PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA KORONER AKIM REZERVİ VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIK İLİŞKİSİ

Benzer belgeler
PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER HASTALIK GELİŞME RİSKİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA REZİDÜEL RENAL FONKSİYON VE İNVAZİF OLMAYAN ATEROSKLEROZ BELİRTEÇLERİ İLİŞKİSİ

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

İŞTAH HORMONU GHRELİNİN BÖBREK TRANSPLANTASYONU SONRASI VÜCUT KİTLE İNDEKSİ VE OKSİDATİF STRES ÜZERİNE ETKİLERİ

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA SODYUM ATILIMI, BÖBREK HASARI VE EKOKARDİYOGRAFİK PARAMETRELERİN İLİŞKİSİ

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

PERİTON DİYALİZİ YAPAN HASTALARDA İKODEXTRİN KULLANIMININ METABOLİK SENDROM VE DİĞER KARDİOVASKÜLER RİSK FAKTÖRLERİ İLE İLİŞKİSİ

SON DÖNEM BÖBREK YETMEZLİKLİ HASTALARDA VASKÜLER SERTLİK İLE VASKÜLER HİSTOMORFOMETRİK BULGULARIN KORELASYONU

KRONİK HEMODİYALİZ HASTALARINDA ENDOTEL PROGENİTÖR HÜCRELERİ, İNFLAMASYON VE ENDOTEL DİSFONKSİYONU

BÖBREK NAKLİ SONRASI HİPERÜRİSEMİ GELİŞİMİ İLE İLİŞKİLİ RİSK FAKTÖRLERİNİN ARAŞTIRILMASI. Dr. Şahin EYÜPOĞLU

RENAL TRANSPLANTLI HASTALARDA RENAL RESİSTİF İNDEKS DÜZEYİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER

KRONİK BÖBREK YETMEZLİĞİ HASTALARINDA KONİSİTE İNDEKS ÖLÇÜMLERİNİN LİPİD PROFİLİ İLE İLİŞKİSİ

Hemodiyaliz Hastalarında Serum Visfatin Düzeyi İle Kardiyovasküler Hastalık Ve Serum Biyokimyasal Parametreleri Arasındaki İlişki

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

Obez Çocuklarda Kan Basıncı Değişkenliği ve Subklinik Organ Hasarı Arasındaki İlişki

Polikistik böbrek hastalığında, periton diyalizi bir tedavi seçeneği olabilir mi? 15 yıllık Tek Merkez Deneyimi

Romatizmal Mitral Darlığında Fetuin-A Düzeyleri Ve Ekokardiyografi Bulguları İle İlişkisi

PERİTON DİYALİZİNDE DİYALİZ YETERLİLİĞİNİN BELİRLEYİCİLERİ. Gülbahar KİRİKÇİ İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Periton Diyalizi Ünitesi

Periton diyaliz hastalarında başarıya ulaşmak için ortaya çıkmış DİYALİZ YETERLİLİĞİ Kompleks bir değerlendirme ve analizi gerektirmektedir.

ZOR HASTA YAKLAŞIM GÜLDEN ÇELİK

Orta Yaşlı Primer Hipertansif Hastalarda Hedef Organ Hasarını Belirleyen Cystatin C değil, Ürik Asittir

Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nefroloji Bilim Dalı, Ankara. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Kırıkkale

Kronik böbrek yetmezliğine sahip olan her hasta böbrek nakli için aday olabilmektedir.

Dr. Evrim Kargın Çakıcı Dr. Sami Ulus Kadın Doğum Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları EAH

Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik AD, Bursa. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji AD, Bursa

Sebahat Usta Akgül 1, Yaşar Çalışkan 2, Fatma Savran Oğuz 1, Aydın Türkmen 2, Mehmet Şükrü Sever 2

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2011 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU DR. NURHAN SEYAHİ

HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?

TRANSPLANTASYONDAN DİYALİZE DÖNEN HASTA- Mortalite ve Morbiditeye Etki Edecek Önemli İpuçları

İleri Kronik Böbrek Hastalığında Protein Enerji Kaybı: Epidemiyoloji ve Tanı. Kübra Kaynar KTÜ Nefroloji BD

RENAL ARTER DARLIĞI VE HİPERTANSİYON TEDAVİSİ Medikal tedavi daha iyi

ÇOCUKLARDA DİYALİZ. Prof. Dr. Mesiha Ekim. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı

Malnutrisyon ve İnflamasyonun. Hasta Ötiroid Sendromu Gelişimine imine Etkisi

Hipertansiyon ve akut hipertansif atakta ne yapmalı? Prof. Dr. Zeki Öngen İ.Ü Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı

Hemodiyaliz Hastalarında Salusin Alfa ve Beta Düzeylerinin Ateroskleroz ile İlişkisi

SÜT ÇOCUKLARINDA UZUN SÜRELİ PERİTON DİYALİZİNİN SONUÇLARI

Çok Kesitli Bilgisayarlı Tomografik Koroner Anjiyografi Sonrası Uzun Dönem Kalıcı Böbrek Hasarı Sıklığı ve Sağkalım ile İlişkisi

15. Ulusal Hipertansiyon ve Böbrek Hastalıkları Kongresi Nisan 2013, Antalya. Obezite: Gerçekten iyi bir gösterge mi? Dr.

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2012 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU PROF. DR. NURHAN SEYAHİ

RUTİN KONTROLLERDE HEMŞİRENİN ROLÜ. AFYON KOCATEPE ÜNİVERSİTESİ ARAŞTIRMA VE UYGULAMA HASTANESİ Ferda Demirkale /KIBRIS

LABORATUVAR TESTLERİNİN KLİNİK YORUMU

SİSTİNOZİS KAYIT SİSTEMİ VERİ ALANLARI (*) ile belirtilen alanların doldurulması zorunludur. Hasta Demografik Bilgileri

GERİATRİK HEMODİYALİZ HASTALARINDA KOMORBİDİTE VE PERFORMANS SKORLAMALARININ PROGNOSTİK ÖNEMİ; TEK MERKEZ DENEYİMİ

Diyaliz Hastasında. Edilmelidir?

Sürekli Ayaktan Periton Diyalizi yapan hastalarda periton zarı geçirgenliği ile yaşam kalitesi arasındaki ilişki

Ani Kardiyak Ölüm: Önleyebilir miyiz? Doç. Dr. Yakup Ekmekçi Özel Ankara Güven Hastanesi

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Çocuk Nefroloji BD Olgu Sunumu 24 Ekim 2017 Salı

HEMODİYALİZ HASTALARINDA KORONER ARTER KALSİFİKASYON PROGRESYONU VE OSTEOPROTEGERIN / RANKL

YÜKSEK KOLESTEROL VE İLAÇ KULLANIMI. Prof. Dr. Tekin AKPOLAT

TND Ulusal Kayıt Bilgilerine Göre. USRDS, DOPPS Verileri ile Karşılaştırılması. Prof Dr Gültekin Süleymanlar TND Başkanı

Türkiye'de yaşayan 345 Suriyeli Göçmenin Hemodiyaliz Deneyimi: Türk Hemodiyaliz Hastaları ile Karşılaştırılmalı Veri Tabanı Çalışması

ÜROTENSİN II NİN SON DÖNEM BÖBREK YETMEZLİĞİ HASTALARINDA ATEROSKLEROZ ÜZERİNE KORUYUCU ROLÜ OLABİLİR Mİ?

HEMODİALİZ HASTALARINA VERİLEN DİYET VE SIVI EĞİTİMİNİN BAZI PARAMETRELERE ETKİSİ

TÜRKİYE de BÖBREK TRANSPLANTASYONUNDA GÜNCEL DURUM

VAKA SUNUMU. Dr. Arif Alper KIRKPANTUR Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nefroloji Ünitesi

PD den HHD ye geçiş: Ülkemizden deneyimler. Bilser Güneş Başhemşire Özel FMC Avcılar 2 Kliniği 11 Mayıs 2014 Cunda

Uzm.Dr. KÜBRANUR ÜNAL ANKARA POLATLI DEVLET HASTANESİ TBD BİYOKİMYA GÜNLERİ, SİVAS KASIM

Renal Transplantasyonda Türkiye de Güncel Durum. Dr. Aydın Türkmen İstanbul Tıp Fakültesi

Diyaliz Hastalarında Yaşam Kalitesini Nasıl İyileştirelim? Dr. Betül Kalender KOÜ Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD Nefroloji BD

HEMODİYALİZ HASTASININ DEĞERLENDİRİLMESİ. Özel Gaziosmanpaşa Hastanesi

Diyaliz Sıklığını Azaltma ve Diyalizden Çıkarma Kararı Nasıl Verilmeli. Dr. Hüseyin ÇELİKER Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Periton diyalizinde RRF korunması ve volüm-kan basıncı kontrolü dengesi. Ali İhsan Günal Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

FOKAL SEGMENTAL GLOMERÜLOSKLEROZ (FSGS) VAKA SUNUMU ÖZGE ÖZEROĞLU

LABORATUVAR TESTLERİNİN KLİNİK YORUMU

Galectin-3; Hemodiyaliz hastalarında kardiyovasküler mortalite belirlemesinde yeni bir biyomarker olabilirmi?

Kronik Böbrek Hastalığında Rezidüel Renal Fonksiyonun Korunması. Dr.Erkin Serdaroğlu Dr.Behçet Uz Çocuk Hastanesi, 2014

TRANSPLANTASYONA HAZIRLIK

RENOVASKÜLER HİPERTANSİYON ŞÜPHESİ OLAN HASTALARDA KLİNİK İPUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ DR. NİHAN TÖRER TEKKARIŞMAZ

Check-up. dedigin. Kişiye ve yaşa özel check-up ile kontrol ü sağlamaktır.

TÜBERKÜLOZ PERİTONİT VAKA SUNUMU

Diyaliz Hastalarında Kan Basıncı Ölçümü Hangi Pozisyonlarda Yapılmalıdır?

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA SIVI KONTROLÜ

Türkiye KBH Prevalansı Araştırması 5

EVRE 3-4 KRONİK BÖBREK HASTALIĞI NDA PERİFERİK ARTER HASTALIĞI SIKLIĞI VE ETKİLEYEN FAKTÖRLER

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİNDE HASTA SEÇİM KRİTERLERİNİN DEĞERLENDİRMESİ DR. GÜLTEKİN GENÇTOY

Türk Nefroloji Derneği. Merkezlerden Gelen Bilgilerin Analizi. Dönem 2003

ST YÜKSELMESİZ AKUT KORONER SENDROMDA GİRİŞİMSEL TEDAVİ STRATEJİSİ

hs-troponin T ve hs-troponin I Değerlerinin Farklı egfr Düzeylerinde Karşılaştırılması

Maskeli Hipertansiyonda Anormal Tiyol Disülfid Dengesi

1 Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji 2 FMC Türkiye 3 İzmir Katip Çelebi Üniversitesi

Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde İzlenen Olgularda Akut Böbrek Hasarı ve prifle Kriterlerinin Tanı ve Prognozdaki Önemi. Dr.

PERİTON DİYALİZİ NEDEN ÖNEMLİDİR? Hemş.Nalan ÖNCÜ Balıkesir Atatürk Şehir Hast. P.D ÜNİTESİ

HEMODİYALİZ HASTALARINDA BİSFENOL A DÜZEYLERİ

Diyalize Başlarken PERİTON DİYALİZİ. Dr. Bülent Tokgöz Erciyes Üniversitesi

Bir Üniversite Kliniğinde Yatan Hastalarda MetabolikSendrom Sıklığı GŞ CAN, B BAĞCI, A TOPUZOĞLU, S ÖZTEKİN, BB AKDEDE

Kardiyovasküler hastalıklardan korunmak için 5 önemli neden :

Gebelikte yeni gelişen Proteinüri ve Böbrek fonksiyon bozukluğu

Prof. Dr. Binali MAVİTAŞ Dicle Üniverstiesi Tıp Fakültesi Kalp ve Damar Cerrahisi A.D.

BÖBREK YETMEZLİĞİ TANI VE TEDAVİ SEÇENEKLERİ DR MÜMTAZ YILMAZ EÜTF İÇ HASTALIKLARI NEFROLOJİ BİLİM DALI

KARDİYAK REHABİLİTASYON ÖĞR. GÖR. CİHAN CİCİK

Türkiye de Renal Replasman Tedavilerinin Güncel Durumu: Türk. Nefroloji Derneği Kayıt Sistemi 2009 Yılı Özet Raporu

Kronik Hipotansif Diyabetik Hemodiyaliz Hastalarında Midodrin Tedavisinin Etkinliği

EŞ ZAMANLI KALP VE BÖBREK TRANSPLANTASYONU YAPILAN BİR OLGU

HCV İNFEKSİYONU OLAN BÖBREK TRANSPLANTLI HASTALARDA DİREKT ETKİLİ ANTİVİRALLERİN ETKİNLİĞİ

Her kronik tam tıkalı lezyon açılmalı mı? Prof. Dr. Murat ÇAYLI Özel Adana Medline Hastanesi

OLGULARLA PET İN YORUMLANMASI. Hemşire Özlem DEMİR ZONGULDAK BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK UYGULAMA VE ARAŞTIRMA MERKEZİ NEFROLOJİ B.

Orta büyüklükteki moleküllerin uzaklaştırılmasının ve diyalizat kalitesinin klinik önemi

Transkript:

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA KORONER AKIM REZERVİ VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIK İLİŞKİSİ Yaşar Çalışkan 1, Halil Yazıcı 1, Tülin Akagün 1, Nadir Alpay 1, Hüseyin Oflaz 2, Tevfik Ecder 1, Semra Bozfakıoglu 1 1 İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Nefroloji Bilim Dalı 2 İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı

GİRİŞ Aterosklerotik kardiyovasküler hastalıklar periton diyalizi (PD) hastalarında ölümün en önemli nedenidir. USRDS 2008 Annual Data Report Periton diyaliz hastalarında koroner mikrovasküler fonksiyonların bozukluğu ve transtorasik ölçülen koroner akım rezervi (KAR) azalması yakın zamanda bildirilmiştir. Gorgulu N et al. Trans Proc 2009; 41: 3647-50

Koroner Akım Koroner Akım Rezervi (KAR) KAR Trans-torasik Doppler harmonik ekokardiyografi (TTDE) 4 Maksimal akım İskemi 3 2 Koroner reserv 1 Bazal akım 0 0 20 40 60 80 100 % koroner stenoz da Gould KL et al. Am J Cardiol 1974;34:48

Koroner Akım Rezervi (KAR) Ortalama diastolik pik hızı (Bazal ADPV) Hiperemi döneminde ADPV dipiridamol (0.56 mg/kg ) ADPV (hiperemi) : ADPV (bazal) < 2 Bozuk koroner akım rezervi

GİRİŞ Periton diyaliz hastalarında KAR bozulması ve karotis intima media kalınlığı (İMK) subklinik koroner aterosklerozun invazif olmayan göstergeleridir. Gorgulu N et al. Trans Proc 2009; 41: 3647-50 Bu invazif olmayan kardiyovasküler risk belirteçlerinin (KAR karotis IMK) periton diyalizi hastalarının uzun dönem kardiyovasküler olay geçirme riski ile ilişkileri bilinmemektedir.

AMAÇ Bu prospektif çalışmada, periton diyalizi hastalarında KAR ve karotis İMK nın uzun-dönem prognostik değerlerini ve bu kardiyovasküler risk belirteçlerinin aralarındaki ilişkiyi araştırmak amaçlanmıştır.

YÖNTEM ve GEREÇLER Çalışma Tasarımı Periton diyaliz hastaları Hasta seçim kriterleri (n=37) Kontrol grubu Renal tx alıcıları (n=20) Karotis İMK Koroner akım rezervi Biyokimyasal kan testleri Karotis İMK Koroner akım rezervi Biyokimyasal kan testleri 36 ay KVS olayı açısından takip Karotis İMK Koroner akım rezervi Biyokimyasal kan testleri Karotis İMK Koroner akım rezervi Biyokimyasal kan testleri

Hasta Seçim Kriterleri Dahil etme kriterleri < 75 yaş 6 ay periton diyalizi ve tx uygulanmış hastalar Dahil etmeme kriterleri Kalp kapak hastalığı Daha önce koronerlere yönelik müdahale Konjestif kalp yetersizliği, kardiyak aritmi Aktif infeksiyon LAD koroner arterin Doppler EKO ile yeteri kadar gözükmemesi

Veri Toplanması YÖNTEM ve GEREÇLER Demografik veriler, RRF ve diyaliz yeterliliği ölçümü Biokimyasal analizler hemogram, glikoz, BUN, kreatinin, elekt., ÜA, Ca, P, t. protein, albumin, CRP, total-, LDL- ve HDL kolesterol KAR Vivid 7 ekokardiyografi cihazı (General Electrics, USA), 3-8 MHz, TTDE ile LAD ölçümü Karotis İMK 10 mhz linear transducers (Vingmed System V)

BULGULAR Hasta Özellikleri Demografik özellikler PD grubu Kontrol tx grubu p değeri (n=37) (n=20) Yaş yıl SD 48 14 33 9 0.003 Cinsiyet (E : K) 14 : 23 13 : 7 0.05 BKİ (kg/m 2 ) 23.4 3.4 24.6 3.8 0.29 RRT süresi (ay) 54 30 42 48 0.29 Sigara içimi, n (%) 3 (8.1%) 3 (15%) 0.65 Primer hastalık, n (%) Kronik GN 13 (%35.1) 6 (%30.0) Bilinmeyen 14 (%37.8) 6 (%30.0) Primer nefroskleroz - 3 (%15.0) 0.12 Kronik PYN 5 (%13.5) 2 (%10.0) Polikistik Böbrek Hast. 4 (%10.7) 2 (%10.0) Amiloidoz 1 (%2.7) 1 (%5)

BULGULAR Periton diyalizi özellikleri PD tipi n (%) SAPD : APD 16 (%43.2) : 21 (%56.8) PD Geçirgenlik H : HA 5 (%13.5) : 12 (%32.4) LA : L 20 (%54) : 0 Rezidüel Renal Fonksiyon RRF varlığı n (%) 15 (%40.5) Diürez (ml/gün) 460 314 (100-1000) Diyaliz yeterliliği kt/v 2.42 0.52 (1.87-4.42) Total klirens (L/hafta) 62 17 (37-117) npna (g/kg) 0.93 0.18 (0.52-1.37)

BULGULAR Hasta Özellikleri Laboratuar verileri PD grubu (n=37) Kontrol tx grubu (n=20) p değeri Hemoglobin (g/dl) 10.4 1.8 13.7 2.0 <0.01 Kreatinin (mg/dl) 10.11 2.38 1.14 0.23 <0.01 Kalsiyum (mg/dl) 9.51 0.67 9.44 0.58 0.65 Fosfor (mg/dl) 5.16 1.42 3.21 0.48 <0.01 T. kolesterol (mg/dl) 196 42 202 35 0.61 HDL-kol. (mg/dl) 46 15 53 13 0.08 LDL-kol. (mg/dl) 119 31 117 35 0.81 Trigliserid (mg/dl) 158 88 180 66 0.35 Albumin (g/dl) 3.70 0.44 4.44 0.53 <0.01 hs-crp 1.58 0.29 1.29 0.73 0.75

BULGULAR Bazal kardiyovasküler parametreler Kardiyovasküler PD grubu Kontrol tx p parametreler (n=37) grubu (n=20) değeri Bazal KAR 1.79 0.49 1.85 0.49 0.67 İMK (mm) 0.67 0.11 0.67 0.14 0.99

% Hasta BULGULAR 3 yıllık takip sonuçları 100 PD Grubu (n=37) 80 60 60 n=22 40 20 0 27 n=10 5 8 n=2 n=3 PD devam HD'e geçiş Tx Ölüm

% Hasta 3 yıllık takip sonuçları BULGULAR 100 90 Tx Grubu (n=20) 80 n=18 60 40 20 0 10 0 n=2 Tx devam Ölüm Graft kaybı

% Hasta BULGULAR 3 yıllık takipteki kardiyovasküler olaylar PD Grubu (n=37) Tx Grubu (n=20) 20 p=0.16 10 0 8 n=3 KVS nedenli ölüm 0 0 5 n=2 Akut koroner sendrom 5 3 n=1 n=1 Angina pektoris PD grubunda 3 yıl içinde toplam 6 (%16) olay meydana gelirken, tx grubunda 3 yıl içinde 1 (%5) kardiyovasküler olay meydana geldi (p=0.16).

% Hasta BULGULAR 3 yıllık takipteki mortalite oranları Mortalite 20 p=0.16 10 8 n=3 10 n=2 0 PD Grubu (n=37) Tx Grubu (n=20) PD grubunda 3 yıl içinde toplam 3 (%8) kişi kardiyovasküler nedenlerden dolayı öldü, Tx grubunda kardiyovasküler nedenli ölüm olmazken 2 (%20) kişi malignite nedeni ile öldü (p=0.16).

BULGULAR Hasta Özellikleri 3. Yıl PD grubu Kontrol tx grubu p değeri Laboratuar verileri (n=22) (n=18) Hemoglobin (g/dl) 10.4 1.7 13.6 1.9 <0.01 Kreatinin (mg/dl) 9.97 1.87 1.09 0.22 <0.01 T. kolesterol (mg/dl) 193 41 194 28 0.88 LDL-kol. (mg/dl) 116 30 110 24 0.58 hs-crp (mg/l) 2.08 3.86 1.33 0.80 0.55

BULGULAR Bazal ve 3. yıl kardiyovasküler parametreler Kardiyovasküler parametreler PD grubu (n=37) Kontrol tx grubu (n=20) p değeri Bazal KAR 1.79 0.49 1.85 0.49 0.67 İMK (mm) 0.67 0.11 0.67 0.14 0.99 3. yıl KAR 1.68 0.43 1.72 0.33 0.81 İMK (mm) 0.85 0.59 0.65 0.11 0.26

BULGULAR 3 yıllık takipteki KAR sonuçları PD (n=22) Tx (n=18) PD grubunda; 3. yılda (1.68 0.43) bazal KAR değerine (1.79 0.49) göre anlamlı bir fark saptanmadı (p=0.535). Tx grubunda; 3. yılda (1.72 0.33) bazal KAR değerine (1.85 0.49) göre anlamlı bir fark saptanmadı (p=0.625).

BULGULAR 3 yıllık takipteki karotis İMK sonuçları PD (n=22) PD (n=37) Tx (n=20) Tx (n=18) PD grubunda; 3. yılda (0.67 0.11 mm) bazal İMK değerine (0.85 0.59 mm) göre anlamlı bir fark saptanmadı (p=0.72). Tx grubunda; 3. yılda (0.65 0.11 mm) bazal KAR değerine (0.67 0.14 mm) göre anlamlı bir fark saptanmadı (p=0.97).

BULGULAR KVS olayı geçiren hastaların KAR ve karotis İMK sonuçları p=0.009 p=0.004 KVS olay geçiren hastaların 3. yıl KAR değerleri (1.21 0.06) KVS olay geçirmeyenlerden (1.79 0.40) anlamlı derecede düşük bulundu. KVS olay geçiren hastaların 3. yıl İMK değerleri (1.86 1.49) KVS olay geçirmeyenlerden (0.69 0.16) anlamlı derecede yüksek bulundu.

SONUÇ Bazal ve 3. yılda KAR ve karotis İMK değerleri periton diyalizi ve transplantlı hastalarda benzer bulunmuştur. Periton diyalizi hastalarında bazal KAR ve karotis İMK değerleri ileri dönemdeki kardiyovasküler olayları ön görmemiştir. Bununla birlikte, koroner arter hastalığı gelişen hastalarda KAR bozulmuş ve karotis İMK daha artmış bulunmaktadır.