA KAYNAKLARI

AZOTLU BİYOMOLEKÜLLERİN METABOLİZMASI. Protein Metabolizması Doç. Dr. A. Eser ELÇİN

I. YARIYIL TEMEL BİYOKİMYA I (B 601 TEORİK 3, 3 KREDİ)

TRANSFERRİN ERİTROSİT. Transferrinin normal değerleri: Transferin seviyesini düşüren sebepler. Eritrosit; RBC: Red Blood Cell = Alyuvar

ENZİM KATALİZİNİN MEKANİZMALARI

Fizyoloji. Vücut Sıvı Bölmeleri ve Özellikleri. Dr. Deniz Balcı.

Enzimler. Dr. Serkan SAYINER

Transkript:

KLİNİK ENZİMOLOJİ Prof. Dr. Erdinç DEVRİM Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Biyokimya AD devrim@ankara.edu.tr

ENZİMLER Biyokimyasal reaksiyonları katalizleyerek çok hızlandıran protein yapısındaki biyolojik katalizörlerdir. Reaksiyonun aktivasyon enerjisini azaltırlar. Reaksiyonun denge sabitini değiştirmezler. Katalizledikleri reaksiyon sırasında, net üretim veya tüketimleri olmaz ve yapısal değişime uğramazlar. Dr. DEVRİM 2

Enzimlerin Sınıflandırması 1. Oksidoredüktazlar (Laktat dehidrojenaz) 2. Transferazlar (Aspartat transaminaz) 3. Hidrolazlar (Amilaz) 4. Liyazlar (Aldolaz) 5. İzomerazlar (Epimeraz) 6. Ligazlar (Heksokinaz) Dr. DEVRİM 3

Enzimlerin Klinikte Kullanımı Çeşitli hastalıkların tanı ve izleminde vücut sıvılarındaki enzim aktivite veya konsantrasyonunun ölçümü şeklinde Vücut sıvılarındaki çeşitli maddelerin ölçümünde analitik reaktif olarak Tedavi edici amaçlarla Dr. DEVRİM 4

Enzim Katalizli Reaksiyonun Hızına Etki Eden Faktörler 1. Substrat konsantrasyonu [S] 2. Sıcaklık 3. ph 4. Enzim konsantrasyonu [E] 5. Kofaktörler 6. Aktivatörler/İnhibitörler Dr. DEVRİM 5

Enzim Düzeylerinin Laboratuvarda Ölçümü - I En sık kullanılan yöntem enzim katalizli kimyasal reaksiyonun hızının ölçülmesidir. Reaksiyon hızını etkileyen faktörlerden substrat konsantrasyonu doygun miktarlarda, diğer faktörler de optimum ve sabit düzeylerde sağlandığında enzim katalizli bir reaksiyonun başlangıç hızı enzim miktarıyla doğru orantılıdır. Dr. DEVRİM 6

Enzim Düzeylerinin Laboratuvarda Ölçümü - II Belirli koşullar altında; birim zamandaki substrat azalma veya ürün oluşma hızı enzim aktivitesiyle doğru orantılıdır. Bir dakikada bir mikromol substratı değişime uğratan (katalizleyen) enzim miktarı bir ünitedir (U veya IU; internasyonel ünite; μmol/dk). SI birim: Katal (mol/s) Enzim miktarı aktivite olarak birim hacimde ifade edilir: Katal/L veya U/L Dr. DEVRİM 7

Bazı tanısal enzimlerin temel doku kaynakları Asit fosfataz Prostat, eritrosit Kimotripsin(-ojen) Pankreas ALT KC Kreatin kinaz Kas ve beyin Aldolaz Kas (iskelet kası) LD Kas, KC, böbrek, eritrositler, pankreas Alkol DH KC Pepsin(-ojen) Mide mukozası ALP Kemik, plasenta, böbrek, bağırsak mukozası, hepatobiliyer sistem PSA Prostat α-amilaz Pankreas, tükürük bezleri Sorbitol DH KC Anjiyotensin konverting enzim (ACE) Akciğer ve böbrek damar endoteli Lipaz Pankreas Arjinaz KC Tripsin(-ojen) Pankreas AST Kalp, KC, Kas Serüloplazmin KC GGT Glutamat DH İzositrat DH Böbrek, hepatobiliyer sistem, prostat, pankreas 5 -Nükleotidaz Hepatobiliyer sistem KC KC Kolinesteraz II KC

