HORMONAL TEDAVİLERDE GEÇ YAN ETKİLER. Dr. Metin ÖZKAN Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji BD Kayseri 14 Haziran 2008-Diyarbakır

Benzer belgeler
MEME KANSERİNDE KEMOPREVANSİYON

POLİKİSTİK OVER SENDROMU VE GENİTAL KANSER İLİŞKİSİ

KEMİK MİNERAL YOĞUNLUĞUNUN YORUMLANMASI: Doğrular Ve Yanlışlar

Meme Kanseri. Prof. Dr. Hilmi Alanyalı

GLANDÜLER LEZYONLARDA YÖNETİM. DR. ZELIHA FıRAT CÜYLAN SBÜ. VAN EĞITIM VE ARAŞTıRMA HASTANESI

Dr Dilşen Çolak Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji Kliniği

Dünya da ve Türkiye de Erken Evre Meme Kanseri İnsidansı ve Farklılıkları


KEMİK MİNERAL YOĞUNLUĞUNUN YORUMLANMASI

Jinekolojik Kanser Tedavisi Sonrası HRT Önerilmemeli? Dr. Selçuk Erkılınç Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Jinekolojik Onkoloji Kliniği

Erken Evre Mide Kanserine Yaklaşım. Adjuvan Kemoterapi. Prof. Dr. N. Faruk AYKAN İstanbul 2004

ANKARA MEME HASTALIKLARI DERNEĞİ BİLİMSEL TOPLANTISI

MEME KANSERİ TEDAVİSİ SONRASI HASTA TAKİBİ -Tıbbi Onkolog Gözüyle-

Efficacy and safety of repeated use of ulipristal acetate in uterine fibroids

NEREYE KOŞUYOR. Doç. Dr. İbrahim İKİZCELİ. İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalı

oporoz Tanı ve Tedavi Prensipleri

Metastatik Prostat Kanserinde Tedavi. Dr. Deniz Tural Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıbbi Onkoloji

K 2 vitamini takviyesi postmenopozal kadınlarda kalça kemik geometrisi ve kemik gücü endekslerini geliştiriyor

MEME KANSERİ HASTALARINDA TAKİP. Dr.Tarık Salman Katip Çelebi Üniversitesi Tıbbi Onkoloji Kliniği

ERKEN EVRE OVER KANSERİ VE BORDERLİNE OVER TÜMÖRLERİ. Dr. Derin KÖSEBAY

Dr. Zeynep Özsaran. E.Ü.T.F. Radyasyon Onkolojisi AD

K 2 Vitamini, Osteoporozda Kemik Kırılmalarını Önler ve Lomber Kemik Mineral Yoğunluğunu Korur

KEMİK VE MİNERAL YOĞUNLUĞU ÖLÇÜMÜ (KMY) Dr. Filiz Yenicesu Düzen Laboratuvarı 6 Ekim 2013

Yatan ve Poliklinik Takipli Kanserli Hastalarda İlaç Etkileşimlerinin Sıklığı ve Ciddiyetinin Değerlendirilmesi

İnvaziv Mesane Kanserinde Radikal Sistektomi + Lenfadenektomi, Neoadjuvan ve Adjuvan Kemoterapi. Dr. Öztuğ Adsan

MEME KANSERİNDE KEMOPREVANSİYON. Prof. Dr. E. Nilüfer Güler HÜTF Onkoloji Enstitüsü, Medikal Onkoloji Bölümü Emekli Öğretim Üyesi

NEDENLERİ. Endometrial polipler ile sigara kullanımı, doğum kontrol hapı kullanımı ve yapılan doğum sayısı arasında bir ilişki yoktur.

Meme koruyucu cerrahi sonrası daima RT gereklidir. Dr. Ferah Yıldız Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi A.D.

