Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt:01 No:40 Syf: 114-119 http://egitim.cu.edu.tr/efdergi ĠLKÖĞRETĠM ĠKĠNCĠ KADEME VII. SINIF TÜRKÇE DERS KĠTABINDA DOĞA VE EVREN TEMASINA YÖNELĠK HAZIRLIK ÇALIġMALARINDA BĠLMECELERDEN YARARLANMA ÜZERĠNE BĠR ÇALIġMA Funda ÖRGE YAġAR * Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Rektörlük Türk Dili Bölümü, Çanakkale/TÜRKĠYE ÖZET Söz varlığını zenginleģtirme sürecinde önemli bir rolü bulunan bilmeceler, bütün milletlerde örnekleri görülen çok eski bir sözlü halk edebiyatı türüdür. Belli bir geleneğin gereği olarak oyun, yarıģma üretim faaliyetlerinde zaman değerlendirme, bilgi gösterisi gibi fonksiyonları üstlenen, pek çoğu kalıplaģmıģ Ģiirli sözlerdir (Güleç, 2002, s. 34). Tarih boyunca bilmeceler eğitimsel amaçlarla kullanılmıģtır. Bu nedenle bilmecelerden ölçme ve değerlendirme çalıģmalarının baģlangıç aģaması olan hazırlık çalıģmalarında da yararlanılabilir. Böylece bilmeceler aracılığıyla öğrencilerin Ģiir ve metinlerde geçen konu ve kavramlara yönelik hazır bulunuģluk seviyesi arttırılabileceği gibi öğrencilerde yeni öğrenmelere yönelik motivasyon üst seviyeye çıkarılabilir. Anahtar Sözcükler: Türkçe Dersi, Ölçme ve Değerlendirme, Hazırlık Çalışmaları, Bilmeceler. ABSTRACT Riddle is an ancient verbal genre of literature which occurs extensively in every nation and plays an important role in enriching one s language and vocabulary. Being a product of a specific tradition, riddle is a stock verse which is used to show knowledge and earn time in competitions (Güleç, 2002, p. 34). Riddles have long been used for educational purposes. Therefore, they can be used for preparatory studies at the beginning stage of the process of evaluation and assessment. Thus, with the help of riddles, students level of motivation for the comprehension of themes and subjects in poetry and prose can be increased and high motivation can be maintained for the learning of new subjects. Key Words: Turkish Lesson, Evaluation and Assessment, Preparatory Studies, Riddles. GĠRĠġ Bilmeceler, tabiat unsurları ile bu unsurlara bağlı hadiseleri, insan, hayvan, bitki gibi canlıları; eģyayı; akıl, zekâ veya güzellik nevinden soyut kavramlarla dini konu ve motifleri vb. kapalı bir Ģekilde, yakın-uzak münasebetler ve çağrıģımlarla düģünce, muhakeme ve dikkatimize aksettirerek bulmayı hedef tutan kalıplaģmıģ sözlerdir (Elçin, 1986, s. 607). Bilmeceler bütün milletlerde örnekleri görülen çok eski bir sözlü halk edebiyatı türüdür. Bilmeceler, her toplumda hoģça vakit geçirmek amacının doğurduğu yaygın bir zekâ ve söz oyunudur. Bir Ģeyin adını anmadan niteliklerini üstü kapalı söyleyerek o Ģeyin ne olduğunu bulmayı * Yazar: fundaorge@comu.edu.tr 114
dinleyene veya okuyana bırakmaktan ibaret olan eğlencedir. Belli bir geleneğin gereği olarak oyun, yarıģma üretim faaliyetlerinde zaman değerlendirme, bilgi gösterisi gibi fonksiyonları üstlenen, pek çoğu kalıplaģmıģ Ģiirli sözlerdir. Bilmecelerin çoğu ölçülü, kafiyeli, aliterasyonlu ve cinaslı bir söz oyunu niteliği gösterir (Güleç, 2002, s. 34). Bilmece üzerine yapılan yayınlar daha çok konu sınıflandırmasına göre yapıldığından bilmecelerin Türkçe derslerinde kullanımına iliģkin çalıģmalar yok denilebilecek kadar azdır. Oysaki bilmeceler, Türkçe ders kitaplarında değiģik temalara yönelik yer alan metinlerdeki hazırlık çalıģmaları aracılığıyla öğrencilerin hazır bulunuģluk seviyesinin arttırılmasına yardımcı olabilir. Bu nedenle bilmecelerin ölçme ve değerlendirme çalıģmalarında da önemli bir yeri bulunmaktadır. 1. ÇalıĢmanın Amacı ve Yöntem Bu makale, ilköğretim ikinci kademe Türkçe dersinde doğa ve evren teması hazırlık çalıģmalarında bilmecelerden yararlanma yoluna gidilerek, öğrencilerin metinlerde geçen konu/kavramlara yönelik hazır bulunuģluk seviyesinin arttırılmasında bilmecelerin rolünü ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu çerçevede; ilköğretim ikinci kademeden rastlantısal örnekleme ile yedinci sınıf seçilmiģtir. Bununla birlikte bu sınıf için hazırlanmıģ ders kitapları arasından yine rastlantısal örnekleme ile seçilen bir kitapta (Tablo 1) doğa ve evren temasında yer alan Ģiir/metinlerdeki konu/kavramlara yönelik öğrencilerin hazır bulunuģluk seviyesinin arttırılmasında bilmecelerden yararlanma, örnek bir çalıģma ile ortaya konulmuģtur. Tablo 1. Ġncelenen Ders Kitabına Ait Bazı Bilgiler Kitabın Adı Yazarı Yayınevi Yayın Yılı Ġlköğretim Türkçe Ders Kitabı 7 Yard. Doç. Dr. Banu Yangın Dr. AyĢegül Çelepoğlu Dr. Fatma Türkyılmaz Pasifik Yayınları 2007 2. Yeni Türkçe Programı ve Hazırlık ÇalıĢmaları Sekiz yıllık ilköğretim sürecinde Türkçe öğretiminden beklenen, öğrencinin okuma, dinleme/izleme, konuģma ve yazma becerilerini dilin kurallarına uygun olarak geliģtirmesidir. Bir sonraki aģamayı oluģturan orta öğretim ise, Türkçenin imkânları çevresinde, tarihî süreçte oluģan edebî dilin geliģimini, özelliklerini ve ürünlerini öğretmeyi hedefler. Bu açıdan bakıldığında ilköğretimin 6, 7 ve 8. sınıfları bir geçiģ dönemi özelliği gösterir. Öğrenci bu dönemde, 1-5. sınıflarda öğrendiklerini, seviyesine uygun Türk ve dünya edebiyatının seçkin örnekleriyle geliģtirir ve kendi anlam dünyasını yapılandırmaya baģlar. Bu sebeple 6-8. sınıflar Türkçe Dersi Öğretim Programı, bu bütünlük ve devamlılık göz önünde bulundurularak hazırlanmıģtır. Türkçe Dersi Öğretim Programında öğrencilerin kazanımlar ve etkinlikler yoluyla dinleme/izleme, konuģma, okuma, yazma becerilerini geliģtirmeleri, dilimizin imkân ve zenginliklerinin farkına vararak Türkçeyi doğru, güzel ve etkili kullanmaları hedeflenmektedir. Böylece öğrenciler, dil sevgisi ve bilinci kazanarak öğrenme sürecinde daha verimli olacak, kendilerini hayata ve geleceğe hazırlayacak birikimi edineceklerdir (Anonymus, Ġlköğretim Türkçe Dersi 6-8. Sınıflar Öğretim Programı, 2006, s. 2-4). Yeni Türkçe Öğretim Programında, ölçme ve değerlendirme ile sadece öğrenme ürünü değil, öğrencilerin öğrenme süreçleri de izlenir ve bu süreç değerlendirilerek gerektiğinde kullanılan etkinlikler, yöntem ve tekniklerin değiģtirilmesi amaçlanmaktadır. Türkçe Öğretim Programı değerlendirmeyi; öğrencilerin neyi bilmediğini değil, ne bildiklerini belirlemeye yarayan bir süreç olarak görmektedir. Türkçe Öğretim Programında, bireysel farklılıkları dikkate alan öğrenci merkezli öğrenme modeli benimsenmiģtir. Programın bu anlayıģı, öğrencilerin bilgi ve 115
becerilerini ölçme ve değerlendirmede farklı değerlendirme yöntemlerinin kullanılmasını gerektirmektedir (Örge YaĢar, 2008, s. 32-38). Türkçe dersinin öğretim sürecinde ölçme ve değerlendirme uygulamaları üç boyutta ele alınabilir. Bunlar öğretimin baģında, öğretim sürecinde ve sonunda yapılacak değerlendirmelerdir. Öğretim sürecinin baģında öğrencilerin hazır bulunuģluk düzeylerinin veya durumlarının belirlenmesi, öğretim açısından yararlı olacaktır. Bu amaçla eğitim ve öğretim süreci baģında öğrencilerin derse karģı tutumları, dinleme, konuģma, okuma, yazma dil becerileri ile dil bilgisindeki durumları belirlenebilir. Öğrencilerin; dinleme, konuģma, okuma, yazma ve dil bilgisi alanlarına iliģkin performansları çeģitli ölçme araçları kullanılarak ölçülebilir. Bu belirlemeler için tutum ölçekleri, baģarı testleri, gözlem formları, dereceli puanlama anahtarları gibi araçlar kullanılır. Burada yapılacak değerlendirme, öğretim yılı sonunda öğrencilerin nereden nereye geldiklerini görebilmemiz açısından önem taģımaktadır (Anonymus, Ġlköğretim Türkçe Dersi 6-8. Sınıflar Öğretim Programı, 2006, s. 214). Türkçe derslerinde hazırlık çalıģmaları ile öğrencinin okuma, dinleme/izleme etkinliğine hazırlanması, konuyla ilgili ön bilgilerini harekete geçirmesi, konu ya da kavramların anlaģılmasını kolaylaģtırıcı bilgiler edinmesi, metne motive olması hedeflenmektedir. Tüm bu süreçlerin gerçekleģmesinde öğretmen, bilmecelerden yararlanabilir. Bilmeceler aracılığıyla öğrencilere konu/kavramlara yönelik beyin fırtınası yaptırılarak öğrencilerin güdülenmeleri en üst seviyeye çıkarılabilir. Ancak, hazırlık çalıģmalarına ayrılan sürenin dersin diğer aģamalarına göre daha kısa olarak planlanması gerekmektedir. Bilmeceler aracılığıyla etkili bir Ģekilde konuya güdülenen öğrencinin, dersin aģamaları arasındaki geçiģleri daha kolay yapması söz konusu olacaktır. 3. Hazırlık ÇalıĢmaları ve Bilmeceler Türkçe dersinde ölçme ve değerlendirme çalıģmaları üç aģamada gerçekleģtirilmektedir. Bunlar tema ya da ders baģında gerçekleģtirilen hazırlık çalıģmaları ile baģlar. Hazırlık çalıģmaları ünite baģlarında öğrencilerin konulara ön hazırlık yapmalarını sağlamak amacıyla hazırlanmaktadır. Burada verilecek hazırlık sorularının iki temel amacı olmalıdır. Birincisi ön bilgilerin gözden geçirilmesi; ikincisi, yeni öğrenmelere merak uyandırmasıdır. Yeni bilgilerin hangi ön öğrenmelerle birleģeceği konusunda ipuçları verilmesi doğru olacaktır. Bu bağlamda hazırlık çalıģmaları da öğrencilere bu tür ipuçları vermeli, onları nasıl hazırlık yapacakları konusunda eğitmelidir (Kılıç ve Seven, 2007, s. 79). Hazırlık çalıģmaları aģağıdaki ilkeler çerçevesinde sürdürülmelidir. 1. Öğrencilerin yakın çevresi ve ihtiyaçları ve günlük yaģantısı ile ilgili olmalıdır 2. Öğrencide ünite veya konuyu öğrenmek için ilgi ve istek uyandırmalıdır., 3.Soru ve çalıģma sayısı öğrencilerin çok fazla zamanlarını almayacak Ģekilde düzenlenmelidir., 4. Hazırlık çalıģmaları ilgili sınıf düzeyindeki öğrencinin geliģim özelliklerine uygun olmalıdır. 5. Öğrencide eleģtirel düģüncenin geliģmesini sağlayan çalıģmalara yer verilmelidir (Kılıç ve Seven, 2007, s. 79-81). Ġlköğretim ikinci kademeden rastlantısal örnekleme ile seçilen yedinci sınıf ve bu sınıf için hazırlanmıģ ders kitaplarından yine rastlantısal örnekleme ile seçilen ve Tablo 1 de yer alan ders kitabında Doğa ve Evren temasındaki Renkler * adlı Ģiir ile Yukarıda Ne Var Ne * Yazar Korhan KOÇAK 116
Yok?, Hamilton Adası ve Çevre Dostu Bir Bilimci adlı metinlerde yer alan konu/kavramlara yönelik hazırlık çalıģmalarında bilmecelerden yararlanılarak öğrencilerin hazır bulunuģluk düzeylerinin arttırılması sağlanabilir. Yukarıda adı geçen Ģiir ve metinde yer alan konu ve kavramlara yönelik öğrencilerin hazır bulunuģluk seviyesini arttırmaya yönelik olarak aģağıda örnek bilmeceler verilmektedir. Bu bilmeceler isteğe bağlı olarak değiģtirilebilir ve sayıca arttırabilir. 4. Doğa ve Evren Teması Metinlerinde Hazırlık ÇalıĢmalarına Yönelik Bilmeceler Renkler adlı Ģiirin çözümlemesine geçmeden önce bu Ģiirde adı geçen çeģitli renklere iliģkin öğrencilerin hazır bulunuģluk seviyesini arttırmak amacıyla aģağıda örnek olarak seçilen bilmecelerden yararlanmak mümkündür. a. Gökte gördüm köprü, rengi yedi türlü. [Gökkuşağı (BaĢgöz ve Tietze 1999, s. 266)] b. YeĢil mantolu Kırmızı entarili, Siyah düğmeli. [Karpuz (BaĢgöz, 1993a, s. 314)] c. Yer altında kırmızı minare. [Havuç (Tezel, 1969, s. 46)] d. YeĢille baģladım, beyaz ile iģledim, kırmızı ile bitirdim. [Kiraz (Tezel, 1999, s. 43)] Yukarıda Ne Var Ne Yok adlı metnin çözümlenmesi yapılmadan önce bu metinde geçen konu ve kavramlara yönelik olarak öğrencilerin hazır bulunuģluk seviyesini arttırmak için aģağıda yer alan bilmeceleri sormak mümkündür. a. Mavi atlas, arģın yetmez, makas kesmez, iğne dikmez (batmaz), terzi biçmez? [Gök (Tezel, 1969, s. 74)] b. Biz biz idik, yüz bin tane kız idik, gece oldu dizildik, sabah oldu silindik? [Yıldızlar (Tezel, 1999, s. 77)] c. AkĢam ektim çok idi, sabah baktım yok idi? [Yıldızlar (Tezel, 1969, s. 77)] d. Bir yakar, bir batar? [Güneş (Tezel, 1969, s. 75)] e. Kaf dağından uludur, dünya onunla doludur, süratiyle uçarsın, iğne deliğinden geçersin? [Güneş (Tezel, 1969, s. 75)] f. Ġçi ateģ, dıģı taģ, biri kuru, biri yaģ? [Dünya (Tezel, 1969, s. 74)] g. Nar tanesi, nur tanesi, dünyamızın bir tanesi? [Ay (Tezel, 1969, s. 72)] h. On beģinde gencelir, otuzunda kocar? [Ay (Tezel, 1969, s. 72)] i. Üçü üçler çağıdır Üçü cennet bağıdır Üçü derer döģirir Üçü vurur, dağıtır. [Mevsimler (Balcıoğlu, 1957, no. 19 Akt. BaĢgöz, 1993b, s. 411)] Hamilton Adası adlı metnin çözümlemesi yapılmadan önce bu metinde geçen konu/kavramlara yönelik öğrencilerin hazır bulunuģluk seviyesini arttırmak için aģağıdaki bilmecelerden yararlanmak mümkündür. Yazar Billy ARONSON Yazar Gülten DAYIOĞLU Yazar Gökhan TOK 117
a. KarĢıdan bakarım ağarır, yanına gidince bağırır? [Deniz (Tezel, 1969, s. 74)] b. Dağı var, yaylası yok; ovası var otu yok; tepesi var ormanı yok. [Deniz (Balcıoğlu, 1957, no. 48 Akt. BaĢgöz, 1993a, s. 167)] c. Dünyanın dörtte üçü, bir ucundan bir ucu, bilmeceler içinde, bu bilmece en gücü. [Deniz (BaĢgöz, 1993a, s. 168)] d. Üçü üçler çağıdır Üçü cennet bağıdır Üçü derer döģirir Üçü vurur dağıtır [Mevsimler (Balcıoğlu, 1957, no. 19 Akt. BaĢgöz, 1993b, s. 411)] e. Gökte iplendi Yerde diplendi [Yağmur (Güngör, 1936, s. 14, no. 5 Akt. BaĢgöz 1993b, s. 559)] f. Bulut benim eğerim, istediğime binerim; tarlalara, bağlara sağnak olur, inerim. [Yağmur (San, 1950, s. 125 Akt. BaĢgöz, 1993b, s. 560)] Çevre Dostu Bir Bilimci adlı metnin çözümlenmesine geçmeden önce bu metinde geçen konu ve kavramlarla ilgili olarak öğrencilerin hazır bulunuģluk seviyesini arttırmak amacıyla öğrencilere aģağıdaki bilmeceleri sormak mümkündür. a. Uzun uzanır, YeĢil bezenir Beyaz don giyer ArĢa uzanır. [Kavak Ağacı (BaĢgöz, 1993a, s. 38)] b. Bacakları uzun ince, Göçüp gider güz gelince. [Leylek (Anonymus, 1983, s. 6)] c. Bir siyah kürek, gölgesi direk? [Duman (Tezel, 1969, s. 84)] d. Bir ufacık fil taģı, galdıramaz bin kiģi. [Zehir (San, 1950, s. 127 Akt. BaĢgöz, 1993b, s. 592)] e. Çadır kurdum düzlere, düģman oldum sizlere, rızkımı Allah verir, ne zararım var sizlere. [Böcek (San, 1950, s. 86 Akt. BaĢgöz, 1993a, s. 103)] Yukarıdaki metinlerden Yukarıda Ne Var Ne Yok adlı metni örnek olarak inceleyecek olursak; Bu metinde; yıldızlar, güneģ, dünya ve dünyanın hareketleri ile buna iliģkin keģifler anlatılmaktadır. Bu bağlamda metne iliģkin çalıģmalara geçmeden önce öğrencilerin bu metinde geçen konu/kavramlara iliģkin hazır bulunuģluk seviyeleri yukarıdaki örnek bilmecelerle arttırılabilir. Öğrencilerde yeni öğrenmelere yönelik güdü yükseltilebilir. Hamilton Adası adlı metinde, bu adanın coğrafi özellikleri ve turistik çekicilikleri anlatılmaktadır. Bu metinde geçen konu/kavramlara yönelik öğrencilerin hazır bulunuģluk seviyesini arttırmak için yukarıda sıralanan örnek bilmecelere baģvurulabilir. Daha sonra da metnin çözümlenmesine yönelik çalıģmalara geçilebilir. Böylece, temalara ve daha özelde de metinlerde geçen konu ya da kavramlar hakkında öğrencilerin hazır bulunuģluk seviyesinin arttırılmasında bilmecelerden yararlanılabilir. Ancak bilmeceler seçilirken bilmecelerin öğrencilerin yakın çevresi, ihtiyaçları ve günlük yaģantısı ile ilgili olması, öğrencide ünite veya konuyu öğrenmek için ilgi ve istek uyandırması, ilgili sınıf düzeyindeki öğrencinin geliģim özelliklerine uygun olması ve eleģtirel düģüncenin geliģmesini sağlayacak nitelikte olması gerekmektedir. 118
SONUÇ Türkçe derslerinde okuma, dinleme/izleme çalıģmalarıyla ilgili metinlere yönelik hazırlık çalıģmalarında bilmecelerden yararlanılarak, öğrencilerin konu ya da kavramlara iliģkin ön bilgilerinin harekete geçirilmesi ya da bunların anlaģılmasının kolaylaģtırılması sağlanabilir. Bu yolla öğrencilerin metne ve metinde geçen konu ve kavramlara isteklenmesi sağlanabilir. Ayrıca, bilmeceler aracılığıyla öğrencilerin konu/kavramlara yönelik beyin fırtınası yaptırılarak eleģtirel ve yaratıcı düģünme yetenekleri geliģtirilebilir. Ancak incelenen ders kitabında hazırlık çalıģmalarında bilmecelerden yararlanma yoluna gidilmediği görülmektedir. KAYNAKLAR Anonymus (1983), Seçme Çocuk Bilmeceleri-II, Çocuk Klasikleri Dizisi No: 73, Serhat Yayınları, Ġstanbul. Anonymus (2006), İlköğretim Türkçe Dersi (6, 7, 8. Sınıflar) Öğretim Programı, MEB, Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara. Balcıoğlu, D. (1957), Halk Bilmeceleri, Türk Folklor Araştırmaları, Yıl: 8, Cilt: 4, (93), s. 1485-1486. BaĢgöz, Ġ. (1993a), Türk Bilmeceleri 1, Kültür Bakanlığı Yayınları No: 1470, BaĢvuru Kitapları Dizisi No: 8, Ankara. BaĢgöz, Ġ. (1993b), Türk Bilmeceleri II, Kültür Bakanlığı Yayınları No: 1471, BaĢvuru Kitapları Dizisi No: 8, Ankara. BaĢgöz, Ġ. ve Tietze, A. (1999), Türk Halkının Bilmeceleri, Kültür Bakanlığı Yayınları No: 2269, BaĢvuru Kitapları Dizisi No: 61, Ankara. Elçin, ġ. (1986), Halk Edebiyatına Giriş, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları No: 365, Kültür Eserleri Dizisi No: 52, Ankara. Güleç, H. (2002), Halk Edebiyatı, Çizgi Kitabevi Yayınları No: 71., Konya. Güngör, M. N. (1936), Kastamonu Havalisinde Kullanılan Bilmeceler, Ilgaz, Kastamonu, Yıl: 1, No: 3, 4 ve 5. Kılıç, A. ve Serdal, S. (2007), Konu Alanı Ders Kitabı İncelemesi (6. Baskı), PegemA Yayıncılık, Ankara. Örge YaĢar, F. (2008), Türkçe Ders Kitaplarında Ölçme ve Değerlendirme ÇalıĢmalarının KarĢılaĢtırmalı Analizi, Çağdaş Eğitim Dergisi, Yıl: 33, (355), s. 31-39, Ankara. San, S. (1950), Her Bakımdan Kısaca Besni, Malatya, 1950, s. 78-127. Tezel, N. (1969), Türk Halk Bilmeceleri, Milli Folklor Enstitüsü Yayınları No: 2, Ankara. Yangın, B., Çelepoğlu, A., Türkyılmaz, F. (2007), İlköğretim Türkçe Ders Kitabı 7, Pasifik Yayınları, Ankara. 119