Hücre organellerinin belirleyicisi olan enzimler Hücre Organeli Çekirdek Mitokondri Ribozom Endoplazmik retikulum Lizozom Hücre zarı Golgi cisimciği Peroksizom Sitozol Belirteç DNA Glutamat dehidrojenaz Yüksek RNA içeriği Glukoz-6-fosfataz Asit fosfataz ve katepsin Na + -K + ATPaz, 5 Nükleotidaz ve adenilat siklaz Galaktozil transferaz Katalaz ve Ürik asit oksidaz Laktat dehidrojenaz Dr. DEVRİM 9

Kanda Bulunan Enzimlerin Sınıflandırması Plazmaya özgü enzimler Serin proteaz prokoagulanlar, trombin, faktör XII, faktör X, vd. Salgılanan (sekretuvar) enzimler Lipaz, α-amilaz, tripsinojen, prostatik asit fosfataz, PSA (prostat spesifik antijen) Hücresel enzimler LD (laktat dehidrojenaz), AST (aspartat transaminaz), ALT (alanin transaminaz), ALP (alkalen fosfataz), vd. Dr. DEVRİM 10

Enzimlerin Kan Düzeyini Etkileyen Faktörler Enzimlerin sentezlendikleri hücreden dolaşıma geçiş hızı Enzimlerin hücreden sızma hızı Enzim üretimindeki değişiklikler Enzim sentezi artışı Enzim sentezi azalması Enzimlerin dolaşımdan temizlenme hızı Dr. DEVRİM 11

Yaş Gebelik Cinsiyet Irk Enzimatik Aktiviteyi Etkileyen Özgün Olmayan Bazı Etkenler Fiziksel aktivite İlaç ve alkol kullanımı Hemoliz Dr. DEVRİM 12

İzoenzim Katalitik aktiviteleri aynı; elektroforetik göç hızları, doku dağılımları, ısıya, inhibitör ve aktivatörlere yanıtları farklılık gösteren enzim formları olan izoenzimler, biyolojik aktif proteinlerdir. Örnekler: Laktat dehidrojenaz (LD): LD-1 LD-5 Kreatin kinaz (CK): CK-1 CK-3 Dr. DEVRİM 13

Enzimatik Analizlerin Çalışılması Kanda enzim aktivitelerinin belirlenmesi için en uygun ortam SERUM. İdrar genel olarak uygun bir örnek (numune) olmaz (ancak; idrarda amilaz düzeyi önemlidir). Beyin omurilik sıvısı (BOS) enzimatik analizler için oldukça kısıtlıdır. Bazı doku örnekleri ve kan hücrelerinde özgün enzimatik analizler yapılabilmektedir. Enzimatik analizler örnek alındıktan sonra mümkün olan en kısa zamanda çalışılmalıdır. Çalışılamayacaksa örnekler uygun koşullarda saklanmalıdır. Dr. DEVRİM 14

Aspartat Transaminaz (AST) (EC 2.6.1.1) Aspartat aminotransferaz adıyla da bilinir. Eski terminolojiyle glutamik okzaloasetik transaminaz (GOT) olarak da kullanılır. Koenzim olarak pridoksal fosfat kullanır. Dr. DEVRİM 15

Aspartat Transaminaz (AST) Aspartat + α-kga AST OAA + Glutamat Transaminasyon reaksiyonu olarak bilinen bu reaksiyon amino asitlerin sentez ve yıkımında rol alır. Dr. DEVRİM 16

Aspartat Transaminaz (AST) Doku kaynakları En yüksek konsantrasyonlarda kalp dokusu, iskelet kası ve karaciğerde; Daha düşük konsantrasyonlardaysa böbrek, pankreas ve eritrositlerde bulunur. Dr. DEVRİM 17

Aspartat Transaminaz (AST) Klinik kullanımı Miyokart infarktüsü (MI), hepatosellüler hastalıklar ve iskelet kası tutulumu gösteren hastalıkların tanısında değerlidir. Akut MI sürecinde AST düzeyleri 8-12 saat içinde yükselir, 24 saatte tepe değerine çıkar ve 5 gün içinde normal değerlerine döner. Dr. DEVRİM 18

