BÖBREK NAKLİ SONRASI HİPERÜRİSEMİ GELİŞİMİ İLE İLİŞKİLİ RİSK FAKTÖRLERİNİN ARAŞTIRILMASI. Dr. Şahin EYÜPOĞLU



Benzer belgeler
HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?

Renal Transplantasyonda Türkiye de Güncel Durum. Dr. Aydın Türkmen İstanbul Tıp Fakültesi

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde İzlenen Olgularda Akut Böbrek Hasarı ve prifle Kriterlerinin Tanı ve Prognozdaki Önemi. Dr.

BÖBREK NAKİLLİ ÇOCUKLARDA GEÇ DÖNEM AKUT REJEKSİYONUN GREFT SAĞKALIMI ÜZERİNE ETKİLERİ. Başkent Üniversitesi Çocuk Nefroloji Dr.

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA KORONER AKIM REZERVİ VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIK İLİŞKİSİ

Türkiye'de yaşayan 345 Suriyeli Göçmenin Hemodiyaliz Deneyimi: Türk Hemodiyaliz Hastaları ile Karşılaştırılmalı Veri Tabanı Çalışması

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER HASTALIK GELİŞME RİSKİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Böbrek Nakli Sonrası İmmünolojik Olmayan Komplikasyonlar:Tek Merkez Deneyimi

HCV İNFEKSİYONU OLAN BÖBREK TRANSPLANTLI HASTALARDA DİREKT ETKİLİ ANTİVİRALLERİN ETKİNLİĞİ

TÜRKİYE de BÖBREK TRANSPLANTASYONUNDA GÜNCEL DURUM

SİSTİNOZİS KAYIT SİSTEMİ VERİ ALANLARI (*) ile belirtilen alanların doldurulması zorunludur. Hasta Demografik Bilgileri

TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

İMMUNADSORBSİYON GEÇ BAŞLANGIÇLI ANTİKOR ARACILI REJEKSİYONDA ETKİNDİR

Kronik böbrek yetmezliğine sahip olan her hasta böbrek nakli için aday olabilmektedir.

Hipertansiyon ve Kronik Böbrek Hastalığı

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

KRONİK BÖBREK HASTASINDA (HBV) TEDAVİ PROTOKOLU NASIL OLMALIDIR?

NEFROLOJİ VE DİYALİZ PRATİĞİNDE YAŞANAN SORUNLAR. Dr. H. Zeki TONBUL Türk Nefroloji Derneği

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2011 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU DR. NURHAN SEYAHİ

Takrolimus konsantrasyonunda oluşan dalgalanmalar antikor gelişiminde etkili mi?

HEMODİYALİZ VE TRANSPLANTASYONDA MALİYET VE ETKİNLİK ANALİZİ DR. NURHAN SEYAHİ

RENOVASKÜLER HİPERTANSİYON ŞÜPHESİ OLAN HASTALARDA KLİNİK İPUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ DR. NİHAN TÖRER TEKKARIŞMAZ

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ ÇOCUK NEFROLOJİ 9.ULUSAL ÇOCUK NEFROLOJİ KONGRESİ KASIM, 2016

Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik AD, Bursa. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji AD, Bursa

Sebahat Usta Akgül 1, Yaşar Çalışkan 2, Fatma Savran Oğuz 1, Aydın Türkmen 2, Mehmet Şükrü Sever 2

HEMODİYALİZ HASTALARINDA BİYOKİMYASAL ÖLÇÜMLER: PATOLOJİK DEĞERLER İÇİN NELER YAPILMALI? ÜRİK ASİT. Doç.Dr.Alper KIRKPANTUR

TRANSPLANTASYONDAN DİYALİZE DÖNEN HASTADA İMMÜNSÜPRESİF TEDAVİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

İŞTAH HORMONU GHRELİNİN BÖBREK TRANSPLANTASYONU SONRASI VÜCUT KİTLE İNDEKSİ VE OKSİDATİF STRES ÜZERİNE ETKİLERİ


Diyaliz Hastalarında Kan Basıncı Ölçümü Hangi Pozisyonlarda Yapılmalıdır?

PERİTON DİYALİZİ YAPAN HASTALARDA İKODEXTRİN KULLANIMININ METABOLİK SENDROM VE DİĞER KARDİOVASKÜLER RİSK FAKTÖRLERİ İLE İLİŞKİSİ

Diyaliz tedavisinde ilk seçenek: Periton diyalizi. Neslihan SEYREK, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

SON DÖNEM BÖBREK YETMEZLİKLİ HASTALARDA VASKÜLER SERTLİK İLE VASKÜLER HİSTOMORFOMETRİK BULGULARIN KORELASYONU

Gebelikte yeni gelişen Proteinüri ve Böbrek fonksiyon bozukluğu

KRONİK BÖBREK YETMEZLİĞİ HASTALARINDA KONİSİTE İNDEKS ÖLÇÜMLERİNİN LİPİD PROFİLİ İLE İLİŞKİSİ

FOKAL SEGMENTAL GLOMERÜLOSKLEROZ (FSGS) VAKA SUNUMU ÖZGE ÖZEROĞLU

Polikistik böbrek hastalığında, periton diyalizi bir tedavi seçeneği olabilir mi? 15 yıllık Tek Merkez Deneyimi

Maskeli Hipertansiyonda Anormal Tiyol Disülfid Dengesi

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA SODYUM ATILIMI, BÖBREK HASARI VE EKOKARDİYOGRAFİK PARAMETRELERİN İLİŞKİSİ

SÜT ÇOCUKLARINDA UZUN SÜRELİ PERİTON DİYALİZİNİN SONUÇLARI

Çok Kesitli Bilgisayarlı Tomografik Koroner Anjiyografi Sonrası Uzun Dönem Kalıcı Böbrek Hasarı Sıklığı ve Sağkalım ile İlişkisi

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

Nebile ÖZDEMİR Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Organ Nakli Merkezi

ASEMPTOMATİK HİPERÜRİSEMİYİ TEDAVİ EDELİM Mİ? Dr. Elif Arı Bakır Dr. Lütfi Kırdar Kartal EAH Nefroloji Kliniği

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİNDE HASTA SEÇİM KRİTERLERİNİN DEĞERLENDİRMESİ DR. GÜLTEKİN GENÇTOY

Diyabetes Mellitus. Dr. İhsan ESEN Fırat Üniversitesi Hastanesi Çocuk Endokrinolojisi Bilim Dalı

İmmünyetmezlikli Konakta Viral Enfeksiyonlar

Hemodiyaliz Hastalarında Salusin Alfa ve Beta Düzeylerinin Ateroskleroz ile İlişkisi

Hemodiyaliz Hastalarında Serum Visfatin Düzeyi İle Kardiyovasküler Hastalık Ve Serum Biyokimyasal Parametreleri Arasındaki İlişki

ZOR HASTA YAKLAŞIM GÜLDEN ÇELİK

ÇOCUKLARDA KRONİK BÖBREK HASTALIĞI Küçük yaş grubunda doğumda başlayabilen Kronik böbrek yetersizliği Son evre böbrek yetmezliği gelişimine neden olan

Türkiye de Renal Replasman Tedavilerinin Güncel Durumu: Türk. Nefroloji Derneği Kayıt Sistemi 2009 Yılı Özet Raporu

Romatizmal Mitral Darlığında Fetuin-A Düzeyleri Ve Ekokardiyografi Bulguları İle İlişkisi

POSTTRANSPLANT DİABETES MELLİTUS DR. ÜLKEM YAKUPOĞLU ACIBADEM ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ INTERNATIONAL HOSPITAL ORGAN NAKLİ MERKEZİ

hs-troponin T ve hs-troponin I Değerlerinin Farklı egfr Düzeylerinde Karşılaştırılması

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA REZİDÜEL RENAL FONKSİYON VE İNVAZİF OLMAYAN ATEROSKLEROZ BELİRTEÇLERİ İLİŞKİSİ

