Dr. Fatih Dede. Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği



Benzer belgeler
IgA NEFROPATİSİ. Dr. Sedat Üstündağ. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı, Edirne

LİTERATÜR GÜNCELLEMESİ KLİNİK NEFROLOJİ. Dr. İzzet Hakkı Arıkan Marmara Üniversitesi Nefroloji Bilim Dalı

STEROİDE DİRENÇLİ NEFROTİK SENDROM OLGULARINDA SİKLOSPORİN TEDAVİSİ: 12 AYLIK TAKİP

NEFROTİK SENDROM. INTERN DR. H.RUMEYSA DAĞ Eylül 2013

Membranöz Nefropati: Tanı ve Tedavide Son Gelişmeler. İzzet Hakkı Arıkan Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Dr Gülsüm Özkan. Nefroloji Bölümü

Bugün Neredeyiz? Dr. Yunus Erdem Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Ünitesi

IgA Nefropatisi ve Tedavisi. Doç. Dr. Emre Tutal Başkent Üniv. Nefroloji BD

Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Nefroloji Bilim Dalı

Hipertansiyon ve Böbrek Hastalıklarında Aldosteron Antagonistlerinin Kullanımı

Tedaviye Dirençli Nefrotik Sendrom. Dr. Kayser Çağlar

DÜŞÜK KREATİNİN KLİRENSLİ HASTA

Birinci Basamakta Böbrek Hasarının Değerlendirilmesi Proteinüri; Kimde, Nasıl Bakılmalı, Nasıl Değerlendirilmeli?

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ ÇOCUK NEFROLOJİ VE ROMATOLOJİ B.D. ÇOCUK NEFROLOJİ DERNEĞİ PATOLOJİ KURSU KASIM, 2016

Birinci Basamakta Böbrek Fonksiyon Bozukluğu Olan Hastanın Değerlendirilmesi ve Sevk. Dr. İhsan ERGÜN Ufuk Üniversitesi Tıp Fakültesi

Vakalar ile glomerulonefrit. Prof. Dr. Siren Sezer Başkent Üniversitesi Nefroloji BD

NEFRİTİK SENDROMLAR. Dr.LATİFE ERDOĞAN Ekim 2013

Diyabetik Nefropati Tedavisi SON GELİŞMELER. Dr. Bülent Tokgöz Erciyes Üniversitesi

Gebelikte yeni gelişen Proteinüri ve Böbrek fonksiyon bozukluğu

Polikistik Böbrek Hastalığında Yeni Tedavi Yaklaşımları

Primer Glomerüler Hastalıkların Tedavisinde Rituksimab Kullanımı. Dr. Yaşar Çalışkan İstanbul Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

LUPUS PATOGENEZ VE TEDAVİSİNDE YENİLİKLER. Dr. Gülizar Şahin SB Haydarpaşa Numune Eğitim Araştırma Hastanesi Nefroloji

Diyabetik Nefropati Tedavisinde Gelecek 10 Yıl

Glomerülonefritlerde yeni tedavi yaklaşımları. Kayser Çağlar GATA Nefroloji Bilim Dalı

Birincil IgA Nefropatisinde C4d Varlığının ve Yoğunluğunun Böbrek Hasarlanma Derecesi ve Sağkalımı ile Birlikteliği

Diyabetik Nefropati Tanı ve Tedavide Güncelleme. Dr. Gültekin Süleymanlar Dr. Alper Sönmez

24 Ekim 2014/Antalya 1

Nefrotik Sendrom. Dr Salim Çalışkan İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi

RENAL ARTER DARLIĞI VE HİPERTANSİYON TEDAVİSİ Medikal tedavi daha iyi


Focal Segmental Glomerüloskleroz

Nekrotizan kresentik glomerülonefritler: Kanıta dayalı tedavi. Dr Savaş Öztürk Haseki EAH Nefroloji Kliniği

NEFROPATOLOJİ KURSU RENAL TRANSPLANTASYON PATOLOJİSİ OLGU SUNUMU

ERİŞKİN YAŞ GRUBUNDA NATİV BÖBREK BİYOPSİ SONUÇLARININ ANALİZİ 10 Yıllık Tek Merkez Deneyimi

GLOMERÜLONEFRİTTE TEDAVİNİN SONLANDIRILMASI. Dr Sim Kutlay

MEMBRANOPROLĐFERATĐF GLOMERÜLOPATĐLER

Su/Sıvı Tüketmeli? Dr. Rengin ELSÜRER AFŞARŞ

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Romatoloji Bilim Dalı Olgu Sunumu 9 Ağustos 2016 Salı

Lupus Nefriti İdame Tedavisi. Dr. Kübra KAYNAR

KRONİK BÖBREK HASARINDA PROGRESYON ENGELLENEBİLİR Mİ? Dr. Gülizar Şahin Haydarpaşa Numune Eğitim Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

Diyabetes Mellitus. Dr. İhsan ESEN Fırat Üniversitesi Hastanesi Çocuk Endokrinolojisi Bilim Dalı

TRANSPLANTASYONDA İNDÜKSİYON TEDAVİSİ. Dr Sevgi Şahin Özel Gaziosmanpaşa Hastanesi

ri ve Renal Korumada

BÖBREK YETMEZLİĞİ TANI VE TEDAVİ SEÇENEKLERİ DR MÜMTAZ YILMAZ EÜTF İÇ HASTALIKLARI NEFROLOJİ BİLİM DALI

RENOVASKÜLER HİPERTANSİYON ŞÜPHESİ OLAN HASTALARDA KLİNİK İPUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ DR. NİHAN TÖRER TEKKARIŞMAZ

