PAS pozitif dermatofitozlarda klinik ve histopatolojik bulguların analizi

Benzer belgeler
VULVADA SIK GÖRÜLEN İNFLAMATUAR LEZYONLARIN AYIRICI TANI ÖZELLİKLERİ 21.ULUSAL PATOLOJİ KONGRESİ İZMİR

LENFOSİTİK VASKÜLİT PATERNİ LUPUS ERİTEMATOSUS İÇİN UYARICI MI?

Mikozis Fungoides Tanısında Histopatolojik Kriterlerin Değeri

Dr. Özlem Erdem Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji AD 22. ULUSAL PATOLOJİ KONGRESİ

Çocukluk çağı özofajitleri: Eozinofilik Özofajit...? Reflü Özofajit...?

Tedaviyi İzleyen Değişiklikler ve Değerlendirme Zorlukları. Prof. Dr. Duygu Düşmez Apa Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji AD

Tıp Fakültesi. Tıp Fakültesi. Olgu Sunumu Çocuk Allerji İmmünoloji Bilim Dalı. İnt. Dr. Yağmur ÇAKIR 25 Aralık 2018 Salı Dr.

Onikomikozda Tanı Yöntemlerinin Karşılaştırılması: Kontrollü Prospektif Çalışma

Mikozis Fungoides. Tanı ve Evreleme. Yard. Doç. Dr. Banu Taşkın. İstanbul Bilim Üniversitesi Tıp Fakültesi Dermatoloji Anabilim Dalı

SAĞ VE SOL KOLON YERLEŞİMLİ TÜMÖRLER: AYNI ORGANDA FARKLI PATOLOJİK BULGULAR VE MİKROSATELLİT İNSTABİLİTE DURUMU

MELANOMA PATOLOJİSİ KLİNİSYEN PATOLOGTAN NE BEKLEMELİDİR?

GİRİŞ. Kan dolaşımı enfeksiyonları (KDE) önemli morbidite ve mortalite sebebi. ABD de yılda KDE, mortalite % 35-60

Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri

Üç Tinea İnkognito Olgusu

TÜM MİDE BİYOPSİLERİNE RUTİN OLARAK GIEMSA VE ALCIAN BLUE UYGULAMALI MIYIZ?

ÖRNEK BULGULAR. Tablo 1: Tanımlayıcı özelliklerin dağılımı

Tiroidin en sık görülen benign tümörleri foliküler adenomlardır.

Kolorektal Adenokarsinomlarda Tümör Tomurcuklanmasının Kolonoskopik Biyopsi ve Rezeksiyon Materyalleri Arasındaki Uyumu

Ateş Nedeniyle Enfeksiyon Hastalıkları Kliniğine Yatırılarak Takip ve Tedavi Edilen Hastaların Değerlendirilmesi

3 Pratik Dermatoloji Notları

İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim Öğretim Yılı. Dönem 5 DERMATOLOJİ STAJ TANITIM REHBERİ

İSTANBUL MEDENİYET ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ DERİ VE ZÜHREVİ HASTALIKLARI ANA BİLİM DALI TIPTA UZMANLIK EĞİTİMİ PROGRAMI

SPONGİYOTİK DERMATİTLER

Persistan ALT Yüksekliği ile Seyreden Kronik Hepatit B (KHB) Hastalarında Karaciğer Hasarının Öngörülmesinde HBV DNA Seviyesi Ne Kadar Önemli?

Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları ABD, Medikal Onkoloji BD Güldal Esendağlı

TOPLUM KÖKENLİ DERİ VE YUMUŞAK DOKU ENFEKSİYONLARINDA RİSK FAKTÖRLERİNİN BELİRLENMESİ VE TEDAVİDE SIK KULLANILAN ANTİBİYOTİKLERİN KARŞILAŞTIRILMASI

Faruk Erkan, Seval Doğruk Kaçar, Pınar Özuğuz, Gülşah Aşık*, Çiğdem Tokyol**, Şemsettin Karaca*** Orijinal Araflt rma Original Investigation.

Sjögren sendromu (SS) lakrimal bezler ve tükrük bezleri başta olmak üzere, tüm ekzokrin bezlerin lenfositik infiltrasyonu ile karakterize, kronik,

DÖNEM V, 5. GRUP, DERMATOLOJİ EKİM AYI STAJ DERS PROGRAMI

Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi / Patoloji A:B:D

Kronik Hepatit B'li Genç Hastalara Karaciğer Biyopsisi Hemen Yapılmalı mı?

TİROİDİTLERDE AYIRICI TANI. Doç.Dr.Esra Hatipoğlu Biruni Üniversite Hastanesi Endokrinoloji ve Diabet Bilim Dalı

ANTİFUNGAL TEDAVİ: PRE-EMPTİF Mİ EMPİRİK Mİ? Prof. Dr. Ayper SOMER İstanbul Tıp Fakültesi Pediatrik İnfeksiyon Hastalıkları

Futbolcularda Yüzeyel Mantar nfeksiyonu Sıklıının Aratırılması

Toplum başlangıçlı Escherichia coli

İNVAZİF FUNGAL İNFEKSİYONLARDA PATOLOJİK BULGULAR DOÇ.DR.NİL ÇULHACI ADNAN MENDERES ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ PATOLOJİ AD

NAZOFARENKS KARSİNOMUNDA CLAUDIN 1, 4 VE 7 EKSPRESYON PATERNİ VE PROGNOSTİK ÖNEMİ

Dr Ahmet Midi Maltepe Üniversitesi Patoloji

ERKEN LOKAL NÜKS GELİŞEN VULVA KANSERİ: OLGU SUNUMU

MİDE KANSERİNDE APOPİTOZİSİN BİYOLOJİK BELİRTEÇLERİNİN PROGNOSTİK ÖNEMİ

FİBRİNOJEN DEPO HASTALIĞI. Yrd.Doç.Dr. Güldal YILMAZ Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı Ankara

IV. KLİMUD Kongresi, Kasım 2017, Antalya

DÖNEM V, DERMATOLOJİ STAJI B GRUBU EYLÜL AYI DERS PROGRAMI

Papiller Tiroid Karsinomunda Santral Lenf Nodu Diseksiyonu

Tiroid nodüllerinde TİRADS skorlamasının güvenirliliği

DERİ VE ZÜHREVİ HASTALIKLARI STAJI AMAÇ ve HEDEFLERİ

Alopesilerde histopatolojik incelemenin tanısal değeri

Klasik Hodgkin Lenfoma Vakalarında PD-L1 Ekspresyonunun Sıklığı, EBV ile İlişkisi, Klinik ve Prognostik Önemi

Kan Kültürlerinde Üreyen Koagülaz Negatif Stafilokoklarda Kontaminasyonun Değerlendirilmesi

Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Hastanesinde Febril Nötropenik Hasta Antifungal Tedavi Uygulama Prosedürü

Meme Olgu Sunumu. Gürdeniz Serin. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı. 3 Kasım Antalya

x. PROF.DR. A.LUTFU TAT SİMPOZYUMU

Dr. A. Nimet Karadayı. Hastanesi, Patoloji Kliniği

Eritemli skuamlı hastalıklar

Dr.Şua Sümer Selçuk Üniversitesi Selçuklu Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD KONYA

Klinikte Postinflamatuar Hiperpigmentasyon Tanısı Alan Olgularda Maküler Amiloidoz'un Histopatolojik Tetkiki

MEME HAMA}lTOMU ÖZET SUMMARY. histopathologicala features of this lesion are evaluated and compared with the literature.

Servikal smearlerde RİA etkisinin incelenmesi

Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonu etkeni çoklu dirençli patojenlerin bakteriyofaj duyarlılıklarının araştırılması

ENDOMETRİAL HİPERPLAZİ VE KARSİNOMUNDA NÜKLEUS BOYUTUNUN KARŞILAŞTIRMALI MORFOMETRİK ANALİZİ. Dr. Ayşe Nur Uğur Kılınç. Dr.

SERVİKAL YETMEZİĞİNDE MCDONALDS VE MODDIFIYE ŞIRODKAR SERKLAJ YÖNTEMLERININ KARŞILAŞTIRILMASI

mm3, periferik yaymasında lenfosit hakimiyeti vardı. GİRİŞ hastalığın farklı şekillerde isimlendirilmesine neden Olgu 2 Olgu 3

MEMENİN PAGET HASTALIĞI. Doç. Dr. M. Ali Gülçelik Ankara Onkoloji Hastanesi

KOLOREKTAL KARSİNOMLU HASTALARDA PRİMER İLE METASTAZ ARASINDA KRAS DİSKORDANSI

LEPROMATÖZ LEPRA (Olgu Sunumu)

RENOVASKÜLER HİPERTANSİYON ŞÜPHESİ OLAN HASTALARDA KLİNİK İPUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ DR. NİHAN TÖRER TEKKARIŞMAZ

SENTİNEL LENF NODU BİOPSİSİ VE ADJUVAN KEMOTERAPİ. Dr. Orhan TÜRKEN

MEME RADYOLOJİSİ DEĞERLENDİRME Kabul Şekli 1 (Bildiri ID: 39)/Meme Kanserinin Mide Metastazı Poster Bildiri KABUL POSTER BİLDİRİ

Hematolog Gözüyle Fungal İnfeksiyonlara Yaklaşım. Dr Mehmet Ali Özcan Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hematoloji Bilim Dalı İzmir-2012

Dr Ercan KARAARSLAN Acıbadem Üniversitesi Maslak Hastanesi

OP. DR. YELİZ E. ERSOY BEZMİALEM VAKIF ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ GENEL CERRAHİ AD İSTANBUL

Düşük dereceli B-hücreli Hodgkin-dışı lenfomalardan oluşan olgu sunumları OLGU IV

Yeliz Çağan Appak¹, Hörü Gazi², Semin Ayhan³, Beyhan Cengiz Özyurt⁴, Semra Kurutepe², Erhun Kasırga ⁵

HIV Enfeksiyonu ve Tüberküloz Birlikteliğinin Değerlendirilmesi

SERVİKS KANSERİ TARAMA KALİTE KONTROL SÜREÇLERİ. Dr. Serdar Altınay Istanbul B.Eğitim Araştırma Hastanesi

DERMATOFİTOZLARDA ETKENLERİN VE RİSK FAKTÖRLERİNİN ARAŞTIRILMASI: HASTANE BAZLI BİR ÇALIŞMA

Böbrekte AA Amiloidozis in Histopatolojik Bulguları ve Klinik Korelasyon

Epidermal bazal hücrelerden veya kıl folikülünün dış kök kılıfından köken alan malin deri tm

