KDIGO KRONİK BÖBREK HASTALIĞI - MİNERAL VE KEMİK BOZUKLUKLARI (KBH-MKB) TANI, DEĞERLENDİRME, ÖNLEME VE TEDAVİ KLİNİK UYGULAMA KILAVUZU



Benzer belgeler
SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

BÖBREK YETMEZLİĞİ TANI VE TEDAVİ SEÇENEKLERİ DR MÜMTAZ YILMAZ EÜTF İÇ HASTALIKLARI NEFROLOJİ BİLİM DALI


85 sayfa

KRONİK BÖBREK HASTALIĞINDA MİNERAL VE KEMİK BOZUKLUKLARI İnt.Dr.Sibel KOÇAK

PROF. DR: SİREN SEZER BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ NEFROLOJİ BİLİM DALI

Kronik Böbrek Hastalıgında kemik korunması

2013 NİSAN TUS DAHİLİYE SORULARI

Türkiye'de yaşayan 345 Suriyeli Göçmenin Hemodiyaliz Deneyimi: Türk Hemodiyaliz Hastaları ile Karşılaştırılmalı Veri Tabanı Çalışması

Kronik Böbrek Hastalığında Kolekalsiferol ün Etkisi

Sekonder hiperparatiroidizm ve kalsimimetikler. Nurol Arık

HEMODİYALİZ HASTALARINDA 25-OH-D VİTAMİNİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

24 Ekim 2014/Antalya 1

ÇOCUKLARDA KRONİK BÖBREK HASTALIĞI Küçük yaş grubunda doğumda başlayabilen Kronik böbrek yetersizliği Son evre böbrek yetmezliği gelişimine neden olan

Prof.Dr. Gülçin Kantarcı Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

VAKALAR ĠLE RENAL OSTEODĠSTROFĠ PRATĠĞĠ. Dr Siren Sezer

Renal kemik hastalığını nasıl değerlendireceğiz? Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Renal Osteodistrofi Tedavisinde Paratiroidektomi ve Deneyimler. Dr. Ülkem Yakupoğlu Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi

Magnezyum (Mg ++ ) Hipermagnezemi MAGNEZYUM, KLOR VE FOSFOR METABOLİZMA BOZUKLUKLARI

Fosfat Bağlayıcı ve Parathormon Baskılayıcı İlaçların Kardiyovasküler Morbidite ve Mortaliteye Etkileri. Prof.Dr. Kayser Çağlar

Diyaliz tedavisinde ilk seçenek: Periton diyalizi. Neslihan SEYREK, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

POSTTRANSPLANT İSKELET SİSTEMİ SORUNLARI. Doç. Dr. Kültigin Türkmen

Vasküler Kalsifikasyon.Kemikleşme? Dr. Mehmet Kanbay İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Vasküler Kalsifikasyon güncelleme. Prof. Dr. Siren Sezer Başkent Üniversitesi Nefroloji BD

1. Hemadiyaliz sırasında en sık görülen komplikasyon aşağıdakilerden hangisidir? a. Ateş b. Hipotansiyon c. Hemoliz d. Tamponad e.

Endokrinolog için Renal Kemik Hastalığı (Renal Osteodistrofi) Olgu Tartışması. Dr. Hüseyin DEMİRCİ. Kırıkkale ÜTF, Endokrinoloji BD

EDİNSEL KANAMA BOZUKLUKLARI VE KALITSAL TROMBOFİLİ TANI VE TEDAVİ KILAVUZU I. BÖLÜM TROMBOTİK TROMBOSİTOPENİK PURPURA TANI VE TEDAVİ KILAVUZU...

Dr. Ercan Ok Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı, İzmir

Yaşam kalitesini olumsuz etkileyen, Önlenebilen veya geciktirilebilen bir hastalıktır.

Ani Kardiyak Ölüm: Önleyebilir miyiz? Doç. Dr. Yakup Ekmekçi Özel Ankara Güven Hastanesi

Güncel Kılavuzlar Eşliğinde KBH Komplikasyonlarının Yönetimi. D Vitamini. Dr. Nur Canpolat İ.Ü Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Nefroloji Bilim Dalı

TND Böbrek Sağlığı Otobüsü

FOSFOR DENGESİ ve HİPERFOSFATEMİNİN KLİNİK SONUÇLARI

HEMODİYALİZE GEÇ BAŞLAMAK GEREKLİDİR. Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

ANEMİYE YAKLAŞIM. Dr Sim Kutlay

Persistan veya Rekürren Hiperparatiroidism TANI. Doç. Dr. Özlem ÜSTAY TARÇIN Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları

Renal Osteodistrofi Patojenezi Dünden Bugüne Değişenler. Dr. Yalcin Solak SEAH Sakarya

KEMİK VE MİNERAL YOĞUNLUĞU ÖLÇÜMÜ (KMY) Dr. Filiz Yenicesu Düzen Laboratuvarı 6 Ekim 2013

oporoz Tanı ve Tedavi Prensipleri

SÜT ÇOCUKLARINDA UZUN SÜRELİ PERİTON DİYALİZİNİN SONUÇLARI

Diyabetik Nefropati Tanı ve Tedavide Güncelleme. Dr. Gültekin Süleymanlar Dr. Alper Sönmez

CERRAHİ ÖNCESİ HAZIRLIK VE ANTİHİPERTANSİF TEDAVİ YÖNETİMİ

Bugün Neredeyiz? Dr. Yunus Erdem Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Ünitesi

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi

ADĠNAMĠK KEMĠK HASTALIĞI: NE YAPABĠLĠRĠZ? Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Prof. Dr. Sezgi ÇINAR PAKYÜZ. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi İç Hastalıkları Hemşireliği ABD. MANİSA

MULTİPL MYELOM VE BÖBREK YETMEZLİĞİ. Dr. Mehmet Gündüz Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hematoloji B.D.