Aspartat Transaminaz (AST) Arttığı diğer durumlar Pulmoner emboli Konjestif kalp yetmezliği Akut hepatosellüler hastalıklar Viral hepatit (normalin üst sınırının 100 katına çıkabilir.) Siroz (orta düzeyde artış) Müsküler distrofiler İnflamatuvar durumlar Dr. DEVRİM 19

Aspartat Transaminaz (AST) AST hücre içinde 2 izoenzim şeklinde bulunup farklı yerleşim gösterir: Sitoplazmik Mitokondriyal Sitoplazmik izoenzim serumda daha çok bulunandır. Karaciğer sirozu gibi durumlarda mitokondriyal izoenzimi serumda belirgin olarak artar. Dr. DEVRİM 20

Aspartat Transaminaz (AST) Referans aralığı (serum için) < 41 U/L Yenidoğan döneminde fizyolojik olarak yüksektir (47 150 U/L). Hemolizli örnek çalışılmamalıdır. (Hemolizli serumda AST düzeyi olduğundan 10 kat yüksek çıkabilir.) Dr. DEVRİM 21

Alanin Transaminaz (ALT) (EC 2.6.1.2) Alanin aminotransferaz adıyla da bilinir. Eski terminolojiyle glutamik piruvik transaminaz (GPT) olarak da kullanılır. Alaninden α-ketoglutarata amino grubunun taşındığı tepkimeyi katalizler. Koenzim olarak pridoksal fosfat kullanır. Dr. DEVRİM 22

Alanin Transaminaz (ALT) Alanin + α-kga ALT Piruvat + Glutamat Bir çok dokuda bulunmakla birlikte en yüksek konsantrasyonda bulunduğu organ karaciğerdir. Hücre içi yerleşimi yalnızca sitoplazmiktir. Karaciğere özgü transaminaz olarak bilinir. Dr. DEVRİM 23

Alanin Transaminaz (ALT) Klinikte en çok karaciğer hastalıklarının değerlendirilmesinde kullanılır. Normalde ALT/AST < 1 Karaciğerin akut inflamatuvar hastalıklarında ALT artışı AST artışından daha fazla olur (ALT/AST > 1). Yarı ömrü AST den uzun olduğu için kanda daha uzun süre yüksek kalır: ALT (Plazma yarı ömrü 50 saat) AST (Plazma yarı ömrü 12 saat) Sitoplazmik 14 saat Mitokondriyal 6 saat Dr. DEVRİM 24

Alanin Transaminaz (ALT) Referans aralığı (serum için) < 45 U/L (E) < 34 U/L (K) Hemolizden AST kadar önemli oranda etkilenmese de, hemolizli örnek çalışılmamalıdır. Dr. DEVRİM 25

Kreatin Kinaz (CK) (EC 2.7.3.2) Fizyolojik işlevi kas hücrelerinde yüksek enerjili bileşik olan kreatin fosfat molekülünün depolanmasını sağlayan reaksiyonu katalizlemesidir. Kreatin fosfokinaz olarak da adlandırılır (yanlış adlandırma). Kreatin + ATP CK Kreatin fosfat + ADP Dr. DEVRİM 26

Kreatin Kinaz (CK) İskelet kası, kalp kası ve beyin dokusu en yüksek aktivitede bulunduğu dokulardır. Mesane, plasenta, gastrointestinal sistem, tiroit, uterus, böbrek, akciğerler, prostat, dalak, karaciğer ve pankreas daha az miktarda bulunduğu diğer dokulardır. Dr. DEVRİM 27

Kreatin Kinaz (CK) Dimer şeklinde bir protein olup 2 alt ünitesi vardır ve bunun sonucunda 3 tane izoenzimi bulunur: CK-BB (Beyin tipi); CK-1 CK-MB (Karışık tip); CK-2 CK-MM (Kas tipi); CK-3 CK-MM; kalp ve iskelet kasında, CK-MB; kalp ve daha az oranda iskelet kasında, CK-BB; beyin, mesane, akciğerler, prostat, uterus, kolon, mide ve tiroit dokularında daha çok bulunur. Serumda asıl bulunan CK-MM dir, CK-MB total CK nın % 6 sından az bulunurken, CK-BB ise çoğu yöntemle serumda saptanamaz. Dr. DEVRİM 28

Kreatin Kinaz (CK) Serumda total CK artışına yol açan durumlar: Akut miyokart infarktüsü İskelet kası hastalıkları Müsküler distrofi Polimiyozit Hipotiroidi Fiziksel aktivite/egzersiz İntramüsküler enjeksiyonlar Malign hipertermi Merkezi sinir sistemi hasarı Dr. DEVRİM 29

Kreatin Kinaz (CK) Referans aralığı (serum için): Total CK 38 174 U/L (erkek) 26 140 U/L (kadın) CK-MB (CK-2) Total CK aktivitesinin % 6 sından az CK-MB (kütle): 0,6 6,3 ng/ml Hemolizli serum örneklerinde yanlış yüksek sonuçlar çıkar (analitik interferans nedeniyle). Serum karanlıkta saklanmalıdır (günışığı enzimi inaktive eder). Yenidoğan döneminde total CK değeri yüksektir (erişkin dönemin 3 katına kadar çıkabilir). Dr. DEVRİM 30

Laktat Dehidrojenaz (LD) (EC 1.1.1.27) Laktat ve piruvat moleküllerinin birbirine dönüşümünü katalizler, tüm hücrelerde bulunur. LD Laktat + NAD + Piruvat + NADH + H + Kalp, karaciğer, iskelet kası, böbrek ve eritrositler en yüksek aktivitede bulunduğu dokulardır. Akciğer, düz kas ve beyinde de az miktarlarda bulunur. Dr. DEVRİM 31

Laktat Dehidrojenaz (LD) Enzimin 4 tane alt ünitesi vardır ve bu alt üniteleri oluşturan 2 farklı polipeptit zincir bulunur (H ve M). Bunun sonucunda 5 izoenzimi vardır: LD-1 (HHHH) LD-2 (HHHM) LD-3 (HHMM) LD-4 (HMMM) LD-5 (MMMM) Dr. DEVRİM 32

Laktat Dehidrojenaz (LD) LD-1 ve LD-2, kalp, eritrositler ve böbrek korteksinde, LD-3, akciğerler, lenfositler, dalak ve pankreasta, LD-4 ve LD-5, iskelet kası ve karaciğerde bulunurlar. Dr. DEVRİM 33

Laktat Dehidrojenaz (LD) İzoenzimlerin total LD miktarına oranları İzoenzim % LD-1 14-26 LD-2 29-39 LD-3 20-26 LD-4 8-16 LD-5 6-16 Dr. DEVRİM 34

Laktat Dehidrojenaz (LD) Arttığı durumlar: Miyokard infarktüsü (MI) Hemolitik anemi Megaloblastik anemi Böbrek infarktı Hemolizli örnek Pulmoner emboli Lenfositoz Akut pankreatit Akut lenfoblastik lösemi İskelet kası hasarı Karaciğer hasarı Dr. DEVRİM 35

Laktat Dehidrojenaz (LD) Referans aralığı (serum için) (L P) 125 220 U/L (P L) 240 480 U/L Hemolizli örnek çalışılmamalıdır. Örnek hemen çalışılamayacaksa oda sıcaklığında (25 C o ) saklanmalı ve 48 saat içinde, eğer izoenzim analizi yapılacaksa da 24 saat içinde çalışılmalıdır. Dr. DEVRİM 36

Alkalen Fosfataz (ALP) (EC 3.1.3.1) Alkali ph da (9-10) organik fosfomonoesterlerin hidrolizini katalizler. Bağırsaklar, karaciğer, kemik, dalak, plasenta ve böbrek en yüksek konsantrasyonda bulunduğu dokulardır. Değişik yöntemlerle belirlenen çok sayıda izoenzimleri vardır, en çok çalışılanları; karaciğer, kemik, intestinal ve plasental izoenzimleridir. Dr. DEVRİM 37

Alkalen Fosfataz (ALP) Klinik önemi olan durumlar (ALP artışı) Hepatobiliyer hastalıklar (ekstrahepatik ve intrahepatik kolestaz) Atmış osteoblastik aktivite gösteren kemik hastalıkları (örneğin; Paget hastalığı) Fizyolojik olarak kemik gelişiminin hızlı olduğu çocukluk döneminde yüksektir (büyüme dönemi). Gebeliğin 3. trimesterinde yüksek bulunabilir. Dr. DEVRİM 38