Su/Sıvı Tüketmeli? Dr. Rengin ELSÜRER AFŞARŞ

BÖBREK NAKLİNDE DİYABET GELİŞİMİ VE HASTA EĞİTİMİ

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2012 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU PROF. DR. NURHAN SEYAHİ

TRANSPLANTASYONA HAZIRLIK

BÖBREK YETMEZLİĞİ TANI VE TEDAVİ SEÇENEKLERİ DR MÜMTAZ YILMAZ EÜTF İÇ HASTALIKLARI NEFROLOJİ BİLİM DALI

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ ÇOCUK NEFROLOJİ VE ROMATOLOJİ B.D. ÇOCUK NEFROLOJİ DERNEĞİ PATOLOJİ KURSU KASIM, 2016

Prof Dr Serhan Tuğlular MÜTF Nefroloji Bilim Dalı

VAKA SUNUMU. Dr. Arif Alper KIRKPANTUR Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nefroloji Ünitesi

Ercan Ok. Cenk Demirci. Kıvanç Yüksel. Sıddig Momin Adam. Serkan Kubilay Koç. Sinan Erten. Ali Rıza Odabaş. Hüseyin Töz. Mehmet Özkahya.

Rukiye İNAL İ.Ü-Cerrahpaşa Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Organ ve Doku Nakil Koordinatörü

Böbrekte AA Amiloidozis in Histopatolojik Bulguları ve Klinik Korelasyon

Galectin-3; Hemodiyaliz hastalarında kardiyovasküler mortalite belirlemesinde yeni bir biyomarker olabilirmi?

Uzm. Dr Fatma Yılmaz Karadağ

Böbrek nakli hastalarında akut rejeksiyon gelişiminde CTLA-4 tek gen polimorfizmlerinin ve soluble CTLA-4 düzeylerinin rolü varmıdır?

Böbrek transplantasyonu hastalarının retrospektif analizi Retrospective analysis of kidney transplanted patients

RETRANSPLANTASYONDA KARŞILAŞILAN GÜÇLÜKLER. Doç.Dr. M.Gülay Koçak İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi İç Hastalıkları A.B.D., Nefroloji B.D.

Hipertansiyon. Prof Dr HüseyinYılmaz. Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi

Birinci Basamakta Böbrek Fonksiyon Bozukluğu Olan Hastanın Değerlendirilmesi ve Sevk. Dr. İhsan ERGÜN Ufuk Üniversitesi Tıp Fakültesi

DİYABETİK HASTADA RENAL TRANSPLANTASYON

HEMODİYALİZ HASTALARININ HİPERTANSİYON YÖNETİMİNE İLİŞKİN EVDE YAPTIKLARI UYGULAMALAR

CANLI DONÖR TRANSPLANTASYONDA İLE

Transplantasyondan Diyalize Dönüş. Dr. Bahar Büyükkaragöz Gazi Üniversitesi Çocuk Nefroloji Bilim Dalı

Transplantasyon Hastalarında Anemi

Diyaliz hastalarında morbidite ve mortalite oranı genel populasyondan kat daha yüksektir.*

HEMODİYALİZ HASTALARINDA VOLÜM DURUMUNUN VÜCUT KOMPOZİSYON MONİTÖRÜ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ VE DİĞER YÖNTEMLERLE KARŞILAŞTIRILMASI

Kronik Böbrek Yetmezliğinde Serum Ürik Asit Düzeyleri

Toplum başlangıçlı Escherichia coli

TRANSPLANTASYONDA İNDÜKSİYON TEDAVİSİ. Dr Sevgi Şahin Özel Gaziosmanpaşa Hastanesi

Kadın ve Böbrek Hastalıkları

Bir Üniversite Kliniğinde Yatan Hastalarda MetabolikSendrom Sıklığı GŞ CAN, B BAĞCI, A TOPUZOĞLU, S ÖZTEKİN, BB AKDEDE

