Transüda-Eksüda Ayrımında Plevral Sıvı Psödokolinesteraz Düzeyinin Tanısal Değeri

Transkript

1 Transüda-Eksüda Ayrımında Plevral Sıvı Psödokolinesteraz Düzeyinin Tanısal Değeri Faruk ÖZER*, Fikret KANAT*, Abdülcelil KALEM*, Oktay İMECİK* * Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, KONYA ÖZET Bu çalışmaya, Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları ile İç Hastalıkları Anabilim Dalı nda yılları arasında yatırılarak tetkik edilen plörezili 80 olgu ve kontrol grubu olarak seçilen 30 sağlıklı birey alındı. Plörezili olgular tanılarına göre transüda ve eksüda olmak üzere iki grupta incelendi. Transüda ve eksüda gruplarında ortalama plevra sıvısı psödokolinesteraz düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p< 0.001). Ortalama plevral sıvı/serum psödokolinesteraz oranı da gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermekteydi (p< 0.001). Eksüdatif sıvıların ayırt edilmesinde plevral sıvı psödokolinesteraz düzeyinin sensitivitesi ve spesifisitesi %100 olarak saptandı. Plevral sıvı/serum psödokolinesteraz oranının sensitivite ve spesifisitesi ise sırasıyla %90 ve %87 idi. Sonuç olarak, plevral sıvıların transüda-eksüda ayrımında plevral sıvı psödokolinesteraz düzeyi ve plevral sıvı/serum psödokolinesteraz oranının, tanısal değeri yüksek ve kullanılabilir bir parametre olduğu kanısına varıldı. Anahtar Kelimeler: Plevral efüzyon, transüda, eksüda, psödokolinesteraz. SUMMARY Diagnostic Efficiency of Pseudocholinesterase Level in Discrimination of Transudates-Exudates In this study, 80 cases with pleural effusion hospitalized at the departments of Chest Diseases and Internal Medicine in the Medical School of Selcuk University, and 30 healthy people as control group were studied. Regarding to the diagnosis, pleural fluids were classified into two groups as follows; transudates and exudates. Difference between the mean pleural pseud ocholinesterase levels of transudates and exudates was statistically significant (p< 0.001). Similar significance was also obtained in the mean pleural fluid/serum pseudocholinesterase ratios of the groups (p< 0.001). In determination of exudative fluids both sensitivity and spesificity of the pleural fluid pseudocholinesterase level was 100%. Sensitivity and spesificity of the pleural fluid/serum pseudocholinesterase ratio were 90 and 87%, respectively. We have concluded that pleural pseudocholinesterase level and pleural fluid/serum pseudocholinesterase ratio can be used as a parameter with high diagnostic efficiency in discrimination of pleural effusions as exudates and transudates. Key Words: Pleural effusion, transudate, exudate, pseudocholinesterase. Yazışma Adresi (Address for Correspondence): Dr. Fikret KANAT, Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, 42080, Meram, KONYA - TÜRKİYE fkanat@selcuk.edu.tr 398

2 Özer F, Kanat F, Kalem A, İmecik O. Plörezi, plevra aralığında anormal sıvı birikimi olarak tanımlanan ve sık rastlanan bir klinik tablodur. Plevranın primer hastalıkları yanında pulmoner, ekstrapulmoner veya sistemik hastalıklar sonucu gelişebilir. Etyolojinin çok çeşitli olması nedeni ile plevral efüzyon saptandığında yapılacak ilk işlem torasentez olmalı ve sıvının biyokimyasal analizi ile transüda ya da eksüda ayrımı yapılmalıdır. Transüda-eksüda ayrımı, plörezilerin oluşumunda rol oynayan patogenetik mekanizmaların anlaşılmasına ve farklı mekanizmaların katkısı ile gelişen plörezilerin etyolojik nedenleri arasında ilk ayrımı yapabilmemize olanak sağlar (1-3). Transüda-eksüda ayrımı için günümüzde genel kabul gören Light kriterleri yaygın olarak kullanılmaktadır (4). Light kriterleri eksüdaların belirlenmesinde yüksek sensitivitelerine karşın önemli sayılabilecek oranda transüdanın yanlış sınıflamasına neden olabilmektedir. Plörezilerin ayırıcı tanısında daha başlangıçta yapılacak böylesi bir yanlışlık gereksiz incelemeler nedeni ile zaman kaybına, mali yük artışına ya da yanlış tedavilere neden olabilmektedir. Light kriterlerinin, eksüdaların ayırt edilmesinde sensitivitesi çeşitli çalışmalarda ortalama %98 olarak bildirilmiştir (5). Ancak yüksek sensitivitesine rağmen Light kriterlerinin spesifisitesi daha düşük olup, transüdaların %10-30 unu yanlış sınıflamaktadır (6,7). Bu nedenle transüda-eksüda ayrımında kullanılabilecek özellikle spesifisitesi daha yüksek dolayısıyla yanlış sınıflama olasılığını azaltacak başka parametrelerin belirlenmesine yönelik çok sayıda araştırma vardır (6-14). Ancak bu parametrelerin tanısal değeri ile ilişkili veriler birbirleriyle uyum göstermemektedir (6-11,15). Bu nedenle transüda ve eksüda niteliğindeki sıvıların kesin ayrımına yönelik olası yeni parametreler üzerinde araştırmalar süregelmektedir. Psödokolinesteraz, tüm memelilerin çoğu dokularında ve serumunda saptanmış olan bir enzimdir (16,17). Biyolojik rolü henüz kesin olarak bilinmemekle beraber, lipid ve lipoprotein metabolizması üzerinde etkili olduğu ileri sürülmüştür (18,19). Son yıllarda bazı araştırmalarda plevral sıvı kolinesteraz düzeyi ölçümünün transüda-eksüda ayrımındaki tanısal değeri incelenmiştir (20-22). Çalışmamızın amacı, farklı nedenlerle oluşan plörezilerdeki plevral sıvı psödokolinesteraz düzeylerini araştırmak ve plevral sıvı kolinesteraz düzeyi ölçümünün transüda-eksüda ayrımındaki tanısal değerini belirlemektir. MATERYAL ve METOD Çalışmada, yıllarında Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları ile İç Hastalıkları Anabilim Dalı nda yatırılarak tetkik edilen 104 plörezi olgusu ve kontrol grubu olarak seçilen 30 sağlıklı birey yer aldı. Olguların her birisinde, fizik muayene ve radyolojik incelemeyle plörezi saptandı ve plevra ponksiyonu ile efüzyon varlığı doğrulandı. Torasentez ile alınan plevral sıvıda rutin biyokimyasal, mikrobiyolojik ve sitolojik incelemeler yapıldı. Plevral sıvı eksüda özelliğinde olan hastaların hepsine plevra iğne biyopsisi uygulandı. Altta yatan hastalığın tanısı için aşağıda belirtilen kriterler arandı: Tüberküloz plörezi: Plevral sıvı ve/veya plevra biyopsisi materyalinde saptanan Mycobacterium tuberculosis kültür pozitifliği veya plevra biyopsisinde kazeifiye granülomların varlığı. Malign plörezi: Plevral sıvı veya plevra biyopsisi örneklerinde malign hücrelerin görülmesi. Parapnömonik plörezi: Akut ateş, pürülan balgam ile birlikte akciğer grafisinde antibiyotiğe yanıt veren infiltrasyonların varlığı ve diğer nedenlerin ekarte edilmesi. Konjestif kalp yetmezliği: Uygun anamnez ve fizik muayene bulguları yanında diüretik tedavi ile düzelen akciğer grafisinde kardiyomegali, dolgun juguler venler, periferik ödem ve birlikte bulunabilecek diğer plevral sıvı nedenlerinin ekarte edilmesi. Kronik böbrek yetmezliği: Periferik ödem, proteinüri, hipoalbuminemi ile birlikte serum üre ve kreatinin değerlerinin yüksek olması ve diğer plevral sıvı nedenlerinin ekarte edilmesi. Karaciğer sirozu: Karaciğer biyopsisinde histolojik olarak ispatlanmış parankim hasarı ile birlikte hipoalbuminemi, portal hipertansiyon, batında asit varlığı ve diğer plörezi nedenlerinin ekarte edilmesi. 399

