ÖĞRETİM İLKE ve YÖNTEMLERİ

ÖĞRETİM İLKE ve YÖNTEMLERİ Editör Gürbüz Ocak Ahmet Çoban Soner Mehmet Özdemir H. Ömer Beydoğan Ramazan Özbek Abdurrahman Şahin Gürbüz Ocak Bilal Duman 5. Baskı

Editör: Doç. Dr. Gürbüz OCAK ÖĞRETİM İLKE VE YÖNTEMLERİ ISBN 978-994-4919-73-9 Kitapta yer alan bölümlerin tüm sorumluluğu yazarlarına aittir. 2013, Pegem Akademi Bu kitabın basım, yayın ve satış hakları Pegem Akademi Yay. Eğt. Dan. Hizm. Tic. Ltd. Şti ye aittir. Anılan kuruluşun izni alınmadan kitabın tümü ya da bölümleri, kapak tasarımı, mekanik, elektronik, fotokopi, manyetik, kayıt ya da başka yöntemlerle çoğaltılamaz, basılamaz, dağıtılamaz. Bu kitap T.C. Kültür Bakanlığı bandrolü ile satılmaktadır. Okuyucularımızın bandrolü olmayan kitaplar hakkında yayınevimize bilgi vermesini ve bandrolsüz yayınları satın almamasını diliyoruz. Bu kitapta yer alan geçmiş yıllarda ÖSYM'nin yapmış olduğu sınavlardaki ÇIKMIŞ SO- RULAR'ın her hakkı ÖSYM'ye aittir. Hangi amaçla olursa olsun, tamamının veya bir kısmının kopya edilmesi, fotoğraflarının çekilmesi, herhangi bir yolla çoğaltılması ya da kullanılması, yayımlanması ÖSYM'nin yazılı izni olmadan yapılamaz. Pegem Akademi Yayıncılık telif ücreti ödeyerek bu izni almıştır. 1. Baskı: Eylül 2008, Ankara 5. Baskı: Eylül 2013, Ankara Yayın-Proje Yönetmeni: Selcan Arslan Dizgi-Grafik Tasarım: Gülnur Öcalan Kapak Tasarımı: Gürsel Avcı Baskı: Ayrıntı Basım Yayın ve Matbaacılık Ltd. Şti. İvedik Organize Sanayi 28. Cadde 770. Sokak No:105/A Yenimahalle/ANKARA (0312-394 55 90) Yayıncı Sertifika No: 14749 Matbaa Sertifika No: 13987 İletişim Karanfil 2 Sokak No: 45 Kızılay / ANKARA Yayınevi 0312 430 67 50-430 67 51 Yayınevi Belgeç: 0312 435 44 60 Dağıtım: 0312 434 54 24-434 54 08 Dağıtım Belgeç: 0312 431 37 38 Hazırlık Kursları: 0312 419 05 60 E-ileti: pegem@pegem.net

ÖN SÖZ Öğretmenlerde bulunması gereken roller çeşitli sınıflamalara tabii tutulsa da, en önemlisi; mesleki profesyonelliktir. Öğretmenin mesleki profesyonelliği öğretme gücüyle ölçülür. Öğretmenin öğretme gücünün sıradan insanların öğretme gücünden farklı olması gerekir. Bütün bireyler bildiklerini karşısındakine aktarabilir ancak profesyonel bir öğretmen karşısındaki bireye ihtiyacı olanı bilgiyi, en kısa sürede ve en kalıcı yoldan aktarır. Öğretmenin bunu yapabilmesi karşısındakinin (öğrencinin) iletişim kanallarının açıklığına, öğretmenin bu iletişim kanallarını kullanma yeterliliğine bağlıdır. Bir öğretmenin, öğretim faaliyetlerini yerine getirebilmesi sadece alan bilgisine bağlı değildir. Bu bilgileri en verimli şekilde öğrencilere aktarabilmesi için profesyonel bir öğretmenin öğretebilmeyi öğrenmesi gerekir. Hizmet öncesi eğitim faaliyetlerinde öğretmenlerin öğretebilmeyi öğrenebilmesi için aldığı derslerden biri de Öğretim İlke ve Yöntemleri dersidir. Bu derste öğretmen adayı alanı bilgim yeterli, öyleyse öğretebilirim anlayışından kurtularak, daha iyi öğretebilmenin yollarını, öğrenciye bilgiyi en kolay ve kalıcı olarak aktarabilmenin yollarını öğrenirler. Bu kitap değişen eğitim anlayışıyla birlikte gerek hizmet öncesi öğretmen eğitimi öğrencilerine, gerekse kendilerini geliştirmek isteyen öğretmenlere öğretebilme rehberi olarak hazırlanmıştır. 2006-2007 öğretim yılında değiştirilen Eğitim Fakülteleri programlarında belirtilen kur tanımına uygun olarak hazırlanan bu kitap sekiz bölümden oluşmaktadır. Temel Kavramlar adlı birinci bölümde, eğitim ile ilgili kavramlar açıklanmış; ikinci bölümde genel olarak program geliştirme sürecinden bahsedilmiştir. Üçüncü bölümde öğretim etkinliklerinin planlamasının nasıl yapılması gerektiği üzerinde durulurken, dördüncü bölümde öğrenme öğretme süreci açıklanmıştır. Öğrenme- Öğretme Stratejileri bölümü olan beşinci bölümde eğitimciler tarafından en çok kullanılan stratejilere yer verilirken; altıncı bölümde öğretim yöntem ve teknikleri ve uygulama örnekleri açıklanmıştır. Kitabın yedinci bölümünde; ülkemizde 2005 yılı itibariyle uygulamaya konulan yapılandırmacı eğitim anlayışı; çağdaş yaklaşımlardan beyin temelli öğrenme, yaratıcılık ve düşünme becerileri, problem çözme ve problem çözme terminolojisi yer alırken; son bölümde Yüksek Öğretim Kurumu kur tanımına uygun olarak Öğretmenlik mesleğinin sorumlulukları ve yeterlilikleri açıklanmıştır.

Bu kitabın basım aşamasına kadar şüphesiz bir çok kişinin katkısı olmuştur. Başta kitapta bölüm yazarı olarak emeği geçen meslektaşlarımdan, Sayın Yard.Doç.Dr. H.Ömer BEYDOĞAN a Sayın Yard.Doç.Dr. Ahmet ÇOBAN a, Sayın Doç.Dr. Soner ÖZDEMİR e, Yard. Doç. Dr. Ramazan ÖZBEK e, Sayın Yard.Doç.Dr. Abdurrahman ŞAHİN e, Sayın Doç.Dr. Bilal DUMAN a sonsuz teşekkürler. Ayrıca kitabın düşünce aşamasından basım aşamasına kadar her türlü desteği sağlayan Sayın Servet SARIKA- YA nezdinde tüm PEGEM AKADEMİ çalışanlarına teşekkür ederim. Bu kitapta yer alan tüm bölümlerde verilen bilgiler bölüm yazarlarının sorumluğundadır. Bu kitabın gerek uygulamadaki öğretmenlere gerekse eğitim fakültesi öğrencilerine öğretebilme rehberi olması dileğiyle. Gürbüz OCAK Afyonkarahisar-Eylül 2013

