RETRANSPLANTASYONDA KARŞILAŞILAN GÜÇLÜKLER. Doç.Dr. M.Gülay Koçak İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi İç Hastalıkları A.B.D., Nefroloji B.D.

Benzer belgeler
Prof Dr Serhan Tuğlular MÜTF Nefroloji Bilim Dalı

TRANSPLANTASYONDA İNDÜKSİYON TEDAVİSİ. Dr Sevgi Şahin Özel Gaziosmanpaşa Hastanesi

TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

BÖBREK NAKİLLİ ÇOCUKLARDA GEÇ DÖNEM AKUT REJEKSİYONUN GREFT SAĞKALIMI ÜZERİNE ETKİLERİ. Başkent Üniversitesi Çocuk Nefroloji Dr.

Anti-HLA Antikorlar ve Transplantasyon

Renal Transplantasyonda Türkiye de Güncel Durum. Dr. Aydın Türkmen İstanbul Tıp Fakültesi

Transplantasyondan Diyalize Dönüş. Dr. Bahar Büyükkaragöz Gazi Üniversitesi Çocuk Nefroloji Bilim Dalı

BÖBREK NAKLİ SONRASI HİPERÜRİSEMİ GELİŞİMİ İLE İLİŞKİLİ RİSK FAKTÖRLERİNİN ARAŞTIRILMASI. Dr. Şahin EYÜPOĞLU

HEMODİYALİZ HASTASININ DEĞERLENDİRİLMESİ. Özel Gaziosmanpaşa Hastanesi

KRONİK AMR TEDAVİ EDİLMELİ Mİ? EVET DR. ÜLKEM ÇAKIR ACIBADEM ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ ÇOCUK NEFROLOJİ 9.ULUSAL ÇOCUK NEFROLOJİ KONGRESİ KASIM, 2016

İMMUNADSORBSİYON GEÇ BAŞLANGIÇLI ANTİKOR ARACILI REJEKSİYONDA ETKİNDİR

HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?

TRANSPLANTASYONA HAZIRLIK

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi

ECULİZUMAB DOÇ. DR. NURHAN SEYAHİ. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

TRANSPLANTASYON İMMUNOLOJİSİ

YÜKSEK SENSİTİZE HASTAYA YAKLAŞIM. Dr.Şule Şengül Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

İmmünolojik Yüksek Riskli Hastaların Yönetimi

NEFROLOJİ VE DİYALİZ PRATİĞİNDE YAŞANAN SORUNLAR. Dr. H. Zeki TONBUL Türk Nefroloji Derneği

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİNDE HASTA SEÇİM KRİTERLERİNİN DEĞERLENDİRMESİ DR. GÜLTEKİN GENÇTOY

KRONİK BÖBREK HASTASINDA (HBV) TEDAVİ PROTOKOLU NASIL OLMALIDIR?

TÜRKİYE de BÖBREK TRANSPLANTASYONUNDA GÜNCEL DURUM

Posttransplant proteinüride hasta yönetimi

TRANSPLANTASYONA GİDECEK DİYALİZ HASTASI- Diyaliz Hekiminin Görev ve Sorumlulukları. Dr. Sevgi Şahin Özel Gaziosmanpaşa Hastanesi Organ Nakli Birimi

TRANSPLANTASYONDAN DİYALİZE DÖNEN HASTADA İMMÜNSÜPRESİF TEDAVİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

İmmünyetmezlikli Konakta Viral Enfeksiyonlar

İNDÜKSİYONDA YENİ ALTERNATİF ARAYIŞLARI. Doç. Dr. Kültigin TÜRKMEN Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi

Türkiye ve Amerika Birleşik Devletlerinde hemodiyalize giren hastaların ölüm oranlarının karşılaştırılması: Bir gözlemsel kohort çalışması

