Is there any relation between size of gastroesophageal varices and Child Pugh scores?

Benzer belgeler
Özofagus varislerinde endoskopik tedavi. Dr. Ömer Topalak D.E.Ü.T.F Gastroenteroloji Kliniği İzmir

Portal Hipertansiyon Kanamaları ve Tedavisi

Varislerin Yönetimi: Endoskopinin Yeri. Ömer ŞENTÜRK

Abant Medical Journal

Özofagus varis kanamalı hastalarda etiyolojik sebepler ve tedavi protokollerinin karşılaştırılması

HCV - Dekmpanse Karaciğer Sirozunda Antiviral Tedavi

Portal Hipertansiyon ve Varis. Varislerde Endoskopik Tedaviler. Varis kanaması. Varis kanaması. Kronik Karaciğer Hastalığının Doğal Seyri

ÖRNEK BULGULAR. Tablo 1: Tanımlayıcı özelliklerin dağılımı

FUNDAL VARİSLER SLERİN HEPATOLOJİ OKULU ANTALYA,2008

Sirozlu Hastalarda Portal Gastropati ve Helicobacter pylori Enfeksiyonu Sıklığı

169 Karaciğer Sirozu Olgusunda Konjestif Gastropatinin Değerlendirilmesi (Retrospektif çalışma)

Postmenopozal Kadınlarda Vücut Kitle İndeksinin Kemik Mineral Yoğunluğuna Etkisi

Dahiliye Konsültasyonu için Altın Öneriler: En Sık Görülen On Olgu Örneği Asıl Deniz alt Güney başlık Duman stilini düzenlemek için tıklatın Marmara

Çocukluk Çağında Portal Hipertansiyon: İki Merkez Deneyimi ve Literatür İncelemesi

TÜM MİDE BİYOPSİLERİNE RUTİN OLARAK GIEMSA VE ALCIAN BLUE UYGULAMALI MIYIZ?

HCC de Tarama, Tanı ve Profilaksi

Ağrı Devlet Hastanesi Acil Servisi, Ağrı. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalı, Isparta

Kronik Hepatit B'li Genç Hastalara Karaciğer Biyopsisi Hemen Yapılmalı mı?

Prof.Dr.Abdullah.Abdullah SONSUZ Gastroenteroloji Bilim Dalı

Doç. Dr. Ahmet ALACACIOĞLU

Üst Gastrointestinal Sistem Kanaması Nedeniyle Takip Edilen Hastaların Geriye Dönük İncelenmesi

Karaciğer Transplantasyonu

HCC de Profilaksi, Erken Tanı, Tarama ve Tedavi Yaklaşımı

Transplantasyon Sonrası Viral Hepatit C Yönetimi. Dr. Dilara İnan UVHS, Malatya

Portal ven trombozu. Dr İbrahim Hatemi. İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi. Gastroenteroloji Bilimdalı


HCV ye Bağlı Dekompanze Karaciğer Sirozu Hastalarında Pegileİnterferon Alfa-2a + Ribavirin Tedavisi

Non-Invasive Predictors of Esophageal Varices in Patients with Chronic Viral Hepatitis associated with Cirrhosis

Peptik Ülser Kanamasında Tedavi Yaklaşımı

Alpha-Fetoprotein. (AFP-L3) ve Des-Gamma. Protrombin (DCP) in Hepatosellüler. ndaki Yerleri; Türk Hasta Grubunda Đlk

KARACİĞER SİROZLU HASTALARDA ERCP : KOMPLİKASYONLARDAN KAÇINMA. Dr Erkan Parlak TYİH, Gastroenteroloji Kliniği, Ankara

KRONİK VİRAL HEPATİT C Lİ HASTALARDA IL28B NİN İNTERFERON TEDAVİSİNE YANITLA İLİŞKİSİ. Dr. Gülay ÇEKİÇ MOR

Hepatoselüler karsinom için kimi, ne zaman, nasıl tarayalım? Dr. Yaşar Çolak İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Gastroenteroloji B.D.

Kolorektal Adenokarsinomlarda Tümör Tomurcuklanmasının Kolonoskopik Biyopsi ve Rezeksiyon Materyalleri Arasındaki Uyumu

Deneysel Çal flma / Experimental Study

Çocukluk çağı özofajitleri: Eozinofilik Özofajit...? Reflü Özofajit...?