KOLOREKTAL KARSİNOMLARDA VENÖZ İNVAZYON SAPTANMASINDA MORFOLOJİK BULGULARIN ve EVG nin ROLÜ

Erken Evre Akciğer Kanserinde

Fungal Etkenler. Toplantı sunumları Dr.AyşeKalkancı. Santral Sinir Sistemi Enfeksiyonlarında Tanı. Ege Mikrobiyoloji Günleri-3

Prof. Dr. Aynur Akyol Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Deri ve Zührevi Hastalıkları Anabilim Dalı

Dr. Birgül Kaçmaz Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Prof. Dr. Aynur Akyol Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Deri ve Zührevi Hastalıkları Anabilim Dalı

Deneysel Hayvan Modelinde Candida Tropicalis Peritonitinin Tedavisinde Kaspofungin ve Amfoterisin B Etkinliğinin Karşılaştırılması

Yediyüzyetmişiki Akciğer Kanseri Olgusunda Cilt Metastazı: 5 Yıllık Deneyimin Analizi

SPONDİLODİSKİTLER. Dr. Nazlım AKTUĞ DEMİR

ÜRÜN KULLANIM KILAVUZU

İnvazif Fungal İnfeksiyonlarda Tanı Klinik-Radyolojik Yaklaşım. Dr.Özlem Özdemir Kumbasar

Meme Kanseri Cerrahisinde İntraoperatif Değerlendirme Ne kadar güvenebiliriz?

Displastik nevüs?malign melanom? Prof. Dr. Cuyan Demirkesen İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi

Gülay Aydoğdu, Pınar Fırat, Yasemin Özlük, Dilek Yılmazbayhan

Hasta Çalışan Güvenliğinde Enfeksiyon Risklerinin Azaltılmasına Yönelik Đstatistiksel Kalite Kontrol Çalışmaları

İçindekiler I.KISIM Genel Bilgiler İlaç Erüpsiyonları ile İlgili Genel Bilgiler

GLUTEN SENSİTİF ENTEROPATİ(ÇÖLYAK HASTALIĞI) TANISINDA NON- İNVAZİV TANI TESTLERİ İLE İNVAZİV TANI TESTLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Doç. Dr. Ahmet ALACACIOĞLU

DERİNİN FUNGAL ENFEKSİYONLARI

Sağlık Bakanlığından Muaf Hekimin Ünvanı - Adı Soyadı. Bildiriyi Sunacak Kişi Ünvanı - Adı Soyadı. Bildiriyi Sunacak Kişi Kurumu


Göğüs Cerrahisi Sedat Gürkok. Göğüs Cerrahisi. Journal of Clinical and Analytical Medicine

Transkript:

Araştırma Makalesi Pamukkale Tıp Dergisi Pamukkale Medical Journal doi: 10.5505/ptd.2015.69672 PAS pozitif dermatofitozlarda klinik ve histopatolojik bulguların analizi Analysis of clinical and histopathological findings of PAS positive dermatophytose cases Neşe Çallı Demirkan*, Billur Cosan Sarbay**, Sinem Korkmaz***, Şeniz Ergin****, Çağrı Ergin*****, Berna Şanlı**** * Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Patoloji AD, Denizli ** Denizli Devlet Hastanesi, Patoloji Kliniği, Denizli *** Gümüşhane Devlet Hastanesi, Deri ve Zührevi Hastalıklar Kliniği, Gümüşhane **** Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Deri Ve Zührevi Hastalıklar AD, Denizli ***** Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji AD, Denizli Özet Amaç: Genellikle dermatofitozlar rutin hayatta histopatolojik inceleme yapılmadan tanı almaktadır. Biyopside izlenen spongiotik veya psöriasiform dermatit bulguları dermatofitozlarda sık rastlanmakla birlikte, bu bulgular tanı için yeterli değildir. Çalışmamızın amacı dermatofitoz tanısına yardımcı olabilecek spesifik histopatolojik bulguları araştırmak ve Periyodik asit-schiff [PAS] histokimyasal yönteminin tanısal değerini ortaya koymaktır. Gereç ve yöntem: Bu çalışmada hematoksilen ve eozin [H&E], PAS boyama teknikleri ile dermatofitoz tanısı alan 19 hastanın boyalı preparatları ve klinik verileri tekrar değerlendirildi. Olguların klinik özellikleri, histomorfolojik ve histokimyasal bulguları, ön tanıları ile karşılaştırıldı. Bulgular: Histopatolojik ve PAS inceleme ile tanı alan olgularımızın %68.4 ünde, klinisyenin ön tanıları arasında fungal dermatit tanısı yoktu. PAS histokimyasal boyası ile endotriks tanısı alan biyopsi örneklerinin H&E boyalı kesitlerinde saptanan perifolikülit bulgusu istatistiksel olarak anlamlıydı. Ayrıca eşlik eden parakeratoz bulgusunun sıklığı da anlamlı bulundu. Sonuç: Spongiotik veya psoriasiform dermatitlerde mantar ön tanısı olmasa da, deri biyopsilerinde rutin histokimyasal PAS boyaması mantar tanısında gereklidir. Ayrıca dermatofitozların bilinen tipik histopatolojik bulgularına ek olarak, parakeratoz ve endotriks varlığı ile birlikte perifolikülit bulgularının da tanıya yardımcı bulgular olabileceği akılda tutulmalıdır. Pam Tıp Derg 2015;8(3):171-177 Anahtar sözcükler: Dermatofitoz, fungal infection, histopatoloji, PAS. Abstract Purpose: In most cases, dermatophytosis is diagnosed routinely without histopathological examination. Spongiotic or psoriasiform features are frequently found in fungal dermatoses but these histopathological findings are not proficient for diagnosis. The aim of the study is to identify characteristic histopathogical clues and to emphasize the diagnostic significance of dermatophytosis stained with histochemical method of Periodic acid-schiff [PAS]. Materials and methods: In this study; PAS and Hematoxylin and eosin [H&E] stained slides and their clinical parameters of 19 dermatophytose cases confirmed by PAS stain were reevaluated. We compared histopathological and histochemical findings with clinical findings of all cases. Results: Fungal microorganisms were identified with PAS stained slides in 68.4 % cases in which fungal infection had not been suspected clinically. We detected perifolliculitis in all endothrix infection visualised cases. This finding and the presence of parakeratosis were significant for fungal infections. Conclusion: Therefore, histochemical PAS stain is required for fungal diagnosis in any spongiotic or psoriasiform dermatitis. Also, the presence of parakeratosis and endothrix as well as the perifolliculitis findings should be kept in mind as helpful pathologic clues to facilitate an accurate diagnosis of dermatophytic infections. Pam Med J 2015;8(3):171-177 Key words: Dermatophytosis, fungal infection, histopathology, PAS. Neşe Çallı Demirkan Yazışma Adresi:Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Patoloji AD, Denizli e-mail: ndemirkan@pau.edu.tr Gönderilme tarihi: 21.06.2014 Kabul tarihi: 20.02.2015 171