Çok Kesitli Bilgisayarlı Tomografik Koroner Anjiyografi Sonrası Uzun Dönem Kalıcı Böbrek Hasarı Sıklığı ve Sağkalım ile İlişkisi

PRE DİYALİZ DÖNEMDE HASTA EĞİTİMİNİN ROLÜ AYTEN KARAKOÇ

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİNDE HASTA SEÇİM KRİTERLERİNİN DEĞERLENDİRMESİ DR. GÜLTEKİN GENÇTOY

KEMİK MİNERAL YOĞUNLUĞUNUN YORUMLANMASI: Doğrular Ve Yanlışlar

Kronik Böbrek Yetmezlikli Çocuklarda Mineral Kemik Hastalığı Prediyaliz dönem Bir olgu eşliğinde irdelenmesi

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA SIVI KONTROLÜ

TALASEMİDE OSTEOPOROZ EGZERSİZLERİ

HEMODİYALİZ HASTALARINDA KORONER ARTER KALSİFİKASYON PROGRESYONU VE OSTEOPROTEGERIN / RANKL

MULTİVİTAMİN PREPARATI KULLANIMINA İKİNCİL GELİŞEN D VİTAMİNİ İNTOKSİKASYONU: 3 OLGU SUNUMU

Serçin Güven, Harika Alpay, Neslihan Çiçek, Ali Yaman, Pınar Vatansever, İbrahim Gökçe

Özgün Problem Çözme Becerileri

Kalsimimetikler Ek yararları var mı? Dr.Gökhan Nergizoğlu Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi

hs-troponin T ve hs-troponin I Değerlerinin Farklı egfr Düzeylerinde Karşılaştırılması

Türkiye KBH Prevalansı Araştırması 5

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Yüksekte Çalışması İçin Onay Verilecek Çalışanın İç Hastalıkları Açısından Değerlendirilmesi. Dr.Emel Bayrak İç Hastalıkları Uzmanı

Maternal serum 25 OH vitamin D düzeylerinin preterm eylem ve preterm doğumda rolü var mıdır?

Hipertansiyon yönetiminde yapılan hatalar Nurol Arık

PD den HHD ye geçiş: Ülkemizden deneyimler. Bilser Güneş Başhemşire Özel FMC Avcılar 2 Kliniği 11 Mayıs 2014 Cunda

KBH'da kalsiyum fosfor bilmecesi ve çözümleri. Prof. Dr. F. Fevzi Ersoy Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Antalya

GEBELİK ve BÖBREK HASTALIKLARI

KRONİK BÖBREK YETERSİZLİĞİ. Tanım Böbrek fonksiyonlarının vücut homeostazisini sağlayamayacak derecede ve geriye dönüşümsüz olarak bozulmasıdır.

SİSTİNOZİS KAYIT SİSTEMİ VERİ ALANLARI (*) ile belirtilen alanların doldurulması zorunludur. Hasta Demografik Bilgileri

BİRİNCİ BASAMAKTA AKILCI LABORATUVAR KULLANIMI

IX. BÖLÜM KRONİK HASTALIK ANEMİSİ TANI VE TEDAVİ KILAVUZU ULUSAL TEDAVİ KILAVUZU 2011

Kronik Hipotansif Diyabetik Hemodiyaliz Hastalarında Midodrin Tedavisinin Etkinliği

DİYABETİK DİYALİZ HASTALARINDA GLİSEMİK DALGALANMA

Atriyal Fibrilasyonda Akılcı İlaç Kullanımı. Dr Özlem Özcan Çelebi

Hemodiyaliz Hastalarında Atriyal Fibrilasyon Sıklığı ve Tromboembolik İnmeden Koruma Yönelimleri

Normalde kan potasyum seviyesi 3,6-5,0 mmol/l arasındadır.

NEFROLOJİ VE DİYALİZ PRATİĞİNDE YAŞANAN SORUNLAR. Dr. H. Zeki TONBUL Türk Nefroloji Derneği

KRONİK BÖBREK HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER RİSK FAKTÖRÜ OLARAK HEMATOLOJİK PARAMETRELERİN DEĞERLENDİRİLMESİ

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA SODYUM ATILIMI, BÖBREK HASARI VE EKOKARDİYOGRAFİK PARAMETRELERİN İLİŞKİSİ

ÜRÜN BİLGİSİ. ETACİD, erişkinler, 12 yaş ve üzerindeki adolesanlarda mevsimsel alerjik rinitin profilaksisinde endikedir.

