Primer Ekstranodal Lenfomalar: Klinik Özelliklerinin Nodal Lenfomalarla Karş laşt r lmas

Benzer belgeler
Non-Hodgkin Lenfomada Prognostik Parametreler

LENFOMA NEDİR? Lenfoma lenf dokusunun kötü huylu tümörüne verilen genel bir isimdir.

LENFOMALARDA RADYOTERAPİ. Prof. Dr. Nuran ŞENEL BEŞE Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı

Küçük Hücreli D fl Akci er Kanserli Hastalarda Tedavi Öncesi Serum LDH Düzeylerinin Prognostik Önemi

Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesinin Beş Yıllık ( ) Kansere Bağlı Ölüm Kayıtlarının Değerlendirilmesi

Sigara çenlerde ve çmeyenlerde Akci er Kanseri: Genel Özelliklerde Farkl l k Var m?

GATA HASTANESİ 2001 YILI MALİGNİTE OLGULARININ İNCELENMESİ

ÇOCUKLUK ÇAĞI KANSERLERİ TPOG ÇALIŞMA SONUÇLARI. Prof. Dr. Rejin KEBUDİ

Düşük dereceli B-hücreli Hodgkin-dışı lenfomalardan oluşan olgu sunumları OLGU IV

PRÝMER KUTANÖZ LENFOMA: RETROSPEKTÝF DEÐERLENDÝRME* Primary Cutaneous Lymphomas: A Retrospective Evaluation

Olgularla Lenfoma ve Myelomada PET/BT Agresif NHL. Doç. Dr. Metin Halaç İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Nükleer Tıp Anabilim Dalı

Çocukluk Çağı Kanserlerinin Epidemiyolojisi Prof. Dr. Tezer Kutluk

Klasik Hodgkin Lenfoma Vakalarında PD-L1 Ekspresyonunun Sıklığı, EBV ile İlişkisi, Klinik ve Prognostik Önemi

UMU ETKİLEYEN ETKİLEYEN ETMENLER ETMENL

ARAŞTIRMALAR (Research Reports)

Hodgkin lenfomalı hastaların klinik özellikleri ve tedavi sonuçlarının geriye dönük analizi: Tek merkez deneyimi

Nod-pozitif Meme Kanserinde Lenf Nodu Oranı Nüks ve Mortaliteyi Belirleyen Bağımsız Bir Prognostik Faktördür

ARAŞTIRMA. 3 Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon A.B

İSTATİSTİK, ANALİZ VE RAPORLAMA DAİRE BAŞKANLIĞI

PRİMER GASTRİK LENFOMA OLGUSU DR SİNAN YAVUZ

KANSER HASTALARINDA PALYATİF BAKIM VE DESTEK SERVİSİNDE NARKOTİK ANALJEZİK KULLANIMI

Tıbbı Onkoloji Dışkapı Yıldırım Beyazıt E.A.H Görevler: Görev Unvanı Görev Yeri Yıl Uzman Doktor-

Hodgkin dışı malign lenfomaların radyoterapisinde

Hodgkin lenfoma tedavisinde Radyoterapinin Rolü. Dr. Görkem Aksu Kocaeli Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi AD

Araştırma 2012 DEÜ TIP FAKÜLTESİ DERGİSİ CİLT 26, SAYI 1, (NİSAN) 2012, 21-26

Yediyüzyetmişiki Akciğer Kanseri Olgusunda Cilt Metastazı: 5 Yıllık Deneyimin Analizi

Primeri Bilinmeyen Aksiller Metastazda Cerrahi Yaklaşım. Dr. Ali İlker Filiz GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi Genel Cerrahi Servisi

CURRICULUM VITAE( CV) DEGREES AND POSTDOCTORAL EDUCATION

Doç. Dr. Ahmet ALACACIOĞLU

Tam yağlı süt ürünleri tüketen erkeklere kötü haber

Hodgkin Lenfoma. Prof. Dr. Ali ÜNAL Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hematoloji Bilim Dalı ve KİT Merkezi 1. LM KONGRESİ 2010 ANTALYA