3 Transüda-Eksüda Ayrımında Plevral Sıvı Psödokolinesteraz Düzeyinin Tanısal Değeri Çalışmada yer alan olgular tanılarına göre iki gruba ayrıldı: 1. Transüdalar: Bu grupta konjestif kalp yetmezliği, karaciğer sirozu ve kronik böbrek yetmezliği tanısı alan olgular yer aldı. 2. Eksüdalar: Bu grupta parapnömonik ve tüberküloz plörezi, malignite kaynaklı plörezili olgular yer aldı. Çalışmaya alınan olgulardan eş zamanlı plevral sıvı ve periferik venöz kan ile kontrol grubundan periferik venöz kan örnekleri alındı. Alınan kan örnekleri pıhtılaşmaya bırakılıp serumları ayrıldı. Plevral sıvı örnekleri +4 C de 1000 g (2500 devir/dakika), 15 dakika süre ile santrifüj edildikten sonra süpernatanlar çalışma için ayrıldı. Plevral sıvı ve serum örnekleri çalışma anına kadar -80 C de saklandı. Plevral sıvı ve serum örneklerinde total protein, laktat dehidrogenaz (LDH) ve psödokolinesteraz düzeyleri topluca ölçüldü. Ölçümler Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyokimya Anabilim Dalı laboratuvarlarında gerçekleştirildi. Psödokolinesteraz düzeyleri ölçümünde enzimatik kolorimetrik yöntemle çalışan Monotest Kolinesteraz Boehringer Mannheim marka ticari kitler kullanıldı. Çalışmanın istatistiksel değerlendirmeleri bilgisayar ortamında SPSS for Windows 10.0 istatistik programı aracılığı ile yapıldı. Sonuçlar ortalama standart sapma olarak ifade edildi. Çoklu grupların karşılaştırılmasında Kruskal-Wallis varyans analizi kullanıldı. p< 0.05 olduğu durumlarda post-hoc olarak Bonferroni düzeltmeli Mann-Whitney U testi yapıldı. Parametrik koşulların sağlanabildiği durumlarda t-testi yapıldı. Psödokolinesterazın transüda-eksüda ayrımındaki tanısal değeri sensitivite ve spesifisite ile belirlendi. Bu amaçla en uygun cut-off noktasının tespitinde Receiver Operating Characteristic (ROC) Eğrisi analizi kullanıldı. İstatistiksel değerlendirmelerde anlamlılık sınırı p< 0.05 kabul edildi. BULGULAR Çalışma sırasında 104 plörezili olgu değerlendirildi. Olgulardan plörezi nedenleri kesin olarak saptanamayan ya da birden fazla olası neden bulunan 24 ü çalışma kapsamı dışında bırakıldı. Çalışmaya yaşları (ortalama 51) arasında değişen 36 sı kadın, 44 ü erkek toplam 80 olgu dahil edildi. Kontrol grubunda yer alan 30 bireyin yaşları (ortalama 35) arasında olup 15 i kadın, 15 i erkekti. Çalışmaya alınan olgularda saptanan plörezi nedenleri Tablo 1 de topluca görülmektedir. Çalışmamızda ortalama serum psödokolinesteraz düzeyi eksüda grubunda ± 35.6 U/L, transüda grubunda ± 41.3 U/L ve kontrol grubunda ± 43.5 U/L olarak bulundu. Eksüda ve kontrol grubunda saptanan ortalama serum psödokolinesteraz düzeyi transüda grubundaki ile karşılaştırıldığında anlamlı farklılık göstermekteydi (Tablo 2). Eksüda grubunda yer alan olgularda 81.1 ± 21.4 U/L olarak saptanan ortalama plevral sıvı psödokolinesteraz düzeyi, transüda grubunda saptanan 25.6 ± 7.8 U/L lik değere göre anlamlı derecede yüksekti. Ortalama plevral sıvı/serum psödokolinesteraz oranı eksüda ve transüda gruplarında sırasıyla 0.51 ± 0.13 ve 0.26 ± 0.16 olup, ikisi arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (Şekil 1). Light kriterlerine göre değerlendirildiğinde transüda grubunda yer alan olguların dokuzunda plevral sıvı örnekleri eksüda olarak sınıflandırıldı. Bu durumda çalışmamızda Light kriterlerinin sensitivitesi %100, buna karşın spesifisitesi %70 olarak gerçekleşti. Plevral sıvı psödokolinesteraz düzeyi için 42.0 U/L sınır değer olarak belirlendiğinde, hem tran- Tablo 1. Olgularımızda saptanan plörezi nedenleri. Olgu sayısı Transüdalar 30 Konjestif kalp yetmezliği 18 Karaciğer sirozu 10 Kronik böbrek yetmezliği 2 Eksüdalar 50 Malign plörezi 19 Tüberküloz plörezi 18 Parapnömonik efüzyon

