OLGULARLA PET İN YORUMLANMASI. Hemşire Özlem DEMİR ZONGULDAK BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK UYGULAMA VE ARAŞTIRMA MERKEZİ NEFROLOJİ B.

Benzer belgeler
Periton fonksiyonlarının değerlendirimi ve reçetelendirilmesi. Neslihan Mamur İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

PERİTON DİYALİZİNİN ANATOMİSİ & FİZYOLOJİSİ Hayriye PELENK Dışkapı Yıldırım Beyazıt EAH Ankara

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA SIVI KONTROLÜ

PERİTON DİYALİZİNDE DİYALİZ YETERLİLİĞİNİN BELİRLEYİCİLERİ. Gülbahar KİRİKÇİ İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Periton Diyalizi Ünitesi

Periton diyaliz hastalarında başarıya ulaşmak için ortaya çıkmış DİYALİZ YETERLİLİĞİ Kompleks bir değerlendirme ve analizi gerektirmektedir.

NE ZAMAN, NİÇİN HANGİ PET? HEMŞ. TÜRKAN ŞANLI AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ HASTANESİ, PERİTON DİYALİZ ÜNİTESİ, ANTALYA 22 EKİM 2015

ANKARA EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ DİYALİZ ÜNİTESİ NAZAN ÇELİK

HANGİ HASTA HANGİ TİP PERİTON DİYALİZİ EMEL KAYA PERİTON DİYALİZ HEMŞİRESİ

Periton Diyalizi Modaliteleri ve Solüsyonları. Prof. Dr. Betül Kalender Gönüllü KOÜ Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD Nefroloji BD

Böbrek Naklinde Bazal İmmunsupresyonda Kullanılan Ajanlar

KRONİK BÖBREK YETMEZLİĞİ HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİ İĞİ

Dr. Fatih Dede. Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

Dr. Evrim Kargın Çakıcı Dr. Sami Ulus Kadın Doğum Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları EAH

HEMODİYALİZ DOZU Uygulamada Yaşanan Sorunlar

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA PERİTON MEMBRAN YETERSİZLİĞİ MÜŞERREF ALBAZ

Sürekli Ayaktan Periton Diyalizi yapan hastalarda periton zarı geçirgenliği ile yaşam kalitesi arasındaki ilişki

İDRARI OLAN DİYALİZ HASTASINDA NELERE DİKKAT EDİLMELİDİR? Dr. İdris ŞAHİN İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD Nefroloji BD

PERİTON DİYALİZİ HASTA YÖNETİMİ. Özgül BALSEVEN Malatya Eğitim ve Araştırma Hastanesi

Hemofiltrasyon ve Hemodiyafiltrasyon Teknikleri - Tedavi Reçetelendirmesi. Dr. Emre Tutal Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

RENAL REPLASMAN TEDAVĠ SEÇENEKLERĠ

Kronik Böbrek Hastalığında Rezidüel Renal Fonksiyonun Korunması. Dr.Erkin Serdaroğlu Dr.Behçet Uz Çocuk Hastanesi, 2014

PERİTON DİYALİZ SOLÜSYONLARI. Dr. Evrim Kargın Çakıcı Dr. Sami Ulus Kadın Doğum Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları EAH

PERİTON DİYALİZİNDE KARŞILAŞTIĞIMIZ SORUNLAR. Dr.Mahmut YAVUZ Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Kronik Hipotansif Diyabetik Hemodiyaliz Hastalarında Midodrin Tedavisinin Etkinliği

PERİTON DİYALİZİNDE ALTERNATİF UYGULAMALAR. Prof. Dr. Aydın ÜNAL Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi

ZOR HASTA YAKLAŞIM GÜLDEN ÇELİK

Polikistik böbrek hastalığında, periton diyalizi bir tedavi seçeneği olabilir mi? 15 yıllık Tek Merkez Deneyimi

Periton diyalizinde RRF korunması ve volüm-kan basıncı kontrolü dengesi. Ali İhsan Günal Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

RUTİN KONTROLLERDE HEMŞİRENİN ROLÜ. AFYON KOCATEPE ÜNİVERSİTESİ ARAŞTIRMA VE UYGULAMA HASTANESİ Ferda Demirkale /KIBRIS

KURU AĞIRLIĞI NASIL SAPTAMALI?

FOKAL SEGMENTAL GLOMERÜLOSKLEROZ (FSGS) VAKA SUNUMU ÖZGE ÖZEROĞLU

HEMODİYALİZ FİZYOLOJİK PRENSİPLERİ VE DİYALİZ YETERLİLİĞİ NEŞE KIRIÇİMLİ ÖZEL A MERKEZ DİYALİZ MERKEZİ /BURSA

OLGULARLA PERİTONİTLER

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA KORONER AKIM REZERVİ VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIK İLİŞKİSİ

DİYALİZ VE GEBELİK ÖZLEM KABAK PERİTON DİYALİZ HEMŞİRESİ. D.P.Ü EVLİYA ÇELEBİ EĞİTİM ve ARAŞTIRMA HASTANESİ KÜTAHYA

Doç.Dr. Sezgi ÇINAR PAKYÜZ. Celal Bayar Ünv. SYO,Hemşirelik Bölümü, İç Hastalıkları Hemşireliği AbD.-MANİSA

HEMODİALİZ HASTALARINA VERİLEN DİYET VE SIVI EĞİTİMİNİN BAZI PARAMETRELERE ETKİSİ

VAKA SUNUMU. Dr. Arif Alper KIRKPANTUR Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nefroloji Ünitesi

Diyaliz tedavisinde ilk seçenek: Periton diyalizi. Neslihan SEYREK, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

HEMODİYALİZDE SIK KARŞILAŞILAN KOMPLİKASYONLAR ve YÖNETİMİ. Dr. Lale Sever

AJANDA. Periton Diyalizi Tanımı. Periton Diyalizi Başlangıç Malzemeleri. Periton Diyalizi Solüsyonları. Hizmetlerimiz

Pediatrik ve Yetişkin Periton Diyaliz Kılavuz Önerileri

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİNDE HASTA SEÇİM KRİTERLERİNİN DEĞERLENDİRMESİ DR. GÜLTEKİN GENÇTOY

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD / Nefroloji BD

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER HASTALIK GELİŞME RİSKİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

1. Hemadiyaliz sırasında en sık görülen komplikasyon aşağıdakilerden hangisidir? a. Ateş b. Hipotansiyon c. Hemoliz d. Tamponad e.

Olgu Sunumu; PD İlk Reçete, SAPD mi?, APD mi? Dr. Fatma Yazılıtaş

1. OLGU. Tüberküloz Kursu 2008 Antalya

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA REZİDÜEL RENAL FONKSİYON VE İNVAZİF OLMAYAN ATEROSKLEROZ BELİRTEÇLERİ İLİŞKİSİ

Periton Kateteri Yerleştirme Yöntemleri. Dr. İzzet Hakkı Arıkan Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Diyaliz Sıklığını Azaltma ve Diyalizden Çıkarma Kararı Nasıl Verilmeli. Dr. Hüseyin ÇELİKER Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

HEMODİYAFİLTRASYON. Dr. Adem Sezen

HEMODİYALİZ ENDİKASYONLARI VE REÇETELENDİRİLMESİ

PD den HHD ye geçiş: Ülkemizden deneyimler. Bilser Güneş Başhemşire Özel FMC Avcılar 2 Kliniği 11 Mayıs 2014 Cunda

PERİTON DİYALİZİNİ UZUN SÜRE SÜRDÜRMEK MÜMKÜN MÜ? Aydın ÜNAL Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi

Hemodiyaliz Reçetesinin Düzenlenmesi

DİYALİZE ERKEN BAŞLANMALI (?) Dr. Oktay OYMAK Erciyes Üniversiresi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

ÇOCUKLARDA DİYALİZ. Prof. Dr. Mesiha Ekim. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı

Hemodiyaliz Hastalarında Serum Visfatin Düzeyi İle Kardiyovasküler Hastalık Ve Serum Biyokimyasal Parametreleri Arasındaki İlişki

PERİTON DİYALİZİ NEDEN ÖNEMLİDİR? Hemş.Nalan ÖNCÜ Balıkesir Atatürk Şehir Hast. P.D ÜNİTESİ

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

HEMODİYALİZE GEÇ BAŞLAMAK GEREKLİDİR. Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

İnsülin Tedavisi ve Böbrek Hastalıkları. Dr Rahmi Yilmaz Hacettepe Üniversitesi Nefroloji Bilim Dalı

HAZIRLAYAN HEMŞİRE: ESENGÜL ŞİŞMAN TÜRK BÖBREK VAKFI TEKİRDAĞ DİYALİZ MERKEZİ

Diyalize Başlarken PERİTON DİYALİZİ. Dr. Bülent Tokgöz Erciyes Üniversitesi

Moleküller, yoğunluk farklarıyla bağlantılı hızla çok yoğun ortamdan az yoğun ortama toksik madde geçişi olur.

Periton Diyalizi Neden Yapılmalı?

Dr. Mesiha Ekim. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı. 8. Ulusal Çocuk Nefroloji Kongresi

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Çocuk Nefroloji BD Olgu Sunumu 24 Ekim 2017 Salı

HEMODİYALİZİN REÇETELENDİRİLMESİ. Dr. Abdullah UYANIK

Öğr.Gör.Dürdane Yalçın İstanbul Bilim Üniversitesi SHMYO

SDBY Aşamasında Diyabetik Hasta RRT SEÇİMİ ve HASTA YÖNETİMİ. Dr. Bülent Tokgöz Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi

Renal Replasman. Prof.Dr.Cengiz Utaş Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Kayseri-Türkiye

Malnutrisyon ve İnflamasyonun. Hasta Ötiroid Sendromu Gelişimine imine Etkisi

Toksikolojide Hemodiyaliz, Hemoperfüzyon, Hemofiltrasyon. Dr. Evvah Karakılıç Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Tıp Kliniği

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

PERİTON DİYALİZİ YAPAN HASTALARDA İKODEXTRİN KULLANIMININ METABOLİK SENDROM VE DİĞER KARDİOVASKÜLER RİSK FAKTÖRLERİ İLE İLİŞKİSİ

PERİTON DİYALİZİ DROP OUT NEDENLERİ LALE AKKAYA Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Hastanesi Periton Diyaliz Ünitesi

Hemodiyaliz Yeterliliği Kavramı ve Ölçütleri. Prof. Dr. Nurhan Seyahi İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2012 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU PROF. DR. NURHAN SEYAHİ

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

Türkiye ve Amerika Birleşik Devletlerinde hemodiyalize giren hastaların ölüm oranlarının karşılaştırılması: Bir gözlemsel kohort çalışması

İleri Kronik Böbrek Hastalığında Protein Enerji Kaybı: Epidemiyoloji ve Tanı. Kübra Kaynar KTÜ Nefroloji BD

SİSTİNOZİS KAYIT SİSTEMİ VERİ ALANLARI (*) ile belirtilen alanların doldurulması zorunludur. Hasta Demografik Bilgileri

Fizyoloji. Vücut Sıvı Bölmeleri ve Özellikleri. Dr. Deniz Balcı.