Dr. Servet ALAN Memorial Sağlık Grubu

ÜLKEMİZDE RENAL TRANSPLANTASYON SONRASI HEMODİYALİZE DÖNMÜŞ HASTA PREVELANSI

HEMODİYALİZ HASTALARINDA HASTALIK ALGISI ÖLÇEĞİNİN KLİNİK SONUÇLAR İLE İLİŞKİSİ

Diyabetik Hasta Takibi. Dr. Hasan Onat PHD Diyabet Çalışma Grubu İnece ASM, Kırklareli

D VİTAMİNİ EKSİKLİĞİNİN TOTAL TİROİDEKTOMİ SONRASI HİPOKALSEMİ RİSKİ ÜZERİNE ETKİSİ

Projede istatistik analiz planı

Hipertansiyon ve akut hipertansif atakta ne yapmalı? Prof. Dr. Zeki Öngen İ.Ü Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı

Ölçüm Aletleri Çalışması ş Sonuçları. Hastalıkları Derneği

SON DÖNEM BÖBREK YETMEZLİĞİ TEDAVİ SEÇENEKLERİ. Prof. Dr. Murat Tuncer

Türkiye ve Amerika Birleşik Devletlerinde hemodiyalize giren hastaların ölüm oranlarının karşılaştırılması: Bir gözlemsel kohort çalışması

EŞ ZAMANLI KALP VE BÖBREK TRANSPLANTASYONU YAPILAN BİR OLGU

İDRARI OLAN DİYALİZ HASTASINDA NELERE DİKKAT EDİLMELİDİR? Dr. İdris ŞAHİN İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD Nefroloji BD

Transkript:

BÖBREK NAKLİ SONRASI HİPERÜRİSEMİ GELİŞİMİ İLE İLİŞKİLİ RİSK FAKTÖRLERİNİN ARAŞTIRILMASI Dr. Şahin EYÜPOĞLU

Giriş Hiperürisemi, böbrek nakli sonrası yaygın olarak karşılaşılan bir komplikasyondur. Hiperürisemi sıklığı, nakil sonrası siklosporin kullanmayan hastalarda yaklaşık %25, siklosporin kullanan hastalardaysa yaklaşık %80 olarak saptanmıştır. 1 1. Lin, Hsiao-Yi Cyclosporine-induced hyperuricemia and gout

Giriş Böbrek nakli hastalarında hiperürisemi açısından Cinsiyet, ileri yaş, kötü greft fonksiyonu, kalsinörin inhibitörlerinin kullanımı, diüretik kullanımının hiperürisemi gelişimi ile ilişkili olabileceği gösterilmiştir. Ürik asit düzeyinin 8 mg/dl`nin üzerinde olması kronik allogreft nefropatisi gelişim riskini belirgin artırır. 1 1. Mazzali, M. Uric acid and transplantation. in Seminars in nephrology. 2005. Elsevier.

Amaç Eylül 2005-Ocak 2014 arasında Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İbni Sina Hastanesi`nde böbrek nakli uygulanmış olan hastalarda, Ürik asit yüksekliği ile ilişkili risk faktörlerini belirlemek Hiperüriseminin greft disfonksiyonu ve/veya greft kaybı ile ilişkisini saptamak Hiperüriseminin kardiyovasküler olay gelişimi ve hasta mortalitesi üzerine etkisini araştırmak amacıyla yapılmıştır.

Gereç ve Yöntemler Hasta grubu AÜTF Transplantasyon ünitesinde Eylül 2005-Ocak 2014 tarihleri arasında böbrek nakli yapılan ve takip edilen 18 yaş üstü olan Çalışmadan çıkarılma kriterleri Nakil sonrası 6 aydan daha kısa takip süresi olan ya da verilerine ulaşılamayan Nakil sonrası dönemde allopurinol kullanmış olan İlk 1 yıl içinde 3` ten az sayıda ürik asit ölçüm değerinin olan hastalar Çalışmaya 252 nakil hastası (238 böbrek ve 14 pankreas+böbrek) alınmıştır.

