Hemodiyaliz hastalarında biyoempedansla değerlendirilen volüm ve beslenme belirteçleri ile mortalite ilişkisi

Benzer belgeler
Hemodiyalizde hipertansiyon tedavisi Nurol Arık

Ercan Ok. Cenk Demirci. Kıvanç Yüksel. Sıddig Momin Adam. Serkan Kubilay Koç. Sinan Erten. Ali Rıza Odabaş. Hüseyin Töz. Mehmet Özkahya.

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

HEMODİYALİZ HASTALARINDA VOLÜM DURUMUNUN VÜCUT KOMPOZİSYON MONİTÖRÜ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ VE DİĞER YÖNTEMLERLE KARŞILAŞTIRILMASI

HEMODİALİZ HASTALARINA VERİLEN DİYET VE SIVI EