Klinik Laboratuvarlarda İnterferanslar

Klinik Laboratuvarlarda İnterferanslar Prof.Dr.Sabahattin MUHTAROĞLU Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi

Medikal laboratuvarlar Klinik medikal kararların %70 i laboratuvar testlerine dayanmaktadır. Tanı Konfirmasyon İzlem Tedavi ABD de yıllık yaklaşık bir milyar test yapılmaktadır.biritish Columbia(kanada) eyalet sağlık bütçesinin %5-7 oluşturmaktadır. Michael Noble POLQM2011

Raporlanan Sonuçların klinik kararlara etkisi Bir lab hatası, hasta yönetimi üzerinde gerçek veya potansiyel negatif etki olarak tanımlanabilir. Tüm laboratuvarlar, analitik kalitenin geliştirilmesi için istatistiksel kalite kontrol prosedürlerinden yararlanmaktadır. Ancak, klinik lab kalite standartları ve hata tespit oranları hala endüstriyel kalite standartlarının altındadır.

Önemli laboratuvar hatası Significant laboratory Errors(SLE) Significant Errors Önemli gecikme veya rahatsızlık, tedavi veya sonuç hatası Literatur ortalaması 5000 örnekte 1-3

Analiz metodunun doğruluğu Ölçülen değerin gerçek değere yakınlığı ile ifade edilir. Gerçek değerle ölçülen değer arasındaki fark, hata (bias) olarak tanımlanır.

Önemli laboratuvar hatası Birleşik devletlerde Bir yılda 600.000 SLE Biritish Columbia Bir yılda 6.000 SLE aşağıdaki durumlarda daha yaygındır Küçük laboratuvarlar Manuel laboratuvarlar Kontrol edilmeyen laboratuvarlar

Tıbbi karar/maliyet lab hatalarının %12 nin hatalı tıbbi kararlara yol açtığı, hatalı sonuçların %75 nın referans aralık içerisinde olduğu ve sonuçların %12.5 inin hatalı olduğu bulunmuştur.(klin Biochem Metab 1995;3,131-140) Lab hatalarının %74 ünde hasta sonuçlarının etkilenmediği ve %19 unda maliyetin arttığı ve/veya daha fazla araştırmanın gerektiği bulunmuştur. Lab hatalarının %6.4 ünün hastaya uygun olmayan bakım verilmesine veya tedavide uygun olmayan değişikliklerin yapılmasına neden olduğu yorumu yapılmıştır.(clin Chem 1997;43,1348-1351)

KLİNİK BULGULARI DOĞRULAMAYAN LABORATUVAR SONUÇLARI GEÇERSİZDİR.. kalite ve sorumluluk yönünden dikkatler analitik evre üzerinde yoğunlaşmışt, fakat hataların büyük bölümünün preanalitik evrede oluştuğu anlaşılmaktadır. Gelişen teknoloji ve bilgilenme sonucu bu evredeki laboratuvar hataları % 10 gibi düşük bir düzeye inmiştir 1997 Clinical Chemistry de yayımlanan retrospesifik bir taramada üç aylık sürede 40.490 hastaya rapor edilen testlerin 189 unda hata tespit edilmiştir. Hata kaynakları incelendiğinde bunun %10-13 kadarında analitik, diğer kısmının preanalitik evrede olduğu gözlemlenmiştir.

Lab Hata Kaynaklarının sınıflandırılması I. Numune (örnek) alınmadan önceki durumlar II. Numune alınırken yapılabilen hatalar I I I.Numunenin laboratuvara ulaştırılmasında yapılabilen hatalar IV.Laboratuvarda analize hazırlanma sırasında yapılan hatalar V. Analiz hataları V I Sonucu rapor ederken yapılabilen hatalar V l l. Donanım eksikliğinin oluşturduğu hatalar VII. Sonucu değerlendirme hataları. IX. Diyalog hataları

Analitik Hatanın Birçok nedeni Var Numune hataları Yetersiz karıştırma(silikon, antikoagülanlar) Personel Eğitim Dokumantasyon Kit ve Sarf malzeme Kontminasyon Geçerlilik süresi Çapraz reaktivite Uygunsuz taşıma ve depolama Mekaniksel İç sistem Data yönetim Ortam Isı, nem

analitik hata Bir analiz metodunun performansının değerlendirilmesi, bir bakıma analitik hataların araştırılması çalışmalarıdır. Bunun için çeşitli deneyler yapılır: - Ard arda yapılan ölçümler (tekrarlanabilirlik deneyleri) - İnterferans deneyleri - Geri elde (geri kazanım, recovery) deneyleri - Yöntem karşılaştırma deneyleri

Analitik duyarlılık (analitik. Analizi yapılan maddenin (analit) konsantrasyon değişimine karşı ölçüm sinyalinde meydana gelen değişikliktir. Kalibrasyon eğrisinin (kurv) eğimi, analitik duyarlılığı ifade eder sensitivite)

Analitik özgüllük (analitik spesifiklik) Diğer ilişkili substratlarla etkileşmeden, asıl substratı ölçme yeteneğidir. Metodun doğruluğu ile ilgili bir parametredir.