HEMODİYALİZ HASTALARININ HİPERTANSİYON YÖNETİMİNE İLİŞKİN EVDE YAPTIKLARI UYGULAMALAR

ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ BESLENME ÜNİTESİ BESLENME DEĞERLENDİRME KILAVUZU

DR.YUSUF CAN YURT HİPONATREMİ 2014 REHBERİ

G. EKLERLE İLGİLİ AÇIKLAMA

DİYABET HEMŞİRELİĞİ DERNEĞİ DİYABET EĞİTİMCİSİNİN EĞİTİMİ KURSU PROGRAMI

Diyaliz Hastalarında Antihipertansif İlaç Seçimi ve Pratik Öneriler

SEKONDER HĠPERPARATĠROĠDĠZM:

KBH'de SHPT Patogenezi Klasik Yaklaşım

İnsülin Tedavisi ve Böbrek Hastalıkları. Dr Rahmi Yilmaz Hacettepe Üniversitesi Nefroloji Bilim Dalı

Böbrek Hastalıklarında Beslenme. Gökhan Baysoy Medipol Üniversitesi Çocuk Gastroenteroloji, Hepatoloji ve Beslenme

Hipertansiyon ve Kronik Böbrek Hastalığı

Tamamlayıcı ve Alternatif Tıp günümüzde alışılagelmiş tıbbın içinde sayılmayan farklı sağlık sistemleri ve uygulamalardan oluşan bir grup

KLİNİK LABORATUVARLARDA PRATİK YAKLAŞIM PROGRAMI MART 2016 DÖNEMİ REFERANS ARALIKLARI

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

HAZIRLAYAN HEMŞİRE: ESENGÜL ŞİŞMAN TÜRK BÖBREK VAKFI TEKİRDAĞ DİYALİZ MERKEZİ

DİYALİZAT Ca, Mg ve Glukozu Prof.Dr.N.Yılmaz SELÇUK

Diyabetik Retinopati (İlk ve Takip Değerlendirmesi)

Kronik Böbrek hastalığı minerelkemik bozukluğunda yeni bir oyuncu ;Tenascin-c

Transkript:

KDIGO KRONİK BÖBREK HASTALIĞI - MİNERAL VE KEMİK BOZUKLUKLARI (KBH-MKB) TANI, DEĞERLENDİRME, ÖNLEME VE TEDAVİ KLİNİK UYGULAMA KILAVUZU ÖZET Taslak Yayın Versiyonu 25 Haziran 2009

UYARI KISIM 1: KLİNİK UYGULAMA KILAVUZUNUN KULLANIMI Bu Klinik Uygulama Kılavuzu, Mart 2009 tarihine kadar var olan en iyi bilgiler esas alınarak oluşturulmuştur ve en son literatür taraması Aralık 2008 tarihinde güncellenmiştir. Kılavuz, bilgi sağlamak ve karar vermeye yardımcı olmak üzere hazırlanmıştır. Kılavuz, bir yaklaşım standardı tanımlamak amacında değildir; bu şekilde yorumlanmamalıdır. Bu kılavuz, özel bir yaklaşım şeklini reçetelemeyi zorlayıcı olarak da algılanmamalıdır. Klinisyenler hastaların bireysel gereksinimlerini, var olan kaynakları ve kurum ya da merkeze özgü kısıtlamaları dikkate aldıklarında, uygulamalar arasında farklar olması kaçınılmazdır ve gereklidir. Bu kılavuzları kullanan sağlık çalışanlarının hepsi, herhangi bir özel klinik durumda bunları uygulamanın uygun olup olmadığını değerlendirmekle yükümlüdürler. Bu metin içerisinde araştırma için önerilenler, özel bir protokolden ziyade genel özellikler taşımaktadır. KISIM 2: AÇIKLAMA Böbrek Hastalıkları: Küresel Sonuçların İyileştirilmesi (KDIGO - Kidney Disease: Improving Global Outcomes), Çalışma Grubunun herhangi bir üyesinin kişisel, profesyonel veya iş ilişkisinden veya dışardan bir ilişkiden kaynaklanabilecek ve gerçek ya da gerçeğe yakın algılanabilecek herhangi bir çıkar çatışmasını engellemek için her tür çabayı göstermektedir. Çalışma grubunun üyelerinin hepsi, gerçek ya da gerçeğe yakın algılanabilecek bütün çıkar çatışmalarını beyan edecekleri ve onaylayacakları bir belgeyi doldurmak, imzalamak ve ibraz etmek durumundadırlar. Bu belge her yıl güncellenmekte ve bilgilerdeki değişiklikler uygun bir şekilde düzeltilmektedir. Verilen bilgilerin hepsi bu dokümanın sonunda Çalışma Grubu üyelerinin Biyografik ve Açıklama Bilgileri bölümünde tümüyle yayınlanmakta ve KDIGO idare ofisindeki dosyalarda da muhafaza edilmektedir. Bu dokümana atıf yapılırken aşağıdaki format kullanılmalıdır: Kidney Disease: Improving Global Outcomes (KDIGO) CKD-MBD Work Group. KDIGO clinical practice guideline for the diagnosis, evaluation, prevention, and treatment of chronic kidney disease mineral and bone disorder (CKD MBD). Kidney International 2009; 76 (Suppl 113): S1 S130. KDIGO Clinical Practice Guideline for the 1 For Translation