Kronik Hipotansif Diyabetik Hemodiyaliz Hastalarında Midodrin Tedavisinin Etkinliği

MİDE KANSERİNDE APOPİTOZİSİN BİYOLOJİK BELİRTEÇLERİNİN PROGNOSTİK ÖNEMİ

Anormal uterin kanama ya da postmenopozal uterin kanamadır

EVRE I SEMİNOM DIŞI TÜMÖRLERE YAKLAŞIM

Vaka Eşliğinde Güncel Pratik Yaklaşım: Oligometastatik Meme Kanserine Yaklaşım. Prof. Dr. Feyyaz ÖZDEMİR K.T.Ü Tıbbi Onkoloji B.D.

Vaka Sunumu Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanserinde(KHDAK) Hedefe Yönelik Tedavi Seçenekleri

MEME KANSERİNDE GÖRÜNTÜLEME YÖNTEMLERİ

ERKEN TEK DOZ İNTRAVEZİKAL İNSTİLASYON

Meme ve Over Kanserlerinde Laboratuvar: Klinisyenin Laboratuvardan Beklentisi

86. Doğum eylemi süresince fetal başın yaptığı eksternal rotasyon hareketi hangi aşamada gerçekleşir?

MEME KANSERİNDE YÜKSEK RİSK TANIMI

GEBELİK VE MEME KANSERİ

Diyabet ve Kemik. Prof. Dr. Erdinç Ertürk Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Bilim Dalı

Meme kanseri risk değerlendirme ve korunma. Dr. Hakan BOZCUK Dr. Sema SEZGİN GÖKSU

HR Pozitif, HER2 negatif Metastatik Meme Kanserinde Tedavi. Dr. Deniz Tural Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıbbi Onkoloji

MENOPOZ. Dr. Serdar Balcı, Dr. Eser Çolak. Başkent Üniversitesi Kadın Hastalıkları ve Doğum

BÖBREK NAKİLLİ ÇOCUKLARDA GEÇ DÖNEM AKUT REJEKSİYONUN GREFT SAĞKALIMI ÜZERİNE ETKİLERİ. Başkent Üniversitesi Çocuk Nefroloji Dr.

ERKEK OSTEOPOROZU Prof Dr Dilek Gogas Yavuz

MEME KANSERİ ÖNLENEBİLİR Mİ?

Doç.Dr.Berrin Karadağ Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları ve Geriatri

OSTEOPOROZDA GÜNCELLEME. Prof. Dr. Alp Çetin Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı 15 Mart 2014

Metastatik Prostat Kanserinde Tedavi. Dr. Deniz Tural Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıbbi Onkoloji

Mide Tümörleri Sempozyumu

Erken Evre Meme Kanserinde Radyoterapi Gerekmeyen Hasta Var mıdır?

NAZOFARENKS KARSİNOMUNDA CLAUDIN 1, 4 VE 7 EKSPRESYON PATERNİ VE PROGNOSTİK ÖNEMİ

Hiperlipidemiye Güncel Yaklaşım

JİNEKOLOJİK KANSERİ OLAN KADINLARIN BİLGİ GEREKSİNİMLERİ: LİTERATÜR İNCELEMESİ

ERKEN LOKAL NÜKS GELİŞEN VULVA KANSERİ: OLGU SUNUMU

Kastrasyon Masum Bir Tedavi midir? Dr. Kamil ÇAM Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji AD

DİYABETTEN KORUNMADA CİNSİYET İLİŞKİLİ FARKLILIKLAR. Dr. İlhan TARKUN Kocaeli Üniversitesi Endokrinoloji ve Metabolizma Bilim Dalı

Dünya genelinde her 3 4 kişiden biri kronik hastalıklıdır. (Ülkemizde Kronik Hastalıklar Raporu na göre,

MEMENİN SELİM PREKANSERÖZ HASTALIKLARININ YÖNETİMİ. Op. Dr. Gülden BALLI İzmir Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği

Postmenopozal Kadınlarda Vücut Kitle İndeksinin Kemik Mineral Yoğunluğuna Etkisi

Over kanseri ve Endometriosis ilişkisi var mı? Yrd.Doç.Dr.H.Çağlayan ÖZCAN Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi KadınHastalıkları ve Doğum AD

Dr. Mehmet TÜRKELİ A.Ü.T.F İç Hastalıkları A.D Medikal Onkoloji B.D 5. Türk Tıbbi Onkoloji Kongresi Mart 2014-Antalya

ERKEN EVRE SEMİNOM OLGUSU

İBH da osteoporoz. Dr. Ahmet TEZEL Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi İBH Okulu Mayıs 2013

Radyasyon onkologları ne diyor?