İnterferans (girişim) Bozucu etkenlerin etkisidir. İnterferans deneyleri, sabit sistematik hata (CE) hakkında bilgi sağlar, yöntemin özgüllüğünde problem olduğunu gösterir. Ölçümünü yapacağımız analiti içeren örneğe, interferans oluşturabileceği öngörülen materyal eklenir. Aynı miktardaki örneğe, materyalin eklendiği miktardaki saf dilüent eklenir. Her iki örnek analiz edilir. Aradaki fark saptanır.

interferanslar İnterfersns, bir madeninin veya bir prosesin ölçüm sonucunu değiştirdiği zaman ortaya çıkar. Bu da gereksiz ek testlerin yapılmasına, yanlış tanı ve tedavi uygulamalarına ve hasta için favori olmayan girdilere neden olur. En çok gerçekleştirilen interferans çalışmaları hemoliz, ikterus ve lipemi ile ilgili serum indeksleridir. Ayrıca paraproteinler de interferans kaynağı olabilir

İnterferasnsların sınıflandırılması İnterferanslar, endojen ve ekzojen olarak sınıflandırılır. Endojen interferanslar, doğal olarak hasta örneğinde bulunan maddelerden kaynaklanır. Bunlar doğal maddeler veya sağlıkla ilgili faktörlerdir; hemoliz(hemoglobin veya diğer maddeler) bilirubin, lipidler, proteinler, antibodiler(otoantibodiler, heterofil antibodiler), aşırı analit konsantrasyonu ve çapraz etkileşen maddeler, örneğin bikarbonatın, İSE ile klor ölçümüne etkisi), ketonların Jaffe tekniği ile kreatinine etkisi.

Ekzojen interferanslar Hasta örneğinde doğal olarak bulunmayan maddelerin etkisi sonucu meydana gelir, bunlar arasına ilaçları( ana etken madden, metabolitler ve katkı(dolgu)lar, toksinler, herbal ürünler, İV sıvıları, tedavide kullanılan maddeler (Ör. antibodiler, digibind). Ayrıca örnek toplama kablarındaki(tüpler)içerik ve kalite kontrol(qc) ve kalibretörlerine eklenen prezervatifler ve örneği etkileyen işlemler(ör transport, depolama ve santrifigasyon) ve pıhtılar(heparınlı plazma da soğutma sonrası, yavaş pıhtılaşan serumlar) ve caryover kontaminasyonu.

İnterferansın metod veya analizor kaynaklı olabileceğini anlamak çok önemlidir. Pratik bir bakış olarak, interfersnları test etmek için başlangıç noktasının üreticilerin metod spesifikasyonlarındaki değerlendirmeleri içermelidir Günümüzde kit prospektüsleri, üreticiler tarafından yürütülen interferans çalışma açıklamalarını içermektedir. Literatürü referans alarak, gerekli materyalleri temin etmek ve metod kurarak, interferansı test etme yöntemini planlamak önemlidir. Tercihli olarak interferans çalışması, gerçek metodu taklit etmeli ve en az iki noktada artan konsantrasyondaki interferanti test etmelidir, bir tanesi karar noktasında diğeri ise yükselmiş analit konsantrasyonunda.

Hemoliz. İnterferans belirlenmesi için, hemolizat hazırlanmasında 3 temel motod vardır. Bu metodlar, kırmızı ve beyaz kan hücrelerinin parçalanması için uygulanan fiziksel ve mekanik tekniklerin farklılığından kaynaklanır Hemolizat hazırlama metodları Ozmotik şok. Dondurma//karştırma Kırpma(çoklu iğne aspirasyonu)

Hemolizin interferans mekanizması katkı: intraseluler maddelerin salınması, ör.k, LDH, AST serum veya plazmadaki analit ile birlikte ölçülür. Spektral: 415,540, ve 57 dalga boyunda hemoglobin belirgin olarak kuvvetli absorbans piki gösteriri; Ör ALP, GGT etkilebilir. Kimyasal; serbest hemoglobin veya ilgili analitin diğer hücresel içerikler, Ör eritrositin adenilat kinazı CK ölçümünü etkiler. Dilusyonel: plazma veya serumdaki intaseluler sıvı kontaminasyonu, şiddetli hemolizde görülür, Ör.Na, Cl de.

