OTİZM
TANIM Aşağıdaki gelişim alanlarının bir kaçında ağır ve yaygın yetersizlik ile karekterize edilir; Sosyal etkileşim becerileri, İletişim becerileri Basma kalıp ilgiler, aktiviteler ya da davranışların varlığı
BAŞLANGIÇ Genellikle 18-30. aylar
OTİZM (Dr. Leo Kanner tarafından 1943) Zihinsel özellikleri %10-15 Normal normal üstü %25-35 Sınırda- Hafif ZY % 50-65 Orta- Ağır ZY
İlişki kurma özellikleri Uygun olmayan bir şekilde güler ya da ağlar. Anlamsız ve düz bir yüz ifadesi vardır. Göz kontağında zorluk vardır. İçinde bulunduğu duruma uygun olmayan duygusal tepki gösterir. Değişime direnir. Sabit bir programa ihtiyaç duyar. Tutarlı bir çevreye ihtiyaç duyar. Neden sonuç ilişkisini anlamaz. Ritueller sergiler.
Duygusal Özellikleri Uyarıcıya abartılı ya da bastırılmış tepkide bulunur. İşitmiyor gibi davranır. Acıya tepki vermez. İnsanlarla ve bazı dokularla fiziksel temastan kaçınır. Bazı nesneleri yalar ya da koklar. Parmaklarını şakırdatır. El çırpar.
Materyallere ilgi Objeleri döndürür ve çevirir. Objelerle bağlılık geliştirir. Basit objelere alışılmamış tepkide bulunur.
Oyun Oyunu nadiren başlatır. Tekrarlayıcı oyunlar oynar. Yalnız oyun oynar.
Dil Gelişimi Konuşmada kayıp ya da bozuk konuşma Zayıf alıcı ve ifade edici dile sahiptir. Ekolali görülür. Soyutlamada zorlukları vardır Kendinden 3. şahıs gibi bahseder.
YAYGINLIK Erkeklerde kızlara oranla 3-4 kat daha fazla görülür.
Otistik çocuklar için beden eğitimi Günlük aerobik egzersiz, amaçsız davranışları azaltır, akademik ve mesleki işlere ayrılan zamanı artırır, kaba motor performansı geliştirir. Kalp solunum dayanıklılığını artırmaya yönelik egzersizleri kapsamalıdır. Denge, duyumotor sistemi, temel lokomotor ve lokomotor olmayan beceriler, beden imajını geliştirmeye yönelik aktivitelere ve günlük olarak yüzme, yürüme, koşma, tırmanma gibi etkinliklere katılımları için uygun fırsatlar sağlanmalıdır.
Otistik Çocuklar için beden eğitiminde öğretim yöntemleri Basit becerilerle ve yavaş başlayın, kademeli olarak becerilerin zorluk derecesini ve hızını artırın. Süreklilik gösteren bir sınıf rutini oluşturun; Beden eğitimci her derste aynı rutininin uygulandığından emin olmalıdır. Eğer ısınmalar müzikle yapılıyorsa, her uygulamada aynı şarkı kullanılmalıdır. Yeni bir şarkı daha sonra tanıtılmalıdır. Bir aktivite farklı günlerde tekrar edildiğinde, aynı şekilde (sınıf organizasyonu ve malzemesi) uygulanmalıdır. Örneğin, yakalama becerisi üzerinde çalışılırken aynı renk ve büyüklükteki top kullanılmalıdır. Öğretmen bir aktiviteyi farklı zamanlarda aynı ifadelerle anlatmalıdır.
Aktivite rutinlerini birleştirin Öğrencilerin beceri kazanmalarına yardım etmek için doğal anlardan yararlanın. Örneğin öğrenciye spor alanına giriş ve çıkışlarında öğretmenini sözlü veya hareketlerle selamlaması öğretilebilir. Görsel tablo kullanın; Spor salonunun duvarına öğrencinin bir sonraki aktiviteyi beklemesi ve tahmin edebilmesi için görsel tablo yerleştirin.
Resim değiştirme yöntemini kullanın; Öğrenci basit görsel sembol tablosunu anlamakta güçlük çekiyorsa, öğretmen öğrencinin aktivitelerin sırasını daha etkili tahmin edebilmesine yardım etmek için resim değişim sistemini kullanabilir. Sosyal etkileşim için fırsatlar sunun; Akran öğretimi ile sosyal gelişimleri desteklenir. Özgür öğrenme ortamı yaratın ve sürdürün.
Öğrenci ile kaliteli bir yer zamanı geçirin; Öğrenciyle aynı göz hizasında etkileşimde bulunmak için yere oturun. Gelişimsel olarak uygun aktiviteler sağlayın. Örneğin 1. sınıf beden eğitimi sınıfında, öğretmenin takım sporları yerine temel ritmik aktiviteler, nesne kontrol ve lokomotor beceriler üzerinde durması öğrencinin kendini daha başarılı hissetmesini sağlar. Öğrencinin ilgi alanlarına hitap edin; Dersin bir bölümü öğrencinin kuvvetli olduğu alanlara yönelik olmalıdır. aktiviteler planlanır. Örneğin, öğrencinin ilgi alanı hayvanlarsa, hayvan taklidi için ilk şans ona verilir.
Davranış yönetiminde tutarlı olun; Uygunsuz davranışı yeniden yönlendirin. Öğrenci neden sonuç ilişkisini çoğunlukla anlamadığından olumsuz davranışı için azarlamak ya da hayır demek etkisizdir. Var olan davranışı yeniden yönlendirmek daha etkili bir yöntemdir. Örneğin, mobilyaları tekmeleyen bir çocuğa topa ayakla vurmasını söylemek. Bir aktiviteye başlarken olumsuz davranış artıyorsa aktiviteyi basitleştirin. Öğrencinin davranışı kontrol edilemiyorsa davranışı üzerinde yeniden kontrol kazanabileceği daha az uyarıcı olan bir ortama alınabilir (Auxter, Pyfer, & Huettig, 2001).