Orta büyüklükteki moleküllerin uzaklaştırılmasının ve diyalizat kalitesinin klinik önemi

Benzer belgeler
Diyalizör ve diyalizat: Membran geçirgenliği ve diyalizat kalitesi ne kadar önemli?

KONVEKTİF TEDAVİLERİN KARDİYOVASKÜLER KORUYUCU ETKİLERİ. Prof Dr Gültekin Süleymanlar Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi

Hemodiyaliz yerine Hemodiyafiltrasyon?

Hemofiltrasyon ve Hemodiyafiltrasyon Teknikleri - Tedavi Reçetelendirmesi. Dr. Emre Tutal Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

Online Hemodiafiltrasyon. Dr. Hakan AKDAM

Türkiye ve Amerika Birleşik Devletlerinde hemodiyalize giren hastaların ölüm oranlarının karşılaştırılması: Bir gözlemsel kohort çalışması

Türkiye ve Dünyada Hemodiyalizin Geleceği. Prof Dr ALĠ BAġÇI Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi

Diyaliz yeterliliğinde membran faktörü. Dr. Ramazan Çetinkaya Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Ercan Ok. Cenk Demirci. Kıvanç Yüksel. Sıddig Momin Adam. Serkan Kubilay Koç. Sinan Erten. Ali Rıza Odabaş. Hüseyin Töz. Mehmet Özkahya.

Türkiye de ve Dünyada Diyaliz; Neler Değişiyor? Prof Dr Gültekin Süleymanlar Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD, Antalya

HEMODİYAFİLTRASYON. Dr. Adem Sezen

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

FX classix Daha iyi sağkalım için High-Flux diyaliz

İDRARI OLAN DİYALİZ HASTASINDA NELERE DİKKAT EDİLMELİDİR? Dr. İdris ŞAHİN İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD Nefroloji BD

Yeni FX CorDiax Diyaliz için tasarlandı. Kardiyak fonksiyonları korumak için geliştirildi.

Hangi Tip Diyalizör; Nasıl Seçelim? Dr. Ali Rıza Odabaş İstanbul Medeniyet Üniversitesi Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

Hemodiyalizde Yeni Teknolojiler. Türk Nefroloji Kongresi 22 Ekim 2015 Doç.Dr. Fatih Kırcelli

Diyaliz tedavisinde ilk seçenek: Periton diyalizi. Neslihan SEYREK, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

Membran Seçimi. Dr. Ali Rıza Odabaş İstanbul Medeniyet Üniversitesi Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

Dr. Kenan ATEŞ. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

Prof. Dr. Ercan Ok Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi

Sıklık ve süre: Daha fazla her zaman daha iyi mi?

Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD / Nefroloji BD

HEMODİYALİZ DOZU Uygulamada Yaşanan Sorunlar

Hemodiyaliz Yeterliliği Kavramı ve Ölçütleri. Prof. Dr. Nurhan Seyahi İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Periton Diyalizi Neden Yapılmalı?

HEMODİYALİZE GEÇ BAŞLAMAK GEREKLİDİR. Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER HASTALIK GELİŞME RİSKİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİNDE HASTA SEÇİM KRİTERLERİNİN DEĞERLENDİRMESİ DR. GÜLTEKİN GENÇTOY

Diyalizin bireyselleştirilmesi: Diyalizat ve membran seçimi. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Doç Dr Garip ŞAHİN Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

1 Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji 2 FMC Türkiye 3 İzmir Katip Çelebi Üniversitesi

Diyaliz Sıklığını Azaltma ve Diyalizden Çıkarma Kararı Nasıl Verilmeli. Dr. Hüseyin ÇELİKER Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Dr. Evrim Kargın Çakıcı Dr. Sami Ulus Kadın Doğum Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları EAH

DİYALİZ SIKLIĞI HANGİ HASTALARDA ARTIRILMALI? Dr. M. Ayşe BİLGİÇ Turgut Özal Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

HEMODİYALİZ FİZYOLOJİK PRENSİPLERİ VE DİYALİZ YETERLİLİĞİ NEŞE KIRIÇİMLİ ÖZEL A MERKEZ DİYALİZ MERKEZİ /BURSA

1. Hemadiyaliz sırasında en sık görülen komplikasyon aşağıdakilerden hangisidir? a. Ateş b. Hipotansiyon c. Hemoliz d. Tamponad e.

Yavaş Sürekli Diyaliz Tedavileri. Dr. Ali İhsan Günal Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA KORONER AKIM REZERVİ VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIK İLİŞKİSİ

DİYALİZDE ÖLÜM ORANI (Mortalite) NEDEN HALA YÜKSEK? Dr. Taner Çamsarı Dokuz Eylül Üniversitesi İzmir

HEMODİYALİZDE NİTELİKLİ VE MALİYET ETKİN BAKIMIN SUNUMUNDA HEMŞİRENİN ROLÜ

YOĞUN HEMODİYALİZ. Ercan Ok Ege Üniversitesi İzmir 23 Ekim 2015

Kronik Hipotansif Diyabetik Hemodiyaliz Hastalarında Midodrin Tedavisinin Etkinliği

Optimum HD yeterliliği değerlendirmedeki engeller nelerdir?

Hemodiyaliz mi? Dr. Mehmet Özkahya Ege Üniversitesi Nefroloji B.D

Diyaliz hastalarında serebrovasküler olay:önleme ve tedavi. Nurol Arık

Haftada 3 kez kronik hemodiyaliz Gerçekten yeterli mi? Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

HEMODİYALİZİN REÇETELENDİRİLMESİ. Dr. Abdullah UYANIK

Türkiye'de yaşayan 345 Suriyeli Göçmenin Hemodiyaliz Deneyimi: Türk Hemodiyaliz Hastaları ile Karşılaştırılmalı Veri Tabanı Çalışması

Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nefroloji Bilim Dalı, Ankara. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Kırıkkale

Dr. Mehmet Özkahya E.Ü.T.F Nefroloji B.D

Kronik Böbrek Hastalığında Rezidüel Renal Fonksiyonun Korunması. Dr.Erkin Serdaroğlu Dr.Behçet Uz Çocuk Hastanesi, 2014

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2012 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU PROF. DR. NURHAN SEYAHİ

Galectin-3; Hemodiyaliz hastalarında kardiyovasküler mortalite belirlemesinde yeni bir biyomarker olabilirmi?

Prof. Dr. Ercan Ok Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi

HEMODİYALİZDE SIK KARŞILAŞILAN KOMPLİKASYONLAR ve YÖNETİMİ. Dr. Lale Sever

PERİTON DİYALİZİNDE DİYALİZ YETERLİLİĞİNİN BELİRLEYİCİLERİ. Gülbahar KİRİKÇİ İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Periton Diyalizi Ünitesi

HEMODİYALİZ HASTALARINDA KORONER ARTER KALSİFİKASYON PROGRESYONU VE OSTEOPROTEGERIN / RANKL

Kronik Böbrek Hastalığında ve Diyalizde Lipit Düşürücü Ajanların Kullanımı

TND Ulusal Kayıt Bilgilerine Göre. USRDS, DOPPS Verileri ile Karşılaştırılması. Prof Dr Gültekin Süleymanlar TND Başkanı

Diyaliz Yeterliliği: Klinik mi, Ölçümler mi? Dr. Rüya Özelsancak Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

NOKTURNAL DİYALİZ Pratikte uygulanabilir mi?

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2011 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU DR. NURHAN SEYAHİ

HİBRİT TEDAVİLER. Dr. Aykut SİFİL Dokuz Eylül Üniversitesi

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

FOKAL SEGMENTAL GLOMERÜLOSKLEROZ (FSGS) VAKA SUNUMU ÖZGE ÖZEROĞLU

HEMODİYALİZ HASTALARINDA BİSFENOL A DÜZEYLERİ

DİYABETİK DİYALİZ HASTALARINDA GLİSEMİK DALGALANMA

Ani Kardiyak Ölüm: Önleyebilir miyiz? Doç. Dr. Yakup Ekmekçi Özel Ankara Güven Hastanesi

PERİTON DİYALİZİ - EV HEMODİYALİZİ ENTEGRASYONU

PERİTON DİYALİZİNDE ALTERNATİF UYGULAMALAR. Prof. Dr. Aydın ÜNAL Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi

Hemodiyaliz Membranları: Hangisini Niye Seçelim? Dr. Ali Rıza Odabaş Ankara Numune Eğitim Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

KBY de ESA TEDAVİSİ. Prof Dr. Serhan Tuğlular MÜTF Nefroloji Bilim Dalı. Türk Nefroloji Derneği Nefroloji KIŞ OKULU 2011

15. Ulusal Hipertansiyon ve Böbrek Hastalıkları Kongresi Nisan 2013, Antalya. Obezite: Gerçekten iyi bir gösterge mi? Dr.

Periton diyalizinde RRF korunması ve volüm-kan basıncı kontrolü dengesi. Ali İhsan Günal Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

Hemodiyaliz Reçetesinin Düzenlenmesi

Hemodiyalizde su ve diyalizat. Dr. Ercan Ok Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Diyaliz Hastalarında Yaşam Kalitesini Nasıl İyileştirelim? Dr. Betül Kalender KOÜ Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD Nefroloji BD

HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?

Diyalize Başlarken PERİTON DİYALİZİ. Dr. Bülent Tokgöz Erciyes Üniversitesi

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA REZİDÜEL RENAL FONKSİYON VE İNVAZİF OLMAYAN ATEROSKLEROZ BELİRTEÇLERİ İLİŞKİSİ

HEMODİYALİZ HASTALARINDA 25-OH-D VİTAMİNİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

Kronik Böbrek Hastalığının Progresyonunun Önlenmesinde Yeni Yaklaşımlar. Dr. Rengin ELSÜRER AFŞAR

PERİTON DİYALİZİ YAPAN HASTALARDA İKODEXTRİN KULLANIMININ METABOLİK SENDROM VE DİĞER KARDİOVASKÜLER RİSK FAKTÖRLERİ İLE İLİŞKİSİ

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA SIVI KONTROLÜ

Hemodiyaliz. Prof Dr Hayriye Sayarlıoğlu Ondokuz Mayıs Üniversitesi

DİYALİZE ERKEN BAŞLANMALI (?) Dr. Oktay OYMAK Erciyes Üniversiresi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

HEMODİYALİZ YETERLİLİĞİ. DERYA DUMAN Özel Merzifon Diyaliz

Hipertansiyon yönetiminde yapılan hatalar Nurol Arık

SDBY Aşamasında Diyabetik Hasta RRT SEÇİMİ ve HASTA YÖNETİMİ. Dr. Bülent Tokgöz Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi

Toksikolojide Hemodiyaliz, Hemoperfüzyon, Hemofiltrasyon. Dr. Evvah Karakılıç Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Tıp Kliniği

VAKALAR ĠLE RENAL OSTEODĠSTROFĠ PRATĠĞĠ. Dr Siren Sezer

PD den HHD ye geçiş: Ülkemizden deneyimler. Bilser Güneş Başhemşire Özel FMC Avcılar 2 Kliniği 11 Mayıs 2014 Cunda

EV HEMODİYALİZİ. Ercan Ok Ege Üniversitesi İzmir 10 Mayıs 2014

Malnutrisyon ve İnflamasyonun. Hasta Ötiroid Sendromu Gelişimine imine Etkisi

FMC Sevgi Diyaliz Merkezi. Latife Haydanlı

Transkript:

Orta büyüklükteki moleküllerin uzaklaştırılmasının ve diyalizat kalitesinin klinik önemi Dr. Ercan Ok Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

HEMO Çalışması (2002) 2x2 faktöriyel: Yüksek doz (spktv 1.65) & standart doz (spktv 1.25) HF & LF diyalizerin sağkalım üzerine etkilerini karşılaştırdı ANA SONUÇ: HF ile mortalite riskinde yalnızca %8 azalma ve bu istatistik olarak anlamsız (RR: 0.92, %95 GA 0.81-1.05, p=0.23 HF ve LF arasında anlamlı fark yok Eknoyan G, N Engl J Med 2002 2

Dünyada high flux kullanımı ne yönde değişti?

2010 yılında high flux kullanımı

Avustralya ve Yeni Zelanda high flux kullanımı (2005-2009)

Neden?

Kanıtlanmış klinik üstünlükler Daha iyi düşük molekül ağırlıklı toksin klirensi Daha iyi ORTA molekül ağırlıklı toksin klirensi Daha düşük beta-2 mikroglobulin düzeyi Daha iyi anemi tedavisi Daha iyi lipid profili Daha iyi sağkalım bildiren pek çok gözlemsel ve retrospektif çalışma Bloembergen WE, Am J Kidney Dis 1999 Hornberger JC, J Am Soc Nephrol 1992 Koda Y, Kidney Int 1997 Port FK, Am J Kidney Dis 2001 Krane V, Am J Kidney Dis 2007

HEMO Çalışması ile ilgili eleştiriler Reuse AV fistülü olan hasta sadece %34 Hipertansiyon %94 KV hastalık öyküsü %80 Konjestif kalp yetmezliği %29 %63 Afrika-Amerika lı Kısa diyaliz seansı

Diyaliz hastalarında yüksek kardiyovasküler mortalite ERA-EDTA verileri, 1994-2007 n=123407 Diyaliz hastası Diyaliz hastaları Risk > 10 kat Genel popülasyon de Jager et al. JAMA. 2009; 302(16): 1782-1789 Genel popülasyonda 49 yaşındaki kişinin yaşam beklentisi 33 yıl Diyalize başlayan 49 yaşındaki hastada yaşam beklentisi 7 yıl ABD, USRDS

Diyaliz hastalarında kardiyovasküler risk faktörleri Geleneksel risk faktörleri Değiştirilemeyenler Yaş Erkek cinsiyet Ailede KV hastalık öyküsü Değiştirilebilenler Hipertansiyon Yüksek LDL kolesterol Diyabet Sigara kullanımı Diyalizde ek risk faktörleri Hiperfosfatemi Beta-2 mikroglobulin Enflamasyon Anemi Hipervolemi

Üremik toksinler Düşük molekül ağırlıklı toksinler (MW <500 D) Orta molekül ağırlıklı toksinler (500 to 15,000 D) Büyük molekül ağırlıklı toksinler (>15,000 D)

Orta moleküllü toksinler / proteine bağlanan toksinler ve klinik birliktelikleri Beta-2 mikroglobulin: Diyaliz amiloidozu; mortalite AGEs: Enflamasyon p-krezol: Mortalite, hastaneye yatış sıklığı Homosistein: Atheroskleroz Leptin: Malnütrisyon Eritropoez inhibitorleri: Anemi

Clearance (L/week) Renal replasman tedavilerinin üremik toksin klirensi açısından karşılaştırılması 10 4 10 2 10 3 10 4 10 5 10 3 Kidney Tx 10 2 HDF 10 1 0 HD high flux HD low flux 60 113 1355 11.818 66.000 Urea Createnine Vitamin B 12 β 2 -microglobulin Albumin Molecular Weight (Dalton)

HEMO Çalışması (2002) HF ile daha iyi beta-2 MG klirensi (HF kolunda 33.8 ml/dk, LF kolunda 3.4 ml/dk) Alt grup analizlerinde HD süresi >3.7 yılın üstünde olan hastalarda HF diyaliz ile mortalite riskinde %32 azalma (p<0.001) Eknoyan G, N Engl J Med 2002 14

MPO çalışması (2008) 647 diyalize yeni başlayan hasta (Avrupa) Başlangıçta serum alb <4 g/dl içleme kriteri, sonradan alb >4 g/dl olanlar ilave (%24) Minumum izlem süresi 3 yıl, 1998-2003 yıllarında HF ve LF gruplarına randomizasyon Primer sonlanım: Tüm nedenli ölümler ANA SONUÇ: HF kullanımı ile mortalite riskinde %24 azalma (RR: 0.76, %95 GA 0.56-1.04, p=0.09) HF ile daha az beta-2 MG birikimi (Delta beta-2 MG: HF kolunda 4.4 mg/l, LF kolunda 8.0 mg/l) 15

MPO çalışması (2008) Alt grup analizlerinde; Serum albumin < 4g/dl olanlarda HF kullanımı ile mortalite riskinde %39 azalma (RR=0.63, %95 GA 0.45-0.90, p=0.01) Diyabetik grupta HF kullanımı ile mortalite riskinde %38 azalma (RR=0.62, %95 GA 0.38-1.01, p=0.056) Locatelli F, J Am Soc Nephrol 2008 16

