Diyaliz Hastasında. Edilmelidir?

Benzer belgeler
Kronik Böbrek Hastalarında Beslenme Belirteci Olarak Albüminin Rolü

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

İleri Kronik Böbrek Hastalığında Protein Enerji Kaybı: Epidemiyoloji ve Tanı. Kübra Kaynar KTÜ Nefroloji BD

Diyaliz Hastalarında Parenteral Beslenme. Dr. Murat H. Sipahioğlu Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Hemodiyaliz Hastalarında Serum Visfatin Düzeyi İle Kardiyovasküler Hastalık Ve Serum Biyokimyasal Parametreleri Arasındaki İlişki

15. Ulusal Hipertansiyon ve Böbrek Hastalıkları Kongresi Nisan 2013, Antalya. Obezite: Gerçekten iyi bir gösterge mi? Dr.

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA KORONER AKIM REZERVİ VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIK İLİŞKİSİ

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER HASTALIK GELİŞME RİSKİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Cerrahi Hastada Beslenme ve Metabolizma. Prof.Dr. İsmail Hamzaoğlu

Nütrisyonel tarama metodları

Malnütrisyon Önlenebilir mi? Prof. Dr. Belda Dursun Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nefroloji Bilim Dalı, Denizli

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

KURU AĞIRLIĞI NASIL SAPTAMALI?

DİYALİZ HASTALARINDA MALNÜTRİSYON: NEDENLERİ ve TANISI. Doç.Dr.M.Gülay Koçak İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi,Nefroloji B.D.

HEMODİYALİZ HASTALARINDA VOLÜM DURUMUNUN VÜCUT KOMPOZİSYON MONİTÖRÜ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ VE DİĞER YÖNTEMLERLE KARŞILAŞTIRILMASI

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİNDE HASTA SEÇİM KRİTERLERİNİN DEĞERLENDİRMESİ DR. GÜLTEKİN GENÇTOY

PERİTON DİYALİZİNDE DİYALİZ YETERLİLİĞİNİN BELİRLEYİCİLERİ. Gülbahar KİRİKÇİ İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Periton Diyalizi Ünitesi

TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

Dahiliyeci nütrisyonun tam da kalbindedir. Sema Basat

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA SIVI KONTROLÜ

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi

Nütrusyonel Tarama Yöntemleri ve Temel İlkeler. Dr. Timur Selçuk Akpınar İstanbul Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD

PERİTON DİYALİZİ YAPAN HASTALARDA İKODEXTRİN KULLANIMININ METABOLİK SENDROM VE DİĞER KARDİOVASKÜLER RİSK FAKTÖRLERİ İLE İLİŞKİSİ

VÜCUT KOMPOSİZYONU 1

HASTANIN ÖNCELİKLİ OLARAK NUTRİSYON DURUMUNU BELİRLEMEK GEREKLİDİR:

HEMODİYALİZ HASTALARINDA BESLENME

HEMODİYALİZ HASTALARINDA 25-OH-D VİTAMİNİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

Prof. Dr. İbrahim Karayaylalı. Çukurova Tıp Fak. Nefroloji BD. Malnutrisyonu olan hastaya yaklaşım

PALYATİF BAKIMDA ÖLÇME VE DEĞERLENDİRME ARAÇLARI

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA İNFLAMASYON. Dr.Mahmut İlker Yılmaz. 25 Eylül 2010, Antalya

KRONİK BÖBREK YETMEZLİĞİ HASTALARINDA KONİSİTE İNDEKS ÖLÇÜMLERİNİN LİPİD PROFİLİ İLE İLİŞKİSİ

Geriatrinin yeni kavramları

İŞTAH HORMONU GHRELİNİN BÖBREK TRANSPLANTASYONU SONRASI VÜCUT KİTLE İNDEKSİ VE OKSİDATİF STRES ÜZERİNE ETKİLERİ

ÇOCUKLARDA KRONİK BÖBREK HASTALIĞI Küçük yaş grubunda doğumda başlayabilen Kronik böbrek yetersizliği Son evre böbrek yetmezliği gelişimine neden olan

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA SODYUM ATILIMI, BÖBREK HASARI VE EKOKARDİYOGRAFİK PARAMETRELERİN İLİŞKİSİ

Diyaliz Sıklığını Azaltma ve Diyalizden Çıkarma Kararı Nasıl Verilmeli. Dr. Hüseyin ÇELİKER Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Çocuklarda beslenme durumunun değerlendirilmesi. Dr. Ceyda TUNA KIRSAÇLIOĞLU

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

DİYALİZ Z HASTALARINDA MALNUTRİSYON VE TEDAVİSİ

BÖBREK YETMEZLİĞİ TANI VE TEDAVİ SEÇENEKLERİ DR MÜMTAZ YILMAZ EÜTF İÇ HASTALIKLARI NEFROLOJİ BİLİM DALI

Malnutrisyon ve İnflamasyonun. Hasta Ötiroid Sendromu Gelişimine imine Etkisi

Diyaliz tedavisinde ilk seçenek: Periton diyalizi. Neslihan SEYREK, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

Optimum HD yeterliliği değerlendirmedeki engeller nelerdir?

Kronik Böbrek Hastalığında Rezidüel Renal Fonksiyonun Korunması. Dr.Erkin Serdaroğlu Dr.Behçet Uz Çocuk Hastanesi, 2014

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA REZİDÜEL RENAL FONKSİYON VE İNVAZİF OLMAYAN ATEROSKLEROZ BELİRTEÇLERİ İLİŞKİSİ

İDRARI OLAN DİYALİZ HASTASINDA NELERE DİKKAT EDİLMELİDİR? Dr. İdris ŞAHİN İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD Nefroloji BD

Beslenme Bozuklukları II. İ.Ü. İstanbul Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları ABD Beslenme ve Metabolizma BD Prof. Dr.

PREMATÜRELERDE BÜYÜMENİN İZLENMESİ. Dr.Ebru Ergenekon. G.Ü.T.F. Neonatoloji Bilim Dalı

PREOPERATİF NUTRİSYONEL DEĞERLENDİRME İÇERİK CERRAHİ HASTALARDA MALNÜTRİSYON NEDENLERİ VE ETKİLERİ 13/05/15

24 Ekim 2014/Antalya 1

MALNUTRİSYONUN DEĞERLENDİRİLMESİNDE MIS SKORLAMASI İLE İŞTAH SORGULAMASININ KARŞILAŞTIRILMASI

Türkiye'de yaşayan 345 Suriyeli Göçmenin Hemodiyaliz Deneyimi: Türk Hemodiyaliz Hastaları ile Karşılaştırılmalı Veri Tabanı Çalışması

Böbrek Hastalıklarında Beslenme. Gökhan Baysoy Medipol Üniversitesi Çocuk Gastroenteroloji, Hepatoloji ve Beslenme

HEMODİYALİZ DOZU Uygulamada Yaşanan Sorunlar

ÇOCUKLARDA DİYALİZ. Prof. Dr. Mesiha Ekim. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı

SON DÖNEM BÖBREK YETMEZLİKLİ HASTALARDA VASKÜLER SERTLİK İLE VASKÜLER HİSTOMORFOMETRİK BULGULARIN KORELASYONU

Türkiye ve Amerika Birleşik Devletlerinde hemodiyalize giren hastaların ölüm oranlarının karşılaştırılması: Bir gözlemsel kohort çalışması

1 Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji 2 FMC Türkiye 3 İzmir Katip Çelebi Üniversitesi

Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde İzlenen Olgularda Akut Böbrek Hasarı ve prifle Kriterlerinin Tanı ve Prognozdaki Önemi. Dr.

HASTAM YETERİNCE BESLENİYOR MU? HASTAM YETERİNCE BESLENİYOR MU?

Selçuk Yüksel. Pamukkale Üniversitesi Çocuk Nefroloji Bilim Dalı

çoğu yaş gruplarında dar bir normal sınıra göre karşılaştırmaya izin verir:

Doç.Dr.Berrin Karadağ Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları ve Geriatri

RENAL PREOPERATİF DEĞERLENDİRME. Dr. Mürvet YILMAZ SBÜ. Bakırköy Dr. Sadi Konuk SUAM

HEMODİYALİZE GEÇ BAŞLAMAK GEREKLİDİR. Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

PD den HHD ye geçiş: Ülkemizden deneyimler. Bilser Güneş Başhemşire Özel FMC Avcılar 2 Kliniği 11 Mayıs 2014 Cunda

IX. BÖLÜM KRONİK HASTALIK ANEMİSİ TANI VE TEDAVİ KILAVUZU ULUSAL TEDAVİ KILAVUZU 2011

TRANSFERRİN ERİTROSİT. Transferrinin normal değerleri: Transferin seviyesini düşüren sebepler. Eritrosit; RBC: Red Blood Cell = Alyuvar

DİYALİZE ERKEN BAŞLANMALI (?) Dr. Oktay OYMAK Erciyes Üniversiresi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

hs-troponin T ve hs-troponin I Değerlerinin Farklı egfr Düzeylerinde Karşılaştırılması

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Pediatri, Ankara, Türkiye 2. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Pediatrik Endokrinoloji, Ankara, Türkiye 3

Kronik Hipotansif Diyabetik Hemodiyaliz Hastalarında Midodrin Tedavisinin Etkinliği

Yüksekte Çalışması İçin Onay Verilecek Çalışanın İç Hastalıkları Açısından Değerlendirilmesi. Dr.Emel Bayrak İç Hastalıkları Uzmanı

Beslenme desteğinde hangi içerik kime, ne zaman, hangi yolla uygulansın?

Dr. Evrim Kargın Çakıcı Dr. Sami Ulus Kadın Doğum Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları EAH

HEMODİALİZ HASTALARINA VERİLEN DİYET VE SIVI EĞİTİMİNİN BAZI PARAMETRELERE ETKİSİ

ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ BESLENME ÜNİTESİ BESLENME DEĞERLENDİRME KILAVUZU

ANEMİYE YAKLAŞIM. Dr Sim Kutlay

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

ÇOCUKLARDA BESLENME DURUMUNUN DEĞERLENDİRİLMESİ. M. Ayşin Taşar. Ulusal Sosyal Pediatri Sempozyumu-İzmir Ekim 2017

Diyaliz Hastalarında Beslenme. Prof.Dr. Betül Kalender Gönüllü Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Gerçek şilöz asit: yüksek trigliserid oranlarına sahip sıvı.

HEMODİYALİZ FİZYOLOJİK PRENSİPLERİ VE DİYALİZ YETERLİLİĞİ NEŞE KIRIÇİMLİ ÖZEL A MERKEZ DİYALİZ MERKEZİ /BURSA

Diyaliz hastalarında beslenme durumunun yönetimi. Prof Dr Hülya Taşkapan İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

RUTİN KONTROLLERDE HEMŞİRENİN ROLÜ. AFYON KOCATEPE ÜNİVERSİTESİ ARAŞTIRMA VE UYGULAMA HASTANESİ Ferda Demirkale /KIBRIS

DİYABETİK DİYALİZ HASTALARINDA GLİSEMİK DALGALANMA

KRONİK HEMODİYALİZ HASTALARINDA HİPOALBUMİNEMİ

Membranoproliferatif Glomerülonefriti Taklit Eden Trombotik Mikroanjiopatili Bir Olgu

Hemodiyaliz Hastasında İntradiyalitik Parenteral Beslenme: Bir Olgu Sunumu

ZOR HASTA YAKLAŞIM GÜLDEN ÇELİK

HEMODİYALİZDE SIK KARŞILAŞILAN KOMPLİKASYONLAR ve YÖNETİMİ. Dr. Lale Sever

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Çocuk Nefroloji BD Olgu Sunumu 24 Ekim 2017 Salı

HEMODİYALİZ HASTALARINDA BİSFENOL A DÜZEYLERİ

T. Alp Ikizler, MD Catherine McLaughlin-Hakim Professor, Medicine Vanderbilt University Medical Center

DEHİDRE KÖPEKLERDE BİKARBONATLI SODYUM KLORÜR SOLÜSYONUNUN HEMATOLOJİK VE BİYOKİMYASAL PARAMETRELERE ETKİSİ

BESLENME DURUMUNUN SAPTANMASI

Kilo verme niyetiyle diyet tedavisinin uygulanamayacağı durumlar nelerdir? -Hamilelik. -Emziklik. -Zeka geriliği. -Ağır psikolojik bozukluklar

TND Ulusal Kayıt Bilgilerine Göre. USRDS, DOPPS Verileri ile Karşılaştırılması. Prof Dr Gültekin Süleymanlar TND Başkanı

Ercan Ok. Cenk Demirci. Kıvanç Yüksel. Sıddig Momin Adam. Serkan Kubilay Koç. Sinan Erten. Ali Rıza Odabaş. Hüseyin Töz. Mehmet Özkahya.

Transkript:

Diyaliz Hastasında Malnutrisyon Nasıl l Teşhis Edilmelidir? Dr. Dede Şit 10. Hipertansiyon ve Böbrek Hastalıkları Kongresi 24 Mayıs 2008 Antalya drdede75@hotmail.com

Diyaliz hastalarında Malnutrisyonun tanımı, sıklığı, nedenleri ve önemi nutrisyonel değerlendirme tanı kriterlerini Sunum Planı

Tanım Yetersiz, aşırı veya dengesiz alınan protein, enerji veya diğer besinlerin doku, total vücut fonksiyonları ve klinik sonuçlar üzerine yaptığı ölçülebilir yan etkilerin toplamı olan beslenme durumu BAPEN (British Association of Parenteral and Enteral Nutrition Group)

Tarihçe Kronik Böbrek Yetmezliği nde malnutrisyonun önemli bir problem olduğu bildirildi. Schribner 1960 Nutrisiyonel faktörlerin diyaliz hastalarında mortaliteyi etkilediği gösterildi. 1200 HD hastasının %25 inde albumin düzeyinin 3.7 g/dl den düşük olduğu gösterildi. Acchiardo 1983 Lowrie 1990 Malnutrisyonun mortalite ve morbiditeye etkili major bir faktör olduğu bildirildi. Hakim 1993

Diyaliz & Malnutrisyon Genel diyaliz populasyonunda %10 70 Hemodiyaliz hastalarında %10 60 Periton diyalizi hastalarında %40-66 Ciddi malnutrisyon %10 15

7000 den fazla hasta VKI Prediyaliz Hb Alb, prealbumin, kolesterol PNA, Yağsız vücut kitlesi Malnutrisyon oranı %25 3583 hasta VKI <20 Kilo kaybı (6 ayda) >%10 Serum albumin düzeyi <3.5 g/dl Serum prealbumin <30 mg/dl 2 kriter sağlayan malnutrisyon olarak kabul edilmiş. Sonuç: 331(%9.2) olguda malnutrisyon saptanmış. Aparicio M, et al. NDT 1999 Cano NJ, et al. JASN 2007

Ülkemizde Malnutrisyon TND Registry 2006

Malnutrisyonun Nedenleri Üremi ile ilişkili Alım eksikliği Hormonal bozukluklar Asidoz Protein ve enerji metabolizması bozuklukları Anemi Inflamasyon Ko-morbidite Kronik infeksiyon Kardiyovasküler hastalıklar Superpoze hastalıklar Inflamasyon Diyaliz ilişkili Katabolik etki AA ve protein kaybı Biyouyumsuzluk Inflamasyon

GFR & Protein Alımı

Malnutrisyonun erken bulguları Kilo kaybı (son 6 ayda %10 üstünde) Biyokimyasal anormallikler; Albumin >4.0 g/dl, Scr <9 mg/dl, kolesterol <160 mg/dl, npna <0.8 g/kg/gün İnterdiyalitik dönemde sıvı alımının azalması (<1 kg) Diyetle protein ve/veya enerji alımının azalması İştahsızlık, bulantı, kusma, ishal İnfeksiyonlar, damar giriş yeri problemleri, diyalize toleransın bozulması Sık hospitalizasyon

Nutrisyonun Değ Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet; Diyet anamnezi/günceleri Antropometrik Ölçümler; Vücut ağırlığı/boy/vki, Ağırlık değişiklikleri, Cilt kıvrım kalınlığı, Kol ortası çevresi 2. Vücut Kompozisyonu; nötron aktivasyon, USG, biyoeletrik impedans (BIA), dual enerji X ray absorbsiyometri (DEXA), 3. Biyokimyasal belirteçler; serum elektrolitleri, serum proteinleri, PNA/PCR, kolesterol, kreatinin indeksi 4. Subjektif Global Değerlendirme (SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler; lenfosit sayısı, gecikmiş tip aşırı duyarlık reaksiyonu (GTAD) 6. Fonksiyonel Testler; el sıkma

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme (SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu Cilt kıvrım kalınlığı; Triceps ve subscapular bölge Kol ortası çapı (MAMC) 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme (SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler Cilt kıvrım kalınlığı Kol ortası çapı Vücut yağını ve kas kitlesini değerlendirmede kullanılır. Standart NHANES II verileri ile kıyaslanır: Normalin >%95; yeterli beslenme, %70-90; Malnutrisyon riski,<%70; anlamlı malnutrisyon 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Nötron aktivasyon, USG, Biyoeletrik impedans (BIA), Dual enerji X ray absorbsiyometri (DEXA), Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme (SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler Vücudun hücre kütlesi ve yağsız kütle için K, total vücut proteini için Nitrojen gamma kamera ile ölçümü yapılarak değerlendirilir. Nötron aktivasyon, USG, Biyoeletrik impedans (BIA), Dual enerji X ray absorbsiyometri (DEXA), Çok yüksek maliyeti mevcuttur Radyasyona maruz kalma söz konusudur.

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler Nötron aktivasyon, USG, Biyoeletrik impedans (BIA), Dual enerji X ray absorbsiyometri (DEXA), Minimal radyasyon verilerek kısa sürede yapılması avantaj olmasına karşın, ESRD hastalarında sıvı dengesinde etkinliğinin tam bilinmemesi ve pahalı oluşu dezavantajıdır. 6. Fonksiyonel Testler

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler Vücut kompozisyonundaki değişiklikleri longitudinal olarak tayin eder. Segmental değişiklikleri de değerlendirebilir Kuhlmann MK, Levin NW. Blood Purif 2008 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) Nötron aktivasyon, USG, Biyoeletrik impedans (BIA), Dual enerji X ray absorbsiyometri (DEXA), 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler Vücut kompozisyonundaki değişiklikleri longitudinal olarak tayin eder. Segmental değişiklikleri de değerlendirebilir Kuhlmann MK, Levin NW. Blood Purif 2008 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme (SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler Nötron aktivasyon, USG, Biyoeletrik impedans (BIA), Dual enerji X ray absorbsiyometri (DEXA), BIA diğer nutrisyonel markırlarla birlikte kardiyovasküler ve tüm nedenlere bağlı mortalitenin bağımsız prediktörü olduğunu gösterdiler (inflamasyondan bağımsız). Pupim LB, et al. KI 2004

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler 1.Serum proteinleri; albumin, prealb, trasferrin, RBG, IGF-1, CRP 2.Serum elektrolitleri; K, P, Ca, Na 3.PNA/PCR, 4.Kolesterol 5.Kreatinin indeksi

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler 1.Serum proteinleri; albumin, prealbumin, trasferrin, RBG, IGF-1, CRP 2.Serum elektrolitleri; K, P, Ca, Na 3.PNA/PCR, 4.Kolesterol 5.Kreatinin indeksi

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler 1.Serum proteinleri; albumin, prealbumin, trasferrin, RBG, IGF-1, 2.Serum elektrolitleri; K, P, Ca, Na 3.PNA/PCR, 4.Kolesterol 5.Kreatinin indeksi

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler 1.Serum proteinleri; albumin, prealbumin, trasferrin, RBG, IGF-1, 2.Serum elektrolitleri; K, P, Ca, Na 3.PNA/PCR, 4.Kolesterol 5.Kreatinin indeksi

Nutrisyonun Değ Albumin prognostik önemi kanıtlanmıştır (1 g/dl artış mortalitede %6 azalmaya neden olmaktadır). CANUSA çalışması Limitasyonları: -Uzun yarı ömrü - Non-nutrisyonel nedenler - Akut faz reaktanıdır - Vücut sıvı durumundan etkilenir. 1.Serum proteinleri; albumin, prealbumin, trasferrin, RBG 2.Serum elektrolitleri; K, P, Ca, Na 3.PNA/PCR, 4.Kolesterol 5.Kreatinin indeksi Stratton RJ, et al. AJKD 2005

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler Albuminden daha hassas bir belirteçtir. Üremik malnutrsiyonda nutrisyonel müdahalelerin takibindede kullanılır. Hakim RM, Levin, N. AJKD 1993 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler 1.Serum proteinleri; alb, prealbumin, trasferrin, RBG, IGF-1, CRP 2.Serum elektrolitleri; K, P, Ca, Na 3.PNA/PCR, 4.Kolesterol 5.Kreatinin indeksi

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 1.Serum proteinleri; alb, prealb, trasferrin, RBG, IGF-1, 2.Serum elektrolitleri; K, P, Ca, Na 3.PNA/PCR, 4.Kolesterol 5.Kreatinin indeksi 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler 1.Serum proteinleri; alb, prealb, trasferrin, RBG, IGF-1, 2.Serum elektrolitleri; K, P, Ca, Na 3.PNA/PCR, 4.Kolesterol 5.Kreatinin indeksi Kolesterol düzeyi ile mortalite arasında ters ilişki vardır. Lowrie, EG, Lew, NL. AJKD 1990

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler 1.Serum proteinleri; alb, prealb, trasferrin, RBG, IGF-1, 2.Serum elektrolitleri; K, P, Ca, Na 3.PNA/PCR, 4.Kolesterol 5.Kreatinin indeksi Kolesterol düzeyi ile mortalite arasında ters ilişki vardır. KI 2002 Lowrie, EG, Lew, NL. AJKD 1990

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler Yeun JY et al. AJKD 2000 1.Serum proteinleri; alb, prealb, trasferrin, RBG, IGF-1, CRP 2.Serum elektrolitleri; K, P, Ca, Na 3.PNA/PCR, 4.Kolesterol 5.Kreatinin indeksi

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler Yeun JY et al. AJKD 2000 Visseral proteinlerle negatif ilişkili, aktif faz reaktanı indirekt belirteçtir. Diyaliz hastalarında artmış morbidite ve mortalitenin göstergesidir. Pupim LB, İkizler TA J Ren Nutr 2004 1.Serum proteinleri; alb, prealb, trasferrin, RBG, IGF-1, CRP 2.Serum elektrolitleri; K, P, Ca, Na 3.PNA/PCR, 4.Kolesterol 5.Kreatinin indeksi

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler Yeun JY et al. AJKD 2000 Visseral proteinlerle negatif ilişkili, aktif faz reaktanı indirekt belirteçtir. Diyaliz hastalarında artmış morbidite ve mortalitenin göstergesidir. Pupim LB, İkizler TA J Ren Nutr 2004 1.Serum proteinleri; alb, prealb, trasferrin, RBG, IGF-1, CRP 2.Serum elektrolitleri; K, P, Ca, Na 3.PNA/PCR, 4.Kolesterol 5.Kreatinin indeksi

Kronik Böbrek B Hastalığı & Malnutrisyon Tipleri Tip I -Protein-enerji malnutrisyonu (PEM) Tip II - İnflamasyon ile ilişkili malnutrisyon (MIA) Stenvinkel P. NDT 2000

MIA Sendromu Ateroskleroz %72 İnflamasyon %32 Malnutrisyon %44 Stenvinkel P, et al. KI 1999

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler 1.Serum proteinleri; albumin, prealb, trasferrin, RBG, IGF-1, CRP 2.Serum elektrolitleri; K, P, Ca, Na 3.PNA/PCR, 4.Kolesterol 5.Kreatinin indeksi Protein alımının bir indeksidir. Nötral protein dengesi olanlarda daha doğru sonuç verir. Kt/V ile arasında matematiksel bir ilişki vardır. Keshaviah PR, et al. JASN 1994

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler Son 3-6 ayda kilo kaybı GİS semptomları İştah/iştahsızlık durumu Fonksiyonel kapasite Diyaliz süresi ve eşlik eden ölümcül hastalık varlığı Cilt altı yağ dokusunda azalma Kas kitlesi kaybı 6. Fonksiyonel Testler

Nutrisyonun Değ 1. Anamnez ve Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler 2. Vücut Kompozisyonu 3. Biyokimyasal belirteçler 4. Subjektif Global Değerlendirme(SGA) 5. İmmunolojik Ölçümler 6. Fonksiyonel Testler Son 3-6 ayda kilo kaybı GİS semptomları İştah/iştahsızlık durumu Fonksiyonel kapasite Diyaliz süresi ve eşlik eden ölümcül hastalık varlığı Cilt altı yağ dokusunda azalma Kas kitlesi kaybı Her parametre 1-5 puanla değerlendiriliyor. Toplam: >7; normal 6-7; hafif beslenme bozukluğu 3-5; orta/şüpheli malnutrisyon 1-2; ciddi malnutrisyon

Nutrisyonel Durum Değ Bölge Fizik Muayene Diyet Antropometrik Ölçümler Vücut Kompozisyonu Biyokimyasal belirteçler Değerlendirme/Parametre Diyet anamnezi/günceleri Vücut ağırlığı/boy/vki Ağırlık değişiklikleri Cilt kıvrım kalınlığı Kol ortası çevresi Nötron aktivasyon USG Biyoeletrik impedans DEXA Serum elektrolitleri Serum proteinleri PNA/PCR Kolesterol Kreatinin indeksi Subjektif Global Değerlendirme(SGA) İmmunolojik Ölçümler Fonksiyonel Testler Lenfosit sayısı/gtad El sıkma

Malnutrisyon İndeksleri Parametre Biyokimyasal Parametreler Antropometrik Parametreler İndeks Serum albuminin normalden düşük olması Serum prealbumin <30 mg/dl Serum kolesterol <150 mg/dl Düşük kre, P, K, BUN (diyaliz hastasında) Düşük kreatinin indeksi Düşük PNA/PCR Ağırlık, cilt kıvrım kalınlığı, MAMC devamlı azalması VKI <20 Vücut ağırlığı <ideal ağırlığın %90 Anormal kas gücü K/DOQI

Kronik Böbrek B Hastalığı & Beslenme Önerileri Parametre Prediyaliz KBH Hemodiyaliz Periton Diyalizi Protein (g/kg) 0.6 1.0 1.2 1.0 1.3 Enerji (kcal/kg) 35 (<60 yaş) 30-35 (>60 yaş) 35 (<60 yaş) 30-35 (>60 yaş) 35 (<60 yaş) 30-35 (>60 yaş) Na (mmol) <100 <100 <100 K P Ca Azaltılır (hiperkalemik ise) Azaltılır (hiperkalemik ise) Protein alımına bağlıdır. Gereğinde azaltılır. K kısıtlamaya genellikle gerek olmaz Total elementer Ca (diyetteki dahil) 2000 mg/gün aşmamalıdır. K/DOQI

Diyaliz hastalarında beslenme durumunu takibi Parametre Diyet değerlendirmeleri ve diyet günceleri Albumin Ağırlık (ideal ağırlık ile gerçek vücut ağırlığının karşılaştırılması) Kuru ağırlık (düzeltilmiş) Subjektif Global Değerlendirme Protein eşdeğeri total nitrojen görünümü (PNA) Takip Sıklığı 6 ayda bir Aylık Aylık 4 ayda bir 6 ayda bir HD aylık PD 3-4 ayda bir

Malnutrisyon Tanısı Nasıl l konulmalıdır?

Malnutrisyon Tanısı Nasıl l konulmalıdır? Tanısal belirteç

Malnutrisyon Tanısı Nasıl l konulmalıdır? Tanısal belirteç Nasıl bir belirteç? Ucuz Hızlı - pratik Kolay bulunabilen Tanımlayıcı Prediktif değeri olan Duyarlı/özgül

Malnutrisyon Tanısı Nasıl l konulmalıdır? Tanısal belirteç Nasıl bir belirteç? Ucuz Hızlı - pratik Kolay bulunabilen Tanımlayıcı Prediktif değeri olan Duyarlı/özgül Diyet anamnezi Diyet günceleri Fizik Muayene Antropometrik ölçümler

Malnutrisyon Tanısı Nasıl l konulmalıdır? Tanısal belirteç Nasıl bir belirteç? Ucuz Hızlı - pratik Kolay bulunabilen Tanımlayıcı Prediktif değeri olan Duyarlı/özgül Diyet anamnezi Diyet günceleri Fizik Muayene Antropometrik ölçümler Albumin Prealbumin Transferrin RBP IGF 1 CRP Kolesterol.

Malnutrisyon Tanısı Nasıl l konulmalıdır? Tanısal belirteç Nasıl bir belirteç? Diyet anamnezi Albumin DEXA Ucuz Diyet günceleri Prealbumin MRI Hızlı - pratik Fizik Muayene Transferrin BIA - BIS Kolay bulunabilen Antropometrik RBP Tanımlayıcı ölçümler IGF 1 Prediktif değeri olan CRP Duyarlı/özgül Kolesterol.

Sonuç K/DOQI ve EBPG rehberleri önerileri; Global bir sağlık sorunu olan Kronik Böbrek Yetmezliği nde malnutrisyonu teşhis edebilecek basit, hızlı, tanımlayıcı bir test olmadığı için multipl parametreler dikkate alınmalı, kesin sonuç elde edilmek isteniyorsa longitudinal parametreler (DEXA, BIS, MRI) kullanılmalıdır.

sabrınız için teşekkürler!