Erken mobilizasyon ve hasta pozisyonunun önemi. H.Ü. Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Bölümü



Benzer belgeler
YOĞUN BAKIMDA PULMONER. Prof. Dr. Sema Savcı H.Ü. Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Bölümü

PULMONER REHABİLİTASYONDA SOLUNUM İŞİ VE NEFES DARLIĞINI AZALTMA YÖNTEMLERİ. Doç. Dr. Fzt. Sema Savcı H.Ü. Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu

GARD Türkiye Projesi. Kronik solunum hastalıkları Evde Sağlık Hizmetleri

Ekstrakorporeal Yaşam Destek Tedavileri (ECLS)

Türk Yoğun Bakım Derneği Mekanik Ventilasyon Kursu Şubat 2010, İstanbul.

Sunu planı. Solunum yetmezliği NON-İNVAZİV MEKANİK VENTİLASYON NIMV

Havayolu klirensi bozuk hastaya yaklaşım. Prof. Dr. Sema Savcı Fizyoterapist H.Ü. Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu

Çocuklarda Akut Solunum Sıkıntısı Sendromu (ARDS) ve Tedavisi. Tolga F. Köroğlu Dokuz Eylül Üniversitesi

ERKEN MOBİLİZASYON 27/04/16 YATAK İSTİRAHATİ/HAREKETSİZLİK EPİDEMİYOLOJİ

YOĞUN BAKIMDA NONİNVAZİV MEKANİK VENTİLASYON. Dr. Aynur Akın Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı

Noninvazif Mekanik Ventilasyon Kime? Ne zaman?

PULMONER REHABİLİTASYON ÜNİTESİ NASIL YAPILANDIRILMALI

Dr. Murat Sungur Erciyes Universitesi Tıp Fakultesi İç Hastalıkları ABD. Yogun Bakım Bilim Dalı

AKUT SOLUNUM SIKINTISI SENDROMU YAKIN DOĞU ÜNİVERSİTESİ SHMYO İLK VE ACİL YARDIM BÖLÜMÜ YRD DOÇ DR SEMRA ASLAY 2015

Dr.Aydın Çiledağ Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları ABD

KARDİYAK REHABİLİTASYON ÖĞR. GÖR. CİHAN CİCİK

Dr. Akın Kaya. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Solunum Yoğun Bakım Ünitesi

SOLUNUM SİSTEMİ HASTALARINDA EVDE SAĞLIK UYGULAMALARI

Pulmoner Rehabilitasyona Aday Olgunun Değerlendirilmesi Ve Program Yapılandırma. Dr. Dicle Kaymaz Dr. Fzt. Melda Sağlam

MEKANİK VENTİLASYON - 2

FAZ I. Değerlendirme Eğitim Fiziksel aktivite Psikososyal yaklaşım. Bileşenler. Tanım. Değerlendirme. Koroner yoğun bakım

Akciğerleri Koruyucu Mekanik Ventilasyon Stratejileri

KARDİYAK REHABİLİTASYON ÖĞR. GÖR. CİHAN CİCİK

Nöroloji Yoğun Bakım Hastasında Nutrisyon Desteği. Doç.Dr.Ethem Murat Arsava Hacettepe Üniversitesi Nöroloji Anabilim Dalı

Pulmoner Emboli Profilaksisi. Tanım. Giriş. Giriş Dr. Mustafa YILDIZ Fırat Üniversitesi Acil Tıp AD. Pulmoneremboli(PE):

İntraoperatif Ventilasyon Stratejileri. Mert ŞENTÜRK

Mekanik Ventilasyon Takibi. Dr.Yücel Yavuz OMÜ Tıp Fakültesi Acil Tıp AD./Samsun

FERİK KASLARIN EGZERSİZ

Noninvazif Mekanik Ventilasyon

ÇOCUKLARDA UZUN DÖNEM MEKANİK VENTİLASYON. Doç Dr Demet Demirkol İstanbul Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları AD Yoğun Bakım BD

Yoğun Bakımdan - Eve Ventilatörde Hasta Takibi. Prof. Dr. Pınar Ergün

ARDS Akut Sıkıntıılı Solunum Sendromu. Prof. Dr. Yalım Dikmen

OFF-PUMP KORONER ARTER BYPASS GREFT CERRAHİSİ İÇİN YÜKSEK FEMORAL BLOK YÖNTEMİ

FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON YÜKSEK LİSANS PROGRAMI

FEN kurs 2009 risk değerlendirmesi

Solunum Fizyolojisi ve PAP Uygulaması. Dr. Ahmet U. Demir

KARDİYAK REHABİLİTASYON ÖĞR. GÖR. CİHAN CİCİK

PULMONER HİPERTANSİYONUN. Prof Dr Sait Karakurt Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları ve Yoğun Bakım Ana Bilim Dalı

ASTIM «GINA» Dr. Bengü MUTLU SARIÇİÇEK

İNTRAOPERATİF GELİŞEN HİPOTANSİYONDA VOLÜM TEDAVİSİ veya VAZOPRESSOR. Doç. Dr. Necati GÖKMEN DEÜTF Anesteziyoloji AD, İZMİR

OBEZİTE-HİPOVENTİLASYON SENDROMU

Anestezi Uygulama II Bahar / Ders:9. Anestezi ve Emboliler

Nasıl Yaparım? Zor «Weaning»

Solunum mekaniklerin ölçümünde ösafagus balon tekniği ve klinikteki önemi

Hipertansiyon Tedavisinde Güncel Yaklaşımlar Dr. Mehmet KANBAY Nefroloji B.D. İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi

Adrenal yetmezlik var mı? Kortikosteroid verelim mi? Prof.Dr.Bilgin CÖMERT Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Yoğun Bakım BD

ANESTEZİ YOĞUN BAKIMDA WEANİNG PROTOKOLÜ

EGZERSİZ TESTLERİ TİPLERİ ve KPET ENDİKASYON ve KONTRENDİKASYONLARI. Dr. Füsun Öner Eyüboğlu Başkent Üniversitesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı

MS, gen yetişkinlerin en yaygın nörolojik hastalıklarından birisidir de Sir August D Este tarafından ilk kez tanımlanmıştır.

ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ BESLENME ÜNİTESİ BESLENME DEĞERLENDİRME KILAVUZU

Adaptive Support Ventilation (ASV) Doç. Dr. Cenk KIRAKLI

Resüsitasyonda HİPEROKSEMİ

Noninvaziv Mekanik Ventilasyonda Cihaz ve Maske Seçimi Mod ve Ayarlar

Noninvaziv ventilasyonda kullanılan cihazlar ve modlar. Dr. Kürşat Uzun N. Ü. Meram Tıp F. Göğüs Hastalıkları AD Yoğun Bakım BD, Konya

Ventilasyonda Yenilikler. Yrd. Doç. Dr. Murat YÜCEL Sakarya Üniversitesi Acil Tıp ABD. Sakarya E.A.H. Acil Tıp Kliniği

ARTER KAN GAZI ANALİZİNİN ORGANİZMAYA AİT YANSITTIKLARI; Klinikte AKG ne işe yarar?

Akut Akciger Ödemi; Non-İnvaziv Ventilasyon (NIV) Stratejileri

İNMELİ HASTANIN POZİSYONLANMASI VE MOBİLİZASYONU. Dr. Fzt.Özden Erkan Oğul MSG İnme Rehabilitasyon ve Araştırma Ünitesi

REVİZYON DURUMU. Revizyon Tarihi Açıklama Revizyon No

HEMODİYALİZDE SIK KARŞILAŞILAN KOMPLİKASYONLAR ve YÖNETİMİ. Dr. Lale Sever

Meslek hastalıkları ve pulmoner rehabilitasyon

KARDĠYAK REHABĠLĠTASYON. Doç.Dr.Mitat KOZ

Aydın KARAKUZU, Belde TARHAN Feyza YAYCI, Serpil DEREN, Cihangir CANVER. Yakın Doğu Üniversitesi Tıp Fakültesi, Lefkoşa

Mekanik Ventilasyon Uygulamaları NIV&IMV. Prof.Dr. Akın KAYA Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları ve Yoğun Bakım

YOĞUN BAKIM EKİBİNDE HEMŞİRE VE HASTA BAKIMI BURCU AYDINOĞLU HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ

Doç. Dr. Alev GÜRGÜN Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı

Trakea Rüptürü. Nadir Bir Entübasyon Komplikasyonu. Doç. Dr. Aydın KARAKUZU Yakın Doğu Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Lefkoşe, KKTC Nisan 2011


47 yaşında erkek hasta YBÜ e KOAH+ Tip 2 solunum yetmezliği nedeni ile yatırılıyor.