HF ve hasta sağkalımı Hemen tümü pozitif gözlemsel, retrospektif çalışmalar HEMO Çalışması nda minimal ve istatistiksel olarak anlamsız sağkalım avantajı MPO Çalışması nda daha belirgin, istatistiksel anlamlılık sınırında sağkalım avantajı HEMO da diyaliz süresi >3.7 yıl olanlarda bariz avantaj MPO da albümin <4 g/dl olanlarda ve ayrıca diyabetiklerde bariz avantaj

ULTRAPÜR DİYALİZAT Standart Diyalizat Ultrapür diyalizat Steril diyalizat Bakteri limiti (CFU/ml) <100-200 <0.1 <10-6 Endotoksin limiti *(EU/ml) <0.25 <0.03 <0.03 * LAL yöntemi

Ultrapür diyalizat & faydalı etkiler Standart diyalizata kıyasla ultrapür diyalizat ile daha düşük IL-6 ve CRP düzeyi rezidüel renal fonksiyonları koruma kuru ağırlık, serum albumin, IGF-1ve npcr da artış Schiffl H. NDT 2001 Ultrapür diyalizat ile, CRP ve beta-2 mikroglobulin düzeyinde azalma Hb düzeyinde artma Arizono K. Blood Purif 2004 Ultrapür diyalizat ile daha iyi lipid profili Trigliserid düşüşü, HDL artışı Schiffl H. Ther Apher Dial 2010

Whole Blood IL-1ß pg/ml Ultrapür diyalizat kullanımının sitokin üretimi üzerine etkisi (IL-1ß) Diyalizatta bakteriyel üreme (CFU/ml) 2 (0-25) 385 (130-1000) 0 (0-1) 160 140 p<0.05 o p<0.05 120 100 80 o o o o o o 60 40 20 0 Diyaliz kalitesi: Ultra-pür Standart Ultra-pür o o Ultrapür diyalizat kullanımı ile IL-1 üretimi azalıyor (low-flux diyalizer) o o o o Re: G Lonnemann et al., Blood Purif; Suppl. 2: 6-10 (1997)

IL- 6 pg/ml ß2-m mg/l ß2-m mg/l Ultrapür diyalizat kullanımının sitokin (IL-6) ve ß2-mikroglubulin sentezi üzerine etkisi 8 40 7 Standart diyalizat 36 Standart diyalizat 40 6 5 4 32 28 36 32 28 3 Ultrapür diyalizat 24 Ultrapür diyalizat 24 2 0 2 4 Diyaliz saatler 20 0 2 4 Diyaliz saatler 20

Karpal tünel sendromu oluşumu (%) Ultrapür diyalizat kullanımının karpal tünel sendromu gelişimi üzerine etkisi 75 50 Standart diyalizat n = 103 25 0 75 50 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Ultrapür diyalizat n = 84 25 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 J. Berland et al., NDT, 10 (Suppl.10): 45-47 (1995)

Hemodiyaliz hastalarında membran geçirgenliği ve diyalizat kalitesinin kardiyovasküler sağkalım üzerine etkisi EGE Çalışması ClinicalTrials ID, NCT00295191 Asci G, J Am Soc Nephrol (basım) 23

EGE Çalışması Prospektif, randomize ve kontrollü çalışma High-flux & low- flux membran kullanımı Ultrapür diyalizat & standard diyalizat 2x2 faktöriyel 704 prevalan HD hastası, 4 yıl izlem Primer sonlanım: Fatal ve nonfatal KV olay gelişimi Asci G, JASN 2013 24

Diyaliz tedavisi HF LF UD SD n=352 n=352 n=352 n=352 Seans süresi (dk) 236 ± 4 236 ± 5 235 ± 5 236 ± 5 Kan akım hızı (ml/dk) 360 ± 32 359 ± 30 358 ± 31 361 ± 31 Diyalizer Diyalizat akım hızı Diyalizat kompozisyon Helixone high-flux (Fx60 and Fx80) ve sentetik lowflux (F7 HPS and F8 HPS) (FMC, Germany) Reuse yok 500 ml/dk Na 138 mmol/l, K 2.0 mmol/l, Ca 1.5 mmol/l Ultrapür diyalizat: polysulfone yapısında filtre (Diasafe, FMC Germany); her 3 ayda değişim; düzenli olarak bakteri ve endotoksin ölçümü (LAL assay; Coatest Endotoxin Chromogenix, Mölndal, Sweden) 25

Flux gruplarında sağkalım oranları Fatal ve non-fatal KV-olaysız sağkalım HF LF p 83.2 78.2 0.12 HF kullanımı RR= 0.73 (%95 GA 0.49-1.08), p=0.12 HF LF p KV sağkalım (%) 85.2 81.0 0.14 Tüm sağkalım (%) 74.1 67.9 0.09 HF kullanımı ile daha iyi KV olaysız, KV ve tüm sağkalım eğilimi 26

Diyalizat gruplarında sağkalım oranları Fatal and non-fatal KV-olaysız sağkalım (%) UD SD p 81.3 80.1 0.60 UD için RR=0.90 (95%Cl 0.61-1.32), p=0.60 Benzer sağkalım oranları UD SD p KV sağkalım (%) 82.8 83.5 0.94 Tüm sağkalım (%) 70.9 70.8 0.82 27

Diyalizer gruplarında laboratuar değerleri HF (n=352) LF (n=352) p Trigliserid (mg/dl) 165 ± 85 185 ± 119 0.01 Hemoglobin (g/dl) 11.2 ± 1.0 11.0 ± 1.0 0.02 Ferritin (ng/ml) 600 ± 299 652 ± 340 0.03 Kt/V, URR, PO4, albumin, CRP, kolesterol ve epo dozu benzer HF grubunda daha iyi lipid profili ve anemi yönetimi 28

β2 microglobulin (mg/l) Diyalizer gruplarında β 2 mikroglobulin 50 25 0 Baseline HF Final * * LF Flux gruplarında *:p<0.001 and 0.007 HF ile β-2 mikroglobulin düzeylerinde azalma, LF grubunda artma 29

Diyalizat gruplarında laboratuar değerleri spkt/v, URR, PO4, albumin, Hb, lipidler, CRP, β-2 mikroglobulin ve ferritin düzeyleri benzer UD kolunda diyalizat endotoksin düzeyinde azalma (0.16±0.26 EU/ml den 0.01±0.01 EU/ml e düşüş (p<0.001); SD kolunda benzer düzeyler (0.19 ± 0.34 EU/ml ve 0.17 ± 0.35 EU/ml, p=0.78) UD (n=352) SD (n=352) p Eritropoietin dozu (IU/hft) 2213 ± 2006 2523 ± 2021 0.04 UP diyalizat kolunda Epo ihtiyacında azalma 30

ALT GRUP ANALİZLERİ 31

Diyabetik hastalar (n=160) HF LF p KV-olaysız sağkalım (%) 73.9 58.0 0.05 Tüm sağkalım (%) 60.5 41.6 0.02 KV sağkalım (%) 81.0 60.2 0.01 HF kullanımı ile birleşik KV olay riskinde %51 azalma (p=0.03) (Yaş, cinsiyet, KVH öyküsü ve HD süresi ile düzeltilmiş Coxregresyon analizi) Diyabetik hastalarda HF kullanımı ile daha iyi sağkalım 32

HD süresi >3 yıl olan hastalar (n=399) Ultrapür diyalizat & standard diyalizat RR %95 GA p Birleşik KV olay 0.55 0.31-0.97 0.04 UD SD p hs-crp (mg/dl) 1.34 ± 1.34 1.65 ± 1.66 0.03 HD süresi 3 yıldan fazla olan hasta grubunda, ultrapür diyalizat grubunda daha düşük CRP düzeyleri ve daha iyi sağkalım 33

AVF olan hasta grubu (n=576) HF LF p Birleşik KV-olaysız sağkalım (%) 85.6 77.8 0.02 Tüm sağkalım (%) 78.2 71.6 0.04 KV sağkalım (%) 87.5 81.2 0.03 HF kullanımı ile birleşik KV olay riskinde %39 azalma (p=0.03). (yaş, cinsiyet, diyabet, KVH öyküsü ve HD süresi ile düzeltilmiş Coxregresyon analizi) AVF olan hastalarda HF HD ile daha iyi sağkalım 34

HEMO MPO EGE Mortalite azalması (%) 8 24 20 p 0.23 0.09 0.09 AV fistül (%) 34 80 82 EGE Çalışması ndaki AV fistüllü hastalar ayrı olarak değerlendirildiğinde (ki bu, tüm grubun büyük çoğunluğunu oluşturuyor), HF ile Fatal/non-fatal KV olay sıklığında %39 azalma (p=0.02) KV mortalitede azalma (LF %18.8, HF % 12.5; p=0.03) Total mortalitede azalma (LF %28.4, HF % 21.8; p=0.04)

AVF olan hastalarda HF-UD kullanımı ile sağkalım en iyi Asci G, JASN 2013 36

Çalışma öncesi HF ve LF kullanımı ile ilişki Çalışma öncesinde de LF kullanıp, çalışma süresince de LF kullananlarda en düşük sağkalım

SONUÇ High flux & low flux membran HF kullanımı ile daha iyi anemi yönetimi, lipid profili ve beta-2 MG klirensi AVF olan grupta HF kullanımı ile daha iyi hasta sağkalımı HF kullanımı ile diyabetik hastalarda daha iyi sağkalım 38

Ultrapür & standard diyalizat Ultrapür diyalizat kullanımı ile Epo ihtiyacında azalma HD süresi 3 yıldan fazla olan hastalarda daha düşük CRP ve daha iyi hasta sağkalımı 39

AVF olan hastalarda HF-UD kullanımı en iyi sağkalım oranı ile ilişkilidir. 40

Hemodiyafiltrasyon Hemodiyaliz + Hemofiltrasyon Diffüzyon + Konveksiyon

Pre- ve post-dilüsyon online hemodiyafiltrasyon Yüksek UF kapasitesi Düşük pıhtılaşma riski Görece düşük küçük molekül klirensi Kan Pre-dilüsyon HDF Diyalizer Görece düşük UF (kan akım hızının %25-30 u) Pıhtılaşma riski Daha iyi küçük molekül klirensi (%15) Replasman sıvısı Filtrat (on-line üretim) (15-25 L) Kan Post-dilüsyon HDF Diyalizer Filtrate (15-25 L) Replasman sıvısı (on-line üretim)

Hemodiyafiltrasyon ile sağlanan avantajlar Daha iyi küçük, orta ve büyük moleküllü üremik toksin klirensi Daha az intradiyalitik hipotansiyon Enflamasyonda azalma Daha iyi fosfat klirensi Epo yanıtta artış Karpal tünel sendromu riskinde azalma

Hemodiyafiltrasyon ile hasta sağkalımı Gözlemsel çalışmalarda ol-hdf ile daha iyi sağkalım Canaud et al. Kidney Int 2006;69:2087-93 Vilar et al. Clin JASN 2009;4:1944-53

Türk Hemodiyafiltrasyon Çalışması 782 prevalan hemodiyaliz hastası Post-dilüsyon online hemodiyafiltrasyon ve hemodiyalize randomizasyon, iki yıl izlem Replasman sıvısı hedefi >15 L Gerçekleşen median replasman sıvısı 17.4 L Hemodiyaliz grubunda 100-hasta yılında mortalite 8.80, hemodiyafiltrayon grubunda 6.98 (p=0.19) Ok E et al. Nephrol Dial Transplant 2013; 28: 192

Türk Hemodiyafiltrasyon Çalışması Replasman sıvısı >17.4 L olan grupta bariz daha iyi hasta sağkalımı Ok E et al. Nephrol Dial Transplant 2013; 28: 192

İspanyol Hemodiyafiltrasyon Çalışması 906 hasta, 3 yıl izlem Erişilen median replasman sıvısı 20.8 L Yüksek hacimli hemodiyafiltrasyon ile %30 daha az mortalite Maduell F et al. JASN 2013;24:487-497

High flux diyalizer & ultrapür diyalizat Sağkalım avantajı kanıtlanmış hasta grupları AV fistüllü hastalar Diyabetikler Albümin <4.0 gr/dl olan hastalar Diyaliz süresi >3 yıl olan hastalar Amerika, Japonya, Batı Avrupa da standart tedavi

Hemodiyafiltrasyon Yüksek hacimli post-dilüsyon hemodiyafiltrasyon ile kanıtlanmış sağkalım avantajı Avrupa da kullanımı %30 lara erişmiş durumda, diğer bölgelerde henüz yaygın değil

Teşekkürler 50