Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 6, Sayı: 70, Mayıs 2018, s. 57-75 Yayın Geliş Tarihi / Article Arrival Date Yayınlanma Tarihi / The Publication Date 26.03.2018 20.05.2018 Yrd. Doç. Dr. Bünyamin SARİKAYA Muş Alparslan Üniversitesi Türkçe Eğitimi Bölümü b.sarikaya@alparslan.edu.tr PROBLEM ÇÖZME BASAMAKLARINA GÖRE YAPILANDIRILMIŞ GÖRSELLERİN 6, 7 VE 8. SINIF İŞİTME ENGELLİ ÖĞRENCİLERİN YAZMA BECERİLERİNE ETKİSİ 1 Öz Bu çalışmada amaç problem çözme basamakları dikkate alınarak hazırlanmış görsel etkinliklerin 6., 7., 8. sınıf işitme engelli öğrencilerin yazma becerilerine etkisinin belirlenmesidir. Bunun için problem çözme basamaklarına göre yapılandırılmış görsellerden oluşan etkinlikler kullanılmıştır. 13 hafta boyunca devam eden araştırmanın çalışma grubunu Erzurum Dede Korkut İşitme Engelliler Ortaokulunda öğrenimine devam eden 6, 7 ve 8. sınıf işitme engelli öğrenciler oluşturmuştur. Çalışma için her sınıfta (altı, yedi ve sekizinci sınıflar) deney ve kontrol grupları oluşturulmuştur. Her gruba ön test ve son testler uygulanmış, uygulama sonucunda grupların ön test-son test farkları incelenmiştir. Gruplarda yer alan deneklerin dağılımları sistematik örnekleme yoluyla yapılmıştır. na Türkçe dersi, problem çözme basamaklarına göre yapılandırılmış görsel etkinliklerle verilirken kontrol grubuna ise geleneksel yöntemle (Türkçe Dersi Öğretim Programı) verilmiştir. Verilerin elde edilmesinde Türkçe Dersi Öğretim Programı (2006) nda yer alan Yazılı Anlatımı Değerlendirme Formu kullanılmıştır. Verilerin analiz edilmesinde t-testi ve değişkenlerde Varyans Analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre problem çözme basamaklarına uygun hazırlanan görsel etkinliklerle Türkçe dersini işleyen deney grubunda yer alan işitme engelli öğrencilerin becerileri ile ilgili son test puanlarının, kontrol grubunda yer alan işit- 1 Bu çalışma, yazarın doktora tezinden türetilmiştir.
me engelli öğrencilerin yazma becerileri ile ilgili son test puanlarından anlamlı derecede yüksek olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Anahtar kelimeler: Problem çözme, görsel, işitme engeli, yazma becerileri EFFECT OF IMAGES STRUCTURED ACCORDING TO PROBLEM- SOLVING STEPS ON SIXTH, SEVENTH AND EIGHTH GRADE HEARING IMPAIRED STUDENTS SKILLS TOWARDS WRITING Abstract The aim of this study is to determine the effect of visual materials prepared according to problem solving steps on sixth, seventh and eighth grade hearing impaired students skills towards writing. To do this, activities consisting of visual materials structured according to problem solving steps were used. Study group consists of sixth, seventh and eighth grade hearing impaired students of Erzurum Dede Korkut Hearing Impaired Secondary School. Each grade (sixth, seventh and eighth) was divided into an experimental and a control group. A pre-test and a post-test were administered to each group and differences in pre-test and post-test scores of groups were analyzed. The distribution of the subjects in the groups was carried out using systematic sampling method. The experimental group received the Turkish course with visual activities structured according to problem solving steps while the control group received the Turkish course based on the traditional method (Turkish lesson curriculum). Obtaining the data, Assessment Form for Written Expression, taking part in Turkish Lesson Curriculum (2006) were used. T-test was used and in variationals, analysis of variance (ANOVA) was used. Results indicate that the post-test scores of the experimental group are statistically significantly higher than those of the control group. 58 GİRİŞ Keywords: Problem solving, visual, hearing impaired, skills towards writing İşitme duyusu, bireylerde dil gelişiminin temel faktörü konumundadır. Bunun yanı sıra kişinin bilişsel ve duyuşsal becerilerinin gelişiminde de rol oynar. Aynı zamanda bireylerin konuşma, dinleme, okuma ve yazma dediğimiz temel dil becerilerini de etkiler. Doğal yaşantılarında dil edincini gerçekleştiremeyen ya da kısıtlı olarak gerçekleştiren işitme engelli bireylerin dil becerilerini kazanmaları için farklı program, materyal ve yöntemlerin işe koşulması, aynı zamanda farklı etkinliklerin yapılması gerekmektedir. Çünkü işitme kaybı, işitmeye dayalı bir edimin gerçekleştirilmesinde önemli bir engeldir. İşitme kaybının en önemli etkisi dili anlama ve ifade etmeye ilişkin yaşanan zorluklardır. (Van Oyen, Tafforeau, Demanest, 2001) Günümüzdeki işitme engelli öğrencilerin eğitsel açıdan ve iletişim becerilerinin geliştirilmesi bağlamında daha şanslı oldukları söylenebilir. İşitme engelli bireylerin eğitiminde öğretmenlerin alan bilgisine sahip olması, öğrencilerin bireysel farklılıklarına, ilgi, istek ve yeteneklerine göre yöntem belirlemesi, etkinlikler düzenlemesi, uygun eğitim ortamı oluşturması (Kurt, 2017:3) bunun yanı sıra teknolojik gelişmelerin yoğun bir şekilde geliştiği bu çağda işitme cihazlarının da uygun şartlarda kullanılmasıyla çocukların işiten akranları gibi dilsel ve eğitsel becerilerini geliştirebilecekleri söylenebilir.