ÇALIŞMA GRUBU ÜYELERİ Çalışma Grubu Eş Başkanları Sharon M Moe, MD, FASN, FAHA, FACP, Indiana University School of Medicine, Roudebush VA Medical Center, Indianapolis, IN, USA Tilman B Drüeke, MD, FRCP, Hôpital Necker, Universite Paris 5, Paris, France Geoffrey A Block, MD, Denver Nephrologists, PC, Denver, CO, USA Jorge B Cannata-Andía, MD, PhD, Hospital Universitario Central de Asturias, Universidad de Oviedo, Oviedo, Spain Grahame J Elder, MB, BS, PhD, FRACP, Westmead Hospital, Sydney, Australia Masafumi Fukagawa, MD, PhD, Kobe University School of Medicine, Kobe, Japan Vanda Jorgetti, MD, PhD, University of São Paulo School of Medicine, São Paulo, Brazil Markus Ketteler, MD, Nephrologische Klink, Coburg, Germany Craig B Langman, MD, Northwestern University, Feinberg School of Medicine, Children s Memorial Hospital, Chicago, IL, USA Adeera Levin, MD, FRCPC, St Paul Hospital, University of British Columbia, Vancouver, British Columbia, Canada Çalışma Grubu Alison M MacLeod, MBChB, MD, FRCP, University of Aberdeen, Aberdeen, Scotland, UK Linda McCann, RD, CSR, LD, Satellite Healthcare, Mountain View, CA, USA Peter A McCullough, MD, MPH, FACC, FACP, FCCP, FAHA, William Beaumont Hospital, Royal Oak, MI, USA Susan M Ott, MD, University of Washington Medical Center, Seattle, WA, USA Angela Yee-Moon Wang, MD, PhD, FRCP, Queen Mary Hospital, University of Hong Kong, Hong Kong José R Weisinger, MD, FACP, Universidad Central de Venezuela, Caracas, Venezuela & Baptist Health South Florida, Miami, Florida, USA David C Wheeler, MD, FRCP, University College London Medical School, London, UK Kanıt Değerlendirme Takımı Tufts Center for Kidney Disease Guideline Development and Implementation, Tufts Medical Center, Boston, MA, USA: Katrin Uhlig, MD, MS, Proje Direktörü; Kılavuz Geliştirme Direktörü Ranjani Moorthi, MD, MPH, MS, Asistan Proje Direktörü Amy Earley, BS, Proje Koordinatörü Rebecca Persson, BA, Araştırma Asistanı Ek olarak, destek ve denetim sağlayanlar: Ethan Balk, MD, MPH, Kanıta Dayalı Tıp Direktörü Joseph Lau, MD, Yöntem Konsültanı KDIGO Clinical Practice Guideline for the 2 For Translation

KDIGO Clinical Practice Guideline for the 3 For Translation

KISALTMALAR 25(OH)D KMD Ca x P KBH KBH-MKB GFH HD HPT ipth KDIGO N PD PTH 25-Hidroksivitamin D Kemik mineral dansitesi Kalsiyum-fosfor çarpımı Kronik böbrek hastalığı Kronik böbrek hastalığı - mineral ve kemik bozukluğu Glomerüler filtrasyon hızı Hemodiyaliz Hiperparatiroidizm İntakt parathormon Böbrek Hastalığı: Küresel Sonuçların İyileştirilmesi Birey sayısı Periton diyalizi Parathormon KRONİK BÖBREK HASTALIĞININ EVRELERİ Evre Tanım GFH (ml/dak/1.73 m 2 ) Tedavi 1 2 3 4 5 Böbrek hasarı, normal ya da GFH ile birlikte Böbrek hasarı, hafif GFH ile birlikte Orta derece GFH İleri derece GFH Böbrek yetmezliği 90 60-89 30-59 15-29 <15 (veya diyaliz) 1-5T eğer böbrek nakli alıcısı ise 5D eğer diyalizdeyse (HD veya PD) Kısaltmalar: KBH, Kronik böbrek hastalığı; GFH, glomerüler filtrasyon hızı;, artmış;, azalmış KDIGO Clinical Practice Guideline for the 4 For Translation

KILAVUZ ÖNERİLERİNİN DERECELENDİRİLMESİNDE KULLANILAN KAVRAMLAR VE AÇIKLAMALARI Önerilerin ve Kanıtların Derecelendirilmesi Önerinin Gücü Derece a Düzey 1 Biz tavsiye ederiz Düzey 2 Biz öneririz Anlamı Hastalar Klinisyenler Prensip (Politika) Hastaların çoğu tavsiye edilen Bu tavsiye birçok durumda bir eylem tarzında hizmet politika olarak benimsenebilir. alacaklardır. Sizin durumunuzda olan kişilerin neredeyse tamamı tavsiye edilen eylem tarzının yapılmasını isteyeceklerdir. Ancak çok az oranda bunu istemeyenler olacaktır. Sizin durumunuzda olan kişilerin çoğunluğu tavsiye edilen eylem tarzınının yapılmasını isteyeceklerdir. Ancak bir çoğu da bunu istemeyecektir. Farklı hastalar için farklı seçenekler uygun olacaktır. Her hasta, kendi değerlerine ve tercihlerine uygun bir yaklaşım planına sahip olmak için yardıma ihtiyaç duyar. Bir politika olarak belirlemeden önce tavsiyenin tartışılmasına ve tarafların katılımına ihtiyaç olacaktır. a Çalışma grubu bunlara ek olarak derecelendirilmemiş öneriler de yapabilir (derecelendirilmemiş öneriler için Bölüm 2 ye bakınız ) Kanıt kalitesinin derecelendirilmesi Kanıt Derece kalitesi Anlamı A Yüksek Gerçek etkinin, tahmin edilen etkiye yakın olduğuna eminiz. B Orta Gerçek etkinin tahmin edilen etkiye yakın olması çok muhtemel, fakat ondan önemli ölçüde farklı olma ihtimali de var. C Düşük Gerçek etki tahmin edilen etkiden önemli ölçüde farklı olabilir. D Çok düşük Etkinin tahmini oldukça belirsizdir ve sıklıkla gerçek etkiden oldukça uzaktır. KDIGO Clinical Practice Guideline for the 5 For Translation

Özet Böbrek Hastalıkları: Küresel Sonuçların İyileştirilmesi (Kidney Disease: Improving Global Outcomes, KDIGO) 2009 kronik böbrek hastalığı - mineral ve kemik bozuklukları (KBH-MKB) klinik uygulama kılavuzu, kronik diyaliz tedavisinde olanlar veya böbrek nakli olanlar da dahil evre 3-5 KBH lı erişkin ve çocuk hastaların takip ve tedavisini yapan klinisyenlere yardım etme amacındadır. Kılavuz KBH-MKB ile ilişkili bozuklukların değerlendirilmesi ve tedavisine ilişkin tavsiyeleri içermektedir. KBH-MKB hastalığı kavramı, KDIGO nun daha önce yaptığı bir mutabakat konferansına dayanmaktadır. Ele alınan testler laboratuvar, kemik ve kardiyovasküler bozuklukların saptanması ve izlenmesiyle ilişkili olanlardır. Ele alınan tedaviler ise KBH evre 3-5D ve 1-5T hastalarında hiperfosfatemi, hiperparatiroidizm ve kemik hastalığı tedavilerine ilişkin yaklaşımlardır. Kılavuzun geliştirilme sürecinde kanıta dayalı bir yaklaşım izlenmiştir ve tedaviye ilişkin tavsiyeler, konuyla ilgili tedavi çalışmalarının sistematik değerlendirilmesine dayanmaktadır. Testlere ilişkin tavsiyeler, tanısal kesinlik veya risk öngördürme gücüne ilişkin kanıtlara dayanmaktadır. Bu öneriler testin, hastalığın daha iyi tanınması, değerlendirilmesi ve tedavisinin hastalar için daha iyi sonuçlar oluşturma beklentisini nasıl sağlayacağıyla da dolaylı olarak ilişkilendirilmiştir. Kanıtların kalitesinin ve önerilerin güçlerinin eleştirisel değerlendirmesinde GRADE yaklaşımı kullanılmıştır. Bir soruya ilişkin sistemik literatür değerlendirmesi olmadığında, derecelendirilmemiş bir ifadeye yer verilmiştir. Kanıtlardaki sınırlamalar, özellikle de kesin klinik sonuç çalışmalarının eksikliği ele alınmış ve gelecekte yapılacak araştırmalar için öneriler sunulmuştur. ÖNERİLERİN ÖZETİ Bölüm 3.1: KBH-MKB Tanısı: Biyokimyasal değişiklikler 3.1.1. Serum kalsiyum, fosfor, PTH ve alkalen fosfataz düzeylerinin KBH evre 3 den başlayarak izlenmesini tavsiye ederiz (1C). Çocuklarda, bu izlemin KBH evre 2 de başlamasını öneririz (2D). 3.1.2. KBH evre 3-5D hastalarında serum kalsiyum, fosfor ve PTH düzeylerinin izlem sıklığını, bozukluğun varlığına ve derecesine ve KBH nın ilerleme hızına göre ayarlamak makul bir yaklaşımdır (derecelendirilmemiştir). Makul izleme aralıkları şu şekilde olabilir: KBH evre 3: Serum kalsiyum ve fosforu her 6-12 ayda bir; PTH ise bazal düzeye ve KBH ilerleme hızına göre. KBH evre 4: Serum kalsiyum ve fosforu her 3-6 ayda bir; PTH her 6-12 ayda bir. KBH 5D dahil evre 5: Serum kalsiyum ve fosforu her 1-3 ayda bir; PTH her 3-6 ayda bir. KBH evre 4-5D: Alkalen fosfataz aktivitesi için her 12 ayda bir veya yüksek PTH varlığında daha sık aralıklarla (bakınız Bölüm 3.2). KBH-MKB için tedavi alan hastalarda veya biyokimyasal bozukluk saptananlarda, bozukluğun seyrini ve tedavinin etkinliği ile yan etkilerini izlemek için ölçüm sıklığını artırmak makul bir yaklaşımdır (derecelendirilmemiştir). 3.1.3. KBH evre 3-5D hastalarında, 25(OH)D (kalsidiol) düzeylerini ölçmeyi ve bazal değer ile tedavi yaklaşımlarına göre ölçümleri tekrarlamayı öneririz (2C). Vitamin D eksikliği veya yetersizliğinin, genel popülasyon için tavsiye edilen tedavi yaklaşımları ile düzeltilmesini öneririz (2C). 3.1.4. KBH evre 3-5D hastalarında, tedavi kararlarının tek bir laboratuvar değerinden ziyade, KBH-MKB ile ilgili yapılmış tüm değerlendirmeler dikkate alınarak genel seyre göre alınmasını tavsiye ederiz (1C). 3.1.5. KBH evre 3-5D hastalarında, matematiksel bir değer olan kalsiyum-fosfor çarpımından (Ca X P) ziyade bireysel serum kalsiyum ve fosfor değerleri birlikte değerlendirilerek klinik yaklaşımın yönlendirilmesini öneririz (2D). KDIGO Clinical Practice Guideline for the 6 For Translation

3.1.6. KBH evre 3-5D hastalarının laboratuvar test raporlarında, klinisyenlerin biyokimyasal verileri daha iyi yorumlamalarına yardımcı olmak için, klinik laboratuvarların kullanılmakta olan analiz yöntemini ve yöntemdeki değişiklikleri, kan örneğinin kaynağını (plazma veya serum) ve örneğin muamele koşullarını bildirmelerini tavsiye ederiz (1B). Bölüm 3.2: KBH-MKB Tanısı: Kemik 3.2.1. KBH evre 3-5D hastalarında açıklanamayan kırıklar, sürekli kemik ağrısı, açıklanamayan hiperkalsemi, açıklanamayan hipofosfatemi, muhtemel alüminyum toksisitesi ve KBH-MKB olanlarda önceki bisfosfonat tedavisi gibi durumların varlığında, ancak sadece bu durumlara kısıtlı olmamak koşulu ile, kemik biyopsisi yapılması makul bir yaklaşımdır (derecelendirilmemiştir). 3.2.2. KBH-MKB bulunan KBH evre 3-5D hastalarında, KMD ölçümünün rutin olarak yapılmasını önermeyiz; çünkü KMD genel popülasyondaki gibi kırık riskini öngördürmemekte ve renal osteodistrofinin tipini de tahmin ettirmemektedir (2B). 3.2.3. KBH evre 3-5D hastalarında, belirgin olarak yüksek veya düşük değerlerin altta yatan kemik döngüsünü tahmin ettirmesi nedeniyle, serum PTH veya kemik-spesifik alkalen fosfataz ölçümlerinin kemik hastalığını değerlendirmek için kullanılabileceğini öneririz (2B). 3.2.4. KBH evre 3-5D hastalarında, kollajen sentezinin (prokollajen tip I C-terminal propeptidi gibi) ve yıkımının (tip I kollajen çapraz bağlı telopeptidi, cross-laps, piridinolin veya deoksipiridinolin gibi) kemik-kaynaklı döngü belirteçlerinin rutin ölçümünü önermeyiz (2C). 3.2.5. KBH evre 2-5D olan bebek hastaların boy ölçümünün en azından 3 ayda bir yapılmasını ve bu evrelerdeki çocukların doğrusal büyümesinin en azından yıllık olarak değerlendirilmesini tavsiye ederiz (1B). Bölüm 3.3: KBH-MKB Tanısı: Vasküler kalsifikasyon 3.3.1. KBH evre 3-5D hastalarında, vasküler kalsifikasyon varlığını saptamak için yan abdominal grafi ve valvüler kalsifikasyon varlığını saptamak için ekokardiyografi kullanımını, bilgisayarlı tomografik görüntüleme yöntemlerine göre daha makul alternatifler olarak öneririz (2C). 3.3.2. Bilinen vasküler/valvüler kalsifikasyonu olan KBH evre 3-5D hastalarının, en yüksek kardiyovasküler risk grubu olarak kabul edilmelerini öneririz (2A). Bu bilginin, KBH-MKB nun tedavi planını yönlendirmesi makul bir yaklaşımdır (derecelendirilmemiştir). Bölüm 4.1: Yüksek serum fosforunu düşürme ve serum kalsiyumunu normal düzeyde tutma amaçlı KBH-MKB tedavisi 4.1.1. KBH evre 3-5 hastalarında, serum fosfor düzeyinin normal aralıkta tutulmasını öneririz (2C). KBH evre 5D hastalarında yüksek fosfor düzeylerinin normale doğru düşürülmesini öneririz (2C). 4.1.2. KBH evre 3-5D hastalarında, serum kalsiyum düzeyinin normal aralıkta tutulmasını öneririz (2D). 4.1.3. KBH evre 5D hastalarında, kalsiyum konsantrasyonu 1.25 ve 1.50 mmol/l (2.5 ve 3.0 meq/l) arasında olan diyalizat kullanılmasını öneririz (2D). 4.1.4. KBH evre 3-5 (2D) ve 5D (2B) hastalarında hiperfosfatemi tedavisi için fosfat bağlayıcı ilaçların kullanılmasını öneririz. Fosfat bağlayıcının seçiminde KBH evresinin, KBH-MKB nın diğer bileşenlerinin varlığının, eşlik eden tedavilerin ve yan etki profilinin dikkate alınması makul bir yaklaşımdır (derecelendirilmemiştir). 4.1.5. KBH evre 3-5D ve hiperfosfatemisi olan hastalarda, kalıcı veya tekrarlayan hiperkalsemi varlığında kalsiyum içeren fosfat bağlayıcıların ve/veya kalsitriyol veya vitamin D analoglarının dozlarının kısıtlanmasını tavsiye ederiz (1B). KDIGO Clinical Practice Guideline for the 7 For Translation

