Akut Böbrek Hasarlı Sepsis Olgularında RIFLE Kriterlerinin Mortalite ve Morbiditeye Prognostik Etkisi

Benzer belgeler
Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde İzlenen Olgularda Akut Böbrek Hasarı ve prifle Kriterlerinin Tanı ve Prognozdaki Önemi. Dr.

Sepsis ve Akut Böbrek Hasarı. Doç. Dr. Hüseyin BEĞENİK Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji B.D.

Akut Böbrek Hasarının Erken Tanısında Sistatin C Cystatine C in the Early Diagnosis of Acute Kidney Injury

Yoğun Bakımda Nörolojik Hasta Grubunda Akut Böbrek Hasarı Sınıflaması Acute Kidney Injury Classification in Neuro-ICU Patient Group

AKUT BÖBREK HASARINDA RENAL REPLASMAN TEDAVİSİ: NE ZAMAN BAŞLATILMALI, HANGİ YÖNTEM SEÇİLMELİ, NE ZAMAN SONLANDIRILMALI?

AKUT BÖBREK HASARININ TANIMLANMASI İLE İLGİLİ GÖRÜŞLER VE AKUT BÖBREK HASARININ EPİDEMİYOLOJİSİ

ABY deekstrakorporaltedavi: Yavaş sürekli tedavi yöntemleri mi? Marmara Üniversitesi NefrolojiBilim Dalı


BÖBREK NAKİLLİ ÇOCUKLARDA GEÇ DÖNEM AKUT REJEKSİYONUN GREFT SAĞKALIMI ÜZERİNE ETKİLERİ. Başkent Üniversitesi Çocuk Nefroloji Dr.

Sepsis Hastalarının Yoğun Bakımdan Servise Taburculukta ph, LDH ve Kalp Hızının Sistematik Değerlendirilmesi

Mustafa Kemal YILDIRIM*, Tülay TUNÇER PEKER*, Dilek KARAASLAN*, Betül MERMİ CEYHAN**, Oktay PEKER***

ÇOCUKLARDA KRONİK BÖBREK HASTALIĞI Küçük yaş grubunda doğumda başlayabilen Kronik böbrek yetersizliği Son evre böbrek yetmezliği gelişimine neden olan

SEPSİSTE YENİ TANIMLAMALAR NE DEĞİŞTİ? Doç. Dr. Murat Hakan Terekeci

Diyaliz tedavisinde ilk seçenek: Periton diyalizi. Neslihan SEYREK, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

HEMODİYALİZ HASTALARINDA PROKALSİTONİN VE C-REAKTİF PROTEİN DÜZEYLERİ NASIL YORUMLANMALIDIR?

Resüsitasyonda HİPEROKSEMİ

hs-troponin T ve hs-troponin I Değerlerinin Farklı egfr Düzeylerinde Karşılaştırılması

GERİATRİK HEMODİYALİZ HASTALARINDA KOMORBİDİTE VE PERFORMANS SKORLAMALARININ PROGNOSTİK ÖNEMİ; TEK MERKEZ DENEYİMİ

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi

Birincil IgA Nefropatisinde C4d Varlığının ve Yoğunluğunun Böbrek Hasarlanma Derecesi ve Sağkalımı ile Birlikteliği

Ertenü.M, Timlioğlu İper.S, Boz.E.S, Özgültekin.A, Kabadayı.M, Tay.S, Yekeler.İ

ABH ve sonrası. Prof Dr Itır Yeğenağa Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bölümü

EŞ ZAMANLI KALP VE BÖBREK TRANSPLANTASYONU YAPILAN BİR OLGU

Çok Kesitli Bilgisayarlı Tomografik Koroner Anjiyografi Sonrası Uzun Dönem Kalıcı Böbrek Hasarı Sıklığı ve Sağkalım ile İlişkisi

SEPSİS TANI KRİTERLERİ

Kolistin ilişkili nefrotoksisite oranları ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi

Bugün Neredeyiz? Dr. Yunus Erdem Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Ünitesi

Türkiye ve Amerika Birleşik Devletlerinde hemodiyalize giren hastaların ölüm oranlarının karşılaştırılması: Bir gözlemsel kohort çalışması

Yoğun Bakım Literatüründen Seçmeler. Kritik Hastalığı Olanlarda Serum Serbest Kortizol Düzeyleri

Akut Böbrek Hasarı Gelişen Böbrek Nakilli Hastalarda Klinik Özellikler ve Sonuçlar:Tek Merkez Deneyimi

İNFEKSİYÖZ ENSEFALİTLER: HSV-1 E BAĞLI OLAN VE OLMAYAN OLGULARIN KARŞILAŞTIRILMASI

Polikistik Böbrek Hastalığında Yeni Tedavi Yaklaşımları

Kalp cerrahisi sonrası yüksek laktat nedenleri HEPATORENAL SENDROM MU?

KLİMİK İZMİR TOPLANTISI

Ercan Ok. Cenk Demirci. Kıvanç Yüksel. Sıddig Momin Adam. Serkan Kubilay Koç. Sinan Erten. Ali Rıza Odabaş. Hüseyin Töz. Mehmet Özkahya.

Akut ve Kronik Böbrek Yetmezliğinde Mortalite Nedenleri

SÜT ÇOCUKLARINDA UZUN SÜRELİ PERİTON DİYALİZİNİN SONUÇLARI

GKD-YOĞUN BAKIM SKORLAMA SĠSTEMLERĠ

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

Renal Transplantasyonda Türkiye de Güncel Durum. Dr. Aydın Türkmen İstanbul Tıp Fakültesi

Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri

Periton Diyalizi Neden Yapılmalı?

