nceleme / Review Memenin Duktal Karsinoma n Situ Hastal ve Güncel Tedavi Yaklafl mlar Ahmet Nuray Turhan Bak rköy Dr. Sadi Konuk E itim ve Araflt rma Hastanesi, Genel Cerrahi Klini i, stanbul ÖZET Memenin duktal karsinoma in situ hastal ve güncel tedavi yaklafl mlar Meme lezyonlar aras nda duktal karsinoma in situ (DK S) en çok tart fl lan konudur. Görüntüleme teknolojilerindeki geliflmeler, patolojik alt tiplerinin daha iyi tan mlanmas, tedavi seçeneklerinde yelpazenin çok genifl olmas yla, standartlar n belirlenmesi kolay de ildir. Meme kanseri bütün olarak gözönüne al nd nda, bunlar n içinde en h zl artan patolojinin DK S oldu u görülür. nvaziv meme kanserinde öncü lezyon gibi görünse de, sadece biyopsi yap lm fl ve tam olarak ç kar lmam fl, sonras nda tedavi görmemifl hastalarda %40 oran nda invaziv meme kanseri geliflir. Buna ilave olarak DK S örneklerinde yaklafl k %10-25 oran nda invaziv kanser bulunur. Tan yöntemleri aras nda mammografi de erini korurken, MR daha s k kullan lmaya bafllanm flt r. Core biyopsi öne ç kmakta ve izotop ile tümör iflaretleme gündemdedir. Tedavide mastektomi ve meme koruyucu tedavi (MKC) yayg n olarak kullan lmaktad r. Bir çok hasta için faydas kan tlanm fl olmas na ra men, radyoterapi (RT) en çok tart fl lan konulardan biri olmaya devam etmektedir. Bu nedenle klinik, patolojik ve hasta ile ilgili risk faktörleri de erlendirilerek, DK S de tan dan tedaviye güncel yaklafl mlar gözden geçirilmifltir. Anahtar kelimeler: Meme lezyonu, duktal karsinoma in situ, mastektomi, meme koruyucu cerrahi, radyoterapi ABSTRACT Ductal carcinoma in situ of breast and current management Ductal carcinoma in situ (DCIS) is one of the most debatable entities among breast lesions. It is difficult to standardise the management due to improvemenents in imaging studies, better definition of pathological subtypes, wide spectrum of treatment modalities. Although it seems to be a precursor lesion for invasive breast ca, in patients with merely biopsy performed or untreated after ineffectively resection, invasive breast cancer develops in 40%. Moreover, in 10-25% of patients with DCIS, invasive breast cancer is also defined. Mamograpy is stil the choice of diagnosis, although magnetic resonance imaging (MRI) has been widely used. Core biopsy and radioisotope/dye techniques for tumor identification is also gaining acceptance. Mastectomy and breast conserving surgery (BCS) are widely used in treatment. Radiotherapy in treatment is still one of the most debatable subjects among authors although the benefits are proven. Due to multimodality of treatment options current management of diagnosis and treatment of DCIS is reviewed with the light of the literature. Key words: Breast lesion, ductal carcinoma in situ, mastectomy, breast conserving surgery, radiotherapy Bak rköy T p Dergisi 2009;5:1-5 Yaz flma adresi / Address reprint requests to: Ahmet N. Turhan Bak rköy Dr. Sadi Konuk EAH, Genel Cerrahi Klini i, stanbul Telefon / Phone: +90-212-414-7159 Elektronik posta adresi / E-mail address: ahmetnturhan@gmail.com Gelifl tarihi / Date of receipt: 14 Aral k 2008 / December 14, 2008 Kabul tarihi / Date of acceptance: 5 Ocak 2009 / January 5, 2009 G R fi DK S, memenin duktuslar içinde ço alan kanser hücrelerinin bazal membran geçmeyerek oluflturduklar patolojidir. Ayr ca noninvaziv meme kanseri, intraduktal kanser, preinvaziv meme kanseri olarak da adland r lmaktad r. Amerika Birleflik Devletleri nde her y l yaklafl k 60.000 yeni DK S teflhis edilmektedir. Bu nedenle meme kanserinin en h zl artan alt tipidir (1). DK S, invasiv meme kanserinin ( MK) öncü lezyonu veya belirteci olarak kabul edilir. Ayn risk faktörlerini tafl rlar. Bununla birlikte postmortem çal flmalarla DK S in invazyon yapmadan kalabildi i gösterilmifltir. Her ikisi aras nda ortak kromozomal de ifliklikler bulunmufltur. DK S geliflme modeline göre hiperplaziden invaziv meme kanserine ( MK) giden do al bir süreç vard r. Bu süreç içinde DK S i bir sonraki ad m MK dir (1,2,3). DK S nin tan ve tedavisinde kritik konulardan en önemlisi, yaklafl k %10-25 oran nda efllik eden MK ortaya koymakt r. kincisi ise erken tan ve tedavi ile MK geliflmesini engellemektir. Tan Geçmifl y lllarda memede kitle, Paget hastal, kanl meme bafl ak nt s ile tespit edilebilen DK S, 1978 y l nda Bak rköy T p Dergisi, Cilt 5, Say 1, 2009 / Medical Journal of Bak rköy, Volume 5, Number 1, 2009 1
Memenin duktal karsinoma in situ hastal ve güncel tedavi yaklafl mlar yeni teflhis edilen meme kanserinin %1 inden azd. Hastalar n ço unda benign biyopsi örneklerinde tesadüfen rastlan rd. Kitle tespit edilen ve DK S tan s alan hastalar n yaklafl k? ünde invaziv kanser saptan rd. Günümüzde mammografinin yayg n kullan m ile DK S tan s meme kanserleri içinde %20 den fazlad r. Ayr ca klinik teflhiste farkl l k oluflmufltur. Buna göre güncel DK S teflhisinde %90-95 oran nda mammografik mikrokalsifikasyon varken, %5-10 oran nda memede kitle veya meme bafl ak nt s bulgular ile teflhis konulur (1-4). Üstelik mammografik tarama ile meme kanserine ba l ölümler %30 oran nda azalt labilmifltir. Meme kalsifikasyonlar n n ço u bening kalsifikasyonlard r, ancak özellikle 1mm den küçük kalsifikasyonlar erken meme kanserinin en duyarl bulgusudur. DK S lar n %70-80 i sadece mikrokalsifikasyonlarla belirti vermektedir. Ayr ca mikrokalsifikasyonla birlikte meme kanseri bulunan hastalar n %80 i DK S dir. Mammografide mikrokalsifikasyon saptanm fl hastalar n %80 ninde yumuflak doku anormalli i bulunmaz. Mikrokalsifikasyon tipleri, fokal veya yayg n, düz ve dallanan veya ince granüler tipte olabilir (3,5). Son zamanlarda DK S tan s nda MR kullan m h zla artmaktad r. MR da DK S tan s koyma oranlar %67 ile %100 aras nda de iflmektedir. MR, DK S tespit edebilmiflse, hastal n bulundu u alanlar göstermede MR n, mammografiden daha üstün oldu una dair k smi bir konsensus oluflmufltur (6,7,8). nce i ne aspirasyon biyopsisi ( AB), stereotaksik core biyopsi (SCB), ultrasound rehberli inde biyopsi (UGB), vakum yard ml biyopsi (VYB) ve tel ile ifleretleme (T ) yaparak aç k biyopsi gibi birçok biyopsi tekni i vard r. DK S de AB nin de eri k s tl d r. Patolog kanser oldu unu söyleyebilir fakat invazyon olup olmad n söyleyemez. Stereotaksik core biyopsi veya vakum yard ml biyopsi ile daha iyi tan konulabilir. Bununla birlikte mammografide silik olan veya gö üs duvar na yak n olan lezyonlarda ifllem zor olabilir. Yukar da bahsedilen teknikler ile tan konulamam flsa T yap lmal d r. Lezyonun ilk denemede tamam n n ç kar lmas n n önemi kan tland ndan, gerekti inde birden çok tel konulmal d r. Operasyon sürecinde lezyonun mammografisi çekilerek ve orjinal mammografi ile karfl laflt rarak tam olarak ç kar ld na emin olunmal d r. Ç kart lan örnek patolojide incelenerek, gelen bilgilerle kanser tespit edilmiflse veya daha önceki ifllemlerde kanser tespit edilmiflse ve lezyonun s - n rlar nda tümör