Alkalen Fosfataz (ALP) Referans aralığı (serum için) 40 129 U/L (E; > 17 yaş) 35 104 U/L (K; > 17 yaş) Hemolizli örneklerde hafif yüksek sonuçlar ölçülebilir. Örnekler bekletilmeden çalışılmalıdır. (buzdolabında bekletilme sonucu serum ALP aktivitesi günde % 2 kadar artar) Dr. DEVRİM 39

Asit Fosfataz (ACP) (3.1.3.2) Asit ph da (~5) organik fosfomonoesterlerin hidrolizini katalizler. En yüksek aktivitede bulunduğu doku prostat bezidir. Kemik, karaciğer, dalak, böbrek, eritrositler ve plateletlerde de bulunur. Serum total ve prostatik ACP aktiviteleri prostat kanseri tanı ve izleminde geçmişte kullanılmıştır. Günümüzde prostat kanseri tanı ve izleminde, glikoprotein yapıda bir serin proteaz olan prostat spesifik antijen (PSA) kullanılmaktadır. Dr. DEVRİM 40

Asit Fosfataz (ACP) Serum ACP aktivitesinin arttığı diğer durumlar: Kemik hastalıkları (osteoklastik aktivite) Kemik metastazı Gaucher hastalığı Dr. DEVRİM 41

Asit Fosfataz (ACP) Referans aralığı (serum için) Total ACP 2,5 11,7 U/L (erkek) 0,3 9,2 U/L (kadın) Prostatik ACP 0,2 5,0 U/L (erkek) 0,0 0,8 U/L (kadın) Hemolizli örnek çalışılmamalıdır. Serum kanın şekilli elemanlarından olabildiğince çabuk ayrılmalıdır. Dr. DEVRİM 42

Gama-Glutamil Transferaz (GGT) (EC 2.3.2.2) Gama-glutamil peptitlerden amino asitlere gama-glutamil gruplarının transferini katalizler. Peptit ve protein sentezi, doku glutatyon düzeylerinin kontrolü ve amino asitlerin hücre zarlarından geçişinde rol oynadığı düşünülmektedir. Esas olarak böbrek (proksimal renal tübül), karaciğer, pankreas ve bağırsakta bulunur. Dr. DEVRİM 43

Gama-Glutamil Transferaz (GGT) Özellikle karaciğer ve biliyer sistem hastalıklarının değerlendirilmesinde kullanılır. Arttığı durumlar: Biliyer sistem tıkanıklıkları Enzim indüksiyonu yapan ilaçların kullanımı (örneğin; fenobarbital) Alkolizm * Artmış ALP düzeylerinin değerlendirilmesinde GGT ölçümü önemlidir, çünkü kemik hastalıkları ve gebelikte GGT düzeyleri normaldir. Dr. DEVRİM 44

Gama-Glutamil Transferaz (GGT) Referans aralığı (serum için) 8 61 U/L (Erkek) 5 36 U/L (Kadın) Hemolizsiz serum tercih edilen örnektir, EDTA lı plazmada da çalışılabilir. Buzdolabında 1 ay, -20 C o de 1 yıl aktivitesini korur. Dr. DEVRİM 45

5 -Nükleotidaz (NTP) (EC 3.1.3.5) Nükleozid-5 -fosfatlardan (örneğin; AMP) inorganik fosfatı koparan bir fosfatazdır. Hepatobiliyer hastalıklarda serum değeri normalin 2-6 katına çıkar. Bu nedenle hepatobiliyer hastalıkların tanısının konmasında çok değerlidir. Referans aralığı (serum için): 2 17 U/L Dr. DEVRİM 46

KOLİNESTERAZ II (CHE) (EC 3.1.1.8) Serum kolinesterazı veya psödokolinesteraz Klinikteki kullanımı; Karaciğer fonksiyon testi Organik fosfor zehirlenmeleri; enzim inhibe olur. Ameliyatlarda kas gevşetici olarak kullanılan süksinildikolin ve mivacurium bu enzim tarafından hidroliz edilir; enzimin eksikliği durumunda uzamış apne görülür. Dr. DEVRİM 47