İ Ç İ N D E K İ L E R 1. BÖLÜM TEMEL KAVRAMLAR Eğitim (Education, Training)... 3 Süreç (Process)... 7 Sistem Olarak Eğitim... 7 Eğitim Türleri... 9 Formal ve İnformal Eğitim... 9 Örgün ve Yaygın Eğitim (Organized and Extended Education)...11 Öğretim (Instruction)...12 Öğrenme (Learning)...13 Öğretme (Teaching)...15 Öğrenim...16 Eğitim - Öğretim - Öğrenme - Öğretme İlişkisi...16 Öğrenme - Öğretme - Öğretim İlişkisi...17 Hedef - Amaç (Goal, Objective, Target, Aim, Purpose)...17 Davranış (Behavior, Behaviour)...20 Yaşantı (Experience)...21 İçerik (Content)...22 Eğitim Durumu (Learning Situation)...23 Sınama Durumları (Testing Situations)...24 Hedef - Davranış - İçerik - Eğitim Durumu - Değerlendirme İlişkisi...25 Belirtke Tablosu (Table of Specifications)...25 Programlar...26 Eğitim Programı (Curriculum)...27 Eğitim Programı ve Öğretim...29 Öğretim Programı...29 Ders Programı (Syllabus)...30 Örtük Program (Hidden Curriculum, İmplicit Curriculum)...31 Müfredat Programı...32 Eğitim Programı, Öğretim Programı ve Ders Programı İlişkisi...32 Eğitim Programı Tasarımı (Curriculum Design)...33 Programın Hazırlanması...34 Programın Denenmesi (Uygulanması)...34 Program Geliştirme (Currculum Development)...35 Program Düzenleme (Curriculum Design)...36 Program Geliştirme ve Program Düzenleme İlişkisi...36 Eğitim Programlarının Hazırlanması ve Geliştirilmesi...37

Program Değerlendirme (Curriculum Evaluation)...38 Plân...39 İlke (Principle)...40 Strateji (Strategy)...41 Teknik (Technique)...41 Yöntem - Metot (Method)...42 Teknik - Yöntem İlişkisi...43 Özet...43 Değerlendirme Soruları...45 Kaynakça...53 2. BÖLÜM EĞİTİMDE PROGRAM GELİŞTİRME VE PROGRAM GELİŞTİRME SÜREÇLERİNİN UNSURLARI Eğitimde Program Geliştirme ile İlgili Temel Kavramlar...59 Eğitim Programı Nedir?...59 Örtük Program (Hidden Curriculum)...60 Program Geliştirme...60 Eğitim Programı ve Program Geliştirmenin Öğeleri...61 I. Eğitim Programının Hedef Öğesi...61 Hedef Belirleyiciler...63 Hedef Belirlemede Süzgeçler...65 A. Eğitim Felsefesi...65 B. Öğrenme Psikolojisi...67 C. Eğitim Ekonomisi...68 D. Eğitim Sosyolojisi...68 Hedef Alanları ve Aşamalı Sınıflandırılması (Hedeflerin Taksonomisi)...69 I. Bilişsel Alan (Cognitive Domain)...69 II. Duyuşsal Alan (Affective Domain)...77 III. Psiko-Motor/Devinsel Alan (Psychomotor Domain)...78 II. Eğitim Programının İçerik Öğesi (Kapsam, Muhteva)...80 Doğrusal Programlama Yaklaşımı...82 Sarmal Programlama Yaklaşımı...82 Modüler Programlama Yaklaşımı...82 Piramitsel ve Çekirdek Programlama Yaklaşımı...82 Konu Ağı-Proje Merkezli Programlama Yaklaşımı...83 Sorgulama Merkezli Programlama Yaklaşımı...83 III. Eğitim Programının Öğrenme-Öğretme Durumları Öğesi (Eğitim Durumları)...83 vi Öğretim İlke ve Yöntemleri

IV. Eğitim Programının Değerlendirme Öğesi (Sınama Durumları)...84 Program Geliştirme Tasarım Yaklaşımları...84 1. Konu Merkezli Tasarımlar...85 2. Birey (Öğrenci) Merkezli Tasarımlar...86 3. Sorun (Problem) Merkezli Tasarımlar...87 İhtiyaç Analizi ve İhtiyaç Analizi Teknikleri...88 İhtiyaç Türleri...89 İhtiyaç Analizinin Amacı...89 İhtiyaç Analizi Aşamaları...92 İhtiyaç Analizi Yaklaşımları...92 İhtiyaç Belirleme Teknikleri...93 Program Geliştirme Modelleri...97 1. Tyler ın Program Geliştirme Modeli...97 2. Taba nın Program Geliştirme Modeli...98 3. Taba-Tyler Program Geliştirme Modeli...99 4. Saylor, Alexander ve Lewis Modeli... 100 5. Wulf ve Schave Modeli... 102 6. Hunkins in Karar verme Modeli... 102 7. Oliva Modeli... 103 8. Miller ve Seller Modeli... 104 9. Hawes in Süreç Modeli... 104 10. Tanner ve Tanner Modeli... 105 Eğitimde Program Değerlendirme... 105 Hedefe Dayalı Değerlendirme Modeli (Objectives Model)... 107 Stufflebeam in Çevre, Girdi, Süreç ve Ürün Modeli (Stufflebeam s CIPP Model)... 108 Provus un Farklar Yaklaşımı Modeli (Provus s Discrepancy Model)... 108 Metseffel ve Michael Modeli... 108 Stake in Uygunluk ve Olasılık Modeli (Congruence- Contingency Model)... 109 Stake in İhtiyaca Cevap vermeye Dayalı Değerlendirme Modeli... 109 Saylor, Alexander ve Lewis Modeli... 109 Eisner in Eğitsel Eleştiri Modeli (Educational Connoisseurship- Criticism Model)... 110 Özet... 110 Değerlendirme Soruları... 112 Kaynakça... 116 İçindekiler vii

3. BÖLÜM ÖĞRENME ETKİNLİKLERİNİN PLÂNLANMASI Giriş... 121 Öğretim Etkinliklerini Planlama... 124 Öğretim Hedefleriyle Tutarlı Kazanımlar Yazma... 126 Öğrenme-Öğretme Etkinliklerinin Seçilmesi ve Düzenlenmesi... 128 Öğretimi Kolaylaştırıcı YönlendirmelerYapma... 129 Süreçle Bütünleşen Ölçme ve Değerlendirmelere Yer verme:... 132 Öğretimde Planlı Çalışmanın Faydaları... 132 Planlamanın Boyutları... 134 Planlama Sürecinde İşe Koşulan Öğretim İlkeleri... 134 Plan Türleri... 136 Ünitelendirilmiş Yıllık Plan... 136 Yıllık Plan:... 137 Yılık Planın Bölümleri:... 139 Ünitelendirilmiş Yıllık Plan Hazırlığı... 140 Ünite Planı:... 141 İşleniş Kısmı.... 144 Öğrenme-Öğretme Sürecini Geliştirme... 145 Ders Planı... 148 Ders Planının Faydaları:... 148 Özet... 149 Değerlendirme Soruları... 151 Cevap Anahtarı... 153 Kaynakça... 154 Ekler... 155 viii Öğretim İlke ve Yöntemleri

4. BÖLÜM ÖĞRENME ÖĞRETME SÜRECİ Giriş... 166 Eğitim Durumları İle İlgili Ölçütler... 167 Pekiştireçler... 171 Pekiştirme Çeşitleri... 172 A. Pekiştireçler (Ödül)... 172 B. Cezalar... 173 Pekiştirme Teknikleri... 174 Dönüt... 176 Motivasyon... 178 İpucu... 185 Dersin Aşamaları... 187 A.Dersin Hazırlık Aşaması... 188 B. Dersin Sunum Aşaması... 189 C. Dersin Değerlendirme Aşaması... 191 Özet... 199 Değerlendirme Soruları... 202 Çıkmış KPSS Soruları... 205 Kaynakça... 211 İçindekiler ix

5. BÖLÜM TEMEL ÖĞRETME ÖĞRENME YAKLAŞIMLARI (STRATEJİLERİ) 1. Giriş... 214 2. Yaklaşım (Strateji)... 216 3. Uygulayıcıların Tercihlerini Etkileyen Faktörler... 217 4. Yaklaşımlarla İlgili Bazı Esaslar... 219 5. Temel Öğretme Yaklaşımları... 220 5.1. Sunuş Yolu Ile Öğretim... 221 5.1.1. Uygulanışı... 222 5.1.2. Avantajları... 223 5.1.3. Sınırlılıkları... 223 5.1.4. Olası Hatalar... 224 5.1.5. Paulo Freire (Bankacı Eğitim Anlayışı)... 224 5.1.6. David Ausubel (Anlamlı Öğrenme)... 226 5.2. Buluş Yolu ile Öğretim... 228 5.2.1. Uygulanışı... 229 5.2.2. Avantajları... 230 5.2.3. Sınırlılıkları... 231 5.2.4. Olası Hatalar... 231 5.2.5. Jerome S. Bruner (Keşfederek Öğrenme)... 231 5.3. Araştırma-İnceleme Yolu İle Öğretim... 234 5.3.1. Uygulanışı... 235 5.3.2. Avantajları... 236 5.3.3. Sınırlılıkları... 236 5.3.4. Olası Hatalar... 237 5.3.5. John Dewey... 237 5.3.6. Paulo Freire (Problem Tanımlayıcı Öğretim)... 238 5.4. Tam Öğrenme... 239 6. Temel Öğrenme Yaklaşımları... 240 6.1. Tekrar Yaklaşımı... 241 6.2. Anlamlandırma Yaklaşımı... 242 6.3. Örgütleme Yaklaşımı... 242 7. Sonuç... 243 8. Özet... 243 Değerlendirme Soruları... 245 Kaynakça... 250 x Öğretim İlke ve Yöntemleri

6. BÖLÜM YÖNTEM VE TEKNİKLER Giriş... 255 Yöntem... 255 Eğitim Durumlarında Yöntem Kazanım ve İçerik İlişkisi... 256 Öğretimde Yöntem Seçimini Etkileyen Durumlar... 257 Başlıca Öğretim Yöntemleri Teknikleri ve Etkinlikleri... 259 1.Anlatma (Takrir - Düzanlatım) Yöntemi... 259 2.Soru - Cevap Yöntemi... 261 3. Poblem (Sorun) Çözme Yöntemi... 263 4.Grupla (Kümeyle ) Çalışma Yöntemi... 267 5. Tartışma Yöntemi... 269 5.1.Küçük/Büyük Grup Tartışması... 270 5.1.1.Büyük Grup Tartışması Tekniği... 271 5.1.2.Küçük Grup Tartışması Tekniği... 271 5.2.Akvaryum... 272 5.3. Konuşma Halkası... 273 6. Laboratuar Yöntemi... 274 6.1. Gözlem... 275 6.2. Deney... 277 6.3. Gösteri (Demonstrasyon)... 279 7. Örnek Olay Yöntemi... 280 8.Gösterip Yaptırma Yöntemi... 283 9. Proje Yöntemi... 284 10.Rol Oynama Yöntemi... 287 11. Drama Yöntemi... 288 12. Takım (Ekip) Öğretimi... 290 13. Mikro Öğretim... 291 14. Programlı Öğretim... 292 15. Gezi... 293 16. İstasyon Tekniği (Öğrenme İstasyonları)... 294 17. Benzetim (Simülasyon)... 302 18. Tarihsel Empati... 304 19.İşbirliğine Dayalı (Kooperatif-Kubaşık) Öğretim... 305 20.Metafor Anoloji... 307 21.Beyin Fırtınası... 308 22.Akrostiş... 310 23.Altı Şapkalı Düşünme... 311 24.Kavram Haritaları... 315 25.Anlam Çözümleme Tabloları... 316 İçindekiler xi

26.Balık Kılçığı... 317 27. Phillips 66 Tekniği... 318 28. Tutor Destekli Öğretim... 320 29. Bilişsel Çıraklık... 321 30. Görüş Geliştirme Tekniği... 323 31. Buz Kıran... 324 32. Tersine Eğitim (Flıpped Educatıon Classroom)... 324 Yöntemlere Uygun Olarak Kullanılan Bazı Teknikler... 327 1.Forum... 327 2.Konferans... 327 3.Workshop... 328 4.Diyalog... 328 5.Söylev... 328 6.Sempozyum... 328 7.Münazara:... 329 8. Zıt Panel... 329 9.Çember Tekniği... 329 10.Panel... 330 Özet... 330 Kpss de Çıkmış Örnek Sorular... 331 Cevap Anahtarı... 355 Kaynakça... 355 xii Öğretim İlke ve Yöntemleri

7. BÖLÜM EĞİTİMDE ÇAĞDAŞ YAKLAŞIMLAR BEYİN TEMELLİ ÖĞRENME Giriş... 361 Beynin Anatomik Yapısının Görevleri ve Özellikleri... 363 Beynin Anatomik Yapısı... 365 Sinir Sistemi... 366 Merkezi Sinir Sistemi... 366 Çevresel (Periferik) Sinir Sistemi... 367 Nöron... 368 Dendritler... 368 Hücre gövdesi... 369 Axon... 369 Sinaps... 369 Nörotransmitter... 370 Beynin Yarım Küreleri ve Fonksiyonları... 371 Beyin Temelli Öğrenme Nedir?... 372 Sınıf Ortamı Nasıl Olmalı?... 379 Beyin Temelli Öğrenme-Öğretme Stratejileri... 379 YAPILANDIRMACILIK Giriş... 382 Yapılandırmacılık Nedir?... 382 Yapılandırmacılıkta Bilgi... 383 Yapılandırmacılığın Öğrenmeye İlişkin Rehber İlkleri... 384 Öğrenme Felsefesi Olarak Yapılandırmacılık... 385 Yapılandırmacı Öğrenme Kuramının Bilgiye, Öğrenene ve Anlamaya Dair Temel İlkeleri... 387 Yapılandırmacılıkta Zihinsel Yapılar Nasıl Oluşur?... 388 Yapılandırmacılıkta Program Öğretim ve Değerlendirmeye Genel Bir Bakış... 389 Program... 389 Öğretim... 389 Değerlendirme... 393 Yapılandırmacı Sınıf Ortamı Nasıldır ve Nasıl Oluşturulur?... 393 Yapılandırmacı Öğrenme Ortamının Tasarımına İlişkin Amaçlar... 394 Sınıf İçerisinde Yapılandırmacı Yaklaşımı Kullanırken Öğretmenler İçindekiler xiii

Neler Yapmalıdır?... 395 Yapılandırmacı Yaklaşımda Etkili Bir Öğrenme Süreci Nasıl İşler?... 397 Yapılandırmacı Öğrenme Ders Tasarımı... 397 Soru Türleri... 399 Bilişselci Yapılandırmacılık... 402 Sosyokültürel Yapılandırmacılık... 402 Radikal Yapılandırmacılık... 403 Yapılandırmacılığın Temel Öğrenme İlkeleri... 403 YARATICILIK VE DÜŞÜNME BECERİLERİ Giriş... 407 Yaratıcılık Nedir?... 407 Beyin ve Yaratıcılık... 408 Yaratıcı Süreç ve Yaratıcı Düşünme... 409 Yaratıcı Sürecin Temel Öğeleri... 409 Yaratıcılığın Boyutları... 410 Yaratıcı Düşüncenin Okulda Geliştirilmesi... 411 Yaratıcılığı Kolaylaştıran Öğretmen Özellikleri... 412 Yaratıcılığı Engelleyen Öğretmen Özellikleri... 413 Yaratıcılığı Öğretmede Temel İlkeler... 413 Yaratıcılığın en önemli koşulları... 413 Çocukta Yaratıcılığı Geliştiren Etmenler... 414 PROBLEM ÇÖZME VE PROBLEM ÇÖZME TERMİNOLOJİSİ Giriş... 416 Problem Çözme Nedir?... 416 Problem Çözümü Nedir?... 416 Problem Çözmenin Yararları... 417 Problem Çözme Dersinin Altı Aşamasına Giriş... 417 Problem Çözme Terminolojisi... 418 Problem Çözmede Düşünme Örnekleri... 420 Problem Çözmede Yararlanılan Yargılama İçin Düşünme Örnekleri... 420 xiv Öğretim İlke ve Yöntemleri

ÇOKLU ZEKÂ KURAMI Giriş... 425 Zekâ Nedir?... 427 Zekânın Özellikleri Nelerdir?... 427 Çoklu Zekâ Alanlarının Gelişimini Etkileyen Faktörler... 428 Çoklu Zekâ Alanları... 428 Sözel-Dil Zekâ... 429 Mantıksal-Matematiksel Zekâ... 430 Görsel ve Mekânsal Zekâ... 431 Bedensel-Kinestetik Zekâ... 432 Müziksel-Ritmik Zekâ... 433 Kişilerarası-Sosyal Zekâ... 434 Kişisel - İçsel - Özedönük Zekâ... 435 Doğa Zekâsı... 436 ELEŞTİREL DÜŞÜNME Giriş... 437 Düşünme ve Eleştirel Düşünme Becerisi... 438 Düşünme Nedir?... 438 Eleştirel Düşünme Nedir?... 439 Eleştirel Düşünmenin Boyutları... 440 Eleştirel Düşünmenin Öğretilmesi... 441 Eleştirel Düşünme Stratejileri... 442 Eleştirel Okuryazarlık Stratejileri... 442 Bir Makalenin Eleştirel Değerlendirilmesi... 443 Eleştirel Düşünme Standartları... 444 Eleştirel Düşünme Becerileri... 444 Genellikle Eleştirel Düşünme Süreci Nasıl İşler?... 445 Yaşam Boyu Öğrenme... 446 Yaşam Becerilerinin Öğrenilmesindeki Temel Gereksinler... 448 Yaşam Boyu Öğrenmenin Temel Özellikleri... 448 Özet... 449 Değerlendirme Soruları... 452 Kaynakça... 460 İçindekiler xv

8. BÖLÜM ÖĞRETİM HİZMETİNİN NİTELİĞİNİ ARTTIRMADA ÖĞRETMENİN ROLÜ Giriş... 466 Etkin Öğrenme... 466 Etkin Öğretmen... 467 Etkili Öğretmenlik Profili... 468 Öğretmenlik Mesleğinin Yeterlilikleri... 470 Öğretmen Eğitiminde Yeterlilikler... 470 Yeterlilik ve Sorumluluk Alanları... 473 1- Kişisel ve Mesleki Değerler - Meslekî Gelişim... 452 2- Öğrenciyi Tanıma Yeterliliği-Sorumluluğu... 477 3-Öğretme ve Öğrenme Süreci Yeterliliği-Sorumluluğu... 480 4- Öğrenmeyi, Gelişimi İzleme ve Değerlendirme Yeterliliği-Sorumluluğu... 484 5- Okul, Aile ve Toplum İlişkileri Yeterliliği-Sorumluluğu... 486 6- Program ve İçerik Bilgisi Yeterliliği-Sorumluluğu... 488 Özet... 490 Kaynaklar... 491 xvi Öğretim İlke ve Yöntemleri

Öğrenme Hedefleri TEMEL KAVRAMLAR 1. Bölüm Yrd. Doç. Dr. Ahmet Çoban Dicle Üniversitesi Bu bölümün sonunda aşağıdaki kazanımların edinilmiş olması beklenmektedir: 1. Eğitim teriminin tarihi gelişimini ve tanımlarını kavrama 2. Eğitim sürecinin anlaşılmasına temel oluşturan formal, informal, örgün, yaygın eğitim terimlerini tanımlama 3. Eğitim süreci ile ilgili olan öğretim, öğrenme, öğretme ve öğrenim kavramları arsındaki farklılıkları kavrama ve bu kavramları yerinde ve doğru şekilde kullanma 4. Eğitim programı, öğretim programı, ders programı, örtük program ve müfredat programını tanımlama ve farklılıkları bulma 5. Eğitim sürecinin hedef, davranış, eğitim durumu ve sınama durumu aşamalarını bilme ve bunların birbiriyle olan etkileşimlerini ifade etme 6. İlke, strateji, yöntem ve teknik kavramlarını tanımlama ve bu kavramları yerinde ve doğru şekilde kullanma. İçindekiler Temel Kavramlar Eğitim Süreç Sistem Olarak Eğitim Eğitim Türleri Formal Ve İnformal Eğitim Örgün Ve Yaygın Eğitim Öğretim Öğrenme Öğretme Öğrenim Eğitim-Öğretim- Öğrenme-Öğretme İlişkisi Öğrenme-Öğretme-Öğretim İlişkisi

Hedef-Amaç Davranış Yaşantı İçerik Eğitim Durumu Sınama Durumları Hedef-Davranış-İçerik-Eğitim Durumu-Değerlendirme İlişkisi Belirtke Tablosu Programlar Eğitim Programı Eğitim Programı Ve Öğretim Öğretim Programı Ders Programı Örtük Program Müfredat Programı Eğitim Programı, Öğretim Programı Ve Ders Programı İlişkisi Eğitim Programı Tasarımı Programın Hazırlanması Programın Denenmesi (Uygulanması) Program Geliştirme Program Düzenleme Program Geliştirme Ve Program Düzenleme İlişkisi Eğitim Programlarının Hazırlanması Ve Geliştirilmesi Program Değerlendirme Plân İlke Strateji Teknik Yöntem-Metot Teknik-Yöntem İlişkisi Özet Kaynakça Değerlendirme Soruları

Yrd. Doç. Dr. Ahmet Çoban Bir alanı anlayabilmek için, öncelikle o alanla ilgili temel kavramlarda ortak bir dil geliştirmek gerekmektedir. Bir konunun anlaşılabilmesi o alanla ilgili kavramların açıklığa kavuşturulmasına bağlıdır. Eğer bir davranışı yeterli düzeyde kullanmıyorsak, onu yeteri kadar bilmiyoruz demektir (Clark ve Starr, 1968 akt. Bilen, 1990). Eğitim (Education, Training) Eğitim, batı dillerinde education olarak anılmakta ve iki ana özelliği bulunmaktadır: 1.Educare: beslemek, yükseltmek ve desteklemek, 2.Educare: yükselmek ve düzey kazanmak (Varış, 1981; İşman, 2005). Bununla birlikte eğitim, insanlık tarihi boyunca bilim adamlarının tanımında anlaşamadıkları disiplin alanlarından biridir. Antik çağ Yunan döneminden günümüze kadar birçok eğitimci tarafından, aslında toplumsal bir olgu, insan ve topluma özgü bir süreç olarak düşünülmekle birlikte, farklı açılardan yaklaşan tanımlara bağlanmıştır. Bu tanımlardan birkaçına şu örnekler verilebilir: Çocuğu insan haline getirme sanatı (Çiçero), Bedene ve ruha yetenekli olduğu güzelliği vermek (Eflatun), insanı doğasına göre yetiştirmek (Rousseau), Kişiyi önce kendisi, sonra da insanlık için mutluluk aracı yapmak (James Mill), insanı mükemmel bir hayat yaşamaya hazırlamak (Herbert Spencer), yetileri hep birden ve uyumlu olarak geliştirmek (Stgin), Yetişmiş nesiller tarafından, henüz sosyal hayat için olgun hale gelmemiş bulunan nesiller üzerinde yapılan her çeşit etki (E. Durkheim)dir (Küçükahmet ve Diğerleri, 2002). Literatürde geçen belli başlı eğitim tanımları, farklılıkları ile birlikte terim olarak şu şekillerde ifade edilebilir (İşman, 2005; Fidan ve Erden, 1992; Aykaç ve Diğerleri, 2006): Tezcan a (1996) göre eğitim, bireyin toplumsal yeteneğinin ve en elverişli düzeyde kişisel gelişmesinin elde edilmesi için seçilmiş ve denetimli bir çevreyi içine alan toplumsal bir süreçtir. Varış a (1981) göre eğitim, kişinin toplumsal yeteneklerinin ve optimum kişisel gelişmesinin sağlanması için, seçkin ve kontrollü bir çevreyi ve okul etkinliklerini içine alan sosyal bir süreçtir. Bu tanımda, daha çok bireysel gelişim ve eğitim-öğretim ortamlarının tasarımı ön plana çıkmaktadır. Binbaşıoğlu na (1998) göre eğitim, öğrenme ve öğretim sonucu, kişiyi, içinde yaşadığı toplumun değer yargılarına uygun olan yetenek ve tutumlar ile olumlu nitelikte olan diğer davranış biçimlerini geliştirmesine yönelik süreçtir. Bu tanımda ise, toplumsal yaşantı ve kültürleme ön plana çıkmaktadır. Eğitim daha çok, içinde yaşanılan toplumun normlarını kazanma olarak algılanmaktadır. Alkan a (1997) göre eğitim, davranış geliştirme bilgi-beceri ve tutum kazanma sürecidir. Bu tanımda ise eğitim daha çok, öğrencinin yeni bir şeyler kazanması ve kendisini geliştirmesidir yargısı ön plana çıkmaktadır. Fidan ve Erden e (1992) göre eğitim, en genel anlamıyla insanları belli amaçlara göre yetiştirme sürecidir. Bu tanımda ise eğitimi daha çok, belli hedef ve davranışlara göre Temel Kavramlar 3

bireylerin yetiştirilmesi olarak algılanmaktadır. Bu hedef ve davranışlar daha önceden belirlenmektedir. Bruner e (1964) göre eğitim, bir bireyin zihinsel gelişim sürecidir. Bu tanım diğer tanımlara göre farklıdır. Burada, belli bir takım hedef ve davranışlar sadece öğrencinin zihinsel olarak gelişimini ifade etmektedir. Bu gelişim, sosyal, bireysel ya da kurumsal bazdan etkilenebilir. Smith, Stanley, Shores e (1957) göre eğitim, bireylerin toplumun standartlarını, inançlarını ve yaşama yollarını kazanmasında etkili olan tüm sosyal süreçlerdir. Bu tanım da, diğer tanımlara göre farklıdır. Burada toplumsal yaşantı ve kültürleme ön plandadır. Bireyin, içinde yaşadığı toplumun genel özelliklerini ve yapısını öğrenmesi bir eğitim olarak algılanmaktadır (İşman, 2005). Good a (1973) göre eğitim, kişinin yaşadığı toplum içinde değeri olan, yetenek, tutum ve diğer davranış biçimlerini geliştirdiği süreçlerin tümüdür. Yine Good a (1973) göre eğitim, seçilmiş ve kontrollü bir çevrenin (özellikle okulun) etkisi altında sosyal yeterlik ve optimum bireysel gelişmeyi sağlayan sosyal bir süreçtir. Oğuzkan a (1974) göre eğitim, önceden saptanmış esaslara göre insanların davranışlarında belli gelişmeler sağlamaya yarayan planlı etkiler dizgesidir. Bu tanımda eğitim, daha önceden belirlenen hedef ve davranışların öğrencilere kazandırılması olarak algılanmaktadır (Fidan ve Erden, 1992). Ertürk e (1984) göre eğitim, bireyin davranışlarında kendi yaşantısı yoluyla kasıtlı olarak istendik değişme meydana getirme sürecidir. Bu tanımda, plan ve isteklilik ön plandadır. Öğrenci, yaşayarak öğrenmeli ve isteyerek kendisinde değişiklikler oluşturmalıdır. Burada, İstendik nitelemesi, eğitimin önceden belirlenen amaçlar doğrultusunda yürütülen planlı bir süreç olduğunu, kasıt nitelemesi ise, elverdiğince rastlantı unsurlarının dışarıda bırakıldığı bilinçli bir yönlendirme şekli olduğunu ortaya koymaktadır. Kendi yaşantısı yoluyla vurgusu ise, eğitimin yaşantıya dayalı olduğunu açıklamaktadır (Aykaç ve Diğerleri, 2006). Smith, Stanley, Shores ın tanımları ve Good un ilk tanımı, eğitimin geniş anlamına (formal ve formal olmayan süreçleri içeren biçimde), Good un ikinci tanımı ile Oğuzkan ve Ertürk ün tanımları ise eğitimin formal yönüne ağırlık vermektedir. Dictionary of Education da eğitim, bireyin yaşadığı toplumda, uygulama değeri olan yetenek, yöneliş ve diğer davranış örüntülerini kazandığı süreçler toplamı olarak tanımlamakta; ayrıca eğitimin bireyin toplumsallaşmasında ve bireysel gelişimin oluşmasında seçkin ve kontrollü bir çevreyi ve okul etkinliklerini içine alan toplumsal bir süreç olduğu vurgulanmaktadır (Demirel ve Ün, 1987). Eğitim, her felsefi sisteme ve psikolojik yaklaşıma göre değişik şekillerde tanımlanmıştır. Bu tanımların pek çoğu, eğitime bir amaç yüklemiştir (Sönmez, 1993): İdealist anlayışa göre eğitim, özgür ve bilinçli insanoğlunun Allaha olan yükselici uyum çabalarının bitimsiz sürecidir. Realist anlayışa göre eğitim, yeni kuşaktaki bireylere kültürel mirası aktararak, onları yetişkinler toplumuna uyuma hazırlama sürecidir. Pragmatist anlayışa göre ise eğitim, bireyi yaşantılarını yeniden inşa yoluyla yetiştir- 4 Öğretim İlke ve Yöntemleri

Yrd. Doç. Dr. Ahmet Çoban me sürecidir (Ertürk, 1984). Marxizme göre eğitim, insanı çok yönlü eğitme, doğayı denetleyerek onu değiştirecek ve üretimde bulunacak biçimde yetiştirme sürecidir. Naturalizme göre eğitim, kişinin doğal olgunlaşmasını artırma ve onun bu özelliğini göstermesini sağlama işidir (Sönmez, 2002). Varoluşçular ise eğitimi, insanı sınır durumuna getirme süreci olarak ele almışlardır (Sönmez, 1993). Son zamanlarda genetik mühendisliğindeki gelişmeler, fiziksel uyarımlar sonucu beyinde biyo-kimyasal değişmelerin olduğunu göstermektedir. Bu oluşan biyo-kimyasal değişmeler, öğrenme olarak tanımlanabilir. Öğrenmenin bu yeni görüntüsünden hareketle eğitim, çevre ayarlaması yoluyla kişinin beyninde istendik biyo-kimyasal değişmeler oluşturma süreci biçiminde ele alınabilir (Sönmez, 2002). Eğitim, bireyin doğumundan ölümüne kadar süre gelen bir süreçtir (Erden, 1998). Süreç; birikik, ucu açık, tutarlıya doğru gelişen dirik bir örüntü olarak tanımlanabilir (Sönmez, 1993). Bu süreçte, bireylere çeşitli bilgi, beceri, tutum ve değerler kazandırılır. Bu öğrenmeler bireyin davranışlarında gözle görülebilen değişikliklere neden olur. Örneğin, okuma yazma bilmeyen bir çocuk, okuma yazma eğitiminden sonra kitap, dergi okuyabilir ve okuması gözlenebilir (Erden, 1998). Eğitim nasıl tanımlanırsa tanımlansın, temelinde şu özelliklerin bulunduğu söylenebilir (Sönmez, 2002): 1.Nesne (obje) olarak insanın alınması, 2.Nesnenin hâlihazırdaki durumunun yetersiz kabul edilmesi, 3.Nesnenin istendik yönde değiştirilmesi, 4.Bu iş için çevrenin ayarlanması, yani tutarlı, etkin araç, gereç strateji, yöntem, teknik vb. gibi uyarıcıların devreye sokulması, 5.Nesnenin istendik davranışları (hedefleri) kazanıp kazanmadığının yoklanması gerekir. Kazandıysa hedeflerin, davranışların, çevre ayarlamasındaki araç-gereç, uyarıcılar, strateji, yöntem, tekniklerin vb. elde tutulması; kazanamadıysa, bunların ya onarılması ya yenilenmesi, ya da atılması, eksiklerin tamamlanması, yanlışların düzeltilmesi gibi işlemleri kapsar. Öte yandan eğitimin tanımlarında geçen ifadeler aşağıdaki şekilde sıralanıp açıklanabilir (Büyükkaragöz ve Çivi, 1997): 1. Eğitim bir süreçtir: Süreç, bir amaca yönelmiş olan sürekli değişmelerin tümüdür. Eğitimle de, bireyin bir amaca doğru sürekli olarak değiştirilmesine çalışılmaktadır. Bireyin aldığı eğitimle sürekli olarak değişmesi, yetersiz durumdan daha yeterli duruma gelmesi sağlanmaktadır. Bu değişiklikler, birbirini izleyen ve birbiri üzerine biriken öğretme ve öğrenmeler sonucunda gerçekleşmektedir. Yine bireyin eğitimi, doğduğu andan başlayarak, ölünceye kadar devam eder. Bu nedenlerle eğitim, çok kapsamlı bir süreçtir. 2. Eğitim sürecinde bireyin davranışlarının istenilen yönde değiştirilmesi amaçlanmaktadır: Öğrenme kavramı açıklanırken de belirtildiği gibi, insanın bilinçli olan tüm hareketleri, düşünceleri, duygu gösterileri, becerileri, bir duruma karşı Temel Kavramlar 5

