DÜZ ve EŞYÖNSÜZ PLAKALARIN EĞĐLME RĐJĐTLĐKLERĐNĐN SONLU ELEMANLAR YÖNTEMĐ ĐLE ANALĐZĐ



Benzer belgeler
T.C. BİLECİK ŞEYH EDEBALİ ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ MAKİNE VE İMALAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ MIM331 MÜHENDİSLİKTE DENEYSEL METODLAR DERSİ

BURSA TEKNİK ÜNİVERSİTESİ DOĞA BİLİMLERİ, MİMARLIK VE MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ 3 NOKTA EĞME DENEYİ FÖYÜ

Mukavemet 1. Fatih ALİBEYOĞLU. -Çalışma Soruları-

Kirişlerde Kesme (Transverse Shear)

DÖRTGEN DELİKLİ KOMPOZİT LEVHALARDA ELASTO- PLASTİK GERİLME ANALİZİ

FL 3 DENEY 4 MALZEMELERDE ELASTĐSĐTE VE KAYMA ELASTĐSĐTE MODÜLLERĐNĐN EĞME VE BURULMA TESTLERĐ ĐLE BELĐRLENMESĐ 1. AMAÇ

SÜLEYMAN DEMİ REL ÜNİ VERSİ TESİ MÜHENDİ SLİ K-Mİ MARLIK FAKÜLTESİ MAKİ NA MÜHENDİ SLİĞİ BÖLÜMÜ MEKANİK LABORATUARI DENEY RAPORU

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ MAKİNA MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ MAK 402 MAKİNA MÜHENDİSLİĞİ LABORATUVARI DENEY - 3 ÜÇ NOKTALI EĞİLME DENEYİ

BİR ASANSÖR KABİNİ SÜSPANSİYONU İÇİN DÜŞME ANALİZİ

29. Düzlem çerçeve örnek çözümleri

KARADENİZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ MADEN MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ MADEN İŞLETME LABORATUVARI

BURSA TEKNĠK ÜNĠVERSĠTESĠ DOĞA BĠLĠMLERĠ, MĠMARLIK VE MÜHENDĠSLĠK FAKÜLTESĠ MAKĠNE MÜHENDĠSLĠĞĠ BÖLÜMÜ

28. Sürekli kiriş örnek çözümleri

GEMİLERİN MUKAVEMETİ. Dersi veren: Mustafa İNSEL Şebnem HELVACIOĞLU. Ekim 2010

Tablo 1 Deney esnasında kullanacağımız numunelere ait elastisite modülleri tablosu

ELASTİSİTE TEORİSİ I. Yrd. Doç Dr. Eray Arslan

2.2 KAYNAKLI BİRLEŞİMLER

BİLGİSAYAR DESTEKLİ TASARIM HAFTA 9 COSMOSWORKS İLE ANALİZ

YTÜ Makine Mühendisliği Bölümü Mekanik Anabilim Dalı Özel Laboratuvar Dersi Strain Gauge Deneyi Çalışma Notu

Derin Çekme İşlemi Üzerine Kalıp Geometrisinin Etkisinin Sonlu Elemanlar Analizi

GÜÇ-TORK. KW-KVA İlişkisi POMPA MOTOR GÜCÜ

TEKNOLOJİK ARAŞTIRMALAR

GEMİ VE AÇIKDENİZ YAPILARI ELEMANLARI Hafta 1

BURULMA DENEYİ 2. TANIMLAMALAR:

Çizelge...: Peyzaj Mimarlığı Uygulamalarında Kullanılan Bazı Yapı malzemelerinin Kırılma Direnci ve Hesap Gerilmeleri. Kırılma Direnci (kg/cm²)

L KESİTLİ KİRİŞTE KAYMA MERKEZİNİN ANSYS İLE VE DENEYSEL YOLLA BULUNMASI

PROF.DR. MURAT DEMİR AYDIN. ***Bu ders notları bir sonraki slaytta verilen kaynak kitaplardan alıntılar yapılarak hazırlanmıştır.

Elastisite Teorisi Hooke Yasası Normal Gerilme-Şekil değiştirme

KİRİŞ YAPILARINDAKİ HAFİFLETME DELİĞİ ETRAFINDAKİ GÜÇLENDİRMENİN, BİRLEŞİK YÜKLER ALTINDAKİ KRİTİK BURKULMA GERİLMESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİNİN İNCELENMESİ

MAK 305 MAKİNE ELEMANLARI-1

Kesit Tesirleri Tekil Kuvvetler

Beton Yol Kalınlık Tasarımı. Prof.Dr.Mustafa KARAŞAHİN

DEÜ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ FEN ve MÜHENDİSLİK DERGİSİ Cilt: 8 Sayı: 1 s Ocak 2006 SOĞUK ÇEKİLMİŞ LEVHA MALZEMELERDE GERİLME ANALİZİ

YTÜ Makine Mühendisliği Bölümü Mekanik Anabilim Dalı Genel Laboratuvar Dersi Eğilme Deneyi Çalışma Notu

1 MAKİNE ELEMANLARINDA TEMEL KAVRAMLAR VE BİRİM SİSTEMLERİ

TEMEL İNŞAATI ŞERİT TEMELLER

ÇOK KATLI BİNALARIN DEPREM ANALİZİ

MAKİNE ELEMANLARI 1 GENEL ÇALIŞMA SORULARI 1) Verilen kuvvet değerlerini yükleme türlerini yazınız.

34. Dörtgen plak örnek çözümleri

Mühendislik Mekaniği Statik. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş

YAPILARDA BURULMA DÜZENSİZLİĞİ

Kompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş

TEKNOLOJİNİN BİLİMSEL İLKELERİ. Öğr. Gör. Adem ÇALIŞKAN

Mukavemet-I. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş

Güçlendirme Alternatiflerinin Doğrusal Olmayan Analitik Yöntemlerle İrdelenmesi

T.C. TURGUT ÖZAL ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ İNŞAAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ

Pirinç(MS58) ve Çelik(ST37) Malzemelerinden Yapılmış Kirişlerin Deneysel, Teorik ve Sonlu Elemanlar Yöntemi Kullanılarak Çökme Analizinin Yapılması

PERDELERDEKİ BOŞLUKLARIN YATAY ÖTELENMEYE ETKİSİ. Ayşe Elif ÖZSOY 1, Kaya ÖZGEN 2 elifozsoy@hotmail.com

DUMLUPINAR ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ İNŞAAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ GÜZ YARIYILI

2009 Kasım. MUKAVEMET DEĞERLERİ ÖRNEKLER. 05-5a. M. Güven KUTAY. 05-5a-ornekler.doc

Tanım: Boyuna doğrultuda eksenel basınç kuvveti taşıyan elemanlara Basınç Çubuğu denir.

İÇERİSİ BETON İLE DOLDURULMUŞ ÇELİK BORU YAPI ELEMANLARININ DAYANIMININ ARAŞTIRILMASI ÖZET

KAYIŞ-KASNAK MEKANİZMALARI

KOCAELİ ÜNİVERSİTESİ Mühendislik Fakültesi Makina Mühendisliği Bölümü Mukavemet I Final Sınavı

= σ ε = Elastiklik sınırı: Elastik şekil değişiminin görüldüğü en yüksek gerilme değerine denir.

Döşeme ve Temellerde Zımbalamaya Dayanıklı Tasarım Üzerine Güncel Yaklaşımlar

MAK 305 MAKİNE ELEMANLARI-1

Statik ve Dinamik Yüklemelerde Hasar Oluşumu

Hibrit ve Çelik Kablolu Köprülerin Dinamik Davranışlarının Karşılaştırılması

MAKİNE ELEMANLARI DERS SLAYTLARI

Temel bilgiler-flipped Classroom Akslar ve Miller

ASİSTAN ARŞ. GÖR. GÜL DAYAN

YTÜ İnşaat Fakültesi Geoteknik Anabilim Dalı. Ders 5: İÇTEN DESTEKLİ KAZILAR. Prof.Dr. Mehmet BERİLGEN

MUKAVEMET SAKARYA ÜNİVERSİTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ MAKİNE ELEMANLARI-I DERS NOTU

Kompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş

STATİK. Ders_9. Doç.Dr. İbrahim Serkan MISIR DEÜ İnşaat Mühendisliği Bölümü. Ders notları için: GÜZ

Prof. Dr. Berna KENDİRLİ

Prof.Dr.İrfan AY. Arş.Gör.T.Kerem DEMİRCİOĞLU. Öğr. Murat BOZKURT. Balıkesir

MAK 305 MAKİNE ELEMANLARI-1

BİLGİSAYAR DESTEKLİ TASARIM VE ANALİZ (ANSYS)

BURSA TECHNICAL UNIVERSITY (BTU) Department of Mechanical Engineering

Uzay Çatı Sistemlerinin ANSYS Paket Programı Kullanılarak Statik Analizi

KAYMA GERİLMESİ (ENİNE KESME)

p 2 p Üçgen levha eleman, düzlem şekil değiştirme durumu

Pnömatik Silindir Tasarımı Ve Analizi

Şekil 1. DEÜ Test Asansörü kuyusu.

Burulma (Torsion): Dairesel Kesitli Millerde Gerilme ve Şekil Değiştirmeler


Kompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş

Kompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş

Yatak Katsayısı Yaklaşımı

BURULMA DENEYİ 2. TANIMLAMALAR:

25. SEM2015 programı ve kullanımı

Shigley s Mechanical Engineering Design Richard G. Budynas and J. Keith Nisbett

SEM2015 programı kullanımı

TEMEL İNŞAATI TEKİL TEMELLER

Yığma yapı elemanları ve bu elemanlardan temel taşıyıcı olan yığma duvarlar ve malzeme karakteristiklerinin araştırılması

MAKİNE ELEMANLARI DERS SLAYTLARI

ELASTİK ZEMİNE OTURAN SÜREKLİ TEMELLERİN KUVVET YÖNTEMİ İLE ANALİZİ VE SAYISAL HESABI İÇİN GELİŞTİRİLEN BİLGİSAYAR PROGRAMI

MENGENE HESAPLARI A-VĐDALI MENGENE MĐLĐ.

Prof. Dr. İrfan KAYMAZ

DİŞLİ ÇARKLAR I: GİRİŞ

Burulma (Torsion): Dairesel Kesitli Millerde Gerilme ve Şekil Değiştirmeler

MECHANICS OF MATERIALS

BETONARME-II ONUR ONAT HAFTA-1 VE HAFTA-II

MAKİNE ELEMANLARI - (8.Hafta) VİDALAR -1

MUKAVEMET DERSİ. (Temel Kavramlar) Prof. Dr. Berna KENDİRLİ

BASMA DENEYİ MALZEME MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ. 1. Basma Deneyinin Amacı

İstanbul Teknik Üniversitesi Uçak ve Uzay Bilimleri Fakültesi

(, ) = + + yönünde yer değiştirme fonksiyonu

Transkript:

DÜZ ve EŞYÖNSÜZ PAKAARIN EĞĐME RĐJĐTĐKERĐNĐN SONU EEMANAR YÖNTEMĐ ĐE ANAĐZĐ Zafer APACI *1 Kadir AVDAR **2 Özet: Bu çalışmada, saç plakalarda kullanılan değişik profil şekillerinin plakanın rijitliğini hangi oranlarda arttırabileceği araştırılmıştır. Günümüzde her alanda artan konstrüksiyonun daha hafif olması isteklerini karşılamada farklı profiller kullanılarak eşit kütlede-daha rijit plakalar elde etme işlemi ön plana çıkmaktadır. Aynı malzemeden yapılan ancak daha hafif olabilen plakalar otomotivden yapı sektörüne kadar genel istektir. Bu alanlardaki tasarımlara yardımcı olabilecek sonuçlar bilgisayar destekli analiz programı ile elde edilmiş ve karşılaştırmalı tablolar oluşturulmuştur. Anahtar Kelimeler: Eğilme, rijitlik, plaka, profil etkisi. Finite Element Analysis of Bending Rigidity of Flat and Corrugated Plates Abstract: In this study, different profile shapes used on iron sheet, that in which degree increase sheet s strength is investigated. Nowadays, for increment sheet s strength by using different profiles is expressed, in order to provide demand of lightweight constructions going up in all area. It is a general demand for the sheets, from automobile to structure industry, that constructed by the same but lighter designed materials. The designs related with this subject are obtained by computer aided analyze programmes and comparative charts were presented. Key Words: Bending, rigidity, corrugated plates. 1. HAFĐF KONSTRÜKSĐYONAR Özellikle otomotiv, beyaz eşya ve inşaat sektörlerinin güncel konstrüksiyonlarında, yapı rijitliğinin aynı kalması (bazen daha da arttırılması) buna karşın toplam kütlenin azaltılması (aynı şekilde maliyetin de düşürülmesi) en önemli isteklerdendir. Bazen de -otomotivde olduğu gibi- yapıya eklenen yeni fonksiyonlar nedeniyle oluşan kütle artışları, diğer elemanlar üzerinde alınan tedbirler sayesinde sağlanabilen kütle azalışları ile dengelenmeye çalışılmaktadır. Örneğin BMW 5 serisi bir otomobil 1970 yılında 1100 kg iken, eklenen özellikleri ile 1997 de 1400 kg a ve 2003 yılında da 1600 kg a ulaşmıştır. Ancak otomobil üzerinde, özellikle karoseri üzerinde alınan konstrüksiyonu hafifletme tedbirleri sayesinde otomobil üzerinde sağlanan kütle düşüşü 175 kg dır (Klein, 2005). Otomobilin toplam kütlesinde sağlanan 100 kg azalmanın her 100 kilometrede 0,3 0,6 lt arasında yakıt tasarrufu sağladığı düşünülürse araçlardaki hafifleştirmelerin ne kadar önemli olduğu kolayca anlaşılacaktır. Konstrüktif olarak bir plakanın rijitliğin arttırılması için şu önlemler önerilebilir: 1. Plakanın kabuk (kubbe) formunda şekillendirilmesi 2. Đç bölümlerde kabartıların kullanılması 3. Profil kemerlerinin enine ve boyuna uygulanması 4. Büyük yüzeyler arasında boşluk bırakma 5. Kenarlarda güçlendirici büküm ve kıvırmaların yapılması 6. Metal köpüklerin yüzeye yapıştırılması * ** Uludağ Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Makina Mühendisliği Anabilim Dalı, 16059, Görükle, Bursa. Uludağ Üniversitesi, Mühendislik Mimarlık Fakültesi, Makine Mühendisliği Bölümü, 16059, Görükle, Bursa. 45

apacı, Z. ve avdar, K.: Plakaların Eğilme Rijitliklerinin Sonlu Elemanlar Yöntemi İle Analizi Plakalara uygulanabilecek değişik profillerden bazıları Şekil 1 de verilmiştir. Bu yüzeyler anizotropik (eşyönsüz) veya dalgalı yüzeyler olarak da isimlendirilirler. a) b) c) d) Şekil 1: Örnek profiller: a) Yuvarlak, b) Kutu, c) Üçgen, d) Trapez iteratürde plakalara verilen değişik profillerin plakanın rijitliğine etkisi üzerine çalışmalar az da olsa mevcuttur. Penga ve ark. (2007), rijitliği arttırmak için plakaya verilen sinüs ve trapez formuna sahip plakaların düz plakaya göre elastik eğilme davranış farkını incelemişlerdir. Analiz için Galerkin Metodu kullanılmış olup sonuçlar ANSYS paket programı ile yapılan analiz sonuçları ile karşılaştırılmıştır. alışmada temel olarak plakanın orta bölgesindeki maksimum yer değiştirme değerleri araştırılmıştır. Pasini (2007) de çalışmasında kesit formlarının rijitlik değişimine etkisini incelemiş ve eğilme davranışında kesit şekillerini iyiden kötüye sıralamıştır. iteratürdeki araştırmalarda genellikle plakaların maksimum çökmeleri incelenmektedir. En az çökme değerine sahip plaka en rijit plaka kabul edilmektedir. Malzeme özelliklerinin değiştirilmesi ile rijitliğin arttırılmasından çok şekil (profil) değişimlerinin rijitliğe etkisi araştırmalara konu olmaktadır, Steinhilper ve Röper (1996), Merklein ve Geiger (2002), Zhang ve ark (2006). alışmalarda genellikle plakaların sadece eğilmeye maruz kaldığı durumlar incelenmekte olup eğilmenin yanı sıra kesme gerilmelerinin de birlikte incelendiği durumlar mevcuttur, Heitmann ve Horst (2006). esnic (1999) ise kirişlerin rijitlik hesabında, deneysel çalışmalardan elde edilen dataları teorik bağıntı oluşturma amacı ile kullanmıştır. 2. PAKA FORMUNUN RĐJĐTĐĞĐN ARTTIRIMASINA ETKĐSĐ Hafif yapılarda yüklemelerin türüne göre farklı isteklerle karşılaşılır. Bu istekler de bizi farklı hesap ve uygulama yollarına götürür. Buna göre şöyle bir sınıflandırma yapmak mümkündür: - Rijitliğe göre tayin edilen yapı elemanları: Burada şekil değiştirmeler en az tutulmaya çalışılır! A I Elastisite modülü x Rijitlik sayısı: E veya E 3 - Mukavemet hesaplarına göre tayin edilen yapı elemanları: Malzemenin kopma mukavemetine göre boyutlandırma hesapları yapılır. 46

- Kritik yapı elemanları: entik oluşumu esnasında dayanılabilecek en büyük yük tekrar sayısı N i = F(σ ai ) ve çentik hızı da/dn = F( K c ) bu ömrü sınırlandırır. - Enerjiyi sönümleyen yapı elemanları: Elastik/Plastik şekil değiştirme enerjilerine (iç enerji) göre tasarım. - Özel uygulamalar: Profiller, form parçaları, saç parçalar, çerçeveler. Bir yapının rijitliği E A c = (1) bağıntısı ile hesaplanır. Burada E: malzemenin elastisite modülü (N/mm 2 ), A: Kesit alanı (mm 2 ) ve de uzunluk (mm) dir. Ortasından etkiyen F kuvvetinin etkisi altında, eğilmeye zorlanan bir plakada tam ortada oluşan maksimum eğilme gerilmesi: Me maks F σ e maks = = e (2) W I e e yardımıyla basitçe hesaplanabilir. Burada; I e : Plakanın eksenel atalet momenti (mm 4 ), W e : Plakanın mukavemet momenti (mm 3 ) ve e: Kesitin ağırlık merkezine olan en uzak mesafesi (mm) dir. Aynı şekilde plakanın tam orta noktasındaki maksimum çökme (sehim) de (kayma gerilmeleri ihmal edilmektedir): 3 F f = (3) 48 E I denklemi ile bulunur (F: Etki eden kuvvet [N]). Görüldüğü gibi burada etkin olan parametre yine plakanın atalet momenti I dır. Buna göre, eğilme gerilmesini ve sehim değerini küçültmek burada öncelikli amaç olduğundan, ağırlık merkezinden en uzak bölgede kütleyi yığmak atalet momenti değerini yukarıya çekecektir. Bu şekilde kesit alanı minimize edilirken (daha hafif yapı) atalet momenti maksimize edilecektir. Plakanın farklı malzemeden imal edilmesi de hafiflik için bir seçenektir. elik, alüminyum ve mağnezyum alaşımlarından imal edilmiş plakalar için aynı mukavemete sahip olma şartı ile kalınlık değerleri Şekil 2 de görülmektedir. Bir kamyonun taban sacı için düşünülen oluklu saç levhanın kütlede sağladığı kazanımlar ise Şekil 3 te verilmiştir. Kalınlık: t Al = 3 E E Al t = 1,44 t t Mg = 1,67 t elik t= 2 mm G= 16 kg/m 2 (100) Aluminyum t= 2,9 mm G= 7,8 kg/m 2 (50) Mağnezyum t= 3,4 mm G= 5,9 kg/m 2 (35) Şekil 2: Aynı mukavemete sahip elik, Al ve Mg plakaların kalınlık ve kütle değişimi, Wiedemann (1996) 47

apacı, Z. ve avdar, K.: Plakaların Eğilme Rijitliklerinin Sonlu Elemanlar Yöntemi İle Analizi değer değer t [mm] 7,75 100 1 13 G [kg] 1,83 100 0,59 32 W [mm 3 ] 600 100 600 600 I [mm 2 ] 2330 100 4200 180 fmaks [mm] 3,83 100 2,13 56 Şekil 3: Bir kamyonun taban sacında dikdörtgen formun düz plaka ile karşılaştırılması, Wiedemann (1996) 3. EŞYÖNSÜZ (ANĐZOTROPĐK) PAKAAR Saç konstrüksiyonlarda kullanılan dalgalı ve katlamalı formlar plakanın eğilme ve basıya karşı rijitliğini arttırırlar. Genişlik yönündeki rijitliği arttırmak için dalgalı plakalarda tek veya çift yönlü kapatıcı düz plakalar kullanılabilir. Đnce bir düz plakada genişlik arttıkça: 1. Aynı malzeme miktarında boyuna yöndeki rijitlik = E t sabit kalır. 2. Enine yöndeki rijitlik azalır. 3. Artan kırışık oranı ile kayma rijitliği karesel olarak düşer: b a (Kırışıklık ρ a = b b a: Dalgalı alanın toplam genişliği, b: Plakanın genişliği) 4. ANAĐZ SONUARI Analiz çalışmasında ilk olarak düz plakaya göre yarım daire ve kare profillerin hangisinin rijitlik açısından daha üstün olduğu araştırılmıştır. Düz saç ve profilli saçlar için bilgisayar modelleri hazırlanmış ve bu modellere aynı şartlarda yayılı yük uygulanmıştır (Şekil 4). Parametre seçimlerinde karşılaştırma işlemini amacıyla benzerliklere dikkat edilmiştir. Daha rijit olan plakanın daha az deformasyona uğrayacağı mantığı ile plakaların orta noktalarındaki maksimum yer değiştirmeler kaydedilmiştir. CATIA programı yardımıyla oluşturulan sonlu elemanlar modelinde Octree Tetrahedron Mesher elemanları kullanılmış ve bilgisayar analizi sonuçları Tablo I de verilmiştir. (Mesh elemanı CATIA programı tarafından otomatik olarak seçilmiştir. Shell-Kabuk türü elemanın bu tür analizler için uygun olduğu literatürden bilinmektedir. Analiz sonuçlarından beklenen izafi karşılaştırma olduğundan bu tür eleman seçiminin etkisinin olmayacağı düşünülmektedir.) Tablo I incelendiğinde aşağıdaki çıkarımlar yapılmıştır: a. apı değiştirilen bir daire profil ile aynı kütleye sahip bir düz plaka incelendiğinde, daire profil düz plakaya göre rijitliği önemli oranda arttırmaktadır. b. Profilin çap değeri (a) büyüdükçe rijitlik farkı da artmaktadır. c. ap a=25 mm değerinde orta noktadaki deformasyon değerindeki azalma düz plakaya göre 85 e ulaşmaktadır. C x 48

Profilin plaka rijitliğini arttırdığı bu şekilde anlaşıldıktan sonra, Şekil 5 te görülen boyutlara sahip kare ve daire profilli plakaların karşılaştırılması yapılmış ve şu sonuçlara ulaşılmıştır (burada referans profil olarak a=10 mm olan daire profil ile aynı kütleye sahip olan düz plaka alınmıştır): a) Kare profil her durumda daire profilden daha rijittir. b) a parametresi arttıkça plakanın rijitlik değerleri artmaktadır. c) a parametresi arttıkça plakalar arasındaki rijitlik oranı düşmektedir (5,5 ten 4,24 e). Kare profilin en uygun profil olduğu ve profil yüksekliğinin rijitliği etkilediği anlaşıldıktan sonra araştırmalar kare profilin yüksekliğinin ve diğer parametrelerinin değiştirildiği diktörtgen profile yönlendirilmiştir. Dikdörtgen profilin yükseklik a, genişlik b ve iki yükselti arası c parametreleri değiştirilmiştir. Bu değiştirme işleminde profilin iki parametresi sabit tutulmuş bir tanesi değiştirilmiştir. Elde edilen sonuçlar Tablo II de görülmektedir. Şekil 4: Sonlu elemanlar analizi için kullanılan bazı modeller 49

apacı, Z. ve avdar, K.: Plakaların Eğilme Rijitliklerinin Sonlu Elemanlar Yöntemi İle Analizi b c Şekil 5: Analizde kullanılan plaka formları a Tablo I. Değişik Profil Uygulamalarında Maksimum Deformasyon Değerleri (a,b,c: Şekil parametreleri (Bkz. Şekil 5), analizler birim kalınlık için yapılmıştır) Düz Saç (aynı kütle) Yuvarlak Profil (aynı kütle) Kare Profil Yuvarlak Profil 10 3,19.10-5 100 16,4.10-6 51,4 3,93.10-6 12,3 21,6.10-6 67,7 15 2,31.10-5 100 7,40.10-6 32 1,80.10-6 5,6 9,38.10-6 29,4 20 1,73.10-5 100 3,67.10-6 21,2 1,13.10-6 3,5 5,39.10-6 16,9 25 1,37.10-5 100 2,11.10-6 15,4 0,80.10-6 2,5 3,39.10-6 10,6 a Tablo II. Dikdörtgen Profil (Şekil 5) için Analiz Sonuçları a değişkeni (b=c=10 mm) b değişkeni (a=c=10 mm) c değişkeni (a=b=10 mm) b c 5 1,16E-05 100,00 5 5,31E-06 100,00 5 4,27E-06 100,00 10 4,08E-06 35,17 10 4,08E-06 76,84 10 4,08E-06 95,55 15 1,96E-06 16,90 15 3,42E-06 64,41 15 3,92E-06 91,80 20 1,27E-06 10,95 20 2,97E-06 55,93 20 3,85E-06 90,16 25 9,08E-07 7,83 30 7,34E-07 6,33 35 6,29E-07 5,42 40 5,51E-07 4,75 50 Tablo II de verilen analiz sonuçları incelendiğinde aşağıdaki sonuçlara ulaşılmıştır: a) Dikdörtgen profile sahip plakanın rijitliğini en çok etkileyen parametre profilin yüksekliği a dır. b) Profil yüksekliği a değeri 5 mm den 40 mm ye değiştirildiğinde sehimde 95 değerinde bir azalma (dolayısıyla rijitlikte artış) görülmektedir. c) b parametresi c ye göre rijitlik artışında daha etkendir. d) a parametresi arttıkça rijitliğin artış hızı azalmaktadır. Bu durum b ve c parametreleri için de geçerlidir.

5. TARTIŞMA VE SONU Bu çalışmada farklı değişik profile sahip plakaların eğilme rijitlikleri incelenmiştir. Profilin plakanın eğilme rijitliğini arttırdığı açık şekilde belirli olmakla birlikte profil şeklinin de rijitlik artışında etken olduğu görülmektedir. Seçilen profiller arasında, kare profilin daire profile daha üstün olduğu görülmüş olup profil yüksekliğinin de rijitliği arttırıcı bir parametre olduğu anlaşılmıştır. Ancak dikdörtgen profilin yüksekliği arttıkça rijitlik değerinin artış hızının azaldığı da sonuçlardan görülmektedir. Sonraki çalışmalarda, analizi yapılan profil şekil sayısının arttırılması ve sonuçlar arasında bir bağ kurulmasına çalışılacaktır. KAYNAKAR 1. Klein B. (2005) Innovativ Konstruieren mit neuen Werkstoffen und eichtbau, Ders Notu, Uni Kassel. 2. Penga.X., iewb K.M., Kitipornchai S. (2007) Analysis of stiffened corrugated plates based on the FSDT via the mesh-free method, International Journal of Mechanical Sciences 49, 364 378. 3. Pasini D. (2007) Shape transformers for material and shape selection of lightweight beams, Materials & Design 28, 2071-2079. 4. Wiedemann J. (1996) eichtbau, Band 1: Elemente, Springer Verlag, Berlin. 5. Steinhilper W. Röper R. (1996) Konstruktionselemente des Maschinenbaus, Springer ehrbuch. 6. Merklein M, Geiger M (2002) New materials and production technologies for innovative lightweight constructions, Journal of Materials Processing Technology 125 126, 532 536. 7. Zhang Z. ve ark. (2006) ightweight design of automobile component using high strength steel based on dent resistance, Materials and Design 27, 64 68 8. Heitmann M., Horst P. (2006) A new analysis model for the effective stiffness of stiffened metallic panels under combined compression and shear stress, Aerospace Science and Technology 10,316 326. 9. esnic D. (1999) Retrieving the flexural rigidity of a beam from deflection measurements, Proceedings of 3icipe, 1999 ASME Inverse Problems in Engineering III, June 13-18, Port udlow, Washington, USA. Makale 13.02.2008 tarihinde alınmış, 05.06.2008 tarihinde düzeltilmiş, 05.06.2008 tarihinde kabul edilmiştir. İletişim Yazarı: K. avdar (cavdar@uludag.edu.tr). 51