α-amilaz (AMY) (EC 3.2.1.1) Nişasta ve glikojeni, α-1,4 glikozit bağlarını kırarak glukoz, maltoz ve dekstrine yıkar. Serumdaki amilaz enziminin en önemli doku kaynakları pankreasın asiner hücreleri ve tükürük bezleridir. Serumda total amilaz ve pankreatik amilaz (pankreatik izoenzim) olarak çalışılır. İskelet kası, ince bağırsak ve Fallop tüplerinde de bulunur. MK 50000-55000 olan amilaz idrara geçer. Dr. DEVRİM 48

α-amilaz (AMY) Serum amilaz düzeyinin arttığı durumlar: Akut pankreatit Tükürük bezi hastalıkları Kabakulak Parotit Perfore peptik ülser Bağırsak tıkanması Kolesistit Rüptüre ektopik gebelik Mezenterik infarkt Akut apandisit Böbrek yetmezliği Diyabetik ketoasidoz İlaçlar (örneğin; morfin) Makroamilazemi Dr. DEVRİM 49

α-amilaz (AMY) Hiperlipemik kişilerde serum amilaz aktivitesi akut pankreatit gibi amilaz yüksekliğine yol açması gereken durumlarda bile normal sınırlarda kalabilir. (amilaz aktivitesi triaçilgliserol tarafından inhibe edildiği için) Enzim oldukça dayanıklıdır, serum ve idrar örneklerinde, oda sıcaklığında 1 hafta, buzdolabında 2 ay süreyle, amilaz aktivitesinde çok az kayıp olur. Referans aralığı (serum için): 28 100 U/L Dr. DEVRİM 50

Lipaz (LIP) (EC 3.1.1.3) Tam adı: Triaçilgliserol (TAG) Açilhidrolaz Yağlardaki ester bağlarının hidrolizini katalizler. TAG molekülünün 1. ve 3. karbon atomlarındaki ester bağlarını kırar. Reaksiyon sonunda 1 TAG molekülünden 2 tane yağ asidi ve 1 tane 2-açilgliserol oluşur. Esas doku kaynağı pankreas. Mide ve ince bağırsakta da bulunur. Klinikteki en önemli kullanım alanı akut pankreatit tanısında yararlanılmasıdır. Dr. DEVRİM 51

Lipaz (LIP) Referans aralığı (serum için): 13 60 U/L Oda sıcaklığında 1 hafta, buzdolabında 3 hafta aktivitesini korur. Hemolizli örnekte yanlış düşük sonuçlar ölçülür. Dr. DEVRİM 52

Glukoz 6-fosfat Dehidrojenaz (G6PD) (EC 1.1.1.49) Pentoz fosfat yolunun ilk basamağını katalizleyen enzimdir. Pentoz fosfat yolunda NADPH sentezlenmektedir. Enzimin en önemli doku kaynakları; eritrositler, adrenal korteks, dalak, timus, lenf düğümleri ve laktasyondaki meme bezleridir. Eritrositlerin oksidatif strese karşı korunmasında önemli rolü vardır. Dr. DEVRİM 53

G6PD Eritrositlerde G6PD eksikliği bu enzime bağlı en önemli klinik durumdur: Eritrositler oksidan ajanlara duyarlı hale gelir, Bunun sonucunda hemolitik anemi gelişir. Referans aralığı: Serum Eritrosit 0 0,18 U/L 8 14 U/g Hb Dr. DEVRİM 54

Adenozin Deaminaz (ADA) (EC 3.5.4.4) Adenozin yıkımında görev alır. Eksikliği Şiddetli Kombine İmmün Yetmezlik nedenidir. Çeşitli vücut sıvılarında ölçümü yapılabilmekle birlikte, en sık serum ve plevral sıvıda ADA ölçümleri yapılır. Plevral sıvıda ADA aktivitesinin yüksek bulunması tüberküloz (Tbc) tanısında değerlidir. Serum ADA aktivitesinin yüksek bulunması da Tbc tanısında önemlidir. Referans aralığı (serum): 5 35 U/L Dr. DEVRİM 55