tutumu, tercihleri, vb. birer davranıştır. Davranış değişmesi ise, bir kişinin başka bir kişiye bir olaya veya bir duruma karşı tutumunun, tepkisinin, düşüncesinin, hareket ve duygusunun değişmesidir. İşte kişinin eğitim sürecinden geçirilmesi demek, davranışlarının değiştirilmesi demektir. Davranışlarda değişme yoksa eğitim de gerçekleşmemiş demektir. Burada bir soru ile karşılaşılmaktadır. İnsanın davranışlarında meydana gelen değişmelerin hepsi eğitimin kapsamına girer mi? Eğitimin tanımında, davranışlardaki değişmelerin istenilen yönde olacağı belirtilmektedir. O halde, davranışlarda meydana gelen değişmelerin hepsi eğitimin kapsamına girmemektedir. Çünkü insanların davranışları, hırsızlık, yalan söylemek, küfür etmek, başkalarına zarar vermek gibi olumsuz yönlerde de değiştirilebilir. Ama bu değişmeler, eğitim tanımında yer alan istenilen yönde değişmeler değildir. Buna karşılık, toplumun çoğunluğunun istek ve idealleriyle beklentilerine uygun olan düşünce ve davranışlar, eğitim tamında yer alan istenilen yönde değişmelerdir. Buna göre, eğitimle oluşturulacak davranış değişikliğinin, insancıl, olumlu, yapıcı ve başarılı uyum özelliklerini taşıması gerekir. Okulda özellikle sınıfta, yapılan bütün çalışmalar sonunda meydana gelen davranış değişiklikleri eğitim olarak kabul edilmektedir. Çünkü okulda olumsuz, zararlı ve istenmeyen davranışların kazandırılması söz konusu değildir. Okulda öğrenciye kazandırılacak bilgi, beceri ve tutumlar yani meydana getirilecek davranış değişiklikleri önceden belirlenmiştir. 3. Davranışlardaki değişme, kasıtlı olarak gerçekleştirilmektedir: Eğitimin tanımındaki kasıt kelimesiyle, önceden tasarlanmış olan davranış değişikliğinin; planlı olarak, yani rastlantılara bırakılmadan gerçekleştirileceği belirtilmektedir. Bir başka deyişle, bireylerin önceden belirlenmiş amaçlar doğrultusunda planlı ve programlı bir biçimde yetiştirilmesi üzerinde durulmaktadır. Okul eğitimi denilince, akla ilk olarak amaçlı, planlı ve programlı bir eğitim gelmektedir. Okulda öğretmen, öğrencilere istenilen davranışları kazandırmak ya da öğrencilerin beğenilen davranışlarını pekiştirmek için, önceden hazırlanmış programlara uygun olarak gerekli yaşantıları planlamakta ve onların bu yaşantıları yeterli düzeyde kazanmalarını sağlamaya çalışmaktadır. Yani okuldaki eğitim, bu işin uzmanı olarak yetiştirilmiş olan öğretmenler tarafından planlı bir biçimde düzenlenen öğretim faaliyetleri ile gerçekleştirilir. Bu bakımdan öğretim, eğitimin kapsamında yer almakta ve eğitimin bir aracı olmaktadır. Davranış değişikliğinin kasıtlı olarak gerçekleştirilmesi daha çok okul eğitiminin bir özelliğidir. 4. Eğitim sürecinde bireyin kendi yaşantıları esastır: Yani eğitimde davranış değişikliği öğrencinin bizzat kendi yaşantılarıyla gerçekleşebilir. Bunun için okulda öğrenci, doğrudan yaşantıların içine atılmalı, denemeli, yaşantılar arasındaki ilişkiyi kendisi keşfetmelidir. Yani öğrenci, konularla ilgili etkinliklerde bulunmalı, konuların gerektirdiği araç ve gereçleri hazırlamalı, deney, gezi-gözlem ve araştırmalar yapmalı, 6 Öğretim İlke ve Yöntemleri

Yrd. Doç. Dr. Ahmet Çoban mümkün olduğu kadar bütün duyu organlarını, zihnini ve bedenini çalıştırmalı, kısaca, yaparak yaşayarak öğrenmelidir. Bütün bunlar, eğitimde bireyin kendi yaşantılarının esas alınmasını sağlayacaktır. Eğitim süreci bu bakımdan da öğrenme sürecini kapsamaktadır. Süreç (Process) Aralarında birlik olan veya belli bir düzen içinde tekrarlanan, ilerleyen, gelişen olay veya hareketler dizisi (TDK, 1988). Süreç, bir ürünün oluşumunda yer alan etkinlikler bütününü ya da belirli bir hedefe yönelik işlemler dizisi olarak tanımlanmaktadır. Diğer bir tanımla, ham gerecin yapık duruma dönüşümündeki aşamalar düzenidir. Farklı bir tanımla süreç, başı ve sonu belli olmayan zaman birimidir (Demirel, 2001; Demirel ve Ün, 1987). Sistem Olarak Eğitim Sistem, ortak yönleri olan bir seri ünitenin karşılıklı ilişki ve etkileşimidir (Alkan, 1979; Demirel ve Ün, 1987). Toplumsal ve açık sistem yaklaşımları ışığında bir eğitim sistemi, insanlardan oluştuğu için toplumsal, topluma hizmet etmek için kurulduğu için de açık bir sistemdir. Böylece İnsan davranışlarını istendik yönde değiştirmek için düzenlenip işe koşulan eğitim, toplumsal açık bir sistemdir ve her biri, toplumsal açık bir sistem olan örgütlerden oluşur (Küçükahmet ve Diğerleri, 2002). İnsanın hâlihazırdaki davranışları yeterli bulunmuyor ve o, istendik davranışlarla donatılmak isteniyor. İşte, kişide bulunması istenilen davranışlar eğitimin hedefleridir. Bu hedefleri gerçekleştirmek, bir açık sistemin yapılandırılmasını gerekli kılar. Bu iş, eğitimde yetişekler yoluyla yapılabilir; çünkü yetişek, kişide gözlenmesi kararlaştırılan hedefleri, bunları gerçekleştirebilecek düzenli eğitim ve sınama durumlarını içeren dirik bir bütün olarak tanımlanabilir. Böyle bir süreçte önce hedefler belirlenir. Sonra bu belirlenen hedeflere göre, kişide hangilerinin ne derece bulunup bulunmadığı saptanır. Böylece, kişinin öğrenme gereksinimi ortaya çıkar. Buradan hareketle bir ders ya da kursta kazandırılacak hedef ve davranışlar belirlendikten sonra, bunların her bir öğrenciye nasıl ve ne yolla, ne kadar süre içinde kazandırılacağı saptanır. Sonuncul olarak da her bir öğrencinin bu hedef davranışları kazanıp kazanmadığı yoklanır. Bütün bu sürecin ve verilerin ışığı altında yetişekte ne gibi değişikliklerin ve düzenlemelerin yapılacağına karar verilir ve yetişek yeniden örgütlenip uygulamaya konulur. Uygulamada, uygulamanın sonunda ve gerekli her basamakta değerlendirme işlemlerine gidilir (Sönmez, 1993). Bu bağlamda, açık bir sistem olan eğitim, toplumsal sistemin bir alt sistemidir. Toplumsal sisteme bağlı olan diğer alt sistemler ekonomi, siyaset, Temel Kavramlar 7

töre, gelenek, görenek, spor, felsefe, din ve inanç, iletişim, moda, güzel sanatlar, bilim ve teknik, nüfus ve yerleşim vb. gibi sistemler, eğitim sistemini, eğitim sistemi de onları etkiler ve değiştirir. Yani onların çıktıları eğitimin, eğitimin çıktıları da onların girdi ve işlemleri olabilir (Küçükahmet ve Diğerleri, 2002). Tüm bu açıklamalara göre eğitim sistemi, girdiler, işlemler, çıktılar ve dönütten oluşan açık bir sistem olarak ele alınabilir; çünkü eğitim sistemi, bu öğelerden oluşuyor (Sönmez, 1993): Girdiler, bir sistemin hedeflerini gerçekleştirmesi için, dışardan alınan ve gerekli olan tüm değişkenlerdir. Eğitim siteminin girdileri öğrenci sayısı, yaşı, cinsiyeti, hazırbulunuşluk düzeyi, yatırım, yeni personel, yeni araç-gereç, yiyecek, içecek, giyim, kuşam, enerji ve yeni bilgiden oluşabilir. İşlemler, girdilerin hedefler doğrultusunda, uygun ve etkili kimyasal, fiziksel, zihinsel ve işlemsel süreçlerin kullanılarak biçimlendirildiği bölümdür. Bir eğitim sisteminde, öğrencilerin istendik davranışlarla donatmak için her türlü etkinlik, işlemler kısmında uygun yer ve zamanda işe koşulur. Bu kısma, eğitim durumu, çevre ayarlaması, ortam düzenleme de denir. Eğitim sisteminde işlemler şu değişkenlerden oluşabilir: 1.Ünite sırası ve niteliği, 2.Pekiştireç, dönüt, düzeltme ve ipucu, 3.Öğrenci katılganlığı, 4.Araç ve gereçler, 5.Öğrenme-öğretme strateji, yöntem ve teknikleri, 6.Zihinsel süreçler, 7.Öğretmen, 8.Öğretme ortamının fiziksel koşulları, 9.Zaman, 10.Sevgi, 11.Biçimlendirme ve yetiştirmeye dönük değerlendirme. Çıktılar, ölçme ve değerlendirme sonucu belirlenir. Sistemin hedeflerini ne derece gerçekleştirdiğini belirlemek için yapılan her türlü etkinliği kapsar. Bu tür etkinliklerin sonunda şu çıktılar ölçülebilir: 1.Öğrenci sayısı, onun yaşı ve cinsiyeti, 2.Öğrencilerin bilişsel, duyuşsal ve devinişsel erişisi, 3.Beklenmedik; fakat istendik davranışlar, 4.Beklenmedik ve istenmedik davranışlar, 5.Okulda yapılıp ortaya konulan ürünlerden elde edilen kazanç, 6.Yeni deneyim. Bir açık sistemin dördüncü öğesi dönüttür. Dönüt, sisteme her işlemin sonunda bilgi, vermek, yani sonuçların bilgisini gerekli yer ve zamanda sisteme ulaştırmak olarak tanımlanabilir. Dönüt sistemi, bu açıdan açık sistemin vazgeçilmez bir öğesidir; çünkü sistemin içindeki her tür değişimi, işleyen ya da işlemeyen öğeleri sisteme bildirerek, gerekli düzenlemelerin yapılmasını, sistemdeki dengesizliğin giderilmesini, sistemin yeniden tutarlı bir biçimde işlemesini sağlayıcı bir rol oynayabilir. Bu açıdan bakınca dönüt, sistem ve alt sistemler için girdi olur. Diğer yandan, sistem içindeki gerginlikler, çatışmalar, tutarsızlıklar, işleyen ya da işlemeyen özellikler vb. dönüt için girdi olarak iş görebilir. Eğitime bir sistem yaklaşımıyla bakıldığında; sistemin girdi, süreç, çıktı ve değerlendirme öğelerinin etkileşim içinde olduğunu görürüz. Eğitim sistemi de bir fabrika 8 Öğretim İlke ve Yöntemleri

Yrd. Doç. Dr. Ahmet Çoban gibi işler. Yani, aynı fabrika gibi, hammaddeler vardır ve bu hammaddelerin işlendiği bir teknoloji ve süreç, elde edilen bir ürün ve ürünün kalitesinin veya fabrikanın (sistemin) işleyişinin bir değerlendirilmesi vardır. Unutmamak gerekir ki, sistemi oluşturan her bir öğenin verimliliği, elde edilecek ürünün kalitesini etkiler. Öğrencilerin ve öğretmenlerin eğitim sisteminin girdisi olarak; mevcut potansiyelleri, eğitime ayrılan para ve ülkenin eğitim yönetimiyle ilgili olarak mevcut yaklaşım sistemin işleyişini ve elde edilecek çıktının niteliğini etkileyen önemli unsurlardandır. Yine, eğitim sisteminin söz konusu girdilerinin etkin şekilde kullanımı da hem eğitim sisteminin işleyişini hem de eğitim sisteminin çıktılarının kalitesini etkiler. Anlaşılacağı üzere, eğitim sisteminin her bir öğesinin verimli bir şekilde işlemesini etkileyen bazı değişkenler veya faktörler mevcuttur (Tan, 2006). Eğitim Türleri Formal ve İnformal Eğitim Planlı eğitim etkinlikleri formal eğitim olarak adlandırılmaktadır. Formal eğitim amaçlıdır, önceden hazırlanmış bir program çerçevesinde planlı olarak yapılır ve öğretim yoluyla gerçekleştirilir. Formal eğitim sürecinde, bireyde davranış değişikliği meydana getirmek üzere bilinçli, planlı ve kasıtlı bir biçimde öğrenme ortamı düzenlenir. Eğitim süreci öğretmen tarafından planlanır, uygulanır ve izlenir. Bu süreçte, bireyin davranışları belli amaçlar doğrultusunda değiştirilir. Kuşkusuz değiştirilmek istenilen davranışlar toplum tarafından uygun görülen ve istenilen davranışlardır. Bunlara istendik davranışlar denir. Eğitim başlangıcından bitişine kadar özel bir çevre içinde kontrollü olarak yürütülür. Sürecin belli aşamalarında ve sonunda değerlendirme işlemi yer alır. Okullardaki eğitim formaldir. Okul dışında endüstri, tarım ve hizmet alanlarında kişileri bir mesleğe hazırlamak, meslekte ilerlemelerini sağlamak ve yenilikleri öğretmek amacıyla yapılan öğretim etkinlikleri, halk eğitim merkezlerinde açılan kurslar, Orduda asker yetiştirme birer formal eğitim örneğidir. Ülkemizde her yıl binlerce insan bu tür amaçlı, planlı fakat kısa süreli eğitim sürecinden geçerek yeni bilgi, beceri, tutum ve değerler kazanmaktadırlar. Okul dışı formal eğitim sürecinin okullardakinden farkı, kısa süreli olması, öğrencilerin yaşlara göre gruplandırılmaması, ihtiyaç duyuldukça yapılması ve belli konularla sınırlandırılmasındadır. Her ikisi de süreç olarak aynı özellikleri taşır. Okul dışı formal eğitim, okul eğitimini tamamlamak ve insanları yaşam boyu eğitmek gibi işlevleri yerine getirir (Erden, 1998; Fidan ve Erden, 1992). Temel Kavramlar 9

EĞİTİM İNFORMAL EĞİTİM FORMAL EĞİTİM ÖRGÜN EĞİTİM YAYGIN EĞİTİM Eğitim etkinliklerinin bir kısmı amaçlı ve planlı olmayıp, gelişigüzel, kasıtsız olarak düzenlenir. Bu tip eğitim, informal olarak adlandırılır. Yaşam içinde kendiliğinden oluşan bir süreçtir. Kişi karşılaştığı durum ve içinde bulunduğu grubun üyeleriyle etkileşimde bulundukça farkında olmadan yeni şeyler öğrenir. Aile içinde, akran gruplarında, usta çırak ilişkisi sonucu kazanılan davranışlar, informal eğitimin ürünleridir. Çocuklar arkadaşlarıyla oynarken, gençler akranlarıyla oluşturdukları gruplar içinde birbirleriyle etkileşim kurarak yardımlaşmayı, dayanışmayı, işbirliğini, kurallara uymayı öğrenirler ve toplumsallaşırlar. Bu tür öğrenmeler, ailede, sokakta, işyerinde, televizyon önünde, okulda kısacası, yaşam içinde kendiliğinden meydana gelir. Formal olmayan eğitim, sürecinin iki önemli öğrenme yolu gözlem ve taklittir. İnsanlardaki birlikte yaşama içgüdüsü onları toplumun beklediği ve istediği davranışları öğrenmeye yöneltir. Çok küçük ve ilkel toplumlarda eğitim tamamen informal yollarla gerçekleştirilir. Köydeki çocuk, tarımla ilgili becerileri günlük yaşam içinde büyüklerini gözleyerek, taklit ederek, yaparak ve yaşayarak öğrenir. Berber ya da otomobil tamirhanelerinde çalışan çıraklar bu iş yerlerinde ustalarını gözleyerek yaptıkları işin inceliklerini öğrenir ve bu eğitim süreci sonunda usta olurlar. İnformal eğitim kontrollü ve planlı olmadığı için, bu eğitim süreci sonunda insanlar farkında olmadan olumlu, istendik davranışların yanı sıra, istenmeyen zararlı davranışlar ya da sonuca götürücü olmayan yanlış davranışlar da öğrenebilirler. Sigara içmek, kopya çekmek, aksanlı konuşmak, bunlara örnek gösterilebilir. İnformal eğitim yüz yüze ilişkilerin yoğun olduğu, ekonomisi toplamacılık, avcılık, tarım gibi insan gücüne dayalı, toplumsal ilişkileri karmaşık olmayan toplumlarda, bireylerin toplumsallaşması ve hayata hazırlanması için yeterli olabilmektedir. Bu toplumlarda çocuk anne, baba ya da başka bir yakının yanında kendi yaşamı için gerekli bilgi ve becerileri kazanabilmektedir. Ancak, günümüz sanayi ve bilgi toplumlarında informal eğitim çocuğun sosyalleşmesi ve hayata hazırlanmasında yetersiz kalmaktadır. Bu nedenle toplumların gelişmesiyle birlikte plansız gelişigüzel informal eğitimin yanı sıra planlı eğitim faaliyetleri önem kazanmaya başlamış ve bu eğitim okul denilen kurumlarda verilmeye başlanmıştır. 10 Öğretim İlke ve Yöntemleri

Yrd. Doç. Dr. Ahmet Çoban Formal eğitim ile informal eğitimi kesin sınırlarla ayırmak mümkün değildir. Aynı kurum içinde hem formal hem de informal eğitim bir arada gerçekleşebilir. Örneğin, örgün eğitim kurumlarında formal eğitim ağırlıklı olmakla birlikte öğrencilerin birbirleriyle ve öğretmenleriyle kurdukları ilişkiler içinde informal eğitim de gözlenebilir. Öğrenciler bu süreçte programda olmasa da öğretmenin değerlerini, tutumlarını öğrenebilir ve davranışlarını taklit edebilirler. Derslerde yalnız fizik, kimya, tarih, coğrafya vb. öğrettiğini sanan öğretmenler de farkına varmadan kendi düşünüş biçimlerini, değerlerini ve davranışlarını öğrencilerine geçirebilirler. Formal eğitim ile informal eğitimi, iki ayrı kutup olarak da görmemek gerekir. Bireye sunulan eğitim gelişi güzellikten planlılığa doğru geliştikçe formalleşir. Çocuklarının eğitimi ile yakından ilgilenen ailelerde ve usta çırak eğitiminde formal eğitimin özelliklerini de görmek mümkündür. Buna karşın bazı örgün eğitim kurumlarında öğretmenlerin niceliksel ya da niteliksel yetersizliği, bu okullarda informal eğitimin ön plana çıkmasına neden olabilir (Erden, 1998). Buraya kadar yapılan açıklamalar formal ve informal eğitim süreçleri birlikte düşünüldüğü zaman eğitimin çok geniş kapsamlı ve karmaşık bir süreç olduğu izlenimini vermektedir. Bu açıdan eğitimi zaman ve mekân yönünden sınırlamak mümkün değildir. Eğitim, toplumun en geniş ve çok yönlü faaliyet alanlarından biridir. İnsan, yaşamı süresince eğitimle iç içedir (Fidan ve Erden, 1992). Örgün ve Yaygın Eğitim (Organized and Extended Education) Eğitim, insanoğlu için örgün ya da yaygın anlamda, yaşam boyu sürdüğü ve her deneyimin, insanda, şöyle veya böyle, tepki yarattığı için kapsamlıdır (Varış, 1996). Bugün ülkemizde formal eğitim örgün ve yaygın eğitim olmak üzere iki biçimde sistemleştirilmiştir (Fidan ve Erden, 1992). Örgün Eğitim, belli bir yaş grubundaki bireylere, milli eğitimin amaçlarına göre hazırlanmış eğitim programlarıyla okul çatısı altında genel ve özel bilgiler bakımından yetişmelerini sağlamak amacıyla belli yasalara göre düzenli olarak yapılan eğitimdir. Okulöncesi öğretim, ilköğretim, ortaöğretim ve yüksek öğretim örgün eğitim sistemini meydana getirir. Okulöncesi kurumlar içinde kreşler, anaokulları; ortaöğretim kurumları içinde genel liseler, mesleki ve teknik liseler; yükseköğretim kurumları içinde de üniversitelere bağlı fakülte, enstitü ve yüksek okullar yer almaktadır. Bu eğitim, belirli yıllara, sömestrlere ayrılmakta ve bu dönemleri başarıyla bitiren öğrencilere bir diploma ya da akademik bir derece verilmektedir. Örgün eğitim kurumuna devam eden öğrencilerin belli bir sıra takip etmesi gerekir. Bu sıra sınıf sistemi ile belirlenmiştir. Önkoşul niteliğindeki bir örgün eğitim kurumunu başarıyla tamamlayamayan bir öğrenci bir üst öğretim kurumuna devam edemez. Diğer bir değişle örgün eğitim süreklilik isteyen uzun bir eğitim sürecini gerektirir (Erden, 1998; Demirel ve Ün, 1987). Temel Kavramlar 11