Antihipertansif ilaçlar sabah alınmalı

MEMBRANÖZ NEFROPATİDE TEDAVİ. Dr Ülver Boztepe Derici Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi

Güncel Kılavuzlar Eşliğinde KBH Komplikasyonlarının Yönetimi. D Vitamini. Dr. Nur Canpolat İ.Ü Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Nefroloji Bilim Dalı

Membranöz Nefropatide Güncel Tanı ve Tedavi. Dr Savaş Öztürk Haseki EAH Nefroloji

Posttransplant proteinüride hasta yönetimi

Marjinal Canlı Donörlere Yaklaşım. Dr. Elif Arı Bakır Dr. Lütfi Kırdar Kartal EAH Nefroloji Kliniği

Prof. Dr. Tevfik Ecder İstanbul Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

NEFROLOJİDE RİTUKSİMAB KULLANIMI: OLGULAR Doç. Dr. Tolga YILDIRIM Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

HCV İNFEKSİYONU OLAN BÖBREK TRANSPLANTLI HASTALARDA DİREKT ETKİLİ ANTİVİRALLERİN ETKİNLİĞİ

Hızlı İlerleyici Glomerulonefritlerde Tedavi İlkeleri. Dr. Ali Rıza ODABA İstanbul, Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Nefroloji Kliniği

ENDOJEN POSTERİOR ÜVEİTLERDE MEDİKAL TEDAVİ YÖNTEMLERİ DR ŞENGÜL ÖZDEK

KRONİK AMR TEDAVİ EDİLMELİ Mİ? EVET DR. ÜLKEM ÇAKIR ACIBADEM ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ

İMMUNADSORBSİYON GEÇ BAŞLANGIÇLI ANTİKOR ARACILI REJEKSİYONDA ETKİNDİR

Renal Hücreli Karsinom ve Nefrolojik Yaklaşım

Minimal Değişiklik Hastalığı ve Fokal Segmental Glomerüloskleroz Patogenez ve Tedavi. Dr Dilek Torun Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi 19/5/2012

GEBELİK ve BÖBREK HASTALIKLARI

JNC 8; HiPERTANSİF HASTANIN AKILCI YÖNETİMİ

HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?

ÇOCUKLARDA BÖBREK TRANSPLANTASYONUNDA YİNELEYEN HASTALIKLAR. DR. Ahmet KESKİNOĞLU Ege üniversitesi Tıp Fakültesi Pediatrik Nefroloji

Membranoproliferatif Glomerülonefriti Taklit Eden Trombotik Mikroanjiopatili Bir Olgu

ANTİHİPERTANSİF İLACIMI NE ZAMAN ALMALIYIM? AKŞAM. Dr. Sedat Üstündağ Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nefroloji Bilim Dalı Öğretim Üyesi

Nefrotik Sendrom Tedavisinde Güncel Yaklaşımlar. Dr. Alev Yılmaz 2016

Kronik ürtikerde güncel tedaviler

NEFROTİK SENDROMLU ÇOCUKLARDA MDR 1 CEVABIN BELİRLENMESİNDE ROLÜ

FSGS Rekürrens Nasıl önleyelim? Nasıl tedavi edelim?

Özgün Araştırma/Original Investigation. Yaşar Çalışkan. Halil Yazıcı. Aydın Türkmen. doi: /tndt

Selçuk Yüksel. Pamukkale Üniversitesi Çocuk Nefroloji Bilim Dalı

Yakınması: Efor sonrası nefes darlığı, sabahları şiddetli olan ense ağrısı, yorgunluk

Hangi İlaç Renin Anjiyotensin Aldosteron Sistemini Daha İyi Bloke Eder?

ECULİZUMAB DOÇ. DR. NURHAN SEYAHİ. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Nereye Kadar & Nasıl Koruma? Dr. Mustafa ARICI

Riskli Hastalarda Renal Koruyucu Tedavi

Diyaliz hastalarında serebrovasküler olay:önleme ve tedavi. Nurol Arık


Kronik Böbrek Hastalığının Progresyonunun Önlenmesinde Yeni Yaklaşımlar. Dr. Rengin ELSÜRER AFŞAR

BÖBREK NAKİLLİ ÇOCUKLARDA GEÇ DÖNEM AKUT REJEKSİYONUN GREFT SAĞKALIMI ÜZERİNE ETKİLERİ. Başkent Üniversitesi Çocuk Nefroloji Dr.

TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

PROTEİNÜRİLİ HASTAYA YAKLAŞIM. Dr. Hasan KAYABAŞI VI. İstanbul Dahiliye Klinikleri Buluşması 18/11/2016

KBH - GEBELİK KBH. Dr. Hasan KAYABAŞI SBÜ Ümraniye SUAM Nefroloji Kliniği

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Çocuk Nefroloji Bilim Dalı Olgu Sunumu 23 Mayıs 2017 Perşembe

Jeneriklerin kritik dozları ve klinik etkileri

Yaşam kalitesini olumsuz etkileyen, Önlenebilen veya geciktirilebilen bir hastalıktır.

ADCK-4 Mutasyonu Saptanan Hastaların Klinik Özelliklerinin ve Koenzim Q10 Tedavisine Yanıtlarının Değerlendirilmesi

Diabetik Hastalarda Nondiabetik Glomerüler Böbrek Hastalığı

OXFORD SINIFLANDIRMA SİSTEMİ IŞIĞINDA İMMUNGLOBULİN A NEFROPATİSİ TANILI HASTALARIN KLİNİK VE PATOLOJİK ÖZELLİKLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

TRANSPLANTASYONDAN DİYALİZE DÖNEN HASTADA İMMÜNSÜPRESİF TEDAVİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

TND Böbrek Sağlığı Otobüsü

HİBRİT TEDAVİLER. Dr. Aykut SİFİL Dokuz Eylül Üniversitesi

PODOSİT HÜCRE MODELİNDE PROTEİNÜRİDE, SLİT DİYAFRAM PROTEİNLERİ GENLERİNİN EKSPRESYONU VE FARMAKOLOJİK MODÜLASYONU

Böbrekte AA Amiloidozis in Histopatolojik Bulguları ve Klinik Korelasyon

JNC 8 göre Hipertansif Hastanın Tedavide Kan Basıncı Hedefi Ne Olmalı

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ ÇOCUK NEFROLOJİ 9.ULUSAL ÇOCUK NEFROLOJİ KONGRESİ KASIM, 2016

İNDÜKSİYONDA YENİ ALTERNATİF ARAYIŞLARI. Doç. Dr. Kültigin TÜRKMEN Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi

HİPERTANSİYONUN GÜNCEL TEDAVİSİ. Prof Dr Sümeyye GÜLLÜLÜ Uludağ Üniversitesi Tıp Fak. Kardiyoloji AD Tabipler Odası

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA SODYUM ATILIMI, BÖBREK HASARI VE EKOKARDİYOGRAFİK PARAMETRELERİN İLİŞKİSİ

Transkript:

Dr. Fatih Dede Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

İlk kez 1968 yılında Berger ve Hinglais tarafından tarif edilmiştir. Primer glomerüler hastalıkların en sık nedenidir. 2-3 dekad 2/1 erkek Berger J, Hinglais N. J Urol Nephrol 74: 694-695, 1968

Proteinüri Hematüri Genetik altyapı IgAN Serum IgA Progresif IgAN IgA depolanması Mesengium Progresyona neden olan risk faktörleri

IgAN Kontrol Serum IgA IgA1, polimerik Anyonik Ag afinitesi düşük Serum IgA IgA1, monomerik Glikolize Azalmış glikolizasyon Mezengial IgA IgA1, polimerik Anyonik Ag afinitesi düşük Azalmış glikolizasyon Mukozal IgA IgA1-2, polimerik Glikolizasyon?

Ag Mukoza piga1 galaktosialasyon defekti Genetik Mukozal piga1 yanıt defekti piga1 üreten plazma hc artışı Serumda piga1 artışı Tonsiller B hc kökenli piga1 artışı 1q32, 22q12 17p13, 8p23 ACE DD gen polm. Megsin polim IgA sentezini kontrol eden T hc defektleri Th-2 T hc IL-4,5,6 IL-10 TGF-β piga1 depolanması IgA nın Ag e afinitesi azalmış CD 5,19 (+) B hc piga1 klirensi azalmış Kemik iliği CD89 Mezengial CD71 Karaciğer Mezangial hücrelerin proliferasyonu Ekstrasellüler matrix artışı RAAS PDGF IL-6 TNF-α TGF-β Ang-2 Aldos. Podositopati IL-6 TNF-α MBL C5b-9 Tübülointersitisyel hasar Glomerülosklerozis

Hipertansiyon (>140/90 mmhg) Proteinüri (>1 gr/gün) Serum kreatinin ve GFH Sigara Obezite Genetik-ACE DD Hiperlipidemi Hiperürisemi Renal prognoz Mezengial hipersellülarite Endokapiller hipersellülarite Segmental glomerüloskleroz İnterstisyel fibrozis/tübüler atrofi Kresent Kapiller loopta IK Working Group of the International IgA Nephropathy Network and the Renal Pathology Society, Cattran DC, Coppo R,. Kidney Int, 2009.

Renal prognoz ve kan basıncı.. HT (+) 10 yıl HT (-) 10 yıl %15 %3 >140/90 mmhg 20 yıl 20 yıl %41 %6 Diyaliz Ölüm Berthoux F. JASN, 2011.

Renal prognoz ve proteinüri.. Ptü (+) 10 yıl Ptü (-) 10 yıl %17 %3 >1 gr/gün 20 yıl 20 yıl %41 %10 Diyaliz Ölüm Berthoux F. JASN, 2011.

GFH normal <0.5-1gr/gün proteinüri İzole hematüri 6-12 aylık aralarla GFH kan basıncı proteinüri kontrolü İmmünsüpresif dışı tedaviler >1 gr/gün persistan proteinüri GFH azalma Histolojik bulgular Rapidly progresif seyir İmmünsüpresifler Şiddetli aktif hastalık (kresent) Nefrotik proteinüri Kombine immünsüpresif GFH tedavi kaybı Şiddetli histolojik bulgular (kronisite içermeyen)

Kime/hangi tedavi... Yavaş seyirli form Nonspesifik tedavi Hedef kan basıncı ACE inhibitörleri±arb Balık yağı Tonsillektomi Statinler??? Progresif hastalık İmmünsüpresifler Kortikosteroidler Cyc, AZA MMF, Csa Tonsillektomi Antikoagulan Plazmaferez Budesonid Diyet IVIG Sirolimus ACTH Leflunomid PPAR-Ƴ agonist Kalsitriol Mizoribin

ACE İNHİBİTÖRLERİ NEFROPATİ PROGRESYONUNU YAVAŞLATIR KOLLEJEN SENTEZ İNHİBİSYONU HEMODİNAMİK ETKİLER PROLİFERASYONU AZALTIR ACE İNHİBİTÖRLERİ MAKROFAJ İNHİBİSYONU APOPİTOZ İNHİBİSYONU NATRİÜREZ NOS İNHİBİSYONUNU ÖNLER PROTEİNÜRİYİ AZALTIR...