4 Özer F, Kanat F, Kalem A, İmecik O. Tablo 2. Çalışmamızda saptanan ortalama serum ve plevral sıvı psödokolinesteraz düzeyleri ile ortalama plevral sıvı/serum psödokolinesteraz oranları. Grup Serum (U/L) Plevral sıvı (U/L) Plevral sıvı/serum Eksüda ± 35.6* 81.1 ± 21.4* 0.51 ± 0.13* Transüda ± ± ± 0.16 Kontrol ± 43.5 * Transüda grubu ile karşılaştırıldığında p< Transüda Plevral sıvı psödokolinesteraz (U/L) Eksüda Plevral sıvı/serum psödokolinesteraz (x 100) Şekil 1. Çalışma gruplarında saptanan ortalama plevral sıvı psödokolinesteraz düzeyleri ve plevral sıvı/serum psödokolinesteraz oranları. südatif hem de eksüdatif sıvıların tümü doğru olarak sınıflandırıldı. Buna göre eksüda niteliğindeki plevral sıvıları transüda niteliğinde olanlardan ayırt etmede plevral sıvı psödokolinesteraz düzeyi ölçümünün gerek sensitivitesi gerekse spesifisitesi %100 olarak gerçekleşti. Plevral sıvı/serum psödokolinesteraz oranı için 0.33 ten büyük değerler eksüda kabul edildiğinde, eksüdaların beşi, transüdaların dokuzu yanlış sınıflandırıldı. Plevral sıvı/serum psödokolinesteraz oranı tayininin transüda-eksüda ayrımındaki sensitivitesi %90, spesifisitesi ise %86.7 olarak saptandı (Tablo 3). Plevral sıvı psödokolinesteraz ve plevra/serum psödokolinesteraz düzeyinin eksüda-transüda ayrımındaki tanısal değerlerini gösteren ROC eğrisi Şekil 2 de gösterilmiştir. TARTIŞMA Kolinesterazlar asetilkolini asetik asit ve koline parçalayarak sinirsel uyarının sonlandırılmasını sağlarlar (23). Kolinesterazlar grubunda asetilkolini hidrolize etme yeteneğine sahip birbirine yapısal yakınlığı bulunan iki önemli enzim vardır. Bunlardan biri asetilkolin asetil hidrolaz ya da geleneksel adı ile gerçek asetilkolinesteraz, diğeri ise geleneksel adı psödokolinesteraz olan açilkolin açil hidrolazdır. Psödokolinesterazın ayırdedici özelliği asetilkolin yanında benzoilkolini de hidrolize etmesine karşın hidrolize asetilß-metilkolini etmemesidir (16,24). Eritrosit ve sinir dokularında bulunan gerçek kolinesterazdan ayırmak üzere psödokolinesteraz olarak adlandırılır (25). Sinir dokularında çok az bulunmasına karşın çoğu memeli türünün serumu yanında çoğu dokularında saptanmıştır (16,17). Başlıca karaciğerde sentezlenen psödokolinesterazın biyolojik rolü kesin bilinmemekle beraber lipid ve lipoprotein metabolizmasında rol oyna- Tablo 3. Eksüdatif plevral sıvıların transüdatif sıvılardan ayırt edilmesinde plevral sıvı psödokolinesteraz düzeyi ölçümünün tanısal değeri. Sensitivite (%) Spesifisite (%) PPD (%) NPD (%) Tutarlılık (%) Plevral sıvı psödokolinesteraz > 42.0 U/L Plevral sıvı/serum psödokolinesteraz > Light kriterleri PPD: Pozitif prediktif değer, NPD: Negatif prediktif değer. 401

5 Transüda-Eksüda Ayrımında Plevral Sıvı Psödokolinesteraz Düzeyinin Tanısal Değeri 100 ROC Curve 75 Sensitivite spesifisite Plevral sıvı/serum Plevral sıvı Şekil 2. Farklı cut-off değerlerine göre plevral sıvı psödokolinesteraz düzeyi ve plevral sıvı/serum psödokolinesteraz oranının eksüda-transüda ayrımında tanısal değeri. dığı düşünülmektedir (18,19). Psödokolinesteraz düzeyleri siroz, viral hepatit, hepatik konjesyon, metastatik kanserler, amip apseleri gibi karaciğer hastalıklarında azalır. Düşük serum düzeyleri ayrıca malnütrisyon, anemi, miyokard infarktüsü, konjestif kalp yetmezliği, akut infeksiyonlar ve dermatomiyozit gibi hastalıklarda da bildirilmiştir (16,26). Gerek karaciğer gerekse karaciğer dışı hastalıklarda kolinesteraz düzeyi düşüklüğü genellikle hipoalbuminemi ile birliktedir. Bu nedenle düşük psödokolinesteraz seviyesinin bozulmuş hepatik protein sentezini gösterdiği belirtilmiştir (25). Yaklaşık 20 yıl önce Cabrer, plevral sıvıda kolinesteraz aktivitesini araştırmış, transüdatif ve eksüdatif sıvılarda ortalama kolinesteraz düzeyleri arasında anlamlı farklılıklar saptamıştır (27). Daha sonra 1996 yılında Garcia-Pachon, plevral sıvı kolinesteraz düzeyi ölçümünün transüda-eksüda ayrımındaki değerini araştırmıştır (20). Bu çalışmada, serum normal limitinin 1/10 unun üzerindeki değerlerin eksüda olması koşuluyla transüdaların %23 ünün, eksüdaların %4 ünün yanlış sınıflandırıldığını bildirmiştir. Adı geçen çalışmada plevral sıvı/serum kolinesteraz oranı transüdalarda 0.16 ve eksüdalarda 0.49 olarak bildirilmiştir. Eksüdalar için > 0.23 cut-off değeri ile tüm eksüdalar doğru sınıflandırılırken, transüdaların %5.7 si yanlış sınıflandırılmıştır (20). Romero ise Light kriterlerini farklı parametrelerle karşılaştırdığı çalışmasında, 1390 U/L üzeri eksüda kabul edildiğinde plevral sıvı kolinesteraz düzeyi ölçümünün, eksüdaların ayırt edilmesinde sensitivitesinin %91, spesifisitesinin %77 olduğunu bildirmektedir (21). Bu çalışmada plevral sıvı/serum kolinesteraz oranı 0.27 cutoff değeri ile %2 oranında sensitivite, %79 oranında spesifisiteye sahiptir. Gürbüz ve arkadaşları, transüdaların ortalama plevral sıvı psödokolinesteraz düzeyini 1998 U/L, ortalama plevral sıvı/serum psödokolinesteraz oranını 0.22 olarak bulmuşlardır (28). Bu değerler, eksüdalarda ise sırasıyla 4947 U/L ve 0.52 olarak bildirilmiştir. Transüda-eksüda ayrımında 2352 cut-off değeri ile plevral sıvı psödokolinesteraz düzeyinin sensitivitesi %77, spe- 402

6 Özer F, Kanat F, Kalem A, İmecik O. sifisitesi %74 olarak bulunmuştur. Plevral sıvı/serum psödokolinesteraz oranının ise 0.26 cut-off değeri ile %100 sensitivite, %74 spesifisiteye sahip olduğu bildirilmiştir. Çalışmamızda Light kriterleri ile eksüdatif sıvıların hepsi doğru sınıflandırılırken, transüdatif sıvıların dokuzu yanlışlıkla eksüda olarak sınıflandırılmıştır. Bu bulgulara göre çalışmamızda Light kriterlerinin eksüdatif sıvıların ayırt edilmesindeki sensitivitesi %100, spesifisitesi %70 olarak gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada ortalama plevral sıvı kolinesteraz düzeyi, eksüda grubunda 81.1 U/L, transüda grubunda 25.6 U/L olarak bulunmuş olup, iki değer arasında istatistiksel açıdan anlamlı farklılık saptanmıştır. Plevral sıvı kolinesteraz düzeyinin 42 U/L den yüksek olduğu olgular eksüda kabul edildiğinde, transüda ve eksüdaların tamamı doğru sınıflandırılmıştır. Ortalama plevral sıvı/serum kolinesteraz oranı bizim çalışmamızda eksüdatif plörezilerde 0.51, transüdalarda ise 0.26 olarak saptanmıştır. Plevral sıvı/serum kolinesteraz oranı için 0.33 cutoff değeri ile eksüdaların ayırt edilmesinde sensitivite %90, spesifisite %86.7 olarak hesaplanmıştır. Çalışmamız daha önceki çalışmalarda olduğu gibi eksüdatif plevral sıvılarda ortalama kolinesteraz düzeyinin transüdalarla karşılaştırıldığında daha yüksek olduğunu doğrulamıştır. Bu çalışmamızda öncekilerden farklı olarak plevral sıvı kolinesteraz düzeyi ölçümünün 42 U/L cut-off değeri ile %100 spesifisite ve sensitivite gösterdiği ortaya çıkmıştır. Çalışmamızda Light kriterleri ile yanlış sınıflandırılan dokuz olgunun tamamının bu parametre ile doğru sınıflandırılabildiği görülmüştür. Bu bulgu plevral sıvı kolinesteraz ölçümünün transüda-eksüda ayrımında önerilen diğer çeşitli parametrelere göre de üstün olduğu izlenimini doğrulamaktadır. Bizim bulgularımız her ne kadar diğer çalışmalardaki verilere göre farklılık gösterse de bu parametrelerin transüda-eksüda ayrımında ilgi çekici ve değerlendirilmesi gerekli bir sonuç olduğu anlaşılmaktadır. Çalışmamızda plevral sıvı/serum kolinesteraz oranının sensitivitesi Garcia-Pachon un bildirdiğine göre daha düşük, spesifisitesi ise yaklaşık olarak aynı düzeydedir (20). Romero nun çalışması ile karşılaştırıldığında ise yaklaşık eşit sensitivite ve daha yüksek spesifisite söz konusudur (21). Bu durumda plevral sıvı/serum kolinesteraz düzeyinin de değerlendirilebilir ölçekte spesifisiteye sahip olduğu görülmektedir. Bu parametre Light kriterlerinin doğru sınıflandırdığı beş eksüdayı transüda olarak yanlış sınıflandırmıştır. Plevral sıvı/serum psödokolinesteraz oranı Light kriterleri ile yanlış sınıflandırılan dokuz transüdanın ise doğru sınıflandırıldığı ancak doğru sınıflandırılan dört olgunun ise yanlış sınıflandırıldığı görülmektedir. Çalışmamızda önceki çalışmalara göre farklılık gösteren sonuçlardan bir diğeri de plevral sıvı/serum kolinesteraz oranına göre plevral sıvı kolinesteraz düzeyinin tanısal değerinin daha yüksek olmasıdır. Çalışmamızda plevral sıvı psödokolinesteraz düzeyi ölçümünün, transüdaeksüda ayrımında kullanılabilir derecede tanısal değeri olduğunu göstermektedir. Çalışmamızda hiçbir olguda plevral sıvı psödokolinesteraz düzeyi, serum psödokolinesteraz düzeyinden yüksek bulunmamıştır. Bu durumda plevral sıvı psödokolinesteraz aktivitesinin plazma kaynaklı olduğu söylenebilir. Eksüda grubu ile kontrol grubunda saptanan ortalama serum psödokolinesteraz konsantrasyonu arasındaki fark anlamlı değilken, transüda grubunda saptanan ortalama değer kontrol ve eksüda grubuna göre anlamlı derecede düşüktür. Transüda grubunda yer alan olgulardaki plörezi nedenlerinin aynı zamanda serum psödokolinesteraz aktivitesinde azalmaya yol açması bu grupta saptanan düşük ortalama serum psödokolinesteraz düzeyinin nedeni olarak kabul edilebilir. Bu durum, plevral sıvı psödokolinesteraz aktivitesinin plazma kaynaklı olduğu görüşünü desteklemektedir. Nitekim çalışmamızda transüda grubunda saptanan ve eksüda grubuna göre anlamlı derecede düşük bulunan plevral sıvı ortalama kolinesteraz düzeyi muhtemelen serum değerlerindeki azalmaya bağlıdır. Sonuç olarak; çalışmamız, plevral sıvı psödokolinesteraz düzeyinin transüdatif plörezili olgularda eksüdatif plörezili olgular ile karşılaştırıldığında anlamlı derecede düşük olduğunu ve bu düşüklüğün serum değerindeki düşüklüğün sonucu 403

7 Transüda-Eksüda Ayrımında Plevral Sıvı Psödokolinesteraz Düzeyinin Tanısal Değeri olduğunu göstermektedir. Çalışmamız ayrıca plevral sıvı psödokolinesteraz aktivitesi ölçümünün transüda-eksüda ayrımında Light kriterlerine ve bu ayrım için önerilen diğer parametrelere göre tanısal değerinin yüksek olduğunu ortaya çıkarmıştır. Bulgularımız, bu parametrelerin plevral sıvı transüda-eksüda ayrımında kullanılabileceğini göstermektedir. KAYNAKLAR 1. Sahn SA. The pleura. Am Rev Respir Dis 1988; 138: Light RW. Diagnostic principles in pleural disease. Eur Respir J 1997; 10: Storey DD, Dines DE, Coles DT. Pleural effusions: A diagnostic dilemma? JAMA 1976; 106: Light RW, MacGregor MI, Luchsinger PC, et al. Pleural effusions: The diagnostic separation of transudates and exudates. Ann Intern Med1972; 77: Roth BJ. Evaluating pleural fluid. Chest 1996; 110: Burgess LJ, Maritz FJ, Taljaard JJF. Comparative analysis of the biochemical parameters used to distinguish between pleural exudates and transudates. Chest 1995; 107: Valdes L, Pose A, Saurez J, et al. Cholesterol: A useful parameter for distinguishing between pleural transudates and exudates. Chest 1991; 99: Romero S, Candela A, Martin C, et al. Evaluation of different criteria for the separation of pleural transudates from exudates. Chest 1993; 104: Hamm H, Brohan U, Bohmer R, et al. Cholesterol in the pleural effusions: A diagnostic aid. Chest 1987; 92: Roth BJ, O mera TF, Crogun WH. The serum-effusion albumin gradient in the evaluation of pleural effusions. Chest 1990; 98: Meisel S, Shamisso K. Pleural fluid to serum bilirubin concentration ratio for the separation of transudates and exudates. Chest 1990; 98: İmecik O, Özer F, Gök M. Plevra sıvılarında kolesterol tayininin transüda-eksüda ayırımındaki yeri. Tüberküloz ve Toraks 1992; 40: Imecik O, Ozer F. Diagnostic value of sialic acid in malignant pleural effusions. Chest 1992; 102: Gazguez I, Parcel JM, Vives M. Comparative analysis of Light s criteria and other biochemical parameters for distinguishing from exudates. Respir Med 1998; 92: Taylor P. The cholinesterases. J Biol Chem 1991; 266: Jbilo O, Hemile Y, Talesa V, et al. Acetylcholinesterase and butrylcholinesterase expansion in adult rat tissues and during development. Eur J Biochem 1994; 225: Kutty K, Huang S, Kean KT. Pseudocholinesterase in obesity: Hyperchaloric diet induced changes experimental obece mice. Experientia 1981; 37: Kutty KM, Redheendran R, Murphy D. Serum cholinesterase: Function in lipoprotein metabolism. Experientia 1977; 33: Garcia-Pachon E, Padilla-Navas I, Sanchez JF, et al. Pleural fluid to serum cholinesterase ratio for the separation of transudates and exudates. Chest 1996; 110: Romero S, Martinez A, Hernandez L, et al. Light s criteria revisited: Consistency and comparison with new proposed alternative criteria for seperating pleural transudates and exudates. Respiration 2000; 67: Sevim T, Gungor G, Tahaoglu K. Pleural to serum cholinesterase ratio in separation of transudative and exudative pleural effusions. Chest 2001; 119: Guyton AC. Textbook of Medical Physiology. Philadelphia: WB Saunders Company, 1986: 42-59: Tietz N. Fundamentals of Chemical Chemistry. 3 rd ed. Philadelphia: WB Saunders Company, 1990: Henry JB. Clinical Diagnosis and Management by Laboratory Methods. 9 th ed. Philadelphia: WB Saunders Company, Grisaru D, Sternfeld M, Eldor A. Structural roles of acetylcholinesterase variants in biology and pathology. Eur J Biochem 1999; 264: Cabrer B, Bofill D, Grau A, et al. Valor de la cholinesterasa en liquido pleural para su diagnostica etiologico. Rev Clin Esp 1978; 150: Gürbüz N, Tutluoğlu B, Öcal Z ve ark. Plevral effüzyonlarda kolinesteraz ölçümünün tanısal değeri. İzmir Göğüs Hastanesi Dergisi 1999; 13: Uzun K, Vural H, Özer F, et al. Diagnostic value of uric acid to differentiate transudates and exudates. Clin Chem Lab Med 2000; 38: