DR.HÜLYA ULUSOY KTÜ TIP FAKÜLTESİ YOĞUN BAKIM BİLİMDALI / TRABZON

Benzer belgeler
Geriatrinin yeni kavramları

Nütrisyonel tarama metodları

Dahiliyeci nütrisyonun tam da kalbindedir. Sema Basat

İleri Kronik Böbrek Hastalığında Protein Enerji Kaybı: Epidemiyoloji ve Tanı. Kübra Kaynar KTÜ Nefroloji BD

ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ BESLENME ÜNİTESİ BESLENME DEĞERLENDİRME KILAVUZU

VÜCUT KOMPOSİZYONU 1

PALYATİF BAKIMDA ÖLÇME VE DEĞERLENDİRME ARAÇLARI

Beslenme desteğinde hangi içerik kime, ne zaman, hangi yolla uygulansın?

Doç.Dr.Berrin Karadağ Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları ve Geriatri

Nütrusyonel Tarama Yöntemleri ve Temel İlkeler. Dr. Timur Selçuk Akpınar İstanbul Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD

Diyaliz Hastasında. Edilmelidir?

1. İnsan vücudunun ölçülerini konu edinen bilim dalı aşağıdakilerden hangisidir?

Yeni Nütrisyonel Kılavuzların Karşılaştırılması. Diyetisyen Merve DAYANIK

Kronik Böbrek Hastalarında Beslenme Belirteci Olarak Albüminin Rolü

Cerrahi Hastada Beslenme ve Metabolizma. Prof.Dr. İsmail Hamzaoğlu

Parenteral Nutrisyon Ne Zaman?

BESLENME DURUMUNUN SAPTANMASI

YETERLİ VE DENGELİ BESLENME NEDİR?

VÜCUT KOMPOSİZYONU VE EGZERSİZ PROGRAMLAMA

Çocuklarda beslenme durumunun değerlendirilmesi. Dr. Ceyda TUNA KIRSAÇLIOĞLU

MERVE SAYIŞ TUĞBA ÇINAR SEVİM KORKUT MERVE ALTUN

KEMİK VE MİNERAL YOĞUNLUĞU ÖLÇÜMÜ (KMY) Dr. Filiz Yenicesu Düzen Laboratuvarı 6 Ekim 2013

raşitizm okul çağı çocuk ve gençlerde diş çürükleri büyüme ve gelişme geriliği zayıflık ve şişmanlık demir yetersizliği anemisi

Fizik Tedavide Antropometrik Ölçümler. Prof. Dr. Reyhan Çeliker

Pulmoner Emboli Profilaksisi. Tanım. Giriş. Giriş Dr. Mustafa YILDIZ Fırat Üniversitesi Acil Tıp AD. Pulmoneremboli(PE):

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi

ASTIM «GINA» Dr. Bengü MUTLU SARIÇİÇEK

Nöroloji Yoğun Bakım Hastasında Nutrisyon Desteği. Doç.Dr.Ethem Murat Arsava Hacettepe Üniversitesi Nöroloji Anabilim Dalı

SEPSİSTE YENİ TANIMLAMALAR NE DEĞİŞTİ? Doç. Dr. Murat Hakan Terekeci

Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde İzlenen Olgularda Akut Böbrek Hasarı ve prifle Kriterlerinin Tanı ve Prognozdaki Önemi. Dr.

Omurga-Omurilik Cerrahisi

Yaşlılarda düzenli fiziksel aktivite

oporoz Tanı ve Tedavi Prensipleri

Prof.Dr. Muhittin Tayfur Başkent Üniversitesi SBF, Beslenme ve Diyetetik Bölümü

ÖZGEÇMİŞ. İSİM Gülşah KANER. Kişisel Bilgiler Doğum Tarihi: Doğum Yeri: İzmir. Eğitim

Şişmanlık (obezite); sağlığı bozacak düzeyde vücutta yağ miktarının artmasıdır.

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA SIVI KONTROLÜ

15. Ulusal Hipertansiyon ve Böbrek Hastalıkları Kongresi Nisan 2013, Antalya. Obezite: Gerçekten iyi bir gösterge mi? Dr.

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

ÇOCUKLARDA KRONİK BÖBREK HASTALIĞI Küçük yaş grubunda doğumda başlayabilen Kronik böbrek yetersizliği Son evre böbrek yetmezliği gelişimine neden olan

Bakımevlerinde beslenme ve sorunlar. Dr Sema Uçak Basat

DİYABETTE ANTROPOMETRİK YAKLAŞIM ÖĞR. GÖR. SONER SİNAN

Malnütrisyonun Farkındamıyız? Dr Yaşar Küçükardalı

KEMİK MİNERAL YOĞUNLUĞUNUN YORUMLANMASI

İleri Obez Diyabetiklerde Tedavi Yaklaşım Bariatrik Cerrahinin Zamanlaması

Kilo verme niyetiyle diyet tedavisinin uygulanamayacağı durumlar nelerdir? -Hamilelik. -Emziklik. -Zeka geriliği. -Ağır psikolojik bozukluklar

SAĞLIKLI VE KİŞİYE ÖZEL EGZERSİZ REÇETESİ

HASTANIN ÖNCELİKLİ OLARAK NUTRİSYON DURUMUNU BELİRLEMEK GEREKLİDİR:

GERİATRİK HASTAYA YAKLAŞIM

Hemodiyaliz Hastalarında Serum Visfatin Düzeyi İle Kardiyovasküler Hastalık Ve Serum Biyokimyasal Parametreleri Arasındaki İlişki

OSTEOPOROZ Düşük Kemik Yoğunluğu (Kemik Erimesi)

OBEZİTE ÇOCUK SAHİBİ OLMA ORANINI AZALTIYOR! AKŞAM GAZETESİ

YAŞLI HASTALAR, SAĞLIK HİZMETLERİ ve ZORLUKLAR. Uzm. Dr. Mehmet Emin KUYUMCU Hacettepe Üniversitesi İç Hastalıkları ABD, Geriatri BD

Araş.Gör.İnci Türkoğlu Araş.Gör.Neslihan Ülger Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Beslenme ve Diyetetik Bölümü

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER HASTALIK GELİŞME RİSKİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

GERİATRİ DR. HÜSEYİN DORUK

YATAN HASTA DEĞERLENDİRME PROSEDÜRÜ

Diyaliz Hastalarında Parenteral Beslenme. Dr. Murat H. Sipahioğlu Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Kronik Solunum Hastalıklar Vücut Kompozisyon anormallikleri ve Nutrisyonel destek. Solunumsal rehabilitasyon- Evde Bakım m Merkezi

Bir Üniversite Kliniğinde Yatan Hastalarda MetabolikSendrom Sıklığı GŞ CAN, B BAĞCI, A TOPUZOĞLU, S ÖZTEKİN, BB AKDEDE

İBH da osteoporoz. Dr. Ahmet TEZEL Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi İBH Okulu Mayıs 2013

Bilindiği üzere beslenme; anne karnında başlayarak yaşamın sonlandığı ana kadar devam eden yaşamın vazgeçilmez bir ihtiyacıdır

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA KORONER AKIM REZERVİ VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIK İLİŞKİSİ

I. YARIYIL (ZORUNLU) İLERİ BESLENME I (TEORİK 2+ UYGULAMA 2, 3 KREDİ)

Özel Bir Hastanede Diyabet Polikliniğine Başvuran Hastalarda İnsülin Direncini Etkileyen Faktörlerin Araştırılması

Yoğun Bakım Hastasının Beslenmesinde Tartışmalı Konular. Dr.Bilgin CÖMERT GATA Đç Hastalıkları YBÜ

PALYATİF BAKIMA KABUL VE TABURCU KRİTERLERİ GAMZE SEZER

RENOVASKÜLER HİPERTANSİYON ŞÜPHESİ OLAN HASTALARDA KLİNİK İPUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ DR. NİHAN TÖRER TEKKARIŞMAZ

Teori (saat/hafta) Laboratuar (saat/hafta) BES Anlatım, Tartışma, Uygulama-Alıştırma, Proje Tasarımı/Yönetimi, Ödev

İskelet Kasının Egzersize Yanıtı; Ağırlık çalışması ile sinir-kas sisteminde oluşan uyumlar. Prof.Dr.Mitat KOZ

PREOPERATİF NUTRİSYONEL DEĞERLENDİRME İÇERİK CERRAHİ HASTALARDA MALNÜTRİSYON NEDENLERİ VE ETKİLERİ 13/05/15

İŞTAH HORMONU GHRELİNİN BÖBREK TRANSPLANTASYONU SONRASI VÜCUT KİTLE İNDEKSİ VE OKSİDATİF STRES ÜZERİNE ETKİLERİ

LAPAROSKOPİK SLEEVE GASTREKTOMİ SONRASI METBOLİK VE HORMONAL DEĞİŞİKLİKLER

LENFÖDEM ERKEN TANI VE ERKEN TEDAVİ GEREKTİREN BİR HASTALIKTIR!

DİYABETES MELLİTUS. Uz. Fzt. Nazmi ŞEKERC

Beslenme Bozuklukları II. İ.Ü. İstanbul Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları ABD Beslenme ve Metabolizma BD Prof. Dr.

ANEMİYE YAKLAŞIM. Dr Sim Kutlay

Beslenme Sorunlarıyla Mücadele: Gizli Açlık, Hidden Hunger

YAŞLILARDA FİZİKSEL AKTİVİTE VE FİZİKSEL UYGUNLUK PROF. DR. ERDAL ZORBA

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Pediatri, Ankara, Türkiye 2. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Pediatrik Endokrinoloji, Ankara, Türkiye 3

YOĞUN BAKIM EKİBİNDE HEMŞİRE VE HASTA BAKIMI BURCU AYDINOĞLU HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ

VAY BAŞIMA GELEN!!!!!

hs-troponin T ve hs-troponin I Değerlerinin Farklı egfr Düzeylerinde Karşılaştırılması

PREMATÜRELERDE BÜYÜMENİN İZLENMESİ. Dr.Ebru Ergenekon. G.Ü.T.F. Neonatoloji Bilim Dalı

Yaşlanmaya Bağlı Oluşan Kas ve İskelet Sistemi Patofizyolojileri. Sena Aydın

[embeddoc url= /10/VÜCUT-SIVILARI.docx download= all viewer= microsoft ]

BESLENME İLKELERİ BESLEME, BESİN ÖĞESİ VE SAĞLIK

EGZERSİZ VE OSTEOPOROZİS. Dr. Gülfem Ersöz ANKARA ÜNİVERSİTESİ

Diyabet ve Nütrisyon Doç. Dr. Mehmet Uzunlulu

BİR BAKIŞTA SAĞLIK -AVRUPA

Yakın Doğu Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu. Yaşlı Bakım-Ebelik. YB 205 Beslenme İkeleri

Geriatri ve akılcı ilaç kullanımı: Vitamin D. Doç.Dr. İlker TAŞÇI GATA İç Hastalıkları BD, Ankara İç Hastalıkları & Geriatri Uzmanı

Doç. Dr. Halil Coşkun. Dr. Hüseyin Kazim Bektaşoğlu

Malnutrisyon ve İnflamasyonun. Hasta Ötiroid Sendromu Gelişimine imine Etkisi

Nörolojik Hastalarda Tüple Beslenme Endikasyonları Prof. Dr. Ayşe Sağduyu Kocaman

KRONOLOJİK YAŞ NEDİR?

YAŞLILIK DÖNEMİNDE MALNÜTRİSYONUN SAPTANMASI

TÜRKİYE DİYABET ÖNLEME & KONTROL PROGRAMI - UDAİS - Doç. Dr. Serdar GÜLER Türkiye Obezite ve Diyabet Koordinatörü 25/05/2012, 2.

GİRİŞİMSEL İŞLEMLER HAKKINDA DERNEK GÖRÜŞLERİMİZ & SAĞLIK BAKANLIĞI NA VE SOSYAL GÜVENLİK KURUMUNA YAZDIĞIMIZ YAZILAR

FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON YÜKSEK LİSANS PROGRAMI

Transkript:

DR.HÜLYA ULUSOY KTÜ TIP FAKÜLTESİ YOĞUN BAKIM BİLİMDALI / TRABZON 1

Dokuların asıl gereksinimi olan makro veya mikro besin ögelerinden yoksun kalması sonucunda yapısal eksiklikler ve organlarda fonksiyon bozukluklarının ortaya çıkmasına MALNÜTRİSYON denir 2

Hippocrates 400 B.C. A slender and restricted diet is always dangerous in chronic and in acute diseases «Kronik ve akut hastalıklarda ince ve kısıtlı bir diyet her zaman tehlikelidir.» 3

Malnütrisyona ilk dikkat çeken kişi Charles Butterworth dur. HASTANE ODASINDAKİ İSKELET Butterworth, Nutr Today, 1974 4

İYATROJENİK MALNÜTRİSYON İyatrojenik malnütrisyonun birçok hastada hastalığın sonucunu belirlemede anlamlı bir faktör olduğuna ikna oldum 1974 Butterworth, Nutr Today, Kilo ve boy ölçümünde ihmal Personel değişmesi Sorumluluğun dağılması Tetkikler nedeniyle hastanın aç kalması Gıda alımını gözlemlemekte ihmal Malnütrisyonlu hastanın ameliyat edilmesi Artan gereksinimlerin anlaşılaması(sepsis vb.) Ameliyat sonrası uzun süre glukoz+tuz kullanımı 5

MALNÜTRİSYONUN SEKONDER SONUÇLARI Hastanede yatış süresinde uzama Morbiditenin artması Mortalitenin artması Maliyetlerin artması Nekahat döneminin uzaması 6

HEKİM VE HEMŞİRE MALNÜTRİSYONU TANIMALIDIR 7

Neden hekim ve hemşireler sıklıkla malnütrisyonun prevalansını olduğundan düşük oranda belirliyorlar? *Nütrisyonel durum değerlendirme ve nutrisyon desteği konusunda eğitim yetersiz! 8

9

10

MALNÜTRİSYON Hastaneye yatan hastalarda malnütrisyon prevalansı %2069 kritik hastalarda %40 Genel olarak yoğun bakım ünitelerindeki hastaların ise %40 78 arasında malnutre YBU yüksek malnutrisyonun belirlenmende belirteçler yetersiz (Ceniccola ve ark., 2018) 11

MALNÜTRİSYON Genel olarak malnütrisyon; yüksek mortalite riski, hastanede kalma süresinin uzaması, klinik sonuçlara olumsuz etkisi olan ve tedavi etkinliğini belirleyen bir klinik durumdur. yüksek proinflamatuar durum Lew ve ark., 2017 Malnutrisyon, besin ve besin ögesi alımının bireysel gereksinimlerini karşılanmasının yetersiz kalmasıyla başlar. Zamanla, ağırlık, vücut kompozisyonu ve fiziksel fonksiyon değişiklikleri olur Skipper, 2012 12

Bu konuda terminolojide karışıklık bulunmaktadır ESPEN), 2015 yılında bir konsensus çıkarmış ve malnutrisyonun basit ve etkili tanı kriterlerini belirlemişlerdir Malnutrisyon ile ilgili kavramlar kaşeksi, sarkopeni ve kırılganlık bugün daha net olarak tanımlanmaktadır (Şekil 1) (Cederholm ve ark., 2015). Malnütrisyon, Proteinenerji Malnütrisyonu, Yetersiz Beslenme (Undernutrition), Deplesyon (Depletion), Tükenme (Wasting), Kaşeksi, kullanılan terimlerden bazılarıdır. 13

Malnütrisyon riskini arttıran faktörler: *Yaşlılık *Ek problemler (Malinite, KOAH, Kardiyak kaşeksi vb.) * Uzun hastane yatışı 14

Beslenme bozukluğu Malnutrisyon Fazla Beslenme (Overnutrition) Mikrobesin ögesi anormalliği Açlığa bağlı düşük kiloluluk Kaşeksi/ hastalığa bağlı malnutrisyon Sarkopeni Kırılganlık Hafif şişman Obezite Şekil 1. Beslenme bozukluğuna ilişkin kavramlar (Cederholm ve ark., 2015) 15

Nütrisyonel Durum Değerlendirmesi Uygun beslenme desteği planının yapılabilmesi amacıyla klinik, biyokimyasal veriler ve vücut kompozisyonu gibi bilgilerin toplanarak nütrisyonel durumu bozuk hastaların saptanmasıdır. 16

Nütrisyonel Durum Değerlendirmesi Beslenme tarama araçları, geniş bir uygulama yelpazesi, kanıta dayalı ve klinik çalışmalarla onaylanmış ve kullanımı kolay olmalıdır (Xu ve ark., 2018). 19822007 yılları arasında malnütrisyon riskinin belirlenmesinde kullanılan 32 farklı beslenme tarama araçları yayınlanmıştır (Xu ve ark., 2017). 17

Malnutrisyonun teşhisinin ilk adımı malnutrisyo riskinin belirlenmesidir ESPEN kılavuzları, yatarak tedavi gören hastalar için NRS 2002, yaşlılar için mini beslenme değerlendirmesi kısa formu (MNASF) ve toplum için yetersiz beslenme evrensel tarama aracı (MUST) olmak üzere üç tarama aracının kullanılmasını önermektedir (Şekil 2). Şu anda beslenme durumunun taranmasında 'altın standart' bir tarama aracı olmamasına rağmen, NRS 2002 sıklıkla tercih edilen ve kanıta dayalı bir tarama aracıdır (Xu ve ark., 2018) 18

Şekil 2. ESPEN in önerdiği beslenme tarama araçları Tarama aracı Ögeler Sonuç NRS 2002 1. Beslenme bozukluğu puanı (besin 3 puan: Beslenme riski var alımında azalma, ağırlık kaybı ve BKİ) <3 puan: Beslenme riski yok 2. Şiddetli hastalık puanı (hastalıktan kaynaklanan besin ögesi gereksiniminde artış) 3. Yaş (70 yıl) MNASF 1. Besin alımında azalma 1214 puan: normal beslenme 2. Ağırlık kaybı statüsü 3. Mobilite 811 puan: malnütrisyon riski 4. Fiziksel veya akut durum 07 puan: malnutrisyon 5. Nöropsiklolojik problemler 6. BKİ veya baldır ölçümü MUST 1. BMI 2. Ağırlık kaybı 3. Akut hastalık etkisi 0 puan: düşük risk malnütrisyon 1 puan: orta risk malnütrisyon 2 puan: Yüksek risk malnütrisyon 19

ESPEN in 2015 konsensusunda malnütrisyon tanı kriterleri için iki alternatif yol bulunmaktadır 1BKİ <18.5 kg/m 2 2İstenmeyen ağırlık kaybının >%10 veya son üç ayda > %5 ile birlikte a) BKİ < 20 kg/m 2 ; < 70 yaş veya BKİ <22 kg/m 2 >70 yaş b) FFM (Fat free mass, yağsız vücut kütlesi) kadın ve erkekler için sırasıyla: <15 ve 17 kg/m 2 olmasıdır. ESPEN in 2015 konsensusunda belirttiği malnütrisyon tanı kriterlerinin yetersiz olduğu ve ancak özellikle NRS 2002 ile kullanıldığında yatan hastalarda prognostik bir araç olduğu düşünülmektedir (Fink ve ark., 2017). 20

2016 yılında ESPEN tarafından yapılan İnflamasyon ve negatif besin ögesi alımı balansının birlikteliğinden kaynaklanan ve hastanın vücut kompozisyonu, fonksiyonu ve klinik sonucundaki değişikliklere yol açan durum olarak tanımlanmaktadır (Xu ve ark., 2018; Soeters ve ark., 2017). malnütrisyon tanımı; Bununla birlikte malnütrisyonun tanımı ve teşhisindeki kriterlerinin yetersiz olduğu aşikardır (SánchezRodríguez ve ark., 2018; Fischer ve ark., 2015). 21

Farklı Araçlar, Farklı Sonuçlar 22

23

24

25

26

KEPAN Çok Merkezli Nütrisyonel Risk Değerlendirme Çalışması2006 27

KEPAN Çok Merkezli Nütrisyonel Risk Değerlendirme Çalışması2006 28

KEPAN Çok Merkezli Nütrisyonel Risk Değerlendirme Çalışması2006 29

% KEPANKTÜ Çok Merkezli Nütrisyonel Risk Değerlendirme Çalışması2006 Toplumsal Malnutrisyon 90 85,7 80 70 70,3 60 50 51,1 50 40 33,2 33,2 35,7 36 30 23,3 24,2 20 10 0 6,3 3,3 total BYNC genel cer. ortopedi YBÜ endokrin gastro hemato G.dahiliye nefro rad. Onk tıbbı. Onk total BYNC genel cer. ortopedi YBÜ endokrin gastro hemato G.dahiliye nefro rad. Onk tıbbı. Onk 30

Yoğun Bakımda Beslenmenin İzlenilmesi: Hangi Parametreler Kullanılmalıdır? (Ferrie ve ark., 2017) 31

