Özbek ve rk. Vn Tıp Dergisi: 12 (1):16-21, 2005 E Vitmini, N-Asetil Sistein, Penisilin-G ve Urtic dioic L. nin Phlloidin Toksisitesi Üzerine Etkileri Hnefi Özbek*, İlys Tuncer**, Hluk Dülger***, Serdr Uğrş****, İrfn Byrm****, Kürşt Türkdoğn**, İsmil Uygn** Özet: Amç: Bu çlışmd phlloidin uygulnmış sıçnlrd E vitmini, N-setil-sistein, penisilin-g ve Urtic dioic eterik yğının sıçn sindirim sistemi ve krciğeri üzerine oln etkilerinin rştırılmsı mçlndı. Yöntem: Sprgue-Dwley ırkı erkek sıçnlrdn ltı yrı çlışm grubu oluşturuldu (n=10). I. grup (kontrol grubu) hriç diğer gruplr çlışmnın bşınd bir kez phlloidin (0.9 mg/kg) periton içi yoll (ip) uygulndı. Bundn sonr çlışm süresince I. grub (kontrol grubu) ve II. grub (phlloidin grubu) 0.2 ml serum fizyolojik, 40 mg/kg E vitmini (III. grup), 100 mg/kg N-setil sistein (IV. grup), 400.000 U Penisilin-G (V. grup) ve 0.5 ml/kg Urtic dioic L. tohumu eterik yğ ekstresi (VI. grup) uygulndı. Çlışmnın 4. ve 7. günleri çlışm gruplrındn kn ve doku örnekleri lınrk biyokimysl ve histoptolojik yönden incelendi. Bulgulr: Histoptolojik yönden herhngi bir ptolojiye rstlnmdı. Biyokimysl prmetreler yönünden çlışmnın 4. gününde serum değerinin phlloidin grubund nlmlı seviyede yükseldiği, N-setil sistein grubund AST değerinin nlmlı seviyede düştüğü, phlloidin, E vitmini ve N-setil sistein gruplrınd ALP seviyesinin nlmlı seviyede yükseldiği, Urtic dioic grubund ise totl bilirubin değerinin nlmlı seviyede yükseldiği tespit edilmiştir. Çlışmnın 7. gününde serum ve totl bilirubin değerlerinin gruplr rsınd nlmlı bir frklılık göstermediği, serum AST değerinin tüm çlışm gruplrınd nlmlı seviyede düştüğü, serum ALP değerinin ise yine tüm çlışm gruplrınd nlmlı seviyede yüksek bulunduğu sptnmıştır Sonuç: Prenterl yoll verilen phlloidin in hfif derecede heptotoksisiteye neden olduğu; E vitmini, N-setil sistein, penisilin-g ve Urtic dioic tohumu eterik yğının bu toksisiteyi zehirlenmenin erken dönemlerinden itibren önleyebileceği sonucun vrılmıştır. Anhtr kelimeler: Phlloidin; misetizm; Sprgue-Dwley sıçn, N-setil sistein, E vitmini, penisilin-g, Urtic dioic L. tohumu. Dünyd vr oln 2.000 den fzl mntr türünden yklşık 50 si insnlrd zehirlenmelere (misetizmus) neden olmktdır (1, 2). Ülkemizde zehirli mntrlr toksikolojik yönden önem rzetmekte ve her yıl yüzlerce insnın ölümüne neden olduğu thmin edilmektedir. Ölümle biten mntr zehirlenmelerinin % 90 ındn fzlsının Amnit phlloides (AP), A. vern, A. ocret ve A. viros türlerinden ileri geldiği rpor edilmiştir (1,3). A. vern, A. viros ve diğer Glerin grubu mntrlr gibi AP de etkisi geç bşlyn zehirlenmeye sebep *Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Tıp Fkültesi, Frmkoloji Anbilim Dlı, ** Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Tıp Fkültesi, Gstroenteroloji Anbilim Dlı, *** Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Tıp Fkültesi, Biyokimy Anbilim Dlı, **** Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Tıp Fkültesi, Ptoloji Anbilim Dlı, Yzışm Adresi: Hnefi Özbek, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fkültesi Frmkoloji AD 65300 VAN / TURKEY oln bir türdür. Bunlrın toksik etkileri içerdikleri siklik peptidlere (mnitin ler ve phlloidin) bğlıdır. Amnitinlerin letl dozunun insnd 0.1 mg/kg, phlloidinin 1-2 mg/kg olduğu, yrıc AP nin yklşık 50 grmının insnı öldürmeye yeterli olduğu bildirilmiştir (4). AP, hücre çekirdeğinde RNA polimerz II enzimini inhibe ederek protein sentezini bozmkt ve sonuçt hücre nekrozun neden olmktdır. Krciğerde sentrilobüler nekrozdn önce yğlı dejenersyon ve knm ypmktdır (1, 3). AP zehirlenmelerinde sprtt minotrnsferz (AST) ve lnin minotrnsferz () krciğer hrbiyetinin derecesini göstermesi bkımındn önemlidirler (2, 4). Özellikle AP türü mntrlr ile oluşn zehirlenmelerde mortlite ornı oldukç yüksektir. Alf-mnitin ısıy dynıklı siklik bir oktpeptiddir. Tze AP nin 1 grmınd yklşık 0.2-0.4 mg kdr lf-mnitin bulunur. İstnbul ve çevresinde yetişen AP türlerinin 100 grmınd 4.4-13.3 mg lf-mnitin bulunduğu bildirilmiştir. Alfmnitin, böbreklerde proksiml ve distl tubulus 16 Vn Tıp Dergisi, Cilt: 12, Syı: 1, Ock/2005
Phlloidin Toksisitesi hücrelerini zedelemektedir. Ölümler dh çok krciğer ve böbrek yetersizliğinden ileri gelmektedir. Zehirlenme sonucu oluşn serbest oksijen rdiklleri, krciğer ve böbrek yetersizliğinin fizyoptolojisinden sorumlu tutuln en önemli jnlrdır. Alf-mnitin mide-brsk knlındn kolyc bsorbe edilmekte ve plzm proteinlerine zyıf bir şekilde bğlnmktdır. Krciğer hücresine sfr sitlerinin trnsportunu ypn tşım sistemi rcılığı ile girerek kolyc hücre içine nüfuz etmektedir (4). Phlloidin, sistein minosidi içeren siklik bir heptpeptiddir. Toksisitesi molekülün indol hlksındki kükürdün tiyomid bğındn ileri gelen bu mdde, zehirlenmenin bşlngıç döneminde orty çıkn kut gstroenteritten sorumludur (1, 4). Phlloidin toksininin ğızdn lındığınd krciğer üzerinde toksik etki ypmdığı, fkt deney hyvnlrın prenterl yoll verildiğinde heptotoksik etki gösterdiği bildirilmiştir (4). Phlloidin in sindirim knlındn sınırlı düzeyde bsorbsiyon uğrdığı ve bu yüzden toksik etkilerinin sınırlı olduğu, yrıc ktin polimerizsyonunu kesintiye uğrttığı ve hücre zrı fonksiyonlrını bozduğu bildirilmiştir (5). A. phlloides grubu mntr zehirlenmelerinin ntidotu yoktur; semptom dönük ve destekleyici tedvi uygulnır. Günümüzde tedvi olrk; midenin yıknmsı, ktif kömür uygulmsı, sıvı-elektrolit replsmnı ynınd 300.000-1.000.000 U/kg/gün dozund iv. kristlize penisilin G ve 20 mg/kg/gün i.v. silibinin kullnılmktdır (5). Klinik denemeler yüksek dozd penisilin G tedvisinin terpötik değerini knıtlmkl berber ntidotl etki meknizmsını tm olrk orty koymmıştır. Penisilin G nin toksinleri bğldığı, hücre içine girmesini engellediği ve onlrın hücre içindeki etkinliğini zlttığı ileri sürülmektedir. Silibinin uygulmsı, penisilin G nin ntidot etkinliğini rtırmktdır. Silibinin in krciğeri koruyucu etki meknizmsı belli değildir. Anck mnitinlerin enteroheptik