Hemolizli örnekler ne zaman red edilmeli Her analit için hemoliz cut-off değeri belirlendiğinde, bunun üzerindeki değerler analiz için uygun olmadığından örnek red edilebilir. Bazı analitik platformlarda, tayin edilebilen en yüksek hemoliz limiti, cut-off i belirleyebilir (ör. Bechman DxC600 ve DxC800 sistemlerinde 5g/dL)oysa diğerlerinde lab ın belirlediği üst limite göre olur(ör Roche Modular/integra sistemlerinde hemoglobin konsantrasyonu 6 g/dl dir)

İkterus. Yüksek serum veya plazma konsantrasyonu bilirubin absorbans pikine yakın olan 456nm de spektral interferansa neden olabilir. Kimyasal interferans ör. peroksidazla kataliz edilen reaksiyonlarda da görülebilir. Geniş kapsamalı çalışmalar, bilirubinin Jaffe metodu ile kreatinin ölçümü ile ilgili olanlardır. İnterferansın test edilmesi ticari bilirubin veya hasta örneği ile yapılır.test edilen en yüksek bilirubin konsantrasyonu en az 500 μmol/l olmalıdır Sonuçlar interferasns-free olarak bilinen metotlarla karşılaştırılmalıdır Ör.kromatografi veya tandem kütle spektroskopisi

Lipemi İnterferans çalışmaları en zor yapılmaktadır. Hemoglobin veya bilirubinden farklı olarak, lipit interferansını taklit edecek uygun materyal bulmak zordur. İntralipid, soya yağı, yumurta sarısı fosfolipidlerini ve gliserin içeren yağ emülsiyonu ticari olarak hem interferans çalışmalarında hem de absorbansa dayalı lipemik indeksin(li) ayarlanmasında kullanılır. Bununla birlikte, hasta örneğindeki lipitler, intralipid den çok komplekstir, bu yüzden hasta örneğindeki trigliserit konsantrasyonu ile LI arasındaki ilişki zayıftır. İnterferans mekanizması, ışık saçılması nedeniyle ör. enzimli fotometrik metodlarda ölçüm hatalarına neden olur veya lipidin neden olduğu sıvı faz azalması ile volüm kayması Ör. indrekt İSE metodları.

Lipit interferanlarını uzaklaştırma metodu Lipit interferans boyotunu ölçmek için, lipid konsantrasyonu minimize etmek veya ortadan kaldırma mekanizması gereklidir. Tercihli olarak, temizlenen örnekte final trigliserit konsantrasyonu <15 mmol/l olmalıdır. Arıtma metotları aşağıdakileri içermelidir: 1.Ultrasantrifigasyon(e.g.Airfuge): ~ yaklaşık 15 dak, ~20 psi hava basıncı, ve 90.000 rpm 2.yüksek hızda santrifigasyon; ~ 13.000 rpm, veya daha yüksek 15 dak, interferant(teizlenmış aşağıdaki fraksiyon) yeni bir tüpe transfer edilir ve yeniden santrifuj 3. Lipit temizleyici ajan, ör.lipoclear 1 kısmı49 kısım örnek şeklinde kullanılır. 4.İndirekt İSE ler için, karşılaştırmak için direkt İSE kullanmak. Ultrasantrifigasyon eğer sağlanırsa yoğun lipemik örnekler için hızlı santrifujlara göre süperdir. Ör. 59.2 mmol/l trigliseritli bir örnek, iki yüksek hızlı dönüşten sonra 17.3 mmol/l iken, ultrasantrifuj ile 8.1 mmol/l olur.

Proteinler İnterferans yapan proteinlerin çoğu, ağırlıklı olarak lgm ve lgg ile birlikte paraproteinlerle(monoklonal immunoglobulinler) ilgilidir. Paraproteinler, total bilirubin, fosfat, HDL-C, GGT, CRP, glukozu İçeren tüm otomatize ölçümlerde(spektrofotometrik, immununefelometrik, immunuturbidimetrik) interferens yapar İnteferans Mekanizması Paraprotein ve metot reagenti arasındaki özgün fizikokimyasal etkileşim, paraproteinin prespitasyonu ile sonuçlanır. Genellikle prespitasyon çoğunlukla buffer olan ilk reagent ile başlatılır. İnterferansın test edilmesi, farklı bir metodla ölçmek veya farklı örnek dilusyonlarındaki prespitasyon çalışmaları Proteinler, volüm kayması etkisinden dolayı indirekt İSE metotlarını etkileyebilir.belirgin hatanın görüldüğü sodyum ölçümündeki hatadır (hiperproteinemiadaki psödohiponatremia). Genelde, total protein konsantrasyonunun >10 veya < 4g/dL olması, sodyumun direkt İSE ile ölçülmesini gerektirir.