Anjiyotensin Konverting Enzim (ACE) (EC 3.4.15.1) Anjiyotensin I in anjiyotensin II ye dönüşümünü katalizler. Akciğer ve böbreklerdeki damar endotel hücrelerince üretilir. Bradikinini de yıkan enzimdir. Enzim inhibisyonu hipertansiyon tedavisinde kullanılır (ACE inhibitörleri). Serumda artmış ACE aktivitesi sarkoidozda görülür, bu nedenle sarkoidoz tanı ve izleminde yararlanılır. Böbrek hastalıkları, obstrüktif akciğer hastalığı ve hipotirodide enzimin serum aktivitesi azalabilir. Dr. DEVRİM 56

MI ve Enzimler Enzim Yükselmeye başlama zamanı (saat) Tepe yaptığı zaman (saat) Artış derecesi (x Normalin üst sınırı) Normale dönüş (gün) Total CK 4-8 12-24 5-10 1,5-2 CK-MB (CK-2) 4-6 12-24 5-15 1-2 AST 8-12 24 2-3 5 Total LD 12-24 72 2-3 10 LD-1>LD-2 12-24 5 Dr. DEVRİM 57

Karaciğer Hastalıklarında Enzimler Hepatosellüler hastalıklar ALT AST Total LD ve LD-5 Biliyer sistem hastalıkları ALP GGT 5 -NT Dr. DEVRİM 58

İskelet Kası Hastalıklarında Enzimler CK AST LD Aldolaz Dr. DEVRİM 59

Kemik Hastalıklarında Enzimler ALP (özellikle kemik izoenzimi) ACP Dr. DEVRİM 60

Akut Pankreatit Tanısında Enzimler Amilaz (serum ve idrar) Lipaz Amilaz klirensi/kreatinin klirensi oranı Dr. DEVRİM 61

OLGU 1 46 y, erkek. Hazımsızlık nedeniyle doktora başvuruyor. Ara ara terleme, halsizlik ve baş ağrısı yakınmaları da var. KB: 148/105 mmhg. Babası 62 yaşında diyabete sekonder MI nedeniyle ölmüş. EKG si 6 ay öncekine göre farklılık gösteriyor. CK: 129 U/L (30 160) CK-MB: % 4 (< % 6) LD: 280 U/L (100 225) LD1 > LD2 AST: 35 U/L (5 30) Ön tanı? Ek kardiyak belirteçler? Hastaneye sevk??? Takip için hangi enzimler önemli? Dr. DEVRİM 62

OLGU 2 11 y, erkek çocuk. Artmış iştah ve bacaklarda kas ağrısı yakınmaları var. Ergenlik belirtileri var, yüzde sakal bıyık, seste kalınlaşma, bacak ve kollarda kıllanma, vb. FM: Normal. CK: 60 U/L (30 160) ALP: 140 U/L (30 90) Glukoz: 85 mg/dl (65 110) Amilaz: 75 U/L (60 180) Olası tanı? Neden ALP yüksek? Başka testler gerekir mi? Dr. DEVRİM 63

OLGU 3 56 y, Afrika kökenli Amerikalı kadın. Karın ağrısı, halsizlik ve iştah kaybı yakınmalarıyla başvuruyor. Son aylarda herhangi bir seyahat öyküsü yok. Yakınmaları günlerdir sürüyor. Apandisiti ekarte etmek için ne yapılmalı? Tanıda hangi enzim testleri yararlı olabilir? Tedavi??? Dr. DEVRİM 64

KAYNAKLAR Clinical Chemistry, Fourth Edition. Bishop ML, Duben-Engelgirk JL, Fody EP. Lippincott Williams & Wilkins, 2000; sayfa: 192-214 Tietz Textbook of Clinical Chemistry and Molecular Diagnostics, Fouth Edition. Burtis CA, Ashwood ER, Bruns DE. Elsevier Saunders, 2006; sayfa: 597-643 Medical Biochemistry, Fourth Edition. Bhagavan NV. Harcourt Academic Press, 2002; sayfa: 121-132 İnsan Biyokimyası. Onat T, Emerk K, Sözmen EY. Palme Yayınları, 2002; sayfa: 212-220 Tıbbi Biyokimya, Elgün S. 2004; sayfa: 153-160 Dr. DEVRİM 65