Böbrekte AA Amiloidozis in Histopatolojik Bulguları ve Klinik Korelasyon

Benzer belgeler
Nefropatolojide Sınıflandırmalar. Amiloidoz Sınıflandırması. Banu Sarsık Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi

KRONİK BÖBREK YETMEZLİĞİ HASTALARINDA KONİSİTE İNDEKS ÖLÇÜMLERİNİN LİPİD PROFİLİ İLE İLİŞKİSİ

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ ÇOCUK NEFROLOJİ VE ROMATOLOJİ B.D. ÇOCUK NEFROLOJİ DERNEĞİ PATOLOJİ KURSU KASIM, 2016

ERİŞKİN YAŞ GRUBUNDA NATİV BÖBREK BİYOPSİ SONUÇLARININ ANALİZİ 10 Yıllık Tek Merkez Deneyimi

SON DÖNEM BÖBREK YETMEZLİKLİ HASTALARDA VASKÜLER SERTLİK İLE VASKÜLER HİSTOMORFOMETRİK BULGULARIN KORELASYONU

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

NEFROPATOLOJİ KURSU RENAL TRANSPLANTASYON PATOLOJİSİ OLGU SUNUMU

Membranoproliferatif Glomerülonefriti Taklit Eden Trombotik Mikroanjiopatili Bir Olgu

Birincil IgA Nefropatisinde C4d Varlığının ve Yoğunluğunun Böbrek Hasarlanma Derecesi ve Sağkalımı ile Birlikteliği

Slayt semineri Tümöre bağlı nefrektomilerde eşlik eden renal parankim lezyonları

Orta Yaşlı Primer Hipertansif Hastalarda Hedef Organ Hasarını Belirleyen Cystatin C değil, Ürik Asittir

Hemodiyaliz Hastalarında Serum Visfatin Düzeyi İle Kardiyovasküler Hastalık Ve Serum Biyokimyasal Parametreleri Arasındaki İlişki

RENAL TRANSPLANTLI HASTALARDA RENAL RESİSTİF İNDEKS DÜZEYİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER

Maskeli Hipertansiyonda Anormal Tiyol Disülfid Dengesi

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Çocuk Nefroloji BD Olgu Sunumu 13 Mart 2018 Salı

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Pediatri, Ankara, Türkiye 2. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Pediatrik Endokrinoloji, Ankara, Türkiye 3

GLOMERULUS HASTALIKLARI

Vakalar ile glomerulonefrit. Prof. Dr. Siren Sezer Başkent Üniversitesi Nefroloji BD

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Romatoloji Bilim Dalı Olgu Sunumu 9 Ağustos 2016 Salı

STEROİDE DİRENÇLİ NEFROTİK SENDROM OLGULARINDA SİKLOSPORİN TEDAVİSİ: 12 AYLIK TAKİP

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA SODYUM ATILIMI, BÖBREK HASARI VE EKOKARDİYOGRAFİK PARAMETRELERİN İLİŞKİSİ

N. Beşbas 1, B. Gülhan 1,A. Düzova 1, Y. Bilginer 1, R. Topaloğlu 1,S. Özen 1, E. Korkmaz 2, F. Özaltın 1, 2

Türkiye KBH Prevalansı Araştırması 5

Türkiye Kronik Böbrek Hastalığı Prevalansı Araştırması Chronic REnal Disease In Turkey CREDIT

SİSTİNOZİS KAYIT SİSTEMİ VERİ ALANLARI (*) ile belirtilen alanların doldurulması zorunludur. Hasta Demografik Bilgileri

PERİTON DİYALİZİ YAPAN HASTALARDA İKODEXTRİN KULLANIMININ METABOLİK SENDROM VE DİĞER KARDİOVASKÜLER RİSK FAKTÖRLERİ İLE İLİŞKİSİ

KRONİK BÖBREK HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER RİSK FAKTÖRÜ OLARAK HEMATOLOJİK PARAMETRELERİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Hastalıklar Çalışma Grubu

FOKAL SEGMENTAL GLOMERÜLOSKLEROZ (FSGS) VAKA SUNUMU ÖZGE ÖZEROĞLU

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

BÖBREK NAKLİ SONRASI HİPERÜRİSEMİ GELİŞİMİ İLE İLİŞKİLİ RİSK FAKTÖRLERİNİN ARAŞTIRILMASI. Dr. Şahin EYÜPOĞLU

ÇOCUKLARDA KRONİK BÖBREK HASTALIĞI Küçük yaş grubunda doğumda başlayabilen Kronik böbrek yetersizliği Son evre böbrek yetmezliği gelişimine neden olan

Glomerül Zedelenmesi -İmmunolojik Mekanizmalar-

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

PRİMER GLOMERÜLONEFRİTLER: NE ZAMAN, KİME BİYOPSİ YAPALIM

Hipertansiyon ve Kronik Böbrek Hastalığı

Kronik Böbrek Hastalığında Retinol Bağlayıcı Protein-4 Düzeyindeki Artış Endotel Disfonksiyonun Yeni Bir Göstergesi mi?

Amiloidozis Patolojisi. Dr. Yıldırım Karslıoğlu GATA Patoloji Anabilim Dalı

İŞTAH HORMONU GHRELİNİN BÖBREK TRANSPLANTASYONU SONRASI VÜCUT KİTLE İNDEKSİ VE OKSİDATİF STRES ÜZERİNE ETKİLERİ

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi

TÜMÖR NEDENLİ NEFREKTOMİLERDE RENAL PARANKİM LEZYONLARI. - Olgu Sunumu -

Dr. Savaş Öztürk TND Glomeruler Hastalıklar Çalışma Grubu Sekreteri

Normoalbuminürik diyabetik nefropati. Prof.Dr.Murat YILMAZ Özel Çorlu REYAP hastanesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları

LENFOSİTİK VASKÜLİT PATERNİ LUPUS ERİTEMATOSUS İÇİN UYARICI MI?

HEMODİYALİZ HASTALARINDA KORONER ARTER KALSİFİKASYON PROGRESYONU VE OSTEOPROTEGERIN / RANKL

Birinci Basamakta Böbrek Fonksiyon Bozukluğu Olan Hastanın Değerlendirilmesi ve Sevk. Dr. İhsan ERGÜN Ufuk Üniversitesi Tıp Fakültesi

Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Nefroloji Bilim Dalı

TİP 2 DİYABETİK BİREYLERDE GLOMERULAR FİLTRASYON HIZI HESAPLAMADA KULLANILAN ÜÇ FARKLI YÖNTEMİN KARŞILAŞTIRILMASI

FİBRİNOJEN DEPO HASTALIĞI. Yrd.Doç.Dr. Güldal YILMAZ Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı Ankara

HCV İNFEKSİYONU OLAN BÖBREK TRANSPLANTLI HASTALARDA DİREKT ETKİLİ ANTİVİRALLERİN ETKİNLİĞİ

BÖBREK YETMEZLİĞİ TANI VE TEDAVİ SEÇENEKLERİ DR MÜMTAZ YILMAZ EÜTF İÇ HASTALIKLARI NEFROLOJİ BİLİM DALI

ZOR HASTA YAKLAŞIM GÜLDEN ÇELİK

Selçuk Yüksel. Pamukkale Üniversitesi Çocuk Nefroloji Bilim Dalı

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ ÇOCUK NEFROLOJİ 9.ULUSAL ÇOCUK NEFROLOJİ KONGRESİ KASIM, 2016

Sjögren sendromu (SS) lakrimal bezler ve tükrük bezleri başta olmak üzere, tüm ekzokrin bezlerin lenfositik infiltrasyonu ile karakterize, kronik,

RENOVASKÜLER HİPERTANSİYON ŞÜPHESİ OLAN HASTALARDA KLİNİK İPUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ DR. NİHAN TÖRER TEKKARIŞMAZ

HEMATÜRİLİ HASTAYA YAKLAŞIM İNT. DR. AHMET KURTULUŞ AİBÜ TIP FAKÜLTESİ

Böbrek Nakli Sonrası İmmünolojik Olmayan Komplikasyonlar:Tek Merkez Deneyimi

NADİR Mİ, YOKSA?! Doç. Dr.Hülya KAŞIKÇIOĞLU. Siyami Ersek Göğüs Kalp ve Damar Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi HAZİRAN 2010

Diyabetik Nefropati Tanı ve Tedavide Güncelleme. Dr. Gültekin Süleymanlar Dr. Alper Sönmez

DÜŞÜK KREATİNİN KLİRENSLİ HASTA

İnsülin Tedavisi ve Böbrek Hastalıkları. Dr Rahmi Yilmaz Hacettepe Üniversitesi Nefroloji Bilim Dalı

Çok Kesitli Bilgisayarlı Tomografik Koroner Anjiyografi Sonrası Uzun Dönem Kalıcı Böbrek Hasarı Sıklığı ve Sağkalım ile İlişkisi

Birinci Basamakta Böbrek Hasarının Değerlendirilmesi Proteinüri; Kimde, Nasıl Bakılmalı, Nasıl Değerlendirilmeli?

Gebelikte yeni gelişen Proteinüri ve Böbrek fonksiyon bozukluğu

VERİCİNİN TRANSPLANTASYONA HAZIRLANMASI. Dr. Numan GÖRGÜLÜ Özel İstanbul Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nefroloji Kliniği

GERİATRİK HEMODİYALİZ HASTALARINDA KOMORBİDİTE VE PERFORMANS SKORLAMALARININ PROGNOSTİK ÖNEMİ; TEK MERKEZ DENEYİMİ

KRONİK HEMODİYALİZ HASTALARINDA ENDOTEL PROGENİTÖR HÜCRELERİ, İNFLAMASYON VE ENDOTEL DİSFONKSİYONU

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Çocuk Servisi Olgu Sunumu. 27 Mayıs 2016 Cuma. Ar. Gör. Dr.

Su/Sıvı Tüketmeli? Dr. Rengin ELSÜRER AFŞARŞ

Diyabetes Mellitus. Dr. İhsan ESEN Fırat Üniversitesi Hastanesi Çocuk Endokrinolojisi Bilim Dalı

Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde İzlenen Olgularda Akut Böbrek Hasarı ve prifle Kriterlerinin Tanı ve Prognozdaki Önemi. Dr.

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Çocuk Nefroloji Bilim Dalı Olgu Sunumu 23 Mayıs 2017 Perşembe

Yaşam kalitesini olumsuz etkileyen, Önlenebilen veya geciktirilebilen bir hastalıktır.

ASSİT VE RENAL DİSFONKSİYON. Doç. Dr. Fatih Oğuz Önder

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA KORONER AKIM REZERVİ VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIK İLİŞKİSİ

SÜT ÇOCUKLARINDA UZUN SÜRELİ PERİTON DİYALİZİNİN SONUÇLARI

1. HAFTA PAZARTESİ SALI ÇARŞAMBA PERŞEMBE CUMA. Kuramsal Ders Diabetes mellitus: Tanı, sınıflama ve klinik bulgular Nilgün Başkal.

Nilgün Çakar, Z.Birsin Özçakar, Fatih Özaltın, Mustafa Koyun, Banu Çelikel Acar, Elif Bahat, Bora Gülhan, Emine Korkmaz, Ayşe Yurt, Songül Yılmaz,

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER HASTALIK GELİŞME RİSKİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

NEFROTİK SENDROMLU ÇOCUKLARDA MDR 1 CEVABIN BELİRLENMESİNDE ROLÜ

ÖDEM TEMEL BİLGİLER. Prof. Dr. Tekin AKPOLAT Liv Hospital-İSTANBUL İstinye Üniversitesi Tıp Fakültesi 20 Aralık

MENENJİTLİ OLGULARIN KLİNİK VE LABORATUAR ÖZELLİKLERİNİN RETROSPEKTİF OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ

Bugün Neredeyiz? Dr. Yunus Erdem Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Ünitesi

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Çocuk Servisi Olgu Sunumu 05 Temmuz 2017 Salı

Konu 10-11: Yaşlılığa Bağlı Üriner Sistem Değişiklikleri ve Yaşlılıkta Sık Görülen Üriner Sistem Hastalıkları

Polikistik böbrek hastalığında, periton diyalizi bir tedavi seçeneği olabilir mi? 15 yıllık Tek Merkez Deneyimi

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Çocuk Nefroloji BD Olgu Sunumu 24 Ekim 2017 Salı

OLGU SUNUMU. DOÇ. DR. VUSLAT KEÇİK BOŞNAK Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD.

TND Böbrek Sağlığı Otobüsü

Persistan ALT Yüksekliği ile Seyreden Kronik Hepatit B (KHB) Hastalarında Karaciğer Hasarının Öngörülmesinde HBV DNA Seviyesi Ne Kadar Önemli?

Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik AD, Bursa. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji AD, Bursa

Sürekli Ayaktan Periton Diyalizi yapan hastalarda periton zarı geçirgenliği ile yaşam kalitesi arasındaki ilişki

YAŞLILARDA BÖBREK SAĞLIĞI. Dr. Hasan KAYABAŞI Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi İstanbul

Marjinal Canlı Donörlere Yaklaşım. Dr. Elif Arı Bakır Dr. Lütfi Kırdar Kartal EAH Nefroloji Kliniği

PLASENTAL KAYNAKLI MEZENKİMAL KÖK HÜCRELERİNİN KRONİK BÖBREK YETMEZLİĞİNDE PROLİFERASYON VE APOPTOZ MEKANİZMALARINA ETKİSİ

Malnutrisyon ve İnflamasyonun. Hasta Ötiroid Sendromu Gelişimine imine Etkisi

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA REZİDÜEL RENAL FONKSİYON VE İNVAZİF OLMAYAN ATEROSKLEROZ BELİRTEÇLERİ İLİŞKİSİ

Türkiye'de yaşayan 345 Suriyeli Göçmenin Hemodiyaliz Deneyimi: Türk Hemodiyaliz Hastaları ile Karşılaştırılmalı Veri Tabanı Çalışması

Transkript:

Böbrekte AA Amiloidozis in Histopatolojik Bulguları ve Klinik Korelasyon Zeynep Kendi Çelebi 1, Saba Kiremitçi 2, Bengi Öztürk 3, Serkan Aktürk 1, Şiyar Erdoğmuş 1, Neval Duman 1, Kenan Ateş 1, Şehsuvar Ertürk 1, Gökhan Nergizoğlu 1, Sim Kutlay 1,Şule Şengül 1, Arzu Ensari 2, Kenan Keven 1 1 Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı 2 Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı 3 Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı

GİRİŞ Amiloidozis dünyada farklı etyoloji ve dağılım göstermektedir. AA amiloidozis, sistemik inflamatuar hastalıklara sekonder ortaya çıkmaktadır ve Ailevi Akdeniz Ateşi nin endemik olduğu bölgelerde daha sık izlenmektedir. TND 2013 raporlarına göre ülkemizde renal replasman tedavisi(hd+pd) başlanan hastaların %3,75 inde etyoloji amiloidozistir.

GİRİŞ Glomerüler hastalıklarda böbrek biyopsisi: Tanı ve tedavi Prognoz AA amiloidoziste böbrek biyopsisi Tanı Prognoz?

AMAÇ AA amiloidozisde böbrek biyopsisinin prognoz ile ilişkisi hakkında yapılmış çalışma bulunmamaktadır. 2010 yılında renal amiloidozis için histopatolojik bir sınıflama yapılması önerilmiş, ancak klinik parametreler çalışmaya dahil edilmediğinden prognoz ile ilişkisi gösterilememiştir(*). Bu çalışmanın amacı AA amiloidozisli hastalarda renal biyopsi özellikleri ile klinik bulgular arasındaki ilişkiyi göstermekti. Sen S, Sarsik B.Arch Pathol Lab Med. 2010 Apr;134(4):532-44.

METOT Retrospektif kohort çalışma 2005-2013 arası Renal biyopsi = AA Amiloidozis Biyopsi değerlendirmesi: Glomerüler amiloid birikim paterni Glomerüllerin tutulum yaygınlığı Vasküler amiloid birikimi İnflamasyon varlığı Kronik hasar bulguları

SONUÇ 38 hasta 19 E, 19 K Ortalama yaş: 52±14 yıl Ortalama Takip Süresi: 26±31 ay Amiloidozis etyolojisi FMF 17 hasta Kronik enfeksiyon 6 hasta Diğer 15 hasta

Biyokimyasal Parametreler Bazal kreatinin (mg/dl, ort±ss) 2,3 ± 2,1 Bazal albümin (g/dl, ort±ss) 2,49 ± 0,95 Bazal GFH (MDRD, ml/dk/1,73 m², ort±ss) 55 ± 46 Bazal Proteinüri (mg/gün) 8054 ± 8870 Takip sonu kreatinin (mg/dl, ort±ss) 4,1 ± 3,1 Takip sonu albümin (g/dl, ort±ss) 2,5 ± 1,0 Takip sonu GFH (MDRD, ml/dk/1,73 m², ort±ss) 36 ± 40 Takip sonu Proteinüri (mg/gün) 8452 ± 6931

Biyokimyasal Parametreler LDL kolesterol (ort±ss) 148 ± 55 Trigliserit (ort±ss) 207 ± 115 CRP (mg/dl, ort±ss) 37 ± 48 Ürik asit (mg/dl, ort±ss) 6,5 ± 2 Sedimantasyon (mm/sa, ort±ss) 75 ± 36 Ferritin (ng/ml, ort±ss ) 206 ± 191

Patolojik İnceleme Parametre Yok Var Yüzde (%) Glomerüler büyüme 17 19 %52 Glomerülde global tutulum 11 24 %68 Glomerüler obliterasyon 13 23 %63 Glomerülde vasküler kutupta amiloid birikimi 25 11 %30 Glomerülde mezangial birikim 2 34 %94 Glomerülde nodüler birikim 15 21 %58 Glomerüler bazal membranda amiloid birikimi 15 21 %58 Biyopside diffüz amiloid tutulumu 3 32 %91 İnterstisyel alanda amiloid birikimi 9 27 %75 Tübül bazal membranında amiloid birikimi 15 21 %58 Vasküler duvarda amiloid birikimi 38 0 %100 Peritübüler kapillerlerde amiloid birikimi 5 26 %83 İnterstisyel fibrozis(if) 8 28 %77 Tübüler atrofi(ta) 9 27 %75 İnterstisyel inflamasyon(ii) 8 28 %77

Biyopsi Özellikleri Glomerüler büyüme(n=19) Glomerül kapiller yumağının Bowman aralığını ortadan kaldıracak şekilde büyüme-genişleme göstermesi

Biyopsi Özellikleri Glomerülün segmental ya da global tutulumu Segmental: Bir glomerülün kısmen (%50 sinden azının) etkilenmesi Global: Bir glomerülün büyük kısmının (%50 den fazlası-tamamı) etkilenmesi

Segmental tutulum(n=11)

Global tutulum(n=24)

Biyopsi Özellikleri Amiloide bağlı glomerüler obliterasyon Kapiller lümenlerin tamamen kollabe olup glomerülün aselüler amiloid yumağı halini adığı durum

(n=23)

Biyopsi Özellikleri Glomerüllerin fokal ya da diffüz tutulumu Fokal: Biyopsideki glomerüllerin yarısından azında tutulum olması Diffüz: Biyopsideki glomerüllerin yarısından fazlasında tutulum olması

Diffüz tutulum(n=32)

Fokal tutulum(n=3)

Biyopsi Özellikleri Glomerüllerde nodüler tutulum(n=21)

Biyopsi Özellikleri Tübüler atrofi(n=27), İnterstisyel inflamasyon(n=28), İnterstisyel fibrozis(n=28)

SONUÇ Glomerüler Büyüme CRP (mg/dl) p Var (n = 19) 24 0,012 Yok (n = 17) 11 Tübüler Atrofi CRP (mg/dl) p Var (n = 26) 20 0,019 Yok (n = 9) 11 İnterstisyel Fibrozis CRP (mg/dl) p Var (n = 27) 19 0,054 Yok (n = 8) 11 İnterstisyel İnflamasyon CRP (mg/dl) p Var (n = 27) 19 0,223 Yok (n = 8) 14

SONUÇ Glomerüler Büyüme TA p İF p İİ p Var (n = 19) 17 0,05 18 0,013 18 0,013 Yok (n = 17) 9 9 9 Glomerüler Tutulum Paterni TA P İF p İİ p Global (n = 23) 21 0,007 22 0,002 22 0,002 Segmental (n = 11) 5 5 5 Glomerüler büyüme ve glomerülde global tutulum olması arasında korelasyon saptandı. p < 0,001 ; r = 0,738 Oblitere Glomerül TA P İF p İİ p Var (n= 22) 20 0,003 20 0,012 20 0,012 Yok (n= 13) 6 7 7

SONUÇ Hesaplanmış GFH(MDRD, ml/dk/1,73 m²) Var Yok p Glomerüler Büyüme 42 77 0,02 Global Tutulum 41 92 0,002 Oblitere Glomerül 52 70 0,283 Tübüler Atrofi 44 101 0,001 İnterstisyel Fibrozis 44 110 <0,001 İnterstisyel İnflamasyon 48 96 0,009

SONUÇ PROTEİNÜRİ(mg/gün) Var Yok p Glomerüler Büyüme 9990 6295 0,249 Global Tutulum 7930 5639 0,363 *Oblitere Glomerül 5487 9970 0,054 Nodüler Birikim 9241 4118 0,022 Tübüler Atrofi 6517 8665 0,415 İnterstisyel Fibrozis 7070 6998 0,979 İnterstisyel İnflamasyon 7259 6334 0,737 *Oblitere glomerül yüzdesi arttıkça proteinürinin azaldığı gözlendi (p=0,031; r=-0,361)

SONUÇ SDBY GELİŞİMİ: 18 hasta SDBY VAR SDBY YOK p Glomerüler Büyüme 12 7 0,017 Global Tutulum 15 9 0,003 Oblitere Glomerül 13 10 0,052 Tübüler Atrofi 16 11 0,02 İnterstisyel Fibrozis 16 12 0,044 İnterstisyel İnflamasyon 16 12 0,044

SONUÇ Çok Değişkenli Analiz hgfh: Tübüler atrofinin, glomerüler büyüme, glomerüllerin global tutulumu, CRP, İF ve İİ dan bağımsız olarak hgfh nın belirleyicisi olduğu saptandı (B=-20,573, p= 0,019). SDBY: Glomerüllerde global amiloid tutulumu olması, interstisyel inflamasyon, tübüler atrofi ve interstisyel fibrozisten bağımsız olarak SDBY gelişme riskini yaklaşık 18 kat arttırdığı görüldü (p= 0,01, OR=18,750, %95 CI= 2,021-173,942).

SONUÇ Tübüler atrofi olan olgularda, glomerüler büyüme ve glomerüllerde global tutulum arasında saptanan ilişki, amiloid birikimi sonucu glomerüllerde büyüme meydana geldiğini, sonrasında glomerülün global olarak etkilendiğini ve hasar ilerledikçe tübüler atrofi geliştiğini düşündürmektedir.

SONUÇ Bu çalışma, AA amiloidozisli vakalarda renal biyopsinin renal sonlanım noktaları hakkında bilgi sağladığını göstermektedir. Olgu sayısı arttırılarak, hastalığın daha erken evrelerinde yapılacak renal biyopsilerle, patolojik bulgular ve klinik özellikler arasındaki ilişki ortaya çıkarılabilecektir.