Portal Hipertansiyonda Portal ve Hepatik Venlerin Doppler Ultrasonografi Bulguları

VARİS KANAMALARI. Doç.Dr.Fatih Güzelbulut Haydarpaşa Numune EAH Gastroenteroloji Kliniği 28 Nisan 2016

Sirozlu hastalarımızda hepatik ensefalopati yi tetikleyici faktörler

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA SODYUM ATILIMI, BÖBREK HASARI VE EKOKARDİYOGRAFİK PARAMETRELERİN İLİŞKİSİ

Obstrüktif Uyku Apne Sendromu Hastalarında Sürekli Pozitif Havayolu Basıncı Tedavisi Sonrası Kaybolan veya Yeni Ortaya Çıkan Uykuda Periyodik Bacak

Sjögren sendromu (SS) lakrimal bezler ve tükrük bezleri başta olmak üzere, tüm ekzokrin bezlerin lenfositik infiltrasyonu ile karakterize, kronik,

Bir Üniversite Kliniğinde Yatan Hastalarda MetabolikSendrom Sıklığı GŞ CAN, B BAĞCI, A TOPUZOĞLU, S ÖZTEKİN, BB AKDEDE

Gebelikte Ayrılma Anksiyetesi ve Belirsizliğe Tahammülsüzlükle İlişkisi

Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde İzlenen Olgularda Akut Böbrek Hasarı ve prifle Kriterlerinin Tanı ve Prognozdaki Önemi. Dr.

Kronik Hepatit B li Hastalarda Oral Antiviral Tedavilerin Değerlendirilmesi

Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri

TÜRKİYE DEKİ ÜÇ TIP FAKÜLTESİNİN SON ÜÇ YILDAKİ YAYIN ORANLARI THE THREE-YEAR PUBLICATION RATIO OF THREE MEDICAL FACULTIES IN TURKEY

Piperasilin-Tazobaktam(TZP) a Bağlı Hematolojik İstenmeyen Etkiler

GERİATRİK HEMODİYALİZ HASTALARINDA KOMORBİDİTE VE PERFORMANS SKORLAMALARININ PROGNOSTİK ÖNEMİ; TEK MERKEZ DENEYİMİ

Kardiyak Problemler ve Karaciğer Nakli

KARACİĞER SİROZUNDA TAKİP

Birincil IgA Nefropatisinde C4d Varlığının ve Yoğunluğunun Böbrek Hasarlanma Derecesi ve Sağkalımı ile Birlikteliği

Portal Hipertansiyonun Cerrahi Tedavisi

Akut İshalli Çocuklarda İshal Etkenleri, Çevresel Etkenler ve Diyette Doğal Probiyotik Tüketiminin İshal Şiddeti İle İlişkisi

HBsAg KANTİTATİF DÜZEYİ İLE HEPATİT B nin KLİNİK- VİROLOJİK-SEROLOJİK DURUMU ARASINDAKİ İLİŞKİ *

Özofagus Varis Kanaması. Dr. Yusuf Yazgan

Mide Kanseri Tanısı Olan Hastalarda Lenf Nodu Tutulum Oranı ve Sağkalım İlişkisi

ÖZOFAGUS VARİSİ KANAMALARlNlN TEDAViSiNDE SENTRAL SPLENORENAL ŞANT İLE ALINAN SONUÇLAR

Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesinin Beş Yıllık ( ) Kansere Bağlı Ölüm Kayıtlarının Değerlendirilmesi

ACUTE on CHRONIC LIVER FAILURE (ACLF) KRONİKTE AKUT KARACİĞER YETERSİZLİĞİ (KAKY)

Kronik Hepatit B li Hastanın Güncel Tedavisi

Doppler ultrasonografi ile, farklı evrelerdeki sirozlu hastalarda hemodinamik inceleme

Üst Gastrointestinal Sistem Kanamalı 99 Olgunun İncelenmesi

IL28B genotip tayini kronik hepatit B hastalarında oral antiviral tedavi cevabını öngörmede kullanılabilir mi?

KANSER HASTALARINDA ANKSİYETE VE DEPRESYON BELİRTİLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ UZMANLIK TEZİ. Dr. Levent ŞAHİN

NAZOFARENKS KARSİNOMUNDA CLAUDIN 1, 4 VE 7 EKSPRESYON PATERNİ VE PROGNOSTİK ÖNEMİ

T.C. İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ İSTANBUL TIP FAKÜLTESİ İÇ HASTALIKLARI ANABİLİM DALI

ORİJİNAL MAKALE / ORIGINAL ARTICLE

İnvaziv olmayan mekanik ventilasyon tedavisinde klinik ve polisomnografik izlem: Basınç ayarı kontrolü rutin olarak yapılmalı mı?

Burcu Bursal Duramaz*, Esra Şevketoğlu, Serdar Kıhtır, Mey Talip. Petmezci, Osman Yeşilbaş, Nevin Hatipoğlu. *Bezmialem Üniversitesi Tıp Fakültesi

Varis ve Malignite Dışı Üst Gastrointestinal Sistem Kanamalarının Değerlendirilmesi

Sirozda Ca 125 ve Ca 19-9'un Prognostik Önemi

Türkiye Acil Tıp Dergisi - Turk J Emerg Med 2010;10(1): Anahtar sözcükler: Üst gastrointestinal kanama; mortalite; prognoz.

Tedavi Ne Zaman Yapılmalı Ne Zaman Yapılmamalı?

İnfertilite ile depresyon ve anksiyete ilişkisi

GİRİŞ. Skorlama GBS. Lancet

ADRENAL KORTİKAL KANSER TEDAVİSİNDE LAPAROSKOPİK CERRAHİ

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

TÜRKiYE'DEKi ÖZEL SAGLIK VE SPOR MERKEZLERiNDE ÇALIŞAN PERSONELiN

Kronik Karaciğer Hastalarında Hepatosellüler Karsinom. Dr.Abdullah Sonsuz Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Gastroenteroloji Bilim Dalı

HIV ile yaşayan erkek bireylerin cinsel davranış özellikleri ve ilişkili faktörler

The Study of Relationship Between the Variables Influencing The Success of the Students of Music Educational Department

Son dönem kronik karaciğer hastalığı, diğer bir ifade ile

Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Hematoloji ve Onkoloji Kliniği

1. Tanım. 2. Sınıflandırma. 3. Genel bilgiler. 4. Patogenez. 5. Kollateral dolaşım (varisler) 6. Doğal seyir ve Prognoz. 7. Tanı. 8.

KRONİK HEPATİT B (Olgu Sunumu) Dr. İlkay Karaoğlan Gaziantep Ün. Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hst. Ve Kl. Mik. AD.

Tiroid nodüllerinde TİRADS skorlamasının güvenirliliği

ABSTRACT $WWLWXGHV 7RZDUGV )DPLO\ 3ODQQLQJ RI :RPHQ $QG $IIHFWLQJ )DFWRUV

TEŞEKKÜR. Araştırmacı bu çalışmanın gerçekleşmesinde katkılarından dolayı aşağıda adı geçen kişi ve kuruluşlara içtenlikle teşekkür eder.

SÜT ÇOCUKLARINDA UZUN SÜRELİ PERİTON DİYALİZİNİN SONUÇLARI

Sirotik Hastalarda Persistan Varis Dışı Üst Gastrointestinal Sistem Kanamaları

3. Basamak Bir Hastanede Görev Yapan Sağlık Çalışanlarının Hepatit C Hakkında Bilgi Düzeyi ve Hepatit C Enfeksiyonu Olan Hastalara Karşı Tutumlarının

ÖZET Amaç: Yöntem: Bulgular: Sonuç: Anahtar Kelimeler: ABSTRACT The Evaluation of Mental Workload in Nurses Objective: Method: Findings: Conclusion:

Hepatit B Hasta Takibi Nasıl Yapılmalı?

Siroz ve tümör dışı portal ven trombozu; risk faktörleri, klinik ve laboratuvar özellikleri

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi

Dr. Fatma PAKSOY TÜRKÖZ Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıbbi Onkoloji

Epstein-Barr virüs enfeksiyonlarında trombosit parametrelerinin değerlendirilmesi

Persistan ALT Yüksekliği ile Seyreden Kronik Hepatit B (KHB) Hastalarında Karaciğer Hasarının Öngörülmesinde HBV DNA Seviyesi Ne Kadar Önemli?

Transkript:

Medeniyet Medical Journal 31(3):174-178, 2016 doi:10.5222/mmj.2016.174 Original Article / Orijinal Makale ISSN 2149-2042 e-issn 2149-4606 Gastroenterology / Gastroenteroloji Is there any relation etween size of gastroesophageal varices and Child Pugh scores? Gastroözofagial varislerin üyüklüğü ile Child Pugh skoru arasında ir ilişki var mı? Kamil Özdİl 1, Oğuzhan Öztürk 1, Zuhal Çalışkan 1, Ecem Sevim Çalık 2, Evren Kanat 1, Resul Kahraman 1, Süleyman Sayar 1, Turan Çalhan 3, Levent Doğanay 1 ABSTRACT In this study, our ojective was to investigate the relationship etween the size of gastroesophageal varices and Child Pugh scores in cirrhotic patients. Retrospectively designed study included 186 cirrhotic patients with gastroesophageal varices who had een followed up y our gastroenterology polyclinic. The patients were classified into three groups according to their Child Pugh scores as Child A (5-6 points), Child B (7-9 points), Child C (10-15 points). Endoscopically detected gastric and esophageal varices were classified according to their sizes as small (<5 mm), medium (5-10 mm) and large (>10 mm) varices. In our study 82.7% (n=154) of the patients had esophageal varices and 17.3% (n=32). gastric varices Gastroesophageal varices were found in %87.5 (n:28) and isolated gastric varices in 12.5% (n:4) of the patients with gastric varices. There were no statistically significant difference in sizes of the esophageal varices etween the Child Pugh scoring groups (p>0.05). Furthermore, we did not find any statistically significant intergroup differences etween size of the gastric varices and Child Pugh scores (p>0.05). As a conclusion, in cirrhotic patients with gastric or esophageal varices, we did not find any significant correlation etween the size of the varices and the Child Pugh scores of the patients. Keywords: Child Pugh score, gastric varices, esophageal varices, cirrhosis ÖZ Bu çalışmada, sirotik hastalardaki varis üyüklüğü ile hastaların Child Pugh skoru arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlandı. Gastroenteroloji polikliniğimizde takipli olan 186 varisli sirotik hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Child Pugh skorlamasına göre hastalar Chid A sınıfı (5-6 puan), Child B sınıfı (7-9 puan) ve Child C sınıfı (10-15 puan) olarak gruplandırıldı. Endoskopik olarak saptanan özofagial ve gastrik varisler üyüklüklerine göre küçük (<5 mm), orta (5-10 mm) ve üyük varisler (>10 mm) olarak tanımlandı. Hastaların 154 ü (%82,7) özofagus varisli, 32 si (%17,3) gastrik varislilerden oluşmaktaydı. Gastrik varislilerin 28 i (%87,5) gastroözofagial varisli hastalardan 4 ü (%12,5) ise izole gastrik varisli hastalardan oluşmaktaydı. Özofagus varislilerde Child Pugh sınıflarına göre gruplar arasında varis üyüklükleri açısından istatistiksel olarak anlamlı ir farklılık saptanmadı (P>0,05). Gastrik varislilerde de Child Pugh sınıflarına göre gruplar arasında varis üyüklükleri açısından istatistiksel olarak anlamlı ir farklılık saptanmadı (P>0,05). Sonuç olarak, çalışmamızda sirotik özofagus varisli ve sirotik gastrik varisli hastalarda Child Pugh Skoru ile varis üyüklüğü arasında anlamlı ir ilişki saptanmadı. Anahtar kelimeler: Child Pugh skor, gastrik varis, özofagus varisi, siroz GİRİŞ Sirozlu hastalarda gelişen anormal portal asınç artışı gastroözofagial varislerin gelişimine yol açar. Sirozluların %50-66 sında gastroözofagial varis gözlenirken, unların %30-40 ında varis kanaması gelişeilmektedir 1,2. Kanama mortalitesi son iki dekatta endoskopik ve farmakolojik gelişmelerle irlikte üç kat kadar azalmıştır. Ancak her kanama epizodu için 6 haftalık mortalite oranı hâlâ %15-20 civarlarındadır 3,4. Özofagus varis kanamalarındaki artmış mortalitenin özellikle ileri yaş ve Child Pugh skoruyla ilişkili olduğu prospektif çalışmalarda gösterilmiştir 5-7. Ayrıca the Northern Italian Endoscopic Clu (NIEC) ın indeksine göre ilk özofagus varis kanaması için ağımsız risk faktörlerinin varis üyüklüğü, kırmızı renk ulgula- Received: 21.03.2016 Accepted: 25.04.2016 1 University of Medical Sciences Umraniye Training and Research Hospital, Department of Gastroenterology 2 University of Medical Sciences Umraniye Training and Research Hospital, Department of Internal Medicine 3 Turkey Hospital, Department of Gastroenterology Yazışma adresi: Oğuzhan Öztürk, University of Medical Sciences Umraniye Training and Research Hospital, Department of Gastroenterology, Istanul e-mail: droguzozturk@hotmail.com 174