Anormal Servikal Sitolojide Yönetim. Dr. M. Coşan Terek Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim dalı

Cinsel Kimlik Bozuklukları

Kış Sezonunda Görülen İnfluenza Virüsü Tipleri ve Tedavide Oseltamivir in Etkinliği

Travma Hastalarında Traneksamik Asit Kullanımının Yeri

OVER KAYNAKLI MALİGN MİKST MÜLLERİAN TÜMÖRLERDE TEDAVİ YAKLAŞIMI. Mustafa ÖZGÜROĞLU Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı

Evre I Seminom Dışı Testis Tümörlerinde (NSGHT) Tedavi

YÜZEYEL MESANE TÜMÖRLERİNDE RİSK GRUPLARINA GÖRE TEDAVİ. Dr.Bülent Soyupak Ç.Ü.Tıp Fakültesi Üroloji Anabilim Dalı. Üroonkoloji Derneği

ENDOSERVİKAL KÜRETAJIN KOLPOSKOPİ UYGULAMASINDA YERİ VARDIR

Servikal Preinvaziv Lezyonların Yönetimi

Endometriyum Kanserinde Sistemik tedavi

TTOD MEME KANSERİ GÜNCELLEME KURSU HAZİRAN 2015 İSTANBUL 08:25-08:30 Açılış 08:00-08:30 Pratiği değiştiren çalışmalar. (salonda kahvaltı ile)

Rahim Ağzı Kanseri Korkulu Rüyanız Olmaktan Çıkıyor

Fiziksel Aktivite ve Sağlık. Prof. Dr. Bülent Ülkar Spor Hekimliği Anabilim Dalı

KONGREDEN AKILDA KALANLAR JİNEKOLOJİK KANSERLER

MEME KANSERİ ve ERKEN TEŞHİS. Dr.Koray Öcal Mersin Tıp Fak.Genel Cerrahi AD.Meme-Endokrin Cerrahisi Grubu

DKIS: Radyoterapi. Dr. Melis Gültekin. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı

SENTİNEL LENF NODU BİOPSİSİ VE ADJUVAN KEMOTERAPİ. Dr. Orhan TÜRKEN

MERVE SAYIŞ TUĞBA ÇINAR SEVİM KORKUT MERVE ALTUN

Anormal Servikal Sitoloji Yaklaşım

Erken Evre Endometrium Kanserinde Cerrahi Tedavi. Prof. Dr. Mehmet Ali VARDAR Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum A.B.D.

HEMODİYALİZ HASTALARINDA 25-OH-D VİTAMİNİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

Bugün Neredeyiz? Dr. Yunus Erdem Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Ünitesi

Metastatik Prostat Kanseri Tedavisinde Tartışmalı konular (Erken ve geç tedaviler, kombinasyon tedavileri ve optimal ne olmalı?)

METASTATİK MESANE CA DA TEDAVİ SIRALAMASI

TALASEMİDE OSTEOPOROZ EGZERSİZLERİ

Dr. S. Ata Güler. Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı

Coğrafi temel yaklaşım farklılıkları

HEMODİYALİZ HASTALARINDA KORONER ARTER KALSİFİKASYON PROGRESYONU VE OSTEOPROTEGERIN / RANKL

Prof.Dr. İlkkan DÜNDER

Göğüs Cerrahisi Kuthan Kavaklı. Göğüs Cerrahisi. Journal of Clinical and Analytical Medicine

Over Kanseri Taraması ve İngiliz Grubu Over Kanseri Tarama Çalışması

Metabolik Sendrom ve Diyabette Akılcı İlaç Kullanımı. Dr Miraç Vural Keskinler

MESANE KORUYUCU YAKLAŞIM. Dr. Deniz Yalman Ege Ü.T.F. Radyasyon Onkolojisi A.D.

5. Türk Tıbbi Onkoloji Kongresi

Transkript:

HORMONAL TEDAVİLERDE GEÇ YAN ETKİLER Dr. Metin ÖZKAN Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji BD Kayseri 14 Haziran 2008-Diyarbakır 1

Meme Kanserinde Hormonal Tedavi Adjuvan hormonoterapi, HR(+) meme kanserinde; Uzak ve lokal nüks oranlarını azaltır, Sağkalım süresini uzatır. Tamoksifen; Selektif ÖR modülatörü (SERM), 30 yıldır adjuvan hormonoterapinin köşe taşı. Aromataz inhibitörleri (3. jenerasyon) (Anastrozol, Letrozol, Ekzemestan); Randomize çalışmalarda tamoksifene üstünlükleri gösterildi. 2

3

4

5

6

Yan Etki Neden Etken Ajan Menapoz semptomları Östrojenin baskılanması TAM, AI Tromboemboli, jinekolojik YE ler Östrojenik etki TAM Kas iskelet semp., hiperkolesterolemi, kardiyovasküler hastalık Östrojenin koruyucu etkisinin kalkması AI 7

Kemik kaybı Östrojen kemik rezorbsiyonunu azalttığından ve AI leri periferik östrojen üretimini azaltarak bu koruyucu etkiyi ortadan kaldırırlar. 8

Kemik Mineral Dansitesi Takibi ASCO; - 65 yaş üzeri - 60-65 yaş arası osteoporoz için risk faktörü taşıyan - AI kullanan postmenapozal kadınlar - Premenapoz ve kanser tedavisi ile erken menapoza giren kadınlarda düzenli kemik mineral dansitesi (BMD) takibi önermektedir. 9

Kemik Mineral Dansitesi Takibi DEXA (Dual-energy X-ray absorptiometry) - İnvaziv olmayan bir yöntem olması, - Kısa sürede (yaklaşık 15 dk.) yapılabilmesi, - Yapılırken hastalara herhangi bir rahatsızlık vermemesi nedeniyle en çok tercih edilen yöntem, İlk tetkiki takiben bu yöntemin yılda bir tekrarlanması önerilmekte. 10

Meme Kanserinde Kırık riski 11

TAMOXIFEN EXEMESTANE LETROZOLE ANASTROZOL 12

AI çalışmalarında kırık insidansları 13

AI sonrası BMD azalışı devam ediyor mu? ASCO 2008 de ATAC 7 yıllık sonuçları açıklandı; Lumbal T skoru iyileşme gösterirken kalçada kötüleşme az da olsa devam ediyor. Anastrozol Tamoksifen Anastrozol Tamoksifen Tedavi 0-5 yıl 0-5 yıl 5-7 yıl 5-7 yıl N 57 51 24 29 Lumbal -6,1 +2,8 +4,0-0,2 Kalça -7,2 +0,7-0,9-2,4 14

15

16

Hormonoterapiye bağlı kemik kaybı TEDAVİ Tamoksifen kemik kaybı ve kırık riskinden hafif orta derecede koruyucu iken bu endikasyon için kullanımı önerilmemekte, Raloksifenin meme kanserinde tedaviye bağlı osteoporoz üzerine etkisi konusunda araştırma yok, Osteoporoz bulunan postmenapoz hastalarda 3 yıl raloksifen kullanımı BMD yi artırırken vertebral kırık riskini azaltmakta, vertebra dışı kırıklar üzerine etkisi gösterilememiştir. 17

Klodronat Klodronat (121 hasta); Antiöstrojen tedavi+klod. vs Antiöstrojenik tedavi Klod. Kolunda 2 yıllık tedavi sonrası vertebra ve femur boynu BMD de anlamlı artış (Sırasıyla; P=0.001, P=0.006) Ayrıca klodronat, premenapoz ve KT ile over yetmezliği gelişen hastalarda yapılan 2 randomize çalışmanın birinde BMD kaybını azaltırken diğerinde anlamlı değişiklik yapmamıştır. 18

Lumbar vertebra Femur boynu 19

Risedronat Risedronat, klodronata göre daha potent bir bifosfanat, Premenapoz KT veya RT sonrası over fonksiyon kaybı olan hastaların alındığı bir çalışmada siklik olarak oral kullanılmış, Lumbar ve femur boynu BMD kaybını anlamlı derecede azaltmıştır, 20

Risedronat SABRE çalışması; Postmenapoz, erken evre, HR(+) hastalar (n=234), Anastrozol vs anastrozol+risedronat (35mg/hf), 12 aylık bazal lumbar BMD değişikliği değerlendirilmiş, 1 yıl sonunda orta riskli hasta grubunda rised. kolunda sırasıyla lumbar ve kalça BMD %1.7 ve %1.3 artarken plasebo kolunda %0.4 ve %0.1 azalmıştır. 21

22

Aledronat Küçük çalışmalarda meme kanseri hastalarında BMD kaybını azalttığına dair veriler olup daha ileri çalışmalarla değerlendirilmesine gereksinim vardır. 23

İbandronat Aylık oral (150 mg) ibandronat postmenapoz erken evre anastrozol kullanan hastalar (n=131)değerlendirilmiş (ARIBON çalışması) Oral bifosfanatlar meme kanseri hastalarında BMD kaybı tedavisinde etkili bulunsa da; Biyoyararlanımlarının düşüklüğü, uzun dönem kullanımda uyum sorunu ve GİS yan etkileri nedeni ile kullanımları kısıtlı kalabilir. 24

İbandronat ARIBON çalışmasının 2 yıllık sonuçları ASCO 2008 de açıklandı; Ortanca BMD değişikliği (oran) Osteopeni Osteoporoz ibondranat plasebo ibondranat 1 yıl 2 yıl 1 yıl 2 yıl 1 yıl 2 yıl Lumbal +3,11 +2,98-2,35-3,22 +5,02 +3,52 Kalça +0,98 +0,60-2,27-3,90 +2,90 +2,49 25

Zolendronat IV bifosfanatlar uyum sorunun daha az olması nedeyle tercih edilebilirken etkinliği gösterilen ajan Zolendronik asid; Bir geniş çalışmada premenapozal goserelin+tamoksifen veya anastrozol verilen hastalarda plesebo koluyla karşılaştırılmış (n=401) (Austrian Breast and Colorectal Cancer Study Group), 6 aylık aralarla zolendronik asid verilen hastalarda BMD kaybı gözlenmez iken kontrol kolunda 3 yıllık BMD kaybı tamoksifen/goserelin ve anastrozol/goserelin kullanan hastalarda sırasıyla % 11.6 and % 17.3 bulunmuştur, 2 yıllık ilaç kesilmesi sonrası koruyucu etkinin devam ettiği yakın zamanda açıklanmıştır. 26

27

Zolendronat 3 büyük zolendronik asid çalışması yapılmıştır (Zometa/Femara Adjuvant Synergy Trials: Z-FAST, ZO-FAST ve E-ZO-FAST) Her 3 çalışmada da erken dönemde zolendronik asid tedavisinin başlanması anlamlı derecede BMD kaybını önlemekte, İlk iki çalışmada kemik metabolizması belirteçleri geç tedavi kolunda yükselirken zolendronat tedavisi ile anlamlı derecede azalma göstermiştir. 28

Zolendronat 29

Zolendronat 30

Zolendronat Tamoksifen sonrası 5 yıl letrozol kullanan osteoporozu olmayan postmenapoz meme kanseri hastalarında baştan yada gecikmiş (T- skoru <-2 olunca) ZA tedavisinin kemik kaybı üzerine etkisini değerlendiren bir çalışma ASCO 2008 de açıklandı; Baştan zolendronat verilen kolda lumbal %3.7 artış görülürken, gecikmiş kolda %1.7 azalma olmuştur. Aradaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır (P=0.001) 31