UROK 2012 Sözlü Sunum 32, 33 ve 34 e Bir Bakış. Doç. Dr. Mustafa Vecdi ERTEKİN Özel Universal İtalyan Hastanesi Radyasyon Onkolojisi

YAYGIN ANKSİYETE BOZUKLUĞU OLAN HASTALARDA NÖROTİSİZM VE OLUMSUZ OTOMATİK DÜŞÜNCELER UZM. DR. GÜLNİHAL GÖKÇE ŞİMŞEK

OTOLOG HEMATOPOIETIK KÖK HÜCRE NAKLI YAPILAN (OHKHN) HASTALARDA, SERUM ALBUMIN DÜZEYLERININ ÖNEMI

Patoloji Arşivindeki 10 Yıllık Kanser ( ) Olgularının Genel Değerlendirilmesi

TOTEK Beşinci Dönem UZMANLIK EĞİTİMİ GELİŞİM SINAVI (UEGS) RAPORU Dr. Semih Aydoğdu Uzmanl k Eğitimi Gelişim S nav Koordinatörü

DİFFÜZ GASTRİK KANSER TEDAVİSİNDE CERRAHİ TEDAVİ YETERLİ MİDİR? Dr. İlter Özer. Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi Gastroenteroloji Cerrahisi Kliniği

GERM HÜCRELİ OVER TÜMÖRLERİNDE CERRAHİ EVRELEME GEREKLİ MİDİR?

Tiroid nodüllerinde TİRADS skorlamasının güvenirliliği

LLM Dergi 2017;1(3): /llm Comparison of R-CHOP21 Regimen with R-CHOP14 Regimen for Diffuse Large B-Cell Lymphoma

EKSTRANODAL BAŞ-BOYUN LENFOMALARINDA SAĞKALIMI ETKİLEYEN FAKTÖRLER: TEK MERKEZ SONUÇLARI

Dr. Fatma PAKSOY TÜRKÖZ Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıbbi Onkoloji

(İlk iki harfleri - TR)

Akciğer Dışı Tümör Olgularında İzole Mediasten FDG-PET Pozitif Lenf Nodlarının Histopatolojik Değerlendirilmesi

Primer Kemik Lenfomaları Olgu Sunumu. Prof. Dr. Mustafa Benekli Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı Ankara

TÜRKİYE DE MİDE KANSERLİ HASTALARIN KLİNİKOPATOLOJİK ÖZELLİKLERİ: -Çok Merkezli Retrospektif Çalışma- Türk Onkoloji Grubu

OLGU SUNUMU. Dr. Furkan DURSUN GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi TÜD KUZEY MARMARA ŞUBESİ AYLIK BİLİMSEL TOPLANTISI

Hodgkin lenfoma olgularının retrospektif değerlendirilmesi ve prognostik faktörlerin saptanması

Metastatik Meme Kanserli Hastalarda Trastuzumab Tedavisinin Beyin Metastaz Geliflme Süresi ve Genel Sa kal m Üzerine Etkisi

ONKOLOJİDE SIK KULLANILAN İSTATİSTİKSEL YÖNTEMLER VE SAĞKALIM EĞRİLERİ

Mardin Piyasasında Tüketime Sunulan Bulgurların Bazı Fiziksel Özelliklerinin Türk Standartlarına Uygunluklarının İstatistikî Kontrolü

Adrenokortikal Karsinom Tek merkezin 10 yıllık deneyimi

ADRENAL KORTİKAL KANSER TEDAVİSİNDE LAPAROSKOPİK CERRAHİ

AİLE YAPISI ARAŞTIRMASI 2006

Anonim Verilerin Lenovo ile Paylaşılması. İçindekiler. Harmony

TÜRKİYE BİLİMSEL YAYIN GÖSTERGELERİ (II) TÜRKİYE, ÜLKELER VE GRUPLAR

VİTAMİN D VE İMMÜN SİSTEM VİTAMİN D

Tarihçe. Nükleer Tıp Nedir?