Polikistik böbrek hastalığında, periton diyalizi bir tedavi seçeneği olabilir mi? 15 yıllık Tek Merkez Deneyimi

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Pediatri, Ankara, Türkiye 2. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Pediatrik Endokrinoloji, Ankara, Türkiye 3

DOĞUMSAL KALP HASTALIĞI OLAN YENİDOĞANLARDA ERKEN DÖNEM PROGNOZ

Yoğun Bakımda. Prof. Dr. H. Erdal Akalın

SIRS MI? SOFA MI? Dr. Ömer SALT TRAKYA ÜNİVERSİTESİ ACİL TIP AD

Doç. Dr. Ahmet ALACACIOĞLU

Akut Böbrek Hasarı: Sınıflandırılması ve Prognoz

Yoğun Bak m Ünitesinde Yatan Hastalar n Prognozunun Değerlendirmesinde APACHE IV Modelinin Etkinliğinin Araşt r lmas

HEMODİYALİZ HASTALARININ GÜNLÜK YAŞAM AKTİVİTELERİ, YETİ YİTİMİ, DEPRESYON VE KOMORBİDİTE YÖNÜNDEN DEĞERLENDİRİLMESİ

KONU 24A HEPATİT C. Tekin AKPOLAT, Cengiz UTAŞ

Kardiyopulmoner bypass uygulanacak olgularda insülin infüzyonunun inflamatuvar mediatörler üzerine etkisi

Yenidoğan Sepsisi Tanı ve Tedavisinde Son Gelişmeler

Akış: Organ İskemilerinin Erken Tanısında Yeni Bir Uygulama: Laser Speckle Görüntüleme

ÇORUM HİTİT ÜNİVERSİTESİ EĞİTİM ARAŞTIRMA HASTANESİ NDE HEMODİYALİZ KATETER ENFEKSİYONLARI

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

KORUNMA VE TEDAVİ. Dr. Aykut SİFİLS Dokuz Eylül Üniversitesi

TİP 2 DİYABETİK BİREYLERDE GLOMERULAR FİLTRASYON HIZI HESAPLAMADA KULLANILAN ÜÇ FARKLI YÖNTEMİN KARŞILAŞTIRILMASI

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİ UYGULANAN HASTALARIN BEDEN İMAJI VE BENLİK SAYGISI ALGILARININ KARŞILAŞTIRILMASI

RENOVASKÜLER HİPERTANSİYON ŞÜPHESİ OLAN HASTALARDA KLİNİK İPUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ DR. NİHAN TÖRER TEKKARIŞMAZ

Kalp Cerrahisinde Postoperatif Değerlendirme Risk Tayini Skorlama Sistemleri. Dr. Bilge ÇELEBĠOĞLU

TÜRKİYE de BÖBREK TRANSPLANTASYONUNDA GÜNCEL DURUM

Özgün Araştırma / Original Research. Pınar Karagöz, Arzu Kefi, Pınar Erbay Dündar, Serpil Canan, Melek Çivi

27/04/16. Sunu Planı YANIKLI NON-SEPTİK HASTADA VOLÜM REPLASMANI. Patofizyoloji. Patofizyoloji. Yanık tipleri Patofizyoloji Volüm Replasmanı

STEROİDE DİRENÇLİ NEFROTİK SENDROM OLGULARINDA SİKLOSPORİN TEDAVİSİ: 12 AYLIK TAKİP

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA SODYUM ATILIMI, BÖBREK HASARI VE EKOKARDİYOGRAFİK PARAMETRELERİN İLİŞKİSİ

HEMODİYALİZ HASTALARINDA HUZURSUZ BACAK SENDROMU, UYKU KALİTESİ VE YORGUNLUK ( )

TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD / Nefroloji BD

Nilgün Çakar, Z.Birsin Özçakar, Fatih Özaltın, Mustafa Koyun, Banu Çelikel Acar, Elif Bahat, Bora Gülhan, Emine Korkmaz, Ayşe Yurt, Songül Yılmaz,

BÖBREK NAKLİ SONRASI HİPERÜRİSEMİ GELİŞİMİ İLE İLİŞKİLİ RİSK FAKTÖRLERİNİN ARAŞTIRILMASI. Dr. Şahin EYÜPOĞLU

Burcu Bursal Duramaz*, Esra Şevketoğlu, Serdar Kıhtır, Mey Talip. Petmezci, Osman Yeşilbaş, Nevin Hatipoğlu. *Bezmialem Üniversitesi Tıp Fakültesi

RATLARDA ANNE YOKSUNLUĞU SENDROMUNA ZENGĠNLEġTĠRĠLMĠġ ÇEVRENĠN ETKĠSĠ. Serap ATA, Hülya İNCE, Ömer Faruk AYDIN, Haydar Ali TAŞDEMİR, Hamit ÖZYÜREK

Renal Biyopsi İşlemine Bağlı Ağrının Değerlendirilmesi

Multipl organ yetmezliği ve refrakter hipotansiyon

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

PRE DİYALİZ DÖNEMDE HASTA EĞİTİMİNİN ROLÜ AYTEN KARAKOÇ

Atrial Fibrilasyon dan Gerçek Kesitler: WATER (Warfarin in Therapeutic Range) Registry den İlk Sonuçlar

Özgün Araştırma/Original Investigation. Ayşegül Oruç. Alparslan Ersoy 1. Cuma Bülent GÜL 1. doi: /tndt

YOĞUN BAKIM HASTALARINDA AKUT BÖBREK HASARI VE MORTALİTE İLİŞKİSİNİN BELİRLENMESİNDE RIFLE VE AKIN KRİTERLERİNİN YERİ

Kronik Böbrek Hastalarında Eğitim Durumu ve Yaşam Kalitesi. Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği, Prediyaliz Eğitim Hemşiresi

Hızlı Eylem Sistemleri

KRONİK BÖBREK HASTALIĞI (YETMEZLİĞİ) OLAN TÜRK HASTALARINDA TÜMÖR NEKROZ FAKTÖR ALFA ve İNTERLÖKİN-6 PROMOTER POLİMORFİZMLERİNİN ETKİSİ

MODALİTE SEÇİMİNDE HASTA EĞİTİMİNİN ROLÜ

Başlık: Yanık Olgularında Enfeksiyon Gelişim Nedenleri ve Enfeksiyonların Önlenmesi Üzerine Yapılan Çalışmalar

Özel Medical Park Bahçelievler Hastanesi Genel Yoğun Bakım Ünitesi

ÇOCUKLARDA DİYALİZ. Prof. Dr. Mesiha Ekim. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı

Hemodiyaliz mi? Dr. Mehmet Özkahya Ege Üniversitesi Nefroloji B.D

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİNDE HASTA SEÇİM KRİTERLERİNİN DEĞERLENDİRMESİ DR. GÜLTEKİN GENÇTOY

Hemodiyaliz Hastalarında Salusin Alfa ve Beta Düzeylerinin Ateroskleroz ile İlişkisi

Akut Böbrek Hasarında Mortalitede Öncül Faktörler

HİBRİT TEDAVİLER. Dr. Aykut SİFİL Dokuz Eylül Üniversitesi

Piyelonefrit Tedavi süreleri? Dr Gökhan AYGÜN CTF Tıbbi Mikrobiyoloji AD

DİYALİZE ERKEN BAŞLANMALI (?) Dr. Oktay OYMAK Erciyes Üniversiresi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Kronik Zeminde Akut Karaciğer Yetmezliği

Diyabetik Ayak Yarası ve İnfeksiyonunun Tanısı, Tedavisi ve Önlenmesi: Ulusal Uzlaşı Raporu

Akut böbrek hasarının (ABH) önlenmesi: hangi sıvıyı tercih edelim? Doç.Dr. Halil Yazıcı İstanbul Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Transkript:

TÜRK ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON DERNEĞİ Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):82-90 doi:10.5222/jtaics.2012.082 Klinik Araştırma Akut Böbrek Hasarlı Sepsis Olgularında RIFLE Kriterlerinin Mortalite ve Morbiditeye Prognostik Etkisi Evren Şentürk, Didem Akpir Soydan, Perihan Ergin Özcan, Günseli Orhun, Figen Esen, Nahit Çakar İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, istanbul ÖZET Amaç: Sepsis ve septik şok sıklıkla akut böbrek hasarı (ABH) ile birlikte seyreder ve kombinasyonunda mortalite %60 a kadar yükselebilir. Bu çalışmada kritik hastalarda ve sepsiste böbrek yetersizliğinin risk (R), böbrek hasarı (I), böbrek fonksiyonunda yetersizlik (F), böbrek fonksiyonun kaybı (L) ve son dönem böbrek yetersizliği (E) (RIFLE) sınıflandırmasına göre sağkalımı araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Ocak 2007 ve Aralık 2007 tarihleri arasında üniversite hastanemizin yoğun bakımına alınan 1140 hasta, etik kurul onayı alındıktan sonra retrospektif olarak incelenmiştir. Öncesinde böbrek yetersizliği olan veya böbrek transplantasyonu yapılan hastalar inceleme dışı bırakılmıştır.böbrek yetersizliği ve sepsis ile ilgili klinik, laboratuvar veriler ve hastaların sağkalımları değerlendirilmiştir. Bulgular: Bin otuz bir hastanın %15,6 (n=161) sında yoğun bakıma kabulünün ilk 24 saatinde RIFLE sınıflamasına göre ABH saptanmıştır. Hastalar sepsis ile birlikte olanlar % 53.41 (n=86) ve sepsis olmadan ABH olan hastalar % 46,59 (n=75) olmak üzere sınıflandırılmıştır. Yalnızca ABH olan hastalar % 28 mortaliteye sahipken, sepsis ile birlikte olan hastaların mortalitesi % 55,8 olarak izlenmiştir. RIFLE sınıflamasının derecelendirmesi Akut Fizyolojik ve Kronik Sağlık değerlendirmesi (APACHE II) ve sırasıyla organ yetersizliği değerlendirme skoru olan (SOFA) ile korele bulunmuştur. Sonuç: RIFLE sınıflaması hastane içi mortalite ve kısa dönem prognoz ile ilgili olarak yoğun bakımdaki sepsisli hastalarda bir öngörü sağlayabilmektedir. Anahtar kelimeler: Akut böbrek yetersizliği, RİFLE sınıflaması, sağkalım SUMMARY Prognostic Effects of RIFLE Criteria on Mortality and Morbidity in Septic Patients with Acute Kidney Injury Objective: Sepsis and septic shock are often complicated by acute kidney injury (ABH), and the mortality rates can be as high as 60 % in their combination. This study investigates the outcomes of critically ill and septic patients, and elucidates the association between prognosis and risk of renal failure (R), injury to the kidney (I), failure of the renal function (F), loss of kidney function (L), and end-stage renal failure (E) (RIFLE) classification. Material and Methods: After the approval of ethics committee 1140 patients admitted in our University hospital ICU from January 2007 until December 2007, were retrospectively evaluated. Patients with renal failure or renal transplants were excluded. Clinical, and laboratory parameters related to renal failure, sepsis and survival rates of the patients were evaluated. Results: Among 1031 patients, 15.6 % (n=161) have ABH according to RIFLE classification in the first 24 hours. Patients were classified as those with sepsis 53.41 % (n=86) and without sepsis-abh 46.59 % (n=75). Although patients with only ABH had a mortality rate of 28 %, patients that have sepsis and ABH; had a mortality rate of 55.8 %. The severity of the disease according to RIFLE classification correlated with Acute Physiology and Chronic Health Evaluation (APACHE II) and sequential organ failure assessment scores. Conclusion: These findings are consistent with a role for RIFLE classification in accurately predicting in-hospital mortality and short-term prognosis in ICU patients with sepsis. Key words: Acute renal failure, RIFLE classification, mortality J Turk Anaesth Int Care 2012; 40(2):82-90 Received / Alındığı Tarih: 27.05.2011 Accepted / Kabul Tarihi: 02.11.2011 Yazışma adresi: Uzm. Dr. Evren Şentürk, İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı Çapa-Fatih-34039-Istanbul e-posta: evrensenturk2@yahoo.com 82