Hemşire Candan Sağlam Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi

NEFROLOJİ VE DİYALİZ PRATİĞİNDE YAŞANAN SORUNLAR. Dr. H. Zeki TONBUL Türk Nefroloji Derneği

DİYALİZ: GENEL BİLGİLER

Dr. Mehmet Özkahya E.Ü.T.F Nefroloji B.D

Diyaliz hastalarında morbidite ve mortalite oranı genel populasyondan kat daha yüksektir.*

Periton Diyalizinde Gelişmeler. Dr. Murat H. Sipahioğlu Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Renal Replasman Tedavilerinde Maliyet Karşılaştırma. Hemş.Hatice Gönül TOPRAK Aydın Devlet Hastanesi Periton Diyalizi Ünitesi

TND Ulusal Kayıt Bilgilerine Göre. USRDS, DOPPS Verileri ile Karşılaştırılması. Prof Dr Gültekin Süleymanlar TND Başkanı

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2011 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU DR. NURHAN SEYAHİ

BMT209 TIBBİ CİHAZ TEKNOLOJİSİ II Ders Notları Öğr. Gör. Alper TONGAL

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

RENAL PREOPERATİF DEĞERLENDİRME. Dr. Mürvet YILMAZ SBÜ. Bakırköy Dr. Sadi Konuk SUAM

MULTİVİTAMİN PREPARATI KULLANIMINA İKİNCİL GELİŞEN D VİTAMİNİ İNTOKSİKASYONU: 3 OLGU SUNUMU

Anemi modülü 3. dönem

Transkript:

OLGULARLA PET İN YORUMLANMASI Hemşire Özlem DEMİR ZONGULDAK BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK UYGULAMA VE ARAŞTIRMA MERKEZİ NEFROLOJİ B.DALI

SUNUM PLANI 1. Periton Diyalizi 1.1 Periton Diyaliz Yöntemleri 1.2 Periton Diyaliz Yöntemlerinin Özellikleri 1.3 Periton Diyaliz Reçeteleme Kriterleri 2. PET 2.1 Periton Membranının Geçirgenlik Özellikleri 3. Olgu Sunumları

PERİTON DİYALİZİ Diyaliz tedavileri bir membrandan her iki tarafa su ve solüt yer değişimi esasına dayanır. Periton diyalizi peritoneal kapiller kan ile periton boşluğuna doldurulan diyaliz solüsyonu arasında yarı geçirgen bir membran olan periton aracılığıyla solüt ve sıvı değişimi sağlanmasıdır.

PERİTON DİYALİZİ YÖNTEMLERİ

PERİTON DİYALİZ YÖNTEMLERİNİN ÖZELLİKLERİ APD Aktif yaşam imkanı Düşük peritonit riski Dolum volümüne bağlı basınç artışı komplikasyonlarından (herni) kaçınmak Yüksek transportlu hastalarda Orta molekül klirensi yeterli değil Maliyet yüksek TPD Drenaj ve dolum sürelerinden oluşan kaybın solüt klirensine etkisini azaltmak Özellikle drenajı yavaş olan vakalarda konforu artırır Solüt klirensini artırma hedefleri?? (küçük solüt klirensi daha iyi) Teknik zorluklar SSPD plus (hibrid) Klirensi artırmak Maliyet yüksek Teknik zorluklar (artan gün içi değişimlere bağlı yaşam kalitesini azaltabilir) GAPD Rezidüel fonksiyonu iyi olan, yüksek transportlu hastalarda tercih edilmeli Gündüz karın boş olduğundan aktif yaşam sağlar Protein kaybı daha az gözlenir

PET Periton diyalizinde tedavinin başarı veya başarısızlığını sağlayan periton membranının geçirgenliğidir. Periton diyalizi tedavisi ve hastaya uygun tedavinin seçilmesi ancak membranın geçirgenlik özelliklerinin bilinmesi ile mümkündür. Periton geçirgenliği PET (periton eşitleme testi) ile değerlendirilir. Yeterli bir periton diyalizi yapmak ve hastaya uygun tedaviyi seçmek için periton geçirgenliği iyi bilinmelidir. PET ile hastanın hem solüt hem de su geçirgenliği anlaşılır.

