Dr. Erkut ERKURT, Dr. Candaþ TUNALI, Dr. Fatma AKDOÐAN Çukurova Üniversitesi Týp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalý, ADANA.

Transkript

1 İnopere, Lokal İleri (EIIIA-B) Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanseri Olgularımız: Kısa Süreli Düşük Doz veya Uzun Süreli Yüksek Doz Radyoterapi Uygulama Sonuçları Dr. Erkut ERKURT, Dr. Candaþ TUNALI, Dr. Fatma AKDOÐAN Çukurova Üniversitesi Týp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalý, ADANA. ÖZET: Bu çalýþmada, kliniðimizde, yýllarý arasýnda eksternal radyoterapi (RT) verilen, 71 inopere, lokal ileri, küçük hücreli dýþý akciðer kanseri (KHDAK) olgusu retrospektif olarak incelenmiþtir. Acil veya zorunlu palyasyon gerekmeyen bu olgularda, RT doz seçimi, prospektif olarak, sadece Karnofsky Performance Score (KPS) una göre yapýlmýþtýr: KPS 70 olan 33 üne düþük doz palyatif (P) RT ve KPS>70 olan 38 ine yüksek doz radikal (R) RT uygulanmýþtýr. Ýstatistiki analizlerde, iki tedavi grubu arasýnda yaþ, cinsiyet, histolojik diferansiyasyon derecesine göre anlamlý fark ve korelasyon bulunamamýþtýr (p>0.05). PRT grubunun %100 ü EIIIB iken, RRT grubunun %63 ü EIIIA, %37 si EIIIB bulunmuþtur (p= ). Tedavi cevabý ve median sað kalým, RRT grubunda anlamlý olarak yüksek çýkmýþtýr (%13 ve 11 aya karþý %3 ve 8 ay, p= ve p=0.001). Ancak gruplar arasýndaki bu sað kalým farkýnýn 3. yýlda eþitlendiði gözlenmiþtir. Sonuç olarak KPS>70 olan ve zorunlu palyasyonu gerekmeyen olgularýmýzda, RRT nin uygun bir tedavi seçeneði olabileceði anlaþýlmýþtýr. Anahtar kelimeler: Küçük hücreli dýþý akciðer kanseri, inopere, lokal ileri evre, radikal radyoterapi, palyatif radyoterapi. gerçeðe raðmen, küratif tedavilerde kullanýlan GÝRÝÞ EIIIA,B küçük hücreli dýþý akciðer kanserinin (KHDAK) standart tedavisi, 5-6 haftada uygulanan yüksek radikal dozlar veya palyatif tedavilerde kullanýlan düþük dozlar da uygulanabilmektedir. RT doz seçiminin nasýl yapýlmasý gerektiði 50-60Gy eksternal radyoterapi (RT) olarak tartýþma konusudur. Bu hastalarýn kür bilinmektedir. Son yýllarda bu standart tedavinin saðlanabilen çok küçük bir yüzdesinin ise, yapýlan deðeri sorgulanmaktadýr. 15 Ýnopere KHDAK, RT nin miktarýndan çok, kanserinin tabiatýndan sadece RT veya RT+kemoterapi ile tedavi dolayý uzun süre yaþayabildiði düþünülmektedir. edildiðinde, EIIIA ve B nin alt gruplarý arasýnda (T3N0-1, T1-2N2, T1-3N2-3, T4N0-3) tutarlý sað kalým farklýlýklarý görülmemiþtir. Sadece RT Bu yüzden uzun süreli yüksek doz RT nin, her EIIIA,B hastada kullanýlmasý zorunlu deðildir. Yüksek doz RT ile lokal tümör kontrolü kür kullanýldýðýnda, EIIIA ve B nin farklý TN saðlamasa da, daha uzun semptomsuz ve kategorilerinden oluþan bu alt gruplarý arasýnda hastalýksýz bir median sað kalým þansý prognostik bir fark kalmamaktadýr. 20 Lokal kontrolü saðlanmýþ veya saðlanmamýþ olan bu hastalarýn çoðu uzak metastazla nüksettiðinden RT nin küratif deðeri tartýþmalýdýr. Sadece RT ile 5 yýllýk sað yaratmaktadýr. Buna raðmen uzun süreli sað kalým sonucunu deðiþtirememektedir Palyatif (P) RT ise toraks içindeki tümörü yok etmese de, etkili semptomatik kontrol saðlar; kalým <%10 olduðundan 7, RT nin baþlýca gerektiðinde tekrarlanabilme avantajýna sahiptir. 3 kullanýmý gerçekte palyatif amaçlý olmaktadýr. Bu PRT nin kýsa hayat (<6 ay) beklentisi olan hastalarda yararlý olacaðý bildirilmektedir. 1 RTOG çalýþmalarý 21, en önemli prognostik faktörün 195

2 Erkurt ve ark. Ç.Ü. Týp Fakültesi Dergisi (median saðkalým, tüm grupta 8.9 ay, KPS 70 olan hastalarda 5.9 ay, KPS>70 olanlarda 9.9 ay ) KPS olduðunu bildirmiþtir. Literatürde 3 sadece RT ile kür beklenmeyen, inopere, lokal ileri evre KHDAK hastalarýna RT uygulanmasýnda, bazý hususlar tartýþmalý kalmýþtýr: RT düþük dozda mý yoksa yüksek dozda mý verilmeli?, Hangi doz ve fraksiyonasyon kullanýlmalý? sorularý hala yanýtsýzdýr. Bu retrospektif çalýþmada, KPS una göre düþük veya yüksek doz RT uyguladýðýmýz hafif veya orta derecede semptomlu, palyatif RT zorunluluðu olmayan, inopere, lokal ileri (EIIIA,B) KHDAK olgularýmýz incelenmiþ ve erken sonuçlarýmýz bildirilmiþtir. MATERYAL ve METOD Kliniðimizde, yýllarý arasýnda, 101 epidermoid, inopere, lokal ileri evre (EIIIA-B), küçük hücreli dýþý akciðer kanseri (KHDAK) olgusuna, eksternal RT uygulanmýþtýr. Bu çalýþmada, KPS una göre, kýsa süreli, düþük dozlu palyatif (P) RT programý (33 olgu) ve uzun süreli, yüksek dozlu, radikal (R) RT programý (38 olgu) uygulanan olgular incelenmiþtir. Bu olgular, hafif veya orta derecede öksürük, dispne, hemoptizi, aðrý gibi semptomlarý olan, genel durumlarý iyi/orta veya KPS (Karnofsky Performance Status) >50 olan ve acil palyasyon endikasyonu olmayan olgulardýr. Vena kava superior sendromu (VCSS), Pan-Coast tümörü, total atelektazi, plevral veya perikardiyal sývýsý olan olgular; ileri derecede kot veya vertebra destrüksiyonuna baðlý spinal basýsý veya ciddi semptomlarý olan olgular; þiddetli aðrý, öksürükhemoptizi, dispne gibi acil ve zorunlu palyasyonu gereken semptomlarý olan olgular ile aþýrý kilo kaybýnýn eþlik ettiði, kaþektik sürece girmiþ, genel durumlarý ileri derecede bozulmuþ olan olgular deðerlendirme dýþý býrakýlmýþtýr. Bu çalýþmada, iki grubun, hasta ve hastalýkla ilgili özellikleri incelenmiþ ve erken sonuçlar bildirilmiþtir. Tedavide C0 60 veya Lin. Ac. 6 MV foton kullanýlmýþtýr. RRT grubundaki olgulara, 196 konvansi-yonel fraksiyonasyon ile (2Gy/fraksiyon/ gün, 5 fraksiyon/hafta), primer tümör ve parankimal yayýlýmý + bilateral hiler ve mediastinal lenf ganglionlarý ± supraklaviküler lenf ganglionlarýný içeren ön-arka sahalardan, 44Gy de medulla spinalis arka sahadan kurþun blok ile korunmak suretiyle, 50Gy verildikten sonra primer tümör ve lenfatik metastazlarýna 10-20Gy boost ile toplam, median 66Gy (60-70Gy) doz verilmiþtir. PRT grubundaki olgulara ise, yine ayný þekilde planlanan sahalardan, 3Gyx10 fraksiyon/ 10 tedavi günü, 5 fraksiyon/hafta olacak þekilde 30Gy doz verilmiþtir; 3Gyx10 fraksiyonda medulla spinalis ön-arka sahalardan korunmak suretiyle, primer tümörü büyük olgulara, 3Gyx3 fraksiyon ilave doz verilmiþtir. Yaþ, istatistiki amaçla, <30 yaþ, yaþ, yaþ, yaþ, yaþ, 70 yaþ gruplarýna ayrýldý. Evrelemede AJCC sistemi kullanýlmýþtýr. 5 Tümör cevaplarý, RT sonrasý 3. ayda çektirilen bilgisayarlý tomografi filmleri ile deðerlendirilmiþtir. CR: Klinik tesbit edilebilir tümörün olmayýþý, PR: Ölçülebilir tüm tümörlerin boyutlarýnda >%50 küçülme, NR: Ölçülebilir tüm tümörlerin boyutlarýnda %50 küçülme veya mevcut tümörün daha fazla büyümesi veya yeni tümörlerin meydana gelmesidir. 18 RT bitiminde deðerlendirilen palyatif cevaplar, PlyC+/-: Palyasyonu için RT yapýlan tüm hastalýk semptomlarýnýn tamamiyle yok olmasý durumunda palyatif cevap var, aksi taktirde yok þeklinde nitelendirildi. Tedavi cevaplarý ise, TdvC+/-: CR veya PR ile birlikte PlyC+ ise tedavi cevabý var, diðer durumlarda tedavi cevabý yok þeklinde nitelendirildi. Cevaplarý deðerlendirilemeyen olgular sonuçta TdvC larýnýn deðerlendirilmesinde TdvC- olarak alýndý. Hastalarýn son muayanedeki durumlarý da ölü veya takipli þeklinde deðerlendirildi. Sað kalým süreleri RT uygulamasýndan itibaren hesaplandý. Sað kalým istatistikleri Life Table metodu ile, çapraz tablolar Ki-kare (Pearson), korelasyon testleri Spearman correlation, gruplar arasýndaki

3 Cilt 23 Yýl 1998 Ýnopere lokal ileri (EIIIA, B) küçük hücreli... saðkalým farklýlýklarýnýn anlamlýlýk deðerlendirme-leri Wilcoxon (Gehan) testleri ile SPSS for windows ver. 6.0 kullanýlarak yapýldý. BULGULAR Erkek/kadýn oraný, PRT grubunda 29/4, RRT grubunda 37/1 idi (Ki-kare, p=0.11; Spearman, p=0.12). Median yaþ, PRT grubundaki olgularda 56 (30-75), RRT grubundaki olgularda 63 (39-76) idi. Ýki tedavi grubu arasýnda yaþ gruplarýnýn daðýlýmlarý açýsýndan anlamlý fark ve korelasyon bulunamadý (Ki-kare, p=0.37; Spearman, p=0.16). Histopatolojik diferansiyasyon derecelerine göre de iki grup arasýnda, anlamlý fark ve korelasyon bulunamadý (Ki-kare, p=0.57; Spearman, p=0.64): PRT grubundaki olgularýn 20 si (%61) Gr1, 2 si (%6) Gr2, 6 sý (%18) Gr3, 5 i (%15) Gr4; RRT grubundaki olgularýn 25 i (%66) Gr1, 4 ü (%11) Gr2, 3 ü (%7)Gr3, 6 sý (%16) Gr4 idi. PRT grubunun tümü EIIIB iken RRT grubundaki olgularýn 24 ü (%63) EIIIA, 14 ü (%37) EIIIB idi (Ki-kare ve Spearman, p= ). Ýki grubun T ve N kategorilerine göre daðýlýmlarý, Tablo 1 ve 2 de görülmektedir. Tablo I: Palyatif radyoterapi yapýlmýþ olgularýmýzda T ve N kategorilerinin daðýlýmý. N0 N1 N2 N3 Toplam T T T T Toplam (%18) PR, 25 inde (%66) NR idi (Ki-kare, p=0.014; Spearman, p=0.003). Tedavi cevaplarý ise: PRT grubunda, olgularýn 1 inde (%3) TdvC+; RRT grubunda, 13 ünde (%34) TdvC+ idi (Ki-kare, p= ; Spearman, p= ). (Þekil 1). % CR PR NR C+ C- PRT RRT Þekil 1. Olgularýmýzda tedavi grubuna göre tümör Ω ve tedavi δ cevaplarý ( Ω Ki-kare, p=0.01; Spearman, p=0.003 ve δ Ki-kare, p= ; Spearman, p= ). CR: Tam cevap; PR: parsiyel cevap; NR: Tümör cevabý yok; C+/- : Tedavi cevabý var/yok 3 yýllýk lokal kontrol (5/38 e karþý 0/33), median saðkalým (11 aya karþý 8 ay) ve 1 ve 3 yýllýk saðkalým oranlarý (%47, %6 ya karþý %26, %3), RRT grubunda, PRT grubundan istatistiki olarak anlamlý derecede yüksek bulundu (p=0.001, Þekil 2). Tablo II. Radikal radyoterapi yapýlmýþ olgularýmýzda T ve N kategorilerinin daðýlýmý. N0 N1 N2 N3 Toplam T T T T Toplam Þekil 2. Radikal (R) ve palyatif (P) radyoterapi (RT) almýþ olgularýmýzýn saðkalým eðrileri. (p=0.0012). Takip süresi RRT grubunda 1-40 ay, PRT Tümör cevaplarý, PRT grubunda, olgularýn grubunda 2-27 aydýr. Her iki grupta da ölüm 1 inde (%3) CR, 1 inde (%3) PR, 31 inde (%94) NR; RRT grubunda, 6 sýnda (%16) CR, 7 sinde 197

4 Erkurt ve ark. Ç.Ü. Týp Fakültesi Dergisi oranlarý sýrasýyla %92 ve %91 dir (Ki-kare, p=0.21). TARTIÞMA EIIIA,B KHDAK, prezentasyonda, vakalarýn 1/3 ni oluþturur. EIIIA grubunda olan T3N0M0 hastalar, sýklýkla rezeksiyona uygundurlar ve cerrahi kür oraný %25-30 dur. Bunun dýþýndaki diðer EIIIA,B hastalar, genellikle rezeksiyona uygun olmayýp, kür þanslarý < %10 dur. Geçmiþte bu inopere KHDAK hastalarýnýn standart tedavisi RT idi. 60Gy/6hafta RT ile median sað kalým 9-11 ay, 2 ve 3 yýllýk sað kalým oranlarý ise %10-20 ve %5-10 dur. 17 Median 66Gy RRT almýþ olgularýmýzýn median sað kalýmý 11 ay ve 2-3 yýllýk sað kalým oranlarý ise %13, %6 bulunmuþtur. Standart RT ile almýþ olduðumuz sonuçlar literatür ile uyumludur. Günümüzde kombine (neoadjuvan kemoterapi±eþzamanlý veya ardýþýk kombine kemort±rezeksiyon) tedavi yaklaþýmlarýnýn standart RT ye üstünlüðü, yapýlan randomize çalýþmalarla gösterilmiþtir. 9,13 Randomize çalýþmalarda, kombine RT + kemoterapi ile sað kalýmda bildirilen 3-4 aylýk çok küçük artýþlar, toksisite ve tedavi süresindeki artýþý da beraberinde getirmiþtir. Tedavi baþarýsý hasta seçimiyle baðlantýlýdýr. Bu yüzden bu çalýþmalar halen deneysel amaçlýdýr ve standart bir tedavi yaklaþýmý olarak önerilmemektedir. 3 Kötü performans skorlu inopere KHDAK de, kýsa süreli farklý düþük doz RT programlarý ile yapýlan randomize klinik çalýþmalarda, median sað kalýmlar 3-6 ay olarak bildirilmektedir. 1 Reinfuss ve arkadaþlarýnýn 19 randomize çalýþmasýnda, inopere, lokal ileri, semptomsuz veya toraks içi tümör ile iliþkili minör semptomlarý olan KHDAK hastalarýnda palyatif RT verilen grubun sað kalýmý, semptomatik bakým alan gruptan daha iyi bulunmuþtur (1-2 yýllýk sað kalým oranlarý, %32, %11 e karþý %9, %0). Palyatif RT sonrasý sað kalýmda düzelme sadece KPS 70 ve EIIIA olan hastalarda gerçekleþmiþtir. Ampil ve arkadaþlarýnýn 2, asemptomatik inopere lokalize KHDAK de, erken RT nin, semptomlar baþlayýncaya kadar geciktirilmiþ RT den daha yararlý olup olmadýðýný deðerlendirmek için yapmýþ olduklarý çalýþmada, 5 yýllýk sað kalým oraný erken RT grubunda %12 iken, geciktirilmiþ RT grubunda %0 bulunmuþtur (p>0.31). Gözlenen bu farklýlýk, geciktirilmiþ RT grubuna erken RT grubundan daha düþük RT dozlarý verilmesine baðlanmýþtýr (p<0.001). Bu hastalarda, geciktirilmiþ kýsa süreli düþük doz RT nin, kür þansýný tehlikeye soktuðu sonucuna varýlmýþtýr. Macbeth ve arkadaþlarý 14, Metastassýz, inopere fakat radikal RT için lokal olarak çok yaygýn hastalýðý olan, iyi performans durumlarýna sahip KHDAK hastalarýnda, torasik semptomlarýn palyasyonunu saðlayacak kadar minimum dozda (bir hafta arayla 8.5Gyx2 fraksiyon) RT mi vermeli, yoksa sað kalýmý uzatmayý amaçlayan daha yoðun bir RT dozu (3Gyx13 fraksiyon/13 tedavi günü; 5 fraksiyon veya 5 tedavi günü/hafta) mu vermeli? sorularýna randomize bir çalýþmada cevap aramýþlardýr. Sað kalým, yoðun RT grubunda daha iyi bulunmuþtur (median 9 aya karþý 7 ay; 1-2 yýllýk sað kalým %36, %12 ye karþý %31, %9). Bununla birlikte tedaviye baðlý disfaji, bu grupta daha kötüyken, düþük doz RT grubunda palyatif etkinin daha çabuk olduðu saptanmýþtýr. Trovo ve arkadaþlarýnýn 23, inopere EIII KHDAK de, 3Gyx15 fraksiyon/3 hafta RT ile kombine düþük doz sisplatin+rt yi kýyasladýðý randomize çalýþmasýnda, tedaviler arasýnda önemli bir avantaj bulunamamýþtýr (median sað kalým sýrasýyla, 10.3 aya karþý 9.97 ay). PRT almýþ olgularýmýzýn median ve 1-2 yýllýk sað kalým oranlarý, 8 ay ve %26, %9 bulunmuþtur. Bu olgularýmýzýn hepsinin KPS=50-70 olan EIIIB olduðu gözönüne alýnýrsa, sonuçlarýmýzýn literatürle uyumlu olduðu kabul edilebilir. Bleehen ve arkadaþlarý 6, radikal RT nin, plevral veya perikardiyal efüzyon olmayan, tümör 198

5 Cilt 23 Yýl 1998 Ýnopere lokal ileri (EIIIA, B) küçük hücreli... çapý >8cm olmayan, KPS>60 olan ve akciðer fonksiyonlarý yeterli olan olgulara uygulanabileceðini bildirmiþlerdir. Hayakawa ve arkadaþlarý 11, 60-70Gy/6-7 hafta radikal RT nin týbbi inopere, mediastinal tutulumu olmayan, T1-3N0-1 KHDAK hastalarýna uygulanmasýný önermektedirler. Ayný þekilde Koukourakis ve arkadaþlarý da 12, inopere, T1-3N0-1 KHDAK hastalarýnda 60Gy/6 hafta radikal RT ile %25-30 kür saðlandýðýný bildirmiþtir; bu yüzden mediastinal tutulumu olmayan, ileri T evrelerinin radikal amaçlý tedavisinin gerekli olduðunu ileri sürmüþlerdir. RTOG çalýþmalarý, konvansiyonel fraksiyone RT (2Gy/gün; 5 tadavi günü/hafta) ile verilen 40Gy, 50Gy, 60Gy total dozlarda, 3 yýla kadar 60Gy lehine median nüksüz sað kalým ve 3 yýllýk sað kalým avantajýnýn (median 19 aya karþý 8 ay ve %25 e karþý %6-10, p=0.017) varlýðýný göstermiþtir. Ancak 3 yýldan sonra tüm doz gruplarýnda sað kalým oraný ayný (%6) kalmýþtýr. 7 Ball ve arkadaþlarý 4, lokal ileri KHDAK olgularýnda, yüksek doz RT ile orta ve düþük doz RT yi sað kalýma etkileri yönünden karþýlaþtýrmýþtýr. 60Gy/30 fraksiyon RT uygulanan yüksek doz grubunda, 20Gy/5 fraksiyon RT uygulanan düþük doz grubuna göre, RTOG nin çalýþmalarýna benzer þekilde istatistiki anlamlý sað kalým üstünlüðü saptanmýþtýr. Wurschmidt ve arkadaþlarý 24, inopere EIIIA,B bildirmiþtir. Kesintili þemanýn cevap oranlarý (CR %8, PR %41 e karþý CR %20-24, PR %30) ve 2 yýllýk sað kalýmý (%10 a karþý %20-25) kesintisiz þemalardan anlamlý olarak az bulunmuþtur (p<0.02). 2 yýllýk sað kalým CR alýnanlarda %40, PR alýnanlarda %20, cevapsýzlarda %0 olmuþtur Gy RRT almýþ olgularýmýzýn tedavi cevaplarý ve 3 yýllýk lokal kontrol oraný, 30-39Gy PlRT almýþ olgularýmýzýnkinden anlamlý derecede daha yüksek bulunmuþtur (%16 CR, %18 PR ve 5/38 e karþý %3 CR, %3 PR ve 0/33; p=0.014). RRT grubunda ilk yýl anlamlý derecede daha yüksek olan sað kalým farký 2. ve 3. yýllarda hemen hemen eþitlenmiþtir (%47, %13, %6 ya karþý %26, %9, %3; p=0.001). Olgularýmýzda da literatürle uyumlu olarak yüksek doz RT lehine median sað kalým avantajý gözlenmiþtir. Ýnopere KHDAK de, ilk KPS (dominant prognostik faktör), hastalýk yayýlýmý ve önceki 6 ay içindeki kilo kaybý, sað kalýmý etkileyen en önemli prognostik faktörlerdir. Bu 3 prognostik faktöre göre, median sað kalým, ay arasýnda deðiþmektedir. 22 KPS u iyi olan EIIIA hastalýkta, 3 yýllýk saðkalým, konvansiyonel 60Gy RT ile %7 iken, hiperfraksiyone 69.6Gy RT ile %20 olarak bildirilmiþtir. 8 Literatür ile uyumlu olarak çalýþmamýzda da, KPS>70 olan EIIIA,B KHDAK hastalarýnda, uzun süreli yüksek doz RT, median sað kalým avantajý KHDAK de, konvansiyonel 70Gy dozlarýn, 60- saðlayan uygun bir tedavi olarak ortaya çýkmýþtýr. 66Gy dozlardan daha uzun sað kalým (median 14 KPS=50-70 olan ve sadece EIIIB hastalardan aya karþý 11.5 ay, p=0.04) saðladýðýný oluþan, düþük doz RT almýþ grubumuzda yüksek bildirmiþtir; 70Gy dozlara raðmen 5 yýllýk doz RT hiç denenmemiþtir ve bu grupta EIIIA hasta saðkalýmý %0 olan EIIIB hastalýkta, fevkalade yoktur. Bu çalýþmadan ve literatür bilgilerinin kötü prognoz gözlemiþler (EIIIA da median 13.8 ýþýðýnda, KPS=50-70 olan minör semptomlu aya karþý EIIIB de 11.1 ay, p=0.017) ve düþük EIIIA,B KHDAK hastalarýnda, yüksek doz RT nin dozlu kýsa süreli palyatif RT önermiþlerdir. kýsa süreli düþük doz RT ye bir üstünlüðü var RTOG randomize çalýþmasý, inopere EIIIA mýdýr, yüksek doz RT kýsa süreli sað kalým KHDAK nin radikal RT si için, 4 farklý dozfraksiyonasyon avantajý saðlayabilir mi? sorularý ortaya programýndan (40Gy, 2 hafta çýkmaktadýr. Bu grup hastalarýn, uzun süreli kesintili; 40Gy, 50Gy, 60Gy kesintisiz, 5 yüksek doz RT ye uygun olanlarý (yeterli akciðer fraksiyon/hafta) en iyisinin 60Gy/6 hafta olduðunu fonksiyonlarý olan ve tedaviye gidip-gelme veya ulaþým sorunlarý olmayanlar, küçük ve invaziv 199

6 Erkurt ve ark. Ç.Ü. Týp Fakültesi Dergisi olmayan mediastinal lenf nodu tutulumu olan olgular) için prospektif randomize bir çalýþma yapýlmalýdýr. SUMMARY Our Inoperable Locally Advanced (Stage IIIA,B) Non-Small Cell Lung Cancer Patients: Results of Short-Term Low-Dose or Long-Term High-Dose Radiotherapy Administration. In this study, 71 patients with inoperable nonsmall cell lung cancer (INSCLC) given radiotherapy (RT) in our clinic from 1990 through 1995 were retrospectively analysed. In these patients who had not the requirement of immediate or obligatory palliation, selection of RT dose was prospectively done only according to Karnofsky Performance Score (KPS): 33 patients who had KPS 70 treated with low-dose palliative (P) RT and 38 patients who had KPS>70 treated with high-dose radical (R) RT. In statistical analyses, there were no statistically significant difference and correlation between these two treatment groups according to age, sex and histological grade (p>0.05). While100% of patients in the PRT group was stage IIIB, 63% of patients was stage IIIA and 37% was stage IIIB in the RRT group (p= ). Treatment response and median survival were significantly higher in the RRT group than PRT group (13% and 11 months versus 3% and 8 months, p= and p=0.001). However ýt was observed that the survival difference between these groups was come to the same level upto the 3 rd year. As a conclusion, ýt can be said that RRT may be a proper choice of treatment in patients with KPS>70 and who were not required an obligatory palliation. Keywords: Non-small cell lung cancer, inoperable, locally advanced stage, radical radiotherapy, palliative radiotherapy. KAYNAKLAR A Medical Research Council (MRC) randomised trial of palliative radiotherapy with two fractions or single fraction in patients with inoperable non-small cell lung cancer (NSCLC) and poor performance status. Medical Research Council Lung Cancer Working Party. Br J Cancer 1992; 65:6, Ampil FL, Sanghani SV: Timing of radiotherapy in asymptomatic patients with inoperable non-small cell lung cancer: a survival analysis and literature review. Radiat Med 1996; 14:4, Andrea B, Payne D : Radiotherapy in the management of non-small-cell lung cancer. World J Surg 1993; 17, Ball D, Matyhews J, Worotniuk V, et al: Longer survival with higher doses of thoracic radiotherapy in patients with limited non-small cell lung cancer. Int J Radiat Oncol Biol Phys 1992; 25, Beahrs OH, Hemon DH, Hutter RVP: Staging of Cancer American Joint Committe on Cancer, 4 th ed. Philadelphia, JB Lippincott Co., Bleehen NM, Cox JR: Radiotherapy for lung cancer. Int J Radiat Oncol Biol Phys 1985; 11, Byhardt RW: The evolution of Radiation Therapy Oncology Group (RTOG) Protocols for nonsmall cell lung cancer. Int J Radiat oncol biol phys 1995; 32:5, Cox JD, Azarnia N, Byhardt RW, et al: N2 (clinical) nonsmall cell carcinoma of the lung: Prospective trials with total doses 60Gy by the Radiation Therapy Oncology Group. Int J Radiat Oncol Biol Phys 1991; 20, Dillman OR, Seagren SL, Propert KJ, et al: A Randomized Trial Of Induction Chemotherapy Plus High-Dose Radiation Versus Radiation Alone In Stage III Non-Small-Cell Lung Cancer. N Engl J Med 1990; 323, Doseretz DE, Katin MJ, Blitzer PH, et al: Radiation therapy in the management of medically inoperable carcinoma of the lung: results and implications for future treatment strategies. Int J Radiat Oncol Biol Phys 1992; 24, Hayakawa A, Mitsuhashi N, Fruta M, et al: Highdose radiation therapy for inoperable non-small cell lung cancer without mediastinal involvement (clinical stage N0, N1). Strahlenther Onkol 1996; 172:9, Koukourakis M, Skarlatos J, Kosmo L, et al: Radiotherapy alone for non-small cell lung carcinoma. Five-year disease-free survival and patterns of failure. Acta Oncol 1995; 34:4, Livingston RB: Current Management of Unresectable Non-Small Cell Lung Cancer. Seminars in Oncology 1994; 21:5 (Suppl 10), Macbeth FR, Bolger JJ, Hopwood P, et al: Randomized trial of palliative two-fraction versus more intensive 13 fraction radiotherapy for patients

7 Cilt 23 Yýl 1998 Ýnopere lokal ileri (EIIIA, B) küçük hücreli... with inoperable non-small cell lung cancer and good performance status. Medical Research Council Lung Cancer Working Party. Clin Oncol (R Coll Radiol) 1996; 8:3, Payne DG: Non-small-cell lung cancer: should unresectable stage III patients routinely receive high-dose radiation therapy? J Clin Oncol 1988; 6, Perez C A, Bauer M, Edelstein S, et al: Impact of tumor control on survival in carcinoma of the lung treated with irradiation. Int J Radiat Oncol Biol Phys 1986; 12, Perez CA, Pajak TF, Rubin P, et al: Long-term observations of the patterns of failure in patients with unresectable non-oat cell carcinoma of the lung treated with definitive radiotherapy: report by the Radiation Therapy Oncology Group. Cancer 1987; 59, Perez CA, Stanley K, Rubin P, et al: A prospective randomized study of various irradiation doses and fractionation schedules in the treatment of inoperable non-oat-cell carcinoma of the lung. Cancer 1980; 45, Reinfuss M, Skolyzewski J, Kowalska T, et al: Palliative radiotherapy in asymptomatic patients with locally advanced, unresectable, non-small cell lung cancer. Strahlenther Onkol 1993; 169:12, Ruckdeschel JC, Wagner H, Robinson LA. Locally Advanced Lung Cancer: Controversies In Management in ASCO Educational Book. 32 nd Annual Meeting May 18-21, 1996 Philadelphia, Pennsylvania, p Sause W, Scott C, Byhardt RW, et al.: Recursive partitioning analysis of 1592 patients on four RTOG studies in nonsmall cell lung cancer. J Clin Oncol 1993; 12, 336(1123). 22. Stanley KE: Prognostic Factors for Survival in Patients With Inoperable Lung Cancer. JNCI 1980; 65, Trovo MG, Minatel E, Franchin G, et al: Radiotherapy versus radiotherapy enhanced by cisplatin in stage III non-small cell lung cancer. Int J Radiat Oncol Biol Phys 1992; 24:1, Wurschmidt F, Bunemann H, Bunemann C, et al: Inoperable non-small cell lung cancer: A retrospective analysis of 427 patients treated with high-dose radiotherapy. Int J Radiat Oncol Biol Phys 1994; 28:3, Yazýþma Adresi: Yard. Doç. Dr. Erkut Erkurt Çukurova Ünv. Týp Fak. Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalý 01330, Balcalý, Adana 201