E. Şentürk ve ark., Akut Böbrek Hasarlı Sepsis Olgularında RIFLE Kriterlerinin Mortalite ve Morbiditeye Prognostik Etkisi GİRİŞ Akut böbrek yetersizliği (ABY) yoğun bakımda ve perioperatif dönemde sıklıkla karşılaşılan; sağkalımı, morbiditeyi, hastane kalış süresini ve diyaliz gereksinimini belirleyen bir faktördür. Yoğun bakım hastalarında görülme sıklığı % 1-25, mortalitesi % 15-60 dır. (1) ABY gerçek insidansını öğrenebilmek, risk grubundaki hastaları tanımak, önlem alabilmek ve çalışmalardaki farklı tanımları daha net sonuçlara ulaştırabilmek amacıyla, Acute Dialysis Quality Initiative (ADQI) grubu Akut Böbrek Hasarını (ABH) yeniden sınıflandırmıştır. (2) RIFLE sınıflaması bu geniş spektrumdaki böbrek hasarına ve özellikle böbrek işlevlerindeki minör değişikliklere dikkat çekmiş ve renal replasman tedavisine gereksinimi gözden geçirmiştir. (3) RIFLE akronimi Risk, Injury (hasar), Failure (yetersizlik), Loss (kayıp) ve End stage (son dönem) terimlerinin başlıklarından oluşturulmuştur. Şimdiye kadar RIFLE sınıflaması yoğun bakımda, renal replasman tedavisindeki hastalarda ve bazı özel gruplarda örneğin postkardiyotomi kardiyojenik şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenizasyonu gerektiren olgularda değerlendirilmiştir. (4-9) Sepsis olgularında RIFLE kriterlerine göre ABH değerlendirmesinin prognoz üzerine etkisi de araştırılmış (10) ; ancak ABH olgularında RIFLE kriterinin, sepsis olan ve olmayan grupta prognoza etkisi araştırılmamıştır. Bu çalışmada, yoğun bakım hastalarında RIFLE sınıflaması ile ABH tanısı konan ve ABH düzeyi belirlenen hastalar, sepsis ile komplike olup olmamalarına göre iki ayrı grup olarak incelenmiş, RIFLE sınıflamasının septik ve nonseptik hastalarda prognoza etkisi karşılaştırılmıştır. GEREÇ ve YÖNTEM İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi Anesteziyoloji Anabilim dalı, Reanimasyon Ünitesine 01 Ocak 2007 ile 31 Aralık 2007 tarihleri arasında, retrospektif olarak 1140 hastanın dosyası değerlendirmeye alınmıştır. Toplam 1031 hasta RIFLE sınıflamasına göre ABH gelişimi açısından incelenmiştir. Retrospektif dosya taraması için etik kuruldan izin alınmıştır (Dosya numarası 2011/679-535). Yirmi dört saatten kısa süre yoğun bakımda yatan, 18 yaş altı, kronik böbrek yetersizliği olan veya daha önceden böbrek nakli yapılmış, renal patolojisi olan hastalar çalışma dışı bırakılmıştır. Sepsis tanısı sistemik inflamatuvar yanıt sendromu (SIYS) bulgularının yanı sıra dokümante edilmiş veya şüpheli infeksiyon varlığına göre koyulmuştur. SIYS tanısında; vücut sıcaklığı >38 C veya <36 C, kalp tepe atımı >90 atım/dk., Solunum hızı >20/dk., PaCO 2 <32 mmhg, lökosit değeri >12000 mm -3 veya <4000 mm -3 veya band sayısı >% 10 olarak belirlenmiştir. RIFLE sınıflaması (Şekil 1) (4) için serum kreatinini ve vücut ağırlığına göre saatlik çıkan idrar miktarı kullanılmış, en kötü değer sınıflamaya alınmıştır. RIFLE skor belirlemesi çalışmaya dâhil edilen hastalarda, her gün yapılmıştır. Renal replasman tedavisi uygulanan hastalar diğer ölçütlere bakılmaksızın evre 3 olarak kabul edilmiştir. Değerlendirilmeye alınan tüm hastaların demografik özellikleri, yoğun bakım yatış etiyolojisi kaydedilmiştir. RIFLE sistemine göre ABH tanısı alan hastaların evreleri; septik ya da non septik olmalarına göre ayrı ayrı değerlendirilmişlerdir. Sepsis insidansı ve sepsisi olan ve olmayan hastaların RIFLE skoruna göre sağkalımı, APACHE 83

Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):82-90 Glomeruler Filtrasyon Hızı İdrar Çıkışı Risk Hasar S Kreat x 1.5 veya GFH %25 S Kreat x 2 veya GFH %50 İdrar çıkışı <0.5 ml/kg/s x 6 saat İdrar çıkışı <0.5 ml/kg/s x 12 saat Oligüri Yüksek Duyarlılık Kayıp SDBY S Kreat x 3 GFH %75 veya S Kreat 4 mg/dl Akut 0.5 mg/dl İdrar çıkışı <0.3 ml/kg/s x 24 saat veya Anüri x 12 saat Kalıcı ABY= Böbrek fonksiyonlarında Tam kayıp > 4 hafta Son Dönem Böbrek Yetersizliği (>3 ay) Yüksek özgüllük Sekil 1. RIFLE sınıflaması (4). II ve SOFA skorları, yoğun bakım kalış süresi ilk 24 saat, 30 günlük takipleri ve çıkış verileri kaydedilmiştir. Elde edilen verilerin istatistik değerlendirmelerinde SPSS for Windows 13,0 (SPSS Inc, Chicago, Ill, USA) programı kullanılmıştır. Karşılaştırmalarda ki-kare testi, Student s t testi kullanılmış, p<0,05 anlamlı kabul edilmiştir. BULGULAR Yoğun bakım ünitesine (YBÜ) alınan 1140 hastadan, kriterlere göre 109 hasta çalışma dışı bırakılmıştır. YBÜ ye alındıktan sonraki ilk 24 saatte 161 (% 15,6) hastada ABH tespit edilmiştir. ABH tespit edilen ve edilmeyen hastaların demografik verileri, SOFA ve APACHE II skorları karşılaştırmalı olarak Tablo I ve II de gösterilmiştir. Tablo I. ABH gelişen ve gelişmeyen hastaların tüm hastalarla karşılaştırmalı özellikleri. Tüm hastalar (n=1031) ABH + (n:161) ABH - (n:870) p Kadın/Erkek Yaş* Ek hastalık HT DM 511/520 (% 49,6 / % 50,4) 56,8±18,4 479 (% 46,5) 365 (% 35,4) 173 (% 16,8) 64/97 (% 39,8 / % 60,2) 59,2±18,8 85 (% 52,8) 64 (% 39,8) 38 (% 23,6) 447/423 (% 51,4 / % 48,6) 53±19,6 394 (% 45,3) 301 (% 34,6) 135 (% 15,5) 0,513 0,017 0,606 0,872 0,915 IKH 213 (% 20,7) 41 (% 25,5) 172 (% 19,8) 0,318 ABH + : Akut böbrek hasarı gelişen, ABH -: Akut böbrek hasarı gelişmeyen, HT: Hipertansiyon, DM: Diyabetes mellitus, IKH: İskemik kalp hastalığı, *:p<0,05; ABH+ ve ABH- arasında 84

E. Şentürk ve ark., Akut Böbrek Hasarlı Sepsis Olgularında RIFLE Kriterlerinin Mortalite ve Morbiditeye Prognostik Etkisi Tablo II. ABH de durum değerlendirme skorları ve hastanede kalış süresi. Tüm hastalar (n=1031) ABH + (n:161) ABH - (n:870) p SOFA * APACHE II* YBÜ-kalış süresi* (gün) 2,8 (±3,4) 9,9 (±7,3) 5,0 (±7,4) 5,9 (±4,3) 16,6 (±8,8) 8,4 (±10,9) 2,3 (±2,8) 8,7 (±6,2) 4,3 (±6,3) Mortalite* 125 (%12,1) 69 (%42,9) 56 (%6,4) ABH+: Akut böbrek hasarı gelişen, ABH-: Akut böbrek hasarı gelişmeyen, APACHE II: Akut fizyolojik durum değerlendirme skorlaması, SOFA: Organ yetersizliği değerlendirme skorlaması, YBÜ-kalış: Yoğun bakım ünitesinde kalış süresi gün olarak, *:p; ABH+ ve ABH- arasında Tablo III. Sepsis olan ve olmayan ABH hastalarının tüm ABH hastaları ile karşılaştırılması. ABH + (n:161) SEPSİS + (n:86) SEPSİS - (n:75) p Kadın/erkek Yaş* Ek hastalık 64/97 (%39,8/60,2%) 59,24 (±18,80) 85 (%52,8) 33/53 (%38,4/%61,6) 55,63 (±19,38) 45 (%52,3) 31/44 (%41,3/%58,7) 63,39 (±17,31) 85 (%52,8) 0,702 0,009 0,898 HT 64 (%39,8) 35 (%40,7) 29 (%38,7) 0,793 DM 38 (%23,6) 20 (%23,3) 18 (%24,0) 0,912 IKH 41 (%25,5) 19 (%22,1) 22 (%29,3) 0,293 AKI+: Akut böbrek hasarı olan, Sepsis+: Sepsis tespit edilen, Sepsis-: Sepsis tespit edilmeyen, HT: Hipertansiyon, DM: Diyabetes mellitus, IKH: İskemik kalp hastalığı, *:p<0,005; sepsis+ ve sepsis- arasında Tablo IV. Durum değerlendirme skorları ve hastanede kalış süresi. ABH + (n=161) SEPSİS + (n:86) SEPSİS - (n:75) p SOFA * APACHE II* YBÜ-kalış süresi*(gün) 5,9 (±4,29) 16,63 (±8,80) 8,41 (±10,91) 7,3 (±4,26) 19,43 (±8,51) 12,12 (±13) 4,32 (±3,76) 13,41 (±8,05) 4,16 (±5,38) Mortalite* 69 (%42,9) 48 (%55,8) 21 (%28) Sepsis+: Akut böbrek hasarı gelişen sepsisli hastalar, Sepsis--: Akut böbrek hasarı gelişen sepsisi olmayan hastalar, APACHE II: Akut fizyolojik durum değerlendirme skorlaması, SOFA: Organ yetersizliği değerlendirme skorlaması, YBÜ-kalış: Yoğun bakım ünitesinde kalış süresi gün olarak, *: p; sepsis+ ve sepsis- arasında ABH tespit edilen 161 hastadan 86 sında (% 53) sepsis tespit edilmiştir. Yüzde 46,6 hasta (n:75) ise tek başına ABH sepsis gelişmeden izlenmiştir. 1992 konsensus konferansı tanımlarına göre incelendiğinde bu 86 hastadan 23 ü sepsis (% 27), 18 i (% 21) ciddi sepsis ve 45 i (% 52) septik şok tanısıyla takip edilmiştir. Septik ve non-septik ABH olan hastaların demografik özellikleri ve skorlama sistemleri ile yapılan değerlendirmeleri karşılaştırmalı olarak Tablo III ve IV te gösterilmiştir. Septik ABH belirgin olarak daha yüksek APACHE II ve SOFA değerleri ile ilişkilidir. Septik ABH gelişen hastalarda yoğun ba- 85

Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):82-90 Tablo V. ABH hastalarında sepsis tespit edilen ve edilmeyen hasta gruplarında RIFLE kriterlerine göre değerlendirilmesi. Septik ABH n:86 Nonseptik ABH n:75 p p Hasta Sayısı % Mortalite % Hasta Sayısı % Mortalite % Hasta Sayısı Mortalite Risk* Injury Failure 34 (%39,5) 21 (%24,4) 31 (%36) 16 (%47) 11 (%52) 21 (%67,7) 53 (%70,7) 10 (%13,3) 12 (%16,0) 5 (%9,4) 6 (%60) 10 (%83) Toplam* 86 (%53,4) 48 (%55,8) 75 (%46,6) 21 (%28) 1 0,45 *:p; septik ve nonseptik ABH arasında kımda kalış süresi de belirgin olarak artmıştır (Tablo IV). Tablo V de Sepsis ve ABH olan hastalar ile ABH hasarı olan ancak sepsisi olmayan hastaların RIFLE kriterlerine göre insidansları karşılaştırmalı olarak verilmiştir. Şekil 3 te ilk 24 saatinde ABH tespit edilen 161 hastanın RIFLE sınıflarına göre yoğun bakımdan çıkıştaki RIFLE sınıflamaları gösterilmiştir. Septik olan ve ABH tespit edilen hastalarda tüm nedenlere bağlı ölüm oranı % 55,8, nonseptik ve ABH tespit edilen hastaların ölüm oranı ise % 28 olarak belirlemiştir (Tablo IV). Septik ABH tespit edilen hastalarda RIFLE sınıflamasına göre her kademede kaybedilen hastaların bu grubun toplam mortalitesine oranları, Risk grubunda % 33,3 (16/48), Injury grubunda % 22,9 (11/48) ve Failure grubunda % 43,8 (21/48) olup; nonseptik ABH de ise oranlar, Risk grubunda % 23,8 (5/21), Injury grubunda % 28,6 (6/21) ve Failure grubunda % 47,6 (10/21) dır. Septik ABH, nonseptik ABH ile karşılaştırıldığında daha yüksek mortalite ile seyretmiştir. Septik ABH her RIFLE kategorisinde nonseptik ABH den ve tek başına sepsisten daha mortal seyretmiştir (Tablo V). Total hasta sayısı (n:1140) Çalışma dışı bırakılanlar n:109 hasta ABH yok n:870 ABH var n:161 Risk n:87 (%54) Hasar n:31 (%19) n:43 (%26.7) Şekil 2. Çalışmanın akış şeması: Yoğun bakımdaki hastaların RIFLE e göre ABH sıklığı. 86

E. Şentürk ve ark., Akut Böbrek Hasarlı Sepsis Olgularında RIFLE Kriterlerinin Mortalite ve Morbiditeye Prognostik Etkisi Yoğun bakımda ilk 24 saat Yoğun Bakımdan çıkış durumu Risk n:87 (%54) Hasar n:31 (%19) n:43 (%27) ABH yok n:38 (%24) Risk n: 30 (%19) Hasar n:9 (%6) ABH yok n:6 (%4) Risk n:5 (%3) Hasar n:14 (%9) ABH yok n:2 (%1) Risk n:1 (%1) Hasar n:4 (%3) n:10 (%6) n:6 (%4) n:36 (%22) Şekil 3. ABH hastalarında YBÜ ye girişte ve YBÜ den çıkışta RIFLE sınıflamaları. ROC Eğrisi 1,0 0,8 0,6 Çeşitli skorlar: SOFA APACHE Giriş RIFLE Referans hattı duyarlılık 0,4 0,2 Şekil 4. ROC eğrisi. 0,0 0,0 0,2 0,4 0,6 0,8 1,0 1 - özgünlük 15 in üstündeki APACHE II değerleri (au- ROC 0,814), 6 nın üzerindeki SOFA değerleri (auroc 0,790) ve RIFLE a göre ABH (auroc 0,715) prognostik tutarlılık göstermiştir (Şekil 4). TARTIŞMA Bu çalışmada, ABH değerlendirmesinde kullanılan RIFLE kriterlerinin hem septik hem de non-septik hastalarda prognoz belirlenmesinde değerli bilgiler verdiği gösterilmiştir. Septik hastaların, RIFLE ölçütlerine göre anlamlı olarak daha üst düzeylerde olmaları da, bu sınıflamanın klinik değeri bakımından önemli bir bulgu olarak değerlendirilmelidir. 87

Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):82-90 2004 yılında ABY tanımlarındaki sorunları çeşitli gruplar fark ederek çözüm üretmeye çalışmışlar, Acute Dailysis Quality Initiative (ADQI grubu) RIFLE olarak kısaltılabilecek bir sistem ile Akut böbrek yetersizliğini sınıflamıştır. Bu sınıflama akut böbrek yetersizliği konusunda aynı dilin konuşulmasını, araştırmaların kıyaslanabilirliğini, farklı merkezlerin bir arada çalışmalarını ve epidemiyolojik çalışmaların oluşturulmasını hedeflemiştir. (2) RIFLE daha önce çeşitli çalışmalarda araştırılmış ve bunlardan 24 ü Ricci ve ark. tarafından bir derleme de toplanmıştır. Bu derlemenin sonuçlarına göre dâhil edilen 71 000 hastalı 13 çalışmanın Risk, İnjury ve Failure gruplarında akut böbrek hasarı bulunmayanlarla kıyaslandığında mortalite için rölatif risk sırası ile 2.4, 4,15 ve 6,37 olarak tespit edilmiştir. (9) Ricci ve ark. bu derlemenin sonucunda RIFLE sınıflamasının değişik hasta gruplarında akut böbrek hasarını sınıflamada kullanılabilecek basit ve kolaylıkla elde edilebilen bir araç olduğunu vurgulamışlardır. Çalışmamız bu sonuçlar ile uyumlu olarak riskin giderek arttığı gösterilmekle birlikte (Tablo II), sepsis ile komplike olup olmamasına göre de bir ileri değerlendirme oluşturmuştur (Tablo III). Yegenaga ve ark., sepsis hastalarının ABH ile kombine olup olmamalarına göre yaptıkları karşılaştırmalı çalışmada, ABH olan sepsisli hastaların, ABH siz sepsisli hastalara göre daha kötü prognoza sahip olduğunu göstermişlerdir. (10) Çalışmamıza daha fazla sayıda hasta dâhil edilmiş; RIFLE kriterlerine göre hasar ve yetersizlik halinde risk grubuna göre giderek artan mortalite izlenmiştir. Ayrıca sepsisli ve ABH li hasta popülasyonunda sepsis olmayanlara göre risk grubunda daha yüksek mortalite izlenmiştir. Bulgularımızı 3 kategoride inceleyebiliriz: 1. RIFLE kriterleri, YBÜ hastalarında, hem ABH tanısı konması hem de ABH düzeyi belirlenmesi için uygun bir sınıflamadır. Bu konuda, mevcut olan bilgi, çalışmamızdaki 1031 hasta ile teyid edilmiştir. ABH tanısı ve sınıflaması, hastanın mortalite ve morbiditesi hakkında bir öngörü sağlayabilmektedir. RIFLE, ABH hakkında bilgi vermesinin yanı sıra, APACHE ve SOFA gibi diğer prognoz belirleyici skorların arasında da değerlendirilebilir. Çalışmamızda APACHE II prognostik açıdan en belirleyici skorlama sistemi olarak bulunmuştur. RIFLE sınıflaması ise prognoz göstermede APACHE II ve SOFA ile tutarlı bulunmuştur. Lin CY nin multivariate analizinde de APACHE IV, hastanın takibi boyunca en yüksek RIFLE değeri olan (RIFLEmax), yaş, sepsis ve alveoloarteriyel oksijen farkı hastane mortalitesinde bağımsız mortalite nedenleri olarak gösterilmiştir. (11) 2. Sepsis ile kombine olan ABH olgularının, yalnızca ABH olgularına göre anlamlı olarak daha alt düzeyde sınıflamaya girdiği görülmüş, bu sonuç hem klinik ile uyumlu, hem de prognostik olarak değerlidir. Septik hastaların, RIFLE derecelerine göre sınıflandığında septik olmayan hastalara göre ABH nin daha yüksek evrede seyrediyor olması bu hastaların farklı patofizyolojik bir süreç içerisinde olduklarını vurguluyor olabilir. Septik ABH de artmış kalp debisi ve hiperdinamik sirkülasyona rağmen, glomerüler filtrasyon hızı çoğu hastada hızlıca düşer. Bu bilgilerin ışığında Langenberg C ve ark. nın deneysel septik şok modelinde, sürekli E.coli infüzyonu ile septik şok oluşturulan koyunlarda kalp debisi ve renal kan akımı sürekli olarak ölçülmüş ve hiperdinamik sepsis modeli oluşturulmuştur. (12) Bu modelde renal kan akımı belirgin olarak artmasına rağmen, 88