Ameliyat Riskinin Değerlendirilmesinde Akciğer Kapasitesi Akif Turna

DERS ADI STATÜ Teorik+Uygu lama. 1 FTR 518 Egzersiz fizyolojisi Z saat 2 FTR 501 Ortopedik saat 4 FTR 522 Nörolojik Reh.

TALASEMİDE OSTEOPOROZ EGZERSİZLERİ


Hazırlayan Oya SAĞIR Bahçelievler Aile Hastanesi Eğitim Gelişim Hemşiresi 2014

YOĞUN BAKIM ÜNİTELERİNDE GÖREV YAPAN SAĞLIK PERSONELİNİN EĞİTİMİNE VE SERTİFİKALANDIRILMASINA DAİR YÖNERGE

Post-kardiyak Arrest Sendromu ve. Post-resüsitatif Bakım

KARDİYOJENİK ŞOK ONDOKUZ MAYIS ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ KARDİYOLOJİ ANABİLİM DALI

Temel ilkeler, endikasyonlar, kontrendikasyonlar uygulama yerinin seçilmesi,

Konjestif Kalp Yetmezliğinde Solunum Desteği. Uzm. Dr. Nil ÖZYÜNCÜ Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı

PaCO 2 = 31 mmhg FiO 2 =.70 (Venturi)

Hazırlayan: Hatice Şentürk Acıbadem Bursa Hastanesi Klinik Eğitim Hemşiresi Hazırlanma Tarihi: 01/08/2016

lması Kararı Yrd. Doç. Dr. Nevin Uysal Gaziantep Üniversitesi Göğüs Hastalıkları AD llık k Kongresi Nisan 2007, Antalya

SUNU PLANI. Weaning. Özet. Tanım, Zamanlama, Öneriler, Kriterler, Yöntemler Başarı Başarısızlık

AEROBİK EGZERSİZ PROGRAMLARININ DÜZENLENMESİ

HİBRİD VASKULER CERRAHİDE ANESTEZİ DENEYİMLERİMİZ

Vaka II. Vaka I. Vaka III. Vaka IV

NONİNVAZİF MEKANİK VENTİLASYON

HİPERTANSİYON & EGZERSİZ

Doç.Dr.Berrin Karadağ Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları ve Geriatri

HASTA-VENTİLATÖR UYUMSUZLUĞU

Ders. İLERİ YAŞAM DESTEĞİ Bakış Açısı

ADEZİV KAPSÜLİT FZT NAZMİ ŞEKERCİ

AKCİĞER HASTALIKLARINDA KPET. Doç. Dr. Fadıl Özyener Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Fizyoloji Anabilim Dalı

NIMV kullanımı. Dr. Münire Çakır Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları A. D.

YOĞUN BAKIMDA AKUT KALP YETMEZLİĞİNE YAKLAŞIM

UÜ-SK GÖĞÜS HASTALIKLARI VE TÜBERKÜLOZ ANABİLİM DALI HİZMET KAPSAMI

II. YIL ASİSTANLARININ SORUMLU OLDUĞU KONULAR:

Kronik Solunum Hastalıklar Vücut Kompozisyon anormallikleri ve Nutrisyonel destek. Solunumsal rehabilitasyon- Evde Bakım m Merkezi

Öğr. Gör. Ahmet Emre AZAKLI İKBÜ Sağlık Hizmetleri M.Y.O.

NIMV Preoksijenizasyon,FOB, DNI. kları Solunum YBU

Transkript:

Erken mobilizasyon ve hasta pozisyonunun önemi Prof. Dr. Sema Savcı H.Ü. Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Bölümü

Đskelet kas atrofisi ve zayıflığı nöropatiler Eklem kontraktürleri Trombo embolik hastalıklar Đnsülin direnci Mikrovasküler disfonksiyon Sistemik inflamasyon Atelektazi Basınç ülserleri

Kritik hastalık polinöromyopatisi Đnsidans Sepsis % 70 Çoklu organ yetmezliği % 100 ARDS %60 MV (4-7 gün) % 25-33 YBÜ (7 gün) % 49-77 Kas komponenti: Kritik hasta % 38 7 gün YBÜ % 68 Đmmobilizasyon Kan glukoz seviyesi Sedatifler Kortikosteroidler Nöromusküler blokaj Hipoalbüminemi Parenteral beslenme Pati S et al.. Postgrad Med J 2008, Hermans G et al Critical Care 2008. De Jonghe B et al. Crit Care Med. 2007.

35 Mortalite yüzdesi (%) 30 25 20 15 10 5 0 1 2 3 4 MRC (manuel kas testi) Kas kuvvet Mortalite

YBÜ den taburcu olduktan 6-12 ay sonra polinöropati devam edebilir ( fonksiyonel bağımlılık düzeyleri) Hastaların %67 si ileri düzey bağımlı %15 i orta düzey bağımlı %9 u hafif düzey bağımlı Hastaların %73 ü bağımsız yürüyememe Üst ekstremite kas kuvveti %50 azalma

Sorunlar Kondüsyon Altta yatan patofizyoloji ile ilgili bilgi Mobilizasyon düzeyi& kendine bakım Kas zayıflığı Myopatiler & Nöropatiler Bireysel MV den ayırmada başarısızlık Yaşam kalitesi Multisistem YBÜ, Hastane kalış süresi Klinik Uygulamaların fizyolojik & bilimsel kanıtları Deneyim

Clini E, Ambrosino N. 2008

Hikayenin Gözden Geçirilmesi Kardiyovasküler rezerv yeterli mi? Solunum rezervi yeterli mi? Diğer bütün faktörler stabil mi? Uygun mobilizasyon & monitorizasyon yaklaşımının seçimi

Fizyoterapide klinik karar verme Fonksiyonel düzey Mental durum Kardiyak durum Pulmoner durum Nörolojik durum Kas- iskelet sistemi Renal durum YBÜ yatış öncesi Bilinç kapalı /Sedasyon KH, KB, ritmi, EKG, EF, by-pass, stent, ilaçlar Ventilatör ayarları, FiO 2, AKG, X-Ray, ayırma prosedürü SVO, kafa travması, SCI NEH limitasyonu, gövde & bacak kontrolu, kas kuvvet & enduransı, atrofi Akut böbrek hasarı, dializ Çoklu organ yetmezliği Prognoz, hemodinamik stabilite, sepsis, ensefalopati, nöropati, gangren, kontraktürler

Monitorizasyon-Güvenlik ET Tüp/trakeostomi iv hatlar, Beslenme tüpleri Telemetre, KB Pulse oksimetre, Yürüme becerisi (TS) Portabl O 2 desteği Hemodinamik yanıtlar (KH, SF, SaO 2, KB) ICP- CPP Hiperoksijenasyon Sedatizasyon

Mobilizasyon Hedefleri Ekstübasyondan önce 30 m yürüme Yoğun bakımdan taburcu olurken 60 m yürüme Bağımsız olarak veya minimal destekle transferin sağlanması

Başlangıç kriterleri Nörolojik durum: Hasta koopere olmalı (sözel uyarana göz açma kapama) Solunum durumu: FIO 2 <0.6, PEEP < 10 cm H 2 O Dolaşımsal durum: Ortostaz bulunmaması Aktivite sırasında; FIO 2 0.2 artırılır, SaO 2 ve ortostatik semptomların izlemi

Đlerleme Basamakları Yatak kenarında oturma Destekle yatak kenarında ayakta durma Sandalyeye transfer Yürüteç ile ambulasyon Taburculuktan önce 60 m bağımsız ambulasyon Fizyoterapi seansı (2 kez / gün )

Aktivitenin Toleransı Kalp Hızı < 150 atım/dk 90 mmhg < SKB > 200 mmhg 90 mmhg < DKB > 100 mmhg Oksijen satürasyonu > %85

ASY 1449 aktivite: % 2.4 ü aktivite % 4.7 si yatak kenarında oturma % 15.3 ü sandalyede oturma % 8.2 si < 30 m % 69.4 ü > 30 m Komplikasyon oranı <%1 Mobilite protokolü Güvenli Uygulanabilir

Mobilizasyon (Erken mobilizasyon) Yoğun bakıma yatış SEVĐYE 1 SEVĐYE 2 SEVĐYE 3 SEVĐYE 4 Bilinci kapalı Bilinci açık Bilinci açık Bilinci açık Pasif NEH 3x/gün 2 saatte bir dönüş Pasif NEH 3x/gün 2 saatte bir dönüş Aktif dirençli fizyoterapi Pasif NEH 3x/gün 2 saatte bir dönüş Aktif dirençli fizyoterapi Pasif NEH 3x/gün 2 saatte bir dönüş Aktif dirençli fizyoterapi Servise çıkış Oturma pozisyonu Minimum 20 dk 3x/gün Graviteye karşı kolu kaldırabilir Oturma pozisyonu Minimum 20 dk 3x/gün Yatak kenarında oturma Fizyoterapi Graviteye karşı kolu kaldırabilir Oturma pozisyonu Minimum 20 dk 3x/gün Yatak kenarında oturma Fizyoterapi Sandalyeye aktif transfer Fizyoterapi Minimum 20 dk/gün

Mobilite protokolü Genel (n=135) Güvenli Mobilite Protokol (n=145) Uygulanabilir Günler 18 15 12 9 * * * Maliyeti düşük 6 3 * p < 0.05 0 1.gün MV'de süre YBÜ süre Hastanede kalma Morris PE, CCM 2008

MV < 72 saat uygulanan hastaların Primer sonuç ölçümü Fonksiyonel bağımsızlık düzeyi (Barthel Index) GYA, ROM, Hasta transferi ambulasyon eğitimi

Fonksiyonel bağımsızlık düzeyi M/K %59 / %38 Delirium süresi M/K 2 / 4 gün %25 > 30m yürüyebilme

Mover Aid

Mobilizasyonu etkileyen faktörler APACHE II skoru 1 puan = ambulasyon düzeyinde %6 Yaş erken mobilizasyonu etkilemez Cinsiyet K / E Sedasyon Aralıklı sedasyon Uyku ortam patoloji ve sedatif ilaçlar Delirium YBÜ de yatan hastaların %20-50 MV uygulanan hastalarda %60-80 Delirium

Mobilizasyonun sonuç ölçümleri Pasif germe Kasın konraktil yapısını korur ve protein kaybını önler. Erken mobilizasyon Toplum kökenli pnomönilerde hastane kalış süresi & hastane masraflarını ASY de: hastanede yatış süresi 13 gün /2000-10 gün /2005 Trakeostomi sıklığı : %29 /2000 - %5 /2005 Ayrılamama: %12/2000 - %3 /2005 Mobilizasyon ekibi YBÜ de kalışı azaltır.

Hedefler Bağımsızlık Ekip Kurul Paylaşım Reorganizasyon Ekip stratejilerinin belirlenmesi Hasta merkezli sonuçları değerlendirme

Kritik hastada egzersiz Periferal kas eğitimi Üst ekstremite eğitimi Solunum kas eğitimi Elektrik stimülasyonu

Uzun süreli YBÜ de kalan kritik hastalar Tedavi grubu n:26 20 dk yatakta bisiklet çevirme: Pasife çevirme, Akti tif çevirme Fizyolojik yanıtlar ve klinik bulgulara göre direnç ayarlaması Kontrol grup n:28 YBÜ de minimum 5 gün

Ölçümler YBÜ ve hastanede kalma Fonksiyonel kapasite Berg Balance Skalası sitting to standing Fonksiyonel Ambulasyon kategorileri Fiziksel fonksiyon SF-36 Kas kuvveti Quadriceps kuvveti (MicroFET) Egzersiz kapasite 6-dakika yürüme test mesafesi YBÜ den taburculuk X X X Hastaneden taburculuk X X X X Burtin C, AJRCCM 2007

Hastalar MV > 14 gün n=39 Kontrollü alt & üst ekstremite egzersiz programı (n = 20) Standart bakım Mobilizasyon (n = 19) 6 hafta, haftada 5 gün Başlangıç 3.hafta 6.hafta

Quadriceps muscle strenght (kg) 7.5 5.0 2.5 0.0 * * * * kontrol grubu tedavi grubu Quadriceps kas kuvveti 1.hafta 3.hafta 6.hafta * p < 0.05 FIM- GYA skoru 12 1.hafta 10 3.hafta 6.hafta 8 6 4 2 * * 0 kontrol grubu tedavi grubu * p < 0.05 GYA-FIM

Dirençli eğitim KOAH AE Yaş: 67 yıl FEV1: % 44 QKK: % 80 Dirençli eğitim + genel fizyoterapi (n=8) 9 gün - yatan hasta - 8 seans Genel fizyoterapi (n=9) Probst, ERS 2005.

Üst ekstremite eğitimi Desteksiz üst ekstremite aktivitesi VO 2, VCO 2, VE KH Dispne YSK aktivitesi Hiperinflasyon Torakoabdominal asenkronizasyon Celli B. Clin Chest Med 1994.

