DOGUŞTAN PES EQUjNO-VARUS'DA AYAK PARMAK FLEKSÖR KASLARıNIN VARUS NÜKSÜ ÜZERiNDEKi ETKiLERi



Benzer belgeler
Patolojik yürüyüş ve özellikleri 4. hafta. Prof.Dr. Serap Alsancak Ankara Üniversitesi

Konjenital Vertikal Talus

ANATOMİ ALT TARAF KASLARI. Öğr. Gör. Şeyda CANDENİZ

KİNEZYOLOJİ ÖĞR.GÖR. CİHAN CİCİK

İNSAN ANATOMİSİ ve KİNESYOLOJİ

Dr. Ayşin ÇETİNER KALE

Gelişen en Olguda Mentamove ile Tedavi

AYAK BILEĞI ORTEZLERI

2) AYAK DEFORMİTELERİ ve ORTEZLERİ

Uyluk ön bölge kasları; musculus iliopsoas, musculus sartorius (terzi kası), musculus quadriceps femoris, musculus tensor fasciae latae dır.

Giriş. Anatomi. Anterior kompartman BACAK YARALANMALARI. Tibia. Fibula

Alçılama sonrası izlem, sonuçlar ve nüksler

KİNEZYOLOJİ ÖĞR.GÖR. CİHAN CİCİK

Konjenital pe ekino varusun cerrahi tedavisi

EMG nin Kullanım Alanları ve Uyarılmış Potansiyeller. Uzm Dr Pınar Gelener

Foot Drop Gelişen Olguda EMG Tetiklemeli Elektrostimulasyon (Mentamove Metodu) ile Fonksiyonel İyileşme

Doğuştan çarpık ayak cerrahi tedavisinde abdüktör hallusis tendon gevşetmesinin cerrahi sonrası adduktus deformitesi üzerine etkisi

Düşük ayak deformitesinin posterior tibial tendon transferi ile düzeltilmesi

Doğuştan çarpık ayak (DÇA), muhtemelen en. Doğuştan çarpık ayakta yumuşak doku cerrahisi. Surgical soft tissue treatment in congenital clubfoot

TIP FAKÜLTESİ. Ortopedi ve Travmatoloji Bölümü. Prof. Dr. Eftal Güdemez

TOTBİD Dergisi Sürekli Tıp Eğitimi TTB-STE Değerlendirme Soruları

Ayak bileği ve distal tibia anatomisi

AYAK TIRNAK BATMASININ SEGMENTER MATRÝKS

GONARTROZ UZM.FZT.NAZMİ ŞEKERCİ

Doğuştan çarpık ayaklı olgularda Ponseti yöntemi ile tedavi sonuçları

Pes ekinovarusta Turco operasyonun değerlendirilmesi

TÜRKİYE VOLEYBOL FEDERASYONU 4. KADEME ANTRENÖR KURSU SPOR ANATOMİSİ VE KİNEZİYOLOJİSİ

DEFORMİTE. Sagittal Plan Analizleri (Diz Kontraktürleri) DEFORMİTE (Tedavi Endikasyonlari) DEFORMİTE. Tedavi Endikasyonlari (klinik)

FTR 208 Kinezyoloji II. El bileği III. yrd. doç. dr. emin ulaş erdem

HALLUKS VALGUSU OLAN HASTLARDA MC BRIDE VE CHEVRON YÖNTEMLERININ KARŞILAŞTIRILMASI

HALLUX VALGUS'UN KELLER OPERASYONU ile TEDAViSi VE NETIcELERi

GLUTEAL-UYLUK-BACAK KASLARI LAB İNDEKSİ İÇİN TEORİK BİLGİ. Yüzeysel gluteal kaslar

Do ufltan çarp k ayakl olgularda komplet subtalar gevfletme uygulamalar m z n erken dönem sonuçlar