Gereç ve Yöntemler Hastaların 3. ay, 6. ay, 9. ay ve 12. ay ürik asit değerlerinin ortalamaları alınmıştır. Ürik asit ortalamaları erkeklerde 7 mg/dl, kadınlarda 6 mg/dl ve üzerinde olanlar hastalar hiperürisemik, altında olan hastalar normoürisemik kabul edilerek iki gruba ayrılmıştır.

Demografik Veriler Parametre Tüm Hastalar Kadın Erkek p n:252 n: 98 n: 154 Yaş (ort±ss) 41,7±12,3 43±12 39 ±11,8 0,008 Nakil sırasında yaş (ort±ss) 37,44±12,4 38,6±12,1 34,7±11,8 0,01 Nakil sonrası izlem süresi (ay) (ort±ss) 54±25 52,3±23,2 54,9±27,5 0,48 Nakil tipi 0,36 Kadavradan(n, %) 51 (20,2) 22 (22,4) 29 (18,8) Canlıdan (n, %) 201 (79,8) 76 (77,6) 125 (81,1) Verici cinsiyeti 0,04 Erkek 108 (42,8) 49 (50) 59 (38,3) Kadın 143 (57,2) 49 (50) 94 (61,3) Verici yaş 47,2±12,4 48±13,6 46,6±12,5 0,19

Demografik Veriler Parametre Tüm Hastalar Kadın Erkek p n:252 n: 98 n: 154 Yeniden Nakil (n, %) 7 (2,7) 4 (4) 3 (1,9) 0,26 HLA uyumsuzluğu (ort±ss) 2.9±1,5 3±1,5 2,8±1,49 0,2 Preemptif nakil (n, %) 41 (16,2) 20 ( 20,4) 21 (13,6) 0,3 Nakil öncesi diyaliz süresi (ay) 35,2±48 33±49,2 36,4±44,9 0,44 Altta yatan böbrek hastalığı 0,128 DM 32 (12,7) 8 (8,1) 24 (15,5) HT 42 (16,7) 17 (17,3) 25 (16,2) Kronik Glomerulonefrit 55 (21,8) 25 (25,5) 30 (19,4) Polikistik Böbrek Hastalığı 12 (4,8) 2 (2) 10 (6,4) Ürogenital Anomali 24 (9,5) 13 (13,2) 11 (7,1) Diğer Hastalıklar 43 (17) 19 (19,3) 24 (15,5) Etyoloji Bilinmeyen 44 (17,4) 14 (14,2) 30 (19,4)

Demografik Veriler Parametre Tüm Hastalar Kadın Erkek p n:252 n: 98 n: 154 Nakil öncesi HT (n, %) 175 (70,9) 65 (26,3) 110 (44,5) 0,17 Nakil öncesi DM (n, %) 37 (14,6) 9 (9,1) 28(11,3) 0,03 Nakil öncesi Dislipidemi (n, %) 59 (23,4) 25 (10) 34 (13,7) 0,37 Nakli öncesi KVH öyküsü olan (n, %) 14 (5,5) 11(7,1) 3 (3,1) 0,25 Nakil Öncesi Hepatit 0,06 Hepatit B (n, %) 11 (4,4) 0 11 Hepatit C 4 (1,6) 0 4

Demografik Veriler Parametre Tüm Hastalar Kadın Erkek p n:252 n: 98 n: 154 Nakil sonrası başlangıç immunsupressif 0,01 tedavi(n,%) KS+MMF+TAK 146 (57,9) 56 (57,1) 90 (58,4) KS+MMF+CSA 4 (1,5) 0 4 (2,5) KS+MPA+TAK 89 (35,3) 37 (37,7) 52(33,7) KS+MPA+CSA 3 (1,1) 0 3 (1,9) KS+AZA+TAK 7 (2,7) 3 (3) 4 (2,5) İndüksiyon tedavisi (n, %) 0,47 Daklizumab 13 (5,2) 4 (1,6) 9 (3,6) Basiliksimab 97 (38,5) 36 (14,3) 61 (24,2) ATG 24 (9,5) 13 (5,2) 11 (4,4)