bulunmam flsa iflleme son verilir. S n r pozitif hastalarda yeniden rezeksiyon yap lmal d r. Tümör kavitesine radyoopak klip konulmas tavsiye edilmektedir (3,5). Patolojik s n fland rmada komedo, solid, kribriform, mikropapiller, papiller alt gruplar vard r. Tedavide önemli bir öngörü olan tümör grade i ayr ca belirtilmelidir. Buna göre düflük, orta derecede ve yüksek grade olarak s - n fland r l r (9). Tedavi Tarihsel olarak bak ld nda mastektomi %100 e yak n lokal kontrol sa lamas yla alt n standart olarak kabul edilmiflti. Bugün bu bak fl büyük oranda de iflmifltir. nvaziv kanserin tedavi seçenekleri olan mastektomi, meme koruyucu cerrahi (MKC), MKC ve radyoterapi (RT) DK S hastal için de geçerlidir. DK S invaziv meme kanserinin öncüsü olarak görülmekle birlikte, hangi DK S nin invaziv kanser olaca bilinemez. Fakat belirli durumlarda invazyon ve nüks tümör için belirli risk faktörleri vard r (6,10). Mastektomi: Mastektomi ortalama %98 tam kür sa lar. Bu durum DK S nin büyük ve muayene veya sadece mammografi ile tespit edilmifl olsun veya olmas n, DK S nin hangi patolojik tipi olursa olsun geçerlidir. Mastektomi sonras lokal nüks iki flekilde aç klanabilir: 1. nvaziv kanser gözden kaçm flt r. DK S nin çap büyüdükçe ve nonkomedo kanserlere göre komedo tiplerde invazyon daha s k görülmektedir. 2. Mastektomi flepleri alt nda kalan meme dokusundan kanser geliflmifltir (11). Mastektomi savunanlar n bir di er dayanaklar ise hastal n multifokal ve multisentrik olma özelli idir. Ayr ca yukar da bahsedildi- i gibi yakalanmam fl gizli invazyon alanlar n n bulunabilece idir (6). MD Anderson Kanser Merkezi nin mastektomi seçimi; memede diffüz malign kalsifikasyonlar, MKC sonras yeniden rezeksiyon yap lmas na ra men dirençli s n r pozitifli i, yüksek grade tümördür. Tümörün büyüklü ü kesin mastektomi endikasyonu olarak görülmemektedir (6). MKC: Tek bafl na lokal eksizyon MKC de ilk hasta serilerini ç karanlardan biri olan Lagios, klinik muayenede kitle tespit edilmemifl ve mammografik olarak bulunmufl, 25 mm ve daha küçük ve postoperatif mammografide mikrokalsifikasyon kalma- 2 Bak rköy T p Dergisi, Cilt 5, Say 1, 2009 / Medical Journal of Bak rköy, Volume 5, Number 1, 2009
A. N. Turhan m fl hastalara sadece eksizyon uygulam flt r. Befl y lda %12, 10 y lda %16 lokal nüks bulmufltur. Hastalardan meme kanserine ba l ölüm olmam flt r (12,13). Daha sonra yap lan çal flmalarda da benzer sonuçlar bulunmufl olmakla beraber, lokal nüks oranlar genelde daha yüksek bulunmufltur. 2007 y l nda Silverstein lokal eksizyon yap lan hastalar n hepsine RT vermenin gerekmedi ini söyleyerek, düflük risk grubu DK S de sadece eksizyon yaparak tedavi ettikleri 500 den fazla hastan n bir tanesinde meme kanserine ba l ölüm gördüklerini bildirmifltir (14). Düflük riskli DK S de sadece lokal eksizyonu savunanlar mant kl sebepler öne sürmektedirler. Buna göre NSABP 2001 raporunda sadece lokal eksizyon ile eksizyon+rt alanlar n kansere ba l ölümlerde istatistiksel fark bulunmamas ve EORTC çal flmalar n n her iki kolunda da farkl l görünmemesi ile desteklenmektedir. Ayr ca RT nin kalp, akci er dokusuna verdi i hasar ile memede oluflturdu u durum nedeniyle hastalar takip etmenin güçleflti i söylenmektedir. Bununla birlikte RT alm fllarda nükslerin daha çok invaziv oldu u ve düflük riskli DK S de RT alanlarda daha sonra kanser geliflirse RT alamayacaklar için hastaya zarar verildi i gibi öngörü sunmaktad rlar (5,14). Birçok çal flmada tek bafl na MKC yap lacak hasta grubunun iyi seçilmesi gerekti i vurgulanmaktad r. Küçük tümör, düflük tümör grad, komedonekrozun olmamas ve hastal n tan s n n semptomlar ile konulmad hastalara RT siz MKC yap labilir (6,11). MKC + RT: Silverstein ve ark. Van Nuys prognostik indeksini (VNP ) kullanarak tedavide hasta seçim standart önermifllerdir (14). Buna göre lokal nüksün istatiksel olarak önemi kan tlanm fl üç parametresi; 1. Tümör büyüklü ü 2. Negatif s n r uzakl 3. Patolojik s n flama kullan lm flt r. Herbirine birden üçe kadar puanlar verilir. Toplamda 3 ile en düflük, 9 ile en yüksek puan verilmifl olur (Tablo 1). Tablo 1: Van Nuys Prognostik skorlama (15) Skor 1 2 3 Büyüklük (mm) 15 16-40 41 S n r (mm) 10 1-9 < 1 Patoloji Yüksek grade yok Yüksek grade yok Yüksek grade var nekroz yok nekroz var ± nekroz Silverstein ve ark. sadece DK S olan 333 hastaya MKC uygulad ktan sonra, 195 hastay sadece takip etmifl ve 138 hastaya ek olarak RT uygulam fllard r. VNP skorlar ile hastalarda sonuçlar de erlendirmifllerdir. Skoru 3-4 olan hastalarda, RT eklenmifl olanlarla, sadece eksizyon yap - lanlar aras nda hastal ks z sa kal m aras nda farkl l k saptanmam flt r. Bu hastalarda eksizyonun tek bafl na yeterli oldu unu savunmufllard r. VNP skoru 5-6 veya 7 olanlarda RT nin lokal nüste etkili oldu unu ve %17 lik bir fark oluflturdu una dikkat çekmifllerdir. Bu grup hastalarda MKC+RT nin uygun tedavi oldu unu söylemifllerdir. Skoru 8-9 olanlar, RT den en fazla fayda gören hasta grubu olmufltur. Bu grupta RT almayanlarda %60 daha fazla lokal nüks görülmüfltür. Bu grupta yüksek lokal nüks nedeni ile mastektomiyi önermifllerdir (6,15). Lokal nüksün yaklafl k %50 si invaziv kanser olarak ortaya ç kmakta ve uzak metastaz riski tafl maktad r. Lokal nükse neden olan risk faktörleri büyük bir tart flman n konusu olmufltur. Avrupa kaynakl olan ve 1010 DK S li hastan n randomize edilerek, MKC sonras radyoterapi alan ve almayan hastalar n de- erlendirildi i EORTC 10853 program na dayanarak, Bijker ve ark. lokal nüks ve uzak metastazlarda risk faktörlerini araflt rm fllard r. Hasta yafl n n 40 olmas, semptomatik tan alm fl olmas, tümörün büyüme özelli i (solid ve kribriform), tümör s n r n n pozitif olmas, tek bafl na lokal eksizyon, artm fl lokal nüksle ilgilili bulunmufltur. Histolojik tip invaziv nükste risk oluflturmazken, uzak metastazda kötü diferansiye tümör yüksek riskli, iyi diferansiye tümör düflük riskli bulunmufltur. Sonuç olarak en önemli faktörün tümörün s n r oldu unu belirtmifllerdir (16). Benzer flekilde MacDonald ve arkadafllar DK S hastal nda en önemli de erlendirme kriterinin tümörün s n - r oldu unu belirterek, ç kar lan tümörde tümörsüz alan n büyüdükçe lokal nüksün azald na de inmifllerdir (17). S n r 10 mm. den büyükse 8 y ll k lokal nüksü olmayan hasta oran n %91 bulmufllard r. Buna karfl n 1.0-1.9 mm aras nda olanlarda %49 lokal nüks geliflmifltir. Lokal nükslerin %90 n n orjinal lezyonla ayn kadranda olmas temiz cerrahi s n r n önemini ortaya koymaktad r (17). Silverstein ve ark. 1999 y l çal flmalar nda, MKC uygulanan hastalarda tümörün her yönde 10 mm den fazla temiz s n r ile ç kar lm flsa, eklenen RT nin gereksiz oldu- unu ve 1mm den daha yak n s n rda ise RT nin gerekli Bak rköy T p Dergisi, Cilt 5, Say 1, 2009 / Medical Journal of Bak rköy, Volume 5, Number 1, 2009 3
Memenin duktal karsinoma in situ hastal ve güncel tedavi yaklafl mlar oldu unu göstermifllerdir (18). MKC±RT üstünde çal fl lm fl 3 önemli randomize çal flma vard r. NSABP B06 çal flmas nda, 83 ay ortalama takip süresiyle, mastektomi yap lm fl DK S hastalarda tam lokal kontrol sa lanm fl, MKC+RT yap lanlarda %7 ve sadece MKC yap lanlarda %43 lokal nüks saptanm flt r (19). NSABP B17 çal flmas 818 kad n lumpektomi ve lumpektomi+rt (50 Gy) ile randomize ederek, RT nin önemini ortaya koyan önemli bir çal flma yap lm flt r. Hastalar 90 ay takip edilmifllerdir. RT ile y ll k ayn taraf kanser nüksü %59 azalt lm flt r. nvaziv olmayan kanserde %47, invaziv kanserde %71 azalma sa lam flt r. Sekiz y lda RT ile invasiv nüks %13.4 den %8.2 ye düflmüfltür (20). Üçüncü randomize çal flma ise EORTC 10853 çal flmas d r. 1010 kad n randomize edilerek, 5 cm den küçük, tümör negatif s n r olan hastalara MKC ve MKC+RT uygulanm flt r. Dört y l sonunda RT alanlarda %91, sadece MKC yap lanlarda %84 hastal ks z sa kal m bulunmufltur. Bu çal flmada NSABP den farkl olarak, RT ile invaziv kanser riskinde azalma düflük (%40) bulunmufltur (21). Aksillan n Tedavisi DK S noninvaziv bir hastal k oldu u için aksiller metastaz beklenmez. Aksiller lenf bezlerine metastaz tespit edilememifl mikroinvazyon ile ilgilidir. Sakr ve ark. DK S ve DK S+mikroinvazyon olan140 hastaya sentinel lenf nodu biyopsi (SLNB)±aksilla diseksiyonu yapm fllard r (22). Lenf bezleri hematoksilen eozin ve immünohistokimyasal metodlarla de erlendirilmifltir. Lenf bezlerinde mikrometastaz saptananlarda, meme tekrar incelenerek mikroinvazyon aranm flt r. Sonuç olarak sadece DK S olanlarda %10, DK S+mikrometastaz olanlarda %7 mikrometastaz saptanm flt r. Mastektomi planlananlarda SLNB yap lmas n önermifllerdir (22). Intra ve ark. sadece DK S li 223 hastaya yap lan SLNB ile %3.1 metastaz tespit etmifllerdir (23). Yorumlar nda, metastaz oran düflük oldu u için her DK S hastaya SLNB yap lmamal d r. Mastektomi tercih edilen hastalarda, sonuç patolojilerinde invazyon saptananlarda, büyük solid tümörlerde, yayg n mikrokalsifikasyonu olan hastalarda yap labilir. Bu hastalarda mikrometastaz saptan rsa, aksillan n diseksiyonu zorunlu de ildir (23). Sonuç olarak %4 ün alt nda aksilla metastaz yapan DK S de aksillan n rutin disseksiyonu gerekmez. Hormon Tedavisi NSABP B-24 çal flmas nda tamoksifenin DK S li hastalarda etkisi çal fl lm flt r. Bu çal flmada 1804 hasta MKC+RT sonras nda iki gruba ayr larak birinci gruba 20 mg/gün tamoksifen verilmifl, ikinci grup plasebo alm flt r. Yetmifl dört ayl k takip sonras nda tamoksifen alan grupta %8.2 kanser geliflmifl, plasebo grubunda ise bu oran %13.4 olmufltur (24). Tamoksifen ayn memede invaziv kanser geliflimini %44 azalt r fakat nüks DK S i belirgin ölçüde azaltmaz. DK S de östrojen reseptörünün önemi bilinmemektedir. Komedo alt tipinde daha az olmak üzere %80 DK S li hastada östrojen reseptörü pozitiftir. Genel kan tamoksifenin mevcut olan DK S nin süpresyonundan daha çok, tümör geliflimini önleyebilece idir (11). KAYNAKLAR 1. Boughey JC, Gonzalez RJ, Bonner E, Kuerer HM. Current treatment and clinical trial developments for ductal carcinoma in situ of the breast. Oncologist 2007; 11: 1276-1287. 2. Goodwin A, Parker s, Ghersi D, Wilcken N. Post-operative radiotherapy for ductal carcinoma in situ of the breast. Cochran Database Syst Rev 2009, 21; 1: CD000563. 3. Robinson EK, Hunt KK. Noninvasive breast cancer. In: Feig BW, Berger DH, Fuhrman GM (Eds) The MD Anderson Surgical Oncology Handbook. 3rd edition. Lippincot William Wilkins: Philadelphia 2003: p.1-12. 5. Donegan WL, Spratt JS (Eds). Cancer of the breast. Saunders: Missouri 2002: p. 507-534. 6. Meijnen P, Gilhuijs KG, Rutgers EJ. The effect of margin on the clinical management of ductal carcinoma in situ of breast. J Surg Oncol 2008; 98; 579-584. 7. Soderstrom CE, Harms SE, Copit DS, et al. Three dimensional RODEO breast MR imaging of lesions containing ductal carcinoma in situ. Radiology 1996; 201: 427-432. 8. Westerhof JP, Fischer U, Moritz JD, Oestmann JW. MR imaging of mammographical detected clustered microcalcifications:is there any value? Radiology 1998; 207: 675-681. 9. Jaffer S, Bleiweiss IJ. Histologic classification ductal carcinoma in situ. Microsc Res Tech 2002; 59; 92-101. 10. Carrera C, Payne S. Ductal carcinoma in situ (DCIS) of the breast: The need for psychosocial research. Psychooncology 1999; 8: 538-545. 11. Nakhlis F, Morrow M. Ductal carcinoma in situ. Surg Clin North Am 2003; 83: 821-839. 12. Lagios M. Duct carcinoma in situ: Pathology and treatment. Surg Clin North Am 1990; 70; 853-871. 13. Lagios M. Controversies in diagnosis, biology and treatment. Breast J 1995; 1; 68-78. 14. Silverstein MJ, Cohlan BF, Gierson ED, et al. Duct carcinoma in situ: 227 cases without microinvasion. Eur J Cancer 1992; 28: 630-634. 15. Silverstein MJ, Lagios MD, Craig PH, et al. A prognostic index for ductal carcinoma in situ of the breast. Cancer 1996; 77: 2267-2274. 16. Bijker N, Peterse JL, Duchateau L, et al. Risk factors for recurrence and metastasis after breast-conserving therapy for ductal carcinoma in situ: analysis of European Organization for Research and Treatment of Cancer Trial 10853. J Clin Oncol 2001; 19: 2263-2271. 17. MacDonald HR, Silverstein MJ, Mabry H, et al. Local control in ductal carcinoma in situ treated excision alone: incremental benefit of larger margins. Am J Surg 2005: 190: 521-525. 4 Bak rköy T p Dergisi, Cilt 5, Say 1, 2009 / Medical Journal of Bak rköy, Volume 5, Number 1, 2009
A. N. Turhan 18. Silverstein MJ, Lagios DM, Groshen S, et al. The influence of margin width on local control of ductal carcinoma in situ of the breast. New Engl J Med 1999; 340: 1455-1461. 19. Fisher E, Leeming R, Anderson S, Redmond C, Fisher B. Conservative management of intraductal carcinoma (DCIS) of the breast. Collaborating NSABP investigators. J Surg Oncol 1991; 47: 139-147. 20. Fisher B, Costantino J, Redmond C, et al. Lumpectomy compared with lumpectomy and radiation therapy for the treatment of intraductal breast cancer. N Engl J Med 1993; 328: 1581-1586. 21. Julien JP, Bijker N, Fentiman IS, et al. Radiotherapy in breastconserving treatment for ductal carcinoma in situ: first results of the EORTC randomised phase III trial 10853. EORTC Breast Cancer Cooperative Group and EORTC Radiotherapy Group. Lancet 2000; 355: 528-533. 22. Sakr R, Barranger E, Antoine M, Prugnolle H, Daraï E, Uzan S. Ductal carcinoma in situ: value of sentinel node biopsy. J Surg Oncol 2006: 94; 426-430. 23. Intra M, Veronesi P, Mazzarol G, et al. Axillary sentinal lenf node biopsy in patients with pure ductal carcinoma in situ of the breast. Arch Surg 2003; 138: 309-313. 24. Fisher B, Dignam J, Wolmark N, et al. Tamoxifen in treatment of intraductal breast cancer. National Surgical Adjuvant Breast and Bowel Project B-24 randomised controlled trial. Lancet 1999; 353; 1993-2000. Bak rköy T p Dergisi, Cilt 5, Say 1, 2009 / Medical Journal of Bak rköy, Volume 5, Number 1, 2009 5