K. Özdil et al., Is there any relation etween size of gastroesophageal varices and Child Pugh scores? rı ve Child Pugh Sınıfı nın (CPS) olduğu ildirilmiştir. Özofagus varislerinin kanama riskini elirleyen u parametrelerden en önemlisinin varis üyüklüğü olduğu gösterilmiştir 8. Aynı şekilde gastrik varislerde de kanama riskini elirleyen en önemli prediktör faktörün varis üyüklüğü olduğu elirtilmiştir 9. Sirotik hastalardaki varis gelişiminin en güçlü prediktörü faktörü ise aşlangıçtaki varis yok iken saptanan hepatik venöz asınç gradientinin (HVPG) 10 mmhg dan yüksek olmasıdır 10. Ayrıca gelişmiş olan küçük varislerin üyük varislere ilerlemesinin yine tanı anındaki dekompanse hastalığın varlığı (Child B/C), alkolik siroz ve ilk endoskopide saptanan kırmızı renk ulgularıyla ilişkili olduğu çalışmalarda gösterilmiştir 11. Ancak hastalardaki varisin üyüklüğü ile hastalığın klinik evresini gösteren CPS arasında pozitif ir ilişki olduğu konusunda farklı sonuçlar mevcuttur. Biz u çalışmada, sirotik hastalardaki özofagogastrik varislerin üyüklüğü ile Child Pugh Sınıfı arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık. GEREÇ ve YÖNTEM Çalışmaya Gastroenteroloji Polikliniğimizde 2009-2013 tarihleri arasında siroz tanısıyla takip edilen ve üst gastrointestinal (GİS) endoskopisinde varis saptanan 186 hasta alındı. Hastaların klinik, laoratuvar ve üst GİS endoskopik inceleme verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalara siroz tanısı, klinik, laoratuvar ve/veya karaciğer iyopsi verilerine göre konuldu. Siroz tanısı alan hastaların en son yapılan üst GİS endoskopik incelemeleri değerlendirmeye alındı. Endoskopi ile eşzamanlı veya endoskopiden ir ay öncesi ile ir ay sonrasına kadar yapılmış olan laoratuvar tetkiklerinden endoskopik incelemeye en yakın tarihli olanı değerlendirmeye alındı. Hastaların siroz evresinin değerlendirmesi Child Pugh Skorlama sistemine göre yapıldı. Child Pugh Skoru, klinik olarak hastalardaki ensefalopati ve assit mevcudiyeti ile yine hastaların laoratuvar olarak saptanan protromin zamanı, alumin ve iliruin değerlerine göre hesaplandı. Bu hesaplamaya göre hastalar; Child-A (5-6 puan), Child-B (7-9 puan) ve Child-C (10-15 puan) olarak sınıflandırıldı 12. Özofagus varisleri üyüklüğüne göre; küçük (mukozadan hafif kalkık gözlenen), orta (lümenin 1/3 inden azını kaplayan ve tortüyoz) ve üyük (lümenin 1/3 inden fazlasını kaplayan ve tortüyoz) şeklinde sınıflandırıldı 13. Gastrik varislerin değerlendirmesi Sarin ve ark. nın 14 elirttiği sınıflamaya göre yapıldı. Buna sınıflamaya göre; özofagus varisleriyle ilişkili olan gastrik varisler (gastroözofagial varis1 (GOV1): küçük kurvatura hizasında olan, gastroözofagial varis2 (GOV2): üyük kurvatura hizasında olan ) ve özofagus varisleriyle ilişkili olmayan izole gastrik varisler (izole gastrik varis1 (IGV1): fundus yerleşimli, izole gastrik varis2 (IGV2): midenin fundus harici ölgesinde olan) şeklinde sınıflandırıldı. Ayrıca varislerin üyüklükğü; küçük (<5 mm), orta (5-10 mm) ve üyük (>10 mm) şeklinde elirlendi 15. Aktif varis kanaması olanlar, transjugular intrahepatik portosistemik şant (TİPS) ve şant cerrahisi öyküsü olanlar ile son 6 ay içerisinde and ligasyonu, skleroterapi ve varis oklüzyon tedavisi uygulanan hastalar çalışmadan dışlandı. Çalışma için yerel etik kuruldan etik kurul elgesi alındı (Belge no: Karar no: 118, Tarih: 17.12.2015, Sayı: B.10.1.TKH.4.34.H.GP.0.01/94). Kullanılan İstatistiksel İncelemeler Çalışmada elde edilen ulgular değerlendirilirken, istatistiksel analizler için IBM SPSS Statistics 22 (IBM SPSS, Türkiye) programı kullanıldı. Parametrelerin normal dağılıma uygunluğu Shapiro Wilks testi ile değerlendirilmiştir. Çalışma verileri değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metodların (Ortalama, Standart sapma) yanısıra niceliksel verilerin karşılaştırılmasında normal dağılım göstermeyen parametrelerin ikiden fazla grup arası karşılaştırmalarında Kruskal 175

Med Med J 31(3):174-178, 2016 Wallis testi kullanıldı. Normal dağılım gösteren parametrelerin iki grup arası karşılaştırmalarında Student t test, normal dağılım göstermeyen parametrelerin iki grup arası karşılaştırmalarında Mann Whitney U test kullanıldı. Niteliksel verilerin karşılaştırılmasında ise ki-kare testi ve Continuity (Yates) Düzeltmesi kullanıldı. Anlamlılık p<0,05 düzeyinde değerlendirildi. BULGULAR Çalışmaya siroz ve gastroözofagial varis tanısı olan 186 hasta alınmıştır. Hastaların yaş aralığı 16 ile 86 yıl arasında değişmekle irlikte, yaş ortalaması 59,51±12,75 yıldı. Olguların %66,7 si erkek hastadan oluşmaktaydı. Hastaların demografik özellikleri Talo 1 de verilmiştir. Talo 1. Varis gruplarına göre hastaların özelliklerinin karşılaştırması. Cinsiyet Erkek Kadın Etiyoloji HBV HCV Etanol Kriptojenik NASH Otoimmun Diğer HCC Yok Var Child-Pugh A B C Varis Evresi Küçük Orta Büyük Özofagial Varisli (n: 154) 97 (63) 57 (37) 47 (30,5) 26 (16,9) 11 (7,1) 46 (29,9) 13 (8,4) 5 (3,3) 6 (3,9) 125 (81,2) 29 (18,8) 45 (29,2) 67 (43,5) 42 (27,3) 42 (27,3) 67 (43,5) 45 (29,2) Gastrik Varisli (n:32) 27 (84,4) 5 (15,6) 10 (31,2) 4 (12,5) 9 (28,1) 1 (3,1) 0 (0) 2 (6,3) 25 (78,1) 7 (21,9) 17 (53,1) 9 (28,1) 13 (40,6) 13 (40,6) P 0,033* a 0,757 0,947 a 0,033* 0,258 P:özofagial varisler ile gastrik varislerin (gov1+gov2+igv1) kıyaslaması için elde edilen P değeri, achi-square test, Continuity Correction *p<0,05 Child Pugh Sınıflaması A:5-6 puan B:7-9 puan C: 10-15 puan. Hastaların 154 ü (%82,7) özofagus varisli, 32 si (%17,3) gastrik varisli idi. Gastrik varislilerin dağılımına akıldığında 15 i (%46,8) GOV1 li, 13 ü (%40,6) GOV2 li ve 4 ünün (%12,6) de IGV1 li olduğu saptandı. IGV2 li hasta saptanmadı. Siroz etiyolojisinin çoğunluğu viral nedenlere ağlıydı (n:89). Hastaların özofagus varisliler ve gastrik varisliler olarak yapılan karşılaştırmasında, siroz etiyolojisi, HCC ile ilişkisi ve CPS açısından gruplar arasında anlamlı ir farklılık saptanmadı (Talo 1). Özofagus varisli hastaların CPS ye göre dağılımı; Child A 45 hasta (%29,2), B 67 hasta (%43,5), C 42 hasta (%27,3) şeklindeydi. Gastrik varisli hastaların CPS ye göre dağılımı ise; Child A 17 hasta (%53,1), B 9 hasta (%28,1), C 6 hasta (18,8) şeklindeydi. Özofagus varisliler ile gastrik varislilerin CPS açısından yapılan karşılaştırılmasında, gastrik varislilerdeki Child A hasta oranının özofagus varislilerdeki Child A hasta oranından anlamlı şekilde yüksek olduğu saptandı (%53,1 karşı %29,2, P:0,016). Özofagus varisliler ile gastrik varisliler arasında Child B ve Child C hasta oranları açısından ise anlamlı ir farklılık saptanmamıştır (P>0,05). Özofagus varislilerde, varis üyüklüğü ile CPS ilişkisine akıldığında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı ir farklılık saptanmadı (P>0,05, Talo 2). Talo 2. Hastaların varis üyüklüğüne ve Child sınıflamasına göre dağılımı. Özofagial varisliler Gastrik varisliler Chi-square test küçük orta üyük küçük orta üyük Child A 17 (37,8) 18 (40) 10 (22,2) 7 (41,2) 7 (41,2) 3 (17,6) Child B 15 (22,4) 29 (43,3) 23 (34,3) 4 (44,4) 5 (55,6) 0 (0) Child C 10 (23,8) 20 (47,6) 12 (28,6) 2 (33,3) 1 (16,7) 3 (50) Gastrik varislilerde de varis üyüklüğü ile CPS arasında istatistiksel olarak anlamlı ir ilişki saptanmadı (P>0,05, Talo 2). P 0,374 0,179 176

K. Özdil et al., Is there any relation etween size of gastroesophageal varices and Child Pugh scores? TARTIŞMA Sirotik hastalardaki mortalite nedenlerinin önemli ir ölümünü gastroözofagial varis kanamaları oluşturmaktadır. Sirozun Child Pugh evresi, hepatoselluler kanser varlığı gii parametrelere göre de mortalite oranı %12 ile %48 arasında değişeilmektedir 16. Bu yüzden gastroözofagial varislerin erken tespiti ve kanama riski yüksek varislerin elirlenerek uygun tedavilerinin yapılması mortalitenin azalmasına direkt katkı sağlayacaktır. Varis kanamasını predikte edeilen en önemli parametrenin varis üyüklüğü olduğu çalışmalarda gösterilmiştir. Bunun yanında, CPS ve kırmızı renk ulgularının varlığı da diğer önemli elirteçlerdir 8. CPS nun sirotik hastalardaki hem varis mevcudiyetini hem de varis üyüklüğünü predikte edeildiği değişik çalışmalar da gösterilmiştir. Child A hastalarda saptanan gastroözofagial varis oranı %40 iken, Child C hastalarda %85 lere kadar çıktığı da ildirilmiştir 17,18. Ayrıca sirotik hastalardaki yeni varis oluşumunun ve mevcut varisin progrese olmasının da CPS ile yakın ilişkili olduğu ulunmuştur 11. Bu çalışmalarda, CPS nin varis mevcudiyeti ile pozitif ir ilişkisi olduğu vurgulanmıştır. CPS nin mevcut varislerin üyüklüğüyle ilişkisini araştıran çalışmalarda ise, her zaman pozitif ir korelasyon saptanmamıştır. Biz de çalışmamızda sirotik hastalardaki gastroözofagial varislerin üyüklüğü ile CPS ı arasındaki ilişkiyi araştırdık, sirotik ve gastroözofagial varisli 186 hastayı inceledik. Hastalar özofagus varisliler ve gastrik varisliler olarak ayrı gruplar halinde değerlendirildi. Özofagus varislilerde Child B evresindeki hastalar çoğunlukta idi (%43,5). Büyük varislilerin CPS ye göre dağılımına akıldığında Child A da %22,2, B de %51,1, C de ise %26,7 oranında olduğu saptandı. Yani varis üyüklüğü ile CPS arasında pozitif ir korelasyon saptanmadı. Gastrik varisliler gruunda ise üyük varislilerin %50 si Child A, % 50 si de Child C hastalardan oluşmaktaydı. Sonuçta, gerek özofagus varislilerde ve gerekse gastrik varislilerde varis üyüklüğü ile CPS arasında anlamlı ir ilişki saptanmadı. Sirotik hastalardaki gastroözofagial varislerin oluşumunda ana neden gelişen portal hipertansiyondur. Portal hipertansiyonu gösteren en iyi yöntem ise hepatik venöz asınç gradientinin (HVPG) ölçülmesidir. HVPG nin 10 mmhg nın üzerine çıkmasıyla gastroözofagial varis gelişimi görülür. HVPG 12 mmhg olduğunda ise varis kanamaları gelişeilir. HVPG ile CPS arasında pozitif ir korelasyon vardır. Çalışmalarda, Child C hastalardaki HVPG nin Child A dakilerden daha yüksek olduğu gösterilmiştir 19. Ancak varis üyüklüğü ve özellikle de portal hipertansif gastropati gii endoskopik ulguların şiddeti ile HVPG arasında her zaman sıkı ir korelasyon saptanmayailir. Bununla ilgili olarak Bellis ve ark. nın 20 yaptığı çalışmada, HVPG ile varis üyüklüğü ve portal gastropatinin şiddeti arasında herhangiir ilişki saptanmamıştır. Aynı çalışmada HVPG ile CPS arasında da pozitif ir ilişki saptanmamıştır. Child skoru ile endoskopik ulguların korelasyonunu araştıran çalışmalarda da her zaman yakın ir ilişki gösterilememiştir. Ülkemizde, Ökten ve ark. nın 21 536 sirotik hastayla yaptığı çalışmada, varis üyüklüğünün CPS ile korele olduğu saptanmıştır. Bu çalışmadaki özofagus varisli Child C ve Child B sınıfındaki hastalarda saptanan üyük varis oranının (grade III özofagus varisi) Child A sınıfındakilerden anlamlı şekilde yüksek olduğu ulunmuştur. Moodley ve ark. nın 22 Amerika da yaptığı 168 hastalık çalışmada da, hastaların 84 ünde (%50) özofagus varisi saptanmış ve u hastalardaki üyük varis oranının CPS ile pozitif korelasyon gösterdiği ulunmuştur. Buna karşın Madhotra ve ark. nın 23 184 sirotik hastada yaptığı çalışmada ise, hastaların yaklaşık % 50 sinde özofagus varisi saptanmıştır. Özofagus varisliler içerisindeki üyük varislilerin Child evresine göre dağılımı incelendiğinde, Child A da %29, B de %24 ve C de % 24 oranında olduğu saptanmıştır. Yani çalışmamızdaki sonuçlarla uyumlu olarak CPS ile varis üyüklüğü arasında pozitif ir korelasyon saptanmamıştır. Zaman ve ark. nın 17 çalışmasında ise, Child B ve C hastalarda saptanan üyük özofagus varislilerin oranının Child A dakilerden anlamlı şekilde yüksek olduğu ulunmuştur. Ancak u çalışmada da, Child B hastalardaki üyük özofagus varisli oranı Child C dekilerden daha yüksek ulunmuştur (%39 a karşı %28). Sonuç olarak, u çalışmada da, CPS ile 177

Med Med J 31(3):174-178, 2016 varis üyüklüğü arasında doğrusal ir orantı saptanmamıştır. Çalışmamızda da, una enzer olarak Child B hastalardaki üyük özofagus varislilerin oranı Child C dekilerden daha fazla ulundu. Çalışmamızın kısıtlayıcı yönleri ise retrospektif ir çalışma olması ve ülkemizdeki tek merkezden elde edilen sonuçlar olmasıdır. Bu yüzden verilerin ülkemizi temsil yönü kısıtlıdır. Ancak ulaşılan hasta sayısı çalışma için değerli niteliktedir. Sonuç olarak, u çalışmada varisli sirotik hastalardaki varis üyüklüğü ile CPS arasında anlamlı ir ilişki saptanmadı. Bulgularımızın değerlendirilmesi ve valide edilmesi için geniş katılımlı çalışmalara gereksinim vardır. KAYNAKLAR 1. Miyaaki H, Ichikawa T, Taura N, et al. Endoscopic management of esophagogastric varices in Japan. Ann Transl Med 2014;2:42. 2. Touia N, Sanyal AJ. Portal hypertension and variceal hemorrhage. Med Clin North Am 2008;92:551-574. http://dx.doi.org/10.1016/j.mcna.2007.12.003 3. Chalasani N, Kahi C, Francois F, et al. Improved patient survival after acute variceal leeding: a multicenter, cohort study. Am J Gastroenterol 2003;98:653-659. http://dx.doi.org/10.1111/j.1572-0241.2003.07294.x 4. Caronell N, Pauwels A, Serfaty L, et al. Improved survival after variceal leeding in patients with cirrhosis over the past two decades. Hepatology 2004;40:652-659. http://dx.doi.org/10.1002/hep.20339 5. Kleer G, Sawerruch T, Ansad H, Paumgartner G. Prediction of variceal hemorrhage in cirrhosts: a prospective follow-up study. Gastroenterology 1991;100:1332-1337. http://dx.doi.org/10.1016/0016-5085(91)70021-o 6. Andreani T, Poupon RE, Balkau B J, et al. Preventtve therapy of first gastrointestinal leeding in patients with cirrhosis: results of a controlled trial comparing propranolol, endoscopic sclerotherapy, and placeo. Hepatology 1990;12:1413-1419. http://dx.doi.org/10.1002/hep.1840120624 7. The North Italian Endoscopic Clu for the Study and Treatment of Esophageal Varices. Prediction of the first variceal hemorrhage in patients with cirrhosis of the liver and esophageal varices. A prospective multicenter study. N Engl J Med 1988;319:983-989. http://dx.doi.org/10.1056/nejm198810133191505 8. Merkel C, Zoli M, Siringo S, et al. Prognostic indicators of risk for first variceal leeding in cirrhosis: a multicenter study in 711 patients to vahdate and improve the North Italian Endoscopic Clu (NIEC) index. Am J Gastroenterol 2000;95:2915-2920. http://dx.doi.org/10.1111/j.1572-0241.2000.03204.x 9. Kim T, Shijo H, Kokawa H, et al. Risk factors for hemorrhage from gastric fundal varices. Hepatology 1997;25:307-312. http://dx.doi.org/10.1002/hep.510250209 10. Groszmann RJ, Garcia-Tsao G, Bosch J, et al. Betalockers to prevent gastroesophageal varices in patients with cirrhosis. N Engl J Med 2005;353:2254-2261. http://dx.doi.org/10.1056/nejmoa044456 11. Merli M, Nicolini G, Angeloni S, et al. Incidence and natural history of small esophageal varices in cirrhotic patients. J Hepatol 2003;38:266-27. http://dx.doi.org/10.1016/s0168-8278(02)00420-8 12. Child CG, Turcotte JG. Surgery and portal hypertension. Major Prol Clin Surg 1964;1:1-85. 13. Garcia-Tsao G, Sanyal AJ, Grace ND, Carey W. Practice Guidelines Committee of the American Association for the Study of Liver Diseases, Practice Parameters Committee of the American College of Gastroenterology. Prevention and management of gastroesophageal varices and varicealhemorrhage in cirrhosis. Hepatology 2007;46:922-938. http://dx.doi.org/10.1002/hep.21907 14. Sarin SK, Lahoti D, Saxena SP, et al. Prevalence, classification and natural history of gastric varices: a longterm followup study in 568 portal hypertension patients. Hepatology 1992;16:1343-1349. http://dx.doi.org/10.1002/hep.1840160607 15. Triantafyllou M, Stanley AJ. Update on gastric varices. World J Gastrointest Endosc 2014;6:168-175. http://dx.doi.org/10.4253/wjge.v6.i5.168 16. Thomopoulos K, Theocharis G, Mimidis K, et al. Improved survival of patients presenting with acute variceal leeding. Prognostic indicators of short- and long-term mortality. Dig Liver Dis 2006;38:899-904. http://dx.doi.org/10.1016/j.dld.2006.08.002 17. Zaman A, Becker T, Lapidus J, Benner K. Risk factors for the presence of varices in cirrhotic patients without a history of variceal hemorrhage. Arch Intern Med 2001;161:2564-2570. http://dx.doi.org/10.1001/archinte.161.21.2564 18. Pagliaro L, D Amico G, Pasta L, et al. Portal hypertension in cirrhosis: Natural history. In: Bosch J, Groszmann RJ. Portal Hypertension. Pathophysiology and Treatment. Oxford, UK: Blackwell Scientific, 1994: 72-92. 19. Bosch J, Berzigotti A, Garcia-Pagan JC, Araldes JG. The management of portal hypertension: rational asis, availale treatments and future options. J Hepatol 2008;48:S68-92. http://dx.doi.org/10.1016/j.jhep.2008.01.021 20. Bellis L, Nicodemo S, Galossi A, et al. Hepatic venous pressure gradient does not correlate with the presence and the severity of portal hypertensive gastropathy in patients with liver cirrhosis. J Gastrointestin Liver Dis 2007;16:273-277. 21. Ökten A, Durakoğlu Z, Çakaloğlu Y, et al. Karaciğer sirozu ve özofagogastrik varisler. İstanul Tıp Fakültesi Dergisi 2002;65:2. 22. Moodley J, Lopez R, Carey W. Compliance with practice guidelines and risk of a first esophageal variceal hemorrhage in patients with cirrhosis. Clin Gastroenterol Hepatol 2010;8:703-708. http://dx.doi.org/10.1016/j.cgh.2010.02.022 23. Madhotra R, Mulcahy HE, Willner I, Reuen A. Prediction of esophageal varices in patients with cirrhosis. J Clin GastroenteroFl 2002;34:81-85. http://dx.doi.org/10.1097/00004836-200201000-00016 178