ÇAPRAZ. Dr Sevgi Şahin. Özel Gaziosmanpaşa Hastanesi Organ Nakli Birimi

Yüksek Riskli Hastalarda Böbrek Nakli Olgu Tartışması

ERİŞKİN YAŞ GRUBUNDA NATİV BÖBREK BİYOPSİ SONUÇLARININ ANALİZİ 10 Yıllık Tek Merkez Deneyimi

HEMODİYALİZE GEÇ BAŞLAMAK GEREKLİDİR. Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

DESENSİTİZASYONDA YENİ UYGULAMALAR. Dr Dilek TORUN Başkent Üniversitesi Adana-Nefroloji Bilim Dalı 17/04/2015 TİGED

ÇOCUKLARDA KRONİK BÖBREK HASTALIĞI Küçük yaş grubunda doğumda başlayabilen Kronik böbrek yetersizliği Son evre böbrek yetmezliği gelişimine neden olan

DİYALİZ HASTASININ TRANSPLANTASYONA

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ ÇOCUK NEFROLOJİ VE ROMATOLOJİ B.D. ÇOCUK NEFROLOJİ DERNEĞİ PATOLOJİ KURSU KASIM, 2016

Akut Böbrek Hasarı Gelişen Böbrek Nakilli Hastalarda Klinik Özellikler ve Sonuçlar:Tek Merkez Deneyimi

HCV İNFEKSİYONU OLAN BÖBREK TRANSPLANTLI HASTALARDA DİREKT ETKİLİ ANTİVİRALLERİN ETKİNLİĞİ

Diyaliz tedavisinde ilk seçenek: Periton diyalizi. Neslihan SEYREK, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

SON DÖNEM BÖBREK YETMEZLİĞİ TEDAVİ SEÇENEKLERİ. Prof. Dr. Murat Tuncer

Renal Tranplant Donörlerinin İdeal Takip Şeması Nasıl Olmalıdır?? Dr Hamad DHEİR Göztepe Medicalpark Hastanesi

En-Blok Böbrek Nakili Gerçekleştirilen Hastaların Sonuçları

Periton Diyalizi Neden Yapılmalı?

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2011 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU DR. NURHAN SEYAHİ

Malignite ve Transplantasyon. Doç. Dr. Halil Yazıcı İstanbul Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Hemodiyaliz mi? Periton Diyalizi mi? Transplantasyon mu? Nasıl Karar verelim? Dr: İ.Çetin Özener Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi

Takrolimus konsantrasyonunda oluşan dalgalanmalar antikor gelişiminde etkili mi?


Nebile ÖZDEMİR Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Organ Nakli Merkezi

Sebahat Usta Akgül 1, Yaşar Çalışkan 2, Fatma Savran Oğuz 1, Aydın Türkmen 2, Mehmet Şükrü Sever 2

TRANSPLANTASYONDAN DİYALİZE DÖNEN HASTA- Mortalite ve Morbiditeye Etki Edecek Önemli İpuçları

Polikistik böbrek hastalığında, periton diyalizi bir tedavi seçeneği olabilir mi? 15 yıllık Tek Merkez Deneyimi

HEMODİYALİZ VE TRANSPLANTASYONDA MALİYET VE ETKİNLİK ANALİZİ DR. NURHAN SEYAHİ

Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD / Nefroloji BD

Dr.M.Tuğrul Sezer SDÜ Isparta. 12. ULUSAL HİPERTANSİYON VE BÖBREK HASTALIKLARI KONGRESİ Mayıs 2010 Antalya

DİYABETİK HASTADA RENAL TRANSPLANTASYON

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

ADCK-4 Mutasyonu Saptanan Hastaların Klinik Özelliklerinin ve Koenzim Q10 Tedavisine Yanıtlarının Değerlendirilmesi

Kompleman Sistemi ve Böbrek. Dr. Mustafa ARICI, FERA

Yrd. Doç.Dr. Hilmi Tozkır Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi


Graft Yetersizliğinin Tanı ve Tedavisi. Dr Şahika Zeynep Akı Bahçeşehir Üniversitesi Tıp Fakültesi Bahçelievler Medical Park Hastanesi