AI lerine bağlı Osteoporoz Tedavisi SONUÇ Bifosfanatlar kemiklerin aktif metabolizma bölgelerine bağlanarak osteoklastik aktiviteyi inhibe edip kemik yıkımını azaltırlar, Oral bifosfanatlar, GİS yan etkileri, uzun süren uygulamalarda tolerabilitelerinin iyi olmaması ve biyoyararlanımlarının daha düşük olması nedeniyle daha az tercih edilmekte, Zolendronik asit kısa infüzyon şeklinde uygulanması ve etkinliğinin gösterilmesi nedeniyle AI lerine bağlı osteoporozdan korunmada tercih edilebilir. Tedavinin başından itibaren kullanılması daha avantajlıdır. 32

Jinekolojik Yan etkiler Randomize çalışmalara göre AI lerinde jinekolojik yan etkiler TAM e göre daha az görülmektedir, EBCTCG (1998) raporuna göre 5 yıl tamoksifen kullanan kadınlarda emdometrium kanseri riski 2,58 kat artmaktadır. 33

Jinekolojik Yan etkiler TAM, östrojenik etki ile vajinal kanama, akıntı ve endometrium kanseri riskinde artmaya neden olabilir, Endometrial biyopsi uygulanan hastalarda uterin patolojilere %15-61 oranında rastlanabilir, Bunların çoğu östrojen etkisi ile oluşan benign lezyonlardır; leimyom, adenomyozis, glandüler hiperplaziyle veya olmadan endometrial polipler, Bunların oluşma riski de malign lezyonlar gibi tamoksifene maruziyet süresi ile ilşkilidir. 34

Jinekolojik Yan etkiler Tamoksifen ilişkili endometrial malignensiler; Düzenli takip yapılamasına karşın; - daha fazla ileri evrede, - kötü diferansiye, - daha yüksek oranda P53 pozitifliği ve ER (-) liği göstermektedir, Bazı serilerde kötü prognostik histolojilerin (seröz, clear cell, undiferansiye endometrioid, MMMT) tüm olguların 2/3 ünü, kontrol kolunda ise %24 ünü oluşturduğu gösterilmiştir, Bu bulgular göstermektedir ki tamoksifene bağlı endometrial kanserlerin bir kısmı östrojenik etkinin dışında karsinojenez mekanizmaları ile oluşmaktadır. 35

Jinekolojik Yan etkiler Bu hastaların takibinde transvajinal US (TVUS), endometrial biyopsi ve histeroskopi kullanılmakta, Sadece TVUS non-vaziv yöntem olup sınırlı değer taşımakta yalancı pozitiflik oranı yüksektir, Bu yöntem ile endometrium kalınlığı %75-98 hastada saptanırken (10 mm üzeri-normali postmenapozal kadında 4-5 mm) histopatoloji bunların %46-72 sinde normal bulgular, geriye kalanların çoğu da anlam taşımayan benign lezyonlar olarak tanımlanmıştır, 36

Jinekolojik Yan etkiler TVUS ile takip yapılan serilerde maligniteye semptomu olan hastalara göre çok az rastlanmıştır, Bir seride 1265 olguda 1 kanser yakalanırken bir çok seri endometrium kalınlığı ile kanser arasında ilişki olmadığını bildirmiştir, Bunların birisinde 3m kalınlığı ve kanaması olan bir hastada malignite saptanmıştır, NSABP P1 çalışmasında TVUS nin sensitivitesi %43, spesifitesi %41 olarak bildirilmiştir. 37

Jinekolojik Yan etkiler İnvaziv yöntemler hastalar arasında daha az kabul görmekte ve perforasyon gibi önemli komplikasyon riski taşısa da sensitivite ve spesifiteleri TVUS e göre oldukça yüksektir, Asemptomatik hastalarda bu yöntemler ile patoloji yakalama oranı yine de oldukça düşüktür, Son yıllarda malign ve benign endometrial patolojileri ayırmada salin infüzyon sonohisterografi ve MRI oldukça ümit vaad etmektedir. 38

Jinekolojik Yan etkiler American College of Obstetricians and Gynecologists 1996 yılında 1 yıllık US takiplerini önerirken Japan Society of Obstetrics and Gynaecology 6-12 aylık TVUS takibi önermektedir, Anormal US bulgusu saptanırsa invaziv yötemlerin kullanılması önerilmekte olup düzenli takibin sağkalım üzerine katkısı gösterilememiştir, Takipte en önemli sorunlardan birisi tamoksifenin gereksiz yere kesilmesi olup, atipik endometrial hiperplazi ve kanser saptanması kesilme için kabul edilen patolojilerdir, Bu durumda histerektomi yapılmalı, arkasından kanser bile saptansa tamoksifen kullanımına devam edilebilir. 39

40

Jinekolojik Yan etkiler Tamoksifene bağlı endometrium kanseri riskinin azaltılması için uygulabilecek diğer yöntemler: Riskli grubun ortaya konması- Yaşlı, önceden benign patolojisi olanlar Progestinlerin tedaviye eklenmesi- Güvenilirliği tam olarak gösterilememiş Yeni grup SERM lerinin kullanımı- Raloksifen de risk daha az Aromataz inhibitörlerinin kullanımı 41

Jinekolojik Yan etkiler SONUÇ Tamoksifen bu açıdan daha riskli bir ilaç, Endometrial patolojileri saptamada TVUS yapılması yıllık yada 6 aylık aralarla önerilse de sensitivite ve spesifitesi düşük, Salin infüzyon sonohisterografi ve MRI bu açıdan daha duyarlı ve ümit vaad eden yöntemler, Tamoksifen tedavisinin kesilmesinde atipik endometrial hiperplazi ve kanser saptanması başlıca endikasyonlar olup bunlarda ise cerrahi sonrası devam edilebilir. 42

Kognitif Fonksiyonlar Beyinde öğrenme ve hafıza ile ilgili bölümler olan hipokampüs ve amygdale bölgelerinde öströjen reseptörlerinin olduğu gösterilmiştir, Dolaşımdaki östrojen düzeylerinin kongnitif fonksiyonlarda öneminin olduğuna dair veriler vardır, Postmenapoz hastalarda kongnitif fonksiyonların gerilemesi, demans ve alzheimer hastalığı riskinin artması bunu desteklemektedir, Bu konuyla ilgili gözlemsel çalışmaların sonuçları çelişkilidir. 43

Kognitif Fonksiyonlar Tamoksifenin ve AI lerinin kognitif fonksiyonlar üzerine olumsuz etkilerini bildiren küçük çaplı raporlar vardır, ATAC çalışmasında küçük bir grupta izlem koluna göre çalışma kollarında bazı olumsuz etkiler saptanmıştır, Diğer AI leri bu konuda değerlendirilmemiştir, FACE (Femara versus Anastrozole Clinical Evaluation) çalışmasında östrojen yokluğunun beyin dokusu üzerine etkisi değerlendirilmektedir. 44

Kognitif Fonksiyonlar SONUÇ Tamoksifenin ve AI lerinin kognitif fonksiyonlar üzerine olumsuz etkilerini bildiren küçük çaplı raporlar olup daha ileri değerlendirmelere ihtiyaç vardır 45

Lipid profili Menapozla hiperlipidemi ve KVH riski artmakta, LEAP çalışması sonuçları; Anastrozole göre, - Letrozol daha fazla trigliserit düzeyini yükseltiyor (12 haftada) - Ekzamestan HDL-C düzeyini daha fazla düşürüyor (24 haftada), Bunların dışında her 3 ajan arasında lipid profili açısından fark gösterilemedi. 46