D/P kreatinin klirensi arttıkça değişim sayısında artış ihtiyacı, vücut ölçüleri arttıkça dolum volümünde artış ihtiyacı doğmaktadır. D (D/P<0.5) DO (D/P 0.5-0.65) YO (D/P 065-0.81) Y (D/P >0.81) Küçük (<1.71 VYA) Orta (1.71-2 VYA) Büyük (2 VYA) Değişim sayısında artış Dolum volümünde artış

Peritoneal Geçirgenliğin Değerlendirilmesi Peritoneal Eşitlenme Testi (PET) Periton membran fonksiyonlarının yarı kantitatif değerlendirilmesini sağlayan bir testtir % 2.27 lik 2 litre diyalizat ile 4 saatlik değişim D/P kreatinin D4/D0 glukoz 0, 2 ve 4. saatlerde diyalizat örneği 2. saatte kan örneği Örneklerde kreatinin ve glukoz tayin edilir

PET ne zaman yapılmalı? Periton diyaliz tedavisine başlandıktan 4-8 hafta sonra Klinik sorun geliştiğinde Peritonit tedavisi tamamlandıktan 4-8 hafta sonra Ultrafiltrasyon problemi (volüm yükü, yetersiz drenaj ) Hipertansiyon Suboptimal Kt/V Açıklanamayan üremik semptomlar

Peritoneal Eşitlenme Testi (PET) PET D/Pkre <0.50 0.50-0.65 0.66-0.81 >0.81 Düşük Düşük-Orta Yüksek-Orta Yüksek

PET in prognostik değeri UF CAPD ye beklenen yanıt Diyaliz Yüksek Düşük Yeterli CCPD Gündüz boş CAPD Gece boş Yüksek orta Düşük-orta Yeterli Standart CAPD veya APD Düşük orta İyi Yeterli Yetersiz Standart CAPD Yüksek doz PD APD Düşük Çok iyi Yetersiz Yüksek doz PD Hemodiyaliz

PET Verilerine Göre Diyaliz Rejiminin Seçimi PET Düşük Düşük-Orta Yüksek-Orta Yüksek >2 m 2 VYA <2 m 2 RRF <2 ml/dk >2 ml/dk CAPD CCPD NIPD TPD NIPD DAPD CCPD PD? Yüksek doz CAPD CAPD CCPD

YÜKSEK GEÇIRGENLIK Yüksek solüt transportuna sahiptir. İyi bir üre ve kreatinin klirensine sahip olmaya eğilimlidir. İDEAL UF Osmatik basınç kolay bozulur. Glukozun hızlı emilmesi nedeniyle UF yetersizliği görülür. Hastalarda kısa ve sık değişim uygulanır. İDEAL Kt/V APD uygun seçenektir.

YÜKSEK ORTA GEÇIRGENLIK: Hastaların solüt çekimleri iyidir. İDEAL UF İDEAL Kt/V UF yetersizliği görülebilir. Tedavi rejimi olarak SAPD, CCPD, NIPD, TPD uygulanabilir.

Solüt çekimleri azdır. İDEAL UF UF iyidir. RRF göz önünde bulundurularak tedavi rejimi belirlenir SAPD, CCPD veya yüksek doz SAPD uygundur. İDEAL Kt/V

DÜŞÜK GEÇIRGENLIK Yetersiz solüt geçirgenliği vardır. UF iyidir. İDEAL UF İDEAL Kt/V Bozulmuş UF yeterli osmatik basınç farkı olmasına rağmen yapışıklıklar veya periton sklerozuna bağlı periton yüzeyinin azalmasından kaynaklanır. Yetersiz diyaliz semptomları gösterirler. APD ile yüksek doz SAPD veya hemodiyaliz uygulanabilir.

OLGU 1 70 yaşında emekli öğretmen 5 yıldır PD tedavisi görüyor Bacaklarında ödem meydana gelmiş. VYA 1.81m2 PET 2 hafta önce yapılmış: D/P kreatinin 0.81 Kt/V :1.9 Mevcut SAPD Rejimi: Uzun gece değişimleri: 1x icodextrin 2000 ml Gündüz değişimleri: 3x2500 ml düşük, orta glukozlu karışım 2500ml, bazen yüksek glukozlu PD solüsyonu kullanıyor.

OLGU 1 Klinik değerlendirme hafif derecede sıvı yüklemesi göstermekte Hasta kaydında; Kısa beklemede minimal UF veya sıvı geri emilimi Orta glukozlu değişimlerin sık kullanımı Uzun beklemede 200-400 ml UF Rezidüel idrar volümü = 600 ml/gün görülmektedir.

Bu hasta için yukarıdaki PD rejimi en iyisi midir? Sıvı dengesi problemini nasıl değerlendirirsiniz? Hayır değildir. Klinik muayene ve hastanın kayıtlara bakıp idrar volümü değerlendirilmelidir RRF kaybı var mı ve UF sorunu nerede - kısa mı yoksa uzun bekleme de mi, belirlenmelidir.

SAPD ile daha uzun beklemelerde sıvı dengesi sorunları ile karşılaşıyor ve transport durumu yüksek. Reçetesini değiştirir miydiniz? SAPD veya APD ile daha iyi bir tedavi programı oluşturabilir mi? Kısa bekleme süresi uzun mu, kısa mı olmalıdır? Dolum volümleri nasıl olmalıdır? Glukoz yükünü nasıl daha fazla azaltabilirsiniz?

OLGU 1 Yeterli ultrafiltrasyonu sağlamak için; APD tedavisine geçip, uzun bekleme sürelerinde ıcodextrin kullanmaya devam edebilir VYA geniş olduğu için daha kısa değişimler ve daha büyük volümler etkili olacaktır Gece bekleme sürelerinde aminoasit içeren solüsyon kullanımı glukoz yükünü daha da azaltacaktır

OLGU 1 8-9 saatlik, 10-12L toplam volümde, 5 değişim ile başlanmalı, glukoz yükünü azaltmak için APD bekleme süreleri optimize edilmeli, bir değişim için Nutrineal kullanımı tercih edilmelidir.

OLGU 2 OLGU 2 82 yaşında, ev hanımı 8 yıldır PD tedavisi yapıyor 2 yıl önce MI geçirmiş günde 200 ml idrarı var Toplam üre Kt/V: 1,56 D/P kreatinin: 0,54(L) VYA: 1,87m2 Yorgunluk, bulantı ve iştah kaybı şikayetiyle geldi SAPD tedavisi: 4x1.36 2000 ml

OLGU 2 Semptomların muhtemel nedeni nedir? Yetersiz küçük solüt klirensi RRF kaybı ve EBPG (Avrupa İyi Uygulamalar Kılavuzu) tarafından önerilen küçük solüt klirens hedefi olan Kt/V 1,7 değerine ulaşmıyor. Diyaliz yetersizliği nedeniyle reçete değişimine gereksinim var.

OLGU 2 Diyaliz Yetersizliği!!! Yeterli kreatin klirensi sağlamak için Değişim sayısı azaltılmalı Günlük diyaliz süresi uzatılmalı

OLGU 2 Hastanın daha fazla diyalize, daha fazla PD sıvısına gereksinimi vardır. Dolum miktarı arttırılabilir Gece uzun bekleme sürelerinde ıcodextrin kullanılabilir Gündüz bekleme sürelerinde aminoasit içeren solüsyon kullanımı glukoz yükünü ve malnutrisyon riskini azaltacaktır

OLGU 3 75 yaşında erkek hasta, KBY etyolojisi HT, 18 aydır SAPD tedavisi görüyor, HT, Kalp Yetmezliği ve hiperlipidemisi mevcut, Olgumuz halsizlik, iştah azalması, ödem ve kilo artışı şikayetleri ile başvurdu.

Hastanın değerlendirmesinde hangi bilgilere ihtiyacımız var a. Su ve tuz alım öyküsü b. Ultrafiltrasyon miktarı c. RRF düzeyi d. Üre ve kreatinin klirensi e. PET testi f. Hepsi

OLGU 3 SAPD reçetesi; 1x orta glukozlu (2500 ml ) 2x yüksek glukozlu (2000 ml ) 1x ıcodextrin (2000 ml ) Günlük 700-900 ml UF ve 800-900 ml RRF mevcut Fizik muayene; TA: 160/90 mmhg, NDS: 72/dakika, Ağırlık: 113 kg, ++/++ ödem dışında sistem muayeneleri normal

OLGU 3 Hastanın öyküsünde tuz ve sıvı tüketiminde değişiklik olmadığı ve günlük 1200 ml sıvı tükettiği öğrenildi. Total kreatinin klirensi: 53 ml/hafta/1,73 m² Total Kt/V: 1,9 olarak bulundu.

Laboratuvar Hgb:11.5 g/dl RBC:4.31/mm³ Lökosit:4600/mm³ Trombosit:180 000/mm³ Üre:126 mg/dl Kreatinin:5.2 mg/dl Albümin:3.3 g/dl Na:135 meq/lt K:3.9 meq/lt Ca:9,3 meq/lt P:4.2 meq/lt CaxP: 39 PTH:342 pg/ml Ferritin:150 ng/ml CRP:2.3 mg/dl

İdrar, kilo, PD reçetesi ve UF değerlerinin zamana göre değişimi; Diyaliz reçetesi 2 x 1,36% (2500 ml.) 3 x 2,27% (2500 ml.) 3 x 2,27% (2500 ml.) 1 x icodextrin (2000ml.) 2 x 2,27% (2500ml.) 1 x 3,86% (2000ml.) 1 x icodextrin (2000 ml.) 1 x 2,27% (2500 ml.) 2 x 3,86% (2000 ml.) 1 x icodextrin (2500 ml.) UF (ml) 250-400 600-900 950-1100 700-900 İdrar (ml) 1200 1000 700 500 Kilo 107,7 109 110.5 113

Mevcut bulgularla hastada en olası tanınız nedir a. Klirens yetersizliği b. RRF kaybı sonucu sıvı yüklenmesi c. UF yetersizliğine bağlı sıvı yüklenmesi d. Su ve tuz tüketiminde artış e. b ve c f. b ve d

PD reçetelendirmesinde yaptığımız değişiklikler ve idrar takibi, hastamızda RRF kaybını göstermektedir. Olgumuzda azalmış iştah ve düşük albümin düzeyi, yüksek konsantrasyonlu glukoz solüsyonlarıyla açıklanabilir.

Olgumuzda UF değerlendirmesinde hangi bilgilere ihtiyacımız var? a. İdrar miktarı b. Değişim miktarları c. PET d. D/P kreatinin e. Değişimlerdeki protein kaybı

OLGU 3 9 ay önceki PET testinde, olgumuzun, Drenaj miktarı: 2280 ml D/P kreatinin: 0,80 D/D0 glikoz: 0,28 dir. Hastamızda peritoneal geçirgenlik yüksek-orta olarak değerlendirildi. UF miktarı, D/P kreatinin ile ters orantılıdır. Düşük transporter Yavaş glukoz emilimi Mükemmel UF Yüksek transporter Hızlı glukoz emilimi Yetersiz UF

Ulrafiltrasyon Yetersizliği!!! Sıvı dengesini korumak için günde ikiden fazla %3.86 lık diyalizat kullanılması gereken olgularda UF yetersizliğinden şüphelenilmelidir. %3.86 lık 2000 ml diyalizat ile 4 saatlik değişimde drenaj volümünün 2400 ml den az olması UF yetersizliğini gösterir. Son PET testinde; Drenaj volümü: 2000 ml D/P kreatinin: 0,93 (H), D/D0 glukoz: 0,19

OLGU 3 TEDAVİ a. Yüksek doz diüretik b. Tuz ve su alımının kısıtlanması c. Dolum volümünün arttırılması d. Değişim sayısının arttırılması e. APD tedavisine geçiş f. PD solüsyonlarında değişiklik g. Hemodiyaliz h. d,e,f,g

Olgumuzda Aletli periton diyaliz tedavisine geçildi. APD reçetesi; 5x 2500 ml %orta glukozlu PD solüsyonu/10 saat 1x2000 ml İcodextrin/14 saat Günlük 1200-1300 ml UF ve 200ml RRF mevcut Fizik muayene; TA:110/80 mmhg, N: 80/dakika Kilo: 105 kg. ödem yok

OLGU 4 SY PRİMER HASTALIK EŞLİK EDEN HASTALIKLAR ÖNCEKİ TEDAVİSİ KATETER İMPLANTASYON YÖNTEMİ PERİTON DİYALİZ SÜRESİ MEVCUT PD TEDAVİSİ PD ULTRAFİLTRASYON İDRAR MİKTARI 62 YAŞINDA KADIN,EVLİ 2 ÇOCUK ANNESİ DİYABETİK NEFROPATİ KALP YETMEZLİĞİ EF %40, PERİFERİK ARTER HASTALIĞI 3 YIL HD, DAMAR ERİŞİM YOLU PROBLEMİ NEDENİYLE PD YE GEÇTİ LAPAROSKOPİK 4 AY KİLO 89 KİLO FARKI ÖDEM: TANSİYON TAKİBİ: ŞİKAYETİ: SAPD 2X düşük glukozlu 2000ml, 1x orta glukozlu, 1x yüksek glukozlu 2000ml 1000 ml/gün 800 ml/gün 1 ay önceki kontrolüne göre 3 kg artmış L Alt extremite +, ve abdomende 100/70 mmhg - 140/80 mm Hg Yorgunluk, Halsizlik, Uykusuzluk, İştahsızlık

OLGU 4 Periferik arter hastalığı nedeniyle sağ alt extiremite ampütasyonu olan hasta immobil ve PD yi eşi uyguluyor. Hastaya PD lavajı yapıldı; İnfüzyon normal, drenaj çok yavaş ve eksik ultrafiltrasyon, Karın alt ve yan bölgelerinde şişlik ve portakal kabuğu görünümü var. ADBG çekildi. Kateter pelvis boşluğunda görülmekte. PET LA (0,62) Kt/V 1,4

OLGU 4 Mevcut bulgularla hastada en olası tanınız nedir? a. Diyaliz solüsyonu sızıntısı b. Kateter tıkanması c. UF yetersizliğine bağlı sıvı yüklenmesi d. Kateter malpozisyonu e. Omentumun kateteri sarması f. Hepsi

Sızıntı!!! Periton diyalizinin nonenfeksiyoz komplikasyonlarından biridir. Diyalizatın periton kavitesinden sızarak subkutan dokuya geçmesine internal sızıntı, Kateter çıkış yerinden dışarıya çıkmasına da external sızıntı denir. Oluşum sıklığı %1-40 arasında değişmektedir (kateter yerleştirme tekniğine göre) Nephrol Dial Transplant 1993;8:626-630 Semin Vasc Surg 1997; 10:144-148

OLGU 4 Tedavide ne önerirsiniz a. Dolum volümünün azaltılarak değişim sayısının arttırılması b. APD tedavisinde tidal model uygulanması c. PD solüsyonlarında değişiklik d. Geçici süreyle HD geçilmesi e. Kateterin çıkartılması ve peritonun tamiri f. Hepsi Daha önce 3 başarısız AVF operasyonu var ve HD Kateteri takılamadı

OLGU 4 TEDAVİ Aletli Periton Diyalizi tedavisi programlandı. APD/NIPD tedavisi: Düşük glukoz 6000 ml Düşük glukoz 5000 ml Değişim sayısı: 6 döngü, Dolum miktarı: 1800 ml Bekleme süresi: 1,31 dk, Gündüz periton: Boş Rezidüel idrarı olan hasta da diüretük başlandı. SONUÇ APD tedavi modeli ile sızıntı sorunu giderildiği gözlendi. APD UF: 1500 ml/gün Gündüz peritonu boş bırakılan hasta da rezidüel idrarın korunduğu gözlendi.

İLGİNİZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM