Diyalizör ve diyalizat: Membran geçirgenliği ve diyalizat kalitesi ne kadar önemli?

Benzer belgeler
Orta büyüklükteki moleküllerin uzaklaştırılmasının ve diyalizat kalitesinin klinik önemi

KONVEKTİF TEDAVİLERİN KARDİYOVASKÜLER KORUYUCU ETKİLERİ. Prof Dr Gültekin Süleymanlar Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi

Türkiye ve Amerika Birleşik Devletlerinde hemodiyalize giren hastaların ölüm oranlarının karşılaştırılması: Bir gözlemsel kohort çalışması

Hemofiltrasyon ve Hemodiyafiltrasyon Teknikleri - Tedavi Reçetelendirmesi. Dr. Emre Tutal Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Hemodiyaliz yerine Hemodiyafiltrasyon?

Diyaliz yeterliliğinde membran faktörü. Dr. Ramazan Çetinkaya Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Diyaliz tedavisinde ilk seçenek: Periton diyalizi. Neslihan SEYREK, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

Türkiye de ve Dünyada Diyaliz; Neler Değişiyor? Prof Dr Gültekin Süleymanlar Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD, Antalya

FX classix Daha iyi sağkalım için High-Flux diyaliz

Diyalizin bireyselleştirilmesi: Diyalizat ve membran seçimi. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Online Hemodiafiltrasyon. Dr. Hakan AKDAM

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

Ercan Ok. Cenk Demirci. Kıvanç Yüksel. Sıddig Momin Adam. Serkan Kubilay Koç. Sinan Erten. Ali Rıza Odabaş. Hüseyin Töz. Mehmet Özkahya.

Türkiye ve Dünyada Hemodiyalizin Geleceği. Prof Dr ALĠ BAġÇI Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi

İDRARI OLAN DİYALİZ HASTASINDA NELERE DİKKAT EDİLMELİDİR? Dr. İdris ŞAHİN İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD Nefroloji BD

Hangi Tip Diyalizör; Nasıl Seçelim? Dr. Ali Rıza Odabaş İstanbul Medeniyet Üniversitesi Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

HEMODİYALİZ DOZU Uygulamada Yaşanan Sorunlar

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİNDE HASTA SEÇİM KRİTERLERİNİN DEĞERLENDİRMESİ DR. GÜLTEKİN GENÇTOY

Periton Diyalizi Neden Yapılmalı?

Yeni FX CorDiax Diyaliz için tasarlandı. Kardiyak fonksiyonları korumak için geliştirildi.

Membran Seçimi. Dr. Ali Rıza Odabaş İstanbul Medeniyet Üniversitesi Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

HEMODİYAFİLTRASYON. Dr. Adem Sezen

1 Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji 2 FMC Türkiye 3 İzmir Katip Çelebi Üniversitesi

Dr. Kenan ATEŞ. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD / Nefroloji BD

Hemodiyaliz Yeterliliği Kavramı ve Ölçütleri. Prof. Dr. Nurhan Seyahi İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Prof. Dr. Ercan Ok Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2011 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU DR. NURHAN SEYAHİ

Dr. Evrim Kargın Çakıcı Dr. Sami Ulus Kadın Doğum Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları EAH

HEMODİYALİZ HASTALARINDA 25-OH-D VİTAMİNİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

Kronik Böbrek Hastalığında Rezidüel Renal Fonksiyonun Korunması. Dr.Erkin Serdaroğlu Dr.Behçet Uz Çocuk Hastanesi, 2014

HEMODİYALİZE GEÇ BAŞLAMAK GEREKLİDİR. Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2012 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU PROF. DR. NURHAN SEYAHİ

KBY de ESA TEDAVİSİ. Prof Dr. Serhan Tuğlular MÜTF Nefroloji Bilim Dalı. Türk Nefroloji Derneği Nefroloji KIŞ OKULU 2011

HEMODİYALİZ FİZYOLOJİK PRENSİPLERİ VE DİYALİZ YETERLİLİĞİ NEŞE KIRIÇİMLİ ÖZEL A MERKEZ DİYALİZ MERKEZİ /BURSA

Diyaliz hastalarında serebrovasküler olay:önleme ve tedavi. Nurol Arık

Hemodiyaliz mi? Dr. Mehmet Özkahya Ege Üniversitesi Nefroloji B.D

Bugün Neredeyiz? Dr. Yunus Erdem Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Ünitesi

Periton diyalizinde RRF korunması ve volüm-kan basıncı kontrolü dengesi. Ali İhsan Günal Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

Kronik Böbrek Hastalığında ve Diyalizde Lipit Düşürücü Ajanların Kullanımı

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

1. Hemadiyaliz sırasında en sık görülen komplikasyon aşağıdakilerden hangisidir? a. Ateş b. Hipotansiyon c. Hemoliz d. Tamponad e.

KURU AĞIRLIĞI NASIL SAPTAMALI?

Kronik Hipotansif Diyabetik Hemodiyaliz Hastalarında Midodrin Tedavisinin Etkinliği

Hipertansiyon yönetiminde yapılan hatalar Nurol Arık

Diyaliz Hastalarında Kan Basıncının Mortalite ile İlişkisi Doç. Dr. Gürsel YILDIZ Yeni Yüzyıl Üniversitesi Tıp Fakültesi

Optimum HD yeterliliği değerlendirmedeki engeller nelerdir?

Haftada 3 kez kronik hemodiyaliz Gerçekten yeterli mi? Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Dr. Mehmet Özkahya E.Ü.T.F Nefroloji B.D

Diyalizat içeriği: Standart mı olmalı? Bireyselleştirilmeli mi? Doç Dr Gülsüm Özkan Hatay Antakya Devlet Hastanesi Antalya, 2014

Sıklık ve süre: Daha fazla her zaman daha iyi mi?

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA SIVI KONTROLÜ

Diyaliz Sıklığını Azaltma ve Diyalizden Çıkarma Kararı Nasıl Verilmeli. Dr. Hüseyin ÇELİKER Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Doç Dr Garip ŞAHİN Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

PERİTON DİYALİZİNDE DİYALİZ YETERLİLİĞİNİN BELİRLEYİCİLERİ. Gülbahar KİRİKÇİ İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Periton Diyalizi Ünitesi

TND Ulusal Kayıt Bilgilerine Göre. USRDS, DOPPS Verileri ile Karşılaştırılması. Prof Dr Gültekin Süleymanlar TND Başkanı

DİYALİZE ERKEN BAŞLANMALI (?) Dr. Oktay OYMAK Erciyes Üniversiresi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER HASTALIK GELİŞME RİSKİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Ani Kardiyak Ölüm: Önleyebilir miyiz? Doç. Dr. Yakup Ekmekçi Özel Ankara Güven Hastanesi

JNC 8 göre Hipertansif Hastanın Tedavide Kan Basıncı Hedefi Ne Olmalı

Hemodiyalizde Yeni Teknolojiler. Türk Nefroloji Kongresi 22 Ekim 2015 Doç.Dr. Fatih Kırcelli

SDBY Aşamasında Diyabetik Hasta RRT SEÇİMİ ve HASTA YÖNETİMİ. Dr. Bülent Tokgöz Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi

Güncel ESA Uygulamaları

HİBRİT TEDAVİLER. Dr. Aykut SİFİL Dokuz Eylül Üniversitesi

Polikistik böbrek hastalığında, periton diyalizi bir tedavi seçeneği olabilir mi? 15 yıllık Tek Merkez Deneyimi

Hemodiyalizde su ve diyalizat. Dr. Ercan Ok Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

YOĞUN HEMODİYALİZ. Ercan Ok Ege Üniversitesi İzmir 23 Ekim 2015

DİYALİZ SIKLIĞI HANGİ HASTALARDA ARTIRILMALI? Dr. M. Ayşe BİLGİÇ Turgut Özal Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Türkiye'de yaşayan 345 Suriyeli Göçmenin Hemodiyaliz Deneyimi: Türk Hemodiyaliz Hastaları ile Karşılaştırılmalı Veri Tabanı Çalışması

Diyaliz Yeterliliği: Klinik mi, Ölçümler mi? Dr. Rüya Özelsancak Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

DİYABETİK DİYALİZ HASTALARINDA GLİSEMİK DALGALANMA

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA KORONER AKIM REZERVİ VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIK İLİŞKİSİ

PERİTON DİYALİZİNDE ALTERNATİF UYGULAMALAR. Prof. Dr. Aydın ÜNAL Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi

15. Ulusal Hipertansiyon ve Böbrek Hastalıkları Kongresi Nisan 2013, Antalya. Obezite: Gerçekten iyi bir gösterge mi? Dr.

Hemodiyaliz Membranları: Hangisini Niye Seçelim? Dr. Ali Rıza Odabaş Ankara Numune Eğitim Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

Diyalize Başlarken PERİTON DİYALİZİ. Dr. Bülent Tokgöz Erciyes Üniversitesi

HEMODİYALİZDE SIK KARŞILAŞILAN KOMPLİKASYONLAR ve YÖNETİMİ. Dr. Lale Sever

Galectin-3; Hemodiyaliz hastalarında kardiyovasküler mortalite belirlemesinde yeni bir biyomarker olabilirmi?

Diyabetik Nefropatili Hastada Diyalize Ne Zaman Başlanmalıdır. Dr. Harun Akar Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Aydın

HEMODİYALİZİN REÇETELENDİRİLMESİ. Dr. Abdullah UYANIK

HEMODİYALİZ HASTALARINDA KORONER ARTER KALSİFİKASYON PROGRESYONU VE OSTEOPROTEGERIN / RANKL

FOKAL SEGMENTAL GLOMERÜLOSKLEROZ (FSGS) VAKA SUNUMU ÖZGE ÖZEROĞLU

Diyabetik Nefropati Tanı ve Tedavide Güncelleme. Dr. Gültekin Süleymanlar Dr. Alper Sönmez

Böbrek Naklinde Bazal İmmunsupresyonda Kullanılan Ajanlar

HEMODİYALİZDE NİTELİKLİ VE MALİYET ETKİN BAKIMIN SUNUMUNDA HEMŞİRENİN ROLÜ

PERTANSİYON TANISI NASIL KONULMALIDIR? Dr. Mehmet Özkahya Ege Üniversitesi Nefroloji Bilim Dalı

TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

NEFROLOJİDE ANTİLİPEMİK TEDAVİ. Dr. Gülizar Şahin Haydarpaşa Numune Eğitim Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

Hemodiyaliz Reçetesinin Düzenlenmesi

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA REZİDÜEL RENAL FONKSİYON VE İNVAZİF OLMAYAN ATEROSKLEROZ BELİRTEÇLERİ İLİŞKİSİ

PERİTON DİYALİZİ YAPAN HASTALARDA İKODEXTRİN KULLANIMININ METABOLİK SENDROM VE DİĞER KARDİOVASKÜLER RİSK FAKTÖRLERİ İLE İLİŞKİSİ

Toksikolojide Hemodiyaliz, Hemoperfüzyon, Hemofiltrasyon. Dr. Evvah Karakılıç Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Tıp Kliniği

İleri Kronik Böbrek Hastalığında Protein Enerji Kaybı: Epidemiyoloji ve Tanı. Kübra Kaynar KTÜ Nefroloji BD

TRANSPLANTASYONDAN DİYALİZE DÖNEN HASTADA İMMÜNSÜPRESİF TEDAVİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi

HEMODİYALİZ HASTALARINDA BİSFENOL A DÜZEYLERİ

Kronik Böbrek Hastalığında Retinol Bağlayıcı Protein-4 Düzeyindeki Artış Endotel Disfonksiyonun Yeni Bir Göstergesi mi?

Transkript:

Diyalizör ve diyalizat: Membran geçirgenliği ve diyalizat kalitesi ne kadar önemli? Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nefroloji Bilim Dalı, İzmir 1

Diyaliz hastalarında yüksek kardiyovasküler mortalite ERA-EDTA verileri, 1994-2007 n=123407 Diyaliz hastası Diyaliz hastaları Risk > 10 kat Genel popülasyon de Jager et al. JAMA. 2009; 302(16): 1782-1789 Genel popülasyonda 49 yaşındaki kişinin yaşam beklentisi 33 yıl Diyalize başlayan 49 yaşındaki hastada yaşam beklentisi 7 yıl ABD, USRDS 2

Diyaliz hastalarında kardiyovasküler risk faktörleri Geleneksel risk faktörleri Değiştirilemeyenler Yaş Erkek cinsiyet Ailede KV hastalık öyküsü Diyabet Değiştirilebilenler Hipertansiyon Yüksek LDL kolesterol Sigara kullanımı Diyalizde ek risk faktörleri Hiperfosfatemi Beta-2 mikroglobulin Enflamasyon Anemi Hipervolemi 3

Orta moleküllü toksinler / proteine bağlanan toksinler ve klinik birliktelikleri Beta-2 mikroglobulin: Diyaliz amiloidozu; mortalite AGEs: Enflamasyon p-krezol: Mortalite, hastaneye yatış sıklığı Homosistein: Ateroskleroz Leptin: Malnütrisyon Eritropoez inhibitorleri: Anemi 4

Klirens (L/hafta) Renal replasman tedavilerinin üremik toksin klirensi 10 4 10 2 10 3 10 4 10 5 10 3 10 2 Böbrek nakli HDF 10 1 HD high flux 0 HD low flux 60 113 1355 11.818 66.000 Urea Createnine Vitamin B 12 β 2 -microglobulin Albumin Moleküler ağırlık (Dalton) 5

High-flux HD ile daha iyi hasta sağkalımı (gözlemsel çalışmalar) 253 HD hastası, tek merkez (Amerika), 1987-1991 HF ile mortalite riskinde %76 azalma Hornberger JC, J Am Soc Nephrol 1992 819 HD hastası,tek merkez (Japonya), 1968-1984 HF ile KTS riskinde %50, mortalitede %39 azalma HF ile daha düşük beta-2 MG düzeyleri 4055 HD hastası (USRDS), sentetik membran (çoğunlukla HF) & sellüloz membran Koda Y, Kidney Int 1997 Sentetik membranla mortalite riskinde %20 azalma Bloembergen WE, Am J Kidney Dis 1999 6

High-flux HD ile daha iyi hasta sağkalımı (gözlemsel çalışmalar) 14.000 HD hastası (USRDS), reuse ve diyaliz membran etkisi HF a göre sentetik LF ile mortalitede %24 risk artışı Port FK, Am J Kidney Dis 2001 4D çalışması (Almanya), 648 tip 2 diyabetik HD hastası, 4 yıl izlem HF a göre mortalite riskleri: LF-sellüloz 4.14, LFsemisentetik 2.24, LF-sentetik 1.59 Krane V, Am J Kidney Dis 2007 7

HEMO Çalışması (2002) 1846 prevalan HD hastası (Amerika) 1995-2001 yılları arasında 2x2 faktöriyel: Yüksek doz (spktv 1.65) & standart doz (spktv 1.25) HF & LF diyalizer Ortalama izlem 4.48 yıl Primer sonlanım: Tüm nedenli ölümler ANA SONUÇ: HF ile mortalite riskinde %8 azalma (RR: 0.92, %95 GA 0.81-1.05, p=0.23 Yüksek doz grubunda mortalite riskinde %4 azalma (RR:0.96, %95 GA 0.84-1.09, p=0.53) 8

HEMO Çalışması (2002) HF ile daha iyi beta-2 MG klirensi (HF kolunda 33.8 ml/dk, LF kolunda 3.4 ml/dk) Alt grup analizlerinde HD süresi >3.7 yılın üstünde olan hastalarda HF diyaliz ile mortalite riskinde %32 azalma (p<0.001) Eknoyan G, N Engl J Med 2002 9

Dünyada high flux kullanımı 10

2010 yılında high flux kullanımı 11

Kanıtlanmış klinik üstünlükler Daha iyi düşük molekül ağırlıklı toksin klirensi Daha iyi ORTA molekül ağırlıklı toksin klirensi Daha düşük beta-2 mikroglobulin düzeyi Daha iyi anemi tedavisi Daha iyi lipid profili Daha iyi sağkalım bildiren pek çok gözlemsel ve retrospektif çalışma Bloembergen WE, Am J Kidney Dis 1999 Hornberger JC, J Am Soc Nephrol 1992 Koda Y, Kidney Int 1997 Port FK, Am J Kidney Dis 2001 12 Krane V, Am J Kidney Dis 2007

HEMO eleştirileri Prevalan hastalar Diyalizer reuse kullanımı (beta-2 MG klirensi etkisi) Serum albumin <2.6 g/dl dışlama kriteri, kilo<100 kg dışlama kriteri Bazalde %60.2 HF kullanımı %63 afrika-amerikalı %44.6 diyabetik %80 KVH, %29 Kalp yetmezliği %94 hipertansiyon 13

MPO çalışması (2008) 647 diyalize yeni başlayan hasta (Avrupa) Başlangıçta serum alb <4 g/dl içleme kriteri, sonradan alb >4 g/dl olanlar ilave (%24) Minumum izlem süresi 3 yıl, 1998-2003 yıllarında HF ve LF gruplarına randomizasyon Primer sonlanım: Tüm nedenli ölümler ANA SONUÇ: HF kullanımı ile mortalite riskinde %24 azalma (RR: 0.76, %95 GA 0.56-1.04, p=0.09) HF ile daha az beta-2 MG birikimi (Delta beta-2 MG: HF kolunda 4.4 mg/l, LF kolunda 8.0 mg/l) 14

MPO çalışması (2008) Alt grup analizlerinde; Serum albumin < 4g/dl olanlarda HF kullanımı ile mortalite riskinde %39 azalma (RR=0.63, %95 GA 0.45-0.90, p=0.01) Diyabetik grupta HF kullanımı ile mortalite riskinde %38 azalma (RR=0.62, %95 GA 0.38-1.01, p=0.056) Locatelli F, J Am Soc Nephrol 2008 15

HEMO MPO Primer sonlanım Tüm nedenli ölüm Tüm nedenli ölüm Gruplar 2x2 (HF&LF; YD&SD) HF& LF Sayı 1846 647 İzlem süresi 3 yıl 3 yıl Yer Amerika Avrupa Hastalar Diyalizer Prevalan >2.6 g/dl albumin Reuse var Sentetik veya modifiye sellüloz İnsidan (başlangıçta alb<4 g/dl) Reuse yok Sentetik veya modifiye sellüloz Bazalde HF (%) 60.2-16

HEMO MPO Yaş (yıl) 57.6 59.8 Cinsiyet (%, K) 56.2 35.9 Irk %63 afrika-amerikalı Beyaz HD süresi 3.7 yıl 30 gün Diyabet (%) 44.6 24.2 KV hastalık (%) 80 (KKY %29) 26.9 Hipertansiyon (%) 94 85.3 AVF sıklığı (%) 34 80 Yıllık mortalite (%) 16.6 8.2 17

HF ve hasta sağkalımı Hemen tümü pozitif gözlemsel, retrospektif çalışmalar HEMO Çalışması nda minimal ve istatistiksel olarak anlamsız sağkalım avantajı MPO Çalışması nda daha belirgin, istatistiksel anlamlılık sınırında sağkalım avantajı HEMO da diyaliz süresi >3.7 yıl olanlarda bariz avantaj MPO da albümin <4 g/dl olanlarda ve ayrıca diyabetiklerde bariz avantaj 18

Ülkemizde HF ve LF kullanımı ile klinik sonuçlar 105 100 95 90 85 80 75 URR >0.65 hasta oranı (%) 100 84,5 %100 FMC HF Türkiye kullanımı TND Registry %25 HF kullanımı olan merkezler olan merkezler 14 12 10 8 6 4 2 0 Albumin <3.5 g/dl hasta oranı (%) 5,4 %100 FMC HF Türkiye kullanımı olan merkezler 11,7 %25 TND HF Registry kullanımı olan merkezler HF kullanımı ile daha yüksek üre temizlenme oranı ve daha az hipoalbüminemi 19

Ülkemizde HF ve LF kullanımı ile klinik sonuçlar 11,6 11,4 11,55 Hb (g/dl) 64 62 Epo kullanan hasta oranı (%) 62,7 11,2 60 11 10,97 58 57,2 10,8 56 10,6 FMC Türkiye %100 HF kullanımı olan merkezler TND Registry %25 HF kullanımı olan merkezler 54 FMC Türkiye %100 HF kullanımı olan merkezler TND Registry %25 HF kullanımı olan merkezler HF kullanımı ile daha yüksek hemoglobin düzeyi ve daha az Epo kullanan hasta oranı 20

DİYALİZAT KALİTESİ Standard Su Standard Diyalizat Ultrapür su Ultrapür diyalizat Steril diyalizat Bakteri limiti (CFU/ml) <100-200 <100-200 <0.1 <0.1 <10 6 Endotoksin limiti *(EU/ml) <0.25-2.0 <0.25 <0.03 <0.03 <0.03 * LAL yöntemi * Çift RO la üretilen yüksek dirençli su (>1-1.5 megohm veya siemens) 21