dolnımı ile birlikte hem phlloidin in hem de lf-mnitin in heptosit membrnın bğlnmsını ve hücreye girişini engellediği deneysel olrk gösterilmiştir. Heptoprotektif etkisi olduğu öne sürülen diğer bir mdde ise tioktik sittir (α lipoik sit), fkt terpötik değeri trtışmlıdır. Bunlrdn bşk hemodiyliz ve hemoperfüzyon tedvileri de kullnılmkt nck bunlrın d yrrının trtışmlı olduğu belirtilmektedir. Son çre olrk mümkünse krciğer trnsplntsyonu önerilmektedir (1). Bu rştırmd phlloidin verilen sıçnlrd E vitmini (α-tokoferol), N-setil-sistein, penisilin-g ve Urtic dioic L. (ısırgn otu) meyvesi eterik yğının sindirim sistemi ve krciğer üzerine oln etkilerinin rştırılmsı mçlnmıştır. Gereç ve Yöntem Kimysllr: Çlışmd; Phlloidin ve N-setil sistein (Sigm, Steinheim-Germny), E vitmini (Evigen, Roche, Türkiye), penisilin-g potsyum (Penicillin-G, Mustf Nevzt, Türkiye) ve Urtic dioic L. tohumu (Vn dki bir bhrtçıdn sğlndı) kullnıldı. Urtic Dioic Tohumu Eterik Yğının İzolsyonu: Urtic dioic L. tohumlrı bir botniste teşhis ettirildikten sonr bir kısmı referns mcıyl lbortuvrd sklndı (referns no: B-06), kln kısmı elektrikli değirmende öğütülüp dietil eter içerisine konuldu. Yrım st kdr çözünmeye bırkılıp rdındn filtre edildi. Filtrt, rotry evportör rcılığı ile vkum ltınd eterden yrıştırılrk eterik yğ ekstresi toplndı. Ekstre, sntrifüj cihzınd 4.000/dk devirde, 15 dkik süreyle çevrildikten sonr tüpün ltınd kln tortu tılıp üstte kln berrk kısım lındı ve çlışmd bu kısım kullnıldı. Eterik yğ verimi % 24 olrk hesplndı. Deney Hyvnlrı: Bu çlışmd, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fkültesi Deney Hyvnlrı Ünitesi nde, stndrt pelet yem (Vn Yem Fbriksı, Türkiye) ve çeşme suyu ile beslenen, Sprgue-Dwley ırkı, 150-200 g ğırlığınd, erkek sıçnlr kullnıldı. Sıçnlr, stndrt kfeslerde brındırılıp, yem ve su lımı serbest bırkıldı. Hyvnlrın bulunduğu od 22 ± 2 o C de, 12 st krnlık-12 st ışık ortmınd tutuldu. Çlışmy bşlmdn önce Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fkültesi Etik Kurulu ndn etik kurul onyı (17.01.2001 trih ve 2001/02-2 krr syılı) lınmıştır. Deney Prosedürü: Her birinde 10 r det sıçn bulunn ltı deney grubu oluşturuldu. Birinci grub (kontrol grubu) serum fizyolojik (0.2 ml, intrperitonel) uygulndı. Kln diğer gruplrın tümüne çlışmnın bşınd tek doz 0.9 mg/kg phlloidin (distile su içinde hzırlndı) periton içi (i.p.) yoll bir kez uygulndı ve çlışm süresince bir dh phlloidin uygulmsı ypılmdı. Çlışmd kullnıln diğer mddeler ise ltı gün boyunc, günde bir kez olck şekilde uygulndı. Phlloidin dozu Lornger ve Wdowinski nin çlışmlrın göre modifiye edilerek belirlendi (6, 7). II. grub (phlloidin grubu) ip yoll 0.2 ml distile su, III. Grub 40 mg/kg ks içi yoll (im) E vitmini (lf-tokoferol), IV. Grub 100 mg/kg ip yoll N- cetyl sistein (distile su içinde), V. Grub 400.000 U ip yoll penicillin-g (distile su içinde) ve VI. Grub 0.5 ml/kg ısırgn otu tohumu eterik yğı, ğız yoluyl (gstrik sond rcılığıyl) çlışm süresince her gün bir kez verildi. Isırgn otu tohumu eterik yğının dozu Türkdoğn ve rkdşlrının çlışmsın göre modifiye edilerek belirlendi (8). E Vn Tıp Dergisi, Cilt:12, Syı: 1, Ock/2005 17
Özbek ve rk. Tblo I: Çlışmnın dördüncü gününe it biyokimy sonuçlrı (ortlm ± SHO), n=10. AST ALP T. Bilirubin Gruplr (serum U/L) (serum U/L) (serum U/L) (mg/dl) Kontrol (SF) 30.42 ± 04.91 99.71 ± 6.39 234.71 ± 26.15 0.11 ± 0.019 Phlloidin 73.00 ± 14.96 97.50 ± 19.86 472.25 ± 41.43 0.13 ± 0.024 E vitmini 63.00 ± 05.11 82.33 ± 05.71 b 912.00 ± 89.28 0.13 ± 0.015 N-setil sistein 34.00 ± 03.24 b 45.20 ± 04.25 c 549.80 ± 38.56 0.06 ± 0.005 Penisilin-G 47.62 ± 07.11 63.75 ± 09.48 c 369.12 ± 32.75 0.16 ± 0.030 U. dioic 44.14 ± 04.11 59.14 ± 05.50 c 390.85 ± 47.24 d 0.21 ± 0.028 F değeri 3.671 3.516 21.945 4.103 p değeri 0.009 0.011 0.000 0.005 SHO: Stndrt ht ortlmsı.post-hoc Tukey s HSD ve Dunnett testi sonuçlrı: : p<0.05 (kontrol grubu ile krşılştırm). b: p<0.05 (phlloidin grubu ile krşılştırm). c: p<0.05 (E vitmini grubu ile krşılştırm). d: p<0.05 (N-setil sistein grubu ile krşılştırm). Tblo II: Çlışmnın yedinci gününe it biyokimy sonuçlrı (ortlm ± SHO), n=10. Gruplr AST ALP T. Bilirubin (serum U/L) (serum U/L) (serum U/L) (mg/dl) Kontrol (SF) 32.00 ± 03.05 128.66 ± 01.20 214.66 ± 54.11 0.04 ± 0.003 Phlloidin 45.66 ± 05.36 61.00 ± 06.80 566.00 ± 36.53 0.12 ± 0.023 E vitmini 48.00 ± 11.93 64.00 ± 16.09 501.75 ± 44.40 0.11 ± 0.017 N-setil sistein 31.00 ± 01.00 41.50 ± 01.50 514.75 ± 52.81 0.09 ± 0.010 Penisilin-G 53.50 ± 04.90 71.25 ± 06.34 673.00 ± 32.23 0.11 ± 0.020 U. dioic 32.66 ± 06.69 43.33 ± 08.87 469.66 ± 45.10 0.11 ± 0.027 F değeri 2.162 12.375 9.143 2.299 p değeri 0.127 0.000 0.000 0.110 SHO: Stndrt ht ortlmsı. Post-hoc Dunnett testi sonucu: : p<0.05 (kontrol grubu ile krşılştırm). vitmini dozu Wyse ve rkdşlrının çlışmsın göre (9), N-cetyl cysteine dozu Olson ve rkdşlrının çlışmsın göre (10) ve Penisilin-G dozu ise Goldfrnk ve rkdşlrının çlışmsın göre (5) belirlendi. Çlışmnın dördüncü günü (sekiz st ç bırkıldıktn sonr) tüm hyvnlrdn nestezi ltınd kn örnekleri lındı. Dh sonr deney gruplrındki hyvnlrın yrısı skrifiye edilip mide, brsk, krciğer ve böbrekleri çıkrılrk % 10 luk tmponlu formlinle fikse edildi. Kln hyvnlr ise çlışmnın yedinci gününe kdr günlük tedvileri uygulndı. Sekiz st ç bırkıldıktn sonr çlışmnın yedinci günü tüm hyvnlrdn nestezi ltınd kn örneleri lındı. Dh sonr hyvnlrın hepsi skrifiye edilip mide, brsk, krciğer ve böbrekleri çıkrılrk % 10 luk tmponlu formlinle fikse edildi. Krciğer Fonksiyonlrının Ölçümü: Deney hyvnlrındn lınn kn örnekleri, ticri kitler (Roche) kullnılrk Roche Modulr Autonlyzer cihzınd lnin minotrnsferz (), sprtt minotrnsferz (AST), lklen fosftz (ALP) ve totl bilirubin seviyeleri yönünden değerlendirildi. Histoptolojik Arştırm: Hyvnlrdn lınn mide, brsk ve krciğer dokulrı % 10 luk formlinle fikse edilip, prfin bloklr gömüldü, 4 µm klınlığınd kesitler lınrk Hemtoksilen-Eosin le boyndı ve ışık mikroskopund incelendi. İsttistiksel Anliz: Elde edilen veriler ortlm ± stndrt ht ortlmsı (Ort±SHO) şeklinde ifde edildi. Çlışm gruplrının kendi içinde krşılştırılmsı (dördüncü gün ve yedinci gün değerleri) Student-t pired testiyle, gruplrın birbiri ile krşılştırılmsı ise tek yönlü vryns nlizi (ANOVA) ile ypıldı. Anlmlı bulunn gruplr rsınd çoklu krşılştırm (posthoc) testlerinden Tukey s HSD (Tukey s honestly significnt difference) testi, kontrol grubu ile diğer gruplrın krşılştırılmsınd ise Dunnett testi 18 Vn Tıp Dergisi, Cilt: 12, Syı: 1, Ock/2005
Phlloidin Toksisitesi 1200 1000 AST ALP 800 600 400 200 0 Kontrol Phlloidin E vit N-AS Penisillin-G U. dioic Grfik 1. Phlloidin uygulmsının 4. günündeki biyokimysl değerler. (N-AS: N-setil sistein). 800 600 AST ALP 400 200 0 Kontrol Phlloidin E vit N-AS Penisillin-G U. dioic Grfik 2. Phlloidin uygulmsının 7. günündeki biyokimysl değerler. (N-AS: N-setil sistein). kullnıldı. Olsılık değerinin 0.05 ten küçük olmsı (p<0.05) isttistiksel olrk nlmlı kbul edildi (11). Sonuçlr: Deney gruplrındn çlışmnın dördüncü ve yedinci günlerinde elde edilen biyokimy değerleri Tblo 1, Tblo 2, Grfik 1 ve Grfik 2 de verilmiştir. Gruplr kendi içinde krşılştırıldığınd (örneğin kontrol grubun it 4. gün ile 7. gün değerleri); serum ALP seviyesinin E vitmini, N-setil sistein ve penisilin-g gruplrınd nlmlı frklılık gösterdiği, diğer biyokimysl değişkenler çısındn gruplr rsınd isttistiksel yönden nlmlı bir frklılık olmdığı sptndı. Bun göre serum ALP seviyesi, E vitmini ve N-setil sistein gruplrınd dördüncü gün değerlerine göre yedinci günde nlmlı derecede zldığı, penisilin-g grubund ise yükseldiği tespit edildi. Çlışmnın dördüncü günü ölçülen biyokimy prmetreleri çlışm gruplrı rsınd incelendiğinde; serum değerinin phlloidin grubund serum fizyolojik kontrol grubun göre nlmlı seviyede yükseldiği, serum AST değerinin N-setil sistein grubund phlloidin grubu ve kontrol grubun göre nlmlı derecede düştüğü, serum ALP Vn Tıp Dergisi, Cilt:12, Syı: 1, Ock/2005 19
Özbek ve rk. değerinin phlloidin, E vitmini ve N-setil sistein gruplrınd kontrol grubun göre nlmlı derecede yükseldiği, serum totl bilirubin değerinin ise Urtic dioic grubund kontrol grubun göre nlmlı derecede yükseldiği sptndı. Çlışmnın yedinci günü ölçülen biyokimy prmetreleri çlışm gruplrı rsınd incelendiğinde ise; serum ve totl bilirubin değerleri yönünden gruplr rsınd nlmlı bir frklılık olmdığı, serum AST değerinin tüm çlışm gruplrınd kontrol grubun göre nlmlı derecede düştüğü, serum ALP değerinin ise yine tüm çlışm gruplrınd kontrol grubun göre nlmlı derecede yükseldiğ tespit edilmiştir. Histoptolojik Arştırm: Histoptolojik yönden mide, brsk ve krciğer kesitlerinde nlmlı bir değişiklik gözlenmemiş, nck mkroskopik incelemede mide ve brsklrın distndü olduğu tespit edilmiştir. Trtışm Çlışmnın dördüncü günü ypıln biyokimysl ölçümlerde serum seviyesinin ylnızc phlloidin grubund yüksek, diğer gruplrd ise kontrol grubundn frksız bulunmsı, prenterl yoll phlloidin uygulmsının heptotoksik etkiye neden olcğı yönündeki bilgiyi (4) destekler niteliktedir. Diğer tüm çlışm gruplrının serum değerleri kontrol grubun göre isttistiksel olrk frksız bulunmsın krşın E vitmini grubu serum değerinin phlloidin grubu serum değerine oldukç ykın olduğu d dikkti çekmektedir. Serum AST değeri yönünden N-setil sistein grubunun değerleri kontrol grubu ve phlloidin grubun göre nlmlı derecede düşük bulunmuştur. Kontrol gurubu ile phlloidin grubu rsınd serum AST değeri yönünden nlmlı bir frklılık olmmsındn dolyı bu durum dikkte lınmmıştır. Anck N-setil sistein grubundki hem dördüncü hem de yedinci güne it serum AST değeri düşüklüğü dikkt çekicidir ve bu durumun deney hyvnlrının bireysel frklılığındn mı yoks gerçekten N-setil sistein in serum AST değerini düşürmesinden mi ileri geldiği rştırılbilir. Nitekim ypıln litertür trmsınd bu konuy ilişkin bir bilgiye ulşılmmıştır. Çlışmnın dördüncü gününde serum ALP değerlerinin, özellikle E vitmini grubund olmk üzere diğer tüm gruplrd kontrol grubun göre nlmlı seviyede yüksek oluşu; phlloidin uygulmsının heptobiliyer ypıy zrr verdiği (12, 13), E vitmininin ise bu zrrı dh d potnsiylize ettiği yönünde değerlendirilmiştir. Serum totl bilirubin değeri Urtic dioic grubund kontrol ve N- setil sistein gruplrın göre nlmlı seviyede yüksek bulunmuş, fkt bu değerin hiberbilirubinemi sınırının çok ltınd olmsı nedeniyle (14) ptolojik bir bulgu olrk dikkte lınmmıştır. Çlışmnın dördüncü günü biyokimysl bulgulr içerisinde N- setil sistein grubun it serum, AST ve totl bilirubin değerlerinin diğer gruplrın hepsinden dh şğı seviyelerde olmsı yine dikkti çekmektedir. Çlışmnın yedinci günü ypıln biyokimysl ölçümlerde serum ve totl bilirubin değerlerinin nlmlı derecede frklılık göstermediği, bun krşılık serum AST ve ALP değerlerinin kontrol grubun göre nlmlı derecede frklılığ ship olduğu tespit edilmiştir. Serum AST değerleri yönünden çlışmnın dördüncü ve yedinci günü ypıln ölçümler birbirleri ile krşılştırıldığınd nlmlı frklılık olmyışı ve yedinci gün serum AST değerlerinin kontrol grubu değerlerinin ltınd oluşu nedeniyle burdki isttistiksel nlmlılığın kontrol grubu değerlerindeki yükseklikten ileri geldiği, kontrol grubundki bu yüksekliğin ise sıçnlrdki bireysel frklılıklrdn olbileceği düşünülmüştür (15, 16). Yedinci gün serum AST ve değerlerinin dördüncü gün değerlerine göre dh düşük olup kontrol grubuyl rlrınd nlmlı derecede bir frklılığın olmyışı, phlloidin in neden olduğu krciğer hsrının ğır dereceli bir hsr olmdığı, zehirlenmenin yedinci gününde biyokimysl prmeteler yönünden normle dönebilen hfif dereceli bir hsr olduğu şeklinde yorumlnmıştır. Krciğer hsrı yönünden histoptolojik bir bulguy rstlnmyışı d phlloidin e bğlı krciğer hsrının ışık mikroskobun ynsıyck derecede değil, nck ultrstrüktürel seviyede bir hsr olbileceğini destekler niteliktedir. Çlışmnın yedinci gününde serum ALP değerleri dikkte lındığınd, tüm çlışm gruplrının kontrol grubundn nlmlı seviyede yüksek değerlere ship olduğu, çlışmnın yedinci günü ile dördüncü günü değerlerinin kendi rlrınd krşılştırıldığınd; E vitmini grubu ile N-setil sistein gruplrı rsınd serum ALP değerlerinin nlmlı seviyede düştüğü, penisilin-g grubund ise nlmlı seviyede bir rtış olduğu sptnmıştır. Anck penisilin-g grubun it serum değerinin kontrol grubun göre nlmlı derecede bir frklılık göstermemesi, hsrın sdece sfr yollrın loklize olduğu yönünde değerlendirilmiştir. Serum ALP değerlerindeki frklılıklr; heptobiliyer ypıd phlloidin e bğlı olrk meydn gelen hsrın penisilin-g grubund rtrk, E vitmini ve N-setil sistein grubund zlrk, Urtic dioic grubund ise nlmlı bir değişiklik göstermeden devm ettiği şeklinde yorumlnmıştır. Sonuç olrk prenterl yoll verilen phlloidin in, sıçnlrd serum trnsminz düzeylerine ynsıyck seviyede hfif dereceli bir heptotoksisiteye neden olduğu; E vitmini, N-setil sistein, penisilin-g ve Urtic dioic tohumu eterik yğının bu hfif krciğer toksisitesinin orty çıkmsını 20 Vn Tıp Dergisi, Cilt: 12, Syı: 1, Ock/2005
Phlloidin Toksisitesi zehirlenmenin erken dönemlerinden itibren önleyebileceği sonucun vrılmıştır. Teşekkür 2000 TF055 no lu rştırmmız verdiği destekten dolyı Arştırm Fonu Bşknlığı n teşekkür ederiz. The Effects of Vitmin E, N-Acetyl Cystein, Penicillin-G nd Urtic dioic L. On The Phlloidin Toxicity Abstrct: Aim: In this study we imed to investigte the effects of vitmin E, N-cetyl cystein, penicillin-g nd etheric oil extrct of Urtic dioic L. fruits on the gstrointestinl system nd liver of the phlloidin dministered rts. Method: Mle Sprgue-Dwley rts were divided into six groups (n=10). All the groups (except group I) received single dose of phlloidin (0.9 mg/kg) t the begining of the study. Group I (control group) nd group II (phlloidin group) received isotonic sline solution (0.2 ml), group III vitmin E (40 mg/kg), group IV N-cetyl cystein (100 mg/kg), group V penicillin-g (400.000 U) nd group VI etheric oil extrct of Urtic dioic L. fruits (0.5 ml/kg) during the study. The blood nd tissue smples were collected from ll the study groups t the 4 th nd the 7 th dys of the study. The smples were exmined biochemiclly nd histopthologiclly. Results: There ws no histopthologicl findings. On the 4 th dy of the study, group II hd significntly higher levels of serum lnine minotrnsferse (), group IV hd significntly lower levels of serum sprtte minotrnsferse (AST), groups II, III nd IV hd significntly higher levels of serum lkline phosphtse (ALP) levels, while group VI hd significntly higher levels of serum totl bilirubin when compred to the control group. On the 7 th dy of the study no significnt difference were evident in the serum nd totl bilirubin levels. In ddition, serum AST levels were lower in ll groups while ALP levels were significntly higher when compred to the control group. Conclusion: The results of this study indicted tht prenterlly dministered phlloidin led to mild degree of heptotoxicity. It ws shown tht vitmin E, N-cetyl cystein, penicillin-g nd etheric oil extrct of Urtic dioic L. fruits my prevent the heptotoxicity in the erly stge of the phlloidin dministrtion. Key words: Phlloidin; Mycetism; Sprgue-Dwley rts, N-cetyl cystein, vitmin E, penicillin-g, Urtic dioic L seeds. Kynklr 1. Kylp SO: Rsyonel Tedvi Yönünden Tıbbi Frmkoloji. Dokuzuncu bskı, Ankr, Hcettepe- TAŞ Kitpçılık, 2000. 2. Dökmeci, İ: Toksikoloji (Akut Zehirlenmelerde Tnı ve Tedvi). İstnbul, Ftih Gençlik Mtbsı, 1988. 3. Kurtoğlu S: Zehirlenmeler (Teşhis ve Tedvi). Kyseri, Erciyes Üniversitesi Yyınlrı No: 30, 1992. 4. Vurl N: Toksikoloji. Ankr, Ankr Üniv Ecz Fk Yyınlrı No:73, 1996. 5. Goldfrnk LR, Flmenbum NE, Lewin NA, Weismn RS, Hwlnd M Ann, Hoffmn RS: Goldfrnk s Toxicologic Emergencies, sixth ed. In: Mushrooms: Toxic nd Hllusinogenic. Editet by: Goldfrnk LR. Printed in USA, 1998, pp: 1207-1220. 6. Lornger A, Brriult C, Yousef IM, Tuchweber B: Structurl nd functionl ltertions of heptocytes during trnsient phlloidin-induced cholestsis in the rt. Toxicol Appl Phrmcol 137(1): 100-111, 1996. 7. Wdowinski JM, Schwedes U, Fulstich H, Dncygier H, Leuschner U, Siede WH, Hubner K, Schoffling K, Usdel KH: Beneficil effect of somtosttin in phlloidin-intoxicted rts. Influence on survivl rte, biochemicl nd morphologicl dt, nd 3Hdemethylphlloin bsorption rte by the liver. Res Exp Med (Berl) 178(2): 155-163, 1981. 8. Türkdoğn MK, Özbek H, Yener Z, Tuncer İ, Uygn İ, Ceyln E: The role of Urtic dioic nd Nigell stiv in the prevention of Crbon tetrchlorideinduced heptotoxicity in rts. Phytotherpy Reserch 17: 942-946, 2003. 9. Wyse AT, Stefnello FM, Chirni F, Delwing D, Wnnmcher CM, Wjner M: Arginine dministrtion decreses cerebrl cortex cetylcholinesterse nd serum butyrylcholinesterse probbly by oxidtive stress induction. Neurochem Res 29(2): 385-389, 2004 10. Olson RD, McDonld JS, vnboxtel CJ, Boerth RC, Hrbison RD, Slonim AE, Freemn RW, Otes JA: Regultory role of glutthione nd soluble sulfhydryl groups in the toxicity of drimycin. J Phrmcol Exp Ther 215(2):450-454, 1980. 11. Sümbüloğlu K, Sümbüloğlu V: Biyoisttistik. Sekizinci bskı, Ankr, Htiboğlu Yyınevi, 1998. 12. Ishizki K, Kinbr S, Miyzw N, Tkeuchi Y, Hirbyshi N, Ksi H, Arki T: The biochemicl studies on phlloidin-induced cholestsis in rts. Toxicol Lett 90: 29-34, 1997. 13. Murry RK, Grnner DK, Myes PA, Rodwell VW: Hrper s Biochemistry, 25 th ed. In: Enzymes: Generl properties. Edited by Rodwell VW, Kennelly PJ. Printed in USA, 2000, pp: 74-85. 14. Murry RK, Grnner DK, Myes PA, Rodwell VW: Hrper s Biochemistry, 25 th ed. In: Porphyrins nd bile pigments. Edited by Murry RK. Printed in USA 2000, pp: 359-373. 15. Bbu BH, Shylesh BS, Pdikkl J: Antioxidnt nd heptoprotective effect of Acnthus ilicifolius. Fitoterpi 72: 272-277, 2001. 16. Ro KS, Mishr SH: Antiheptotoxic ctivity of monomethyl fumrte isolted from Fumri indic. J Ethnophrmcol 60: 207-213, 1998. Vn Tıp Dergisi, Cilt:12, Syı: 1, Ock/2005 21