Pamukkale Tıp Dergisi 2015;8(3):171-177 Demirkan ve ark. Giriş Mantar enfeksiyonu taşıyan hastaların büyük bir kısmı biyopsi alınmaksızın, direk bakı / kültür / Wood inceleme / potasyum hidroksil (KOH) gibi metodlarla tanı konduktan sonra tedavi edilmektedir. Bu hastalarda deri biyopsisi; ayırıcı tanıda başka inflamatuar / tümöral deri hastalıkları düşünüldüğü durumlarda veya dermatofitik infeksiyonların konfirmasyonu amacıyla nadiren planlanmaktadır. Bir grup hasta ise klinik şüphe olmadan direk histopatolojik inceleme sonucunda tanı almaktadır. Derinin mantar hastalıklarında tanı, mantar kültürü sonucunda kesinlik kazanır. Bununla birlikte sürecin uzun olması ve bazı hastalarda kültür alınmadan önce tedaviye başlanması nedeniyle, bazı dezavantajları bulunmuştur [1]. Çalışmamızın amacı 2007-2011 yılları arasında biyopsi materyallerinde Periyodik asit-schiff (PAS) histokimyasal boyası ile kanıtlanmış fungal dermatitleri retrospektif olarak gözden geçirip, mantara spesifik olabilecek tanımlanmamış histopatolojik bulgular yakalamaya çalışmaktır. Bu nedenle biyopsi ile mantar tanısı alan vakaların klinik ön tanıları ve histopatolojik özellikleri ayrıntılı olarak değerlendirilmiştir. Gereç ve Yöntem Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı nda 2007-2011 tarihleri arasında Hematoksilen ve Eosin (H&E), PAS boyama teknikleri ile mantar hifa ve/veya sporu saptanan 19 hasta geriye dönük tekrar değerlendirildi. Olguların klinik özellikleri, histomorfolojik ve histokimyasal bulguları, ön tanıları ile karşılaştırıldı. Biyopsi materyallerinde belirgin dermal ödem, korneum tabakasında nötrofil, sepet örgüsü, parakeratoz, endotriks infeksiyonu, follikül içinde apse, perifollikülit, eozinofilik infiltrasyon, epidermiste ödem, kompakt ortokeratoz, PAS boyamasında sandwich işareti bulguları arandı. İstatiksel Yöntem Çalışmada elde edilen bulgular değerlendirilirken, istatiksel analizler için NCSS (Number Cruncher Statistical System) 2007 & PASS 2008 Statistical Software (Utah, USA) programı kullanılmıştır. Çalışma verileri değerlendirilirken niteliksel verilerin karşılaştırılmasında Fisher s Exact Ki Kare testi kullanılmış, anlamlılık p<0.05 düzeyinde değerlendirilmiştir. Bulgular Çalışmamızda, 19 hastanın 3 tanesi (%15.79) insizyonel, 16 tanesi (%84.21) punch biyopsi materyaliydi. Hastaların 15 tanesi erkek (%78.95), 4 tanesi kadın olup, yaş dağılımı 11-78 arasında değişmekteydi. 3 hasta çiftçi (%15.79), 1 hasta inşaat işçisi (%5.26) idi. 4 hasta (%21.05) diabetes mellitus nedeniyle takipliyken, birer hasta; ALL, kolon kanseri, multipl myelom nedeni ile kemoterapi, 1 hasta malign melanom nedeni ile interferon tedavisi almaktaydı. 2 tane hasta ise (%10.53) son 2 ay içerisinde mantar tedavisi almıştı. En sık görülen klinik bulgu, papül olup, 9 hastada (%47.37) izlenirken, klasik olarak mantar hastalıklarında görmeyi beklediğimiz plaklar 6 hastada (%31.58) mevcuttu. 4 hastanın (%21.05) klinik ön tanısında vaskülit, 3 hastanın (%15.79) diskoid lupus eritematozus (DLE) ve 2 hastanın (%10,53) akneiform ilaç erupsiyonu vardı. Hastaların direk mantar inceleme sonuçları ile H&E / PAS boyaması sonrası biyopsi sonuçları Tablo 1 de karşılaştırılmıştır. Tablo 1. Dermatofitoz tanılı olguların klinik ve histopatolojik değerlendirme sonuçları Hi stopatoloji i le Tanı Konanlar Klinik Tanılar PAS ile Doğrulanmış Tanı n (%) PAS ile Yeni Tanı n (%) Toplam n (%) Direkt Mantar Bakısı ile Doğrulanmış Tanı 1 (%5.26) 0 (%0) 1 (%5.26) Ayırıcı Tanıda Mantar Düşünülenler 5 (%26.31) 0 (%0) 5 (%26.31) Ayırıcı Tanıda Mantar Düşünülmeyenler 0 (%0) 13 (%68.42) 13 (%68.42) TOPLAM 6 13 19 PAS = Periyodik asit-schiff 172