Yüksek total protein düzeyleri, kan toplama tüplerinde uygun jel bariyer oluşumunu bozabilir Multipl myelomlu Multipl myelomlu olmayan ta

Hastanın yapılan serum protein elektroforezinde, γ bölgesinde monoklonal band varlığı dikkat çekti (Şekil 2). Bu monoklonal bandın Ig G K olduğu anlaşıldı (Tablo 1).

Tablo 2. Paraproteinemili hastanın takip ve tedavi sürecindeki biyokimyasal sonuçları Total protein Albumin HDL-C Na K Cl BUN Kreatinin Alb/glob (g/dl) (g/dl) (mg/dl) (mmol/l) (mg/dl) (mg/dl) 11 3.1 30 126 2.8 94 22 0.7 0.39 9.7 3.1 56.3 126 3.7 94 27 0.6 0.47 8 4.9 56.5 140 3.9 104 10 0.9 1.58 15 1.7 <5 123 4.8-19 1.5 0.1 11.9 2.3 <5 124 4.2-17 0.9 0.24 15.5 2.4 <5 125 3.2 102 16 1.6 0.18 13.2 1.4 <5 119 5.1 95 74 7.5 0.12 Referans aralık: Total protein 6.1-7.9; albumin 3.5-4.8; HDL-C 29-71 (erkeklerde); Na 135-153; K 3.6-5.1; Cl 101-111; BUN 6-20; kreatinin 0.6-1.3 <5: ölçülemedi

Paraproteinemili hastanın immunglobulin ve β 2 mikroglobulin düzeyleri Parametreler Sonuç Birim Referans Aralık Ig G Ig A Ig M Kappa Lambda β 2 mikroglobulin 16800 6.67 4.76 25300 27.0 17.9 mg/dl mg/dl mg/dl mg/dl mg/dl mg/dl 730-1570 65-240 51-187 629-1350 313-713 1.16-3.21

Hastanın serum total protein konsantrasyonunun yüksek, albümin düzeyinin ise düşük Serum Na konsantrasyonunda daha bariz olmakla birlikte, K ve Cl düzeylerinde de düşüklük gözlendi. HDL-C düzeyi ya hiç belirlenemedi (< 5) ya da düşük olarak ölçüldü. Fosfor ise ölçülemedi. Otoanalizörde fosfor ölçümünde kullanılan örnek/reaktif oranına uygun olarak artırılan miktarlarla, tüplerde manual olarak gerçekleştirilen reaksiyonda presipitasyon oluşturduğu gözlendi. Albumin/globulin oranında görülen azalma ise dikkat çekiciydi

Waugh formülü Lipemi ve hiperproteinemi, belli bir volüm başına (Wp)düşen su miktarını belirgin olarak azaltır, bu da empirik Waugh formülü* ile belirlenebilir(serum total protein konsantrasyonu(ps) ve serum trigliserit konsantrasyonu(ls) Wp(g/dl)= 99.1-0.73xPs(g/dl)-1.03XLs(g/dl) Bu olgu için Wp=86.6(veya%87) Dolayısıyla plazma su miktarındaki azalma=100-86.6=%13.4 Böylece 10 ηl hasta plazması 8.7 ηl (10 ηl nın %87sı)su içermekte. *Metabolism.1969;18:706-712

Ekzojen İnterferanslar Numunenin konduğu tüp içeriği, antibodilerin veya analitlerin bağlanması ile sonuçlanır Fibrin klotları Kanser tedavisinde kullanılan monoklonal antibodiler İlaç-metabolit (digoksin toksisitesinde Digi-bind, Kortizolle birlikte fludrokortizon) Ölçüm prosesleri kaynaklı

İlaç interfernası İlaç interferanları laboratuarda gözden kaçmaktadır, çünkü hasta ile ilgili tedavi bilgisi bulunmaz. İnterferans etken madde, metabolitleri veya katkı maddelerinden gelmektedir. İlaç interferansının belirlenmesi için en iyi kaynak Young s Effects Online database veya YoungsTextbook leri

Farklı etkileşimlerin neden olduğu interferanlar İlaç-metabolitleri İlaç-ilaç etkileşimleri İlaç-besin etkileşimleri İlaç-herbal suplament etkileşimleri İlaç-yaşam tarzı(ör.egzersiz) Monoterapi imkansız gibi Genetik yatkınlık Etnisite

Crestor Statin grubundan bir ilaç Etken madde: Rosuvastatin Yardımcı maddeler: laktoz mono hidrat, mikrokristalin seluloz, kalsiyum fosfat, krospovidon, magnesium stearat, hipromelloz, gliserol triasetat, titanyum dioksit(e171), kırmızı demir oksit(e172)- 9 adet Yan etkilerine bağlı interferanslar: Hepatik disfonksiyon Kas harabiyeti Renal disfonksiyon Diabetus Mellitus-insulin direnci

Herbal suplementler ve etkilediği lab testeleri Aşağıdaki nedenle anormal sonuca yol açar: 1-Herbal maddelerdeki bileşiklerin testle direkt etkileşmesi 2-ilaç-herbalin neden olduğu belirsiz ilaç konsantarsyonun etkisi 3-Herbal ürünlerin toksik etkisinin neden olduğu sonuçlar

Herbal Suplementlerin neden olduğu interfernaslar Laboratuvar Test Sonuçları Yükselmiş karaciğer enzim/bilirubin ve diğer testler karaciğer hasarını gösterir Artmış kreatinin/bun ve diğer testler böbrek hasarına işaret eder Hipoglisemi Anormal tiroid profil Digoksin immunoassay interferansı Hipkalemi Herbal Supplement Kava biberi, Chaparral,ökse otu,dalak otu, Karakafes otu, Aristolochic acid içeren çin herballar(pelin otu yağı, sassafras,eğir kökü,meyan kökü) krom Esmer su yosunu Çin ilaçları(chan Su, Dan Shen),(FPIA, MEIA) Meyan kökü

. Radioaktif kontrast maddelerin neden olduğu interferanslar Organik iyot molekülleri ve gadolinium kontrast ajanları gibi kontrast maddeler, diagnostik görüntülemede yaygın kullanılmaktadır İoyodlanmış kontrast maddeler ile tanımlanan interferanslar; Kan alma tüplerinde jel bariyerinin oluşumu bozmak Serum proteinlerinin kapiller zon elektroforezinde anormal piklere neden olması Bir imunoassayde kardiak troponin l ölçümünde pozitif bias Hemostatik aktivasyon üzerine önemli etkisi var

Gadolinium konstrast ajanlar: Orto-kresoftalin ile kalsiyumun kolorimetrik ölçümünde negatif bias Bazı arsenazo reaktifleri ile pozitif bias ACE ve çinko(kolorimetrik) ölçümünde negatif bias Kreatinin ölçümünde(jaffe reaksiyonu), total demir bağlama kapasitesi(ferrozine metod), mahnesium(kalmagit reaktifi), selenium (kütle spektroskopisi) pozitif bias Patent Blue V: Lipemik indekste pozitif, hemoliz ve ikterik indekste negatif interferans Puls oksimetre okumalarında ve methemoglobin ölçümlerinde değişken interfernslar Rutin biyokimya testlerinde önemli bir interfernas yok

Ne yapılmalı Kan örneği bu kontarst madde alımından önce alınmalı, veya Bu bileşiklerin eliminasyon yarı ömrü 2 saatten az olması nedeniyle, diagnostik amaçlı bu kontrast maddeleri alan hastalar için bu peridodan sonra kan alınması güvenli bir alternatiftir. Biochemica Medica 2014;24(1):80-8

Tüp İçerikleri İnterferans mekanizması aşağıdakiler gibi olur Katkı: interfere edici maddenin tüpte bulunması 2.kimyasal: tüp içeriğinin inhibisyon veya aktivasyona neden olması İmmunoassay lerde non-spesif adsorpsiyon veya non spesifik bağlanma Tüp içerik interferasının test etme protokolü aşağıdaki analizleri içermelidir Örneklerin düz tüpe alınması(ör. jelsiz) veya tüpleri başka bir tedarikçiden sağlanması Değişik veya referans metotla örneklerin ölçümü Konsantrasyonu bilinen QC materyalinin, şüpheli tüpe eklenmesi, böylece interferansın katlandığını görmek

Kan alma tüpünün yapısı ve içeriği -Tüp cidarı -Lastik stoper -stoper kaydırıcısı -Antikoagulantlar -Separator jeller -Klot aktivatör ve sudaçözünen ajanlar -Surfaktanlar