ÇOCUKLARDA BÖBREK TRANSPLANTASYONUNDA YİNELEYEN HASTALIKLAR. DR. Ahmet KESKİNOĞLU Ege üniversitesi Tıp Fakültesi Pediatrik Nefroloji

Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Nefroloji Bilim Dalı

Karaciğer Nakli. Dr Sezai YILMAZ İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi MALATYA

ASLA YAPMAYALIM Transplantasyonda Kötü Klinik Deneyimler. Dr. Aydın Türkmen İstanbul Tıp Fakültesi

STEROİDE DİRENÇLİ NEFROTİK SENDROM OLGULARINDA SİKLOSPORİN TEDAVİSİ: 12 AYLIK TAKİP

Alıcı ve Vericinin Böbrek Transplantasyonuna Hazırlanması. Prof. Dr. Yaşar BAYINDIR BUHASDER-2017

SÜT ÇOCUKLARINDA UZUN SÜRELİ PERİTON DİYALİZİNİN SONUÇLARI

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Nefropatolojide Sınıflandırmalar. Amiloidoz Sınıflandırması. Banu Sarsık Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi

Diyabetik Nefropati Tanı ve Tedavide Güncelleme. Dr. Gültekin Süleymanlar Dr. Alper Sönmez

Dr. Şule Şengül Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

SOLİD ORGAN TRANSPLANTASYONLARINDA İMMÜN MONİTORİZASYON

Böbrek nakli hastalarında akut rejeksiyon gelişiminde CTLA-4 tek gen polimorfizmlerinin ve soluble CTLA-4 düzeylerinin rolü varmıdır?

Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Hematoloji-İmmünoloji Bölümü

Türkiye de Renal Replasman Tedavilerinin Güncel Durumu: Türk. Nefroloji Derneği Kayıt Sistemi 2009 Yılı Özet Raporu

MODALİTE SEÇİMİNDE HASTA EĞİTİMİNİN ROLÜ

HEPATOSELLÜLER KANSERDE KARACİĞER NAKLİ

Renal Replasman Tedavilerinde Maliyet Karşılaştırma. Hemş.Hatice Gönül TOPRAK Aydın Devlet Hastanesi Periton Diyalizi Ünitesi

Hızlı İlerleyici Glomerulonefritlerde Tedavi İlkeleri. Dr. Ali Rıza ODABA İstanbul, Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Nefroloji Kliniği

Posttransplant Rekürrens ve Tedavi. Uygulamaları - HÜS

Prof. Dr. M. İlker YILMAZ

Transplantasyon Hastalarında Anemi

SOLİD ORGAN NAKİLLERİNDE AFEREZ. M. Ferdi NAYIR Ant.Eğt.Araşt.Hast. Terapötik Aferez

BÖBREK YETMEZLİĞİ TANI VE TEDAVİ SEÇENEKLERİ DR MÜMTAZ YILMAZ EÜTF İÇ HASTALIKLARI NEFROLOJİ BİLİM DALI

İmmunolojik Yüksek Riskli Hastalarda Tedavi Desensitizasyon ve Çapraz Transplantasyon

RENAL TRANSPLANTASYONA HAZIRLIK DR.AYTÜL NOYAN BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ ADANA UAM ÇOCUK NEFROLOJİ BİLİM DALI

Hazırlık aşamasında nelere dikkat edelim? Dr. Alper Soylu Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefroloji Bilim Dalı

Türkiye de ve Dünyada Diyaliz; Neler Değişiyor? Prof Dr Gültekin Süleymanlar Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD, Antalya

Birincil IgA Nefropatisinde C4d Varlığının ve Yoğunluğunun Böbrek Hasarlanma Derecesi ve Sağkalımı ile Birlikteliği

RENAL PREOPERATİF DEĞERLENDİRME. Dr. Mürvet YILMAZ SBÜ. Bakırköy Dr. Sadi Konuk SUAM

Selçuk Yüksel. Pamukkale Üniversitesi Çocuk Nefroloji Bilim Dalı

Böbrek Nakli Sonrası İmmünolojik Olmayan Komplikasyonlar:Tek Merkez Deneyimi

Membranoproliferatif Glomerülonefriti Taklit Eden Trombotik Mikroanjiopatili Bir Olgu

ÇOCUKLARDA DİYALİZ. Prof. Dr. Mesiha Ekim. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı

Transkript:

RETRANSPLANTASYONDA KARŞILAŞILAN GÜÇLÜKLER Doç.Dr. M.Gülay Koçak İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi İç Hastalıkları A.B.D., Nefroloji B.D.

SUNUM AKIŞI Retransplantasyonun hasta ve greft sağ kalımına etkisi Retransplantasyon sırasında karşı karşıya kalınan güçlükler İmmünolojik nedenler İmmünoloji dışı nedenler İndüksiyon tedavisinin seçimi Retransplantasyonda primer hastalık nüksü Nonfonksiyone greftin nefrektomisi

RETRANSPLANTASYON SIKLIĞI ABD de son 10 yılda greft kaybı nedeniyle diyalize dönen hastalar yeni diyalize başlayan hastaların %10-15 ini oluşturmakta Greft yetersizliği diyalize başlama nedenleri arasında 4. sırada yer almakta Bekleme listelerine yıllık eklenen yeni vakaların %5-13 ü retransplantasyon adayları Clin J Am Soc Nephrol 2011;6:465-6 Am J Transplant 2011;11:450-62

OPTN/SRTR 2013 YILI VERİLERİ 2. nakil için bekleyen hastalar bekleme listelerinin yaklaşık %16 sı Buna rağmen yıllık retransplantasyon sayısı azalmakta; 2019 (2004 de) 1851 (2008) YÜKSEK İMMÜNOLOJİK RİSK ALICININ KLİNİK DURUMU Am J Transplant. 2017;17 Suppl 1:21-116

2015 YILI TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ VERİLERİ

RETRANSPLANTASYONUN SAĞKALIM ÜZERİNE ETKİSİ

Transplantation. 2006;82:669-674

1993-2011 Tx yapılan hastalar 3337 --- 1. transplantasyon 116----- Retransplantasyon Hasta ve greft sağkalım oranlarının karşılaştırılması

Greft sağ kalımında fark yok (p=0.63) Hasta sağ kalımında fark yok (p=0.42) Greft kaybının en sık nedeni Kronik allograft nefropati (%22) En sık ölüm nedeni Enfeksiyon (%57)

RETRANSPLANTASYONUN GREFT SAĞKALIMI ÜZERİNE ETKİSİ

Çalışma Retransplant Hasta Sayısı İzlem Süresi (yıl) Hasta Sağkalımı Greft Sağkalımı Magee J.C. 2005 10 Aynı Kötü Ingsathit A 116 18 Aynı Aynı Daha iyi immünsupresyon Akut rejeksiyon oranlarının azaltılması Greft sağkalım oranlarında yıllar içinde artış Barocci S 100 24 Aynı Aynı Coupel S 233 13 Aynı Aynı

RETRANSPLANTASYON SIRASINDA KARŞILAŞILAN GÜÇLÜKLER *Non-immünolojik nedenler*

Retrospektif analiz US verileri 3 yıllık değerlendirme Greft yetersizliği nedeniyle hemodiyalize dönen hastalarda mortalite Mortaliye neden olan immünolojik ve non-immünolojik faktörler

Greft yetersizliği nedeniyle diyalize alınan hastalar (n=4741) İlk 3,5 yılda bu hastaların %21 i ölmüş (n=1016) Ölüm nedenleri açısından bakıldığında; 1. Kardiyovasküler nedenler (%42) 2. İnfeksiyöz nedenler (%17) 3. Maligniteler (%2) 4. Diğer/Bilinmeyen nedenler (%39) Kıdney Int. 2002; 62:1877-83

Kıdney Int. 2002; 62:1877-83

SONUÇ; Non-immünolojik faktörler greft yetersizliği olan hastalarda yaşam süresini belirlemede immünolojik faktörlerden daha önemli Modifiye edilebilen bu faktörlere yapılacak müdahaleler yaşam süresini uzatabilir Kıdney Int. 2002; 62:1877-83

DOPPS verileri (N=41234) Greft yetersizliği olan hasta (N=1856) Hiç transplant yapılmamış bekleme listelelerindeki hasta (N=2806)

Greft yetersizliği olan hasta bekleme listelerindeki hastalarla karşılaştırıldığında; Tüm nedenlere bağlı mortalite %32 Kardiyovasküler nedenlere bağlı mortalite %53 İnfeksiyona bağlı mortalite %145 daha fazla. Nephrol Dial Transplant. 2012;27:4464-4472

KARDİYOVASKÜLER MORTALİTEDE ARTIŞIN NEDENLERİ-I Önceki hemodiyaliz sürecine bağlı vasküler problemler Vasküler acsess olarak kalıcı cerrahi yollar (AVF ve AVG) daha az kullanılmakta Prediyaliz sürecinde anemi, kemik mineral hastalıkları ve malnütrisyon tedavisinin yeterli yapılmaması Nephrol Dial Transplant. 2012;27:4464-4472 Transplantation Proceedings 2015;47:2677-2682

KARDİYOVASKÜLER MORTALİTEDE Hastanın hemodiyalize yönlendirilmesinde gecikme Hastanın isteksizliği ARTIŞIN NEDENLERİ-II Transplant nefrolojistinin immün supresyon ve greft fonksiyonlarına odaklandığı bu süreçte kronik böbrek hastalığı süreci ve onun komplikasyonlarını gözardı etmesi Transplant böbrekte greft yetersizliği durumunda son dönem böbrek yetersizliği gelişimi ve üremik semptomların ortaya çıkışı daha hızlı Nephrol Dial Transplant. 2012;27:4464-4472 Transplantation Proceedings 2015;47:2677-2682

KARDİYOVASKÜLER MORTALİTEDE ARTIŞIN NEDENLERİ-III Uzamış ve kronik immünsupresif tedavi (Kanser prevalansında artma ve infeksiyöz komplikasyonlarla da ilişkili) Aneminin tedavisinde karşılaşılan güçlükler Kronik inflamatuar durumun varlığı Daha yüksek dozlarda eritropoetin gereksinimi Hasta uyumsuzluğu Transfüzyondan sensitisasyon riski nedeniyle kaçınılması Malnutrisyon-inflamasyon kompleksine sıkça eşlik etmesi Anemi, yüksek ferritin değeri, düşük BMI, düşük albumin değerleri ile karakterize Nephrol Dial Transplant. 2012;27:4464-4472 Transplantation Proceedings 2015;47:2677-2682

MORTALİTENİN AZALTILMASI-I DİYALİZE BAŞLAMADAN ÖNCE Aşırı immün supresyondan kaçınma KBH nın son evrelerinde immünsupresyonun azaltılması KBH komplikasyonlarının tedavisi Vasküler giriş yolunun erken dönemde oluşturulması RRT tedavisi için vakit kaybedilmemesi

MORTALİTENİN AZALTILMASI-II DİYALİZ SIRASINDA Nutrisyon ve diyaliz yeterliğinin sağlanması Aneminin düzeltilmesi İmmün supresyonun kesilmesi Vasküler giriş yolunun korunması KV risk faktörlerinin tedavisi Transplant listelerine erken dönemde kayıt

RETRANSPLANTASYON SIRASINDA KARŞILAŞILAN GÜÇLÜKLER *İmmünolojik nedenler*

İMMÜNOLOJİK DEĞERLENDİRME Allosensitize hastalar Yüksek immünolojik riskli bir grup Bu hastaların bir kısmı ilk nakilde de yüksek PRA oranına sahip (Kümülatif bir immün risk ) Bu hastalarda akut rejeksiyon oranı daha sık HLA uyumu, sensitif immünolojik testler ve potent immünsupresifler ile greft sağkalım oranları artırıldı

İmmünolojik Değerlendirme Clin J Am Soc Nephrol. 2011 ;6: 922-936

Yüksek Risk (+) T -CDC kabul edilemez (+) B -CDC / (-) T-CDC uygun görülmez Orta Risk ELISA ve/veya Flow (+) Anti HLA antikor (Donör spesifik olsun veya olmasın) Orta Risk CDC: Negatif Flow 200-250 MCS DSA >3000 MFI Transplantation Rewiews. 2016;30: 77-84.

RETRANSPLANTASYONDA İMMÜNOLOJİK RİSKİN AZALTIMI İmmünolojik risk yaratmayacak organın belirlenmesi (iyi immünolojik değerlendirme) Canlı vericisi olup CM(+) hastalarda çapraz nakil programlarının uygulanması, Ulusal MM programlarının kullanımı, Yüksek immünolojik riskli bu grupta; Nakil öncesi süreçte yeterli desensitizasyon Takipte yeterli immünsupresyon J Nephrol 2012;25:890-899

İmmünolojik Risk Yaratmayacak Organı Nasıl Belirleyelim?

Fransa verileri 1985-1998 yıllarındaki kadavra nakilleri Retrospektif değerlendirme Primer transplant, N=1174 İkinci transplantasyon, N=233 Yüksek immünolojik riskli hastalar (%50 sinde Anti-T ve anti-b PRA %80)

2 MM olan grupta primer ve ikincil transplantasyonda greft sağ kalımı aynı DR uyumu arttıkça ikinci greftin sağ kalımı istatiksel olarak anlamlı derecede uzamakta Kıdney Int. 2003;64:674-680

Retransplant olgularda sınıf II antijen uyumu greft sağkalımını sağlayan en önemli parametre Greft sağkalımını etkilemeyen paremetreler Yaş (alıcı /verici) Cinsiyet (alıcı /verici) Soğuk iskemi zamanı DGF Anti HLA immünizasyon düzeyi B cell crossmatch pozitifliği Kıdney Int. 2003;64:674-680

2562 Retransplantlı hasta Kadavradan nakil O HLA-DR MM N=1025 1 HLA-DR MM N=1120 2 HLA-DR MM N=417

Transplantation 2003;75:718-723

Transplantation 2003;75:718-723

SONUÇ Retransplant greft yaşam süresini uzatmak için HLA- DR uyumu sağlanmalı Transplantation 2003;75:718-723

Var Olan İmmünolojik Riskin Azaltılması?

Desensitizasyon Protokolleri Yüksek doz İVİG içerikli protokoller Cedars Sinai Medical Center Düşük doz İVİG içerikli protokoller Plazmaferezle Kombine Kullanım John Hopkins Hospital Rituximab içerikli protokoller Heilderberg Uygulamaları

Düşük Doz İVİG İçerikli Protokoller AVANTAJ ABOI/ Çok yüksek DSA da deneyim fazla DEZAVANTAJ Maliyet yüksek Sadece canlı nakillerde uygulanabiliyor Preoperatif CDC sonuçlarını etkiliyor Clin J Am Soc Nephrol. 2011; 6:922-936

Yüksek Doz IVIG İçerikli Protokoller AVANTAJ Bekleme süresi kısa Kadavra nakillerinde de uygulanabiliyor Düşük doz IVIG protokollerinden ucuz DEZAVANTAJ ABOI/Çok yüksek DSA da deneyim az Uygulama sonrası CDC ve DSA testlerini etkiler IVIG ilişkili yan etkiler?? (İsoozmolar, Sükroz içermeyenlerle önlenebilir) Clin J Am Soc Nephrol. 2011; 6:922-936

Transplantation. 2008; 86:1672 Transplantation 2004; 77-615

RETRANSPLANTASYON SIRASINDA İNDÜKSİYON TEDAVİSİNİN SEÇİMİ

İntensive immün supresyon gereksinimi nedeniyle ATG nin tercih edilmesi ATG nin etkinliği Uygulama dozu???????? Enfeksiyon (özelikle CMV) oranında artış Post transplant lenfoproliferatif hastalık gelişimi

Retrospektif, vaka-kontrol analizi 2004-2010 yılları arasında Retransplant hasta (n=54), Kontrol (ilk transplantasyon) (n=108) Transplant Immunology, 2013;28:6-8

PTLD; Kontrol grubunda 1 hastada CMV; Retransplant 4/54 (%7.4) İlk transplantasyonda 22/108 (%20.4) p=0.108

Çalışmanın Sonuçları Analiz Edildiğinde; Retrospektif analiz Yaklaşık 2 yıl izlem Akut rejeksiyon oranları değerlendirilmemiş Tek merkez verisi İmmunsupresif tedavi benzer CMV profilaksisi benzer Retransplantlı grupta CMV enfeksiyonu ve PTLD artma yok

RETRANSPLANTASYONLU HASTADA PRİMER HASTALIK NÜKSÜ

Primer hastalığın rekürrensi nakil sonrası hastaların %10-20 sinde görülür Greft yetersizliğinin %8 lik bir kısmından sorumlu Primer tanısı glomerülonefrit olan hastalarda greft kaybının 3. en sık nedeni Gerçek rekürrens insidansını belirlemede güçlükler mevcut Primer hastalık tanısının bilinmemesi ve denova glomerülonefrit olarak bildirim Asemptomatik glomerüler hastalıkların protokol biyopsisi olmadan gözden kaçması FSGS in erken evrelerinde histolojik rekürrens bulgularının gözden kaçması

Rekürrens Oranı Greft Kaybı Riski FSGS %30-60 % 50 MGN %3-30 %30 IgA-GN %30-60 %10-30 MPGN-I %25-65 %33 DDD %90 %10-20 Anti-GBM Hastalığı %10 <%5 SLE %2-9 <%5 ANCA(+) Vaskülit %20-25 <%5 HSP %15-60 %10 HUS %25-50 %40-60 LCDD %50 Bilinmiyor Mixed kriyoglobunemi %50 Bilinmiyor Nephrology 2014;19:6 10

En sık IgA nefriti ve FSGS rekürrensi görülmüş Kidney Int 2017;92:461-469

Kidney Int 2017;92:461-469

Primer Hastalık Rekürrensini Etkileyecek Faktörler Fokal segmental glomerüloskleroz Başlangıç yaşı SDBY oluşma hızı Rekürren FSGS nedeniyle greft kaybı öyküsü Sirkülatuvar permeabilite faktörü Sirkülatuvar ürokinaz reseptörü Membranöz glomerülopati Antifosfolipaz A2 reseptör antikoru Anti glomerüler bazal membran hastalığı Anti-GBM antikorunun yüksek titrede olması Hafif zincir depo hastalığı; AL amiloidozis Serbest hafif zincir, kappa/lambda oranı Atipik HUS Kompleman faktör I, H mutasyonları DDD Kompleman faktör I, H mutasyonu, C3 NeF faktör varlığı Nephrology 2014;19:6 10

FONKSİYON KAYBI OLAN GREFTİN NEFREKTOMİSİ

FONKSİYON KAYBI OLAN GREFTİN NEFREKTOMİSİ NEFREKTOMİ NEFREKTOMİSİZ TAKİP ALLOSENSİTİZASYON RİSKİ CERRAHİ İLİŞKİLİ MORTALİTE/ KOMPLİKASYONLAR KRONİK İNFLAMASYON PRA DÜZEYLERİNDE AKUT REJEKSİYON GREFT FONKSİYONU *KARDİVASKÜLER OLAY *ENFEKSİYÖZ HASTALIKLAR Transplantation Proceedings 2015;47:2677-2682

2000-2008 yılları N= 799 böbrek nakli N=166 Retransplant Greft nefrektomi N=121 Nefrektomi yapılmayan grup N=45 Transplant Int 2011:24;284-291

SONUÇ: Retransplantasyon öncesi greft nefrektomi hem başlangıç greft fonksiyonlarını hem de uzun dönemdeki greft fonksiyonunu olumsuz etkiler Transplant Int 2011:24;284-291

J Am Soc of Nephrol.2004;15:2494-2501

SONUÇ: Önceki transplantta greft yetersizliği yaşayan HD hastasında kronik bir inflamatuar süreç mevcuttur Bu hastalarda inflamatuar sürecin klinik ve laboratuvar bulguları varlığında greft nefrektomi düşünülebilir J Am Soc of Nephrol.2004;15:2494-2501

NEFREKTOMİNİN GENEL PRENSİPLERİ ERKEN DÖNEM NEFREKTOMİ Primer nonfonksiyon Hiperakut rejeksiyon Akut vasküler olaylar GEÇ DÖNEM NEFREKTOMİ Greft intoleransı sendromu Malignite RÖLATİF ENDİKASYONLAR Anatomik nedenler(retransplant için yer açma) BK nefropatisi

RETRANSPLANTASYON YAPTIĞIMIZ HASTALARIMIZIN DEĞERLENDİRİLMESİ Cinsiyet Yaş TX Sayısı Takip Süresi (ay) KBH Etyoloji Nakil kaynağı Doku Uyumu B.B. Erkek 41 2 10 Bilinmiyor Canlı 4 MM S.U. Erkek 30 3 24 Bilinmiyor Canlı 3 MM R.O. Erkek 32 2 22 Alport Canlı 6 MM İ.K. Bayan 50 2 27 Olası Glomerülonefrit Canlı 2 MM A.O. Erkek 43 2 20 Bilinmiyor Kadavra 5MM A.Y. Bayan 27 2 11 Bilinmiyor Canlı 2MM E.Y. Erkek 28 2 3 MPGN (TipII) Canlı 2MM

B.B. Desensitizasyon IVIG+Rituximab+ Plazmaferez Total ATG doz (mgr) Kreatinin (mgr/dl) egfr ml/dk/m2 24 saatlik Protein atılımı (mgr/gün) 800 1.2 56 174 S.U. (-) 500 1.2 81 297 R.O. Rituximab+Plazmaferez 400 0.9 113 242 İ.K. Rituximab+Plazmaferez 500 1.6 37 324 A.O. Rituximab+Plazmaferez 1100 1.3 67 93 A.Y. Rituximab+Plazmaferez 500 0.7 119 148 E.Y. (-) 400 1.0 102 630

SONUÇ-I Retransplantasyon diyalizle izlenen hastalara göre sağkalımı belirgin olarak artırır Greft sağ kalımları için son yıllarda ilk nakile benzer sonuçlar bildirilmekte Retransplantasyonlu hastalarda iyi immünolojik değerlendirme, desensitizasyon protokolleri, daha etkin indüksiyon ve idame tedavileri greft sağ kalımı belirgin olarak artmakta

SONUÇ-II Ancak bu hastalarda kardiyovasküler ve infeksiyöz mortalitenin arttığı unutulmamalı Posttransplant malignite konusunda yeterince veri yok Primer hastalığı bilinen hastalarda rekürrense neden olacak faktörler gözden geçirilmeli Nonfonksiyone greftin nefrektomisi özel durumlar haricinde düşünülmemeli

Sabrınız için teşekkür ederim