mer can or ma nı için de do laş mak tay dı. Ka ya la rın ara sın da ki ya rık lar da on la rın yu va la rıy dı. Ha nos de lik ler den bi ri ne bil gi al mak için ka fası nı sok tu. Ama içer de ki za rif gö rü nüş lü, gri renk li, sıs ka ba lık bir den ba lon gi bi şiş me ye baş la dı; vü cu du bü yü dük çe bü yü dü, yü zü çir kin leş ti, ürkü tü cü bir şe kil al dı. Ha nos on dan kork tu: İm dat! di ye yır tı nır ca sı na hay kır dı. Aç bir ca na var be ni yut mak is ti yor, yar dım edin. Çev re de do la şan ba lık lar ba ğı rı şı nı duy du, he men ya nı na gel di. Ka ram sar apo gon kar nı nın al tın da ki ikiz yüz ge ci ni dal ga lan dı ra rak sal la dı: Ne di ye yay ga ra ko pa rı yor sun? di ye onu pay la dı. Pa ni ğe ka pıl mış Ha nos: Sal dı rı ya uğ ra dım, di ye in le di. Siz de şu bi çim siz, her ya nı di ken li ya ra tık tan sa kı nın. Ona yak laş ma yın. Di ğer le ri ona gül dü. Sır tı na püs kül lü de niz şa ka yı ğı ya pış tır mış kur naz yen geç yan yan Hano s a bak tı: Kork ma! de di. O bir kir pi ba lı ğı dır, ken di ni ko ru mak, düş ma nı nı da ka çır mak için tom bul la şır, deh şet liy miş gi bi gö rü nür. He pi mi zin ken di ne özgü bir sa vun ma sı var dır. Ki mi miz ze hir li di ken le re sa hi biz, ki mi miz de bu lun du ğu muz or ta ma uyar, 16
ken di mi zi giz le riz. Ha nos yüz geç le ri ni bir kaç kez oy nat tı, ha fif çe kıv rı la rak on la rı se lam la dı: Adım Ha nos, di ye ken di ni ta nıt tı. Sı cak de ni zin ya ban cı sı yım. Bir ba lı ğı bul mak için kaya lı ğı nı za gel dim. Yü zü nün tam or ta sın da yu var lak bir si yah le ke si olan de niz ke le be ği, kır mı zı ba lı ğın te pesin de ağır ağır dön dü: Ya şam ala nı mız çok ge niş tir, de di. Her deli ğin için de, her ta şın al tın da, her bit ki nin ya nın da baş ka bir çe şit can lı ya şar. Sen ki mi arı yor sun? Ay ba lı ğı nı, di ye kar şı lık ver di Ha nos. Hep si şa şır dı, bir bir le ri ne ba kıp sus tu. Palya ço ba lı ğı ses siz li ği boz du: Bun ca yo lu kat et me nin se be bi ne dir? di ye sor du. Ha nos, ge liş ne de ni ni bir so luk ta açık la dı: Bü yük ba bam has ta. Eğer Ay ba lı ğı pu lu yerse iyi le şe cek, es ki ha li ne dö ne cek. Bir ka ya ya ya pış mış; be de ni ma vi, sa rı, kırmı zı nok ta lar la süs lü siv ri di ken li de niz yıl dı zı, beş ko lu nu bir den oy nat tı: Evi ne dön, di ye öğüt ver di. Çün kü hiç bir za man onu gö re me ye cek sin. 17
Ne den, di ye sor du Ha nos. Yok sa, Ay ba lı ğı di ye bi ri yok mu? Duy gu lu de niz mi na re si uğul da ya rak ya nıt ver di: El bet te ki var. O bi zim pren se si miz dir. Ha nos duy duk la rı na pek se vin di: Ya şa sın so nun da onu bul dum di ye bir çığ lık at tı. Me lek ba lı ğı umut suz luk do lu bir ses le: Da ha de ğil, di ye ha tır lat tı. Pren se si mi zi gör men im kan sız. Çün kü ka ran lık de niz le rin kra lı Işık göz onu tut sak et ti. Ha nos he ye can la ile ri atıl dı: Onu kur ta ra bili rim! di ye hay kır dı. Ür kek ke le bek ba lı ğı ağ la mak lı bir ses le: Biz de ne dik, de di. Ama şim di ye ka dar Işıkgöz le kar şı la şıp da sağ ka lan, sa ra yı na gi rip de ge ri dö nen ol ma dı. O ya ka la dı ğı nı ye di. Bir aşa ğı, bir yu ka rı inip çı kan de niz atı onu vaz ge çir mek is te di: Da ha çok genç sin, di ye uyar dı. Sen de ona yem ol ma. Ha nos kuv vet li ce sil ke len di : As la ye nil mem, di ye çı kış tı. Ben hiç kimse den kork mam, ar ka ma bak ma dan kaç mam. Ke sin lik le bü yük ba ba mın ila cı nı bul ma lı yım. Hem onu hem de pren se si kur tar ma lıyım. Söy ler 18
mi si niz, kim şu kö tü kral? Si yah-sa rı ba lı ğı, he ye can la olan la rı an lat tı: Biz ler, pren se si miz yö ne ti min de mut lu bir ha yat ya şı yor duk. Bir gün de ni zin en di bin den, gü neş ışı ğı nın ulaş ma dı ğı, bil dik hiç bir ba lı ğın ya şa ma dı ğı ka ran lık çukur dan Işık göz çı ka geldi. Ba şı nın üze rin de ye şil ışık ya yan, fos for lu iki iri gö zü var dı. Kar şı ko yan ba lık la rı ko lay ca uyut tu, son ra da ye di. Pren se si mi zi ya ka la dı, bir mağara ya hap set ti. Eğer emir le ri ni din le mez, ona ita at et mez sek, çok sev di ği miz pren se si mizi öl dü re ce ği ni söy le di. Bi zi teh dit et ti. Zor ba lık la kra lı mız ol du. An la tı lan la rı din le yen Ha nos, ye rin de du rama dı, ol du ğu yer de hız la dön dü. Ken din den pek emin bir ses to nuy la: Ben çok çe vi ğim dir, di ye ken di ni öv dü. En dar de li ğe ko lay ca gi rer, çı ka rım. O as la be ni ya ka la ya maz. Ama bü yü lü gözle rin den na sıl koru na ca ğım? Renk li lâ pi na ba lı ğı sı rı ta rak: Ben bi li yo rum, di ye la fa ka rış tı. Sa na baktı ğın da göz le ri ni ka pa tır san, et ki len mez sin. Ha nos ters ters ona bak tı: Ama, o za man önü mü gö re mem ki! de di 19
Akıl lı de niz kap lum ba ğa sı, ba şı nı ka bu ğunun için den ta ma men çı kar dı. Ya ban cı ba lı ğa dö ne rek: Bir yol bi li yo rum, di ye söz le ri ne baş la dı. O ay dın lık tan hiç hoş lan maz, gü ne şe ba ka maz. Çün kü ka ran lı ğa alı şık göz le ri par lak ışı ğa daya na maz kör olur. Gün düz le ri ka ran lık bir yer de uyur, ge ce le ri do la şır. Sa ra ya gün ışı ğın da girme li sin. Eğer kar şı na çı kar sa, ay nı onun gi bi ışık yay ma lı sın ki, se ni gö re me sin. Son ra ora da ki balık la ra: Ar ka daş lar, de di. He men yu va nı za gi din, en par lak eş ya la rı nı zı ge ti rin. Tüm ba lık lar, ışık ve ren bir eş ya ara ma ya çıktı. İs ti rid ye ler den in ci, de niz çi çek le rin den par lak to hum lar ge tir di ler. Ba lık pul la rından to pak yaptı lar. Ama hiç bi ri Işık göz ün ki gi bi güç lü de ğil di. Tam ümit le ri ni yi tir miş ler di ki, bir den kur naz yengeç gür bir ses le: Şim di ha tır la dım, di ye hay kır dı. Do lu nay lı bir ge ce de ah ta po tun iz be yu va sı nın önün den ge çer ken, içi nin ay dın lık ol duğu nu gör düm. Merak et tim, ba şı mı içe ri so kup bak tım. Kol la rın dan bi ri ne tak tı ğı sa rı, yu var lak ma de nin ucun da ki koca man be yaz taş tan ışık lar çık mak tay dı. Ne re den bul du ğu nu sor du ğum da, Ka ya lık la ra çar pa rak ba tan iki di rek li ge mi nin için de yi ye cek arar ken 20