Lipid profili ATAC çalışmasında tamoksifene kıyasla anastrozol kullananlarda daha yüksek oranda hiperkolesterolemi (%9 vs %3, P=0.0001) ve hipertansiyon (P=0.04) gözlenmiştir, BIG-1 98 çalışmasında tedavinin herhangi bir döneminde daha fazla hastada hiperkolesterolemi gösterilirken (%43.6 vs %19.2), bunların çoğunluğu her 2 kolda da grade 1 düzeyinde kalmıştır (%35.1 vs %17.3). Ortanca total kolesterol düzeyi başlangıca göre anlamlı değişiklik göstermezken tamoksifen kolunda %13.5 oranında azalma göstermiştir, 47

Lipid profili Kolesterol artışları switch çalışmalarında da gösterilmiştir, ITA çalışmasında lipid yüksekliği anastrozole kolunda %9.3 iken tamoksifen kolunda %4 gözlenmiştir (P=0.04) IES çalışmasında bu oranlar %8.8 vs %7.6 olarak bildirilmiştir (P=0.14), MA-17 çalışmasının son verilerinde letrozol kolu ile plasebo arasında lipid yüksekliği açısından fark gözlenmezken (her 2 kol %16) bu bulgular lipid alt grup çalışmasında doğrulanmıştır. 48

Lipid profili ATENA çalışmasının (Uzatılmış ekzamestan çalışması) ön sonuçlarına göre de MA-17 çalışması gibi lipid parametrelerinde anlamlı değişiklik gözlenmemiştir, 49

Lipid profili SONUÇ Lipid profilinin bozulmaya eğilimli olduğu postmenapoz hastalarda AI kullanımı ile lipid profilinin bozulması arasında bir miktar ilişki bildirilmiştir, Bu durum tamoksifenin koruyucu etkisinin olmamasına bağlanabilir, Bu hastalarda lipid profili değişikliklerinin kardiyovasküler olay gelişimi üzerine etkisi tam olarak bilinmemektedir. 50

Kardiyovasküler olaylar İki yıl tamoksifen veya 5 yıl tamoksifen verilen 2129 meme kanseri hastası çalışmasında 5 yıl verilen grupta KAH dan ölüm daha az görülmüştür (HR 0.67,95% CI 0.47 0.94; P=0.022), Randomize çalışmalardan oluşan bir metaanalizde ise tamoksifen MI dan ölüm riskini anlamlı derecede azalttığı gösterilmiştir (RR 0.62, 95%CI 0.41 0.93), 51

Kardiyovasküler olaylar Aromataz inhibitörleri ve KVH riski Çalışma Araştıma ilacı Kontrol kolu Sonuç ATAC Anastrozol TAM %4.1 vs %3.4 P=0.1 (KVO) BIG1-98 Letrozol TAM %4.1 vs %3.8 P=0.001 ARNO 95 Anastrozol (Switch) TAM %9.2 vs %8.8 p belirtilmemiş (Vask. olay) MA-17 Letrozol TAM %5.8 vs %5.6 ;P=076 (KVO) IES Examestan (Switch) TAM %1.3 vs %0.8 P=0.08 (KVO) 52

Kardiyovasküler olaylar 53

Kardiyovasküler olaylar BİG1-98 çalışmasının 51 haftalık sadece monoterapi alan hastaların değerlendirildiği alt grup analizinde kardiyak olay her iki kolda benzer bulunmuştur (134 (%5.5) letrozol, 122 tamoksifen (%5.0)), IES çalışmasında anlamlı olmasa da MI insidansı ekzamestan kolunda daha yüksek bulunmuştur (%1.3 vs %0.8; P=0.08) 54

Kardiyovasküler olaylar SONUÇ Postmenapozal hastalar yaş gereği zaten KVO riski ile karşı karşıyadır, AI lerinin lipid profili ve KVO yönünden olumsuz etkileri çeşitli çalışmalarda gösterilmiş ancak bu risk anlamlılık düzeyine ulaşmamıştır, Bu risk öncelikle tamoksifenin koruyucu etkisinin kalkmasına bağlanmaktadır, Risk azaltımı için beslenme alışkanlıklarının düzenlenmesi, eksersiz, düzenli kolesterol takipleri gerekirse ilaç tedavisi önerilmelidir. 55