Akut rejeksiyon: Tanı ve tedavi. Dr. Ülkem Çakır



Benzer belgeler
KRONİK AMR TEDAVİ EDİLMELİ Mİ? EVET DR. ÜLKEM ÇAKIR ACIBADEM ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ

BÖBREK NAKİLLİ ÇOCUKLARDA GEÇ DÖNEM AKUT REJEKSİYONUN GREFT SAĞKALIMI ÜZERİNE ETKİLERİ. Başkent Üniversitesi Çocuk Nefroloji Dr.

Akut Rejeksiyon. Dr. Nurcan Cengiz

İMMUNADSORBSİYON GEÇ BAŞLANGIÇLI ANTİKOR ARACILI REJEKSİYONDA ETKİNDİR

ECULİZUMAB DOÇ. DR. NURHAN SEYAHİ. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Prof Dr Serhan Tuğlular MÜTF Nefroloji Bilim Dalı

Anti-HLA Antikorlar ve Transplantasyon

AKUT REJEKSİYON TANI ve TEDAVİSİ

BANFF 2013 Konferansının Kliniğe Kattığı Yenilikler Dr. Yasemin Özlük

Antikor İliskili Rejeksiyon. Prof Dr Esra BASKIN Baskent Universitesi Ped Nefroloji


TRANSPLANTASYON PATOLOJİSİ- BANFF SINIFLAMASI

TRANSPLANTASYONDA İNDÜKSİYON TEDAVİSİ. Dr Sevgi Şahin Özel Gaziosmanpaşa Hastanesi

HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?

AKUT REJEKSİYON ve AYIRICI TANI

YÜKSEK SENSİTİZE HASTAYA YAKLAŞIM. Dr.Şule Şengül Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

İmmünyetmezlikli Konakta Viral Enfeksiyonlar

Yüksek Riskli Hastalarda Böbrek Nakli Olgu Tartışması

HANGİ HASTALARA NASIL DESENSİTİZASYON YAPILMALIDIR? Dr. Berna YELKEN Memorial Şişli Hastanesi

Olgu Sunumu (İmmünyetmezlikli hastada viral enfeksiyonlar) Dr. A. Arzu Sayıner Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD

Takrolimus konsantrasyonunda oluşan dalgalanmalar antikor gelişiminde etkili mi?

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ ÇOCUK NEFROLOJİ 9.ULUSAL ÇOCUK NEFROLOJİ KONGRESİ KASIM, 2016

KRONİK ALLOGREFT DİSFONKSİYONU: YAKLAŞIM. Dr.Şule ŞENGÜL Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

DESENSİTİZASYONDA YENİ UYGULAMALAR. Dr Dilek TORUN Başkent Üniversitesi Adana-Nefroloji Bilim Dalı 17/04/2015 TİGED


TRANSPLANTASYON İMMUNOLOJİSİ

Membranoproliferatif Glomerülonefriti Taklit Eden Trombotik Mikroanjiopatili Bir Olgu

İmmunolojik Yüksek Riskli Hastalarda Tedavi Desensitizasyon ve Çapraz Transplantasyon

İNDÜKSİYONDA YENİ ALTERNATİF ARAYIŞLARI. Doç. Dr. Kültigin TÜRKMEN Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi

RETRANSPLANTASYONDA KARŞILAŞILAN GÜÇLÜKLER. Doç.Dr. M.Gülay Koçak İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi İç Hastalıkları A.B.D., Nefroloji B.D.

POSTTRANSPLANT DİABETES MELLİTUS DR. ÜLKEM YAKUPOĞLU ACIBADEM ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ INTERNATIONAL HOSPITAL ORGAN NAKLİ MERKEZİ

Böbrek Nakli ve BK Virus Yönetimi. Dr.Gülşen Mermut İzmir Bozyaka EAH KLİMİK İzmir

HCV İNFEKSİYONU OLAN BÖBREK TRANSPLANTLI HASTALARDA DİREKT ETKİLİ ANTİVİRALLERİN ETKİNLİĞİ

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ ÇOCUK NEFROLOJİ VE ROMATOLOJİ B.D. ÇOCUK NEFROLOJİ DERNEĞİ PATOLOJİ KURSU KASIM, 2016

BÖBREK TRANSPLANTASYONUNUN GELECEĞİ

TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

İmmünolojik Yüksek Riskli Hastaların Yönetimi

Prof Dr Özlem Durmaz İ.Ü. İstanbul Tıp Fakültesi Çocuk Gastroenteroloji, Hepatoloji ve Beslenme Bilim Dalı

BK virus Polyomaviridae virus ailesinden, Zarfı olmayan bir DNA virus dur nm çapında, çevre koşullarına dayanıklıdır. Hirscha H, et al. American

NEFROPATOLOJİ KURSU RENAL TRANSPLANTASYON PATOLOJİSİ OLGU SUNUMU

Posttransplant proteinüride hasta yönetimi

28. Ulusal Patoloji Kongresi Çıkar İlişkisi Beyanı

Hasta takibi Posttransplant 6. ay sonrası. Dr. Ülkem Yakupoğlu Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi International Hospital Organ Nakli Merkezi

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Romatoloji Bilim Dalı Olgu Sunumu 9 Ağustos 2016 Salı

POSTTRANSPLANT ERKEN DÖNEM İZLEM

BÖBREK NAKLİ SONRASI HİPERÜRİSEMİ GELİŞİMİ İLE İLİŞKİLİ RİSK FAKTÖRLERİNİN ARAŞTIRILMASI. Dr. Şahin EYÜPOĞLU

Transplantasyon Sonrası İmmünolojik takip. Dr Rahmi Yılmaz Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Sebahat Usta Akgül 1, Yaşar Çalışkan 2, Fatma Savran Oğuz 1, Aydın Türkmen 2, Mehmet Şükrü Sever 2

TRANSPLANTASYON İMMÜNOLOJİSİ

CROSSMATCH ELISA YÖNTEMİ

Birincil IgA Nefropatisinde C4d Varlığının ve Yoğunluğunun Böbrek Hasarlanma Derecesi ve Sağkalımı ile Birlikteliği

MULTİPL MYELOM VE BÖBREK YETMEZLİĞİ. Dr. Mehmet Gündüz Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hematoloji B.D.


Malignite ve Transplantasyon. Doç. Dr. Halil Yazıcı İstanbul Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Geç dönemde (3 aydan sonra) greft fonksiyon bozukluğu: Nasıl tanı koymalıyım? Nasıl tedavi etmeliyim?

N. Beşbas 1, B. Gülhan 1,A. Düzova 1, Y. Bilginer 1, R. Topaloğlu 1,S. Özen 1, E. Korkmaz 2, F. Özaltın 1, 2

Akut Böbrek Hasarı Gelişen Böbrek Nakilli Hastalarda Klinik Özellikler ve Sonuçlar:Tek Merkez Deneyimi

Gazi Üniversitesi Çocuk Nefroloji N. U.Ş, E, 15y Primer Hastalık: Nörojenik Mesane, VUR 3.5 yıl önce kadavradan renal transplantasyon İmmusupresif ila

6 ay önce kadavradan kalp nakli olan 66 yaşındaki kadın hastada inguinal bölgede 3X3 cm da lenf düğümü saptandı. Lenf düğümü cerrahi olarak eksize

Renal Transplantasyonda Türkiye de Güncel Durum. Dr. Aydın Türkmen İstanbul Tıp Fakültesi

Transplantasyondan Diyalize Dönüş. Dr. Bahar Büyükkaragöz Gazi Üniversitesi Çocuk Nefroloji Bilim Dalı

RENAL ALLOGRAFT REJEKSİYONDA PERİTUBULER KAPİLLERDE C4d POZİTİFLİĞİNİN TANISAL ÖNEMİ

Bugün Neredeyiz? Dr. Yunus Erdem Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Ünitesi

T.C. HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ İÇ HASTALIKLARI ANABİLİM DALI KRONİK ALLOGRAFT FONKSİYON BOZUKLUĞU RİSK FAKTÖRLERİ VE NEDENLERİ

Karaciğer Nakli. Dr Sezai YILMAZ İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi MALATYA

Biyolojik Ajanlar Dünden Bugüne: Türkiye Verileri. Prof. Dr. Mahmut İlker Yılmaz GATA Nefroloji Bilim Dalı

TÜRKİYE de BÖBREK TRANSPLANTASYONUNDA GÜNCEL DURUM

TRANSPLANTASYONA HAZIRLIK


Hazırlık Rejimi GVHD Profilaksisi Kök Hücre Kaynakları. Doç. Dr. Barış Kuşkonmaz Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Pediatrik KİTÜ

VAKA SUNUMU. Dr. Neslihan Çiçek Deniz. Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefrolojisi Bölümü

GLOMERULUS HASTALIKLARI

AKUT REJEKSİYON DIŞI NEDENLER

Kompleman Sistemi ve Böbrek. Dr. Mustafa ARICI, FERA

Nefropatolojide Sınıflandırmalar. Amiloidoz Sınıflandırması. Banu Sarsık Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi

Nebile ÖZDEMİR Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Organ Nakli Merkezi

En-Blok Böbrek Nakili Gerçekleştirilen Hastaların Sonuçları

Prof. Dr. M. İlker YILMAZ

Marjinal Canlı Donörlere Yaklaşım. Dr. Elif Arı Bakır Dr. Lütfi Kırdar Kartal EAH Nefroloji Kliniği

Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefroloji Olgu Sunumu

BÖBREK NAKLİ SONRASI AKUT HUMORAL REJEKSİYON TANISI ALAN HASTALARIN RİSK FAKTÖRLERİNİN BELİRLENMESİ

HEMOLİTİK ÜREMİK SENDROM ETİYOPATOGENEZ

Olgularla Transplantasyon

BÖBREK NAKLİ SONRASINDA CMV HASTALIĞI. Dr. Ali Çelik Dokuz Eylül Üniversitesi Nefroloji Bilim Dalı

Antikor Aracılı Rejeksiyonlarda Terapötik Aferez. Prof. Dr. Kayser ÇAĞLAR

TRANSPLANTASYONDAN DİYALİZE DÖNEN HASTADA İMMÜNSÜPRESİF TEDAVİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

GEBELİK ve BÖBREK HASTALIKLARI

CANLI DONÖR TRANSPLANTASYONDA İLE

TRANSPLANT HASTASINDA ANİ KREATİNİN YÜKSEKLİĞİ. Dr. Önder Yavaşcan Sağlık Bilimleri Üniversitesi İzmir Tepecik EAH Çocuk Nefroloji Bölümü

Böbrekte AA Amiloidozis in Histopatolojik Bulguları ve Klinik Korelasyon

Graft Yetersizliğinin Tanı ve Tedavisi. Dr Şahika Zeynep Akı Bahçeşehir Üniversitesi Tıp Fakültesi Bahçelievler Medical Park Hastanesi

Dr. Sevgi MİR Ege Üniversitesi Pediatrik Nefroloji Bilim Dalı Adana

TİROİDİTLERDE AYIRICI TANI. Doç.Dr.Esra Hatipoğlu Biruni Üniversite Hastanesi Endokrinoloji ve Diabet Bilim Dalı

NEFRİTİK SENDROMLAR. Dr.LATİFE ERDOĞAN Ekim 2013

NEFROTİK SENDROM. INTERN DR. H.RUMEYSA DAĞ Eylül 2013

İMMÜN YANITIN EFEKTÖR GRUPLARI VE YANITIN DÜZENLENMESİ. Güher Saruhan- Direskeneli İTF Fizyoloji AD

Dr. Şule Şengül Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

ABO Uyumsuz Böbrek Nakli

EŞ ZAMANLI KALP VE BÖBREK TRANSPLANTASYONU YAPILAN BİR OLGU

BK Nefropati. Dr. Kenan Keven, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji B.D.

Transkript:

Akut rejeksiyon: Tanı ve tedavi Dr. Ülkem Çakır

Hedef Son dönem böbrek yetmezliği Böbrek nakli Sağlıklı uzun bir yaşam ve ölüm anında böbreğin halen çalışıyor olması

Ne kadar başarılıyız? Kadavradan nakil sonrası greft sağkalımı İlk 1 yılda %90 5. yılda %68 10. yılda %40 Canlıdan nakil sonrası greft sağkalımı İlk 1 yılda %96 5. yılda %81 10. yılda %57 Kadavradan nakil sonrası hasta sağkalımı İlk 1 yılda %91 5. yılda %71 10. yılda %41 Canlıdan nakil sonrası hasta sağkalımı İlk 1 yılda %97 5. yılda %80 10. yılda %50 KDIGO, USRDS, UNOS

Greft Kaybı Nedenleri Kronik greft disfonksiyonu* Diğer Follow-up: 5 yrs Akut rejeksiyon Rekürren ve de novo nefropati Greft damarlarının trombozu Cerrahi sorunlar %52 %48 KDIGO, USRDS, UNOS

Kronik greft disfonksiyonu Greft fonksiyonlarında ilerleyici kayıp, proteinüri 1. yılda % 25, 10. yılda % 90 Histopatoloji: IF/TA, transplant glomerülopati ± vaskülopati

Etyoloji Allo-immunite KNİ toksisitesi Donor faktörü I/R-hasarı Kronik Greft Disfonksiyonu Polyoma-virus CMV-virus Hipertansiyon Rekürren hastalıklar Kronik obstrüksiyon De novo DM

Kronik greft disfonksiyonu gelişiminde yetersiz immunsupresyonun rolü Akut rejeksiyon (AR) Humoral/Hücresel Erken/Geç Klinik/Subklinik

Rejeksiyonda patogenez 1. Hücresel teori (Peter Medawar): Greft reddi immunolojik nedenli, biyopside görülen hücreler doku hasarından sorumludur.

Peritübüler kapiller tübüler bazal membran Tübülit CD8 MHC klas I tarafından sunulan peptid antijenlerini tanır, IFNγ üretir, granzim ve perforin yoluyla doğrudan sitotoksisite gelişimine neden olur. CD4 MHC klas II tarafından sunulan peptid antijenlerini tanır, sitokin üretimine göre sınıflandırılır: Th1: IFNγ, IL2, TNFα, greftte infiltrat olarak bulunur. TH2: IL4,IL5,IL10, B hücre gelişimine ve IgE eozinofil üretimine yardımcıdır. T hücreler tarafından üretilen inflamatuar sitokinler epitel hücrelerini aktive ederler ki bu da daha fazla T hücresini o bölgeye çeker.

2. Humoral teori (Paul Terasaki): Nakilden hemen sonra, hatta daha ileri dönemlerde gelişen antikorlar da greft hasarı gelişmesine katkıda bulunurlar. 2000: %70-80 5 yıl P. Halloran: AR with de novo DSAs production and poor prognosis. H. Feucht: Relationship of C4d deposition in PTCs in kidney grafts to graft dysfunction.

Akut rejeksiyonun klinik bulguları Hastaların çoğu asemptomatik İdrar renginde değişme, miktarında azalma Yeni başlayan veya kötüleşen proteinüri Kan basıncında yükselme Nadiren yüksek ateş, greft bölgesinde ağrı, hassasiyet Renal Doppler US da nonspesifik bulgular Artmış RI değerleri Parenkim ekojenitesinin bozulması Tanıda altın standart greft biyopsisi İzlemde serum kreatinin düzeyi, diürez, antikorlar (DSA)

Akut rejeksiyonun ayırıcı tanısı Serum kreatinin yükselmesi Prerenal, renal ve postrenal nedenlere dikkat İlaç toksisitesi İnfeksiyon Rekürren hastalık Histopatolojik değişiklikler BK virüs infeksiyonu Posttransplant lenfoproliferatif bozukluk (PTLD) İnterstisyel nefrit (ilaç, infeksiyon) Transplant piyelonefrit

Greft biyopsisi, yeterlilik kriterleri IM IF EM 2 kor 10 glm 2 arter 3 glm 1 glm 3 H&E 3 PAS 1-3 Trichrom or Sirius red- elastin IgG, IgA, IgM C3, C4d Fb, κ,λ hafif zincir Proteinüri, hematüri, transplant sonrası 1 yıl

Akut T-hücre-aracılı rejeksiyon Alıcı T-hücre veya verici alloantijenlerine karşı gelişen reaktivite nedeni ile günler içinde gelişen greft fonksiyon bozukluğudur. En sık tx sonrası ilk haftalar içinde gelişir. AR epizodlarının sıklığı ilk 6 aydan sonra düşmeye başlar. Ancak herhangi bir zamanda yine gelişebilir.

Banff sınıflandırması 1 Normal 2 Antikor Aracılı Değişiklikler Aktif rejeksiyon ile ilgili morfolojik değişiklik olmadan C4d+ Akut AMR Kronik AMR 3 Borderline Değişiklikler Şüpheli 4 T Hücre Aracılı Rejeksiyon Akut Kronik aktif (Kronik allograft arteriyopati) 5 İnterstisyel Fibrozis & Tübüler Atrofi 6 Diğerleri Kronik hipertansiyon Kalsinörin inhibitör toksitesi Kronik obstrüksiyon Bakteriyal piyelonefrit Viral enfeksiyon

Akut T-hücre-aracılı rejeksiyon C: 3. Sınırda (Borderline) değişiklikler: Şüpheli" C: 4. Akut T-hücre-aracılı rejeksiyon (tip/evre) IA. İnterstisyel infiltrasyon (etkilenen parenkim alanı>%25, i2 veya i3) ve orta dereceli fokal tübülit (t2) IB. İnterstisyel infiltrasyon (etkilenen parenkim alanı>%25, i2 veya i3) ve ciddi fokal tübülit (t3) IIA. Orta dereceli veya ciddi intimal arterit (lüminal alanın<%25, v1) IIB. ciddi intimal arterit (lüminal alanın>%25, v2) III. Transmural" arterit ve/veya lenfositik inlamasyonun eşlik ettiği medial düz kas hücrelerinin fibrinoid nekrozu (v3)

Akut T-hücre-aracılı rejeksiyon, tip I Tübülit ve interstisyel infiltrasyon

Akut T-hücre-aracılı rejeksiyon, tip II ve III Arterit, endotelit

Antikor aracılı rejeksiyon (AMR) Akut B-hücre-aracılı rejeksiyon Alıcı, vericideki donör spesifik antijenlere karşı ya önceden antikor (DSA) geliştirmiştir, ya da tx sonrası de novo geliştirir. Günler içinde ortaya çıkan greft fonksiyon bozukluğudur. % 5-7 (?) oranında görülür.

C4d Kompleman sistemi

Antikor aracılı rejeksiyon (AMR) Akut B-hücre-aracılı rejeksiyon 1.Hiperakut rejeksiyon 2. Akut B-hücre-aracılı rejeksiyon Erken/geç dönem 3. Kronik B-hücre-aracılı rejeksiyon

Hiperakut rejeksiyon Banff ta yer almıyor Lenfosit cross-match (+) Alıcıda nakilden önce varolan DSA Dakikalar içinde greft kaybı

Banff sınıflandırması 1 Normal 2 Antikor Aracılı Değişiklikler Aktif rejeksiyon ile ilgili morfolojik değişiklik olmadan C4d+ Akut AMR Kronik AMR 3 Borderline Değişiklikler Şüpheli 4 T Hücre Aracılı Rejeksiyon Akut Kronik aktif (Kronik allograft arteriyopati) 5 İnterstisyel Fibrozis & Tübüler Atrofi 6 Diğerleri Kronik hipertansiyon Kalsinörin inhibitör toksitesi Kronik obstrüksiyon Bakteriyal piyelonefrit Viral enfeksiyon

Antikor aracılı rejeksiyon (AMR) Akut B-hücre-aracılı rejeksiyon Karakteristik histolojik bulgular 1) Glomerülit/kapillerit 2) Peritübüler kapiller (PTK) içinde nötrofiller 3) Fibrin trombüsü 4) İnterstisyel hemoraji 5) Ağır veya nekrotizan vaskülit E V R E PTK lerde diffüz, lineer C4d Donör spesifik antikorlar (DSA)

AMR Akut B-hücre-aracılı rejeksiyon Kapillarit: Glomerül, PTK; tromboz

AMR Akut B-hücre-aracılı rejeksiyon C4d immunoflöresan immunoperoksidaz Pozitif C4d boyanması antikor ilişkili rejeksiyonun belirleyicisi-parmak izi

AMR Akut B-hücre-aracılı rejeksiyon Sis B; Halloran P. Endothelial transcripts uncover a previously unknown phenotype: C4d-negative antibody-mediated rejection. Current Opinion in Organ Transplantation. 15(1):42-48, February 2010. MHC antijenlerine karşı gelişen DSA, AMR gelişimini tetikleyebilir. Ancak DSA yokluğu AMR olmadığını kanıtlamaz. C4d+, DSA+ olgular C4d+, DSA- olgular Bazı antijenler lenfositlerde değil, endotel hücrelerinde sunulabilir (MICA). Greft, dolaşımdaki antikorları absorbe etmiş olabilir. C4d-, DSA+ olgular Non-HLA antikor varlığı

AMR Akut B-hücre-aracılı rejeksiyon Akomodasyon Stabil greftte C4d depolanması ve DSA pozitifliği

Akomodasyon Kalıcı Alloimmünreaksiyona Karşı Greftin Kazanılmış Direnci Stabil Greftlerde DSA ve/veya C4d (+) Subklinik Rejeksiyon Yüksek Kronik Allograft Hasarı Hızlı Greft Kaybı Riski Transient/Zayıf İmmun Yanıt Greft Kayıp Riski Çok Düşük

Akut T-hücre-aracılı ve B-hücre aracılı miks rejeksiyon Geç dönemde gelişen akut rejeksiyonların % 40 ı miks rejeksiyon

Yanıt bekleyen sorular Humoral yanıt her zaman patolojiye yol açar mı? IgG alt sınıflarının rolü nedir? Komplemana bağlanan DSA yı bloke edebilen antikorlar var mıdır? Tüm DSA lar zararlı mıdır? Tanıda yeni biyobelirleyicilere gereksinim var mıdır? Gen transkriptleri, mikrorna, C1q Histopatolojik sınıflandırma yenilenmeli mi? Geç dönemde gelişen ve greft ömrünü azaltan AMR

Akut rejeksiyon ve kısa dönem greft sağkalımı 100 Akut Rejeksiyon 90% 80 80% 60 40 1-y GS 45% Azatiyoprin ATG CsA MPA Takrolimus Sirolimus Everolimus Daklizumab Basiliksimab 20 Radyasyon Prednisone 6-Merkaptopurine 15% 0 1960 1965 1970 1975 1980 1985 1990 1995 2000 2005 Yıllar

Subklinik rejeksiyon Serum kreatinin düzeyi normal AR histolojik bulgusu var Akut rejeksiyon Greft Subklinik rejeksiyon

Subklinik rejeksiyon Serum kreatinin düzeyi normal AR histolojik bulgusu var Protokol biyopsisi Rutin yapılmalı mı?

Erken subklinik rejeksiyon tedavisinin uzun dönem greft sağkalımında etkisi Rush D, Nickerson P, Gough J et al. Beneficial effects of treatment of early subclinical rejection: A randomized study. J Am Soc Nephrol 1998; 9: 2129 2134. Rush DN, Karpinski ME, Nickerson P et al. Does subclinical rejection contribute to chronic rejection in renal transplant patients? Clin Transplant 1999; 13: 441 446. Rush D, Arlen D, Boucher A et al. Lack of benefit of early protocol biopsies in renal transplant patients receiving TAC and MMF: A randomized study. Am J Transplant 2007; 7: 2538 2545. Kurtkoti J, Sakhuja V, Sud K et al. The utility of 1- and 3-month protocol biopsies on renal allograft function: A randomized controlled study. Am J Transplant 2008; 8: 317 323. Gloor JM, Cohen AJ, Lager DJ et al. Subclinical rejection in tacrolimus-treated renal transplant recipients. Transplantation 2002; 73: 1965 1968. Sonuç olarak yüksek risk hastalara yapılması önerilir.

Akut rejeksiyon tedavisi KDIGO önerileri Biyopsi Subklinik ve sınırda rejeksiyon tedavi edilmeli Akut hücresel rejeksiyon Kortikosteroid ATG Akut humoral rejeksiyon Plazma değişimi IVIG Rituximab ATG Hasta hiç kullanmıyorsa MPA eklenmeli, AZA kullanıyorsa MPA ya değiştirilmeli

Akut rejeksiyon tedavisi Biyopsi Akut hücresel rejeksiyon Kortikosteroid (3-7 mg/kg/gün): Banff I ATG (1.5-3 mg/kg/gün): Banff II Akut humoral rejeksiyon Plazma değişimi IVIG Rituximab (375 mg/m 2 ) ATG Splenektomi

Akut rejeksiyon tedavisi Yeni tedavi ajanları Alemtuzumab Monoklonal antikor CD52 yi bloke eder Kronik lenfositik lösemi için FDA onaylı T/B/NK Hücresel, Banff tip 1B AMR de tedaviye ek Enfeksiyon gelişme riski çok Eculizumab Monoklonal antikor C5 i bloke eder Paroksismal nokturnal hemoglobinüri için FDA onaylı AMR Yüksek riskli hastaların profilaksisi? Trombotik mikroanjiopati tedavisi Enfeksiyon gelişme riski çok Bortezomib Proteozom inhibitörü Plazma hücrelerinin apopitozuna neden olur Multiple miyelom için FDA onaylı AMR DSA düzeylerini düşürüyor? Miks rejeksiyonlarda kullanımı Enfeksiyon gelişme riski çok

Sonuçlarımız

Böbrek Naklinde Gelişen Humoral Rejeksiyonda Yüksek Hacimli Plazma Değişim Tedavisinin Etkisi Pelin Çardak 1, Gülşen Beytorun 1, Nilgün Demiröz 1, Ercüment Gürlüler 2, Nazım Güreş 2, Altan Alim 1, İbrahim Berber 2, Ülkem Çakır 2, Alihan Gürkan 2 1 Acıbadem Sağlık Grubu International Hospital Organ Nakli Merkezi, İstanbul, 2 Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul Hasta Sıra No Yaş (yıl) Cinsiyet TDP miktarı (ünite/seans) PF Sayısı (seans) Giriş Kreatinini (mg/dl) Çıkış Kreatinini (mg/dl) Güncel Kreatinin (mg/dl) 1 10 E 6 6 5 0,39 0,39 2 36 E 20 7 5,21 1,37 1,29 3 54 K 16 5 6,3 2,56 0,82 4 50 K 18 12 7 3,2 3,2 5 26 E 16 21 5,29 2,71 1,5 6 58 E 16 3 2,89 1,71 1,9 7 55 K 20 16 2,8 2,5 2,5 8 41 E 12 13 2,6 2,19 1,67 9 27 K 20 12 4,8 4,86 1,9 10 48 K 18 10 2,78 2,16 1,4 11 52 K 16 14 2,86 3,4 2,14 12 19 K 16 24 3,67 3,3 2,1 13 59 K 18 15 2,6 2,85 1,98 14 57 E 25 7 5,98 2,3 1,71 15 25 E 20 19 8,2 5,97 2,74 16 47 E 16 4 4,06 1,39 1,36 17 46 K 16 20 3,24 2,24 1,28 18 60 E 16 6 2,38 1,33 1,17 19 23 K 16 5 1,78 1,2 0,9

Böbrek Naklinde Gelişen Humoral Rejeksiyonda Yüksek Hacimli Plazma Değişim Tedavisinin Etkisi Pelin Çardak 1, Gülşen Beytorun 1, Nilgün Demiröz 1, Ercüment Gürlüler 2, Nazım Güreş 2, Altan Alim 1, İbrahim Berber 2, Ülkem Çakır 2, Alihan Gürkan 2 1 Acıbadem Sağlık Grubu International Hospital Organ Nakli Merkezi, İstanbul, 2 Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul Hasta Sıra No Yaş (yıl) Cinsiyet TDP miktarı (ünite/seans) PF Sayısı (seans) Giriş Kreatinini (mg/dl) Çıkış Kreatinini (mg/dl) Güncel Kreatinin (mg/dl) 1 10 E 6 6 5 0,39 0,39 2 36 E 20 7 5,21 1,37 1,29 3 54 K 16 5 6,3 2,56 0,82 4 50 K 18 12 7 3,2 3,2 5 26 E 16 21 5,29 2,71 1,5 6 58 E 16 3 2,89 1,71 1,9 Sonuç olarak 22 hastadan 19 u fayda gördü ve ciddi yan etki gözlenmedi. 7 55 K 20 16 2,8 2,5 2,5 8 41 E 12 13 2,6 2,19 1,67 9 27 K 20 12 4,8 4,86 1,9 10 48 K 18 10 2,78 2,16 1,4 11 52 K 16 14 2,86 3,4 2,14 12 19 K 16 24 3,67 3,3 2,1 13 59 K 18 15 2,6 2,85 1,98 14 57 E 25 7 5,98 2,3 1,71 15 25 E 20 19 8,2 5,97 2,74 16 47 E 16 4 4,06 1,39 1,36 17 46 K 16 20 3,24 2,24 1,28 18 60 E 16 6 2,38 1,33 1,17 19 23 K 16 5 1,78 1,2 0,9

Akut rejeksiyon (AR) AR, greft disfonksiyonu gelişmesinde major immunolojik risk faktörüdür. AR atakları uzun dönem greft sağkalımında olumsuz etkiye sahiptir. İmmunsupresif (İS) tedavideki gelişmeler erken dönemde insidansını azaltmıştır. İS daha çok hücresel rejeksiyonu önlemeye yönelik gelişmiştir. Patogenezde humoral rejeksiyonun önemi giderek daha iyi anlaşılmaktadır. Hedef etkin ve yeterli AR tedavisi yapmaktır.

Kaynakça