Demografik Özellikler Parametre Normoürisemik Grup Hiperürisemik Grup p (n=189) % 75 (n=63) % 25 Cinsiyet 0,01 - Erkek (n=154, % 61,1) 124 (80,5) 30 (19,5) -Kadın (n=98, % 38,8) 65 (66,3) 33 (33,7) Yaş (yıl) (ort±ss) 41,5±12,7 42,3±11,1 0,5 Nakil Sırasında Yaş (ort±ss) 36,8±12,4 37,8±11,3 0,5 HLA uyumsuzluğu (ort±ss) 3±1,5 3±1,5 0,37 Yeniden Nakil (7, % 2,7) 4 (2,1) 3 (4,7) 0,24 Verici (canlı/kadavra) 0,009 - Canlı(201, %79,8) 158(78,6) 43 (21,4) - Kadavra(51, %20,2) 31 (60,8) 20 (39,2) Verici Cinsiyeti 0,01 - Erkek (108, %42,8) 73 (67,6) 35 (32,4) - Kadın (143, %56,7) 115(80,4) 28 (19,6) Verici Yaş Ortalaması(ort±SS) 46±12,1 50,5±12,7 0,009

Demografik Özellikler Parametre Normoürisemik Grup (n=189) % 75 Hiperürisemik Grup(n=63) % 25 p Nakil Öncesi Diyaliz Tipi 0,53 -Preemptif (41, %16,2) 2 (16,8) 9 (14,2) -Hemodiyaliz (170, %67,4) 123 (65) 47 (74,6) -Periton Diyalizi (35, %13,8) 28 (14,8) 7 (11,1) Nakil Öncesi HT (175, %69,4) 129(68,2) 46 (73) 0,39 Nakil Öncesi DM (37, %14,6) 31(16,4) 6 (9,5) 0,11 Nakil Öncesi KVH (14, %5,5) 10 (5,2) 4 (6,3) 0,48 Nakil Öncesi Hepatit 0,50 Hepatit B (11, %4,3) Hepatit C (4, %1,5) 8 (4,2) 4 (2,1) 3 (4,7) 0 (0)

İlk 3 ay egfh hiperürisemik grupta ortalama 57,6 ml/dk/1,73 m 2, normoürisemik grupta 66,3 ml/dk/1,73 m 2, 6. ay 58`e karşılık 69, 9. ay 58,5`e karşılık 70 12. ay 57,5`e karşılık 70,5 12. aydan sonraki 57,5`e karşılık 70

Parametren (%) Normoürisemik Grup(n=189) Hiperürisemik Grup(n=63) p Değeri Akut Rejeksiyon n (%) 37 (19,5) 10 (15,8) 0,50 Nakil Sonrası HT n (%) 125 (66,1) 43 (68,2) 0,44 Nakil Sonrası DM n (%) 55 (29,1) 19(30,1) 0,19 Nakil Sonrası KVH n (%) 24 (12,7) 5 (7,9) 0,35 BK Virus Enfeksiyonu n (%) 25 (13,2) 4 (6,3) 0,13 Antihipertansifler n (%) -Tiyazid 3 (1,5) 3 (4,7) 0,16 -ACE İnhibitörü 25 (13,2) 4 (6,3) 0,13 -ARB 14 (7,4) 9 (14,2) 0,10 -Beta Blokör 67 (35,4) 31 (49,2) 0,05 -Alfa Blokör 18 (9,5) 5 (7,9) 0,70 -Kalsiyum Kanal Blokörü 83 (43,9) 27(42,8) 0,88 Antilipidemikler n (%) 39 (20,6) 11 (17,6) 0,52

Parametren (%) Normoürisemik Grup(n=189) Hiperürisemik Grup(n=63) Nakil sonrası başlangıç immunsupressif tedavi(n, %) p Değeri 0,42 KS+MMF+TAK 106 (56) 40 (63,4) KS+MMF+CsA 3 (1,5) 1 (1,5) KS+MPA+TAK 70 (37) 19 (30,1) KS+MPA+CsA 1 (0,5) 2 (3,1) KS+AZA+TAK 6 (3,1) 2 (3,1) İndüksiyon tedavisi (n, %) 0,83 Daklizumab 9 (4,7) 4 (6,3) Basiliksimab 71 (37,5) 26 (41,2) ATG 17 (8,9) 7 (11,1)

Hastaların 4`ünün (%1,5) hayatını kaybettiği bulundu. 17 hasta (%6,7) greftini kaybettiği saptandı. Ürik asit yüksekliğine göre yapılan karşılaştırmada anlamlı farklılık saptanmadı( p=0,17). Greft kaybı açısından yapılan Kaplan- Meier analizinde de zamansal açıdan anlamlı farklılık izlenmedi Hiperürisemik Normoürisemik Log Rank test P = 0,43 Nakil sonrası izlem (ay)

Tüm KVH`ların sıklığı, 252 hastada 27 hasta (%10,7) olarak saptandı. KVH geçiren hastaların 18 erkek, 9 kadın Ürik asit düzeylerine göre Normoürisemik %12,1, hiperürisemik %6,3 olarak bulundu. İki grup arasında tüm kardiyovasküler hastalıklar açısından anlamlı farklılık gözlenmedi (p=0,3). Parametre Normourisemi Grubu Hiperürisemi Grubu p (n= 189) % (n= 63) % Nakil Sonrası KVH geçiren erkekler Nakil Sonrası KVH geçiren kadınlar 18 (9.5) 0 (0) 0,02 5 (2,6) 4 (6,3) 0,48

Ürik asit yüksekliği Kadınlarda (p=0,01) Kadavradan nakil yapılanlarda (p=0,009) Vericisi erkek (p=0,01) ve daha yaşlı (p=0,09) olanlarda daha sıktır. Ürik asit yüksek olan hastalarda BUN, kreatinin ve egfr daha kötü seyretmektedir. Hiperürisemik hastalarda, Total kolesterol (p=0,01) ve LDL kolesterol (p=0,007) düzeyleri de nakil sonrası birinci yıldan sonra daha yüksek seyretmektedir.

Hiperürisemiye Etki Eden Bağımsız Risk Faktörleri Kadavradan nakil uygulanması HR %95 Cl p 5,39 2,13-13,63 0,000 Verici yaşı 1,34 1-1,06 0,05 ` egfh 12. ay sonrası ortalama LDL 12. ay sonrası ortalama 0,96 0,94-0,99 0,005 1,04 1-1,02 0,02 Cinsiyet, nakil verici tipi, verici cinsiyeti, verici yaşı, egfh düzeyleri (3. ay, 6. ay, 9 ay, 12. ay, 12. aydan sonraki ortalama egfh değerleri), 12. aydan sonraki ortalama total kolesterol düzeyi ve 12. aydan sonraki ortalama LDL kolesterol düzeyinin alındığı çok değişkenli analize göre hesaplanmıştır.

Tartışma 252 böbrek nakli hastası Ortalama veri alımı süresi 54±25 ay Nakil sonrası hiperürisemi sıklığı %25

Tartışma Çalışmamızda: Ölen hasta sayısı 4, %1,5 Hiperürisemik 1, normoürisemik 3 Semptomatik KVH geçiren hasta sayısı 27 (%10,7) Hiperürisemik 23, %12,1, normoürisemik 4, %6,3 Greftini kaybeden hasta sayısı 17 (%6,7) Hiperürisemik 13, %6,8, normuürisemik 5, %7,9 p=0,48

Tartışma Böbrek nakli sonrası gelişen hiperüriseminin greft sağ kalımı, hasta sağ kalımı ve kardiyovasküler risk ile ilişkisi ve hiperürisemiye müdahale edilmesinin bu sonlanım noktalarına etkisi daha uzun izlem süreli çalışmalarda değerlendirilmelidir.

Teşekkürler