Üst ekstremite eğitimi Destekli : kol ergometresi Desteksiz: Teraband & ağırlık Egzersiz kapasitesi Egzersiz periferal kas yorgunluğu Egzersiz dispnesi

ÜEEgz + NIV Egzersiz endurans süresi Oksijen düzeyi Dispne algılaması Algılanan efor düzeyi

Egzersiz MV dan ayrılmayı kolaylaştırır. Oksijenasyonu Kas kuvveti & enduransı Fonksiyon IL-6 anti-inflamatuar mediatörlerin plazma konsantrasyonlarında C reaktif protein Vasküler inflamasyon

24 hasta (50 gün YBÜ) Grup I mobilizasyon Grup II elektrik stimulasyonu + mob 4 hafta 20 seans

5 4 3 50 * * * 20 15 10 5 * Kas kuvveti Transfer (gün) 2 1 0 * p<0.05 AKTĐF AKTĐF + EL. STĐM. 0 Zanotti, Chest 2003.

Elektrik stimulasyonu Düşük voltaj-düşük frekans stimulasyonu Geçiş süresi: 200-400µ s Stimulasyon frekansı 8-50 Hz Akım şiddeti Frekans 3-5 gün Süre: 4-6 hafta Periferal kas kuvveti Egzersiz kapasitesi Uyluk çevresi Tip 2 lif enine kesiti Tip 1 lif enine kesiti Yorgunluğa direnç Roig & Reid. Respir Med 2009 Clini & Ambrosino. Respir Med 2005.

Pozisyonlama- Sırtüstü V/Q oranı bağımlı alanlarda fazla Uzun süreli sırt üstü yatış V/Q Perfüzyon korunmasına rağmen sekresyonların birikmesi, pulmoner ödem, kardiyak ve abdominal kompresyon nedeniyle ventilasyon Hipoksemi ve intrapulmoner shunt

Pozisyonlama- Yüksek yatış Aspirasyon pnömonisi riski Ventilatöre bağlı pnömoni 30-45 PaO 2 /FiO 2 Hipotansiyon Travmatik beyin hasarı

Pozisyonlama- Yan yatış Unilateral akciğer hastalığı Hemodinamik stabiliteye bağlı Sağlam taraf altta yan yatış PaO 2 Pulmoner apse Pulmoner hemoraj

Pozisyonlama- Yan yatış Bilateral akciğer hastalığı? Gaz değişimine etkisi? Hemodinamik stabilite

Pozisyonlama: Yüzükoyun Akut solunum yetmezliği ARDS Đlk olarak 1974 yılında Travma-cerrahi Gastroösefagial reflü

Pozisyonlama: Yüzükoyun Akciğer kompresyonu Göğüs duvarı ve akciğer mekanikleri daha eşit transpulmoner basınç yaratır. Akciğer perfüzyonu daha homojen Dorsal akciğer alanlarının katılımı Đntrapulmoner shunt Sekresyonların atılımı V/Q

Pozisyonlama Önerilen her 2 saatte bir Klinikte ortalama 4-8 saatte bir??? Zaman eksikliği/personel eksikliği Ek faktörler: Hemodinamik instabilite/ağrı/hasta toleransı

Pozisyonlama: kinetik terapi Sürekli lateral rotasyon ( 40 ) 6-8 tur/ saat, >18 saat/gün Atelektazi Sekresyon birikimi VAP MV süresi YBÜ süresi

YBÜ de egzersizin izlenmesi ve değerlendirilmesinde güvenlik Đstirahat KH <% 50 (KHmax) PaO 2 /F I O 2 >300 SpO 2 >% 90, <% 4 azalma KB <% 20 Ateş <38 C Solunum paterni EKG normal, göğüs ağrısı Ø Nörolojik, ortopedik sistem & hasta bağlantılarında değişiklik Güvenli bir çevre Deneyimli bir ekip Fzt klinik kararı Denehy & Berney. Phys Ther Rev 2006.

Kanıta dayalı sonuçlar Aktivite Modalite kanıt düzeyi MV dan Ayırma TĐP C/D Mobilizasyon Göğüs Fzt Kas eğitimi Postür Ekstremite egzersizleri DRT MH Perküsyon /vibrasyon Respiratuar kaslar Periferal kaslar ES C D B-C B-C C C B-C B Consensus statement Physiotherapy in critically ill patients

Teşekkür ekkür ederim