Kullanılabilirlik şu şekilde değerlendirilmiştir: Yüksek: ekipman veya test kolayca elde edilebilir veya Neredeyse tüm hastanelerde rutin olarak bulunur Orta: ekipman veya test pekçok yerde elde edilebilir, hastanelerde ancak rutin olarak mevcut olmayabilir. Düşük: ekipman veya test sadece seçili tesislerde veya araştırma amaçlı olarak kullanılabilir Fizibilite aşağıdaki gibi tanımlanmıştır: Yüksek: Testi order vermek veya yönetmek kolaydır, önemli eğitim gereksinimleri, harcama veya organizasyon gerekmez Orta: test için ek çaba, eğitim, ya da ekipman gerektirebilir Düşük: yüksek masraf veya teknik zorluklarla ilgili testi düzenlemek zahmetlidir 32

Yoğun Bakımda Beslenmenin İzlenilmesi: Hangi Parametreler Kullanılmalıdır? (Ferrie ve ark., 2017) 33

NRS2002 34

MODIFIYE NUTRIC SKOR 35

NUTRISYONEL RISK INDEKSI (NRI) 36

37

38

BOY UZUNLUĞU VE VÜCUT AĞIRLIĞININ SAPTANMASI BOY UZUNLUĞU Yaş (yıl) Erkek Kadın 19 59 (DB x 1.88)+ 71.85 (DB x 1.86) (Y x 0.05) + 70.25 60 80 (DB x 2.08) + 59.01 (DB x 1.91) (Y x 0.17) VÜCUT AĞIRLIĞI +75.00 Yaş (yıl) Erkek Kadın 19 59 (DB x 1.19) + (KÇ x 3.21) 86.82 (DB x 1.01) + (KÇ x 2.81) 66.04 VÜCUT YAĞ VE YAĞSIZ VÜCUT KITLESININ BULUNMASI 1. Hastanın yaş ve ağırlığını saptayınız. 2. Biseps, triseps, subskapular, suprailiak deri kıvrım kalınlıklarını ölçünüz. 3. Toplam deri kıvrım kalınlığını bulunuz. 4. Toplamın logaritmasını bulunuz. 5. Yaş ve cinsiyete göre denklemden vücut dansitesini (D: g/ml) bulunuz.(tablo1) 6. Dansitesini denkleme koyarak yağ yüzdesini bulunuz. (Tablo 2) 7. Vücut yağ kütlesini ve yağsız vücut kütlesini (LBM) bulunuz (Tablo 3). 60 80 (DB x 1.10) + (KÇ x 3.07) 75.81 TABLO 2. YAĞ YÜZDESININ BULUNMASI (SIRI DENKLEMI) Yağ (%) = ( 4.95 _ 4.5 ) x 100 D (DB x 1.09) + (KÇ x 2.68) 65.51 Yağ kütlesi : Vücut ağırlığı (kg) x yağ yüzdesi Yağsız vücut kütlesi (LBM) = Vücut ağırlığı (kg) Yağ kütlesi (kg) TABLO 1. VÜCUT DANSİTESİNİN BULUNMASI *Ʃ: Toplam Deri Kıvrım Kalınlığı Yaş (yıl) Erkek D Kadın D 1719 1.16200.0630 x log Ʃ 1.15490.0678 x log Ʃ 2029 1.16310.0632 x log Ʃ 1.15990.0717 x log Ʃ 3039 1.14220.0544 x log Ʃ 1.14230.0632 x log Ʃ 4049 1.16200.0700 x log Ʃ 1.13330.0612 x log Ʃ 50+ 1.17150.0779 x log Ʃ 39 1.13390.0645 x log Ʃ

Nütrisyon Değerlendirmesi Hekim ve hemşirelerin mezuniyet öncesi ve sonrası klinik pratikte aldıkları eğitimin bir parçası haline getirilmeli, Eğitim modülleri ile hizmetiçi uygulamalar zaman kaybedilmeden başlatılmalı 40

SARKOPENİNİN TANIMI VE TANI KRİTERLERİ Avrupa Birliği Geriatrik Tıp Sarkopenia Çalışma Grubu (Sarcopenia Working Group of the European Union Geriatric Medicine Society) na göre sarkopeni, iskelet kası kütlesinin, gücün ve fonksiyonun (performans) genel kaybına ve fiziksel engellilik, kötü yaşam kalitesi veya ölüm gibi olumsuz sağlık sonuçlarının birlikte seyrettiği bir klinik durum ÇEŞİTLERİ: Primer sarkopeni: Yaşa bağlı kas harcanması (wasting) Sekonder sarkopeni: İnflamasyon veya malnutrisyona bağlı kas kaybı (loss) Üç farklı sarkopeni kategorisi: a. Presarkopeni, b. Sarkopeni c. Ağır sarkopeni 41