ACE-İ ve/veya ARB Dizayn N Takip İlaç Sonlanım Yanıt Cattarn DC. (1994) Gözlemsel 531 3-121 ay ACEI Fark yok Fark yok Russo (1999) Prospektif 8 12 hafta ACEI ACEI+ARB ARB Proteinüri ACEI+ARB ile daha iyi Woo (2000) Prospektif 41 3 ay ACEI ve/veya ARB ACEI/ARB yok Proteinüri Glomeruler selektivite Proteinüriyi azaltır Selektiviteyi etkiler Praga M. (2003) RCT 44 6 yıl Enalapril Primer: crx2 SDBY Sekonder:pro Proteinüride anlamlı azalma Kanno Y. (2005) Prospektif 49 3 yıl Trandolapril CCB Tİ fibrozis Histolojık yanıt- Li PK. (2006) RCT-çift kör 109 7 yıl Valsartan plasebo Primer: crx2 SDBY Sekonder:proteinüri Proteinüride anlamlı azalma Coppo R. (2007) (IgACE) RCT 66 3 yıl Benazapril Primer: >%30 cr Prognoz için bağımsız risk faktörü Woo (2008) RCT ACE gen polımorfizm 6 yıl Yüksek doz ARB narb/nacei/dace Proteinüri Yüksek doz ARB daha iyi Gen polımorfizmi renal sağkalımı etkiler Woo (2009) RCT 207 6 yıl Yüksek doz ARB narb/nacei/dace GFR koruma ve protenüri Yüksek doz ARB daha iyi Cheng J (2009) Meta-analiz 11 RCT 585 hasta ACEI ve ARB kullanımı renal fonksiyonu korumada ve proteinüriyi azaltmada etkilidir Cheng J (2012) Meta-analiz 6 RCT 109 hasta ACEI ve ARB kullanımı proteinüriyi azaltır. GFR etkisi net değil. Hiperkalemi sık bulgu değildir. İleri çalışmalar gereklidir. Tang (2012) Prospektif 25 12 ay Aliskiren+ Losartan Proteinüri (Bazal ARB kullanımına göre) Yanıt+

Cochrane Database-2011 56 randomize kontrollü çalışma 2838 erişkin+ çocuk destek tedavi rejimleri Tonsillektomi, balık yağı, antihipertansif ajanlar ve antikoagülan vs plasebo İmmünsüpresif olmayan tedaviler arasında en etkin tedavinin antihipertansif tedavi olduğu gösterilmiştir. Antihipertansif tedavide seçkin ajanlar ACE-İ ve/veya ARB lerdir.

KBH da (DM Ø) ACE-İ +ATII blokerleri kombinasyonunun proteinüriye etkisi, COOPERATE çalışması, Nakao, Lancet, 2003. Serum kreatinin değerinde 2 kat artış: Kombinasyonda % 11 diğer kollarda % 23

ONTARGET Diyaliz, Serum Kreatinin Değerinin İki Katına Çıkması ve Ölüm KVO açısından yüksek riskli DM li hastalar KV nedenlere bağlı ölüm, MI, inme, KY nedeniyle yatış 3 grupta benzer (Rm: % 16.5 Tm: % 16.7 Km: % 16.3) Renal sonlanım: Diyaliz, serum kreatinin değerinde 2 kat artış ve ölüm kombinasyon grubunda daha sık

6 RCT, 109 IgAN Proteinüri yanıtı ve GFR azalması değerlendirilmiş ACE-İ ve ARB / ACE-İ veya ARB ACEİ+ARB/ARB ACEİ+ARB/ARB ACEİ+ARB/ACEİ ACEİ+ARB/ACEİ Kombinasyon tedavisi, tekli rejimlere göre proteinüriyi azaltmada daha etkindir. Kombinasyon tedavisi, tekli rejimlerle kıyaslandığında, GFH üzerinde anlamlı etkisi yoktur. Kombinasyon tedavisi ve tekli rejimlerin yan etki profili (hiperk) benzerdir.

Biyopsi kanıtlı, >1 gr/gün proteinürisi olan 25 IgAN hastası 12 ay izlem Losartan (100 mg) + Aliskiren (300 mg) TA hedefi <130/80 mmhg %26.3 Plazma renin aktivitesinde belirgin azalma GFH korundu IL-6 ve TGF-β belirgin azalma 2 hastada alerjik reaksiyon, 6 hasta hiperk (%24)

>1gr/gün proteinüri varsa ACE-İ veya ARB kullanılmalıdır (1B) Proteinüri 0,5-1 gr/gün olduğu durumlarda ACE-İ veya ARB başlanabilir (2D) Hedef proteinüri <1gr/gün olana kadar ACE-İ veya ARB doz artımı yapılmalıdır (2C)

Tonsillektomi Dizayn N Takip Süresi ay Takip Böbrek fonksiyonlarına etkisi Masuda (1988) Prospektif 26 Postop Ptoteinüri yanıtı+ IgA-IK düzeyi? Lino (1993) Retrospektif 55 36 % 25.8 Cr<1,4 etkili? Tamura (1993) Prospektif?? 26 20 yıl SDBY gidiş Tekrarlayan hematüride? Barta (1996) Retrospektif 75 /35 (+) 12 yıl SDBY gidiş Yararlı? Rasche (1999) Retrospektif 41 4 yıl SDBY gidiş Yararsız Hotta (2002) Retrospektif 329 36 ay SDBY gidiş Yararsız Klinik yanıt yararı+ Xie (2003) Retrospektif 118 /45+ 15 yıl SDBY gidiş Yararlı Sato (2003) Akagi (2004) Retrospektif Pulse+ts pulse Retrospektif Vaka kontrol 70 SDBY gidiş cr<2 yararlı+ 71 / 41+ 10 yıl SDBY gidiş Yararlı Nishi (2004) Retrospektif 74/ 46 + 197 ay SDBY gidiş Yararlı Komatsu (2008) Prospektif, kontrollu 55 Pulse / Pulse+tx 54 ay Proteinüri-hematüri Kombine tedavide etkin Wang (NDT,2011) Meta-analiz Tonsillektomi ya da steroid tedavisi yanlız başına remisyon oranlarını etkilemiyor. Tonsilektomi+pulse/oral steroid tedavisi yüksek remisyon oranları sağlayabilir. Maeda (NDT,2012) Retrospektif 200/70 7 yıl Renal sağ kalım olumlu etki Tonsillektomi olan grupta klinik remisyon oranı yüksek, GFR azalma oranları düşük

Meta-analiz, 7 vaka-kontrol, retrospektif 858 hasta-534 tonsillektomi+ Tonsillektomi+pulse steroid / tonsillektomi+normal doz steroid / destek tedavi Klinik remisyon oranı ve SDBY gidiş Tonsillektomi olan grupta klinik remisyon oranı yüksek, SDBY gidiş daha düşük Sadece tonsillektomi olan grup ve destek tedavisi alan grup arasında göre fark yok Tonsillektomi ve pulse/normal steroid tedavisi klinik remisyon oranlarını artırır.

Biyopsi kanıtlı 200 IgAN hastası 70 hastada tonsillektomi 7 yıl izlem Klinik remisyon: İdrar anormalliklerinde düzelme+gfr>%30 azalma Tüm hastalar Steroid almayan grup Tonsillektomi olan grupta klinik remisyon oranı yüksek, GFR azalma oranları düşük 69 steroid alan hastalar çıkarıldığında da klinik remisyon oranları yüksek, GFR azalma düşük Tonsillektomi renal sağ kalıma katkı sağlamaktadır.

IgAN olgularında rutin tonsillektomi önerilmemektedir (2D) Kimlerde düşünülebilir: *Tekrarlayan bakteriyel tonsillit öyküsü olanlar *Gross hematüri atakları ile tonsillit arasında açık ilişki olanlar Tonsillektomi orta/ciddi renal fonksiyon bozukluğu olmayan hastalarda proteinüri veya hematüriyi azaltabilir.

Balık yağı Donadio JV. NEJM, 1994 Dizayn N Takip Doz Primer sonlanım Yanıt RCT 106 2 yıl 12 gr Serum cr>%50 + Donadio JV JASN, 1999 RCT 106 2 yıl +ACE-İ alanlarla yapılan çalışma Serum cr>%50 SDBY + Donadio JV JASN, 2001 RCT 73 2 yıl 3,7gr (yüksek doz) 1,8 gr (düşük doz) Serum cr>%50 SDBY Fark yok Alexopoulos E Hogg RJ Ferraro PM Ren Fal, 2004 CASN, 2006 NDT, 2009 RCT 28 4 yıl Very low dose RCT, çift kör 33-CS 32-O3FA 31-plsb RCT 30 6 ay 3gr +ACE-İ ACE-İ Serum cr>%50 + 2 yıl 4 gr GFR <% 60 O3FA proteinüri yanıtı düşük ancak renal sağkalımda fark yok Proteinüride azalma + Luı LL Clin Neph, 2012 Meta analiz 5-RCT Renal sağkalım üzerine etkilerini belirlemede çalışmalar yetersiz

P=0.397 P=0.18 Meta analiz 5-RCT Renal sağkalım üzerine etkilerini belirlemede çalışmalar yetersiz

6 aylık optimal destek tedavisine rağmen, >1gr/gün proteinüri varlığında (ortalama 3,3gr/gün) balık yağı kullanılmalıdır (2D)

Walker (1990) Dizayn N Takip Rejim Konkomitant tx RCT 52 2 yıl Dipiridamol Warfarin Primer sonlanım Yanıt Sitotoksik Proteinüri??? Lee (1997) RCT 21 3 yıl Dipiridamol Warfarin plasebo AntiHT tedavi + (ACEI yok) Proteinüri GFR Yanıt yok Thomas (2006) Taji Y (2006) Meta-analiz Meta-analiz 7 çalışma Üçlü tedavi (siklofosfamid+warfarin+aspirin) siklofosfamid tx toksistesi nedeniyle önerilmemektedir. Dipirdamol+warfarin etkili olabilir. Antiplatelet ajanlar proteinüri azaltma ve renal fonk. korumada etkilidir. Ancak çalışma dizaynları yetersizdir. Ishii (2007) Liu (2011) RCT 12 34 ay Heparin-- --warfarin Meta-analiz 6 çalışma Dipiridamol+ ACEI/ARB Fark yok Antitrombotik ajanlar proteinüriyi azaltmada etkilidir. Urokinaz proteinüri azaltma ve renal fonksiyonları korumada etkilidir. Yeni tx rejimi olabilir.

Antiplatelet tedavi kullanımı önerilmemektedir (2C)

Kortikosteroid tedavisi Dizayn N Tedavi Takip Primer Sonlanım Sonuç Lai (1986) RCT 37 Günlük, 4 ay boyunca 38 Proteinüri Yararlı Kobayashi (1988) Retrospektif 29 Günlük, 1-3 yıl boyunca 1-3 yıl C/S vs non Proteinüri Yararlı* (CrCl>70) Welch (1992) RCT-çift kör 20 Günlük, 3 ay boyunca Kobayashi (1996) Prospektif 46 Günlük, 18 ay boyunca 12 Proteinüri Yararsız 10 yıl Proteinüri Erken dönemde yararlı** Pozzi (1999) (PULSE TX) RCT 86 1g ıv 3 gün, idame VS destek 12 ay Cr >%50 Yararlı (yan etki düşük) Shoji (2000) RCT 21 Günlük, gün aşırı, 1 yıl boyunca 12 ay Proteinüri Yararlı*** Katafuchi (2003) RCT 47 20mg/gün 2 yıl Vs dipiradamol 20mg/gün 2 yıl Vs dipiradamol Proteinüri SDBY gidiş Proteinuri yararlı Samels (2004) (Cochrane) Meta-analiz 13 RCT 623 hasta C/S-plasebo veya allk.ajanlar faydalı gözükmektedir. C/S lehine üstünlük mevcut. Yeni çalışmlara ihtiyaç vardır Hogg (2006) RCT 33 60mg/gün-3 ay; 18 ay VS O3 vs plasebo 2 yıl Proteinüri SDBY gidiş Fark yok Koike (2008) (DÜŞÜK DOZ) Prospektif 48 0,4mg/kg/gün VS dipiramadol 2 yıl Proteinüri SDBY gidiş Düşük histolojık riskli hastalarda yararlı Manno (2010) RCT 97 6 ay C/S+ramipri VS ramipril 96 SDBY gidiş Yararlı Lv J (2012) Meta-analiz 9 RCT 536 hasta Cr N, >1gr/gün proteinüri Yüksek doz-kısa süre C/S düşük doz-uzun süreye göre daha iyi C/S alanlarda yan etkiler fazla, Daha çok çalışmaya ihityaç var

9 RCT, meta-analiz, 536 hasta >1gr/gün proteinüri+normal renal fonksiyonlu hastalar ±RAS blokajı±antitrombotik Steroid alan hastalar komposit renal sonlanım (crex2, GFH, SDBY) açısından ve proteinüriyi azaltmada etkilidir. Yüksek doz-kısa süreli (>30mg/gün veya pulse, 1 yıl) steroid tedavisi, renal korumada etkilidir (p=0,02). Düşük doz-uzun süreli steroid, renal korumada etkili değildir. Steroid tedavisi altında yan etki gelişme riski %55 daha yüksektir.

Evre 3,4,5 KBH, histolojik bulguları grade 3 (Haas), 22 IgAN hastası 6 ay süreyle, 2 haftada bir 500 mg IV pulse steroid + RAS blokajı

Dizayn N Tedavi Takip Sonuç Ballardie (1992) RCT 38 C/S 40mg/gün+ AZA VS tx yok Mıtsuki (2007) RCT 35 C/S 30m/gün+ siklofosfamid 50mg/gün VS Destek Oshıma (2008) RCT 18 C/S 40mg/gün+ siklofosfamid 100mg/gün Vs tx yok Bazzi (2009) RCT 23 C/S 1g/gün 3 gün+ siklofosfamid 0,5-1 gr 1-3-5 Vs tx yok Pozzi (2010) RCT 207 C/S 3 gün pulse+idame+aza Vs C/S pulse+idame Stangu (2011) RCT 22 C/S 0,6mg/gün+AZA VS C/S 0,6mg/gün 72 ay 5-y renal sağ kalım %72 60 ay 5-y renal sağ kalım %89 18 ay 16 hastada <%50 cr artışı 55 ay 8 hastada progresyon+ 15 hastada progresyon- 4,9 yıl 5-y sağ kalım tx:%88 kontrol:%89 58 ay Proteinuri yanıtı iki grupta varanlamlı GFR artması her iki grupta varist.anlamlılık yok İlaç Dizayn N Tedavi Primer sonlanım Sonuç Siklofosfamid McIntyre (2001) Prospektif 9 C/S+siklo Renal bx yanıtı cr Kresentrik formda yanıt+ Ballardie (2002) RCT 38 C/S+siklo---aza Vs kontrol SDBY gidiş Yüksek riskte faydalı Mitsuiki (2007) Retrospektif 35 C/S+siklo Vs kontrol SDBY gidiş Yüksek riskte faydalı

Biyopsi tanılı 122 IgAN, RCT GFH>30 ml/dk, proteinüri>1 gr/gün Steroid 0,6mg/kg/gün vs steroid+aza, 12 ay ACE-İ+Balık yağı her iki grup almış. Steroid---GFH stabil (p=ns) Steroid + AZA----GFR hafif artış (p=ns) Steroid ve Steroid + AZA grubunda proteinüride anlamlı azalma mevcut (p<0,001,p<0,001) Steroid ile parsiyel remisyonda olan hastalarda, Steroid+AZA ile tam remisyon sağlandı. Steroid dirençli vakalarda Steroid+AZA kullanılabilir.

ACEi/ARB tedavi başlanmış, kan basıncı hedeflerine ulaşılmış ve GFH>50ml/dk1.73m2 olan hastalarda 6 aylık kortikosteroid tedavisi uygulanabilir (2C) Pozzi Protokolü 1.,3.,5. aylarda 3 gün 1 gr IV MPZ Diğer günlerde 0.5 mg/kg/gün aşırı po PRD Toplam 6 ay Manno Protokolü 2 ay 0.8-1 mg/kg/gün po PRD Sonra her ay 0.2 mg/kg/gün azaltılarak Toplam 6 ay * Kortikosteroid tedavisi uygulanan hastalarda mutlaka kan basıncı kontrolü sağlanmalı ve antiproteinürik ek tedavi uygulanmalıdır. Lancet1999; 353:883 7, NDT 2009; 24:3694 3701.

Böbrek fonksiyonlarının hızla bozulduğu kresentik olgular dışında, kortikosteroidlerle siklofosfamid veya azatiyopürinin kombine kullanımı uygun olmayabilir (2D) Böbrek fonksiyonlarının hızla bozulduğu kresentik IgAN olguları dışında, GFH<30ml/dk olan olgularda immünsüpresif tedavi uygulanmamalıdır (2C)

İlaç Dizayn N Tedavi Primer sonlanım Sonuç MMF Maaes (2004) RCT MMF 2g/gün Vs plasebo Proteinüri SDBY gidiş Fark yok Tang (2005) RCT 40 MMF 1,5-2g/gün Vs destek Proteinüri SDBY gidiş Proteinüri Frisch (2005) RCT-çift kör 38 MMF 2g/gün Vs plasebo Proteinüri SDBY gidiş Yüksek risk grubunda etki yok Tan (2008) Meta-analiz 4-RCT 168 Orta-ileri hasta risk grubunda etkisi yok. Gaosi (2009) Meta-analiz MMF kullanımını destekleyici veri yok Siklosporin Lai (1987) RCT 19 5mg/kg/gün 12hft Vs plasebo Proteinüri Cr yüksekliği nedeniyle tx kesilmiş, proteinuride artış+ Chabova (2000) Prospektif 6 C/S+siklosporin Proteinüri Yanıt+ Leflunomide Liu (2010) RCT 40 C/S+Lef C/S+MMF Proteinüri Fark yok Leflunamid, yan etki açısından guvenli+

3 gün 15 mg/kg steroid + 0.8 mg/kg oral steroid 4 ay + 2000 mg/gün MMF 6 ay %87.5 6. ay 51. ay 6 ay sonunda ve 51 aylık uzun dönem takipte; Proteinürideki azalma korundu (p<0.01) Serum kreatinin üzerine uzun dönem olumlu etkisi saptanmadı (p=0.08)

IgAN olgularında, MMF kullanımını destekleyecek veri yoktur.

Diğer tedaviler İlaç <2010 Dizayn N Tedavi Primer sonlanım Sonuç Plazmaferez Mohan (2007) Retrospektif 16 16 14 HSN, 2 IgAN-ABHve/veya ağır proteinuri, hıstolojık olarak gr>3 6 gün içinde plazamaferez, ek tedavi yok Tedavi yanıtı+ Fujıgana (2007) Vaka raporu 5-y, erkek, hızlı ilerleyen kresentrik form C/S+mizoribine+ P/S (pulse tx yanıtı olmayaınca) 7. ay renal bx:kresent oluşumu yok Mizoribine Kawasakı (2004) Retrospektif 34 C/S+mizoribine+ warfarin Proteinüri Yanıt+ Retrsopektif 61 C/S +warfarin vs pulse vs C/S+warfarin+ mizoribine Proteinüri Histolojik yanıt Mizoribine grubunda daha etkili Kalsitriol Szeto (2008) Prospektif 10 Kalsitriol 0,5 2/hft-12 hafta Proteinüri Yanıt+ Infliximab Sakellarıo (2007) Vaka raporu 52-y, e, psoriatik artrit 4 yıl Inf monoterapi Her iki hastalık da kontrol altında Jacquet (2009) Vaka raporu 37-y,e, AS 2 yıl Inf Tanı anında IgAN yok, 2 yıl sonuda gelişiyor Inf koruyucu değil IVIG Rostoker (1994) Prospektif 15 9 ay TNF-düzeyleri takiplerde değişmiş. Hastalık progresyonu zaltılabilir? Rasche (2006) Prospektif 6 2g/kg/ay 6 doz Vs standart SDBY gidiş SDBY ortalama 3,2 yıl azalma+

İlaç Dizayn N Tedavi Primer sonlanım Sonuç Sulodexide Bang (2011) RCT-çift kör 77 Sulodexide 75mgr vs 150mgr Vs plasebo Proteinüri Başarısız Kalsitriol Lıu (2012) Prospektifrandomıze 50 Kalsitriol 0,5 2/hft-12 hafta vs tedavi yok (ACEI alan hastalar) Proteinüri Yanıt+ Tacrolimus Zhang (2012) Prospektif 14 (refrakter hasta) Tacro 0,05-0,1mg/kg/gun+ C/S Proteinüri Podosit hasarı? Yanıt + Podosit iskelet stabilizasyonu sağlıyor Sirolimus Cruzado (2012) RCT 23 Düşük doz sırolımus+enapril vs enapril Proteinüri Hematuri Renal bx Ptü etkisiz Tedavi güvenli GFH korundu Mez. prolif azalttı PPAR-γ Lai (2011) Hayvan deneyi PPAR-γ ve losartan etkisi Renal hasar markerları daha düşük Budesonide Smerud (2011) Prospektif 16 Budesonide 8mg/gün 6 ay Proteinüri Yanıt+ Araştırma gereklidir ACTH Bomback (2012) Prospektif 15/5 80u/hft sc ACTH 5 hasta resistan IgAN 2 hastada proteinuride>%50 azalma+ Başarısız

Biyopsi kanıtlı, 3 aydır ACE-İ alan 50 IgAN hastası RCT-plasebo kontrollü değil, RAS blokajı + Kalsitriol 0,5mcg (haftada 2 kez) 48 hafta+ras blokajı Vs RAS blokajı 24saatlik idrarda proteinüri üzerine etkisi P=0,02 %19 Kalsitriol proteinüriyi azaltmada etkilidir. GFH ve KB kontrolünde katkısı kesin değildir. Yan etki (hiperkalsemi, hipofosfatemi) profili açısından gruplar eşittir.

*Biyopsi kanıtlı refrakter (en az 2 farklı protokol İS tedavi almış) 14 IgAN hastası *6 ay takrolimus (0,05-0,1mgr/kg -6 ay) ve steroid (0,5mgr/kg-8 hafta) + RAS blokajı *3 hasta GFR>%30 çalışma dışı *9/11 remisyon (8 hasta tam, 1hasta parsiyel) *7 hasta ilk 1 ay içinde remisyon *Tedavi kesilince 4/9 relaps. Tedavinin etkinliği podosit doku kültürü ile izlendi. Tacrolimus refrakter IgAN hastalarda hızlı remisyonu sağlar. Remisyon neden olan olası mekanizma, podosit iskelet stabilizasyonuyla ilişkili olabilir. Ciddi yan etki yok.

Biyopsi kanıtlı 16 IgAN hastası 6 ay, 8mg/gün budesonide GFH azalma ve proteinüri yanıtı 14 hasta ACE-İ/ARB+ İmmünsüpresif tedavi yok Proteinüriyi azaltır. Scr azaltır. GFH (MDRD) artırır.

Pelin otu yağı içeren bitkisel karışım TNF-α ve bazı inflamatuar sitokinlerin üretimini baskılıyor. 10 biyopsi kanıtlı, renal fonk. N, nonnefrotik ptü olan hasta Tüm hastalara RAS blokajı yapılmış 6 ay, 1.8 gr/gün dozda takip 7/10 tam remisyon

IgAN oluşturulmuş Lewis rat 6 grup (5 er rat) Kontrol IgAN IgAN+tek teraflı nefrektomıze IgAn+rosiglitazon IgAN+losartan IgAN+rosiglitazon+losartan Renal histopatoloji inclemeleri, albüminüri, ve TGF-β, AngII-R1 ve ICAM-1 ekpresyonu degerlendirilmiş. Tekli tedavi rejimlerinde fark yok iken; Kombine tedavi grubunda TGF-β, AngII-R1 ve ICAM-1 ekspresyonun azaldığı tespit edilmiş

Primer komposit sonlanım: Hematüri, proteinüri, TA 23 yüksek riskli IgAN hastası RCT-çift kör GFR 30-60 ve/veya >1gr proteinuri 14 hasta-düşük doz sirolımus+enalaprıl+statin 9 hasta-enalapril+statin Düşük doz sirolimusun tedaviye eklenmesi güvenlidir. Renal fonksiyonları stabilize eder. GFH korundu. Proteinüri üzerine etkisiz. Mez. Proliferasyonu azaltır.

15 dirençli primer glomerülonefrit Prospektif 5 dirençli IgAN ACTH 80u/sc/haftada 2 kez/ 6 ay 2 hastada proteinüride >%50 azalma ve tedavi süresince <1gr/gün proteinüri ACTH dirençli glomerüler hastalıklarda ileri çalışmalarla değerlendirilmelidir.

Primer glomerülonefritli 24 hasta (5 hasta IgAN) Tek doz rituximab Prospektif 6 aylık takip (idrar protein, serum albümin, kreatinin) Tüm hastalar: Üriner protein atılımında azalma mevcut. IgAN li hastalar: Üriner protein atılımı, serum albümin, kreatinin ve idrar RBC sedimenti üzerine etkisiz.

Akut nefrotik sendrom + Minimal değişiklik hastalığı + Minimal değişiklik hastalığı tedavisi Podosit hasarı ve IgA depozitleri Membranöz glomerülonefrit + Mezengial proliferasyon ve IgA depozitleri + Vaka bazlı tedavi Öncelikle immünsüpresifler Subepitelyal IgG depozitleri Stoke MB, AJKD,1998. Westhoff TH, Clin Nephrol, 2006.

Akut böbrek hasarı ve makroskopik hematüri Renal biyopsi Vaskülit Kresentik GN Postenf GN ATN, tübüler eritrosit silendirleri IgAN Kresentik (>%50) IgAN Spesifik tedavi Destek tedavisi Steroid, siklofosfamid 2C 2D

Kanıt düzeyi düşük Vaka sayısı, dizaynları ve takip süreleri yetersiz Klinisyenin yaklaşımı 1A 1B 1C 1D 2A 2B 2C 2D NG Enf 1 2 3 4 2 FSGS 1 1 2 5 2 GBM 1 1 3 HSP 1 4 IGAN 1 1 7 4 6 Lupus 2 5 3 6 14 4 Düzey A B C D Kanıt düzeyi Yüksek Orta Düşük Çok düşük Düzey MNG 3 3 2 9 2 5 Minimal 1 4 7 2 NC 2 3 7 1 5 4 MPGN 1 1 T 4 15 14 1 8 36 45 25 1 Kuvvetle önerilen 2 Önerilen tavsiye edilen %20.2 %79.8 IgAN Düzey 1 Düzey 2 % 5.3 94.7