Standartlara ne kadar uyuluyor? 30 HD merkezi (Avrupa) Diyaliz öncesi ve 2. saatte Su örneklerin %17.8 de bakteri sayısı >200 CFU/ml Diyalizatta %11.7 de > 200 CFU/ml Suda endotoksin 0-95, diyalizatta 0-487 EU/ml Suyun %12.2 ve diyalizatta %27.5 endotoksin >5 U/ml Bambauer R ASAIO J 1994 22

Bakteri ürünleri Endotoksinler 1000 kd (backfiltrasyon) Peptidoglikanlar (bakteri duvar içeriği): aseptik peritonit epidemisi (icodextrine ile) Kısa bakteri DNA parçaları.inflamasyona katkı!, yüksek CRP ve IL-6 düzeyleri Aylık RO sonrası ve hat sonu bakteri ve endotoksin analizi Diyalizatın 6 ayda bir kontrolü (LAL, mantar kültür) Su deposu varsa depo çıkışı 23

Kan endotoksin düzeyi ve KBY 249 Evre 3-5 KBY hastaları, diyaliz ve kontroller HD hastalarında (n=120) ve 1 yıl izlem Kan endotoksin düzeyi (LAL) (HD hastalarında pre ve postdiyaliz) PWVk-f ve femoral vasküler kalsifikasyon (CT) ve HD grubunda EKO Çift revers osmos Hipotez: Diyaliz hastalarında diyaliz olmayanlara göre daha yüksek endotoksin düzeyi (en az %50 fark) McIntyre CW Clin JASN 2011 24

Kontrollere göre 6 kat daha yüksek düzey GFR azaldıkça kan düzeyi artıyor 25

Diyaliz olmayan grupta GFR ile endotoksin düzeyi arasında lineer bir ilişki yok 26

PWV ve vasküler kalsiikasyon ile ilişki yok, Çalışma sırasında HD başlayan evre 5 hastalarda kontrol endotoksin düzeyleri: 0.13 EU/ml den 0.34 EU/ml ye artış Diyalizde kan basıncı düşüşü ile endotoksin düzeyi arasında pozitif ilişki Volüm durumu ile (LAV ve BNP) ilişki yok, CRP ile pozitif ilişki Polisülfon membran kullananlarda diyaliz sırasında endotoksin düzeyi azalıyor HD grubunda UF ile postdiyaliz endotoksin düzeyi ilişkili 27

28

Sirküle endotoksin ve sağkalım 306 HD hastası (Davita) maksimum 42 ay izlem süresi Plasma endotoksin düzeyi (LAL), min 0.1 EU/ml Ortalama endotoksin seviyesi: 2.31 EU/ml (0.26-22.9) CRP ile pozitif korelasyon Yüksek endotoksin düzeyi hasta sağkalımı için RR: 1.83 (0.93-3.6) P=0.08 Feroze U, J Ren Nutr 2012 29

Ultrapür diyalizat & faydalı etkiler Standart diyalizata kıyasla ultrapür diyalizat ile daha düşük IL-6 ve CRP düzeyi rezidüel renal fonksiyonları koruma kuru ağırlık, serum albumin, IGF-1ve npcr da artış Schiffl H. NDT 2001 Ultrapür diyalizat ile, CRP ve beta-2 mikroglobulin düzeyinde azalma Hb düzeyinde artma Arizono K. Blood Purif 2004 Ultrapür diyalizat ile daha iyi lipid profili Trigliserid düşüşü, HDL artışı Schiffl H. Ther Apher Dial 2010 30

Whole Blood IL-1ß pg/ml Ultrapür diyalizat kullanımının sitokin üretimi üzerine etkisi (IL-1ß) Diyalizatta bakteriyel üreme (CFU/ml) 2 (0-25) 385 (130-1000) 0 (0-1) 160 140 p<0.05 o p<0.05 120 100 80 o o o o o o 60 o o 40 o 20 o o o 0 Diyaliz kalitesi: Ultra-pür Standart Ultra-pür Ultrapür diyalizat kullanımı ile IL-1 üretimi azalıyor (low-flux diyalizer) Re: G Lonnemann 31 et al., Blood Purif; Suppl. 2: 6-10 (1997)