Kas kaybını belirlemek için ise tanı kriterleri Kas kütlesinin, Bilgisayarlı Tomografi, Manyetik Rezonans Görüntüleme, DEXA. Dualxray Absorbsiyometri, Biyoelektrik İmpedans Analizi (BIA) Toplam Vücut Potasyum Sayımında Uygun Cutoff Değerleri Kullanılması İle Analizidir. 42

Fonksiyonel durumun tanı kriterleri ise Düşük kas gücü; zayıf kas kuvveti, diz fleksiyon/ekstansiyon veya ekspiratuar akım piki ile karakterizedir. Fiziksel performansın düşüklüğü ise Kısa Fiziksel Performans Bateri (Short Physical Performance Battery, SPPB), yürüyüş hızı, zamanlı kalkvegit testi (timed getupandgo test), merdiven tırmanma gücü testinin herhangi birinin bozulmasıyla saptanabilir (Peterson ve ark., 2016). 43

Avrupa Klinik Nutrisyon ve Metabolizma Derneği (ESPEN) Sarkopeniyi, progresif ve genel olarak iskelet kas kütlesi, gücü, fonksiyon kaybı ve olumsuz sağlık sonuçlarıyla karakterize bir sendrom olarak tanımlamaktadır. Sarkopeninin, primer sarkopeni (yaşa bağlı) ve sekonder sarkopeni (hastalık, inaktivite veya yetersiz protein alımı gibi beslenmeyle ilişkili) olmak üzere iki çeşidi bulunmaktadır (Cederholm ve ark., 2017). 44

Avrupa Klinik Nutrisyon ve Metabolizma Derneği (ESPEN) Sarkopeni için tanı kriterleri kesin olarak belirlenmemiştir. TANI: kas kütle kaybı ve güç ve/veya fonksiyon kaybına dayanır Kas kütlesi ölçümü DXA, BIA veya BT gibi teknolojik cihazlarla yapılabilmektedir. Örneğin, azalmış kas kütlesi; apandiküler iskelet kası kütle indeksinin <7.26 kg / m 2 (erkek) ve <5.5 kg / m 2 (kadın) ile gösterilebilir. Kas fonksiyonu azalması yürüme hızı testiyle (<0.8 m/s veya <1.0 m/s) ölçülebilmektedir. Kas gücünün azalması ise handgrip (kas kuvveti ölçümü) ile yapılabilir ve cut off değerleri kadınlar için <20 kg, erkekler için <30 kg olması tanı kriterleridir (Cederholm ve ark., 2017). 45

Avrupa Parenteral ve Enteral Beslenme Klinisyenleri Beslenme ve Metabolizma Derneği Özel İlgi Grubu (European Society of Parenteral and Enteral Nutrition Clinician Nutrition and Metabolism Special Interest Group) Sarkopeni; kas kütlesinde ve gücünde kayıpla karakterize olan bir durum Kas kaybını belirlemek için ise tanı kriterleri; bioelektrik impedans (BİA) kullanılarak kas kütlesi yüzdesinin 2 SD nın altında olması ancak bu değer yaş ve cinsiyete bağlı olduğu için yalnızca 1839 yaş grubu için geçerli olduğu belirtilmiştir. Düşük fiziksel performans ise yürüme hızının (gait speed) 4 dakikalık test süresince <0.8 m/s olmasıdır. 46

Uluslararası Sarkopeni Çalışma Grubu (International Working Group on Sarcopenia); Sarkopeniyi, yaşa bağlı iskelet kas kütlesi ve fonksiyonunda kayıp olarak tanımlamıştır. Tanı kriterini; kas kütlesinin DXA ile ölçümünde erkeklerde 7.23 kg/m 2 ve kadınlarda 5.67 kg/m 2 olmasıdır. Düşük fiziksel performans; yürüme hızının 4 dakikalık test süresince <1 m/s olmasıdır (Peterson ve ark., 2016). 47