Carryover Bu interferans tipik olarak önceki yüksek konsantrasyonlu örneklerin (veya reagent) neden olduğu bir ek katkıdır. Analit, yıkama işlemi sırasında tam olarak uzaklaştırılmamıştır. Özellikle konsantrasyon aralığı geniş olan HCG, tümör markerleri gibi parametrelerin immunoassaylerinde görülür. Carryoveri doğrulamak kolay değildir. İnterferansların test edilmesi, prob veya küvet yıkamanın test edilmesi şeklinde yapılır;

Prob yıkamanın test edilmesi Yüksek konsatrasyonlu bir örnek, birkaç kez analiz edilir, bunu düşük konsantrasyonlu örneğin birkaç alikotunun analizi izler. Eğer yıkama tam olarak yapılmadıysa, düşük konsantrasyolu alikotların ilk örneği yüksek(carryover) ve daha sonrakilerde düşük olur. Kuvet yıkamanın test edilmesi Kuvetler sürekli kullanma düzeninde çalıştığından, küvet carryoverinin tespit edilmesi zordur. Yüksek konsantrasyonlu bir analitin analizinden sonra düşük konsantrasyonlu bir örneğin bir çok alikotu analiz edilmelidir. Carryoverin varlığını belirlemek için Prob veya küvet ile ilgili yıkama işleminin test edilmesi birkaç kez tekrarlanmalı. Benzer uygulama mikserler için de yapılmalıdır.(mikserin teflonu aşıldığında ilk etkilenen Fe olur) Bazı sistem karıştırma işi miksersiz(ultrasonik)yapılmaktadır.

İmmunoassay İmmmunassay interferansları çok komplekstir ve genellikle çözümü zordur. Endojen İnterfersnlar İkterusun neden olduğu bir interfersns dokumanı bulunmamaktadır. Lipemi interferansı immunonefelometrik ve immmuuturbidimetrik ölçümlere sınırlıdır. İdeal olarak tüm ölçümlerde volüm kaymasının minimize edilmesi için gros lipemik örnekler temizlenmelidir. hemolz interfersnsları genellikle nadırdır. Bununla birlikte TnT, hemolizden etkilenen bir immunoassay testtır. Antibodiler(genel olarak poliklonal antibodiler) interferasnları, en yaygın karşılaşılan interferanslardır; ör. otoimmunu hastalıklardaki(tiroid hastalı) otoantibodiler, ve heterofil antibodiler özellikle iki-bölgeli immunoassaylarda (sandivic)capture ve dedection antibodiler arasında köprü oluşturur. Heterofil antibodiler genellikle kompetetif bağlanmada, immunonefelometrik, veya immunoturbidimetrik ölçümlerde interferans yapmaz.

Bu tip interfernsta, human anti-animal antibodiler, özelliklede human anti-mouse antibodiler(hama) asıl etkendir. Heterofil immunoglobulinler, bir hastanın Mouse antibodi ile ilişkili bir ilaçla tedavi edilmesi, veya bireysel olarak Mouse proteinlerine maruz kalmak(ör. çiftçilerde, araştırma lab, pet shop çalışanlarında ve evcil hayvanlarla uğraşanlarda) Romatid faktörler, heterofil atikorler gibi davranır. Hook Effect(antijen aşırılığı) Geniş ölçüm aralıklı veya yüksek konsantrasyonlu immunoassaylarde, antijen fazlalığı yalancı düşük değerlerle sonuçlanır, Ör.miyoglobin, prolaktin, hcg, serum serbest hafif zincirler, idrar albümin Diğer bağlayıcı proteinler (Ör.komplement, paraproteinler)assay antibodiler ile bağlanma yeteneği göstererek interferans yapar.

Test Etme Protokolleri Heterofil antikorler aşağıdaki gibi test edilir 1-Farklı hayvanlara karşı antibodilerin oluşturulduğu ancak olağan test metoduna yakın farklı bir metodla ölçüm yapmaktır 2- Örneğin bir ön-işleme tabi tutmak, (A)jel-filtrasyon kromatografisi ile ekstraksiyon (B) PEG6000(%25-40), (C) ilaçlar gibi ıstmaya dayanaklı olanları70-900c de ısıtmak veya(d)interferansları uzaklaştırmak için heterofil blocking tüpler kullanmak. 3-Blocking reagentlerin ilavesi (Ör.reagent antibodisi olarak aynı türün non-immun serumu, non-immun mouse monklonaları, türe spesifik poliklonal lg). Önerilen oran 9 kısım örnek1 kısım bloking reagent 4- son çözüm olarak ta, seri dilusyon önerilmektedir. Sonuçlar lineer değilse, heterofil antbilerin varlığı anlamına gelir. Bununla birlikte, doğru sonuçların elde edilmesi için örnek alternatif bir metotla test edilmelidir.