E. Şentürk ve ark., Akut Böbrek Hasarlı Sepsis Olgularında RIFLE Kriterlerinin Mortalite ve Morbiditeye Prognostik Etkisi serum kreatinin değeri 3 kat artmış ve progresif oligüri gelişmiştir. Bu nedenle son dönemlerde sepsisde ABH fizyopatolojisinde daha çok immün sistemin oluşturduğu hasar ve apoptozisin rol oynadığı hipotezi güçlenmiştir. (13,14) 3. Yaptığımız bu retrospektif çalışmada RIFLE skoruna göre risk grubunda olan hasta grubunu ABH sınıfına sokarak daha sonra bu hastaların içinde sepsis olanları ve olmayanları iki gruba ayırdık. Mortaliteyi sepsis ve ABH olan grupta % 55,8, sepsis olmadan ABH olan grupta % 28 gibi bir oranda bulduk. Mehta ve ark. yayınladığı PICARD çalışma grubunun yeni yaptığı bir çalışmada, ABH öncesi gelişen sepsis ve ABH sonrası gelişen sepsis olgularını ayrı ayrı incelenmiştir. (15) ABH ya da sepsisden, hangisinin önce geldiğine bakılmaksızın mortalitenin birbirine yakın olduğunu göstermişlerdir. Ancak, birçok ABH olan hastada daha sonra sepsis gelişmesinin, ABH olanlarda bir immünoparalizi durumunu soru işareti olarak belirlemiştir. ABH de immün fonksiyonların bozukluğunu açıklayan birkaç çalışmadan söz edersek; kronik üreminin sekonder immün hasar yaratması (16), eritropoetin hormonunun immunomodülatuvar etkisi (17), renal tubuler hücrelerin stres durumunda immün düzenleyici görevleri (18) gibi örnekler verilebilir. Bu nedenle sepsis olan hastalarda, yetersizlik sınırına gelmiş olan böbreklerdeki hasarın arttığı (yani örneğin, R ise sepsis yükü nedeniyle I veya hatta F olduğu), düşünülebilir. Bu durumda ABH sepsisi tetiklemektedir veya tam tersi söylenebilir. RIFLE, kreatinin düzeyindeki çok küçük artışları-kreatinin düzeyi normal sınırlar içinde kalsa bile ve idrar çıkışındaki küçük değişiklikleri dikkate alması nedeniyle ABH tanısında önemli bir gelişme ortaya koymuştur. (19) Bu çalışmada, bu sınıflamanın ABH ve sepsis arasındaki ilişki hakkında önemli bilgiler verdiği gösterilmiştir. Henüz risk düzeyinde olan ABH olgularının bu aşamada iken değerlendirilmeleri, yalnızca ABH değil, sepsis bakımından da prognozu olumlu yönde etkileyebilir. Ancak çalışmamız, bir retrospektif çalışma olarak, bu amaç ile planlanmamıştır. Henüz risk düzeyindeki ABH hastalarının izlem ve tedavilerinin bu yönde odaklanarak düzenlenmesi ile sepsis gelişiminin önlenebilmesi ve prognozun iyileştirilmesi ile ilgili yeni çalışmalara gereksinim bulunmaktadır. ABH + ve ABH - hastalar arasında ve ABH + olan hastalarda da sepsis olan ve olmayan hastalar arasında anlamlı yaş farkı olması nedeniyle, çalışma gruplarının eşit dağılım arzetmediği düşünülebilir. Çalışmanın retrospektif yapısı ve yoğun bakım ünitesine alınan her hastanın çalışmaya dahil edilmesi nedeniyle ortaya çıkan bu sonucun, yine de çalışmanın çıkarımını etkilemediğini düşünüyoruz. Öncelikle, çalışma yalnızca ABH + olan hastalarda sepsis olan ve olmayan grupları karşılaştırdığı için, ABH-hastaların anlamlı olarak daha genç olmaları çıkarımımızı etkilememektedir. ABH + olan hastalarda ise, sepsis olan grup, sepsis olmayan gruptan anlamlı olarak daha gençtir. Sepsiste yaş, tek başına prognoza etkisi olduğu gösterilmiş bir faktördür. Bu durumda, çalışmamızda, sepsisli olan hastaların daha genç olmaları nedeniyle prognozlarında bir iyileşme olması beklenebilirdi. Ancak, bu yaş farkına rağmen prognozun daha kötü ve APACHE II skorunun daha yüksek olması, çalışmamızın çıkarımını daha da destekleyen bir bulgu olarak ortaya çıkmıştır. Sonuç olarak, RIFLE sınıflaması ABH geli- 89

Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):82-90 şen hem septik, hem de non-septik hastalarda prognoz hakkında bilgiler verebileceğinden prognostik değerlendirmede APACHE II ve SOFA sınıflaması kadar öneme sahiptir. KAYNAKLAR 1. Wan L, Bagshaw SM, Langenberg C, Saotome T, May C, Bellomo R. Pathophysiology of septic acute kidney injury: what do we really know? Crit Care Med 2008;36(4 suppl):198-203. http://dx.doi.org/10.1097/ccm.0b013e318168ccd5 PMid:18382194 2. Bellomo R, Ronco C, Kellum JA, Mehta RL, Palevsky P. Acute Dialysis Quality Initiative workgroup: acute renal failure definition, outcome measures, animal models, fluid therapy and information technology needs: the Second International Consensus Conference of the Acute Dialysis Quality Initiative (ADQI) Group. Crit Care 2004;8:204-212. http://dx.doi.org/10.1186/cc2872 PMid:15312219 PMCid:522841 3. John A. Kellum. Acute kidney injury. Crit Care Med 2008;36:4(Suppl.) 4. Bellomo R, Kellum JA, Ronco C. Defining and classifying acute renal failure: from advocacy to consensus and validation of the RIFLE criteria. Intensive Care Med 2007;33:409-413. http://dx.doi.org/10.1007/s00134-006-0478-x PMid:17165018 5. Li WX, Chen HD, Wang XW, Zhao S, Chen XK, Zheng Y, Song Y. Predictive value of RIFLE classification on prognosis of critically ill patients with acute kidney injury treated with continuous renal replacement therapy. Chin Med J 2009;122:1020-5. 6. Yan X, Jia S, Meng X, Dong P, Jia M, Wan J, Hou X. Acute kidney injury in adult postcardiotomy patients with extracorporeal membrane oxygenation: evaluation of the RIFLE classification and the Acute Kidney Injury Network criteria. Eur J Cardiothorac Surg 2010;37(2):334-8. PMid:19692267 7. Ostermann M, Chang RW. Acute kidney injury in the intensive care unit according to RIFLE. Crit Care Med 2007;35:1837-1843. http://dx.doi.org/10.1097/01.ccm.0000277041. 13090.0A PMid:17581483 8. Bagshaw SM, George C, Dinu I, Bellomo R. A multi-centre evaluation of the Rifle criteria for early acute kidney injury in critically ill patients. Nephrol Dial Transplant 2008;23:1203-1210. http://dx.doi.org/10.1093/ndt/gfm744 PMid:17962378 9. Ricci Z, Cruz D, Ronco C. The RIFLE criteria and mortality in acute kidney injury: a systematic review. Kidney Int 2008;73:538-546. http://dx.doi.org/10.1038/sj.ki.5002743 PMid:18160961 10. Yegenaga I, Tuglular S, Ari E, Etiler N, Baykara N, Torlak S ve ark. Evaluation of Sepsis/Systemic Inflammatory Response Syndrome, Acute Kidney Injury, and RIFLE Criteria in Two Tertiary Hospital Intensive Care Units in Turkey. Nephron Clin Pract 2010;115:276-282. http://dx.doi.org/10.1159/000313486 PMid:20424478 11. Lin CY, Kao KC, Tian YC, Jenq CC, Chang MY, Chen YC et al. Outcome scoring systems for acute respiratory distress syndrome. SHOCK 2010;34(4):352-357. http://dx.doi.org/10.1097/shk.0b013e3181d8e61d PMid:20844411 12. Langenberg C, Wan L, Bagshaw SM, Egi M, May CN, Bellomo R. Urinary biochemistry in experimental septic acute renal failure. Nephrol Dial Transplant 2006;21:3389-97. http://dx.doi.org/10.1093/ndt/gfl541 PMid:16998215 13. Bellomo R, Wan L, Langenberg C, May C. Septic acute kidney injury: new concepts. Nephron Exp Nephrol 2008;109:95-100. http://dx.doi.org/10.1159/000142933 PMid:18802375 14. Joannes-Boyau O, Honore PM, Boer W, Rose T. Septic acute kidney injury and inflammatory apoptosis: never a lone ranger. Intensive Care Med 2010;36:385-388. http://dx.doi.org/10.1007/s00134-009-1725-8 PMid:19924394 15. Mehta RL, Bouchard J, Soroko SB, Ikizler TA, Paganini EP, Chertow GM, et al. Program to Improve Care in Acute Renal Disease (PICARD) Study Group. Sepsis as a cause and consequence of acute kidney injury: Program to Improve Care in Acute Renal Disease. Intensive Care Med 2011;37:241-248. http://dx.doi.org/10.1007/s00134-010-2089-9 PMid:21152901 PMCid:3028102 16. Okusa MD. The inflammatory cascade in acute ischemic renal failure. Nephron 2002;90:133-138. http://dx.doi.org/10.1159/000049032 PMid:11818695 17. Anding K, Gross P, Rost JM, Allgaier D, Jacobs E. The influence of uraemia and haemodialysis on neutrophil phagocytosis and antimicrobial killing. Nephrol Dial Transplant 2003;18:2067-2073. http://dx.doi.org/10.1093/ndt/gfg330 PMid:13679482 18. Bijuklic K, Jennings P, Kountchev J, Hasslacher J, Aydin S, Sturn D, et al. Migration of leukocytes across an endothelium epithelium bilayer as a model of renal interstitial inflammation. Am J Physiol Cell Physiol 2007;293(1):486-492. http://dx.doi.org/10.1152/ajpcell.00419.2006 PMid:17428840 19. Dinna N Cruz, Zaccaria Ricci and Claudio Ronco. Clinical review: RIFLE and AKIN - time for reappraisal. Critical Care 2009;13(3):211. PMid:19638179 PMCid:2717405 90