Sonuç olarak Çok çeşitli grupların konsensuslarından yola çıkarak sarkopeni tanımlanmasında ve tanı kriterlerinde ortak bir paydaya ulaşılmamaktadır. Ancak özetle sarkopeni; yaşlılarda yaşa bağlı ve yaşlı olmayan bireylerde kronik hastalığa bağlı kas kütlesi ve fonksiyonlarında azalma olarak tanımlanabilmektedir. 48

SARKOPENİ PREVELANSI VE KLİNİK SONUÇLARI Sarkopeninin 6070 yaşları arasındaki bireylerde %513 ve 80 yaşta %1150 oranında olduğu tahmin edilmektedir Sarkopeni prevelansı: Medikal/cerrahi ünitelerinde %525, Kanser hastalarında: %1550; Karaciğer hastalarında: %3045 olan Yoğun bakım hastalarında %6070 Sarkopeni gelişimiyle ilişkili temel ilişkili faktörler; Çevresel ve hormonal faktörler Altta yatan hastalıklar, İnflamasyon yolakların aktivasyonu, Mitokondriyal disfonksiyon, Satelit hücre sayılarının azalması Sinirkas kavşakların kaybı gibi olarak özetlenebilir (Peterson ve ark., 2016). (Kızılarslanoğlu ve ark., 2016). 49

Rangel ve ark Çalışmasında sarkopeninin Hastane mortalitesi için bağımsız bir risk faktörü olduğu (risk ratio: 2.6), 30. gün mortalitesini 3.7 kat; 90. gün mortalitesini 3.3 kat; 180. gün mortalitesini 2.5 kat 1 yıl mortalitesini 2.4 kat artırdığı belirlenmiştir (Rangel ve ark., 2017). 50

Yapılan çalışmalarla yoğun bakım hastalarında Sarkopeninin APACHE II skorundan bağımsız bir şekilde mortaliteyi artırdığı Sarkopeni skorunun yoğun bakım hastalarında mortalite için prediktör olduğu saptanmıştır (Moisey ve ark., 2013; Sheen ve ark., ; Weijs ve ark., ) (Hoogt ve ark., 2017; Kashani ve ark., 2017). 51

Yoğun bakım hastalarında görülen sarkopeninin risk Kadın cinsiyet Protein ve enerji malnutrisyonu Sistemik inflamatuar yanıtın şiddeti ve süresi Yoğun bakımda kalma süresinin uzaması Altta yatan hastalık ve multiorgan yetmezliği Mekanik ventilasyon süresi faktörleri İmmobilizasyoninaktivite Hiperglisemi Hipoalbuminemi Parenteral beslenme Kortikosteroid kullanımı Nöromuskuler blokaj ajan kullanımı (Kızılarslanoğlu ve ark., 2016): 52

Kritik hastalarda sarkopeni yönetiminde: Hastanın yoğun bakımda ilk kabulünde sarkopeni taramasının yapılması, Beslenme desteği Erken beslenme değerlendirilmesi Hastanın gereksiz açlık durumuna bırakılmasından kaçınılması Gereksiniminin altında besin ögeleri verilmesinden (enerji, protein vb) kaçınılması Hastanın bireysel özellikleri dikkate alınarak (yaş, kronik hastalık durumu, inflamasyon, stres vb.) gereksinimi olan proteinin verilmesinin sağlanması Beslenme durumunun izleniminin sağlanması Erken fiziksel terapi programının başlanması Yatağa bağımlı hastalarda kas stimülasyonunun sağlanması için hastaya özgü alternatif tedavilerin belirlenmesi gerekmektedir (Hanna, 2015). 53

Sarkopeni, multiple horman değişimleri, D vitamini yetersizliği, besin alımının azalması, proinflamatuar yolakların aktivasyonu ve metabolik düzensizlikler, kas kütlesinin ve fonksiyonunun bozulması ile karakterizedir (Muscarıtoli ve ark., 2013). SARKOPENİ TEDAVİSİ Erken dönemde görülen besin defisitinin kas kalitesi bozulması ile korelasyonda olduğu belirlenmiştir Yoğun bakım hastalarında özellikle hastanın gereksinimi olan protein miktarının (en az 1.2 1.5 g/kg protein )verilmesi gerekmektedir. Dante Yeh ve ark., 2018 Philips ve ark., 2017 54

EĞİTİM ŞART!!!!! «hulyaulusoy.md@gmail.com» 55

56