KBH evre 3-5D ve hiperfosfatemisi olan hastalarda, arteriyel kalsifikasyon (2C) ve/veya adinamik kemik hastalığı varsa (2C) ve/veya serum PTH düzeyi sürekli düşükse, kalsiyum içeren fosfat bağlayıcıların dozunun kısıtlanmasını öneririz. 4.1.6. Alüminyum intoksikasyonunu önlemek için KBH evre 3-5D hastalarında alüminyum içeren fosfat bağlayıcılarının uzun süreli kullanımından kaçınmayı ve KBH evre 5D hastalarında diyalizatın alüminyum ile kontaminasyonunu engellemeyi tavsiye ederiz (1C). 4.1.7. KBH evre 3-5D hastalarında, hiperfosfateminin tedavisinde tek başına veya diğer tedavilerle birlikte diyetle fosfat alımının kısıtlanmasını öneririz (2D). 4.1.8. KBH evre 5D hastalarında, sürekli hiperfosfatemi varlığında fosfatın diyaliz yolu ile uzaklaştırılmasının artırılmasını öneririz (2C). Bölüm 4.2: KBH-MKB nda anormal PTH düzeylerinin tedavisi 4.2.1. Diyalize girmeyen KBH evre 3-5 hastalarında, optimal PTH düzeyi bilinmemektedir. Ancak, intakt PTH (ipth) düzeyi analiz yönteminin üst sınırından daha yüksek olan hastalarda, ilk olarak hiperfosfatemi, hipokalsemi ve vitamin D eksikliğinin değerlendirilmesini öneririz (2C). Bu bozuklukların diyetle fosfat alımının azaltılması ve fosfat bağlayıcılar, kalsiyum preparatları ve/veya doğal vitamin D verilmesi gibi yöntemlerin biri veya tümü kullanılarak düzeltilmesi makul bir yaklaşımdır (derecelendirilmemiştir). 4.2.2. Diyalize girmeyen KBH evre 3-5 hastalarında, serum PTH değerleri giderek yükseliyor veya değiştirilebilir faktörlerin kontrol edilmesine rağmen sürekli olarak analiz yönteminin üst sınırından yüksek seyrediyorsa kalsitriyol veya vitamin D analogları ile tedavi öneririz (2C). 4.2.3. KBH evre 5D hastalarında ipth düzeyini, analiz yönteminin üst sınırının yaklaşık olarak iki ile dokuz katı arasında tutmayı öneririz (2C). PTH düzeyinde bu sınırlar içinde kalan artma veya azalma şeklindeki belirgin değişiklik durumunda, düzeyin bu sınırların dışına ilerlemesini engellemek için derhal tedavi başlanmasını veya tedavide değişiklik yapılmasını öneririz (2C). 4.2.4. PTH düzeyi yüksek olan veya giderek yükselen KBH evre 5D hastalarında, PTH ı düşürmek için kalsitriyol veya vitamin D analoglarının, kalsimimetiklerin veya kalsimimetikler ile kalsitriyol veya vitamin D analoğu kombinasyonunun kullanılmasını öneririz (2B). Yüksek PTH ın tedavisi için ilk ilaç seçiminde serum kalsiyum ve fosfor düzeyleri ile KBH- MKB nun diğer yönlerinin dikkate alınması makul bir yaklaşımdır (derecelendirilmemiştir). PTH ı kontrol etmek için kullanılan tedavilerin kalsiyum ve fosfor düzeylerini bozmaması için kalsiyum içeren veya içermeyen fosfat bağlayıcılarının dozlarında ayarlama yapılması makul bir yaklaşımdır (derecelendirilmemiştir). Hiperkalsemisi olan hastalarda, kalsitriyol veya diğer vitamin D sterollerinin azaltılmasını veya kesilmesini tavsiye ederiz (1B). Hiperfosfatemisi olan hastalarda, kalsitriyol veya diğer vitamin D sterollerinin azaltılmasını veya kesilmesini öneririz (2D). Hipokalsemisi olan hastalarda olayın şiddetine, eşlik eden diğer ilaçlara ve klinik belirti ve bulgulara bağlı olarak kalsimimetiklerin azaltılmasını veya kesilmesini öneririz (2D). Eğer intakt PTH düzeyi analiz yönteminin üst sınırının iki katının altına düşerse, kalsitriyol, vitamin D analogları ve/veya kalsimimetiklerin azaltılmasını veya kesilmesini öneririz (2C). 4.2.5. Medikal/farmakolojik tedaviye yanıt vermeyen şiddetli hiperparatirodizmi olan KBH evre 3-5D hastalarında paratiroidektomi öneririz (2B). Bölüm 4.3: Kemiğin bisfosfonatlar, diğer osteoporoz ilaçları ve büyüme hormonu ile tedavisi 4.3.1. Dünya Sağlık Örgütü tarafından tanımlanan kriterlere göre osteoporozu ve/veya yüksek kırık riski olan KBH evre 1-2 hastalarına, genel popülasyonla aynı tedavi yaklaşımını tavsiye ederiz (1A). KDIGO Clinical Practice Guideline for the 8 For Translation

4.3.2. Dünya Sağlık Örgütü tarafından tanımlanan kriterlere göre osteoporozu ve/veya yüksek kırık riski olan ve PTH değerleri normal sınırlarda bulunan KBH evre 3 hastalarına, genel popülasyon ile aynı tedavi yaklaşımını öneririz (2B). 4.3.3. KBH-MKB için biyokimyasal bozuklukları ve düşük KMD ve/veya kolayca oluşan kırıkları olan KBH evre 3 hastalarında, tedavi seçeneklerinin biyokimyasal bozuklukların boyutu ve geri dönebilirliği ile KBH nın ilerlemesi dikkate alınarak belirlenmesini ve kemik biyopsisinin de göz önünde bulundurulmasını öneririz (2D). 4.3.4. KBH-MKB nun biyokimyasal bozuklukları bulunan ve düşük KMD ve/veya kolayca oluşan kırıkları olan KBH evre 4-5D hastalarında, antirezorptif ilaçlarla tedaviye başlamadan önce kemik biyopsisi ile daha ileri inceleme yapılmasını öneririz (2C). 4.3.5. KBH evre 2-5D ve bununla ilişkili boy kısalığı olan çocuk ve adölesanlarda, öncelikle malnütrisyon ve KBH-MKB nun biyokimyasal bozuklukları ele alındıktan sonra, daha fazla büyüme isteniyorsa rekombinant insan büyüme hormonu ile tedaviyi tavsiye ederiz (1A). Bölüm 5: Böbrek naklinde kemik hastalığının değerlendirilmesi ve tedavisi 5.1. Böbrek naklinden sonraki erken dönemde, sabit durum sağlanıncaya kadar serum kalsiyum ve fosfor ölçümlerinin en azından haftada bir yapılmasını tavsiye ederiz (1B). 5.2. Böbrek naklinin erken döneminden sonra, serum kalsiyum, fosfor ve PTH düzeylerini izleme sıklığını bozukluğun varlığı ve derecesi ile KBH nın ilerleme hızına göre ayarlamak makul bir yaklaşımdır (derecelendirilmemiştir). Makul izleme aralıkları şu şekilde olabilir: KBH evre 1-3T de, serum kalsiyum ve fosforu her 6-12 ayda bir; PTH ise başlangıçta bir kez ölçüm yapıldıktan sonra bazal düzeye ve KBH ilerleme hızına göre. KBH evre 4T de, serum kalsiyum ve fosforu her 3-6 ayda bir; PTH her 6-12 ayda bir. KBH evre 5T de, serum kalsiyum ve fosforu her 1-3 ayda bir; PTH her 3-6 ayda bir. KBH evre 3-5T de, alkalen fosfataz ölçümü yıllık veya yüksek PTH varlığında daha sık aralıklarla (bakınız Bölüm 3.2). KBH-MKB için tedavi alan hastalarda veya biyokimyasal bozukluk saptananlarda, tedavinin etkinliğini ve yan etkilerini izlemek için ölçüm sıklığının artırılması makul bir yaklaşımdır (derecelendirilmemiştir). Bu bozuklukları KBH evre 3-5 hastaları ile aynı şekilde tedavi etmek makul bir yaklaşımdır (derecelendirilmemiştir) (bakınız Bölüm 4.1 ve 4.2). 5.3. KBH evre 1-5T hastalarında, 25(OH)D (kalsidiol) düzeylerini ölçmeyi ve bazal değer ile tedavi yaklaşımlarına göre ölçümleri tekrarlamayı öneririz (2C) 5.4. KBH evre 1-5T hastalarında, vitamin D eksikliği veya yetersizliğinin, genel popülasyon için önerilen tedavi yaklaşımları kullanılarak düzeltilmesini öneririz (2C). 5.5. Tahmini glomerüler filtrasyon hızı yaklaşık 30 ml/dakika/1.73 m 2 den fazla olan hastalarda, eğer kortikosteroid alıyorlarsa veya genel popülasyondaki osteoporoz risk faktörlerine sahiplerse böbrek naklinden sonraki ilk 3 ay içerisinde KMD ölçümü yapılmasını öneririz (2D). 5.6. Böbrek naklinden sonraki ilk 12 ay içinde tahmini glomerüler filtrasyon hızı yaklaşık 30 ml/dakika/1.73 m 2 den fazla ve KMD si düşük olan hastalarda vitamin D, kalsitriyol/alfakalsidol veya bisfosfonatlarla tedavinin düşünülmesini öneririz (2D). Tedavi seçiminde anormal kalsiyum, fosfor, PTH, alkalen fosfataz ve 25(OH)D düzeyleri ile ortaya konulan KBH-MKB nın varlığının dikkate alınmasını öneririz (2C). Tedaviyi yönlendirmek için, özellikle de yüksek adinamik kemik hastalığı insidansı nedeniyle bisfosfonatların kullanımından önce kemik biyopsisinin düşünülmesi makul bir yaklaşımdır (derecelendirilmemiştir). İlk 12 aydan sonraki tedavinin yönlendirilmesi için yeterli veri yoktur. KDIGO Clinical Practice Guideline for the 9 For Translation

5.7. KBH evre 4-5T hastalarında, KMD ölçümünün rutin olarak yapılmasını önermeyiz; çünkü KMD genel popülasyondaki gibi kırık riskini öngördürmemekte ve böbrek nakli kemik hastalığının tipini de tahmin ettirmemektedir (2B) 5.8. KMD nin düşük olduğu bilinen KBH evre 4-5T hastalarına, Bölüm 4.1 ve 4.2 de detayla anlatıldığı şekilde, diyalize girmeyen KBH evre 4-5 hastaları ile aynı tedavi yaklaşımını öneririz (2C). Turkish Translation Primary Translator: Mustafa Arici, MD, Associate Professor of Nephrology, Hacettepe University Faculty of Medicine, Ankara, Turkey (KDIGO Board of Counselors) Secondary Translator: Kenan Ates, MD, Nephrologist, Ankara University-School of Medicine, Ankara, Turkey KDIGO Clinical Practice Guideline for the 10 For Translation