IL- 6 pg/ml ß2-m mg/l ß2-m mg/l Ultrapür diyalizat kullanımının sitokin (IL-6) ve ß2-mikroglubulin sentezi üzerine etkisi 8 40 7 Standart diyalizat 36 Standart diyalizat 40 6 5 4 32 28 36 32 28 3 Ultrapür diyalizat 24 Ultrapür diyalizat 24 2 0 2 4 Diyaliz saatler 20 0 2 4 Diyaliz saatler 20 32

Karpal tünel sendromu oluşumu (%) Ultrapür diyalizat kullanımının karpal tünel sendromu gelişimi üzerine etkisi 75 50 Standart diyalizat n = 103 25 0 75 50 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Ultrapür diyalizat n = 84 25 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 J. Berland et 33 al., NDT, 10 (Suppl.10): 45-47 (1995)

Ultrapür diyalizat & Hasta sağkalımı 60 HD hastası (38 SD, 22 UD), 3 yıl gözlemsel çalışma Birincil sonlanım: Anjio ile desteklenen yeni kardiovasküler olay gelişimi Her iki grubun CRP düzeyleri arasında fark yok CRP düşük olanların %87 de UD kullanılmış! CRP yükseklerde daha fazla KVO gelişimi (UD faydalı?) Lederer SR. Nephron 2002 34

High-flux HD ve backtransport riski (?) Backdifüzyon (konsantrasyon gradiyentine göre diyalizattan kana geçiş) Konvektif fenomen: diyalizer sonunda ters ultrafiltrasyon veya backfiltrasyon-basınç gradiyentine bağlı KAH 200-300 ml/dl, diyalizat akımı 500 ml/dk, IDKA 2.5 kg durumunda low-flux HD ile backfiltrasyon yok, 1.5 L backfiltrasyon HF ile Diyalizatın mikrobiyolojik kontaminasyonu! Schiffl 2011 High-flux membranlar ile endotoksin absorbsiyonu Jaber 1998, Lonnemann 1992 35

Hemodiyaliz hastalarında membran geçirgenliği ve diyalizat kalitesinin kardiyovasküler sağkalım üzerine etkisi Asci G ve ark. J Am Soc Nephrol 2013 36

Prospektif, randomize ve kontrollü çalışma High-flux & low- flux membran kullanımı Ultrapür diyalizat & standard diyalizat 2x2 faktöriyel 704 prevalan HD hastası, 4 yıl izlem Primer sonlanım: Fatal ve nonfatal KV olay gelişimi 37

Örneklem büyüklüğü tahmini: Üç yıl izlem süresi, Yıllık primer sonlanım oranı %10 Kontrol grubunda 3 yıllık olaysız sağkalım %72.9; tedavi grubunda (HF) olaysız sağkalımda %15 lik artış öngörüsü (güç %90, iki-yönlü alfa riski %5) Gerekli örnek büyüklüğü: 704 hasta (%15-20 erken sonlanım oranı) 38

Bazal özellikler Ortalama yaş 58.6±14.2 yıl, %46 bayan, Diyabet ve KVH sıklığı %23 AVF oranı %82 SKB 125±16 mmhg, DKB 75±9 mmhg Anti-HT ilaç kullanımı %8 Bazal klinik, laboratuar ve ilaç kullanımı özellikleri gruplar arasında benzer 39

Diyaliz tedavisi HF LF UD SD n=352 n=352 n=352 n=352 Seans süresi (dk) 236 ± 4 236 ± 5 235 ± 5 236 ± 5 Kan akım hızı (ml/dk) 360 ± 32 359 ± 30 358 ± 31 361 ± 31 Diyalizer Diyalizat akım hızı Diyalizat kompozisyon Helixone high-flux (Fx60 and Fx80) ve sentetik lowflux (F7 HPS and F8 HPS) (FMC, Germany) Reuse yok 500 ml/dk Na 138 mmol/l, K 2.0 mmol/l, Ca 1.5 mmol/l Ultrapür diyalizat: polysulfone yapısında filtre (Diasafe, FMC Germany); her 3 ayda değişim; düzenli olarak bakteri ve endotoksin ölçümü (LAL assay; Coatest Endotoxin Chromogenix, Mölndal, Sweden) 40

Ortalama izlem süresi 35.2 ay (1-50 ay) Fatal ve non-fatal KV olay sıklığı 5.03 / 100 hasta yılı (n=104) Tüm nedenli ölüm sıklığı 8.32/ 100 hasta yılı (Yaş, DM, kalıcı kateter ve CRP mortalite ile ilişkili) 41

Primer sonlanım 42

β2 microglobulin (mg/l) Diyalizer gruplarında β 2 mikroglobulin 50 25 Baseline Final * * 0 HF LF Flux gruplarında *:p<0.001 and 0.007 HF ile β-2 mikroglobulin düzeylerinde azalma, LF grubunda artma 43

UD kolunda diyalizat endotoksin düzeyinde azalma (0.16±0.26 EU/ml den 0.01±0.01 EU/ml e düşüş (p<0.001); SD kolunda benzer düzeyler (0.14 ± 0.23 EU/ml ve 0.15 ± 0.22 EU/ml, p=0.87) UD (n=352) SD (n=352) p Eritropoietin dozu (IU/hft) 2213 ± 2006 2523 ± 2021 0.04 44

HF kullanımı ile birleşik KV olay riskinde %39 azalma (p=0.03). 45

UP diyalizat kullanımı ile birleşik KV olay riskinde %45 azalma (p=0.04). N=399 46

Diyabetik hastalar (n=160) HF LF p KV-olaysız sağkalım (%) 73.9 58.0 0.05 Tüm sağkalım (%) 60.5 41.6 0.02 KV sağkalım (%) 81.0 60.2 0.01 HF kullanımı ile birleşik KV olay riskinde %51 azalma (p=0.03) (Yaş, cinsiyet, KVH öyküsü ve HD süresi ile düzeltilmiş Coxregresyon analizi) Diyabetik hastalarda HF kullanımı ile daha iyi sağkalım 47

AVF olan hastalarda HF-UD kullanımı ile sağkalım en iyi 48

Çalışma öncesi HF ve LF kullanımı ile ilişki Çalışma öncesinde de LF kullanıp, çalışma süresince de LF kullananlarda en düşük sağkalım 49

High flux & low flux membran HF kullanımı ile daha iyi beta-2 MG klirensi AVF olan grupta HF kullanımı ile daha iyi hasta sağkalımı HF kullanımı ile diyabetik hastalarda daha iyi sağkalım Ultrapür & standard diyalizat Ultrapür diyalizat kullanımı ile Epo ihtiyacında azalma HD süresi 3 yıldan fazla olan hastalarda daha iyi hasta sağkalımı AVF olan hastalarda HF-UD kullanımı en iyi sağkalım 50

KDOQI 2006 ABD 2003 High-flux (öneri) CARI 2005 Avustralya 2005 - KDIGO - EBPG 2002 Avrupa 2007 Uzun dönem komplikasyonları önlemek için high-flux Renal Association İngiltere 2009 da Yüksek riskli gruplarda high-flux (MPO 2008) 2009 High-flux (öneri) 51

Meta-analiz 2012 1948-2011, RKÇ, high-flux ve low-flux Çalışma No N RR (%95 GA) Tüm nedenli mortalite 10 2915 0.95 (0.87-1.04) Enfeksiyon ilişkili mortalite 3 2547 0.90 (0.71-1.14) KV mortalite 5 2612 0.83 (0.70-0.99) Prediyaliz beta-2 MG 6 2071-12.1 (-15.8- -8.5) Cochrane 2012

Ultrapür diyalizat- metaanaliz (kontrollü) Değişken Çalışma No Hasta no Değişim (%90 GA) P değeri CRP (mg/l) 9 414-4.38 (-7.47- -1.49 0.006 IL-6 (pg/ml) 9 278-11.61 (-17.74- -5.49) <0.001 OxLDL (U/L) 2 166-14.0 (-21.6- -6.83) <0.001 Albumin (g/dl) 4 176 0.25 (0.02-0.48) 0.03 Hemoglobin (g/dl) 5 206 0.13 (0.00-0.26) 0.05 Epo doz (U/hft) 5 206-1188 (-2371- -4) 0.05 Susantitaphong P. NDT 2013 53