Hook Etkisi Seri dilusyonun yapılmasını(1/20,1/50, 1/100) ve linearitenin kontrolünü gerektirir. Ayrıca diğer klinikle- ilişkili sonuçların kontrol edilmesi de yaralıdır. Ör.miyoglobin için CK sonuçlarının kontrol edilmesi

Karar limitleri(müsaade edilen sapma limitleri) İnterferans varlığı anlaşıldığında yapılması gereken diğer bir basamak, kabul edilebilir bir sapma için cut-off limitlerinin geliştirilmesidir. Cut-off limitlerinin oluşturulması, bias(küçük interferansların varlığında bile sonuçların red edildiği) ve kullanılabilirlik (klinik kullanım için potansiyel olarak yararlı bilginin kısıtlanmadığı) arasındaki uygun dengenin kurulmasına yönelik klinik ve istatistiksel korelasyonları içermelidir.

Literatürde önerilen müsaade edilebilir sapma limitleri 1.Genel olarak orijinal sonuçlardan %3-10 farklılık interferansı konfirme eder 2.Spesifik olarak enzimler ve İSE metotları için kabul edilen farklılık >%5 ve diğer analitler için >%10 3.Paired t-testi ile değerlendirilen örnek farklılığında eğer p<0.05 ise bu istatistiksel olarak önemli kabul edilir ve interferans var denir 4.Total hata için beklenen spesifikasyonla birlikte bireysel biyolojik variyasyonları kullanılır 5.Heterofil antibodiler: başlangıç ve işlem görmüş sonuçlar arasındaki farklılık 3-5 SD, heterofil interferans düşündürebilir, >5 SD kesin olarak heterofil interferansa işaret eder.

Carryover problemi özellikle *Preanalitik ünite ve *Modüler veya hibrid sistemlerde gözlenebilir. Genellikle numune önce klinik kimya cihazlarına daha sonra immunoassy(bazı istisnalar var)lere yönlendirildiği için. Bu düzen bence hız kazanmaya yöneliktir.

İnterferans ve kalite sistemleri Rutin laboratuvaralarda potansiyel interferansların ele alınması için geliştirilecek kalite sistemleri; personelin(lab, taşıyıcılar, klinik) eğitimi, standart operasyon prosedürlerin geliştirilmesi ve modifikasyonu, ölçüm proses uyarıların(ör. delta check, analizör flagları, kritik limitler) oluşturulması. Yeni ve önemli bir interferans belirlendiğinde ölçüm modifikasyonunu görüşmek üzere üretici ile temasa geçilmeli.

QCler ve interferasns İnterferansların neden olduğu lab hataları nadir olduğundan, bunların saptanması ve önlenmesi zordur.çoğu hata mutlaka göze çarpan anormal sonuçlara neden olmayacak veya klinisyende soru işaretlerine yol açmayacaktır. İnterferansa yol açan maddelerin neden olduğu hatalar istatistiksel kalite kontrol kullanılmasıyla saptanamaz veya önlenemez. Bu tür prosedürler sadece süreç(analitik)değişimlerini denetleyebilir. Kontrol altındaki çalışmalardan alınan sonuçlar içerisinde yanlış olduğu tespit edilmemiş hatalı sonuçlar olabilir.

Serum indeksleri Klinik laboratuvarların amacı bir konsantrasyon veya aktivitenin gerçek değerini raporlamaktır. Ancak, sonuçlar sıklıkla hemoglobin, bilirubin ve lipeminin olmasına bağlı olarak interferanslardan etkilenir ve bu durum numunenin görümünde renk değişikliği veya bulanıklık ile anlaşılabilir. Hemoliz, bulanıklık(lipemi) ve hiperbilirubineminin etkisinin tahmin edilmesi güçtür çünkü her numunenin santrifüjden hemen sonra görsel olarak incelenmesi ve potansiyel interferans özelliğinin lab defterine kayıt edilmesi gerekmektedir.

Hemoliz, 30mg/dL değerini aşan hemoglobin konsantrasyonlarında, plazmanın kırmızı rengiyle gözle görülebilir.hemolizli numuneler,lab oldukça sık görülerek red edilen numunelerin yaklaşık %60 ını oluşturur ve prevalansı %3.3 kadar yüksektir..

Lipemi, serum numunelerinde çıplak gözle görülebilen bulanıklık olarak tanımlanır.bu genellikle 300mg/dL üzeri TG konsantrasyonlarında gözlenir.

Hiperbilirubineminin görsel olarak tespit edilmesi sıklıkla yeterli duyarlılıkta değildir.340-500nm aralığı içerisinde bilirubinin yüksek absorbansı ve yüksek arka plandan dolayı yöntemin linearite aralığı bu dalga boylarında spektrofotometrik analizler için sınırlandırıcı bir faktör haline gelebilir

Serum indeksleri. Hatalı sonuçların raporlanmasının önlenmesi için her numune interferans olasılığına karşı değerlendirilmelidir Hatanın saptanmasında insan gözlem yöntemlerinin başarısız olduğu belirlenmiştir. Hemoliz, lipemi ve ikterinin görsel olarak yorumlanmasının interferantin gerçek konsantrasyonuyla çok az uyumlu olduğu bulunmuştur. Karşılaştırma numuneleri kullanıldığında dahi, görsel ayırma hala sorunlu olmaktadır. Bu tutarsızlıktan dolayı interferans seviyesinin ölçüleceği tarafsız bir yönteme gereksinim var.

Serum indeksleri ile; Serum indeksleri Hasta numunelerinde bulunan olası hemoliz, hiperbilirbinemi ve lipemi (bulanıklık) seviyelerini yarı kantitatif gösterimini sağlayan absorbans ölçümlerinin hesaplanmasıdır. Böylece, numunenin kalitesi numune çalışırken aynı anda değerlendirilir. Serum indeks ölçümü için kullanılan bikromatik ikili dalga boyları480-505 nm(aralık 1), 570-600 nm(aralık 2) ve 660-700 nm(aralık 3) arasındadır.hesaplama formülleri septral çakışmanın telafi edilmesine yönelik düzeltmeleri içermektedir. Serum indeksleri ölçülürken, analizör hasta numunesinden bir kısım alır(ör. Cobas c501 analizörü 6 mikrolitrealır, %0.9 Nacl ile seyreltir ve ardından üç kez ikili dalga boyunda absorbansını ölçer.

Serum indeksleri Raporlanan sonuçların kalitesini artırır: Numunelerin %100 ü kontrol edilir. Zaman kaybı olmaz: Analitik aşamada tek bir pipetleme basamağı ile hem analiz öncesi görsel kontrol sağlanır hem de analiz sonrası şüpheli numunelerin tekrar kontrolü gerekmez Minimal maliyet: Analiz öncesi ve sonrası aşamalarda manüel olarak yapılan yoğun çalışmalara kıyasla sadece NaCl solüsyonu kullanılmaktadır. Pediatrik numunelerle çalışmayı kolaylaştırır: çok az numune hacimleriyle etkin ve güvenilir bir şekilde çalışmasını sağlar.

2005 yılında vermeer, endojen interferansların otomatik tespit ve rapolama sisteminin kullanılmasıyla hasta sonuçlarında meydana glen iyileşmeleri bildirmiştir. Lab bilgi sisteminde(lis), ölçülen her bir analit üzerindeki interferansın etkisini değerlendirmek için kurala dayalı bir algoritme kullanmıştır. Teste spesifik serum indeksi karar eşik değerleri aşağıdakiler için kullanılmıştır. *İnterferansın tespit edilmesi *kullanıcının ikaz edilmesi *uygun yorumların eklenmesi *Gerektiğinde bir sonucun red edilmesi

Kurala dayalı sistemin uygulanması ile klinik olarak önemli hemoliz tespitoranında yaklaşık 70 kat, ikter tespit oranında yaklaşık 10 kat ve lipemi tespit oranında 1000 kattan daha fazla artış saptanmıştır.

Serum indeksleri Otomatize analizörlerde serum indeksi iki şekilde programlanmıştır; 1-Hasta bazında 2-Test bazında

Ontario laboratuvarlarında klinik kimya interferans raporlama modeli 19 kamu ve 164 hastane laboratuvarından alınan değerlendirmeler: Görsel veya cihazla interferans değerlendirme: Lab ların %38 i cihazla(%29 interf. raporlama kantitatif,%62 semikantitatif,%9 kalitatif) %62 görsel (%34 referans kart kullanmış) İnterferansı raporlama stili: Lab. Ların %58 test bazında, %40 örnek bazında interferansı rapor etmiştir.

Hemoliz interferansında yeniden örnek istemek: %85 laboratuvar yeni örnek isteme gerekliliği ile ilgili feedback göstergleri sağlamış, %15 de yok Lipit arındırma prosedür tipleri: Lab. Ların %67 sı Lipemiden etkilenen testler için her hangi bir lipid temizleyicisi kullanmamış, %5 lipid temizleyici reaktif, %19 ultrasantrifigasyon,%8 örnek istemek ve mikrosantrifuj ve dilusyon, 2 lab yanıt vermemiş.