Prof. Dr. Ercan Ok Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi

Benzer belgeler
Ercan Ok. Cenk Demirci. Kıvanç Yüksel. Sıddig Momin Adam. Serkan Kubilay Koç. Sinan Erten. Ali Rıza Odabaş. Hüseyin Töz. Mehmet Özkahya.

Prof. Dr. Ercan Ok Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi

YOĞUN HEMODİYALİZ. Ercan Ok Ege Üniversitesi İzmir 23 Ekim 2015

PERİTON DİYALİZİ - EV HEMODİYALİZİ ENTEGRASYONU

EV HEMODİYALİZİ. Ercan Ok Ege Üniversitesi İzmir 10 Mayıs 2014

FMC Sevgi Diyaliz Merkezi. Latife Haydanlı

Haftada 3 kez kronik hemodiyaliz Gerçekten yeterli mi? Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

NOKTURNAL DİYALİZ Pratikte uygulanabilir mi?

1 Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji 2 FMC Türkiye 3 İzmir Katip Çelebi Üniversitesi

Diyaliz tedavisinde ilk seçenek: Periton diyalizi. Neslihan SEYREK, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD / Nefroloji BD

Türkiye ve Amerika Birleşik Devletlerinde hemodiyalize giren hastaların ölüm oranlarının karşılaştırılması: Bir gözlemsel kohort çalışması

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİNDE HASTA SEÇİM KRİTERLERİNİN DEĞERLENDİRMESİ DR. GÜLTEKİN GENÇTOY

Orta büyüklükteki moleküllerin uzaklaştırılmasının ve diyalizat kalitesinin klinik önemi

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

Türkiye de ve Dünyada Diyaliz; Neler Değişiyor? Prof Dr Gültekin Süleymanlar Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD, Antalya

Periton diyalizinde RRF korunması ve volüm-kan basıncı kontrolü dengesi. Ali İhsan Günal Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA SIVI KONTROLÜ

Dr. Evrim Kargın Çakıcı Dr. Sami Ulus Kadın Doğum Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları EAH

Periton Diyalizi Neden Yapılmalı?

PERİTON DİYALİZİNDE DİYALİZ YETERLİLİĞİNİN BELİRLEYİCİLERİ. Gülbahar KİRİKÇİ İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Periton Diyalizi Ünitesi

HEMODİYALİZE GEÇ BAŞLAMAK GEREKLİDİR. Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

HEMODİYAFİLTRASYON. Dr. Adem Sezen

Hemodiyaliz mi? Dr. Mehmet Özkahya Ege Üniversitesi Nefroloji B.D

İDRARI OLAN DİYALİZ HASTASINDA NELERE DİKKAT EDİLMELİDİR? Dr. İdris ŞAHİN İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD Nefroloji BD

HEMODİYALİZ DOZU Uygulamada Yaşanan Sorunlar

Hemofiltrasyon ve Hemodiyafiltrasyon Teknikleri - Tedavi Reçetelendirmesi. Dr. Emre Tutal Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

PERİTON DİYALİZİ NEDEN ÖNEMLİDİR? Hemş.Nalan ÖNCÜ Balıkesir Atatürk Şehir Hast. P.D ÜNİTESİ

Kronik Böbrek Hastalığında Rezidüel Renal Fonksiyonun Korunması. Dr.Erkin Serdaroğlu Dr.Behçet Uz Çocuk Hastanesi, 2014

Sıklık ve süre: Daha fazla her zaman daha iyi mi?

Polikistik böbrek hastalığında, periton diyalizi bir tedavi seçeneği olabilir mi? 15 yıllık Tek Merkez Deneyimi

DİYALİZ SIKLIĞI HANGİ HASTALARDA ARTIRILMALI? Dr. M. Ayşe BİLGİÇ Turgut Özal Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

Diyaliz Hastalarında Yaşam Kalitesini Nasıl İyileştirelim? Dr. Betül Kalender KOÜ Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD Nefroloji BD

Diyaliz Sıklığını Azaltma ve Diyalizden Çıkarma Kararı Nasıl Verilmeli. Dr. Hüseyin ÇELİKER Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Hemodiyalizde Yeni Teknolojiler. Türk Nefroloji Kongresi 22 Ekim 2015 Doç.Dr. Fatih Kırcelli

Hemodiyaliz Reçetesinin Düzenlenmesi

Hemodiyaliz yerine Hemodiyafiltrasyon?

Periton Diyalizinin DÜNÜ BUGÜNÜ YARINI. Dr. Semra Bozfakıoğlu

NEDEN EV HEMODĠYALĠZĠ? Dr. Sinan ERTEN Ġzmir Özel FMC Sevgi Hemodiyaliz Merkezi Antalya

HEMODİYALİZDE SIK KARŞILAŞILAN KOMPLİKASYONLAR ve YÖNETİMİ. Dr. Lale Sever

Diyalize Başlarken PERİTON DİYALİZİ. Dr. Bülent Tokgöz Erciyes Üniversitesi

1. Hemadiyaliz sırasında en sık görülen komplikasyon aşağıdakilerden hangisidir? a. Ateş b. Hipotansiyon c. Hemoliz d. Tamponad e.

EV HEMODİYALİZ SÜRECİ

Hemodiyalizde hipertansiyon tedavisi Nurol Arık

Hipertansiyon yönetiminde yapılan hatalar Nurol Arık

PD den HHD ye geçiş: Ülkemizden deneyimler. Bilser Güneş Başhemşire Özel FMC Avcılar 2 Kliniği 11 Mayıs 2014 Cunda

Diyaliz hastalarında serebrovasküler olay:önleme ve tedavi. Nurol Arık

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2012 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU PROF. DR. NURHAN SEYAHİ

Güncel ESA Uygulamaları

TND Ulusal Kayıt Bilgilerine Göre. USRDS, DOPPS Verileri ile Karşılaştırılması. Prof Dr Gültekin Süleymanlar TND Başkanı

Ani Kardiyak Ölüm: Önleyebilir miyiz? Doç. Dr. Yakup Ekmekçi Özel Ankara Güven Hastanesi

ÇOCUKLARDA DİYALİZ. Prof. Dr. Mesiha Ekim. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi

Türkiye'de yaşayan 345 Suriyeli Göçmenin Hemodiyaliz Deneyimi: Türk Hemodiyaliz Hastaları ile Karşılaştırılmalı Veri Tabanı Çalışması

Diyaliz hastasında hipertansiyon tedavisi

Diyalize Başlarken PERİTON DİYALİZİ. Dr. Bülent Tokgöz Erciyes Üniversitesi

Diyalizör ve diyalizat: Membran geçirgenliği ve diyalizat kalitesi ne kadar önemli?

Periton diyaliz hastalarında başarıya ulaşmak için ortaya çıkmış DİYALİZ YETERLİLİĞİ Kompleks bir değerlendirme ve analizi gerektirmektedir.

EV HEMODİYALİZİNDE CİNSEL FONKSİYONLAR VE GEBELİK DR.CENK DEMİRCİ

PERİTON DİYALİZİNDE ALTERNATİF UYGULAMALAR. Prof. Dr. Aydın ÜNAL Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2011 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU DR. NURHAN SEYAHİ

RENAL REPLASMAN TEDAVĠ SEÇENEKLERĠ

SDBY Aşamasında Diyabetik Hasta RRT SEÇİMİ ve HASTA YÖNETİMİ. Dr. Bülent Tokgöz Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi

Türkiye ve Dünyada Hemodiyalizin Geleceği. Prof Dr ALĠ BAġÇI Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi

Diyaliz Yeterliliği: Klinik mi, Ölçümler mi? Dr. Rüya Özelsancak Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

Online Hemodiafiltrasyon. Dr. Hakan AKDAM

Diyaliz Hastalarında Antihipertansif İlaç Seçimi ve Pratik Öneriler

Hemodiyaliz mi? Periton Diyalizi mi? Transplantasyon mu? Nasıl Karar verelim? Dr: İ.Çetin Özener Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi

Dr. Mehmet Özkahya E.Ü.T.F Nefroloji B.D

Diyaliz hastalarında morbidite ve mortalite oranı genel populasyondan kat daha yüksektir.*

Dr. Kenan ATEŞ. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

DİYALİZ HASTASINDA KURU AĞIRLIK, VOLÜM VE HİPERTANSİYON. Dr. Aykut SİFİL Dokuz Eylül Üniversitesi

Dr. Şehsuvar Ertürk Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

KURU AĞIRLIĞI NASIL SAPTAMALI?

HİBRİT TEDAVİLER. Dr. Aykut SİFİL Dokuz Eylül Üniversitesi

EV HEMODİYALİZİ MEDİKAL VE TEKNİK SORUNLAR

HEMODİYALİZDE NİTELİKLİ VE MALİYET ETKİN BAKIMIN SUNUMUNDA HEMŞİRENİN ROLÜ

Öğr.Gör.Dürdane Yalçın İstanbul Bilim Üniversitesi SHMYO

DİYALİZE ERKEN BAŞLANMALI (?) Dr. Oktay OYMAK Erciyes Üniversiresi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Bugün Neredeyiz? Dr. Yunus Erdem Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Ünitesi

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

Kronik Hipotansif Diyabetik Hemodiyaliz Hastalarında Midodrin Tedavisinin Etkinliği

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER HASTALIK GELİŞME RİSKİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

VAKALAR ĠLE RENAL OSTEODĠSTROFĠ PRATĠĞĠ. Dr Siren Sezer

Böbrek Naklinde Bazal İmmunsupresyonda Kullanılan Ajanlar

HEMODİYALİZ FİZYOLOJİK PRENSİPLERİ VE DİYALİZ YETERLİLİĞİ NEŞE KIRIÇİMLİ ÖZEL A MERKEZ DİYALİZ MERKEZİ /BURSA

Doç.Dr. Sezgi ÇINAR PAKYÜZ. Celal Bayar Ünv. SYO,Hemşirelik Bölümü, İç Hastalıkları Hemşireliği AbD.-MANİSA

Dr. Kenan ATEŞ. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Fosfat Bağlayıcı ve Parathormon Baskılayıcı İlaçların Kardiyovasküler Morbidite ve Mortaliteye Etkileri. Prof.Dr. Kayser Çağlar

Hemodiyaliz Yeterliliği Kavramı ve Ölçütleri. Prof. Dr. Nurhan Seyahi İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

RUTİN KONTROLLERDE HEMŞİRENİN ROLÜ. AFYON KOCATEPE ÜNİVERSİTESİ ARAŞTIRMA VE UYGULAMA HASTANESİ Ferda Demirkale /KIBRIS

HEMODİYALİZ HASTALARINDA KORONER ARTER KALSİFİKASYON PROGRESYONU VE OSTEOPROTEGERIN / RANKL

Rezidüel Renal Fonksiyon Nasıl Korunur? Belda Dursun Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nefroloji Bilim Dalı, Denizli

TRANSPLANTASYONDAN DİYALİZE DÖNEN HASTADA İMMÜNSÜPRESİF TEDAVİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA KORONER AKIM REZERVİ VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIK İLİŞKİSİ

DİYALİZDE ÖLÜM ORANI (Mortalite) NEDEN HALA YÜKSEK? Dr. Taner Çamsarı Dokuz Eylül Üniversitesi İzmir

HEMODİALİZ HASTALARINA VERİLEN DİYET VE SIVI EĞİTİMİNİN BAZI PARAMETRELERE ETKİSİ

Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nefroloji Bilim Dalı, Ankara. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Kırıkkale

Transkript:

Prof. Dr. Ercan Ok Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi

Son dönem böbrek hastalığı (SDBH) hastası >3 milyon 2/3 ü hemodiyaliz (HD), >%90 konvansiyonel HD (3x4 s/hf) HD yaşam kurtarıcı, ama sonuçlar parlak değil Genel popülasyona (GP) kıyasla tüm nedenli mortalite 7 kat, kardiyovasküler mortalite 9 kat daha fazla Genel popülasyonda 55 yaşında yaşam beklentisi 25 yıl, HD de 5 yıl (ABD) Collins AJ et al. Am J Kidney Dis. 2013; 61(Suppl 1): A7, e1-e476 De Jager DJ et al. JAMA 2009; 302(16):1782-9 USRDS 2009 Annual Data Report

30 yaşındaki HD hastasında kardiyovasküler hastalık riski, genel popülasyonda 70 yaşındaki bireyinkine eşit Yaşam kalitesi skoru metastatik karaciğer kanserinden, sağaltıma dirençli non-hodgkin lenfomadan kötü Çalışmama/çalışamama oranı %71, genel popülasyonda %10 Hasta başı yıllık toplam maliyet AB ülkelerinde 40 ila 80.ooo ; ABD nde 87.945 $ ABD nde yalnızca kardiyovasküler nedenle yıllık hastaneye yatış %46; hastane yatışları toplam maliyetin %38 i (HD %35) Bell CM, et al. Med Decis Making. 2001 Jul-Aug; 21(4): 288-94 Muehrer RJ, et al. Clin J Am Soc Nephrol. 2011; 6(3): 489-96 USRDS 2013 Annual Data Report

Yetersiz üremik toksin klirensi Renal Ccr 120 ml/dk, konvansiyonel HD de 12.9 ml/dk (%10) Orta-büyük moleküllü toksinlerin klirensi çok daha düşük (örneğin beta-2 mikroglobulin düzeyi sürekli artıyor ve mortalite için risk) Hemodiyaliz reçetesi Klirens* Sıklık (/ hafta) Seans süresi (saat) EKRc (equivalent renal clearance) (ml/min) 3 4 12.9 3 8 21.2 6 2 13.8 7 8 55.1 Tattersall J et al. Nephrol Dial Transplant (2007) 22 [Suppl 2]: ii5-ii21

Başarısız volüm ve kan basıncı kontrolü Antihipertansif kullanımı %60-90, sist KB >140 mmhg % 55-75 Kalp yetmezliğine bağlı hospitalizasyon 13.7/100 hasta yılı (ABD) Hızlı ultrafiltrasyon >10 ml/vücut ağırlığı/saat hızda UF ile mortalite artıyor (RR 1.09, p=0.02) Yetersiz fosfat kontrolü Yaygın fosfat bağlayıcı kullanımına karşın, yarısında P yüksek Yüksek P ile vasküler kalsifikasyon, iki kat yüksek mortalite Robinson BM et al. Kidney Int 2012; 82(5): 570-80 Arneson TJ et al. Clin J Am Soc Nephrol 2010; 5(6): 1054-63 Saran R et al. Kidney Int 2006; 69: 1222-8 Danese MD et al. Clin JASN 2008; 3: 1423-9 Block GA, JASN 2004; 15: 2208-18

Uzun interdiyalitik interval, fizyolojik olmayan hızlı-derin dalgalanmalar Pazartesi ve Salı mortalite riski %34 ve %22 daha yüksek Pazartesi hiperpotasemi nedenli ölüm %89 daha fazla Uzun aranın son 12 saatinde ani ölüm riski 3 kat Zhang H, et al. Kidney Int. 2012; 81: 1108-15 Bleyer AJ, et al. Kidney Int. 2006; 69: 2268-73 Krishnasamy R, et al. Am J Kidney Dis. 2013; 61: 96-103

ACE-I: Negatif (FOSIDIAL) Statin: Negatif (4D, AURORA) Non-Ca PO4-bağlayıcı: Negatif (D-COR) Eritropoietin: Negatif (CHOIR, CREATE) Folik asid: Negatif (HOST) High-flux membran, yüksek Kt/V: Negatif (HEMO, MPO, EGE) Ultra saf diyalizat: Negatif (EGE) Hemodiyafiltrasyon: Negatif (CONTRAST, Turkish HDF), pozitif (ESHOL) Kalsimimetik: Negatif (EVOLVE)

İlginç olarak, 1960 larda haftada 20-40 saat HD ile yeterli beslenme, başarılı anemi ve fosfat kontrolü, tam rehabilitasyon, hiç intradiyalitik komplikasyon yok, Haftada 3 kez HD de en iyi sağkalım 8 saat seans ile (Tassin)

Daha sık HD seansları (merkezde veya evde) Daha uzun HD seansları (merkezde veya evde) Daha sık ve daha uzun HD seansları (evde)

Randomize, kontrollü Haftada 6 kez 2.5 saat HD (n=120) vs 3 kez 3.5 saat HD (n=125) Daha iyi kan basıncı kontrolü Sol ventrikül kas kitlesinde azalma Fiziksel sağlık yaşam kalitesi kriterlerinde iyileşme Daha iyi fosfor kontrolü Daha fazla damar yolu problemi (HR 1.71; 95%CI 1.08-2.73) FHN Trial Group, N Engl J Med 2010; 363: 2287

Cumulative survival Retrospektif çalışma Merkezde 6 kere 2-2.5 saat ve uyumlu konvansiyonel merkez HD karşılaştırma Conventional HD Daily HD Haftada 6 kez HD ile daha yüksek mortalite (!) (100-hasta yılında 15.6 ve 10.9 ölüm, hazard ratio 1.6) Uzun dönemde hasta uyumunda ciddi problem (uzun dönemde hastaların yalnızca %55 i haftada 6 kez HD e devam ediyor) (ölüm ve transplantasyon hariç) Suri RS, Kidney Int 2013; 83: 300-7

Retrospektif çalışma Evde günlük kısa HD yapan 1873 hasta ve 9365 konvansiyonel HD hastası karşılaştırma Intention-to-treat As-treated Evde 6 kez kısa HD yapan hastalarda, merkezde standart HD yapılanlara göre mortalitede ılımlı bir azalma (13%) (HR 0.87, 95% CI 0.78-0.91, p=0.01) Weinhandl ED et al. J Am Soc Nephrol. 2012; 23: 895-904

Daha iyi AKB kontrolü ve SVH gerilemesi Yaşam kalitesinde iyileşme Daha iyi fosfat kontolü Biraz daha iyi sağkalım (evde, merkezde değil) Uzun dönem hasta uyumu kötü Daha fazla damar yolu problemi Daha yüksek maliyet

Seans süresini 4 saatten 8 saate uzatmakla, özellikle fosfat ve beta-2 mikroglobulin olmak üzere, solüt klirensinde anlamlı artış Tentori F et al. Nephrol Dial Transplant 2012; 27: 4180-8 Eloot S. Kidney Int 2008; 73: 765-70 Seans süresinde her 30 dk uzama ile tüm nedenli mortalite, KV mortalite, ani ölüm ve hospitalizasyonda azalma Daha düşük kan basıncı, fosfat, lökosit Daha yüksek Hb ve albumin

Percent survival 100% 80% 60% >18 h /week 40% 20% 15-<18 h /week 12-<15 h /week <12 h /week 0 1 2 3 4 5 6 7 8 Period of survival (years) Artan haftalık HD süresi ile sağkalım iyileşiyor, özellikle 18 saatin üzerinde Agar JW et al. Med J Aust. 2010; 192: 403-6

Uzun hemodiyaliz Merkezde uzun hemodiyaliz Retrospektif çalışma; 3x8 saat vs 3x4 saat; merkezde gece diyalizi ile mortalitede %25 azalma (HR=0.75, 95% CI 0.61-0.91, p=0.004) Daha yüksek Hb, albümin, ekt/v; daha düşük sistolik KB, fosfat, lökosit Lacson E Jr, J Am Soc Nephrol 2012; 23: 687

Day Episode /1000 session Uzun hemodiyaliz Merkezde uzun hemodiyaliz 25 20 Hospitalization rate Day per 100 patient-month 19,2 90 80 70 60 Intradialytic hypotension 80 69 64 50 15 40 10 5 5 30 20 10 0 20 0 NHD CHD NHD CHD Baseline 12th month Prospektif, haftada 3 kez merkezde gece 8 saat HD vs 4 saat HD Sekiz saat HD ile diyaliz ile hastaneye yatışta %73 azalma (p<0.05), intradiyalitik hipotansiyonda %68 azalma (p <0.01) Ok E et al. Nephrol. Dial. Transplant. 2011;26:1287-1296

Uzun hemodiyaliz Merkezde uzun hemodiyaliz Sekiz saat HD ile fosfat bağlayıcı kullanımında %83 den %22 ye düşüş, buna rağmen fosfat düzeyinde düşüş Ok E et al. Nephrol. Dial. Transplant. 2011;26:1287-1296

Uzun hemodiyaliz Merkezde uzun hemodiyaliz Sekiz saat HD ile Epo kullanımında %55.5 tan % 24.7 ye düşüş Ok E et al. Nephrol. Dial. Transplant. 2011;26:1287-1296

g/m 2 BSA % Uzun hemodiyaliz Merkezde uzun hemodiyaliz 250 200 150 Left ventricular mass 0 12th month * 0,9 0,8 0,7 0,6 0,5 Ejection fraction 0 12th month ** 100 0,4 0,3 50 0,2 0,1 0 NHD CHD 0 NHD CHD *p <0.0001 **p <0.05 Sekiz saat HD ile sol ventrikül kas kitlesinde azalma, ejeksiyon fraksiyonunda artış Ok E et al. Nephrol. Dial. Transplant. 2011;26:1287-1296

Uzun hemodiyaliz Sonuç Daha iyi kan basıncı kontrolü ve sol ventrikül hipertrofisinde gerileme Daha iyi yaşam kalitesi ve nütrisyon Daha iyi fosfat ve anemi kontrolü Hospitalizasyonda azalma Daha iyi hasta sağkalımı

Uzun ve sık hemodiyaliz Evde sık gece diyalizi 338 nokturnal ev HD hastası (5-6/hf, 6-8 saat) ve 1388 eğilim skoru eşleştirilmiş merkezde standart HD hastası, retrospektif sağkalım analizi Haftada 5-6 kez nokturnal ev HD ile konvansiyonel merkez HD e kıyasla mortalitede %45 azalma Sık nokturnal HD de 100-hasta yılında ölüm 6.1. merkez konvansiyonel HD de 10.5 HR 0.55. 95% CI 0.34-0.87. p=0.01 Nesrallah GE et al. JASN 2012; 23: 696-705

Uzun ve sık hemodiyaliz Evde sık gece diyalizi Cox regresyon analizi Nokturnal ev HD referans grup DTX: HR 0.87. 95% CI 0.50-1.51 LTX: HR 0.51. 95% CI 0.28-0.91 Pauly RP. Nephrol Dial Transplant 2009; 24: 2915-9

Uzun ve sık hemodiyaliz Evde sık gece diyalizi Damar yolu sorunu yol kaybı, yol onarımı, bu nedenle hastaneye yatış Haftada 6 kez HD de, haftada 3 HD e kıyasla AV fistül-greft sorunu için 3.23 kat daha fazla risk (HR 1.07-10.35. p=0.038) Suri RS et al. JASN 2013; 24: 498-505

Uzun ve sık hemodiyaliz Haftada 3 kez ve >3 kez uzun HD karşılaştırma Gözlemsel kohort, ANZDATA 1,2 1 0,8 0,6 0,4 0,2 0 Ref In-center conventional HD Mortalite için rölatif risk 95% CI 0.44-0.59 95% CI 0.41-0.68 0,51 0,53 3-times/week extended home HD >3-times/week extended home HD Nokturnal ev HD ile bariz daha düşük mortalite Uzun ev HD nde haftada 3 ve haftada 5-6 kez arasında sağkalım farkı yok Marshall MR et al. Am J Kidney Dis 2011; 58: 782-93

Sıklık: gün aşırı veya haftada üç Seans süresi: 6-8 saat «gün aşırı evde gece hemodiyaliz»

İlk olarak 1960 başlarında Seattle, Boston ve Londra da başlıyor 1973 de ABD de 11.000 HD hastasının, 4.000 i ev HD Sonra başta ABD, pek çok ülkede azalıyor (ticari nedenler, nefrologların ilgisizliği ve hizmet veren merkez sayısı azlığı, yaş-diyabet), ancak şimdi yeniden artışta; ABD de 2008-2010 arası ev HD hasta sayısı artışı 2 kata yakın (6000) Özellikle Avustralya ve Yeni Zelanda da 40 yıldır yaygın olarak sürüyor 2012 yılında Yeni Zelanda da ev HD %28!

Ev HD modelleri Klasik ev HD Günlük ev HD Gece ev HD Haftalık seans sayısı 3 6-7 5-7 Seans süresi (saat) 4-8 2-3 6-8 ABD de en sık günlük kısa Kanada da haftada 6 gece 8 saat Avustralya ve Yeni Zelanda da en sık uygulanan günaşırı gece 8 saat (haftada 3.5) (etkin, ekonomik). Muhtemelen «ideal yöntem» (3.5x8 ve 5-6x8 saat benzer sağkalım, Avustralya-Yeni Zelanda verileri)

Hastaların en az % 10-15 i ev HD için uygun olabilir Öğrenme açısından eğitim düzeyi etkili faktör değil Hastanın istemesi en önemli gereklilik Damara giriş yapabilmek Evde bir yardımcı varlığı yararlı, ama şart değil İşlem hasta ve/veya yardımcısı tarafından yapılabilir, ya da diyaliz hemşiresi yapabilir Tüm damar yolları olabilir; AV fistül, AV greft ya da kateter

Gerçek engeller: Medikal engeller Yaş: Mutlak engel değil Diyabet: Mutlak engel değil; kötü glisemik kontrol-sık hipoglisemi Görme-işitme kaybı: Engel Unstabil kardiyovasküler hastalık: Ciddi aritmi, unstabil angina Epilepsi: Tedavi altında olmak ve evde yardımcı olması gerekir Cafazzo JA, Clin J Am Soc Nephrol 2009; 4: 784

Aşılabilir engeller Damara girmekten korkma Diyalizi öğrenme ve yapma konusunda kendisine güvenememe Katastrofik bir olay olması olasılığından korkma Doktorlar tarafından bilgilendirilmeme Cafazzo JA, Clin J Am Soc Nephrol 2009; 4: 784

Eğitim genellikle 4 8 hafta, Türkiye de yasal zorunluluk 2 ay Damara iğne yerleştirme; HD cihazını kullanma, setleri hazırlama, diyalizi başlatma ve sonlandırma; izotonik sodyum klorür ve heparin verme Vital bulguları ölçme, yapılacak ultrafiltrasyon miktarını belirleyip cihazı buna uygun ayarlama Alarm ve acil durumlarda nasıl davranılacağını öğrenme

Eğitim süreci Evdeki elektrik ve su tesisatında düzenlemeler Sonrasında 1 ay merkezde kendi kendine yardımsız diyaliz; evde 3 seans refakat Hasta ve hasta yakınının 24 saat erişebileceği ev diyalizi ekibi telefonu Ayda bir ünitede değerlendirme, üç ayda bir evde değerlendirme Düzenli malzeme teslimi, atık toplama, su analizleri

Kullanılan cihazlar HD makinesi, su arıtma sistemi

Kullanılan cihazlar Yardımcı ekipman

Ev hemodiyalizinde güvenlik 196.000 evde gece hemodiyalizi seansı (Kanada) Ciddi komplikasyon sıklığı 100.000 seansta 3 5 i yatış olmak üzere, 8 hastane başvurusu 3 kan transfüzyonu, 2 kateter değiştirme, 1 IV sıvı, 1 acil diyaliz Am J Kidney Dis 2003; 42(S1): 61 Ciddi komplikasyon sıklığı 100.000 seansta 3-4 Am J Kidney Dis 2015 Jan

Finlandiya, 2637 diyaliz ve transplant hastası Yaş, cinsiyet, primer hastalık, komorbidite ile düzeltme Center HD Home HD PD RTx Ev HD nde 2 kat çalışma olasılığı (transplantasyon ve PD gibi) Helanterä I et al. Am J Kidney Dis. 2012; 59: 700-6

HD HD PD Home HD in-center satellite Ev HD nde merkeze göre ülkeye daha düşük maliyet Lee H et al. Am J Kidney Dis 2002; 40: 611-22

ABD, 629 nefrolog, anket çalışması Eğer nefrolog kendisi SDBH olursa, merkez HD seçme olasılığı %6 Ama hastaların %92 si merkez HD oluyor Merighi JR et al. Hemodial Int 2011

Yaş aralığı 13-75, ortalama yaş 44±12 %35 kadın, %14 diyabetik Ev HD başladığında HD süresi 85±67 ay (2-341 ay) Eğitime alınıp, sonradan çıkan ya da çıkarılan 44 hastada en önemli neden aile bireylerinin isteksizliği, öğrenemeyip çıkarılan yalnızca 6 hasta %18 i daha önce transplant olmuş, %11 i daha önce periton diyalizi yapmış %85 i diyalizi kendi yapıyor, %14 hasta yakını, %1 hemşire

Programın başladığı 2010 yılından beri, diyalizini evde yapan hasta sayısı doğrusal olarak artış gösteriyor Kamu hastaneleri, üniversite hastaneleri de bu hizmeti vermekte, şu an bu hizmeti veren merkez sayısı 51 ve giderek artmakta Ev diyalizi yapan hastane sayısının artışıyla, büyümenin daha hızlanması bekleniyor

Toplam 51 diyaliz kliniğinde Ağustos 2010 Aralık 2014 arası dönemde ev HD ne başlayan ardışık 355 hasta çalışmaya alındı (ortalama seans süresi 7 saat) 1065 kontrol merkez HD hastası (seans süresi 4 saat): Her bir ev HD hastası için, o başladığı tarihte konvansiyonel HD de (haftada 3 kez 4 saat merkez HD) olanlar arasından «eğilim skoru eşleştirilmiş» (propensity score-matched) 3 kontrol hastası seçildi: Ortalama 18.7±11.6 aylık izlem süresinde (1 ila 42 ay), hasta sağkalımı ve klinik-laboratuar değişkenler karşılaştırıldı.

Nokturnal ev HD Konvansiyonel merkez HD Mortalite hızı (n/100 hasta-yılı) 3.09 5.33 0.01 1-yıllık hasta sağkalım (%) 98.5 95.3 2-yıllık hasta sağkalım (%) 94.0 89.2 p 0.03 Cox regresyon analizi Log rank p=0.03 Nokturnal ev HD ile, konvansiyonel merkez HD ne göre mortalitede %43 azalma (HR 0.57, 95%CI 0.34-0.96, p=0.03).

İzlem süresinde ölüm-transplantasyon dışında tedaviyi bırakma %7.6 (27 hasta; 11 i ilk 6 ayda, 9 u 6-12 ayda) Teknik yetersizlik 100-hasta yılında 4.91 1, 2 ve 4 yılda teknik sağkalım %93.2, %90.7 ve %87.7

İzlem süresi ortalama Nokturnal ev HD (n=355) Konvansiyonel merkez HD (n=1065) p değeri Diyaliz çıkışı vücut ağırlığı (kg) 69.7 ± 17.2 68.6 ± 17.8 0.34 Albümin (g/dl) 4.12 ± 0.28 4.08 ± 0.38 0.02 Kolesterol (mg/dl) 171 ± 39 163 ± 40 0.002

İzlem süresi ortalama Nokturnal ev HD (n=355) Konvansiyonel merkez HD (n=1065) p değeri Fosfor (mg/dl) 4.38±1.15 5.27±1.29 <0.001 Parathormon (pg/ml) 428±344 461±413 0.16 CRP (mg/dl) 0.72±1.03 0.70±2.1 0.86 Nötrofil/lenfosit oranı (%) 2.39±1.13 2.79±1.57 <0.001

Konvansiyonel merkez HD hastalarında değişmezken, ev HD hastalarında 18. ayda, ESA kullanımı % 55.4 den % 25.7 ye, P-bağlayıcı kullanımı % 80.6 dan % 13.7 ye, Vit D kullanımı % 40.4 den % 19.7 ye, Sinakalset kullanımı % 7.1 den % 0.9 a azaldı

Konvansiyonel merkez HD hastalarına kıyasla, ev HD hastalarında, Yaşam kalitesi skorları daha yüksek (fiziksel ve mental) Anksiete ve depresyon skorları daha düşük Uyku kalitesi daha iyi (kötü uyku kalitesi ev HD nde %31.9, konvansiyonel merkez HD nde %61.2, p=0.001) Seans sonrası halsizlik bariz daha az (hiç halsizlik olmayan hasta oranı ev HD nde %50.5, kontrolde %27.4) Aktif çalışan hasta oranı ev HD nde %48.4, kontrolde %17.9

Vücutta ESS volümü, kan basıncı, ozmolalite, solüt konsantrasyonları sürekli fonksiyon gösteren böbrekler tarafından dar aralıklarda sabit tutuluyor ve bu yaşamsal

Konvansiyonel HD deki pek çok problemin kökeninde, solüt konsantrasyonları, ozmolalite, sıvı dengesindeki ani, hızlı değişiklikler rol oynuyor (serebral-kardiyakmezenterik iskemiye yol açan intradiyalitik hipotansiyon, post-hd hipopotasemi, post-hd alkaloz, post-hd yorgunluk-kötü yaşam kalitesi )

Stabilite açısından normal fizyolojiye en yakın tedavi Yanısıra önemli bazı avantajlar içeriyor: Rezidüel renal fonksiyonun daha iyi korunması Daha iyi yaşam kalitesi Daha iyi anemi kontrolü Daha düşük maliyet İlk 2 yılda HD e kıyasla benzer ya da daha iyi sağkalım Önce periton diyalizi

Ama bazı sorunlar da var Düşük klirens (~5 ml/dk) İki yıl içinde kaybolan RRF replase edilemiyor RR (%95 GA) GFR (her 5 L/hafta) 0.88 (0.83-0.94) PD Ccr (her 5 L/hafta) 1.00 (0.90-1.11) İdrar volümü (her 250 ml/gün) 0.64 (0.51-0.80) Peritoneal ultrafiltrasyon 1.04 (0.99-1.08) Bammens et al, 2003, Residual Renal Function: Clearance Bargman JM, J Am Soc Nephrol 2001; 12: 2158 Süreye paralel, sklerozan enkapsüle peritonit riski artışı Johnson DW et al. Kidney Int 2010; 77: 904 Brown MC et al. Clin J Am Soc Nephrol 2009; 4: 1222 Kawanishi H et al. Perit Dial Int 2005; 25 S4: S14 Toyohara T et al. Intern Med 2011; 21: 2519

PD ile başlangıçta daha iyi sağkalım, süre uzayınca, 2 yıldan sonra tersine dönüyor (özellikle >60 yaş ve ko-morbidite varlığında) Rezidüel renal fonksiyon kaybı sonrası HD e transfer Mc Donald SP et al. J Am Soc Nephrol 2009; 20: 155

ANZDATA, 2000-2012; propensity score matched 3 grup: PD ile başlayıp PD de kalanlar (n=168) PD ile başlayıp ev HD ne geçenler (n=84) (Referans) Ev HD ile başlayıp ev HD nde kalanlar (n=168) Ölüm ve teknik yetersizlik riski, PD den ev HD ne geçenlere göre Yalnızca ev HD grubunda benzer (HR 0.92, 95% CI 0.52-1.62, p=0.77) Yalnızca PD grubunda ise 3 kat fazla (HR 3.22, 95%CI 1.97-5.25, p<0.001) Nadeau-Fredette AC et al. Nephrol Dial Transplant 2015; 30: 1897-1904 Önce PD, sonra ev HD

Evde gece diyalizi neler sağlıyor? Literatür Esnek diyaliz planlaması; iş yaşamı, sosyal yaşamda iyileşme Çok daha az diyaliz sonrası halsizlik Daha az intradiyalitik hipotansiyon Daha iyi kan basıncı ve volüm kontrolü Çok daha iyi fosfat kontrolü, daha serbest diyet Daha az anemi, deri renginde düzelme Kognitif, seksüel, üreme fonksiyonlarında iyileşme Daha az ilaç kullanımı

Standart merkez hemodiyalizine göre tüm nedenli ölümlerde %43 azalma Mükemmel teknik sağkalım (4 yıllık %87.7) Daha iyi fosfat kontrolü, daha iyi beslenme, daha az enflamasyon-eritropoetin direnci Fosfat bağlayıcı, D vitamini, kalsimimetik ve eritropoetin gereksinimde-kullanımında belirgin azalma

Standart merkez hemodiyalizine kıyasla, yaşam kalitesi parametrelerinin çoğu belirgin daha iyi Daha az anksiete ve depresyon Daha iyi uyku kalitesi Daha az diyaliz sonrası halsizlik Daha çok işgücüne katılım