ALT EKSTREMİTE KLİNİK ANATOMİSİ. Doç. Dr. ERCAN TANYELİ

GEVŞETME ile TEDAVisi

ALT EKSTREMİTEDEKİ FLEP UYGULAMALARI

Anatomi. Ayak Bileği Çevresi Deformitelerinde Tedavi Alternatifleri. Anatomi. Anatomi. Ardayak dizilim grafisi (Saltzman grafisi) Uzun aksiyel grafi

Parsiyel ayak ve Syme protezleri ile yürüyüş bozuklukları ve çözümleri 8.hafta. Prof.Dr. Serap Alsancak Ankara Üniversitesi

Doğuştan Çarpık Ayaklı Hastalarda Ponseti Yöntemi ile Tedavi Sonuçlarımız

ITiYADI OMUZ ÇIKIOININ TEDAVİSiNDE. BRISTCNl YÖNTEMİ SUMMARY. GENEL BİLGiLER DISLOCATION OF SHOULDER ÖZET

OXFORD TIP YAYINLARI. Doğumsal Pes Ekinovarus (Congenital Clubfoot)

Alt extremite kemikleri üst extremiteye uygun olarak sınıflandırılmıştır.

Düşük ayak deformitesinin tibialis posterior tendonunun membran dışı transferi ile tedavisi

Spor Yaralanmalarında Konservatif Tedavi. Prof. Dr. Reyhan Çeliker Acıbadem Üniversitesi

KOMPARTMAN SENDROMU. Patofizyoloji. KS Nedenleri. Ödem

DOGUŞTAN ÇARPıK AYAKTA POSTEROMEDİAL

Alt extremite kemikleri üst extremiteye uygun olarak sınıflandırılmıştır.

Geçİkmİş konveks pes valgusta peritalar gevşetme ameliyatının

YÖNTEMİ İLE TEDAVİLERİ

ÖZGEÇMİŞ VE ESERLER LİSTESİ

PLAN AYAK BİLEĞİ VE AYAK YARALANMALARI. Epidemiyoloji. Anatomi. Anatomi. Ayak Bileğinin Bağları. Ayak Bileği Yaralanmaları

DIFFERENT CORRECTIVE METHODS OF THE TREATMENT MAL-.UNITED UPPER PROXIMAL END OF FEMORAL FRACTURES. ren pek çok vak'a kliniğimize müracaat

Diabetes Mellitus ta Ayak Tendonlarındaki Değişikliklerin Değerlendirilmesi

KOL VE BACAK YARALANMALARI

ELEKTROMYOGRAFİ (EMG) ve SİNİR İLETİ HIZI

TERMİNOLOJİ SAKARYA ÜNİVERSİTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ BİYOMEKANİK DERS NOTU. Doç.Dr. Akın Oğuz KAPTI

AYAK BİLEĞİ LATERAL LİGAMENT YARALANMALARI TEDAVİSİ VE KLİNİK DENEYİMLERİMİZ

MESLEKİ TUZAK NÖROPATİLER DR. AYŞEGÜL ÇUBUK NÖROLOJİ UZMANI TC. SAĞLIK BAKANLIĞI İSTANBUL MESLEK HASTALIKLARI HASTANESİ

HALLUKS VALGUS TEDAVÝSÝNDE UYGULADIÐIMIZ PROKSÝMAL METATARSAL KRESENT OSTEOTOMÝ SONUÇLARIMIZ

Düşük ayak deformitesinde posterior tibial tendon transferi

TALİPES EQUİNOVARUS LU HASTALARDA PONSETİ YÖNTEMİ İLE TEDAVİ SONUÇLARI

Primer ve sekonder Tendon onarımları

Tibialis posterior tendon disfonksiyonunda ev egzersiz program ve fizyoterapist denetimli rehabilitasyonun karfl laflt r lmas

VÜCUT EKSENLERİ ve HAREKET SİSTEMİ

DİYABETİK AYAK ENFEKSİYONLARININ KLİNİK SINIFLANDIRMASI

TORAKOLOMBER VERTEBRA KIRIKLARI. Prof.Dr.Nafiz BİLSEL VERTEBRA KIRIKLARI 1

29 Ekim 2015, Perşembe

Do ufltan çarp k aya n Ponseti yöntemi ile tedavisi

Bu çizgi 4 referans noktadan geçer: Bu çizgi 4 referans noktadan geçer: Skapula Çizgisi

Göğüs Cerrahisi Hakan Şimşek. Journal of Clinical and Analytical Medicine

Çocuk Femur Diafiz Kırıklarının Konservatif Tedavisi

Pes planovalgus deformitesi, çocukluk çağında

Yürüyüşün Kinetik ve Kinematiği

Doğuştan pes ekinovarus tedavisinde yumuşak doku

İliotibial Bant Sendromu

TARSAL KOALİSYONLU HASTALARIMIZDA CERRAHİ TEDAVİ SONRASI ORTA DÖNEM SONUÇLARIMIZ

KASLAR (MUSCLE) 6. HAFTA. Yrd. Doç. Dr. Kadri KULUALP Yrd. Doç. Dr. Önder AYTEKİN

BİR OLGU NEDENİYLE CLEIDOCRANIAL DYSOSTOSIS

İhmal edilmiş yetişkin çarpık ayak deformitesinin tedavisinde tek seansta yapılan üçlü artrodez ve posteromedial gevşetmenin orta dönem sonuçları

KAS Klinik Önem. Doç.Dr.Vatan KAVAK

DÜZCE TIP DERGİSİ DÜZCE MEDICAL JOURNAL

Tarihçe 4. Ayak Bileğinin Anatomisi 5 Talus 6 Distal Tibia 6 Distal Fibula 7 Eklem Kapsülü 8 Ayak Bileği Bağları 8 Ayak Bileği Çevresindeki Yapılar 10

Aşil tendon ve yumuşak doku defektinin rekonstrüksiyonunda serbest radial önkol flep transferi: Olgu Sunumu

Tibia Hemimelisi. Lokman Karakurt* Şekil 1. Tibia hemimelisinde Jones sınıflaması.

../fl lzmfd -=:4!'p..!:fa/uaıı Ortopı,U v. Tr2vmatoloj!

Giriş Güncel cerrahide tanı ve tedavi planlamalarında ultrasonografinin önemli bir yeri bulunmaktadır. Ultrasonografinin cerrah tarafından gerçekleşti

T.C. HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

DİZ MUAYENESİ. Prof. Dr. Bülent Ülkar Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Spor Hekimliği Anabilim Dalı

Greftler ve Flepler. Doç. Dr. Burak KAYA. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi A.D.

ilkokul Öörencilerfnde Çe itli Konjenital Malformasyonların Görülme Sıklığı

Distal Radio Ulnar Eklem Yaralanmaları. Doç. Dr Halil İbrahim Bekler

Atletlerde posterior tibial tendon disfonksiyonu

Tam subtalar gevfletme uygulanan do ufltan çarp k ayaklarda tarsal kemiklerin yap sal de ifliklikler aç s ndan incelenmesi

Lateral ayak bile i ligamanlar n n Colville tekni i ile geç dönem rekonstrüksiyonu

Primer TDA da iyi sonuç için basamaklar

Patolojik yürüyüş ve özellikleri (uygulama ve beyin fırtınası) 5. hafta. Prof.Dr. Serap Alsancak Ankara Üniversitesi

PELViK OSTEOTOMlLERIN BAŞARısızlıK NEDENLERi (+) OZET

KASLAR HAKKINDA GENEL BİLGİLER. Kasların regenerasyon yeteneği yok denecek kadar azdır. Hasar gören kas dokusunun yerini bağ dokusu doldurur.

BİR MAKRODAKTİLİ VAKASI* Savaş GÜNER 1, Mehmet Fethi CEYLAN 2, Şükriye İlkay GÜNER 3, Ali Murat KALENDER 4, Hayati AYGÜN 4.

Transkript:

DOGUŞTAN PES EQUjNO-VARUS'DA AYAK PARMAK FLEKSÖR KASLARıNIN VARUS NÜKSÜ ÜZERiNDEKi ETKiLERi (ELEKTROMiVOGRAFiK ÇALIŞMA) Selçuk r,illa Korkut YALTKAYA Sobrl NARMAN ÖZET Doğuştan Pes Equino-varus nükslerin. etken olan tibialis anterior, tibialis posterior ve peroneal kas gruplarının etkenliği bilinmektedir. Biz bu yazımızda, üzerinde fazla durulmayan ayak parmak fleksör kaslarının, özellikle fleksör hallusis longus'un (F.H.L.) varus nüksünde,sorumlu olabileceğini elektramiyografik (EMG) çalışmalarıyla ortaya koymaya çalıştık. Bu çalışma, 1971-1973 yılları arasında GATA'da 12 si normal, 16 Si Pes equino-varus ve 13 ünü Evans ameliyatının kendi modifikasyonlarımızla tedavi etmiş olduğumuz 41 ayakta yapılmıştır. Sonuç olarak bu iki kasın da pes equino-varusun cerrahi girişimlerinde Z plastiyle uzatılmalarını önermekteyiz. G i Ri ş : DOğuştan pes equino-varus deformitesi konservatif veya cerrahi yolla tedavi edilebilen, bir deformiteler kompleksidir. Her iki tedavi metodunun da belirli oranlarda nüks sebepleri ve yüzdeleri vardır. Bunlar arasında ayağın major kasları sayılan tibialis anterior, tibialis posterior, peroneal grup ve, Aşil kasları arasındaki ilişki ve nükse sebep olma yönleri genellikle bilinen konulardır. Ayak parmak fleksörlerinin doğuştan pes equino-varustaki etkileri üzerinde fazla eğilinmemiştir. Bu konuda bazı otörler (10,14). medial gevşemeler esnasında bu iki tendonu ayak plantarına kadar iyice serbestleştirip kılıflarını eksize etmeyi, ALLDRED (2) yalnızca 'u uzatmayı, bir kısmı (3) kesmeyi savunurken, bazıları da (8,9,13) her iki tendonun uzatılması gereğine değinmişlerdir. ABDEL-RAZAK (1) birleştirilmiş tekniğinde tibialis posterioru ayak dışına transfer ettikten sonra, inversiyon şeklinde ortaya, çıkan nükslerle, zayıf pereneallere karşı kuvvet kazanan kasını sorumlu tutmuştur. ATTENBOROUGH (4) bu kez 1972 deki makalesinde 14 ayakta medial gevşetmeye ek ola- Gül. As. Tıp Ak. Ortopedi ve Travmatoloii Kliniği Doçentl.. Ankara Üniv. Tıp Fak. Nöraloii Kliniği Doçenti... Hacettepe Üniv. Tıp Fak. Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Kliniği Doçenti 7

rak 'un invertör etkisini ortadan kaldırmak ve peroneal kos kuvvetini takviye etmek için bu kası peroneus brevise transfer etmiştir. Bu fikirlerden anlaşılacağı üzere ve fleksör digitorum longus i) koslarının nüks vak'alardaki rolü ortaya konulmak istenmiş, üzerinde bazı işlemler yapılmış, fakat kesin ve sabit bir sonuca varılamamıştır. Biz bu amaçla bu iki kasın normal, equino-varus ve tedavi edilmiş equino-varuslu ayaklarda EMG çalışmalarıyla invertör etkilerini saptamaya çalıştık. MATERVEL: Materye/j normal, doğuştan pes equino-varuslu ve bunlarda tekniğimi uyguladığımız yani, ameliyatla düzeltmiş olduğumuz üç farklı ayak grubu teşkil etmektedir (Tablo: I).,-,. NORMAL '", '-_._ DOCUŞTAN PES EQUiNO VARUS AMEıiYAT EDiLMiş PES EcuiNO VARUS -- TOPL AM - -. - - TABLO i ; i f,'. VAKA SAYıSı.. 6 12, 9 'zi -. - - _.! \, -T. --- r, TOPLAMı AYAK SAY ısı -.-- 12 16 13 41 - METOD: Bu bölümde ilkin EMG hakkında kısa bir uygun bulduk. genel bilgi vermeyi ]== 1J1J TEYP. YAZDıRıcı Resim: 1 - EMG calşmasının şematik görünümü.

Bir kasın gerçek fonksiyonu, kasılması esnasında açığa çıkan elektriki potansiyellerin saptanmasıyla mümkündür. Nörofizyolojik araştırmalar tam istirahat anında kas veya sinir liflerinin herhangi bir elektriki potansiyel açığa çıkarmadığını göstermiştir. EMG çalışmalarının esası kas veya sinir dokusundaki elektrik i aktiviteleri yeterli derecede büyüterek katod ışınlı ossiloskopda gösterme esasına dayanır (Resim: 1). Elektromiyografi cihazında. bir preamplifikatör ve buraya bağlı amplifikatörler mevcuttur. A.yrıca amplifikatörler katod ışınlı ossiloskopa, hoparlöre', vasıtasıyla istenilen kastan alınan elektriki potansiyel önce preamplifikatöre gelir. Buradan amplifikatörlere sevkedilerek yeterli büyütme sağlandıktan sonra katod ışıniı ossiloskop görülür. Bu görüntüyü fotoğraf filmine kaydetmek, hoparlörde sesini dinlemek mümkün olduğu gibi. teyp ve yazdırıcı aracılığıyla da tesbit etmek mümkündür (5,12). lt----.....,.... "'n. "' J...... "..,emif'\.,ı.--- ".IO." '\ " If'-'. " Resim: 2-9

Calışmalara başlamadan' önce bir seri kodavroda ve koslarının topoğrafik durumları incelendi. Bu iki kasın ve tendonlarının lokazisyonu şöyleydi: Triseps surae, yapışmış olduğu, femur kondil/eri arka yüzünden kesilerek aşağı doğru devrildiğinde, ayağa uzanan fleksör kos grubu ile karşılaşılır. (Resim: 2) de görüldüğü gibi, bu grupta ortada tibialis posterior kası bulunur. Bu kasın dışında, iç tarafında ise yer alır. Her iki kos do ciltaltına oldukça yakın durumda olup bacak 1/3 distal ve 1/3 orta birleşme yerinde tendanlaşarak, talus arkasından, iç mallealün arka ve altından geçerek ayak pormakıarına uzanırlar (11). Bu çalışmalar sonunda, bacoğın 1/3 orta bölümüne yakın bir yerden fibula. arkası palpe edilip buradan konsantrik iğne elektrodu dikey olarak 1,5-2,5 cm sokulduğunda kasıno girilir. iğneleri n uzunluğu vak'anın yaş ve cilt altı yağ dokusunun durumuna göre ayarlonır. Aynı şekilde, bu kez bacak 1/3 orta bölümüne yakın bir yerden tibia arka kenarı palpe edilerek kasıno girilir. Bu maksatla iki ve üç konallı Disa EMG cihazı kullanıldı. Koston elektriki potansiyel/eri olmak için de 13K0812 numaralı konsantrik iğne elektrodu tercih edildi. Bu sebeple cildin rezistansı ve civar kaslordon gelen aktivite de önlenmiş olur. I.ci Grup: Normal Ayaklar Önce sağlam 6 şahısta her iki ayakta ve koslarının fonksiyonları incelendi. Bu gruptaki vak'alar yetişkin şahıslordı. Yaşları 20-42 arasında olup ortalama 28 di. Yapılacak işlem kısaca şahıslara anlatılarak inceleme esnasında ayak ve ayak parmaklarını ne şekilde hareket ettirecekleri kendilerine öğretiidi. Bu şahıslarda \ 100 f-lv. 200 m. son. Resim: 3-A - Normal ayakta istirahat örneği. 10

iğne elektrodu kasa- yerleştirildikten sonra, ayak nötral durumda ve tam istirohatteyken ve kasından (Resim: 3-A) da görüldüğü gibi tam bir izoelektrik çizgi elde edildi. 1100 200 m. Resim: 3-8 - Normal ayakta kontraksiyon örneği.!l V. san. i 100!lV. 200 m. san. Resim: 3-C - Normal ayakta inversiyon zorla ması örneği. 11

Ayak parmakları istemli olarak fleksiyona getirildiğinde, ossilos I<opda normal motor ünite olan 'da 1,7 mv., 'da 1,5 mv. amplitüdünde aksiyon potansiyelleri elde edildi (Resim: 3-B). Bu kez ayak parmal<ları pasif olarak dcrsal fleksiyona getirilip, bu iki kasın fleksiyon fonksiyonu crtadan. kaldırılarak ayak ;ılantar fleksiyon ve inversiycna zorlandığında (Resim: 3-C) de görülen örnek elde edildi. Il.ci Grup: Equinc.. Varuslu Ayaklar. Bu grupta 12 vak'adaki 16 ayak ameliyat öncesi EMG incelenmesine tabi tutuldu. Bu gruptaki hastalarımızın ortalama yaşı 5 yıl olup, 2-10 yıl arasında değişmekteydi. Pek çoğu işbirliğine müsait olmadıklarından ayakta ve ayak parmaklarında istemli hareketler ayağın bir iğne ile stimüle edilmesiyle sağlandı. Bu vak'alarda her iki kasın istirahatte, kontraksiyonda ve invarsiyon zorlamasında EMG incelemeleri yapıldı. (Resim: 4-A) da görüleceği üzere de 550 fıv. 150 200 m. Resim: 4-A - Equina-varuslu ayakt asitirahat örneği.!av. san. ve de 175 ij.v. amplitüdünde ve normal ayaktakinin aksine her iki kasda da istirahat anında elektriki potansiyel saptandı. Ayak parmakları üstten ve ayak dış taraftan bir iğne ile uyarılıp parmakların fleksiyonu sağlandığında (Resim: 4-B) deki örnekte görüldüğü gibi, 'da 2 mv. ve 'da 1,5 mv. amplitüdünde aksiyon potansiyelleri elde edildi. Ayak parmakları, dolayısiyle ve kaslarının fleksiyon fonksiyonu önlenip, ayak inversiyona zorlandığında (Resim: 4-C) de görülebileceği gibi 'da 1,09 mv. ve 'da 120 flv, amplitüdünde aksiyon potansiyelleri alındı.

200 m. 1100 IV. san. Resim: 4-9 - Equina-varuslu ayakta kontraksiyon örneği. DL Resim: 4-C - 1300 200 m. f'v, son. Equino-varuslu ayakta inversiyon zorlaması örneği. Bu 12 vak'adan 9 vak'aya (13 ayak) crtalama 6 ay sonra kendi ameliyat tekniğimiz uygulandığında hem istirahatte hem de ayqk inversiyon ve plantar fleksiyondayl<en aynı kaslara EMG incelemesi ya;)ıldı. 13

IIl.cü Grup: Ameliyat edilmiş ayaklar (Resim: S-Al da görüleceği gibi tam istirahatte, ameliyat sonrası gerek 'da ve gerekse kaslarının elektriki aktiviteleri izoelektrik hattına cok yaklaşmış olarak saptandı- (Resim: 5-C) de inversiyon zorlama örneğinde de her iki kasın invertör fonksiyonları izoelektrik hattındadır. Bu da bize konumuz olan kasların ameliyat sonrası spontan olarak istirahat aktivitelerinin ve invertör etkilerinin elemine edildiğini göstermektedir. 150 J.tV. 200 m. san. Resim: 5-A - Ameliyat edilmiş ayakta istirahat örneği. Ameliyat edilmiş 13 ayakta (Resim: 5-B) de görüldüğü gibi. ayak ve ayak parmakları fleksiyondayken 'da 0,9 mv. ve 'da 0,85 mv. amplitüdünde elde edilen elektriki potansiyeller bu kasların fleksör kuvvetinde bir kaybın mevcut olmadığını göstermektedir. Kaslar istemli kontraksiyonda gene vazife görmekte, fakat parmakıara fleksiyon yaptırmaktadırlar. bu kez yalnız 1500 200 m. J.tv. Resim : 5-B - Ameliyat edilmiş ayakta kontroksiyon örneği. san. 14

1100!-l\" 200 m. san. Resim : 5-C - Ameliyat edilmiş ayakta initersiyon zorlaması örneği. Resim: 6-A - al Tibialis posterior tendonu, bı Fleksör Hallucis longus, ci Damar sinir paketi. Resim: 6-B - ai Tibialis posterior tendon u ke ilmiş durumda, bı Fleksör hallucis langus, cl Damar sinir paketi. Fleksör hallucis longus tendonu pens ile ' cekildiğinde ayak önünün inversiyono geldiği görülmektedir. TARTIŞMA: Yazımızın giriş bölümünde belirttiğimiz gibi, ve kaslarının üzerinde birtakım işlemler ameliyat bulgusu olarak veya gee takip sonucunda yapılmıştı. Bu bulguların kesin ve sabit olmadığını da belirtmiştik. 5

Calışmalarımızda cilde tatbik edilen yüzeyel ve konsantrik iğne elektradlarından, ikincisini cildin direncini yenmek ve doğrudan doğruya kasa girebilmek amacıyla tercil, ettik. Konsantrik iğne elektrodlarının bir üstünlüğü de, iğnenin ucunda bulunan aktif komponentinin ortalama 0,5 mm çevresindeki potansiyelleri iletmesi, inaktif olan kortıponentin 'komşu kaslara temas etse bile aktiviteyi iletmemesidir. Elde ettiğimiz sonuçlar oldukça enteresandır. Normal ayaklarda istirahatte bu kaslardan hiçbir aksiyon potansiyeli alınmazken, equino-varuslu ayaklarda 'de 175 f-lv. amplitüdünde ve 'de 550 ıv. amplitüdünde aksiyon potansiyelleri kaydettik. Bu durum bize equino-varus deformitesinde bu iki kasın istirahat anında bile aktif kontraksiyona sahip olduğunu göstermektedir. Istemli hareketler esnasında normal ve equino-varuslu ayaklarda her iki kasda elde ettiğimiz aksiyon potansiyellerinde önemli bir fark yoktu. Ayak ;Jarmakları pasif olarak dorsal fleksiyona getirildiğinde ve ayağa istemli inversiyon yaptırıldığında (Bu durumda her iki kasın fleksör fonksiyonu ortadan kaldırılmaktadır) normal ayaklarda çok zayıf aksiyon potansiyelleri alındığı halde, equino-varuslu ayaklarda 'de ortalama olarak 1,09 mv. ve 'de 120 f-lv. amplitüdünde aksiyon potansiyelleri alındı. Bu bize 'da daha fazla olmak üzere ayağın varus ve adduksiyonundan dolayı iki kasın da invertör görev yaptığını göstermektedir. Ameliyat sonunda bu kaslardaki değişiklikleri gene EMG çalışmalarıyla araştırdık. 13 ayaktaki çalışmalarımızda artık istirahatte bu iki kastan aksiyon potansiyelleri saptayamadık. istemli hareketteki potansiyeller ise normal ayaktakiler gibiydi. Demekki tendonların serbestleştirilmesi, kılıfların eksizyonu ve Z plastiye' uzatılmaları kaslardaki istirahat anındaki devamlı aktif kontraksiyonları ve invertör etkilerini önlemiş olmaktadır. Bu tendonlara ait ameliyat bulgularımız da EMG çalışmalarını destekledi. (Resim: 6-A, Resim: 6-B) de görüldüğü üzere uyguladığımız tekniğin medial gevşetme bölümünde tibialis posterior tendonu uzatılmıştır. tendonu bir pensle çekildiğinde ayak parmaklarının fleksiyonu yanısıra, ayak bütünüyle varusa da gelmiştir. Bizim bu ameliyat bulgumuz FRIED'in (6) tibialis posterior tendonu için yaptığı çalışmaya benzemektedir. Literatürde bu iki kas üzerinde EMG çalışmalarına rastlayamadık ancak bazı yazarlar peroneal ve tibialis anterior kaslarında çalışmalar yapmışlardır (4,7,16). TACHDJIAN (15) kitabında kası için "Ayağın sekonder invertörüdür" deyimini kulanmakla fikirlerimizi kanıtlamış olmaktadır. 16

SUMMARY Role of the Foot Toe Flexors Upon the Recurrence In Congenltal Club-Foot Defarmity (An Electromyographyc Study) The role of the anterior tibial, pa terior libial and peroneol muscules upon the recurrence of the club-foot is well known. We have tried to reveal by EMG studies, that the flexor muscules of the toes of the foot es pecially, long flexor of the 'big tae which were not developed sufficiently, may be responsible for varus recurrence. This study, have been performed ' between the years of 1971-1973. Of the 41 feet 12 were normal, 16...,ere congenital ' ' club-foot and 13 tr ated club-foot, operated on. by ours own modificatio s. Subsequently, we are advised that the mo muscules should be lenghtened by.. '.. Z plast in the surgical procedures of the. LITERATÜR." 1 - ABDEL RAZAK, A. : Surgical Treatment of Club Foot in Chjldren Combined with Tibialis Posterior Transplant; Egypl. Orthop. J., 1:29, 1966. 2 - ALLDRED, A. J.: Early Surgery for the Correction of Congenital Club Foot; N. Zealand M. J., 65:665, 1966. 3 - ATTE OROUGH, C. G.: Severe Congenital Talipes Equinovarus; J. Bone and ' Joint Surg., 48-B:31-39, 1966. 4 - ATTENBO ROUGH, C. G. Early Posterior Soft Tissue' Release in Severe Conge ital Talipes Equinovarus; Clinical 0rthopaedics 84:7-1-78, 11l72. 5 - COHEN, L. H., BRUMLlK, J.: A Manuel of ElectroneUr'9myc;ıgraphy, 3.170, Hober Medical Division, 1969. 6 - FRIED, A. : Recurrent Congenital Club Foot; The Role of the M. Tibialis POsterior in Etiology and T' 7 - GARTLAND, J. J. : Posterior Tibial Transplant in the Surgical Treatment of Recurrent Club Foot; J. Bone and Joint Surg., 46-A:1217-1225, 1964. 8 - HANDELSMAN, J. E. : The Surgical Treatment of Club Foot in'later Childhood; Scqt 12, Part II, 553, 9-13 Ocl. 1972, Israel. 9 - HENSSG.E, J., ALLMELlNG, W. : Therapeutic Experiences in Gongenital Flqt foot wi.th Vertical Talus; Arch. Orthop. U. Unfall-Chir. 59:74-78. 1966. 10 - HERSH. A. : The Role of Surgery in the Treatment of Club Feet; J Bone and Joint Surg.. 49-A:1684-1696. 1967. 11 - HOLLlNSHEAD : Functional Anatamy of the Limb and Back; Second Edition. 299-318. W. B. Saunders Co.. London 1960. 12 - MAYO CLlNIC : Clinical Examinations in Neurology. 287-318. Saunders Co. 1960. 13 - SEYFARTH. H. and BEHRENS. H.: Beirog zur Klumpfussoperation nach Scheel; Zschr. Orthop. 96:70. 1962. 14 - TURCO. V.: Surgical Correction of the Resistant Club Foot; J. Bone and Joint Surg. 53-A:447-496. 1971. 15 - TACHDJIAN. O. M. : Pediatric Orthopedics. Vol. II. 1972 Saunders Co. Philadelphia. London. Toronto. 1975. 16 - VESELY. D. G.: The Study and Treatmlilnt of Idiopathic Talipes Equino Varus-A Gentle Art; Clinical Orthopaedics. 84-2-3. 1972. / 7