PAS pozitif dermatofitozların analizi Hastalara tanı sonrası antifungal tedavi uygulanmıştır. Bunların arasından 3 hasta (%15.79) sistemik tedavi, 11 hasta (%57.89) kombine sistemik ve topikal tedavi alırken, 5 hasta (%26.32) tedavi almamıştır. Sistemik tedavi verilen 2 hastada (%66.67), kombine tedavi verilen 4 hastada (%36.36) tedaviye yanıt alınmıştır. Tedavi sonrasında kontrole gelmeyen, tedaviye yanıtı bilinmeyen ve yanıt alınamayan hastalar aynı grup içerisinde değerlendirilmiş, istatistiksel veriler buna göre yorumlanmıştır. Dolayısıyla kontrole gelmeyen hastaların tedaviye yanıtları değerlendirilememiştir. 4 hastada (%21.05) nüks saptanmıştır. Bu hastalardan biri sistemik tedavi, ikisi kombine tedavi almıştır. Sistemik tedavi alanların %33.33 ünde, kombine tedavi alanların %18.18 inde nüks görülmüştür. kesitlerinde korneum tabakasında nötrofil varlığı ve sepet örgüsü (sırasıyla: %21.05, %42.11), parakeratoz (%31.58), endotriks infeksiyonu (%26.32), follikül içinde apse (%42.11), perifollikülit (%57.89), eozinofilik infiltrasyon (%15.79), epidermiste hafif ödem (%36.84), kompakt ortokeratoz (%47.37), belirgin dermal ödem (%15.79), PAS boyamasında sandwich işareti (%42.11) (Resim 1a, 1b) bulguları izlendi. Endotriks enfeksiyonu olanların hepsinde perifollikülit izlendi, bu bulgu ve ek olarak parakeratoz varlığı mantar enfeksiyonu için istatiksel olarak anlamlı bulundu (sırasıyla: p=0.040, p=0.046) (Resim 2a, 2b, 2c, 2d). PAS histokimyasal boyası ile dermatofitoz tanısı alan biyopsi örneklerinin H&E boyalı Hastaların klinik öntanıları ve detaylı histopatolojik bulguları Tablo 2 de verilmiştir. A Biyopsi örneklerinde eozinofilik infiltrayon görülen hastaların tümünün ön tanılarında mantar enfeksiyonu düşünülmüştür. B Resim 1. (A, B) Liken skleroatrofikus ve liken planus ön tanılı 12 No lu hastada Belirgin papiller dermal ödem ve sandwich işareti (1A H&E x 100), (1B PAS x 200). A B C Resim 2. (A, B, C) Vaskülit ön tanısı ile deri biyopsisi alınan 8 No lu hastada endotriks bulgusu ve belirgin parakeratoz. Resim 2A H&E x 40, Resim 2B H&E x 200, Resim 2C PAS pozitif hifa ve maya formaları, PAS x 400. 173

