خطبة الحاجة النساء: ٤/۲(

Transkript

1

2 خطبة الحاجة ن س ت غ ف ر ه و ن ع وذ ب ا ل ل م ن ش ور ر أ ن ف س نا و م ن و ين ه ن س ت ع و ن ح م د ه إ ن ال ح م د ل ل س ي ئا ت أ ع م ال نا م ن ي ه د ه ا ل ل ف ل م ض ل ل ه و م ن ي ض ل ل ف ل ها د ي ل ه و أ ش ه د أ ن ل إ ل ه إ ل. ا ل ل و ح د ه ل ش ر يك ل ه و أ ش ه د أ ن م ح م د ا ع ب د ه و ر س ول ه ي ا ا ي ه ا ال ذ ين ا م ن وا ات ق وا الل ه ح ق ت ق ات ه و ل ا ت م وت ن ا ل ا و ا ن ت م م س ل م ون ۲۰۱ )سورة آل عمران: ۲۰۱/۳( ي ا ا ي ه ا الن اس ات ق وا ر ب ك م ال ذ ى خ ل ق ك م م ن ن ف س و اح د ة و خ ل ق م ن ه ا ز و ج ه ا و ب ث م ن ه م ا ر ج ال ا ك ث ير ا و ن س اء و ات ق وا الل ه ال ذ ى ت س اء ل ون ب ه و ال ا ر ح ام ا ن الل ه ك ان ع ل ي ك م ر ق يب ا ۱ )سورة النساء: ٤/۲( ي ا ا ي ه ا ال ذ ين ا م ن وا ات ق وا الل ه و ق ول وا ق و ل ا س د يد ا ۰۷ ي ص ل ح ل ك م ا ع م ال ك م و ي غ ف ر ل ك م ذ ن وب ك م و م ن ي ط ع الل ه و ر س ول ه ف ق د ف از ف و ز ا ع ظ يم ا ۰۷ )سورة الأحزاب: ۰۲-۰۰/۳۳( أ م ا ب ع د : ف إ ن أ ص د ق ال ح دي ث ك ت اب ا ل ل و خ ي ر ال ه د ي ه د ي م ح م د و ش ر ح د ث ة ب د ع ة و ك ل ب د ع ة ض ل ل ة و ك ل ض ل ل ة ف ي الن ار. و ك ل م ا ح د ث ات ه ا ل م ور م

3 HUTBETU L-HÂCE Hamd, -âlemlerin rabbi olan- Allâh a mahsustur. O na hamd eder, O ndan yardım ve mağfiret dileriz. Nefislerimizin şerrinden ve amellerimizin kötülüğünden O na sığınırız. O nun hidâyete erdirdiğini hiç kimse saptıramaz, saptırdığını ise hiç kimse hidâyete erdiremez. Şehâdet ederim ki, Allâh tan başka ibâdete lâyık hiçbir ilâh yoktur. Ve yine şehâdet ederim ki, Muhammed sallallâhu aleyhi ve sellem O nun kulu ve Rasûlü dür. Ey îmân edenler! Allâh tan korkulması gerektiği gibi korkun ve sizler ancak Müslümanlar olarak ölün! (Âli İmrân: 3/102) Ey insânlar! Sizi bir tek nefisten yaratan, ondan da eşini yaratan ve ikisinden birçok erkekler ve kadınlar üretip yayan Rabbinizden sakının. Adını kullanarak birbirinizden dilekte bulunduğunuz Allâh tan ve akrabalık haklarına riâyetsizlikten sakının! Şüphesiz Allâh sizin üzerinize gözetleyicidir. (Nisâ: 4/1) Ey îmân edenler! Allâh tan sakının ve sözün en doğru-sunu söyleyin ki Allâh, amellerinizi ıslah etsin ve günahları-nızı bağışlasın. Kim Allâh a ve Rasûlü ne itaat ederse büyük bir kurtuluşa ermiş olur. (Ahzab: 33/70-71) Bundan sonra: Muhakkak ki sözlerin en doğrusu Allâh ın kelâmı (Kur ân-ı Kerîm), yolların en hayırlısı ise Rasûlullâh sallallâhu aleyhi ve sellem in yoludur (Sünneti dir). İşlerin en kötüsü sonradan uydurulanlardır. Sonradan uydurulup dîne sokulan her şey bid ât, her bid ât dalâlet, her dalâlet ise ateştedir.

4 MUKADİME Sahîh/geçerli bir îmân, Allâh Azze ve Celle nin inanç esasları olarak bildirdiği tüm şeylere inanmakla ve gerektirdiklerini de yerine getirmekle gerçekleşir. Hiçbir kimse bunlara inanamadan ve gerektirdiklerini de yerine getirmeden Müslüman olamaz. İnanç esasları tamam olmadan ve onları bozacak olan şeyler de yok olmadan namaz ve oruç gibi İslâm ın şiarlarından olan ibâdetleri yerine getirmek yahut alkol ve kumar gibi herkesin bildiği haramlardan da sakınmak, kişiye fayda vermez. Zîrâ ibâdetler, sahîh bir îmân olmadan kabul edilmez. Îmânın temeli olan inanç esasları Allâh a, meleklerine, kitâblarına, rasûllerine, âhiret gününe ve kadere inanmak olarak altı tanedir. İnanca dair olan diğer şeyler, bu altı esasa râcidir/ döner. Bu inanç esaslarına topluca îmânın şartları denir. Îmân: Rasûlullâh sallallâhu aleyhi ve sellem in Allâh u Teâlâ dan getirdiklerini kalb ile kabul etmek, bunları dil ile söylemek ve gerektirdikleriyle amel etmektir. Şart kelimesi ise: Yok olması halinde hükmünde yok olacağı şeydir. Anlaşılacağı üzere, îmânın kabul olması şartlarının tamam olmasına bağlıdır. Şartlarından biri eksik olduğunda yahut şartları bozacak bir şey bulunduğunda ise îmân sahîh olmaz. Sâhibi Müslüman ismini alamaz Bizim bu kitâbımızdaki amacımız, sahîh bir îmânın teşekkülü için gerekli olan îmânın şartları olan altı esası, Kur ân dan ve Sünnet ten delîllerle kısaca açıklamaktır.

5 ÎMÂNIN ŞARTLARI Kulların mükellef oldukları en büyük ve önemli olan şey îmân olup, altı esas üzerine kurulmuştur. Bu esaslara îmânın şartları denir. Bun şartlar: Allâh a, meleklerine, kitâblarına, rasûllerine, âhiret gününe, hayrı ve şerriyle kadere inanmaktır. Nitekim Allâh Subhânehu ve Teâlâ, şöyle buyurmaktadır: ا م ن الر س ول ب م ا ا ن ز ل ا ل ي ه م ن ر ب ه و ال م ؤ م ن ون ك ل ا م ن ب الل و م ل ئ ك ت ه و ك ت ب ه و ر س ل ه ل ن ف ر ق ب ي ن ا ح د م ن ر س ل ه ٥٨٢ Rasûl, Rabbinden kendisine indirilene îmân etti, mü minler de (îmân ettiler). Her biri; Allâh a, meleklerine, kitâblarına ve rasûllerine îmân ettiler ve şöyle dediler: O nun rasûllerinden hiçbirini ayırt etmeyiz. (Bakara: 2/285) ل ي س ال ب ر ا ن ت و ل وا و ج وه ك م ق ب ل ال م ش ر ق و ال م غ ر ب و ل ك ن ال ب ر م ن ا م ن ب الل و ال ي و ا ل خ ر و ال م ل ئ ك ة و ال ك ت اب و الن ب ي ن ٧١١ İyilik, yüzlerinizi doğu ve batı taraflarına çevirmeniz değildir. Asıl iyilik, Allâh a, âhiret gününe, meleklere, kitâb ve nebîlere îmân eden kimselerin yaptığıdır. (Bakara: 2/177)

6 6 Abdullâh Saîd el-müderris ا ن ا ك ل ش ي ء خ ل ق ن اه ب ق د ر ٩٤ Gerçekten biz, her şeyi bir kader ile yarattık. (Kamer: 54/49) Ömer bin Hattâb radîyallâhu anh dan rivâyet edildiğine göre, Rasûlullâh sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: ع م ع ن ر ه : و س ل م ب ن الخ ط ا ب ع ل ي»ا ل يم ان أ ن ت ؤ م ن ب ا ل ل ا ل ل و ش ر ه» ا ل خ ر و ت ؤ م ن ب ال ق د ر خ ر ي ه ق ال : ق ال ض ي ا ل ل ع ن ه ر ر سو ل ا ل ل ص ل ى و م وال ي سل ه ور و ك ت ب ه ل ئ ك ت ه و م İman; Allâh a, meleklerine, kitâblarına, rasûllerine, âhiret gününe ve hayırlısıyla şerlisiyle kadere inanmandır. [(SAHİH HADİS:) Müslim (8); Tirmizî (2610) ] Bu şartlar, îmânın olmaza olmazlarıdır. Bu şartların tümüne îmân etmedikçe kişinin îmânı sahîh yani geçerli olmaz. Bunlardan birini dahi inkâr eden kimse îmân dairesinden çıkar kâfir olur. Allâh Azze ve Celle şöyle buyurmuştur: و م ن ي ك ف ر ب الل و م لئ ك ت ه و ك ت ب ه و ر س ل ه و ال ي و ا ل خ ر ف ق د ض ل ض ل ا ل ب عيداا ٧٣١ Kim Allâh ı, meleklerini, kitâblarını, rasûllerini ve âhiret gününü inkâr ederse, derin bir sapıklığa düşmüş olur. (Nisa: 4/136)

7 ALLÂH A ÎMÂN Allâh Subhânehu ve Teâlâ ya inanmak, îmânın şartlarının birincisi, en büyüğü ve hepsinin esasıdır. Allâh Subhânehu ve Teâlâ, şöyle buyurmaktadır: ا م ن الر س ول ب م ا ا ن ز ل ا ل ي ه م ن ر ب ه و ال م ؤ م ن ون ك ل ا م ن ب الل و م ل ئ ك ت ه و ك ت ب ه و ر س ل ه ل ن ف ر ق ب ي ن ا ح د م ن ر س ل ه ٥٨٢ Rasûl, Rabbinden kendisine indirilene îmân etti, mü minler de (îmân ettiler). Her biri; Allâh a, meleklerine, kitâblarına ve rasûllerine îmân ettiler ve şöyle dediler: O nun rasûllerinden hiçbirini ayırt etmeyiz. (Bakara: 2/285) Allâh a inanmak, îmânın temeli ve özü olup, asılların aslıdır. Diğer bütün inançlar ona tabidir ve bu asıldan kaynaklanır. Allâh Subhânehu ve Teâlâ ya îmân, O nun varlığına ve birliğine, kendisinden başka ibâdete layık ilâh olmadığına, isimlerinde ve sıfâtlarında eksiksiz ve mükemmel olduğuna îmân etmeyi içerir. Allâh Subhânehu ve Teâlâ, şöyle buyurmaktadır: ذل ك م الل ر ب ك م ل ا له ا ل ه و خ ال ق ك ل ش ي ء ف اع ب د وه و ه و ع لى ك ل ش ي ء و كيل ٧٠٥

8 8 Abdullâh Saîd el-müderris İşte Rabbiniz Allâh budur. O ndan başka ilâh yoktur. O, her şeyin yaratıcısıdır. Öyleyse yalnız O na ibâdet edin. Zira O, her şeye vekîldir. (Enâm: 6/102) Allâh Subhânehu ve Teâlâ ya îmân, tevhîdin üç türünde O na inanmayı ve gerekleriyle de amel etmeyi mecbur kılar. Bunlar: Rubûbiyyet, Ulûhiyyet, İsim ve Sıfât Tevhîdi dir. RUBÛBİYYET TEVHÎDİ: Rubûbiyyet, Allâh u Teâlâ nın Rabb ismine nispet edilen bir kelime olup, Rabb lık demektir. Rabb kelimesi lügatte: Mürebbi/ terbiye edici, malik/mülk ve iktidar sahibi, seyyid/efendi, müdebbir/ yönetici, vali/idareci, mun im/nimet verici, mütemmim/ tamamlayıcı, kayyim/yönetici gibi mânâlara gelir. Tevhîd: Birlemek, bir kılmak demektir. Rubûbiyyet tevhîdi ise: Allâh Subhânehu ve Teâlâ yı fiillerinde birlemektir. Rabbimiz Allâh Azze ve Celle şöyle buyurmaktadır: ا ل ح م د لل ر ب ال ع ال م ين ٥ Hamd, âlemlerin Rabbi olan Allâh a mahsustur. (Fatiha: 1/2) ر ب الس مو ات و ا ل ر ض و م ا ب ي ن ه م ا ال ع زيز ال غ ف ار ١١ Göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunanların Rabbi (olan Allâh) azîzu l-gaffârdır (üstündür, çok bağışlayıcıdır). (Sad: 38/66)

9 Îmânın Şartları 9 ر ب الس مو ات و ا ل ر ض و م ا ب ي ن ه م ا ف اع ب د ه و اص ط ب ر ل ع ب اد ت ه ه ل ت ع ل م ل ه س م ياا ١٢ (Allâh) Göklerin, yerin ve her ikisi arasındakilerin Rabbidir. Şu halde O na ibâdet et ve O na ibâdette kararlı ol. Hiç O nun adaşı (dengi ve benzeri) olan birini biliyor musun? (Meryem: 19/65) Rubûbiyyet tevhîdi, Allâh u Teâlâ nın yaratan, yaşatan, yöneten, idare eden, hüküm veren, işleri dengede tutan, rızık veren, dirilten, öldüren Olduğunu tasdik ve ikrar etmektir. Nitekim O, şöyle buyurmaktadır: ا ن ر ب ك م الل م م ال يخ خ ل ق الس مو ات و ا ل ر ض في س ت ة ا ي ا اس ت وى ع ل ى ال ع ر ش ي غ ش ي ال ي ل الن ه ار ي ط ل ب ه ح ثيث اا و الش م س و ال ق م ر و الن ج و م س خ ر ات ب ا م ر ه ا ل ل ه ال خ ل ق و ا ل م ر ت ب ار ك الل ر ب ال ع ال مين ٢٩ Şüphesiz ki Rabbiniz, gökleri ve yeri altı günde yaratan, sonra arş a istivâ eden, geceyi, durmadan kendisini kovalayan gündüze bürüyüp örten; güneşi, ayı ve yıldızları emrine boyun eğmiş durumda yaratan Allâh tır. İyi bilin ki, yaratmak da emretmek de O na

10 10 Abdullâh Saîd el-müderris mahsustur. Âlemlerin Rabbi Allâh ne yücedir! (Araf: 7/54) ق ل م ن ي ر ز ق ك م م ن الس م اء و ا ل ر ض ا م ن ي م ل ك الس م ع و ا ل ب ص ار و م ن ي خ ر ج ال ح ي م ن ال م ي ت و ي خ ر ج ال م ي ت م ن ال ح ي و م ن ي د ب ر ا ل م ر ف س ي ق ول ون الل ف ق ل ا ف ل ت ت ق ون ٣٧ De ki: Kimdir sizi gökten ve yerden rızıklandıran? Kimdir kulaklarınızı ve gözlerinizi yaratan? Kimdir ölüden diriyi, diriden ölüyü çıkaran. Kimdir bütün işleri çekip çeviren, kâinatı yöneten. Allâh! diyecekler. De ki: O hâlde, Allâh a karşı gelmekten sakınmayacak mısınız? (Yunus: 10/31) ا ن ال ح ك م ا ل لل ا م ر ا ل ت ع ب د وا ا ل ا ي اه ٩٠ Hüküm vermek yalnızca Allâh a aittir. O, kendisinden başka hiçbir şeye ibâdet etmemenizi emretmiştir. (Yusuf: 12/40) Kâinatta Allâh Subhânehu ve Teâlâ nın dilediği şey olur, dilemediği şey olmaz. Semada/göklerde ve arzda/yerde olan her şey ve herkes O nun mahlûku/yarattığı kuludur. O nun izni olmadan hiçbir şey yapamazlar ve isteyemezler. Kâinatın tasarrufu O nun elindedir. O nun hükmü ve egemenliği altındadır. Nitekim O, şöyle buyurmaktadır:

11 Îmânın Şartları 11 ا ل م ت ع ل م ا ن الل ل ه م ل ك الس مو ات و ا ل ر ض ي ع ي ب م ن ي ش اء و ي غ ف ر ل م ن ي ش اء و الل ع لى ك ل ش ي ء ق دير ٩٠ Bilmez misin ki, göklerin ve yerin mülk-ü tasarrufu Allâh a aittir. O, dilediğine azâb eder, dilediğini de bağışlar. Allâh, her şeye hakkıyla gücü yetendir. (Mâide: 5/40) ULÛHİYYET TEVHÎDİ: Ulûhiyyet: İlahlık demektir. İbâdet edilerek itaat edilen ma bûd anlamındaki ilâh kelimesinden türemiştir. Tevhîd: Birlemek, bir kılmak demektir. Ulûhiyyet tevhîdi ise: Kulların kendi fiillerinde Allâh Subhânehu ve Teâlâ yı birlemeleridir. Yani ibadette Allâh u Teâlâ yı birlemektir. Bu sebeble bu tevhîde tevhîd-i ibâde/ibadet tevhîdi de denilir. İlâhımız Allâh Azze ve Celle şöyle buyurmaktadır: و م ا ا ر س ل ن ا م ن ق ب ل ك م ن ر س ول ا ل ن وح ي ا ل ي ه ا ن ه ل ا له ا ل ا ن ا ف اع ب د ون ٥٢ Senden önce hiçbir rasûl göndermedik ki ona: Şüphesiz, benden başka hiçbir ilâh yoktur. Öyleyse bana ibâdet edin diye vahyetmiş olmayalım. (Enbiya: 21/25) Ulûhiyyet tevhîdi, Allâh u Teâlâ nın hak ve gerçek ilâh oldu-

12 12 Abdullâh Saîd el-müderris ğuna, O ndan başka ibâdeti hak eden ilâh bulunmadığına ve O nun dışındaki tüm ilâhların batıl ve sahte olduğuna kesin olarak inanmaktır. Allâh Azze ve Celle şöyle buyurmaktadır: ذل ك ب ا ن الل ه و ال ح ق و ا ن م ا ي د ع ون م ن د ون ه ال ب اط ل و ا ن الل ه و ال ع ل ي ال ك بير ٣٠ Bu böyledir. Çünkü Allâh hakkın tâ kendisidir, onu bırakıp da taptıkları ise bâtıldır. Şüphesiz Allâh çok yücedir, çok büyüktür. (Lokman: 31/30) Ulûhiyyet tevhîdi, ibâdeti, inkıyâdı/boyun eğmeyi ve mutlak itaati sadece O na tahsis etmek; kim olursa olsun hiçbir kimseyi hiçbir şeyde O na ortak etmemektir. Namaz, oruç, zekât, hac, zebh/kurban, nezr/adak, dua, istiane/yardım isteme, istiâze/sığınma, tevekkül, havf/korku, reca/ümit, muhabbet/sevgi, inâbe/tevbe ve yöneliş, haşyet/saygı ve korku, tezellül/huzurunda kendini küçük görme ve hüküm istemek gibi görünen ve görünmeyen hiçbir ibâdeti O ndan başkasına yapmamaktır. Tüm ibâdet çeşitleriyle sevgi, korku ve ümitle sadece Allâh a ibâdet etmektir. Allâh Azze ve Celle şöyle buyurmaktadır: و اع ب د وا الل و ل ت ش ر ك وا ب ه ش ي اا ٣١ Allâh a (tevhîd üzere) ibâdet edin ve ona hiçbir şeyi şirk (ortak) koşmayın. (Nisâ: 4/36)

13 Îmânın Şartları 13 ق ل ا ن ص ل تي و ن س كي و م ح ي اخ و م م اتي لل ر ب ال ع ال مين ٧١٥ De ki: Şüphesiz benim namazım da, diğer ibâdetlerim de, yaşamam da, ölümüm de âlemlerin Rabbi Allâh içindir. (Enam: 6/162) Ulûhiyyet tevhîdi, İslâm Dini nin başlangıcı ve sonudur; zâhiri/dışı ve bâtınıdır/içidir. Nebîlerin/peygamberlerin ilk ve son çağrısıdır. Bu tevhîdin teşekkülü için nebîler gönderilmiş, kitâblar indirilmiştir, cihâd kılıçları çekilmiştir. Bu tevhîde istendiği gibi îmân edenler mü min olarak isimlendirilmiştir. Bu tevhîde îmân etmeyenler veya eksiği olanlar kâfir olarak isimlendirilmiştir. Nitekim Allâh u Teâlâ, şöyle buyurmaktadır: و ل ق د ب ع ث ن ا في ك ل ا م ة ر س و ا ل ا ن اع ب د وا الل و اج ت ن ب وا الط اغ وت ف م ن ه م م ن ه د ى الل و م ن ه م م ن ح ق ت ع ل ي ه الض ل ل ة ف سير وا ف ي ا ل ر ض ف ان ظ ر وا ك ي ف ك ان ع اق ب ة ال م ك ي بين ٣١ Andolsun, biz her ümmete: Allâh a kulluk edin ve tâğûttan kaçının diye bir rasûl gönderdik. Böylelikle, onlardan kimine Allâh hidâyet verdi, onlardan kiminin üzerine sapıklık (hükmü) hak oldu. Artık, yeryüzünde dolaşın da (tevhîdi) yalanlayanların sonunun ne olduğunu görün. (Nahl: 16/36)

14 14 Abdullâh Saîd el-müderris İSİM VE SIFÂT TEVHÎDİ: İsim: Kur ân ve Sünnet te Allâh Subhânehu ve Teâlâ nın zatını ifâde etmek için kullanılan kelimedir. Sıfât: Kur ân ve Sünnet te Allâh Subhânehu ve Teâlâ nın vasıflarını ifâde etmek için kullanılan kelimedir. Tevhîd: Birlemek, bir kılmak demektir. İsim ve sıfât tevhîdi ise: En güzel isimlerin ve en kâmil sıfâtların Allâh Subhânehu ve Teâlâ ya ait olduğunu tasdik ederek, O nu, bu isim ve sıfâtlarında birlemek demektir. Allâh Azze ve Celle şöyle buyurmaktadır: و لل ا ل س م اء ال ح س نى ف اد ع وه ب ه ا و ذ ر وا ال يين ي ل ح د ون في ا س م ائ ه س ي ج ز و ن م ا ك ان وا ي ع م ل ون ٧٨٠ En güzel isimler Allâh ındır. O halde O na o güzel isimleriyle dua edin. O nun isimleri hakkında yanlış yola sapanları bırakın. Onlar yaptıklarının cezasına çarptırılacaklardır. (Araf: 7/180) ل ل يين ل ي ؤ م ن ون ب ا ل خ ر ة م ث ل الس و ء و لل ال م ث ل ا ل ع لى و ه و ال ع زيز ال ح كيم ١٠ Kötü sıfâtlar ahirete inanmayanlara aittir. Mesel-i A lâ/en yüce sıfâtlar ise Allâh ındır. O, Azîz (mutlak güç sahibidir) ve Hakîm dir (hüküm ve hikmet sahibidir). (Nahl: 16/60) O nun isim ve sıfâtları bütün kemâl sıfâtlara sâhib ve her tür-

15 Îmânın Şartları 15 lü noksan sıfâtlardan beridir. O, bu özelliğiyle bütün varlıklardan ayrılır ve eşsizdir. O nun zatı diğer zatlara benzemediği gibi sıfâtları da aynı şekilde başkalarının sıfâtlarına benzemez. Çünkü O nun eşi dengi ve benzeri olabilecek hiçbir varlık yoktur. O, yarattığı mahlûkata kıyâs edilemez. Allâh Tebâreke ve Teâlâ, şöyle buyurmaktadır: ل ي س ك م ث ل ه ش ي ء ٧٧ O nun benzeri hiçbir şey yoktur. (Şura: 42/11) و ل م ي ك ن ل ه ك ف واا ا ح د ٩ O nun hiçbir dengi yoktur. (İhlâs: 112/4) Allâh u Teâlâ nın, kendi zatı hakkında söyledikleri ve Rasûlü nün Âlemlerin Rabbi hakkında beyan ettikleri geldiği gibi kabul edilir ve haber verilen hiçbir sıfât inkâr edilmez. Allâh Subhânehu ve Teâlâ, şöyle buyurmaktadır: و م ن ي ع ص الل و ر س ول ه و ي ت ع د ح د ود ه ي د خ ل ه ن اراا خ ال داا فيه ا و ل ه ع ي اب م هين ٧٩ Kim Allâh a ve Rasûlüne isyân eder ve O nun koyduğu sınırları aşarsa, Allâh onu ebedî kalacağı cehennem ateşine sokar. Onun için alçaltıcı bir azâb vardır. (Nisa: 4/14)

16 16 Abdullâh Saîd el-müderris İsim ve sıfâtlar tevkifi/vahye dayalı olup, aklın hiçbir dâhili yoktur. Bu isim ve sıfâtların mânâları bilinmekle birlikte keyfiyetleri ve hakikatleri mahlûkat/yaratılmış olanlar için gaybtir/bilinmezdir. Allâh Subhânehu ve Teâlâ, şöyle buyurmaktadır: و ل ي حيط ون ب ه ع ل م اا ٧٧٠ Bilgice Allâh ı kavrayamaz (anlayamazlar). (Taha: 20/110) و ل ت ق ف م ا ل ي س ل ك ب ه ع ل م ا ن الس م ع و ال ب ص ر و ال ف ؤاد ك ل ا و لئ ك ك ان ع ن ه م س ؤ ا ل ٣١ Hakkında kesin bilgi sâhibi olmadığın şeyin peşine düşme. Çünkü kulak, göz ve kalb, bunların hepsi ondan sorumludur. (İsrâ: 17/36) Bu sebeble Allâh Azze ve Celle yi Kur ân ve Sünnet te geçen sıfâtlarıyla tanımak ve bu isim ve sıfâtları sınırlandırmamak esastır. Hepsine hiçbir tahrif/bozma ve çarpıtma, hiçbir tatil/işlevsiz kılma, hiçbir tekyif/keyfiyet izafe etme, hiçbir temsil/denk ve benzer tanıma olmaksızın îmân edilir. Allâh Azze ve Celle nin Kur ân ve Sünnet te bildirilen tüm isimlerine îmân etmek farzdır. O nun kendisinden başka ilâh bu- ا ل ح ي el-ahad olduğuna, daimi bir hayat sâhibi ا ل ح د lunmayan el-hayy olduğuna, kendisinden önce hiçbir şeyin var olmadığı ol- el-bâki ا ل با قي el-evvel olduğuna, hiç yok olmayacak ا ل و ل

17 Îmânın Şartları 17 ا لخ ر duğuna, kendisinden sonra hiçbir şeyin bulunmayacağı el-âhir olduğuna, hiç bir şeye ihtiyaç duymayan ا لص م د es-samed ا ل ق دوس uzak olduğuna, eksik ve noksanlardan el-kuddûs olduğuna, zatında, sıfâtlarında ve fiillerinde mükemmel olan es-selâm ا لس ل م olduğuna, tüm mahlûkatı kuşatan ا ل م ح يط el-muhit olduğuna, her şeyi hakkıyla gören ا ل ب ص ير el-basir olduğuna, her şeyi hakkıyla işiten ا لس م يع es-semî olduğuna, her şeyden haber- ا ل ع bilen el-habîr olduğuna, her şeyi hakikatiyle ا ل خ ب ير dar ل يم el-alîm olduğuna, dilediğini dilediği zaman yapmaya gücü bulunan el-kadîr olduğuna, her istediğini yapacak surette gâlib ا ل ق د ير ر با ر yaptırtan el-kâhir olduğuna, dilediğini zorla ا ل ق اه olan ا ل ج el-cebbâr olduğuna, gücünü her daim koruyan ve yok olmayan ا ل ق يوم el-kayyum olduğuna, kuvveti sonsuz, mağlup edilemeyen el-aziz olduğuna, kendisinden başka yaratıcı olmayan ا ل ع ز يز arasındaki- el-hâlık olduğuna, yerleri ve gökleri ve de ikisi ا ل خ ال ق يع yaratan leri misilsiz el-bedî olduğuna, mahlûkatın mutlak ا ل ب د hükümdarı ا ل م ل ك el-melik olduğuna, tek hükmetme yetkisine ا ل ع د ل sahibi el-hâkim olduğuna, mutlak adalet ا ل ح ك يم sâhib el-adl olduğuna, tesbih ve tenzih edilen, acizlik ve eksikliklerden uzak olan es-subbuh olduğuna, azamet ve ikram sahibi ا لسبوح و ا ل ك ر ا م olan Zu l-celâli ve l-ikrâm olduğuna, hamd ذ و ال ج ل ل edilmeyi hak eden ا ل ح م يد el-hamîd olduğuna, kullarına sevgi ve

18 18 Abdullâh Saîd el-müderris ن olan şefkat, merhamet, lütuf ve rahmet sahibi er- ا لر ح م Rahmân ve ا لر ح er-rahîm olduğuna, mahlûkatın ihtiyaç duy- ا لر از ق veren duğu şeyleri onlara bol ve geniş olarak يم er-rezzak ا لت وا ب eden olduğuna, kullarının tevbelerini kabul et-tevvâb olduğuna, yücelik ve azamette kendisine karşı çıkan azgın varlıkla- م eden rın bellerini kırıp güçlerini yok ت ك ب ر oldu- el-mutekebbir ا ل س اب gören ğuna, hesabı en çabuk يع ال ح oldu- Serihu l-hisâb س ر ğuna, zalimlerden ve tâğûtlardan intikam alan ذ و ا ل ن ت ق ام Zu l- ش د يد İntikam olduğuna, hak edenlere şiddetli şekilde azâb eden Şedidu l-ikâb olduğuna îmân etmek farz olduğu gibi ال ع قا ب Kur ân ve Sünnette geçen diğer isimlerine de îmân etmek farz olup, îmânın bir gereğidir. Allâh Subhânehu ve Teâlâ nın hayat, evvel, âhir, ilim, semi, basar, kudret ve kelâm gibi sıfâtlarına îmân etmek farz olduğu gibi, uluvv, istiva, nüzul, nefs, yed, vech, ayn, gazab ve rıza gibi keyfiyetsiz sıfâtlarına da îmân etmek farzdır. Nitekim her türlü eksiklikten münezzeh olan Rabbimiz Allâh Azze ve Celle, zikredilen bu sıfâtlarına dair şöyle buyurmaktadır: ا لل ل ا ل ه ا ل ه و ا ل ح ي ال ق ي و ٥٢٢ Allâh, (o Allâh dır ki) O ndan başka ilâh (ibâdet edilmeye hak eden) yoktur. O, Hayy dır (daim hayat sâhibidir), Kayyûm dur (zatıyla ve kemaliyle kaimdir). (Bakara: 2/255)

19 Îmânın Şartları 19 ه و ا ل و ل و ا ل خ ر و الظ اه ر و ال ب اط ن و ه و ب ك ل ش ي ء ع ليم ٣ O, Evvel ve Âhirdir. Zâhir ve Bâtın dır. O, her şeyi hakkıyla bilendir. (Hadîd: 57/3) ا ن الل ب ك ل ش ي ء ع ليم ٧٧٢ Muhakkak ki Allâh, her şeyi çok iyi bilendir. (Tevbe: 9/115) ل ي س ك م ث ل ه ش ي ء و ه و الس ميع ال ب صير ٧٧ O nun benzeri hiçbir şey yoktur. Semî dir (işitendir), Basîr dir (görendir). (Şura: 42/11) ت ب ار ك ال ي خ ب ي د ه ال م ل ك و ه و ع ل ى ك ل ش ي ء ق د ير ٧ (Bütün) Mülk elinde bulunan Allâh ne yücedir. O, her şeye hakkıyla kadirdir (gücü yetendir). (Mülk: 67/1) و ا ن ا ح د م ن ال م ش ر كين اس ت ج ار ك ف ا ج ر ه ح تى ي س م ع ك ل

20 20 Abdullâh Saîd el-müderris الل ١ Eğer müşriklerden biri, senden emân isterse, ona emân ver; ta ki Allâh ın kelâmını dinlemiş olsun. (Tevbe: 9/6) ي خ اف ون ر ب ه م م ن ف و ق ه م ٢٠ Onlar üstlerindeki rablerinden korkarlar. (Nahl: 16/50) ا لر ح من ع ل ى ال ع ر ش اس ت وى ٢ Rahman Arşa istiva etti. (Taha: 20/5) ك ت ب ر ب ك م ع لى ن ف س ه الر ح م ة ٢٩ Rabbiniz kendi nefsi üzerine rahmet i yazdı. (Enam: 6/54) ق ال ي ا ا ب ليس م ا م ن ع ك ا ن ت س ج د ل م ا خ ل ق ت ب ي د خ ١٢ (Allâh) Dedi ki: Ey İblis, iki elimle yarattığıma (Âdem aleyhisselâm a) seni secde etmekten alıkoyan neydi? (Sad: 38/75) و ي ب قى و ج ه ر ب ك ذ و ال ج ل ل و ا ل ك ر ا ٥١ Ancak celâl ve ikrâm sâhibi Rabbinin yüzü bâkî kalacaktır.

21 Îmânın Şartları 21 (Rahman: 55/27) ت ج رخ ب ا ع ي ن ن ا ج ز ا اء ل م ن ك ان ك ف ر ٧٩ Gözlerimizin önünde akıp gitmekteydi. (Kendisi ve getirdikleri) İnkâr edilmiş olana (Nûh a) bir mükâfat olmak üzere. (Kamer: 54/14) ر ض ي الل ع ن ه م و ر ض وا ع ن ه ٨ Allâh onlardan râzı olmuş, onlarda Allâh tan râzı olmuşlardır. (Beyyine: 98/8) و ض ر ب ت ع ل ي ه م الي ل ة و ال م س ك ن ة و ب اؤ ب غ ض ب م ن الل ذل ك ب ا ن ه م ك ان وا ي ك ف ر ون ب اي ات الل و ي ق ت ل ون الن ب ين ب غ ي ر ال ح ق ذل ك ب م ا ع ص و ا و ك ان وا ي ع ت د ون ١٧ Onların üzerine horluk ve yoksulluk (damgası) vuruldu ve Allâh tan bir gazaba uğradılar. Bu, kuşkusuz, Allâh ın âyetlerini inkâr etmelerinden ve (gönderilen) nebileri haksız yere öldürmelerindendi. (Yine) Bu, isyân etmelerinden ve sınırı çiğnemelerindendi. (Bakara: 2/61) Bu sıfâtları Allâh ve Rasûlü bildirdiği için onları kabul ederek, keyfiyetini/nasıllığını sormamak ehl-i sünnet olmanın bir gereğidir.

22 22 Abdullâh Saîd el-müderris Allâh ve Rasûlünün bildirdiği sıfâtlarda hiçbir zaman teşbih/ benzetme ve tescim/cisimlendirme yoktur. Bunlara geldiği gibi, teşbih ve tescimden uzak bir şekilde îmân etmek gereklidir.

23 MELEKLERE ÎMÂN Meleklere inanmak, îmânın şartlarının ikincisidir. Allâh Subhânehu ve Teâlâ, şöyle buyurmaktadır: ا م ن الر س ول ب م ا ا ن ز ل ا ل ي ه م ن ر ب ه و ال م ؤ م ن ون ك ل ا م ن ب الل و م ل ئ ك ت ه و ك ت ب ه و ر س ل ه ٥٨٢ Rasûl, Rabbinden kendisine indirilene îmân etti, mü minler de (îmân ettiler). Her biri; Allâh a, meleklerine, kitâblarına ve rasûllerine îmân ettiler. (Bakara: 2/285) Melekler, Allâh u Teâlâ nın emrine asla isyan etmeyen; nurani ve latif varlıklardır. Meleklere îmân, onların varlığına en ufak bir tereddüd/şüphe etmeden inanmaktır. Meleklerin varlıklarını inkâr etmek veya varlıkları hakkında şüphe etmek küfür olup, sâhibi İslâm Dîni nden çıkar. Allâh Azze ve Celle şöyle buyurmaktadır: و م ن ي ك ف ر ب الل و م لئ ك ت ه و ك ت ب ه و ر س ل ه و ال ي و ا ل خ ر ف ق د ض ل ض ل ا ل ب عيداا ٧٣١ Kim Allâh ı, meleklerini, kitâblarını, rasûllerini ve âhiret gününü inkâr ederse, derin bir sapıklığa düşmüş olur. (Nisa: 4/136) Kur ân ve Sünnet te meleklerden isimce ve görevli oldukları işler bahsedilerek onların varlıkları bildirilir. İsmi ve görevi bildirilen

24 24 Abdullâh Saîd el-müderris ve de bildirilmeyen sayılarını sadece Allâh u Teâlâ nın bildiği birçok melek bulunmaktadır. Bu sebeble Allâh Subhânehu ve Teâlâ nın yarattığı tüm meleklere topluca ve birini diğerinden ayırmadan inanmak farzdır. Allâh Subhânehu ve Teâlâ, melekleri nurdan yaratmış ve onlara akıl vermiştir. Nitekim annelerimizden iffeti Kur ân nassı ile sâbit olan Âişe radîyallâhu anhâ dan rivâyet edildiğine göre, Rasûlullâh sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: ا ل ل : ع ن ع ل ي ه : و س ل م ن ار و ع ائ ش ة ر ض ي ا ل ل ع ن ها ص ل ى ا ل ل ر سو ل ق ال ق ال ت «خ ل ق ت ال م ل ئ ك ة م ن ن ور و خ ل ق ال ج ان م ن م ار ج م ن» خ ل ق آد م م م ا و ص ف ل ك م Melekler nurdan, cinler dumansız ateşten ve Âdem ise size vasfedilmiş şeyden (çamurdan) yaratılmıştır. [(SAHİH HADİS:) Müslim (2998); Ahmed (24667) ] Melekler diğer tüm mahlûkat/yaratılmış olan şeyler gibi Allâh Tebâreke ve Teâlâ nın kulu olup, her daim O na muhtaçtırlar. Allâh Subhânehu ve Teâlâ, onları kendisine ibâdet etmeleri ve emirleri yerine getirmeleri için yaratmıştır. O nun izin verdiğinden başkasını yapmaya güçleri bulunmamaktadır. Yaratılışları icabı olarak asla isyân etmezler, kesinlikle günâh işlemezler ve her daim mutlak olarak O nun emri üzere hareket ederler. Allâh Subhânehu ve Teâlâ ya ibâdetten bıkmazlar, usanmazlar ve yorulmazlar. Gece ve gündüz Allâh Subhânehu ve Teâlâ yı tesbih ederler. Nitekim Rabbimiz Allâh Azze ve Celle, şöyle buyurmaktadır:

25 Îmânın Şartları 25 ي ا ا ي ه ا ال ي ين ا م ن وا ق وا ا ن ف س ك م و ا ه ل ي ك م ن اراا و ق ود ه ا الن اس و ال ح ج ار ة ع ل ي ه ا م ل ئ ك ة غ ل ظ ش د اد ل ي ع ص ون الل م ا ا م ر ه م و ي ف ع ل ون م ا ي ؤ م ر ون ١ Ey îmân edenler! Kendinizi ve ailenizi, yakıtı insânlar ve taşlar olan ateşten koruyun. O ateşin üzerinde gâyet sert, güçlü, Allâh ın kendilerine verdiği emirlere karşı gelmeyen ve kendilerine emredilen şeyi yapan melekler vardır. (Tahrim: 66/6) ي س ب ح ون ال ي ل و الن ه ار ل ي ف ت ر ون ٥٠ (Enbiya: 21/20 Gece ve gündüz, hiç durmaksızın (Allâh ı) tesbih ederler. Meleklerin büyük cisimleri ve azametli bir yaratılışları vardır. Onlardan bazılarının iki, bazılarının üç, bazılarının dört kanatlı vardır. Bazılarının ise daha çok kanadı vardır. Nitekim Abdullâh İbn Mes ud radîyallâhu anh şöyle demiştir: Rasûlullâh sallallâhu aleyhi ve sellem Cibrîl i gerçek suretinde altıyüz kanadı olduğu halde gördü. [(SAHİH HADİS:) Buhârî (3232); Müslim (282) ] Melekler Allâh ın izniyle insân sureti gibi çeşitli suretlerde ve şekillerde görünme gücüne sâhibtirler. Yemezler, içmezler, erkeklik ve dişlilik gibi cinsiyetleri yoktur. Hayâ gibi güzel hasletlere/yaratılış özelliklerine sâhibtirler. İçinde heykel, resim, köpek ya

26 26 Abdullâh Saîd el-müderris da çan bulunan eve girmezler. İnsânların rahatsız olduğu eziyet verici hususlardan onlar da rahatsız olurlar. Câbir bin Abdullâh radîyallâhu anh dan rivâyet edildiğine göre, Rasûlullâh sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: ن أ ك ل ث وم ا أ و ق ال :»م د ب ن ج اب ر ع ن ا ل ل ض ي ا ل ل ع ن ه ع ب ر س ج د ن ا ت ز ل م ع أ و ل ي ت ز ل ن ا ب ص ل ع ف ل ي د ت ف ي ب ي ه» و ق ع ل ي Her kim bu pis kokulu sebzeden yerse sakın bizim mescidimize yaklaşmasın! Zîrâ insânların rahatsız oldukları şeylerden melekler de rahatsız olurlar. [(SAHİH HADİS:) Buhârî (855); Müslim (564) ] Meleklerin sayısı sayılmayacak kadar çoktur. Onların sayılarını ve görevlerini yalnız Allâh Subhânehu ve Teâlâ bilir. Gökyüzünde dört parmak genişliğindeki her yerde muhakkak bir melek ya secde halinde ya da ayakta hazır bekler vaziyettedir. Nitekim Ebû Zerr radîyallâhu anh dan rivâyet edildiğine göre, Rasûlullâh sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: ع ل ي ه ا ل ل ماء و س ل م و ع ن ه ق ا ل: ق ال أ ب ي ذ ر ا ل ل ض ي ع ن ر ع م م ون و أ س ت ر ا ل إ ن ي أ ر ى م ص ل ى ا ل ل ر سو ل ون أ ط ت الس مع ا ل ت س ح ق ل ه ا أ ن ت ئ ط م ا ف يه ا م و ض ع أ ر ب ع أ ص اب ع إ ل و م ل ك و اض ع ج ب ه ت ه س اج د ا ل ل» Ben sizin görmediklerinizi görüyor işitmediklerinizi işitiyorum. Gökyüzü çatırdar ve çatırdaması da gerekir. Çünkü gökyüzünde dört «:

27 Îmânın Şartları 27 parmaklık bir yer yoktur ki, secde eder vaziyette melekler orayı doldurmamış olsun. [(SAHİH HADİS:) Tirmizî (2312); İbn Mâce (4190) ] Kur ân ve Sünnette bildirildiği üzere meleklerin yerine getirmekle mükellef/sorumlu oldukları bir takım görevleri vardır. Onlardan bazıları şöyledir: Cibrîl: Vahiyle görevli melektir. Allâh u Teâlâ dan aldığı vahyi Allâh ın dilediği nebîsine veya rasûlüne indirir. Mîkâîl: Yağmur yağdırmak ve bitkileri yeşertmekle görevli melektir. İsrâfîl: Birinci ve ikinci kıyâmetin kopması için sura üflemekle görevli melektir. Meleku l-mevt (ölüm meleği): Ölüm anında canlılardan ruhları çekip almakla görevli melektir. Rıdvan: Cennet bekçisidir. Mâlik: Cehennem bekçisidir. Hafaza (koruyucu melekler): İnsanları her türlü tehlikeye karşı korumakla görevli meleklerdir. Kiramen Kâtibin (amelleri kaydeden melekler): İnsanların işledikleri amelleri kaydeden meleklerdir. Meleku l-cibâl (dağ melekleri): Dağlarla görevli meleklerdir. Hamele-i Arş (arşı taşıyan melekler): Arşı taşımakla görevli meleklerdir. Münker ve Nekir (kabir melekleri): Ölü kabre konulduktan sonra ona üç şey hakkında soru soran iki melektir. Bu, iki melek

28 28 Abdullâh Saîd el-müderris kabirde ölüye gelir ve ona; Rabbi, dini ve nebisi hakkında soru sorar. Bunlardan başka müminler için istiğfar/bağışlanma talep eden, onlara dua eden melekler olduğu gibi, ilim meclislerinde ve zikir halkalarında bulunup da onlara kanat geren melekler vardır. Ayrıca kulları hayırlı işler yapmaya çağıran, sâlihlerin cenâzelerine katılan, mü minlerle birlikte savaşan ve onlara tâğûtlara karşı cihâdlarında destek verip sebat etmelerine yardımcı olan melekler de vardır. Bunlarla beraber sayılarını ve görevlerini yalnız Allâh u Teâlâ nın bildiği kadar melekler bulunmaktır. Allâh Subhânehu ve Teâlâ, şöyle buyurmaktadır: و م ا ي ع ل م ج ن ود ر ب ك ا ل ه و و م ا ه ي ا ل ذ ك رى ل ل ب ش ر ٣٧ Rabbinin ordularını ancak kendisi bilir. Bu, insânlar için ancak bir uyarıdır. (Müddessir: 74/31)

29 KİTÂBLARA ÎMÂN Kitâblara inanmak, îmânın şartlarının üçüncüsüdür. Kitâblara îmân, Allâh u Teâlâ nın kitâblarının hepsine hiçbir ayrım yapmadan inanmaktır. Allâh Azze ve Celle, şöyle buyurmaktadır: ق ول وا ا م ن ا ب الل و م ا ا ن ز ل ا ل ي ن ا و م ا ا ن ز ل ا ل ى ا ب ر ه يم و ا س م ع يل و ا س ح ق و ي ع ق وب و ا ل س ب اط و م ا ا و ت ي م وس ى و ع يس ى و م ا ا و ت ي الن ب ي ون م ن ر ب ه م ل ن ف ر ق ب ي ن ا ح د م ن ه م و ن ح ن ل ه م س ل م ون ٧٣١ Deyin ki: Biz Allâh a, bize indirilene (Kur ân a), İbrâhîm, İsmâîl, İshâk, Yakûb ve Yakûboğullarına indirilene, Mûsâ ve Îsâ ya verilen ile bütün diğer nebîlere Rablerinden verilene îmân ettik. Onlardan hiçbirini diğerinden ayırt etmeyiz ve biz ona teslim olmuş kimseleriz. (Bakara: 2/136) Allâh u Teâlâ nın insânlar arasından seçtiği nebîlerine yalnız kendi kavimlerine veya bütün insânlığa tebliğ etmek/bildirmek üzere vahyettiği kitâblarına ilâhî kitâblar denir. Bu kitâblara inanmak her Müslüman ın üzerine farzdır. Kur ân ve Sünnet te ismi geçen bu kitâblar: Kur ân, Tevrât, İncîl ve Zebur dur. Kur ân, Muhammed aleyhisselâm a, Tevrât, Mûsâ aleyhisselâm a, İncîl, Îsâ aleyhisselâm a, Zebur, Dâvûd aleyhisselâm a indirilmiştir. Ayrıca İbrâhîm aleyhisselâm ile Mûsâ aley-

30 30 Abdullâh Saîd el-müderris hisselâm a sâhifeler verilmiştir. Allâh Azze ve Celle, şöyle buyurmaktadır: و ق ر ان اا ف ر ق ن اه ل ت ق ر ا ه ع ل ى الن اس ع لى م ك ث و ن ز ل ن اه ت ن زي ا ل ٧٠١ (Ey Muhammed!) Biz Kur ân ı, insânlara dura dura (tane tane) okuyasın diye âyet âyet ayırdık ve onu (ihtiyaca göre) peyderpey indirdik. (İsrâ: 17/106) و ل ق د ات ي ن ا م وس ى ال ك ت اب و ج ع ل ن ا م ع ه ا خ اه هر ون و زيراا ٣٢ Andolsun ki biz, Mûsâ ya Kitâb ı (Tevrât ı) verdik ve kardeşi Hârûn u da vezîr (yardımcı) kıldık. (Furkân: 25/35) و ر ب ك ا ع ل م ب م ن ف ي الس مو ات و ا ل ر ض و ل ق د ف ض ل ن ا ب ع ض الن ب ين ع لى ب ع ض و ات ي ن ا د او د ز ب وراا ٢٢ Rabbin, göklerde ve yerde olan her varlığı çok iyi bilir. Andolsun, biz nebîlerin bir kısmını bir kısmına üstün kıldık ve Dâvûd a da Zebûr u verdik. (İsrâ: 17/55)

31 Îmânın Şartları 31 و ق ف ي ن ا ع لى ام ار ه م ب عيس ى اب ن م ر ي م م ص د ق اا ل م ا ب ي ن ي د ي ه م ن الت و رية و ات ي ن اه ا ل ن جيل فيه ه ادى و ن ور و م ص د ق اا ل م ا ب ي ن ي د ي ه م ن الت و رية و ه ادى و م و ع ظ ةا ل ل م ت قين ٩١ Onların (peygamberlerin) ardından yanlarındaki Tevrât ı doğrulayıcı olarak Meryem oğlu Îsâ yı gönderdik ve ona, içinde hidâyet ve nûr bulunan, önündeki Tevrât ı doğrulayan ve muttakiler için yol gösterici ve öğüt olan İncîl i verdik. (Mâide: 5/46) ا ن هي ا ل ف ي الص ح ف ا ل و لى ٧٨ ص ح ف ا ب رهيم و م وسى ٧٤ Şüphesiz bu (hükümler), önceki sâhifelerde, İbrâhîm in ve Mûsâ nın sâhifelerinde (de) vardır. (Alâ: 87/16-19) Bu kitâblar, Allâh Subhânehu ve Teâlâ nın kelâmındandır. Hidâyet ve nûr kaynaklarıdır. Allâh ın emir ve yasaklarını vaad ve tehditlerini ihtiva ederler. Kendilerinde bulunan her şey hakikattir, doğrudur ve kesinlikle adalettir. Bu kitâblar yani Allâh Tebâreke ve Teâlâ nın kelâmı mahlûk/yaratılmış değildir. Kim bu kitâbların mahlûk olduğunu söylerse veya bu kitâbların bir kısmını veyahut bu kitâblardan birinin bazı kısımlarını inkâr ederse kâfir olur. Allâh Azze ve Celle, şöyle buyurmaktadır:

32 32 Abdullâh Saîd el-müderris و م ن ي ك ف ر ب الل و م لئ ك ت ه و ك ت ب ه و ر س ل ه و ال ي و ا ل خ ر ف ق د ض ل ض ل ا ل ب عيداا ٧٣١ Kim Allâh ı, meleklerini, kitâblarını, rasûllerini ve âhiret gününü inkâr ederse, derin bir sapıklığa düşmüş olur. (Nisa: 4/136) Sayılan bu kitâbların en büyükleri Tevrât, İncil ve Kur ân-ı Kerîm dir. Üçünün en büyüğü ve nesh edicisi/diğerlerinin hükmünü kaldıranı ve mutlak olarak en üstünü Kur ân-ı Kerîm dir. Kur ân-ı Kerîm dışındaki diğer kitâbları, gönderildikleri kavimlerin koruması istenmiştir. Ancak onlar bu kitâbları gereği gibi koruyamamış ve onlarda birtakım değişiklikler yapmışlardır. Bu kitâbların asılları kaybolmuş, hükümleri değiştirilmiştir. Bu gün Hıristiyanların ve Yahudilerin ellerinde olan kitâblar tahrif/aslının değiştirilmiş olan kitâblardır. Bu kitâbların Allâh katındaki tahrif olunmamış haline îmân etmek gereklidir. Kur ân-ı Kerîm i korumayı ise Allâh Subhânehu ve Teâlâ, üstlenmiştir. Kıyâmete kadar onu her türlü tahriften koruyacaktır. Nitekim O, şöyle buyurmaktadır: ا ن ا ن ح ن ن ز ل ن ا الي ك ر و ا ن ا ل ه ل ح اف ظ ون ٤ Muhakkak ki zikri (Kur ân) biz indirdik ve onu koruyacak olan da biziz. (Hicr: 15/9) Bu sebeble Kur ân ın indiği günden kıyâmete kadar tüm

33 Îmânın Şartları 33 kitâblar ve dinler nesh olunmuştur. Tek geçerli din Muhammed aleyhisselâm ın tebliğ ettiği İslam Dîni ve tek geçerli kitâbta ona vahyolunan Kur ân-ı Kerîm dir. Allâh u Teâlâ, şöyle buyurmaktadır: ه و ال ي خ ا ر س ل ر س ول ه ب ال ه دى و دين ال ح ق ل ي ظ ه ر ه ع ل ى الدين ك ل ه و ك فى ب الل ش هيداا ٥٨ Rasûlünü (tüm insânlara) hidâyet ve hak din ile diğer bütün (bâtıl ve muharref) dînlere karşı üstün kılmak için gönderen O dur. Şâhid olarak Allâh yeter. (Feth: 48/28) Kur ân-ı Kerîm: Allâh Subhânehu ve Teâlâ nın Cebrail aleyhisselâm vasıtasıyla son nebî ve kendisinden sonra rasûl gelmeyecek olan Muhammed bin Abdullâh sallallâhu aleyhi ve sellem e bütün kitâbların sonuncusu ve tüm beşeri benzerini getirmekten aciz bırakarak indirdiği, tevâtüren nakledilen, tilâvetiyle ibâdet edilen ve mü minler için nûr, hidâyet ve şifâ kaynağı olan Arabça bir kitâbdır. Allâh Azze ve Celle, şöyle buyurmaktadır: ي ا ا ي ه ا الن اس ق د ج اء ك م ب ر ه ان م ن ر ب ك م و ا ن ز ل ن ا ا ل ي ك م ن وراا م بين اا ٧١٩ Ey insânlar! Size Rabbinizden kesin bir delîl geldi ve size apaçık bir nûr (Kur ân) indirdik. (Nisâ: 4/174)

34 34 Abdullâh Saîd el-müderris الم ٧ ت ل ك اي ات ال ك ت اب ال ح كيم ٥ ه ادى و ر ح م ةا ل ل م ح س نين ٣ Elif-lâm-mîm. Bunlar, hikmet dolu Kitâb ın; iyilik yapanlara bir hidâyet ve rahmet olarak indirilmiş âyetleridir. (Lokmân: 31/1-3) و ن ن ز ل م ن ال ق ر ان م ا ه و ش ف اء و ر ح م ة ل ل م ؤ م نين و ل ي زيد الظ ال مين ا ل خ س اراا ٨٥ Biz Kur ân dan mü minler için şifâ ve rahmet olan şeyleri indiriyoruz. Zâlimlerin ise Kur ân, ancak zararını artırır. (İsrâ: 17/82) Kur ân-ı Kerîm, Âlemlerin Rabbi olan Allâh Subhânehu ve Teâlâ nın değiştirilemez kelâmı olup, urvetu l-vuska sı/kopması olmayan hidâyete ulaştıran sapa sağlam ipidir. Levh-i mahfûz da/ korunmuş levhadadır. Kalblerde muhafaza edilir/ezberlerde tutulur, dillerde kıraat edilir/okunur ve sâhifelerde yazılıdır. O ndan başlamış ve O na dönecektir. Mahlûk değildir. Kur ân-ı Kerîm, Allâh ın Rasûlü olan Muhammed aleyhisselâm a 23 senede durum ve şartlara göre parça parça indirilmiş, o da Kur ân ı ashâbına/arkadaşlarına tebliğ etmiş ve yazdırmıştır. Muhammed aleyhisselâm ın vefâtından sonra Kur ân-ı Kerîm âyetlerinin yazılı olduğu bu sâhifeler Ebû Bekir radîyallâhu anh zamanında mushafın iki kapağı arasında toplanmış, Osman radîyallâhu

35 Îmânın Şartları 35 anh zamanında ise çoğaltılmıştır. Bize kadar ulaşması tevatür yoluyla olup, bir harfinin dahi inkârı küfürdür. Kur ân-ı Kerîm de 114 sure bulunmaktadır. Bunlardan 86 tanesi Mekke de, 28 tanesi Medîne de inmiştir. Hicretten önce inen surelere Mekkî sureler, hicretten sonra inen surelere Medenî sureler denilir. Kur ân ı Kerîm de hurufu mukatta/tek harfle veya tek tek harflerle başlayan 29 sure vardır. Kur ân-ı Kerîm de muhkem/mânâsı açık olan, müteşabih/ mânâsı kapalı olan, nasih/bir önceki hükmü kaldıran ve mensuh/ hükmü kaldırılan, umum/genel ve has/özel, emir ve nehyi, helali ve haramı ifade eden âyetler bulunmaktadır. Kur ân-ı Kerîm, insânların tüm hayatlarında uygulayacakları kanun ve yasaları ihtiva etmektedir. Zamanların veya mekânların, olayların veya mes elelerin değişmesi O nu aciz bırakamaz. Zira O, Âlemlerin Rabbi olan Allâh Azze ve Celle den gelmiş olup, kıyâmete kadar her türlü olabilecek ihtilafın çözüm kaynağıdır. Allâh Subhânehu ve Teâlâ, şöyle buyurmaktadır: و ن ز ل ن ا ع ل ي ك ال ك ت اب ت ب ي ان اا ل ك ل ش ي ء و ه ادى و ر ح م ةا و ب ش رى ل ل م س ل مين ٨٤ (Ey Muhammed) Biz Kitâbı sana, her şeyin açıklayıcısı, Müslümanlara bir hidâyet, bir rahmet ve bir müjde olarak indirdik. (Nahl: 16/89) Allâh Subhânehu ve Teâlâ, Kur ân- Kerîm i hak ve adalet ola-

36 36 Abdullâh Saîd el-müderris rak indirmiş, onun hayat düzeni, kanun ve yasaların değişmez ve değiştirilemez aslı yapılmasını emretmiştir. Her bir yöneticiye ve hüküm sâhibine Kur ân-ı Kerîm in yasalarını uygulanmasını ve onlarla hükmetmesini emretmiştir: و ا ن ز ل ن ا ا ل ي ك ال ك ت اب ب ال ح ق م ص د ق اا ل م ا ب ي ن ي د ي ه م ن ال ك ت اب و م ه ي م ن اا ع ل ي ه ف اح ك م ب ي ن ه م ب م ا ا ن ز ل الل و ل ت ت ب ع ا ه و اء ه م ع م ا ج اء ك م ن ال ح ق ٩٨ (Ey Muhammed!) Sana da o kitâbı (Kur ân ı) hak, önündeki kitâbları doğrulayıcı, onları gözetici olarak indirdik. Öyleyse aralarında Allâh ın indirdiği ile hükmet ve sana gelen haktan ayrılıp da onların arzularına uyma. (Maide: 5/48) Kur ân-ı Kerîm in hükümlerinin yerine kanunlar ve hükümler koyanların veya bunlarla hükmedenlerin ise kâfirler, zâlimler ve fâsıklar olarak dînden çıkacaklarını açık bir şekilde bildirmiştir. Nitekim O, şöyle buyurmaktadır: و م ن ل م ي ح ك م ب م ا ا ن ز ل الل ف ا و لئ ك ه م ال ك اف ر ون ٩٩ Her kim Allâh ın indirdiği ile hükmetmezse işte onlar kâfirlerin ta kendileridir. (Maide: 5/44)

37 Îmânın Şartları 37 و م ن ل م ي ح ك م ب م ا ا ن ز ل الل ف ا و لئ ك ه م الظ ال م ون ٩٢ Her kim Allâh ın indirdiği ile hükmetmezse işte onlar zalimlerin ta kendileridir. (Maide: 5/45) و م ن ل م ي ح ك م ب م ا ا ن ز ل الل ف ا و لئ ك ه م ال ف اس ق ون ٩١ Her kim Allâh ın indirdiği ile hükmetmezse işte onlar fâsıkların ta kendileridir. (Maide: 5/47)

38 RASÛLLERE ÎMÂN Rasûllere îmân, îmân şartlarının dördüncüsü olup, Allâh u Teâlâ nın gönderdiği tüm rasûllere ve nebîlere inanmaktır. Allâh Azze ve Celle şöyle buyurmaktadır: ا م ن الر س ول ب م ا ا ن ز ل ا ل ي ه م ن ر ب ه و ال م ؤ م ن ون ك ل ا م ن ب الل و م ل ئ ك ت ه و ك ت ب ه و ر س ل ه ٥٨٢ Rasûl, Rabbinden kendisine indirilene îmân etti, mü minler de (îmân ettiler). Her biri; Allâh a, meleklerine, kitâblarına ve rasûllerine îmân ettiler. (Bakara: 2/285) Rasûllerin birini dahi inkâr etmek hepsini inkâr etmek gibidir. Bu sebeble Allâh ın gönderdiği rasûllerin arasında ayrım yapmadan hepsine inanmak îmân esaslarındandır. Allâh Azze ve Celle şöyle buyurmaktadır: ا ن ال يين ي ك ف ر ون ب الل و ر س ل ه و ي ريد ون ا ن ي ف ر ق وا ب ي ن الل و ر س ل ه و ي ق ول ون ن ؤ م ن ب ب ع ض و ن ك ف ر ب ب ع ض و ي ريد ون ا ن ي ت خ ي وا ب ي ن ذل ك س بي ا ل ٧٢٠ ا و لئ ك ه م ال ك اف ر ون ح ا قا و ا ع ت د ن ا ل ل ك اف رين ع ي اب اا م هين اا ٧٢٧

39 Îmânın Şartları 39 Allâh ı ve Rasûllerini (tanımayıp) inkâr edenler, Allâh ile rasûllerinin arasını ayırmak isteyenler, bazısına inanırız, bazısını tanımayız diyen ve bu ikisi (îmân ile küfür) arasında bir yol tutmak isteyenler, işte bunlar, gerçekten kâfir olanlardır. Kâfirlere aşağılatıcı bir azâb hazırlamışızdır. (Nisa: 4/ ) Rasûller, Allâh ın kulları ve elçileridir. Hiçbirinde rubûbiyyet ve ulûhiyyet sıfâtları bulunmamaktadır. Diğer insânlar gibi her daim Allâh a muhtaç ve bağımlıdırlar. Allâh u Teâlâ, şöyle buyurmaktadır: و م ا ا ر س ل ن ا ق ب ل ك ا ل ر ج ا ا ل ن وح ي ا ل ي ه م ف س ل وا ا ه ل ي أ ك ل ون الذ ك ر ا ن ك ن ت م ل ت ع ل م ون ١ و م ا ج ع ل ن اه م ج س داا ل الط ع ا و م ا ك ان وا خ ال دين ٨ Biz senden önce de kendilerine vahyettiğimiz erkekler dışında elçi göndermedik. Eğer bilmiyorsanız, o halde zikir ehline sorun. Biz onları, yemek yemez cesetler olarak yaratmadık ve onlar ölümsüz (de) değillerdi. (Enbiya: 21/7-8) İbâdetle yahut ilimle ya da çok çalışmakla rasûl veya nebî olunamaz. Rasûller ve nebîler Allâh Azze ve Celle tarafından seçilerek rasûl veya nebî olurlar. Allâh Tebâreke ve Teâlâ, bunu şöyle bildirmiştir:

40 40 Abdullâh Saîd el-müderris ا لل ي ص ط ف ي م ن ال م ل ئ ك ة ر س ا ل و م ن الن اس ا ن الل س م يع ب ص ير ١٢ Allâh, meleklerden de insânlardan da elçiler seçer. Şüphesiz Allâh, hakkıyla işitendir, hakkıyla görendir. (Hac: 22/75) Rasûl: Allâh Azze ve Celle nin insânlar arasından seçerek vahyettiği yeni bir şeriatla şirk içerisinde bulunan bir kavme gönderdiği kimsedir. Ancak yeni bir şeriat ile gönderilmek rasûl olmanın mutlak şartı değildir. Nebî ise: Allâh Azze ve Celle nin insânlar arasından seçerek özel olarak vahyettiği bir önceki rasûlün şeriatini açıklamak üzere îmân eden bir kavme gönderdiği kimsedir. Bu sebeble her rasûl bir nebîdir fakat her nebî rasûl değildir. Rasûl ve nebî kelimeleri bir arada kullanıldıklarında yukarıdaki iki farklı mânâya gelen kelimelerdir. Ancak ayrı ayrı olarak kullanıldığında eş anlamlı olan iki kelimedir. Yani birleştiklerinde ayrılan ayrıldıklarında birleşen iki kelimedir. Kur ân-ı Kerîm de isimleri geçen rasûl ve nebîler yirmi beş tanedir. Bunların isimleri şöyledir: Âdem, İdris, Nûh, Hud, Sâlih, İbrâhim, Lut, İsmâil, İshâk, Ya kûb, Yusuf, Şuayb, Eyyub, Zulkifl, Mûsâ, Hârun, Dâvûd, Süleymân, İlyas, Elyesa, Yûnus, Zekeriyya, Yahyâ, Îsâ ve Muhammed. Allâh ın salât ve selâmı hepsinin üzerine olsun. Kur ân-ı Kerîm de bu şerefli elçilerden şöyle bahsedilir: و ع ل م ا د ا ل س م اء ك ل ه ا ٣٧

41 Îmânın Şartları 41 2/31) Allâh, Âdem e bütün varlıkların isimlerini öğretti. (Bakara: و اذ ك ر ف ي ال ك ت اب ا د ريس ا ن ه ك ان ص ديق اا ن ب ياا ٢١ Kitâbta İdrîs i de zikret. Çünkü o, doğru olan bir nebî idi. و ا لى ع اد ا خ اه م ه وداا ١٢ (Meryem: 19/56) Âd kavmine de kardeşleri Hûd u gönderdik. (Araf: 7/65) ق ال ال يين اس ت ك ب ر وا ا ن ا ب ال يخ ام ن ت م ب ه ك اف ر ون ١١ ف ع ق ر وا الن اق ة و ع ت و ا ع ن ا م ر ر ب ه م و ق ال وا ي ا ص ال ح ائ ت ن ا ب م ا ت ع د ن ا ا ن ك ن ت م ن ال م ر س لين ١١ Müstekbirler Şüphesiz biz sizin inandığınız şeyi inkâr edenleriz dediler. Nihâyet deveyi öldürdüler. Rablerinin emrine karşı geldiler ve: Ey Salih! Eğer gerçekten sen gönderilen rasûllerden isen bizi tehdit edip durduğunu (azabı) getir dediler. (Araf: 7/76-77) و ا س معيل و ا د ريس و ذ ا ال ك ف ل ك ل م ن الص اب رين ٨٢

42 42 Abdullâh Saîd el-müderris İsmâîl, İdrîs ve Zülkifl, hepsi sabredenlerdendi. (Enbiya: 21/85) و ت ل ك ح ج ت ن ا ات ي ن اه ا ا ب رهيم ع لى ق و م ه ن ر ف ع د ر ج ات م ن ن ش اء ا ن ر ب ك ح كيم ع ليم ٨٣ و و ه ب ن ا ل ه ا س حق و ي ع ق وب ا ك ل ه د ي ن ا و ن وح اا ه د ي ن ا م ن ق ب ل و م ن ذ ر ي ت ه د او د و س ل ي من و ا ي وب و ي وس ف و م وسى و هر ون و ك يل ك ن ج ز خ ال م ح س نين ٨٩ و ز ك ر ي ا و ي ح يى و عيسى و ا ل ي اس ك ل م ن الص ال حين ٨٢ و ا س معيل و ال ي س ع و ي ون س و ل وط اا و ا ك ل ف ض ل ن ا ع ل ى ال ع ال مين ٨١ İşte kavmine karşı İbrahim e verdiğimiz delîllerimiz. Biz dilediğimiz kimsenin derecelerini yükseltiriz. Şüphesiz ki senin Rabbin Hakîm dir (hüküm ve hikmet sâhibidir), Alîm dir (her şeyi hakkıyla bilendir). Biz ona İshâk ı ve Yakûb u armağan ettik. Hepsini hidâyete erdirdik. Daha önce Nûh u ve zürriyetinden Dâvud u, Süleymân ı, Eyyûb u, Yûsuf u, Mûsâ yı ve Hârûn u da hidâyete erdirmiştik. İyilik yapanları işte böyle mükâfatlandırırız. Zekeriyâ yı, Yahyâ yı, Îsâ yı, İlyâs ı (da) doğru yola erdirmiştik. Bunların hepsi sâlih kimselerden idi. İsmâîl i, Elyasa yı, Yûnus u ve Lût u (da doğru yola erdirmiştik). Her birini âlemlere üstün kılmıştık. (Enâm: 6/83-86)

43 Îmânın Şartları 43 م ح م د ر س ول الل ٥٤ Muhammed, Allâh ın rasûlüdür. (Feth: 48/29) Bunlardan başka Allâh ın bildiği kadar rasûl ve nebîler bulunmaktadır. Onların sayısı hakkında kesin bir rakam verilemez. Zira bunların sayılarına dair Kur ân-ı Kerîm de ve sahîh Sünnet te bir şey bildirilmemiştir. Bilâkis Allâh u Teâlâ, şöyle buyurmaktadır: و ر س ا ل ق د ق ص ص ن اه م ع ل ي ك م ن ق ب ل و ر س ا ل ل م ن ق ص ص ه م ع ل ي ك ٧١٩ Sana daha önce kıssalarını sana anlattığımız rasûller gönderdik. (Bununla beraber kıssalarını) Anlatmadığımız (daha nice) rasûller de gönderdik. (Nisa: 4/164) Allâh Subhânehu ve Teâlâ, göndermiş olduğu elçilerin arasında kimini diğerlerinden üstün kılmıştır. Nitekim O, şöyle buyurmaktadır: ت ل ك الر س ل ف ض ل ن ا ب ع ض ه م ع ل ى ب ع ض ٥٢٣ İşte Rasûller! Biz, onların bir kısmını bir kısmına üstün kıldık. (Bakara: 2/253)

44 44 Abdullâh Saîd el-müderris و ل ق د ف ض ل ن ا ب ع ض الن ب ين ع لى ب ع ض ٢٢ (İsrâ: 17/55) Andolsun, biz nebîlerin bir kısmını bir kısmına üstün kıldık. Rasûller nebîlerden üstündürler. Rasûllerin arasında da Ulu l- Azm diye bilinen beş rasûl diğerlerinden üstündür. Bunlar: Muhammed, Nûh, İbrâhîm, Mûsâ ve Îsâ aleyhimusselâmu ecmain dir. Ulu l-azm rasullerin en faziletlisi ise hatemun enbiya/nebilerin -ve rasûllerin- sonuncusu Abdullâh oğlu Muhammed sallallâhu aleyhi ve sellem dir. Ebû Saîd radîyallâhu anh dan rivâyet edildiğine göre, Rasûlullâh sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: ا ل ل ع ل ي ه ع ن و س ل م س ع ي د أ ب ي ر ض ي ا ل ل ع ن ه ق ال : ق ال وأ ن ا و ل ف خ ر آد م ل د ص ل ى ا ل ل ر سو ل ر ض ن ت ن ش ق ا ل أ و ل م»أ ن ا س ي د و ع ن ه ي و م ال ق ي ام ة و ل ف خ ر و أ ن ا أ و ل ش اف ع و أ و ل م ش ف ع و ل ف خ ر و ل و اء» ال ح م د ب ي د ي ي و م ال ق ي ام ة و ل ف خ ر Ben Âdemoğlunun (bütün insânların) efendisiyim. Fakat bununla öğünmüyorum. Kıyâmet günü (dirilmek için) yerin yarılmasıyla (kabirden) ilk çıkacak olan da benim. Fakat bununla öğünmüyorum. İlk şefaat edecek ve şefaati ilk kabul olunacak kimse de benim. Fakat bununla öğünmüyorum. Kıyâmet günü livâu l-hamd (sancağı) benim elimde bulunacak. Fakat bununla öğünmüyorum. [(SAHİH HADİS:) Ebû Dâvûd (4673); Tirmizî (3148) Allâh u Teâlâ, göndermiş olduğu rasûllerini diğer insânlardan :

45 Îmânın Şartları 45 ayıracak özellikler vermiştir. Onlar Allâh ın kulları arasından cisim, beden, akıl ve ahlak olarak en kâmil olanlarıdır. Allâh Subhânehu ve Teâlâ, onları günâh işlemekten korumuş, bütün ayıplardan beri kılmıştır. Onları kavimlerine mübeşşir/müjdeleyen ve nezir/ korkutan olarak göndermiş, tebliğ/dini anlatma vazifesini ifâ ettirmiştir. Onlar insânlar içinde en emin/güvenilir ve en muttaki/allâh tan korkan kimselerdir. Rasûller, Allâh u Teâlâ nın rubûbiyyetinde, ulûhiyetinde, isim ve sıfâtlarında tevhîd edilmesi/bir kılınması için her bir topluluğa gönderilmişlerdir. Rasûller, insânların işledikleri küfür, zulüm ve fıska bahane olarak öne sürecekleri hiçbir mazeretleri kalmaması için Allâh Subhânehu ve Teâlâ nın insânlar üzerindeki hüccetleridir. Allâh Subhânehu ve Teâlâ, şöyle buyurmaktadır: ر س ا ل م ب ش رين و م ن ي رين ل ئ ل ي ك ون ل لن اس ع ل ى الل ح ج ة ب ع د الر س ل و ك ان الل ع زيزاا ح كيم اا ٧١٢ Rasûller, mübeşşir (müjdeciler) ve nezir (uyarıcılar) olarak gönderildiler. Öyle ki Rasûllerden sonra insânların Allâh a karşı (savunacak) delîlleri olmasın. Allâh, Aziz dir (üstün ve güçlü olandır), Hakîm dir (hikmet ve hüküm sâhibidir). (Nisa: 4/165) Allâh Subhânehu ve Teâlâ, rasûllerini kullarına müjdeleyici ve uyarıcı olarak, hidâyete çağırmak dalâletten kurtarmak için göndermiştir. Rasûller, Allâh tan aldıkları vahyi katmalardan ve çıkarmalardan uzak bir şekilde insânlığa tebliğ ederek kurtuluş yolunu

46 46 Abdullâh Saîd el-müderris göstermişlerdir. Onların daveti tek ve bir olan Allâh a ibadete çağırmak onun dışındaki tüm sahte ve bâtıl ilâhları yani tâğûtları red etmek üzerine kurulmuştur. Bu sebeble onların dîni birdir. Şeriatları zaman ve mekâna göre değişse de dînleri kendisinden başka hiçbir dînin kabul edilmeyeceği İslâm Dîni dir. Allâh Tebâreke ve Teâlâ, şöyle buyurmaktadır: ا ن الدين ع ن د الل ا ل س ل ٧٤ Şüphesiz Allâh katında (tek geçerli) din (tüm nebilerin tebliğ ettiği) İslâm dır. (Ali İmran: 3/19) Ebû Hureyre radîyallâhu anh dan rivâyet edildiğine göre, Rasûlullâh sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: ا ل ل ا ل ل ع ل ي ه ع ن : و س ل م ر ة أ ب ي ي ه ر و ا ل ن ب ي ر ض ي ق ال ق ا ل: ع ن ه م ش ت ى ه ات ه ل ت أ م اء إ خ وة ل ع ص ل ى ا ل ل ر سو ل و اح م و د ين ه د «(Tüm) Nebîler, baba bir anneleri farklı kardeştirler. Dînimiz birdir. [(SAHİH HADİS:) Buhârî (3443); Müslim (2367) ] Rasûller, Allâh ın tek hâlis dîn olarak belirttiği İslâm Dîni ni tebliğ etmek için geceli gündüzlü uğraştılar. Gerek halkın arasında sözlü, gerek cihâd meydanlarında fiili olarak bu dînin yücelmesi ve insânların bu dine girerek kurtulmaları için Allâh ın kendilerine yüklediği tebliğ görevinin yerine getirdiler. Bu tebliğ görevini yerine getirirken Allâh Subhânehu ve Teâlâ, onları mucizelerle ve görünmez ordularıyla destekledi. Nitekim Ebû Hureyre radîyallâhu

47 Îmânın Şartları 47 anh dan rivâyet edildiğine göre, Rasûlullâh sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: ا ل ل ا ل ل ع ل ي ه ع ن و س ل م ر ة أ ب ي ي ه ر م ا م ن ا ل ن ب ي ر ض ي ص ل ى ا ل ل ر سو ل ق ال ق ا ل: ع ن ه :» اء م ن ن ب ي إ ل ق د ا ع ط ي م ن ا ل ي ات م ا م ث ل ه» ن ع ل ي ه ال ب ش ر آم Bütün nebîlere insânların onların benzerine îmân ettiği birtakım mucizeler verilmiştir. [(SAHİH HADÎS:) Buhârî (4981); Müslim (239) ] Rasûllerin çağrılarına uyarak onlara tabi olanlar dünyâ ve âhiret kurtuluşa kavuşurken onları yalanlayanlar, deli ve bozguncu olmakla suçlayanlar, getirdiklerini çağdışı olarak görenler, küçümseyenler, gericilik ve irtica olarak isimlendirenler dünyâ âhiret hüsrana uğrayacaklar ve alevli ateşlerde sonsuz bir azâba duçar olacaklardır. Nebîlerin sonuncusu ve kendisinden sonra rasûl gelmeyecek olan peygamber, Muhammed sallallâhu aleyhi ve sellem dir. O, Allâh Subhânehu ve Teâlâ nın, tüm âlemlere yani insânlara ve cinlere, araba ve aceme/arab olmayanlara rahmet olarak gönderdiği elçidir. Nitekim Allâh u Teâlâ, şöyle buyurmaktadır: م ا ك ان م ح م د ا ب ا ا ح د م ن ر ج ال ك م و لك ن ر س ول الل و خ ات م الن ب ين و ك ان الل ب ك ل ش ي ء ع ليم اا ٩٠