1. İşitme ve İşitme Engeli: İşitme kulakla algılamak, duymaktır. İşitme tamamen fizyolojik bir durumdur. Özsoy (1981: 69) işitmenin gerçekleşebilmesi için, - sesin olması, - sesin kulağa ulaşması, - sesin insan kulağının alabileceği frekans ve şiddet sınırında olması, - kulaktaki dış, orta ve iç bölümleri aşması, merkeze ulaşması ve merkezce algılanması gerektiğini vurgular. İşitme engeli çok hafif dereceden çok ileri dereceye kadar değişkenlik arz eden işitme yetersizliği durumlarıdır (Ertürk, 2003). Cavkaytar ve Diken (2007) ise işitme engelini, işitme duyarlılığının az ya da çok kaybından ötürü konuşma, dili kullanma ve iletişimdeki anlaşamama nedenlerinden dolayı kişilerin eğitim - öğretim ve sosyal faaliyetlerinin olumsuz şekilde işlev görememesi durumu şeklinde tanımlamaktadır. 2. İşitme Engellilerde Yazma Becerisi: İşitme engeli sadece sözlü dilde değil yazılı dilde de olumsuz anlamda kendini göstermektedir. Doğuştan işitme engelli çocukların yazılı anlatımda sözcükleri yanlış yazma, olumsuz bir yazı planı oluşturma, fazla sayıda imla ve dil bilgisi yanlışı yapma, okunması güç bir el yazısı kullanma ve herhangi bir yorum geliştirme durumlarında yetersiz kaldıkları görülmektedir (Uysal, 2010: 102). 59 Schirmer vd. (1999 akt. Karasu, 2007: 9) yazma faaliyetlerinin işitme engelli öğrenciler için çok güç bir iş olduğunu, konuşma becerisini tam olarak yerine getiremediklerinden dilin biçimsel ve söz dizimi yapılarını ifade etmekte zorluklar yaşadıklarını ifade etmişlerdir. Bunun yanı sıra sınıfta gerçekleştirilen etkinliklerde işitme engelli öğrencilerin en fazla yazma etkinliklerinden kaçındıklarını söylemişlerdir. İşitme engelli öğrencilerin yazma becerisiyle ilgili yaşadıkları problemler şu şekilde sıralanabilir (Uysal, 2010: 104): 1. Dikkat toplayamama sorunları Yazma etkinliğine istenildiği şekilde başlanamaması. Yazma sürecinde dikkatin çok rahat bir şekilde kaybedilmesi. Dikkatin kaybolmasından dolayı düşünme ve yazma faaliyetlerinin bölünmesi, bunun sonucunda da harflerin simetrik olmaması, bozuk veya okunması güç bir yazının meydana gelmesi. Yazma hızındaki çelişkiler. Basit seviyede çok fazla yanlışın yapılması. 2. Yazının kâğıt üzerine yerleştirilmesi ile ilgili sorunlar Çizgisiz kâğıda düzgün bir şekilde yazılamaması. Harfler, kelimeler, cümleler arasındaki boşluklara dikkat edilmemesi. Kelimelerin hecelenmesinde yapılan hatalar.
Yazılı metne uygun bir başlık bulunmaması. 3. Hafıza sorunları Kelime hazinesinin yetersiz olması. Sesleri birbirine benzeyen kelimelerin (enik-erik gibi) ayırt edilememesi. Fazla sayıda kelimenin yanlış yazılması. Sık sık dil bilgisi ve imlâ hatalarının yapılması. Dil bilgisi konularında öğrenilen bilgilere yazılı anlatımda yeterince yer verilmemesi. 4. İşaret dili kullanımı ile ilgili ortaya çıkan sorunlar Çekim ve yapım eklerinin gerekli yerlerde kullanılamaması. Cümlede yer alan kelime diziliminin doğru yapılamaması. Eksik ya da gereksiz sözcük kullanımı. Cümleleri bağlama amacıyla tercih edilen bağlaç, noktalama işareti vb. unsurların çok az kullanılması veya hiç kullanılmaması. 5. Bilişsel sorunlar Belli bir ana düşüncenin oluşturulup yorumlanamaması. Farklı düşüncelerin geliştirilip bir bütün haline getirilememesi. 60 Çok kısa cümlelerle meydana getirilen paragraflardan metin oluşturulması. 3. Problem Çözme Süreci Problem çözme süreci birçok kişi tarafından değişik şekillerde sınıflandırılmıştır. Geleneksel problem çözme süreci Dewey in geliştirmiş olduğu beş aşamalı bir düşünme sürecinden oluşmaktadır. Daha sonra Newcomb, Mccracken ve Warmbord yaptıkları çalışmalarda bu süreci altı aşamalı hale getirmişlerdir. Buna göre problem çözme süreci altı farklı aşamadan oluşan sistemli bir düşünme ve çalışma sürecidir. Problem çözme sürecinin aşamaları aşağıdaki gibi açıklanabilir (Dewey den aktaran Gök, 2006: 46-48). 1) Problemin farkında olma, hissetme, anlama: Problem çözme sürecinde ilk aşama bir güçlüğün olması ve onun hissedilmesidir. 2) Problemi tanımlama ve sınırlandırma: Problemin tam olarak ne olduğunun anlaşılmasından sonra problem açık bir şekilde tanımlanır. Bu aşamada problem genel bir çerçevede ele alınır ve sınırlandırılır. Bir başka deyişle problem alanı bütüncül bir biçimde ele alınır ve bunun için de gerçek problem alanı sınırlandırılarak tanımlanır. 3) Problemle ilgili veri toplama: Bu aşamada problemle ilgili her türlü veri kaynakları incelenir. Kapsamlı bilgiler toplanır. Bunlar başlıca materyaller, ilgili kişiler olabileceği gibi kurumlar, gözlemler vb. de olabilir. 4) Olası çözüm yolları önerme: Bu aşamada yapılması gerekli olan şey problem nasıl çözülür? sorusuna cevap aramaktır. Burada da çok yönlü bir düşünme süreci yaşanır.
5) Denenceleri test etme: Bu aşama belirlenmiş çözüm önerilerinin problemi çözüp çözemeyeceğinin denendiği aşamadır. Araştırma süreci açısından bakıldığında bu aşama bir uygulama aşamasıdır. Denenceler test edilip problem çözülmeye çalışılır. 6) Sonuca ulaşma ve değerlendirme yapma: Denencenin/denencelerin test edildikten sonra problemin çözümüne ilişkin bir değerlendirme yapılmalıdır. Bu çalışmanın amacı, problem çözme basamakları dikkate alınarak hazırlanmış görsel materyallerin 6, 7 ve 8. sınıf işitme engelli öğrencilerin yazma becerilerine etkisini araştırmaktır. Bu amaç çerçevesinde aşağıdaki sorulara cevap aranmıştır: 1. Kontrol grubu ön test-son test ortalama yazma becerisi puanları arasında anlamlı fark var mıdır? 2. ön test-son test ortalama yazma becerisi puanları arasında anlamlı fark var mıdır? 3. Deney ve kontrol gruplarına ait ön test ortalama yazma becerisi puanları arasında anlamlı fark var mıdır? 4. Deney ve kontrol gruplarına ait son test ortalama yazma becerisi puanları arasında anlamlı fark var mıdır? 5. ön test ve son test ortalama yazma becerisi puanlarında çeşitli değişkenlere göre anlamlı fark var mıdır? 61 YÖNTEM Problem çözme basamaklarına göre yapılandırılmış görsellerin 6, 7 ve 8. sınıfta eğitim gören işitme engelli öğrencilerin yazma becerilerine etkisinin ortaya konulması amacıyla yapılan bu çalışmada, deneysel desen kullanılmıştır. Karasar (2012: 87) a göre deneysel desenler nedensonuç ilişkilerini belirlemeye çalışmak amacı ile doğrudan doğruya araştırmacının kontrolü altında, gözlenmek istenen verilerin üretildiği araştırma modelleridir. Çalışmada, veriler nicel araştırma yöntemine göre toplanmıştır. Çalışma Grubu Çalışma 2015-2016 Eğitim Öğretim Yılı Bahar Dönemi nde yapılmıştır. Erzurum Dede Korkut İşitme Engelliler Ortaokulunda 6, 7 ve 8. sınıflarda öğrenim gören 31 öğrenci çalışma grubunu oluşturmuştur. Grupların Oluşturulması Çalışmanın yapıldığı okulda 6. sınıflarda bir şube (8 öğrenci), 7. sınıflarda bir şube (7 öğrenci) ve 8. sınıflarda iki şube (her şubede 8 öğrenci mevcuttur) mevcuttur. 31 öğrenciden sınıf listesinde sıra numarası tek sayı olanlar deney grubu, çift sayı olanlar kontrol grubu olarak seçilmiştir. 8. sınıflarda ise aynı yöntemle her iki şubeden öğrenciler seçilmiştir. Bu yolla deney grubu 16 (6 kız, 10 erkek), kontrol grubu 15 (8 kız, 7 erkek) öğrenciden oluşmuştur.
Tablo 1. Çalışma Deseni Gruplar Uygulama öncesi Uygulama süresi boyunca Uygulama sonrası (ön test) (son test) Deney Grubu - Yazılı Anlatımı Değerlendirme Formu - Problem çözme basamaklarına göre hazırlanmış etkinliklerle işlenen Türkçe dersi - Yazılı Anlatımı Değerlendirme Formu Kontrol Grubu - Yazılı Anlatımı Değerlendirme Formu - Mevcut müfredata göre işlenen Türkçe dersi - Yazılı Anlatımı Değerlendirme Formu Veri Toplama Araçları Çalışmada veri toplama aracı olarak Yazılı Anlatımı Değerlendirme Formu kullanılmıştır. Türkçe Dersi Öğretim Programı nda (6-8. sınıflar) yer alan form Türkçe dersinde kullanılabilecek bir ölçme değerlendirme aracı olarak verilmiştir (2006: 231). Form kendi içinde üç alt bölümden oluşmaktadır: 1. Biçim 2. Dil ve Anlatım 3. Yazım ve Noktalama. 62 Formun birinci alt bölümü 2, ikinci alt bölümü 13 ve üçüncü alt bölümü 2 maddeden oluşmaktadır. Her bir madde için karşısında verilmesi gereken puanlar yer alırken öğretmenin puanlama sistemini kendisine göre değiştirebileceği de vurgulanmıştır. Formda bütün bölümlerin puanları toplamı 100 dür. Birinci bölüm için 10, ikinci bölüm için 80 ve üçüncü bölüm için 10 puan verilmiştir. Verilerin Analizi Veriler analiz edilirken istatistik programından yararlanılmıştır. Bağımlı örneklemlerde t-testi, bağımsız örneklemlerde t-testi ve değişkenlerde Varyans Analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Verilerin Toplanması Nicel yöntemin kullanıldığı ve 13 hafta süren uygulamanın çalışma grubu, Dede Korkut İşitme Engelliler Orta Okulunda öğrenim gören 6, 7 ve 8. sınıf öğrencileridir. Dolayısıyla araştırmanın bulgularına temel oluşturan veriler bu öğrencilerden toplanmıştır. Çalışma için Erzurum İl Milli Eğitim Müdürlüğünden gerekli izinler alınmıştır. Öğrencilerin yazılı anlatım becerilerinin değerlendirilmesi amacıyla Türkçe öğretmenlerince - öğrencilere yazdırılmaları için - çeşitli özlü sözler seçilmiş ve öğretmenlerin görüşleri neticesinde hangi özlü söz hakkında kompozisyon yazdırılacağı belirlenmiştir. Bu özlü sözler belirlenirken aşağıdaki ilkeler göz önünde bulundurulmuştur:
- İşitme engelli öğrencilerin kendilerini rahatça ifade edebilecekleri konular olması, - Konuların ilgi çekici olması, - Türkçe Öğretim Programı na uygun olması. Tablo 2: Yazma İçin Önerilen Sözler Konular Güzel gören güzel düşünür, güzel düşünen hayatından lezzet alır. Bilgi ışık gibidir. Onu kullanırsanız daha parlak olur, kullanmazsanız söner. Altın çamura düşmekle kıymetten düşmez. Paha biçilemeyen tek şey anne sevgisidir. Bencil insan, tek başına kalmış meyvesiz bir ağaç gibi kurur gider. Belirlenen konular daha sonra ilgili kurumda görev yapan üç Türkçe öğretmeni ve araştırmacı tarafından değerlendirilerek Güzel gören güzel düşünür, güzel düşünen hayatından lezzet alır. sözü seçilmiştir. BULGULAR VE YORUM Bu bölümde çalışmada ulaşılan bulgulara değinilmiştir. Bağımlı örneklemlerde ön test - son test ortalama yazma beceri puanları arasında anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için yapılan t-testi sonuçları Tablo 3 te verilmiştir. 63 Tablo 3: Kontrol ve Deney Gruplarına Ait Ön Test - Son Test Ortalama Yazma Beceri Puanlarının Bağımlı Örneklemlerde t-testi ile Analizi N t Sig. son test 29.88 16 8.149.000 ön test 18.13 16 Kontrol grubu son test 14.40 15-5.154.000 Kontrol grubu ön test 18.87 15 Tablo 3 incelendiğinde kontrol grubu ön test-son test ortalama yazma becerisi puanları arasında ön test lehine anlamlı farkın olduğu görülmektedir (p:.000<.05). ön test-son test ortalama yazma becerisi puanları arasında son test lehine anlamlı farkın ortaya çıktığı görülmüştür (p:.000<.05). Yukarıdaki tablo incelendiğinde kontrol ve deney gruplarının kendi içlerinde ortalama ön test ve son test yazma becerisi puanları arasında anlamlı fark olup olmadığı verilmiştir. Tabloda kontrol
grubunun ön testte daha başarılı olduğu görülmektedir. Kontrol grubu ön test ortalama yazma becerisi puanı = 18.87 iken bu ortalama puanı son testte = 14.40 a düşmüştür. Çalışmada örneklem seçimi (olasılığa dayalı örnekleme tekniklerinden sistematik örnekleme) dikkatli yapılmış olmasına rağmen kontrol grubunda geleneksel yönteme 2 göre işlenen Türkçe dersi işitme engelli öğrencilerin yazma becerilerinin düşmesine sebep olmuş ve anlamlı farkın ön test lehine olduğu görülmektedir (p:.000<.05). nun kendi içinde ortalama ön test - son test yazma becerisi puanlarına bakıldığında son test lehine anlamlı fark olduğu görülmektedir. işitme engelli öğrencilerinin ortalama ön test yazma beceri puanları = 18.13 iken bu ortalama son testte = 29.88 e çıkmıştır. Bu durum deney grubu ortalama yazma becerisi puanlarında son test lehine anlamlı farkın oluşmasını sağlamıştır (p:.000<.05). Bu durumda problem çözme basamaklarına göre hazırlanmış görsel etkinliklerin geleneksel yönteme göre işlenen Türkçe derslerinden daha etkili olduğu ve işitme engelli öğrencilerin yazma becerilerini olumlu etkilediği söylenebilir. Deney ve kontrol grubundaki işitme engelli öğrencilerin karşılaştırmalı ön test - son test ortalama yazma beceri puanları arasında anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için yapılan t- testi sonuçları Tablo 4 te verilmiştir. Tablo 4: Kontrol ve Deney Gruplarına Ait Ön Test - Son Test Ortalama Yazma Becerisi Puanlarının Bağımsız Örneklemlerde t-testi ile Analizi 64 Grup N t Sig. Ön test 16 18.13 -.299.767 Kontrol grubu 15 18.87 Son test 16 29.88 5.964.000 Kontrol grubu 15 14.40 Tablo 4 incelendiğinde kontrol ve deney gruplarına ait ön test ortalama yazma becerisi puanları arasında anlamlı farkın olmadığı görülmektedir (p:.767>.05). Kontrol ve deney gruplarına ait son test ortalama yazma becerisi puanları arasında anlamlı farkın ortaya çıktığı görülmektedir (p:.000<.05). Tablonun ön test satırı irdelendiğinde deney ve kontrol gruplarının ortalama yazma beceri puanlarının birbirine çok yakın olduğu (deney = 18.13 kontrol = 18.87) ve aralarında anlamlı farkın olmadığı görülmektedir (p:.767>.05). Ön test uygulamasında her iki grup da geleneksel yönteme göre eğitim aldığından bu sonucun çıkması doğaldır. Tablonun son test satırı incelendiğinde deney ve kontrol gruplarının ortalama yazma beceri puanlarının değişkenlik gösterdiği görülmektedir. son test ortalama yazma becerisi 2 Bu çalışmada geleneksel yöntemden kasıt 2006 Türkçe Dersi Öğretim Programı dır.
puanlarının = 18.13 ten = 29.88 e yükseldiği; kontrol grubu son test ortalama yazma becerisi puanlarının = 18.87 den = 14.40 a düştüğü ve iki grubun son test ortalama puanlarında anlamlı farkın oluştuğu görülmektedir (p:.000<.05). Bu durumda problem çözme basamaklarına göre hazırlanmış görsel etkinliklerin geleneksel yönteme göre işlenen Türkçe derslerinden daha etkili olduğu ve işitme engelli öğrencilerin yazma becerilerini olumlu etkilediği söylenebilir. ndaki işitme engelli öğrencilerin ortalama ön test - son test yazma beceri puanları arasında cinsiyet değişkenine göre anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için yapılan t- testi sonuçları Tablo 5 te verilmiştir. Tablo 5: Deney Grubu Ön Test ve Son Test Ortalama Yazma Becerisi Puanlarının Cinsiyet Değişkenine Göre Bağımsız Örneklemlerde t-testi ile Analizi Cinsiyet N T Sig. ön test son test d Erkek 10 16.1-1.319.208 i Kız m 6 21.50 e n s d Erkek 10 27.40-1.595.133 i Kız m 6 34.00 e n s i o n 1 65 Tablo 5 incelendiğinde deney grubu ön test ortalama yazma becerisi puanları arasında cinsiyet değişkenine göre anlamlı farkın olmadığı görülmektedir (p:.208>.05). son test ortalama yazma becerisi puanları arasında cinsiyet değişkenine göre anlamlı farkın olmadığı görülmektedir (p:.133>.05). Ön test ortalama yazma becerisi puanlarında erkek öğrencilerin puanı = 16.1 iken kız öğrencilerin puanı = 21.50 dir. Kız öğrencilerin ortalama puanları yüksek olsa da aralarında anlamlı fark oluşturacak ölçüde olmadığı görülmektedir (p:.208>.05). son test ortalama yazma becerisi puanları ön teste göre hem erkeklerde hem de kızlarda yükselmiştir. Erkek öğrencilerin son test ortalama yazma becerisi puanı = 27.40 a kız
öğrencilerin puanı = 34.00 e yükselmiştir. Ancak cinsiyet değişkeninde anlamlı fark olmadığı görülmüştür (p:.133>.05). Bu durumda problem çözme basamaklarına göre hazırlanmış görsel etkinliklerin hem erkek hem de kız işitme engelli öğrencilerin yazmaya yönelik becerilerini olumlu anlamda etkilediği ancak anlamlı fark oluşturmadığı söylenebilir. ndaki işitme engelli öğrencilerin ortalama ön test - son test yazma beceri puanları arasında sınıf değişkenine göre anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için yapılan Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) sonuçları Tablo 6 da verilmiştir. Tablo 6: Deney Grubu Ön Test ve Son Test Ortalama Yazma Becerisi Puanlarının Sınıf Değişkenine Göre Tek Yönlü Varyans Analizi Karşılaştırılması N F Sig. ön test 6. sınıf 4 26.00 4.134.081 7. sınıf 4 12.50 son test 8. sınıf 8 17.00 Toplam 16 18.13 6. sınıf 4 33.75.545.593 7. sınıf 4 28.00 8. sınıf 8 28.88 Toplam 16 29.88 66 Tablo 6 incelendiğinde deney grubu ön test ortalama yazma becerisi puanları arasında sınıf değişkenine göre anlamlı farkın olmadığı görülmektedir (p:.081>.05). son test ortalama yazma becerisi puanları arasında sınıf değişkenine göre anlamlı farkın olmadığı görülmektedir (p:.593>.05). ön test ortalama yazma becerisi puanları irdelendiğinde altıncı sınıf ön test ortalama yazma becerisi puanları = 26.00 yedinci sınıf = 12.50 sekizinci sınıf = 17.00 dir. Bu verilere göre en yüksek ortalamanın altıncı sınıf öğrencilerinde olduğu yedinci ve sekizinci sınıf öğrencilerinin puanlarının birbirlerine daha yakın oldukları görülmektedir. Ancak yine de bu durum sınıf değişkenine göre ön test ortalama yazma becerisinde anlamlı fark oluşturmamıştır (p:.081>.05). son test ortalama yazma becerisi puanlarında altıncı sınıfların = 26.00 dan = 33.75 e yedinci sınıfların = 12.50 den = 28.00 e sekizinci sınıfların da = 17.00 den = 28.88 e yükseldiği görülmektedir. Bu veriler son test ortalama yazma becerisi puanlarında yine altıncı sınıfların en başarılı olduğunu ancak bunun anlamlı fark oluşturacak düzeyde olmadığını göstermektedir (p:.593>.05). Bu durumda deney grubunda problem çözme basamaklarına göre
hazırlanmış görsel etkinliklerin her üç sınıftaki işitme engelli öğrencilerin yazma becerilerini yükselttiği ancak anlamlı fark oluşturmadığı söylenebilir. ndaki işitme engelli öğrencilerin ortalama ön test - son test yazma beceri puanları arasında yaşanılan yer değişkenine göre anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için yapılan Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) sonuçları Tablo 7 de verilmiştir. Tablo 7: Deney Grubu Ön Test ve Son Test Ortalama Yazma Becerisi Puanlarının Yaşanılan Yer Değişkenine Göre Tek Yönlü Varyans Analizi Karşılaştırılması N F Sig. ön test Köy-kasaba-ilçe 5 17.20.280.760 İl 5 16.60 Büyükşehir 6 20.17 Toplam 16 18.13 son test Köy-kasaba-ilçe 5 30.00.038.962 İl 5 29.00 Büyükşehir 6 30.50 67 Toplam 16 29.88 Tablo 7 incelendiğinde deney grubu ön test ortalama yazma becerisi puanları arasında yaşanılan yer değişkenine göre anlamlı farkın olmadığı görülmektedir (p:.760>.05). son test ortalama yazma becerisi puanları arasında yaşanılan yer değişkenine göre anlamlı farkın olmadığı görülmektedir (p:.962>.05). Tablo değerlendirildiğinde deney grubu ön test ortalama yazma becerisi puanlarında köykasaba-ilçede yaşayan işitme engelli öğrencilerin ortalama puanları = 17.20 ilde yaşayan işitme engelli öğrencilerin ortalama puanları = 16.60 büyükşehirde yaşayan işitme engelli öğrencilerin ortalama puanlarının = 20.17 olduğu görülmektedir. işitme engelli öğrencilerin yaşanılan yer değişkenine göre ortalama ön test yazma becerisi puanlarının birbirine yakın olduğu ve anlamlı fark oluşmadığı görülmektedir (p:.760>.05). son test ortalama yazma becerisi puanlarında köy-kasaba-ilçede yaşayan işitme engelli öğrencilerin ortalama puanları = 30.00 ilde yaşayan işitme engelli öğrencilerin ortalama puanları = 29.00 büyükşehirde yaşayan işitme engelli öğrencilerin ortalama puanlarının = 30.50 olduğu görülmektedir. işitme engelli öğrencilerin yaşanılan yer değişkenine göre ortalama son test yazma becerisi puanlarının ön teste göre hem yükseldiği hem de birbirine yakın olduğu ancak anlamlı farkın oluşmadığı görülmektedir (p:.962>.05). Bu durumda deney grubunda problem çözme basamaklarına göre hazırlanmış görsel etkinliklerin yaşanı-
lan yer değişkenine göre işitme engelli öğrencilerin yazma becerilerini olumlu anlamda etkilediği söylenebilir. ndaki işitme engelli öğrencilerin ortalama ön test - son test yazma beceri puanları arasında işitme engelli oluş zamanı değişkenine göre anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için yapılan Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) sonuçları Tablo 8 de verilmiştir. Tablo 8: Deney Grubu Ön Test Ve Son Test Ortalama Yazma Becerisi Puanlarının İşitme Engelli Oluş Zamanı Değişkenine Göre Tek Yönlü Varyans Analizi Karşılaştırılması N F Sig ön test son test Doğuştan 12 17.17.653.433 Sonradan 4 21.00 Toplam 16 18.13 Doğuştan 12 28.25 1.898.190 Sonradan 4 34.75 Toplam 16 29.88 Tablo 8 incelendiğinde deney grubu ön test ortalama yazma becerisi puanları arasında işitme engelli oluş zamanı değişkenine göre anlamlı farkın olmadığı görülmektedir (p:.433>.05). son test ortalama yazma becerisi puanları arasında işitme engelli oluş zamanı değişkenine göre anlamlı farkın olmadığı görülmektedir (p:.190>.05). 68 Tablo incelendiğinde deney grubu öğrencilerinin büyük çoğunluğunun (n = 12) doğuştan işitme engelli oldukları görülmektedir. Tablo irdelendiğinde deney grubu ön test ortalama yazma becerisi puanlarında işitme engelli oluş zamanı doğuştan olan işitme engelli öğrencilerin ortalama puanlarının = 17.17 işitme engelli oluş zamanı sonradan olan işitme engelli öğrencilerin ortalama puanlarının = 21.00 olduğu görülmektedir. Ön test ortalama yazma becerisi puanlarının birbirine yakın olduğu ve anlamlı farkın olmadığı görülmektedir (p:.433>.05). Tablo incelendiğinde deney grubu son test ortalama yazma becerisi puanlarında işitme engelli oluş zamanı doğuştan olan işitme engelli öğrencilerin ortalama puanlarının = 28.25 işitme engelli oluş zamanı sonradan olan işitme engelli öğrencilerin ortalama puanlarının = 34.75 olduğu görülmektedir. Son test ortalama yazma becerisi puanlarının birbirine yakın olduğu ve anlamlı farkın olmadığı görülmektedir (p:.190>.05). Ancak son test ortalama puanlarında önemli bir artış olduğu da görülmektedir. Bu durumda deney grubunda problem çözme basamaklarına göre hazırlanmış görsel etkinliklerin işitme engelli oluş zamanı değişkenine göre işitme engelli öğrencilerin yazma becerilerini olumlu anlamda etkilediği söylenebilir. ndaki işitme engelli öğrencilerin ortalama ön test - son test yazma beceri puanları arasında işitme kaybı derecesi değişkenine göre anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için yapılan Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) sonuçları Tablo 9 da verilmiştir.
Tablo 9: Deney Grubu Ön Test ve Son Test Ortalama Yazma Becerisi Puanlarının İşitme Kaybı Derecesi Değişkenine Göre Tek Yönlü Varyans Analizi Karşılaştırılması N F Sig ön test son test Orta derecede 1 22.00.134.876 İleri derecede 6 18.50 Çok ileri derecede 9 17.44 Toplam 16 18.13 Orta derecede 1 30.00.025.976 İleri derecede 6 30.50 Çok ileri derecede 9 29.44 Toplam 16 29.88 Tablo 9 incelendiğinde deney grubu ön test ortalama yazma becerisi puanları arasında işitme kaybı derecesi değişkenine göre anlamlı farkın olmadığı görülmektedir (p:.876>.05). son test ortalama yazma becerisi puanları arasında işitme kaybı derecesi değişkenine göre anlamlı farkın olmadığı görülmektedir (p:.976>.05). Tablo incelendiğinde deney grubu öğrencilerinin büyük çoğunluğunun (n = 9) çok ileri derecede işitme kaybına sahip oldukları görülmektedir. Tablo irdelendiğinde deney grubu ön test ortalama yazma becerisi puanlarında işitme kaybı derecesi orta derecede olan işitme engelli öğrencilerin ortalama puanlarının = 22.00 işitme kaybı derecesi ileri derecede olan işitme engelli 69 öğrencilerin ortalama puanlarının = 18.50 işitme kaybı derecesi çok ileri derecede olan işitme engelli öğrencilerin ortalama puanlarının = 17.44 olduğu görülmektedir. Buna göre işitme kaybı derecesinin artmasıyla ön testte ortalama yazma becerisi puanlarının düştüğü, anlamlı farkın olmadığı (p:.876>.05) ve puanların birbirine yakın olduğu görülmektedir. Tablo incelendiğinde deney grubu son test ortalama yazma becerisi puanlarında işitme kaybı derecesi orta derecede olan işitme engelli öğrencilerin ortalama puanlarının = 30.00 işitme kaybı derecesi ileri derecede olan işitme engelli öğrencilerin ortalama puanlarının = 30.50 işitme kaybı derecesi çok ileri derecede olan işitme engelli öğrencilerin ortalama puanlarının = 29.44 olduğu görülmektedir. Son test ortalama yazma becerisi puanlarının işitme kaybı derecesi değişkenine göre birbirine oldukça yakın oldukları aynı zamanda ön teste göre bir yükselişin sağlandığı görülmektedir. Ancak anlamlı fark oluşmamıştır (p:.976>.05). Bu durumda deney grubunda problem çözme basamaklarına göre hazırlanmış görsel etkinliklerin işitme kaybı derecesi değişkenine göre işitme engelli öğrencilerin yazma becerilerini olumlu anlamda etkilediği söylenebilir.
ndaki işitme engelli öğrencilerin ortalama ön test - son test yazma beceri puanları arasında şu an ki cihaz kullanımı değişkenine göre anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için yapılan Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) sonuçları Tablo 10 da verilmiştir. Tablo 10: Deney Grubu Ön Test ve Son Test Ortalama Yazma Becerisi Puanlarının Şu An ki Cihaz Kullanımı Değişkenine Göre Tek Yönlü Varyans Analizi Karşılaştırılması N F Sig ön test son test Tek kulak 3 15.33.209.814 Çift kulak 7 19.14 Cihaz kullanmıyor 6 18.33 Toplam 16 18.13 Tek kulak 3 31.00.032.969 Çift kulak 7 29.43 Cihaz kullanmıyor 6 29.83 Toplam 16 29.88 70 Tablo 10 incelendiğinde deney grubu ön test ortalama yazma becerisi puanları arasında şu an ki cihaz kullanımı değişkenine göre anlamlı farkın olmadığı görülmektedir (p:.814>.05). son test ortalama yazma becerisi puanları arasında şu an ki cihaz kullanımı değişkenine göre anlamlı farkın olmadığı görülmektedir (p:.969>.05). Tablo incelendiğinde deney grubu öğrencilerinin çoğunluğunun (n = 10) işitme cihazı kullandıkları görülmektedir. Ancak hem işitme cihazı kullanan hem de kullanmayan öğrencilerin ön test ortalama yazma becerisi puanlarının birbirine yakın olduğu görülmektedir. Tek kulakta işitme cihazı kullanan öğrencilerin ortalama yazma becerisi puanları = 15.33 çift kulakta işitme cihazı kullanan öğrencilerin ortalama yazma becerisi puanları = 19.14 işitme cihazı kullanmayan öğrencilerin ortalama yazma becerisi puanlarının = 18.33 olduğu görülmektedir. Bu verilere göre işitme cihazı kullanan ve kullanmayan öğrencilerin ortalama yazma becerisi puanlarının birbirine yakın olduğu ve anlamlı fark oluşturmadığı görülmektedir (p:.814>.05). nun şu an ki cihaz kullanımı değişkeni son test verilerine bakıldığında ortalama yazma becerisi puanlarının önemli oranda arttığı ancak anlamlı farkın oluşmadığı görülmektedir (p:.969>.05). Tek kulakta işitme cihazı kullanan öğrencilerin son test ortalama yazma becerisi puanlarının = 31.00 çift kulakta işitme cihazı kullanan öğrencilerin ortalama yazma becerisi puanlarının = 29.43 işitme cihazı kullanmayan öğrencilerin ortalama yazma becerisi puanlarının = 29.83 olduğu görülmektedir. Bu verilere göre işitme cihazı kullanan ve kullanmayan
öğrencilerin son test ortalama yazma becerisi puanlarının birbirlerine oldukça yakın olduğu görülmektedir. Ancak bu durumun anlamlı fark oluşturacak düzeyde olmadığı da görülmektedir (p:.969>.05). Bu durumda deney grubunda problem çözme basamaklarına göre hazırlanmış görsel etkinliklerin şu an ki cihaz kullanımı değişkenine göre işitme engelli öğrencilerin yazma becerilerini olumlu anlamda etkilediği söylenebilir. SONUÇ VE TARTIŞMA Bu çalışmada problem çözme basamaklarına göre yapılandırılmış görsel etkinliklerin işitme engelli öğrencilerin yazma becerilerini geliştirdiği tespit edilmiştir. Alan yazında görsellerin yazma becerisine etkisinin araştırıldığı çalışmalar yapılmıştır. Bu çalışmalarda da görsellerin işitme engelli olmayan öğrencilerin yazma becerisinin geliştirilmesine katkı yaptığı sonucuna varılmıştır (Özbay, 1995; Yasul, 2014). Görsellerin işitme engelli olmayan öğrencilerin yazma becerilerine etkisinin incelendiği çalışmalar da değerlendirilmiştir (Karadağ, 2003; Bozkurt, 2011; Kırbaş ve Orhan, 2011; Saban, 2011). İşitme engelli öğrencilerin yazma becerilerinde sıklıkla görülen sorunların giderilmesinde (cümlede söz dizimindeki karışıklıklar, eklerin kullanımındaki yanlışlıklar ve noktalama işaretlerinin kullanılmaması vb.) zengin görsel destekli bilgisayar yazılımlarından yararlanılması gerektiğini ifade eden Tiryaki (2014) nin bu verisiyle bu çalışmanın sonuçlarını desteklediği değerlendirilmiştir. Şılbır (2011) çalışmasında görsel öğelerle desteklenmiş materyaller hazırlamış ve çalışmasının sonucunda işitme engelli öğrencilerin ek kullanma becerileri üzerindeki olumlu etkilerini tespit etmiştir. İşitme engelli bireyler için teknoloji destekli uygulamaların öğrencilerin ilgilerini artırdığı, daha fazla duyuya hitap eden öğrenme ortamlarının tasarımıyla okuma yazma başarı oranının yükseldiği sonucu bu çalışmanın sonucuyla paralellik göstermektedir. Tiryaki nin (2014) Ortaokulda Öğrenim Gören İşitme Engelli Öğrencilerin Türkçe Eğitiminin ve Okuma-Yazma Becerilerinin Değerlendirilmesi adlı doktora tezinin sonucunda işitme engelli öğrencilerin görsel öge içeren sorularda başarılı olduklarını tespit etmesi, öğretmenlerin programda yer alan kazanımları görsel unsurlarla birleştirmeleri gerektiğini ifade etmesi ve bu amaçla hareketli resimler, videolar ve kısa filmlerden yararlanılabileceğini vurgulaması bu çalışmanın sonuçlarıyla örtüşmektedir. Bu konuyla ilgili yapılan çalışmalarda da (akt. Tiryaki, 2014) işitme engelli öğrencilerin görsellere dikkat ederek anlamaya yönelik soruları cevaplayabildikleri ifade edilmiştir. Ayrıca Girgin de (1987: 11) işitmeyen çocuğun okuma-anlamada görsel sembollerden faydalanacağını belirtmiştir. 71 Görsellerin işitme engelli olmayan öğrencilerin yazma becerilerine etkisinin araştırıldığı çalışmalar da mevcuttur. Görsel Materyallerle Desteklenmiş Yazma Çalışmalarının Öğrencilerin Yazma Becerilerini Geliştirmeye Etkisi adlı makalede Kırbaş ve Orhan (2011: 712) görsellerin önemli bir parçasını oluşturan resimlerin öğrencilerin yazma becerisine katkısını, geleneksel yazma yöntemine karşı etkisini ve bu doğrultuda derslerde yapılacak yazma çalışmalarına nasıl katkı sağlayacağını tespit etmeyi amaçlamışlardır. Görsel unsurlardan yararlanılarak yapılan yazma çalışmasında görsellerin öğrencilerin yazma becerisini artırmada geleneksel yönteme göre daha etkili olduğu sonucu bu çalışmanın sonucuyla örtüşmektedir. Saban (2011: 23) çalışmasında ana dili Türkçe olmayan çocuklara okuma yazma öğreten öğretmenlerin etkinliklerde görsel ve işitsel materyalleri kullanmaya ağırlık vermesi gerektiğini belirtmiştir. Karadağ da (2003: 11) Türkçe Eğitiminde Anlatım Tarzları adlı çalışmasında fotoğrafların ve resimlerin yazma çalışmalarında kullanımının yazının akışını düzenlemede önemli olduğunu vurgulamıştır.
Bozkurt un (2011: 99) İlköğretim 1. Sınıf Türkçe Ders Programı Görsel Okuma-Görsel Sunu Kazanımlarının ve İlk Okuma Yazma Öğretiminde Kullanılan Görsellerin Etkililiğinin İncelenmesi adlı tezinde öğretmenlerin görsellerin derslere etkin katılımda bulunmayan öğrencilerin derslere katılımını sağladığı ve yine öğretmenlerin okuma yazma öğretiminde görsellerin hiçbir etkisi yoktur görüş maddesine hiç katılmıyorum düzeyinde görüş bildirmiş olmaları görsellerin yazma çalışmalarındaki önemini bir kez daha göstermesi bakımından önemlidir. Bu çalışmada işitme engelli öğrencilerin yazma beceri bazı değişkenler açısından da ele alınmıştır. Bu değişkenlerden birisi de işitme kaybı derecesidir. Alan yazın tarandığında işitme kaybının yazma becerisi düzeyinde etkili olup olmadığı konusunda bulgulara ulaşılmıştır. Araştırmacılar tarafından vurgulanan ortak görüş, işitme kaybının tek başına yazılı anlatım beceri düzeyini açıklamada yeterli olmayacağı yönündedir (Yoshinaga Itano ve Downey, 1996). Bu araştırmada işitme kaybının öğrencilerin yazma becerilerinde etkisi olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmada orta derecede, ileri derecede ve çok ileri derecede işitme kaybına sahip öğrencilerin son test yazma beceri puanları birbirine oldukça yakındır ve ön teste göre her üç gruptaki öğrencilerin puanlarının yükseldiği tespit edilmiştir. Erdiken in (2003) çok ileri derecede işitme kayıplı öğrencilerin de yazılı anlatımlarında gelişme gösterebildikleri biçimindeki sonucu bu çalışmanın sonucuyla örtüşmektedir. Turğut un (2012) yaptığı çalışmada işitme kaybı ortalaması arttıkça yazılı anlatım beceri düzeyi düşmüştür. Bu bağlamda bu çalışma ilgili araştırmacının ulaştığı sonuçla farklılık göstermektedir. Benzer sonuca Yoshinago Itano, Synder (1985: 87) ve Antia vd., (2009) de ulaşmıştır. Bu araştırmalarda işitme kaybı derecesi arttıkça yazma beceri düzeyinin düştüğü belirtilmiştir. Ekinci nin (2007: 43) işitme engelli çocuklardaki dilsel gelişimin sadece işitme kaybı derecesi ile doğrudan bir ilişkisi olmadığını, birçok etkenin dil gelişimini etkilediği biçimindeki sonucu bu çalışmanın sonucuyla örtüşmektedir. İşitme kaybının tanılanma ve cihazlandırma yaşı, eğitime başlama yaşı, eğitimin sürekliliği, anne babanın eğitim düzeyi, ailenin sosyo-ekonomik düzeyi, ailede yaşayan işitme engelli sayısı, anne babanın işitme engelli olup olmadığı, evde kullanılan iletişim yöntemi, çocuğun hangi okula gittiği, işitme cihazların kontrolü ve sürekli kullanımı, okulda kullanılan eğitim yöntemi, okul ve sınıf ortamları, işitme cihazı ya da koklear implant kullanımı gibi birçok etken işitme engelli çocukların yazılı ve sözlü dil becerilerini olumlu ya da olumsuz etkilemektedir (Ekinci, 2007). 72 Bu çalışmada işitme engelli öğrencilerin yazma becerilerinde sınıf değişkenine göre farkın olup olmadığına bakılmıştır. Çalışma sonucunda sınıf değişkenine göre anlamlı farka ulaşılamamıştır. Benzer sonuca Karasu (2004: 106) da ulaşmıştır. Karasu, yaptığı çalışmada öğrencilerin sınıf düzeyleri ile yazılı anlatım becerileri arasında fark bulamamıştır. Bu sonuç bu çalışmanın sınıf değişkenindeki sonucuyla örtüşmektedir. Haris ve Beech (1998), Gürgür (2001), Aslan Bağcı (2009: 74), Şılbır (2011), Sarıkaya ve Uzuner (2013: 48), Tiryaki (2014) nin yaptıkları çalışmalarda işitme engelli öğrencilerin yazma becerilerinde görsellerden yararlanılması gerektiği yönündeki sonuçları ve görüşleri bu çalışmanın ulaştığı sonuçları desteklemesi bakımından önemlidir. Alan yazın taramasında görsel okuma etkinliklerinin işitme engelli öğrencilerin yazma becerisine etkisini araştıran bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu yönüyle işitme engelli öğrencilere yönelik Türkçe eğitimi alanına önemli bir katkı sağlayacağı tespit edilmiştir. Öneriler Araştırmanın sonuçları doğrultusunda şu öneriler geliştirilmiştir:
1. Bu çalışmada problem çözme basamaklarına göre görsel etkinlikler hazırlanmış ve 6, 7 ve 8. sınıfta öğrenim gören işitme engelli öğrencilerin yazma becerilerine etkisi araştırılmıştır. Benzer çalışma ilköğretimin birinci kademesinde öğrenim gören işitme engelli öğrencilere de uygulanabilir. 2. Bu çalışmada problem çözme basamaklarına göre görsel etkinlikler hazırlanmış ve uygulanmıştır. Yine görsel etkinlikler başka modeller ekseninde hazırlanıp işitme engelli öğrencilere uygulanabilir. 3. Görsel okuma etkinliklerinin işitme engelli öğrencilerin diğer dil becerilerine etkisi araştırılabilir. 4. Görsel etkinliklere dayalı benzer çalışmalar işitme engelli olmayan öğrencilere de uygulanabilir. Böylece işitme engelli olan ve olmayan öğrencilerin karşılaştırılma durumları sağlanmış olur. 5. Bu çalışmada işitme engelli öğrencilerin yazma becerileri çeşitli değişkenler açısından da ele alınmıştır. Benzer çalışma başka şehirlerde farklı değişkenler ekseninde de incelenebilir. 6. Bu etkinlikler özel eğitim kapsamına giren diğer öğrencilere de uygulanabilir (zihinsel yetersizliği olan öğrenciler, fiziksel yetersizliği olan öğrenciler, öğrenme güçlüğü olan öğrenciler, çoklu yetersizliği olan öğrenciler, üstün zekâlı öğrenciler, dil ve konuşma bozukluğu olan öğrenciler, otizm spektrum bozukluğu gösteren öğrenciler, duygu davranış bozukluğu olan öğrenciler). 73 7. Görsellerin işitme engelli öğrencilerin yazma becerilerini anlamlı bir şekilde etkilediği bu çalışmayla görülmüştür. Dolayısıyla işitme engelli öğrencilerin Türkçe ders kitaplarında görsel unsurlara yönelik metin ve çalışmalara daha fazla yer verilmelidir. KAYNAKLAR Aslan Bağcı, Ö. (2009). 2005 İlköğretim Türkçe Dersi Programının İşitme Engelliler İlköğretim Okullarında (1. Kademede) Uygulanabilirliğinin Öğretmen Tutumlarına Göre Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Afyonkarahisar. Antia, S.D., Jones, P.B., Reed, S., Kreimeyer, K.H. (2009). Academic Status and Progress of Deaf and Hard-of-Hearing Students in General Education Classrooms. J Deaf Stud Deaf Educ (14), 293-311. Bozkurt, E. (2011). İlköğretim 1. Sınıf Türkçe Ders Programı Görsel Okuma-Görsel Sunu Kazanımlarının ve İlk Okuma Yazma Öğretiminde Kullanılan Görsellerin Etkililiğinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ. Cavkaytar, A. & Diken, İ. (2007). Özel Eğitime Giriş. Ankara: Kök. Enç, M., Çağlar, D. ve Özsoy, Y. (1981). Özel Eğitime Giriş. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları. Ertürk, B. (2003). İşitme Özürlü Çocukların Ailelerine Öneriler. Ankara: TC Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı Mina Ajans Matbaacılık.
Ekinci, D. (2007). Türkçe Konuşan İşitme Engelli Çocukların Ad Durum Eklerini Kullanım Becerilerinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Girgin, Ü. (1987). Doğal İşitsel-Sözel Yöntemle Eğitim Gören İşitme Engelli Çocuklarda Okuma-Anlama Davranışlarının İrdelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir. Harris, M., Beech, J.R. (1998). Implicit Phonological Awareness and Early Reading Development in Prelingually Deaf Children. Journal of Deaf Studies and Deaf Education, 3 (3), 205-216. Karasu, H. P. (2004). Kaynaştırmadaki İşitme Engelli Öğrencilerin Yazılı Anlatım Beceri Düzeylerinin Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Karadağ, Ö. (2003). Türkçe Eğitiminde Anlatım Tarzları. TÜBAR-XIII-Bahar. 79-92. Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Akademik. Karasu, H. P., Girgin, Ü. (2007). Kaynaştırmadaki İşitme Engelli Öğrencilerin Yazılı Anlatım Beceri Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), 467-488. Kırbaş, A., Orhan, S. (2011). Görsel Materyallerle Desteklenmiş Yazma Çalışmalarının Öğrencilerin Yazma Becerilerini Geliştirmeye Etkisi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume (6), 705-714. 74 Kurt, B. (2017). İşitme Engelliler Okullarında Çalışan Türkçe Öğretmenlerinin Türkçe Eğitimine İlişkin Görüşleri. The Journal of Academic Social Science. Yıl: 5, Sayı: 43, s. 381-392. Özbay, M. (1995). Ankara Merkez Ortaokullarındaki Üçüncü Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir Araştırma. (Yayımlanmış doktora tezi). Gazi Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Saban, A. (2001). Öğrenme Öğretme Süreci: Yeni Teori ve Yaklaşımlar. Ankara: Nobel. Sarıkaya, E., Uzuner, Y. (2013). İşitme Engelli Çocukların Okuma Yazma Öğrenmelerine İlişkin Öğretmen Görüşleri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi. 1(1), 31-61. Şılbır, L. (2011). İşitme Engelli Öğrencilerin Türkçe Okuma Yazma Becerilerinin Geliştirilmesine Yönelik Görsel Yardım Paketi: GÖRYAP. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon. Tiryaki, E. N. (2014). Ortaokulda Öğrenim Gören İşitme Engelli Öğrencilerin Türkçe Eğitiminin ve Okuma-Yazma Becerilerinin Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Turğut, N. (2012). İşitme Engelli 10-14 Yaş Arası Çocuklarda İşitme Düzeyi ile Yazılı Dil Becerisi İlişkisinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
Uysal, A. (2010). İşitme Engellilerde Türkçe Öğretimi, Sorunlar, Öneriler. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Van Oyen, H., Tafforeau, J., Demanest, S. (2001). The İmpact of Hearing Disability on Wellbeing and Health. Soz Praventivmed, 46 (5), 335-343. Yasul, A. F. (2014). İlkokul 4. Sınıf Öğrencilerinin Öyküleyici Metin Yazma Becerilerinin Değerlendirilmesi (Muş İli Merkez İlçesi Örneği). (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya. Yoshinaga Itano, C., Downey, D. M. (1996). The Effect of Hearing Loss on the Development of Metacognitive Strategies in Written Language. Volta Review, 98(1), 97-144. Yoshinaga Itano, C., Snyder, L. (1985). Form and Meaning in the Writen Language of Hearing Impaired Children. Volta Rewiev, (87), 75-90. 75