Pamukkale Tıp Dergisi 2015;8(3):171-177 Demirkan ve ark. Tablo 2. Deri biyopsisi PAS boyamasında mantar saptanan hastaların klinik öntanıları ve histopatolojik bulguları Hasta No Yaş Cinsiyet Alındığı Yer Klinik Öntanı Histopatoloji 1 37 E Sol inguinal bölge ve femur laterali MF Perifolikülit, epidermiste hafif ödem 2 36 E Sol medial Ektima, pyoderma Korneumda nötrofil, parakeratoz, sandwich malleol gangrenosum, şarbon işareti 3 22 K Skalp Alopesi areata Korneumda sepet örgüsü, perifolikülit, kompakt ortokeratoz 4 60 E Sol el dorsali Belirgin papiller dermal ödem, korneumda DLE, kronik kontakt dermatit, sepet örgüsü, kompakt ortokeratoz, sandwich liken simpleks kronikus işareti 5 63 E Korneumda nötrofil, endotriks infeksiyonu, Sağ inguinal Malign melanom metastazı perifolikülit, epidermiste hafif ödem, sandwich bölge işareti 6 56 E Sol temporal Granuloma annulare, tinea Korneumda nötrofil, parakeratoz, folikül içinde bölge fascia, sarkoidoz apse, perifolikülit, kompakt ortokeratoz 7 48 E Gövde Akneiform ilaç erupsiyonu, Belirgin papiller dermal ödem, folikül içinde apse, perifolikülit, epidermiste hafif ödem, nodüler akne, kutan vaskülit kompakt ortokeratoz 8 22 K Kruris anterioru Vaskülit Endotriks infeksiyonu, folikül içinde apse, perifolikülit, epidermiste hafif ödem 9 70 E Gövde Prurigo nodülaris, vaskülit Folikül içinde apse, perifolikülit 10 35 E Sağ el bileği MF yama dönemi, Alopesi musinoza, Tinea versikolor alba Korneumda sepet örgüsü, sandwich işareti 11 46 E Sol palmar bölge Tinea inkognito, derin mikoz Parakeratoz, endotriks infeksiyonu, folikül içinde apse, perifolikülit, eozinofilik infiltrasyon 12 22 E Sağ inguinal bölge 13 53 E Sol el dorsali ve palmar bölge 14 37 K Omuz Liken skleroatrofikus, liken Belirgin papiller dermal ödem, parakeratoz, planus folikül içinde apse, sandwich işareti Tinea inkognito, granülomatöz Parakeratoz, endotriks infeksiyonu, perifolikülit, dermatit, eozinofilik infiltrasyon, sandwich işareti tinea manum, egzema Insect bite, kutan vaskülit, dermatitis herpetiformis, Korneumda sepet örgüsü eozinofilik folikülit 15 78 E Plantar bölge Malign melanom, tinea pedis Korneumda nötrofil, parakeratoz, perifolikülit, eozinofilik infiltrasyon, sandwich işareti 16 70 E Burun sırtı ve ucu 17 44 E Sol kol laterali 18 11 K Skalp 19 25 E Skalp Aktinik keratoz, DLE, rinofima Akneiform ilaç erupsiyonu, kutan vaskülit Alopesi areata, trikotillomani, tinea kapitis Liken pilanopilaris, seboreik alopesi, DLE, androgenik alopesi Korneumda sepet örgüsü, sandwich işareti Korneumda sepet örgüsü, endotriks infeksiyonu, folikül içinde apse, perifolikülit Korneumda sepet örgüsü Korneumda sepet örgüsü, folikül içinde apse DLE = Diskoid Lupus Eritematozus; MF = Mikozis Fungoides 174

PAS pozitif dermatofitozların analizi Tartışma Kutanöz fungal dermatitler, yüzeyel, derin ve sistemik tutuluma sekonder olarak görülmektedir. Dermatofitler, keratinofilik mantarlar olup, tinea (dermatofitoz) olarak adlandırılan yüzeyel deri infeksiyonuna neden olan Trikofiton, Mikrosporum ve Epidermofiton türlerine ayrılmaktadır [2]. Konağın immünitesi kutanöz histolojik reaksiyonun paternini belirlemektedir. Süperfisyal fungal enfeksiyonlar genellikle hifa veya psödohifa halinde, bazen de epidermis ve foliküller içinde maya formlarında görülmektedir. Doku reaksiyonu ise hafif fokal spongiozisten, kronik spongiotik-psoriasiform paterne kadar değişmektedir. Dermiste mikst inflamatuar infiltrat bulunurken, hifa veya sporlar sadece folikül rüptürü olanlarda görülmektedir. Derin kutanöz fungal enfeksiyonlar ise psödoepitelyomatöz hiperplazi ve mikst dermal infiltrat, nadiren de dermal fibrozis ile birliktedir. Sistemik tutuluma sekonder mantar enfeksiyonlarında da derin kutanöz fungal enfeksiyondakine benzer bir patern görülmektedir [3]. Günümüzde dermatofitozların tanısında klinik muayene ve KOH ile direkt mikroskopik inceleme uygulanmaktadır. Rutinde histopatolojik inceleme klinik tanıyı doğrulama amacıyla tercih edilmektedir [4]. Klinik öntanı ve histopatolojik tanıda farklılıklara sık rastlanmaktadır [5]. Kültür ile kesin tanı şansı olmasına rağmen, sürecin uzun olması nedeniyle hastalardan kültür alınmadan antibiyotik tedavisine başlanmaktadır. Tedavi sonrası alınan kültür ise yalancı negatiflik şansını arttırmaktadır. Dermatofitozlarda görülen histolopatolojik değişiklikler konağın immün yanıtına, korneum tabakasındaki hasar ve inflamatuar yanıta bağlı değişmektedir [6]. Hafif inflamasyonla seyreden hiperkeratoz veya inflamatuar püstüllerin eşlik ettiği ağır kompakt ortokeratoz ve parakeratoz görülebilmektedir [7]. Bu histopatolojik bulgularla dermatofitozların ayırıcı tanısında non-infeksiyöz ve infeksiyöz hastalıklardan psoriazis, egzema, pityriasis rosea ve daha nadir olarak da parapsoriasis, mikozis fungoides (MF), liken simpleks kronikus, pityriasis lichenoides, pityriasis rubra pilaris, kandida, impetigo ve sifiliz bulunmaktadır [8-10]. Bizim çalışmamızda da bunlara ek olarak ektima, pyoderma gangrenosum, şarbon, alopesi areata, DLE, kronik kontakt dermatit, granuloma annulare, sarkoidoz, akneiform ilaç erupsiyonu, nodüler akne, kutan vaskülit, prurigo nodularis, MF yama dönemi, alopesi musinoza, liken skleroatrofikus, liken planus, granülomatöz dermatit, insect bite, dermatitis herpetiformis, eozinofilik follikülit, aktinik keratoz, rinofima, trikotillomani, liken planoplaris, seboreik alopesi, androgenik alopesi öntanıları vardı (Tablo 2). Literatürde dermatofitozların histolojik tanısında önemli olan bazı karakteristik bulgular tanımlanmıştır; stratum korneumda nötrofil varlığı, serum içermeyen keratin lamelleri arasında hifa varlığı, kompakt ortokeratozis ve iki kornifiye hücre zonu arasında hifa varlığı (sandwiç işareti), ya da hifa ve maya varlığı (spagetti ve köfte) [8,9,11]. Diğer mantara eşlik eden nonspesifik bulgular olarak spongiotik psoriaziform, interfaz ve / veya folikülosentrik inflamasyon, hemoraji ve dermal fibrozis sayılabilmektedir [12]. Bu bulgular hiçbir zaman tek başına tanı koymaya yetmemekte, ancak PAS pozitif maya ya da spor varlığında anlam kazanmaktadır. Biyopsi alınan vakalarda hifa ve sporları H&E kesitlerde görmek oldukça zordur. PAS histokimyasal boyası ile fungal mikroorganizmaların hücre duvarlarındaki sellülöz ve kitin, koyu pembe boyandığı için mantar etkeni kolaylıkla tespit edilmektedir [13], bu nedenle biyopside H&E ile korneum tabakasında nötrofil görülüp, spongiotik veya psöriasiform dermatit düşünülen olgularda PAS boyası bazı patologlarca rutin uygulanmaya başlanmıştır. Grocott s methenamine silver boyası da deri biyopsilerinde mantarı göstermektedir, ancak işlem PAS a göre daha uzun sürede ve komplike olmakta, aynı zamanda tanıda değişken sonuçlar verebilmektedir [14]. Wilsmann-Teis ve ark. [15] 851 vakalık çalışmalarında onikomikozis tanısında PAS boyasını en sensitif (%82) yöntem bulmuşlardır. Kültür %53 ile, direkt mikroskopi ise %48 ile takip etmiştir. Bizim çalışmamızda ise ayırıcı tanıda mantar enfeksiyonu düşünülen 5 olgudan biri direkt mantar bakısı ile doğrulanmıştır. Buna benzer başka çalışmalarda da PAS yöntemi ile benzer sonuçlar bulunmuştur [16,17]. Lawry ve ark. [18] çalışmalarında dermatofitoz tanısında, PAS yönteminini (%85), KOH ile direkt bakıya nazaran daha sensitif olduğunu bulmuştur. Başka bir çalışmada, onikomikoziste H&E ve PAS boyalı preperatlarda histoloji ve tanı arasındaki koralasyon değerlendirilmiş ve %100 korelasyon saptamıştır [19]. Mohan ve ark. [1] çalışmalarında 403 adet deri biyopsisinden 338 ine PAS uygulamış ve tekrar değerlendirmiştir. Bu olguların 34 tanesinde (%10) mantar görülmüş, bu 175

Pamukkale Tıp Dergisi 2015;8(3):171-177 Demirkan ve ark. 34 ün sadece 5 inde klinik olarak fungal enfeksiyondan şüphelenilmiştir. Bizim de 19 vakalık çalışmamızın, 5 inde ayırıcı tanıda mantar enfeksiyonu düşünülmüştür. Benzer bir başka çalışmada deri biyopsileri retrospektif incelenmiş, 99 vakaya mantar tanısı için PAS histokimyasal boyası uygulanmış ve 7 vakada mantar gösterilmiştir. Bu vakalardan 3 ünde ön tanıda mantardan şüphelenilmiş, 4 ünde beklenmedik bir tanı olmuştur [20]. Bütün bu yapılan çalışmaların ışığında, dermatofitozların tanısında en duyarlı yöntem olarak PAS histokimyasal boyası bulunmuştur. Başka bir çalışmada tinea tanısı almış 60 vakanın ve tinea dışı tanı almış 21 vakanın H&E boyalı kesitleri tekrar incelenmiş, kesitlerde hifa varlığı, epidermal, dermal ve foliküler değişiklikler detaylı olarak tekrar gözden geçirilmiştir. Hifa varlığı dışında spesifik bir histopatolojik ayırıcı bulgu gözlenmemiştir. Çalışmanın sonucunda hifa varlığının da kolaylıkla atlanabileceği, bu nedenle inflamatuar deri hastalıkları ayırıcı tanısında dermatofitozun kesin tanısı için mutlaka PAS yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır [10]. Meymandi ve ark. [11] dermatofitoz tanısında karakteristik histopatolojik bulgulardan biri olan korneum tabakasında nötrofil varlığının, tanıda sensitif veya spesifik bir bulgu olmadığını, kesin tanının ancak PAS histokimyasal boyası ile yapılabileceğini çalışmalarında göstermişlerdir. Yakın zamanda yapılan başka bir çalışmada ise belirgin papiller dermal ödem dermatofitozların tanısında yeni bir karakteristik histopatolojik bulgu olarak tanımlanmış ve PAS boyası negatif vakalarda dahi fungal enfeksiyon açısından önemli bir bulgu olabileceği vurgulanmıştır [21]. Bizim serimizde de 3 vakada belirgin papiller dermal ödem izlenmiştir. Özet olarak, spongiotik veya psoriasiform dermatitlerde dermatofitozların atlanmaması için deri biyopsilerinde rutin PAS uygulamasının yararlı olacağını düşünmekteyiz. Dermatofitozların bilinen histopatolojik bulgularına ek olarak, çalışmamızda anlamlı çıkan parakeratoz ve endotriks enfeksiyonlu olgulardaki perifollikülit bulgularının da tanıda yardımcı olabileceği akılda tutulmalıdır. Çıkar İlişkisi: Yazarlar çıkar ilişkisi olmadığını beyan eder. Kaynaklar 1. Mohan H, Bal A, Aulakh R. Evaluation of skin biopsies for fungal infections: role of routine fungal staining. J Cutan Pathol 2008;35:1097-1099. 2. Stein DH. Tineas superficial dermatophyte infections. Pediatr Rev 1998;19:368-372. 3. Lever WF, Schaumburg-Lever G. Histopathology of the Skin. 10th ed. Philadelphia: JB Lippincott-Williams & Wilkins, 2009;591-595. 4. Rebell G, Taplin D. Dermatophytes: their recogonition and identification. 2nd ed. Coral Gables: University of Miami Press, 1970. 5. Requena L, Sanchez Yus E. Invisible dermatoses additional findings. Int J Dermatol 1991;30:552-557. 6. Hay RJ, Moore M. Mycology. In: Champion RH, Burton JL, Burns DA, Breathnach SM, eds. Rook/Wilkinson/ Ebling textbook of dermatology. 6th ed. Malden MA: Blackwell Science, 1998;1294. 7. Graham JH, Barosso-Tobila C. Dermatophytosis. In: Baker RD, ed. The pathologic anatomy of the mycosis. Berlin: Springer-Verlag, 1971;211. 8. Gottleib GJ, Ackerman AB, MD. The sandwich sign of dermatophytosis. Am J Dermatopathol 1986;8:347-350. 9. Ackerman AB. Subtle clues to diagnosis by conventional microscopy neutrophils within the cornified layer as clues to infection by superficial fungi. Am J Dermatopathol 1979;1:69-75. 10. Ollague J, Ackerman AB. Compact orthokeratosis as a clue to chronic dermatophytosis and candidiasis. Am J Dermatopathol 1982;4:359-363. 11. Meymandi S, Silver SG, Crawford RI. Intraepidermal neutrophils a clue to dermatophytosis? J Cutan Pathol 2003;30:253-255. 12. Al-Amiri A, Chatrath V, Bhawan J, Stefanato CM. The periodic acid-schiff stain in diagnosing tinea: should it be used routinely in inflammatory skin diseases? J Cutan Pathol 2003;30:611 615. 13. Lever WF, Schaumburg-Lever G. Histopathology of the Skin. 10th ed. Philadelphia: JB Lippincott-Williams & Wilkins, 2009;591-592. 14. Swisher BL. Microorganisms. In Bancroft JD, Gamble M, eds. Theory and practice of histological techniques. London: Churchill Livingstone, 2002;325. 15. Wilsmann Theis D, Sareika F, Bieber T, Schmid Wendtner M H, Wenzel J. New reasons for histopathological nail-clipping examination in the diagnosis of onychomycosis. JEADV 2011;25:235-237. 16. Weinberg JM, Koestenblatt EK, Jennings MB. Utility of histopathologic analysis in the evaluation of onychomycosis. J Am Podiatr Med Assoc 2005;95:258-263. 176

PAS pozitif dermatofitozların analizi 17. Borkowski P, Williams M, Holewinski J, Bakotic B. Onychomycosis: an analysis of 50 cases and a comparison of diagnostic techniques. J Am Podiatr Med Assoc 2001;91:351-355. 18. Lawry MA, Haneke E, Strobeck K, Martin S, Zimmer B, Romano PS. Methods for diagnosing onychomycosis: a comparative study and review of the literature. Arch Dermatol 2000;136:1112-1116. 19. Moreno-Coutiño G, Toussaint-Caire S, Arenas R. Clinical, mycological and histological aspects of white onychomycosis. Mycoses 2010;53:144-147. 20. Murphy JK, Donohue LO. The diagnostic value and cost effectiveness of routine fungal stains in a dermatopathology service of a district general hospital. J Clin Pathol 2004;57:139-140. 21. Hoss D, Berke A, Kerr P, Grant-Kels J, Murphy M. Prominent papillary dermal edema in dermatophytosis (tinea corporis). J Cutan Pathol 2010;37:237-242. 177