ENG Mesleki İngilizce-I İNGİLİZCE ENG Mesleki İngilizce-I İNGİLİZCE

GEKA NİHAİ RAPOR TEKNİK BÖLÜM. 1. Açıklama

İZMİR İLİ İŞ KAZALARI VE MESLEK HASTALIKLARI İSTATİSTİKLERİ VE İŞ GÜVENLİĞİNİNKENT YAŞAMINA ETKİLERİ. Aykut AKDEMİR Maden Mühendisi

İZMİR METROPOL İLÇELERİNDE YAPILAN ASANSÖR DENETİMLERİ VE GÜVENLİK SEVİYESİNDEKİ GELİŞMELERİN İNCELENMESİ

LENFOMADA ERKEN YAPILAN PET/CT TEDAVİYE YÖN VERİR Mİ?

HODGKİN DIŞI LENFOMALAR. Dr Mustafa ÇETİN Kayseri

MedDATA SAĞLIK NET KURULUMU

Lenfomal (Hodgkin ve Non-Hodgkin) Hastalarda Yorgunluk Sendromu ve Etkileyen Faktörler

DÜNYA EKONOMİK FORUMU KÜRESEL CİNSİYET AYRIMI RAPORU, Hazırlayanlar. Ricardo Hausmann, Harvard Üniversitesi

METASTATİK KÜÇÜK HÜCRELİ DIŞI AKCİĞER KANSERİ TANISI SAĞKALIMI ETKİLEYEN FAKTÖRLER

Ğ Ğ Ğ Ğ Ğ Ğ Ş ğ ş ğ

GÖREV ANALİZİ 2. YAZILMA ÖĞRENİM HEDEFİ. Mesane ve üreterin normal ve patolojik özelliklerini belirler

CORRELATION of CLINICAL and HISTOPATHOLOGICAL PARAMETERS to SURVIVAL and NECK METASTASIS in LARYNGEAL SQUAMOUS CELL CARCINOMA

Postmenopozal Kadınlarda Vücut Kitle İndeksinin Kemik Mineral Yoğunluğuna Etkisi

hükümet tabibi olarak görev yaptıktan sonra, 1988 yılında Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi nde başladığım

ÖZGEÇMİŞ. Dr. Ant Uzay İç Hastalıkları ve Hematoloji Uzmanı. Telefon: GSM: , İş: Fax:

DÜZCE TIP FAKÜLTESİ DERGİSİ DUZCE MEDICAL JOURNAL

Ortaö retim Alan Ö retmenli i Tezsiz Yüksek Lisans Programlar nda Akademik Ba ar n n Çe itli De i kenlere Göre ncelenmesi: Mersin Üniversitesi Örne i

RADYASYONDAN KORUNMA UZMANLARI DERNEĞİ (RADKOR) NİN

Tebriz (İran) Üniversitesi Fars Dili ve Edebiyatı Bölümü Öğrencilerinin Okuma Alışkanlıkları Üzerine Bir Çalışma

Mide Kanseri Tanısı Olan Hastalarda Lenf Nodu Tutulum Oranı ve Sağkalım İlişkisi

UÜ-SK ORGAN VE DOKU NAKLİ PROSEDÜRÜ

MEZUNİYET SONRASI GÜNCELLEME KURSLARI HEMATOLOJİK MALİGNİTELER KURSU

2008 YILI SOSYAL GÜVENLİK KURUMU SAĞLIK UYGULAMA TEBLİĞİNDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR TEBLİĞ YAYIMLANDI

Van Gölü Havzasında Kanser Sıklığı ve Dağılımı

ETİK KURUL BAŞVURU DOSYASI

İÇİNDEKİLER. İçindekiler Grafik Listesi Tablo Listesi Açıklamalar

Dr. Nuran Beşe 20. Ulusal Kanser Kongresi 20 Nisan 2013

Araştırma Notu 15/177

Non-Hodgkin Lenfoma Vakalar m z n Klinik Özelliklerinin De erlendirilmesi

Hodgkin Lenfoma Olgular m z: Klinik ve Patolojik De erlendirme

EnfeksiyonlaKarışabilecek EnfeksiyonDışıNedenler. Dr. Ferit KUŞCU Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi, Enfeksiyon Hst ve Kli.

Suç Duyurusu: Dilovası = Sanayi = Hava Kirliliği = Akciğer Kanseri? / Onur Hamzaoğlu

Lenfomalarda Pozitron Emisyon Tomografi Görüntülemenin Yeri

Hodgkin Lenfoma erken evre sistemik tedavi. Dr. Mert Başaran İstanbul Üniversitesi Onkoloji Enstitüsü

Vücutta dolaşan akkan sistemidir. Bağışıklığımızı sağlayan hücreler bu sistemle vücuda dağılır.

DEVLET MUHASEBES NDE AMORT SMAN

Primeri Bilinmeyen Aksiller Metastaz ( PBAM) Sistemik Tedavinin Yeri. o Dr. Mehmet Aliustaoğlu

EVRE I SEMİNOM DIŞI TÜMÖRLERE YAKLAŞIM

2007 YILI VE ÖNCES TAR H BASKILI HAYVANCILIK B LG S DERS K TABINA L fik N DO RU YANLIfi CETVEL

HEMOGLOB NOPAT KONTROL PROGRAMI/ EVL K ÖNCES TARAMA TESTLER KAYIT S STEM KULLANIM KILAVUZU

YENİ ÇALIŞMALAR IŞIĞINDA PROFİLAKSİ

Transkript:

TÜRK HEMATOLOJİ-ONKOLOJİ DERGİSİ MAKALE /ARTICLE The Turkish Journal of Hematology and Oncology Primer Ekstranodal Lenfomalar: Klinik Özelliklerinin Nodal Lenfomalarla Karş laşt r lmas Doğan UNCU*, Nuriye ÖZDEMİR*, Şebnem KARAKAN**, Berna Çakmak ÖKSÜZOĞLU*, Nurullah ZENGİN* * Ankara Numune Eğitim ve Araşt rma Hastanesi T bbi Onkoloji Kliniği ** Ankara Numune Eğitim ve Araşt rma Hastanesi 3. Dahiliye Kliniği ÖZET Non-Hodgkin lenfomalar (NHL) yerleşimlerine göre nodal ve ekstranodal yerleşimli olarak grupland r lmaktad r. Ekstranodal tutulum değişik serilerde farkl oranlarda (%24-48) bildirilmektedir. Ocak 1994 ile Aral k 2001 tarihleri aras nda Ankara Numune Eğitim ve Araşt rma Hastanesi 5. İç Hastal klar Kliniği'nde NHL tan s yla tedavi edilen ve izleme al nan 174 hasta klinikopatolojik özellikleri aç s ndan retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar n 65'i (% 37.4) primer ekstranodal başlang çl yd. Ekstranodal lenfomalar n en s k bulunduğu anatomik yerleşim gastrointestinal sistemdi (%44.6). Nodal ve ekstranodal lenfomalar klinik bulgular yönünden karş laşt r ld. Nodal grupta B semptomu, bulky hastal k ve kemik iliği tutulumu ekstranodal gruba göre istatistiksel olarak anlaml düzeyde daha fazlayd (p<0,05). Bu dağ l m farkl l ğ n n nodal yerleşimli lenfomalarda ileri evre hastal k bulgular n n daha geç ortaya ç kmas ve hastalar n daha geç evrede başvurmalar ile izah edilebileceğini düşünüyoruz. Anahtar Kelimeler: Non-Hodgkin lenfoma, Ekstranodal ABSTRACT Primary Extranodal Lymphoma: The Comparison of Clinical Characteristics with Nodal Lymphoma Non-Hodgkin s lymphoma (NHL) are classified as nodal and extranodal lymphoma according to their primary site of origin. The incidence of extranodal lymphoma varies between 24-48% in different series. Between January 1994 to December 2001, 174 NHL patients diagnosed and treated at the Department of Internal Medicine in Ankara Numune Education and Research Hospital were evaluated retrospectively according to their clinicopathological features. Sixty five (37.4%) of these patients were of extranodal origin. The most common site of extranodal lymphoma was gastrointestinal system (44.6%). The clinicopathological features of nodal and extranodal lymphomas were compared in this study. In nodal group B symptoms, bulky disease and bone marrow infiltration were statistically higher compared with extranodal group (p<0,05). The difference can be explained by the late onset of symptoms of advanced stage disease in patients with nodal lymphoma and by the late admission of those patients. Key Words: Non-Hodgkin's lymphoma, Extranodal THOD Say / Number: 2 Cilt / Volume: 15 Y l / Year: 2005 63

GİRİŞ NHL ler tüm malign neoplastik hastal klar aras nda yaklaş k %3-4 civar nda görülmektedir (1,2). Maligniteler aras nda prevelans yüksek olmas na rağmen Amerika Birleşik Devletleri nde ölüme neden olan maligniteler aras nda 6. s radad r (2). NHL de tedavi sonras tam yan t %60-80 ve ortalama beş y ll k yaşam şans %55 in üzerindedir (3). NHL ler lokalizasyonlar na göre genel olarak nodal ve ekstranodal yerleşimli olarak grupland r lmaktad r. Ekstranodal tutulum değişik serilerde farkl oranlarda (%24-48) bildirilmektedir. Bu çal şmada kendi hasta populasyonumuzda NHL nin nodalekstranodal dağ l m n, primer ekstranodal lenfomalar n (PEL) anatomik yerleşim s kl ğ n ve bu iki grup aras ndaki klinik farkl l klar inceledik. HASTALAR VE YÖNTEM Ocak 1994 ile Aral k 2001 tarihleri aras nda Ankara Numune Eğitim ve Araşt rma Hastanesi 5. İç Hastal klar Kliniği'nde izlenen lenf nodu veya tutulan organ biopsisi ile tan konulan ve tedavi uygulanan 174 erişkin NHL hasta kay tlar retrospektif olarak incelenmiştir. Hastalar n ayr nt l öykü ve fizik muayeneleri sonucunda yaş, cinsiyet performans durumu belirlendi. Evreleme amac ile fizik muayene, arka-ön (PA) akciğer grafisi, tam kan say m, kan biyokimyas, bat n ultrasonografisi, boyun-toraks-tüm abdomen tomografisi, tek tarafl kemik iliği biopsisi ve görüntülemede karaciğer tutulumu olabileceği düşünülen olgularda karaciğer biopsisi yap ld. Evrelemede Ann Arbor evreleme sistemi kullan ld. Elde edilen bilgilerin değerlendirilmesi için SPSS 10.0 for Windows bilgisayar program kullan ld (SPSS Inc., Chicago, IL, USA). Gruplar aras karş laşt rmalar için Tek yönlü ANOVA testi ve veriler aras karş laşt rma için Ki-kare testi kullan ld. P değerinin 0,05 den küçük olmas istatistiksel olarak anlaml kabul edildi. BULGULAR Çal şma kapsam na al nan 174 hastan n 114 ü (%65.5) erkek, 60 (%34.5) kad n olup erkek/kad n oran 1.9/1 bulundu. En genç hastam z 14 en yaşl hastam z 81 yaş ndayd. Tüm hasta grubunda yaş ortalamas 48.0±17.9, ortanca değeri 49 idi. Erkek hasta grubunun yaş ortalamas 46.4±18.5, ortanca değeri 45, kad n hasta grubunun yaş ortalamas 50.8±16.5, ortanca değeri 54 idi. Nodal başlang çl hastalar n yaş ortalamas 49.8±18.6, ekstranodal başlang çl hastalar n ise 45.3±18.4 idi ve bu iki grup aras nda istatistiksel aç dan anlaml fark gözlenmedi (p=0.23) Hastalar n 109 u (%62.6) nodal başlang çl, 65 i (% 37.4) ekstranodal başlang çl yd. PEL lerin anatomik yerleşim s kl ğ incelendiğinde hastalar n 29 unda (%44.6) gastrointestinal sistem (GIS), 26 s nda (%39.9) baş-boyun bölgesi başlang c mevcuttu. Hasta grubumuzda en s k mide (%33.8), ikinci s kl kta ise Waldeyer halkas (tonsiller, nazofarenks, dil taban ) tutulumu mevcuttu (Tablo 1). Tüm hasta grubunun evrelere göre dağ l m nda evre 1, 2, 3 ve 4 de s ras yla 16 (%9.3), 46 (%26.4), 34 (%19.5) ve 78 (%44.8) hasta mevcuttu. Hastalar n büyük çoğunluğu; %44.8 i ileri evre (evre 4) Tablo 1. Primer Ekstranodal Lenfomalarda Anatomik Yerleşim S kl ğ Yerleşim yeri n % GİS Mide 22 33.8 İnce barsak 4 6,2 Kal n barsak 3 4,6 Baş-boyun bölgeleri Waldeyer halkas 21 32.3 Tiroid 1 1.5 Orbita 3 4.6 Parotis 1 1.5 Cilt 2 3.1 Kemik 4 6.2 SSS 2 3.1 Testis 1 1.5 Karaciğer 1 1.5 Toplam 65 100.0 64 THOD Say / Number: 2 Cilt / Volume: 15 Y l / Year: 2005

Tablo 2. Nodal ve ekstranodal yerleşimli hastalar n evre ve derecelerine göre dağ l m Nodal (n=109) PEL (n=65) p* n (%) n (%) Evre 1 2 (%1.8) 14 (%21.5) 0.001 2 25 (%23.0) 21 (%32.3) 3 26 (%23.8) 8 (%12.3) 4 56 (%51.4) 22 (%33.9) Toplam 109 (%100.0) 65 (%100.0) Derece Düşük 15 (%16.4) 8 (%17.3) 0.86 Orta 28 (%30.7) 16 (%34.8) Yüksek 48 (%52.9) 22 (%47.9) Toplam 91 (%100.0) 46 (%100.0) PEL: Primer ekstranodal lenfoma * : Ki-kare testi uygulanm şt r grubundayd. Evre I, II, III ve IV te nodal grupta s ras yla 2, 25, 26 ve 56 hasta, PEL grubunda ise s ras yla 14, 21, 8 ve 22 hasta mevcut idi ve bu fark istatistiksel aç dan belirgin anlaml idi (p<0.001). Working Formulation s n flamas na göre yap lan derecelemede, 23 hasta (%13.2) düşük, 44 hasta (%25.3) orta ve 70 hasta (%40.2) yüksek derece idi. Hastalar n büyük çoğunluğu; %40.2 si yüksek derece grubundayd. 37 (%21.3) hastan n dosyas nda derece ile ilgili bilgi bulunamad. Nodal başlang çl hastalar n derecelerine göre dağ l m n n karş laşt r lmas nda düşük, orta ve yüksek derece gruplar nda s ras yla 15, 28 ve 48 hasta, PEL grubunda ise s ras yla 8, 16, ve 22 hasta mevcut idi, bu iki grup aras nda istatistiksel aç dan anlaml fark gözlenmedi (p=0.86) (Tablo 2). Hastalar n 126 s nda (%72.4) B semptomu, 36 s nda (%20.7) kemik iliği tutulumu ve 29 unda (%16.7) bulky hastal k mevcuttu. Hastalar n 28 i (%16.1) radyoterapi ve 33 ü (%19) ikinci basamak tedavi ald. Nodal ve ekstranodal lenfomalar karş laşt r ld ğ nda B semptomu, bulky hastal ğ, kemik iliği tutulumu olan ve 2. basamak tedavi alan hastalar nodal grupta ekstranodal gruba göre istatistiksel olarak anlaml düzeyde daha fazlayd (p<0,05). Cinsiyet ve radyoterapi alma aç s ndan iki grup aras nda istatistiksel olarak anlaml fark yoktu (p>0,05) (Tablo 3). TARTIŞMA NHL, Bat ülkelerinde tüm maligniteler aras nda %3-4 oran nda görülürken, ülkemizde bu oran %8 e, Ortadoğu ülkelerinde ise %12 ye kadar yükselmektedir (4-9). NHL nin klinik prezentasyonu, histolojik durumu ve prognozu da coğrafi bölgelerde farkl seyredebilmektedir. NHL ler lokalizasyonlar na göre genel olarak nodal ve ekstranodal yerleşimli olarak grupland r lmaktad r. Ekstranodal tutulum değişik serilerde farkl oranlarda (%24-48) bulunmaktad r (10). Türkiye den bildirilen Ar can ve arkadaşlar n n 464 hastal k bir çal şmas nda PEL s kl ğ %25 oran nda bulunurken ülkemizden yap lan diğer değerlendirmelerde bu oran %25-46 aras nda, Bat ülkelerinde ise %24-48 aras nda değişmekteydi (10,11). Di- Amore ve arkadaşlar n n Danimarka da yapt klar çal şmada %38, Economopoules ve arkadaşlar n n THOD Say / Number: 2 Cilt / Volume: 15 Y l / Year: 2005 65

Tablo 3. Nodal ve Ekstranodal Yerleşimli Hastalarda Klinik Parametrelerin Dağ l m Parametre Nodal (n=109) PEL (n=65) p* n (%) n (%) Cinsiyet Kad n 35 (%32.1) 25 (%38.4) 0.24 Erkek 74 (%67.9) 40 (%61.6) B semptomu Var 87 (%79.8) 39 (%60.0) 0.02 Yok 22 (%20.2) 26 (%40.0) Kemik iliği tutulumu Var 32 (%29.3) 4 (%6.1) 0.001 Yok 65 (%59.6) 45 (%69.2) Bak lmad 12 (%11.1) 16 (%24.7) Bulky hastal k Var 25 (%22.9) 4 (%6.1) 0.003 Yok 84 (%77.1) 61 (%93.9) Radyoterapi Ald 15 (%13.7) 13 (%20.0) 0.19 Almad 94 (%86.3) 52 (%80.0) 2. Basamak tedavi Ald 26 (%23.8) 7 (%10.8) 0.02 Almad 83 (%76.2) 58 (%89.2) PEL: Primer ekstranodal lenfoma * : Ki-kare testi uygulanm şt r Yunanistan da yapt klar çal şmada %45.6 olarak tespit edilmiş (12,13). Bu geniş dağ l m primer ekstranodal lenfoman n tan m n n farkl yap lmas ndan veya coğrafik dağ l mlardan kaynaklan yor olabilir. Bizim çal şmam zdaki %37.4 lük PEL oran bu çal şmalar ile paralellik göstermekteydi. Çal şmam zda PEL in anatomik yerleşim yeri dağ l m nda en s k (%33.8) mide yer al rken, 2. s rada ile Waldeyer halkas (%32.3) gelmekteydi. GİS lenfomalar ise % 44.6 oran nda tespit edildi. Lübnan da PEL içerisinde primer GİS lenfomalar %46.5, Ortadoğu ülkelerinde %42-68, Bat ülkelerinde ise %20-36 aras nda değişmektedir (13,14). Türkiye de yap lan bir çal şmada primer GİS lenfomalar %61 oran nda bulunmuştur (11). Bu sonuçlar aras ndaki farkl l k baz merkezlerde GİS lenfomal hastalar n onkoloji kliniği yerine farkl kliniklere (gastroenteroloji, hematoloji gibi) başvurmas ndan kaynaklan yor olabilir. Bizim çal şmam zdaki PEL in anatomik dağ l m s kl ğ Bat ülkelerinden yap lan çal şmalar ile paralellik gösteriyordu. Nodal ve ekstranodal lenfomalar klinik bulgular yönünden karş laşt r ld ğ nda nodal grupta B semptomu, bulky hastal k ve kemik iliği tutulumu 66 THOD Say / Number: 2 Cilt / Volume: 15 Y l / Year: 2005

ekstranodal gruba göre istatistiksel olarak anlaml düzeyde daha fazlayd (p<0.05). Bu dağ l m farkl l ğ n n nodal yerleşimli lenfomalarda ileri evre hastal k bulgular n n daha geç ortaya ç kmas ve hastalar n daha geç evrede başvurmalar ile izah edilebileceğini düşünüyoruz. KAYNAKLAR 1. Dinçol D. Hodgkin d ş lenfomalara genel bak ş. Hematoloji-Onkoloji 2000;2:268-272 2. Shipp MA, Muach PM, Harris NL. Non- Hodgkins lymphoma. In: Cancer Principles and Practive of Oncology. De Vita VT, Hellman S, Rosenberg SA (eds). 5 th. Edition. Philedelphia, JB Lippincott-Raven, 1997:2165-2220 3. Kuzu I. Hodgkin d ş lenfoma s n flamas nda son gelişmeler. Hematoloji-Onkoloji 2000; 2: 256-267 4. Sarpel SC, Paydaş S, Tuncer I, et al. Non- Hodgkin's Iymphomas in Turkey. Cancer 1988;62:1653-1657 5. Firat D. Cancer Statistics in Turkey. Ankara, Turkey: Turkish Association for Cancer Research and Control, 1982;23 6. El-Akkad SM, Amer MH, Lin GS et al. Pattern of cancer in Saudi Arabs referred to King Faisal Specialist Hospital. Cancer 1986;58:1172-1178 7. Azar Ha. Cancer in Lebanon and the Near East. Cancer 1962;15:66-78 8. Nasr LA. Tawfik HN, El-Einen MA. Lymphoreticular tumors and leukemias in Egypt. J Natl Cancer Inst 1973;50:1619-1621 9. American Cancer Society. Cancer statistics. CA 1986;36:9-25 10. Ar can A. Primer ekstranodal lenfomalar. Hematoloji-Onkoloji 2000;2:273-284 11. Arican A, Dincol D, Akbulut H, et al. Clinicopathologic features and prognostic factors of primary extranodal non-hodgkin s lymphoma in Turkey. Am J Clin Oncol 1999;22(6):587-592 12. D'Amore F, Christensen BE, Brincker H, et al. Clinicopathological features and prognostic factors in extranodal non-hodgkin Iymphomas. Eur J Cancer 1991 ;27:1201-1208. 13. Economopoulos T, Asprou N, Stathakis N, et al. Primary extranodal NHL in adults: clinicopathological and survival Characteristics. Leuk Lymphoma 1996;21:131-6 14. Freeman C, Berg JW, Cutler SJ. Occurence and prognosis of extranodal lymphomas. Cancer 1972;29:252-260. Yaz şma Adresi: Dr. Doğan Uncu Ankara Numune Eğitim ve Araşt rma Hastanesi T bbi Onkoloji Kliniği Samanpazar ANKARA Tel: (0.312) 310 30 30 / 3124 THOD Say / Number: 2 Cilt / Volume: 15 Y l / Year: 2005 67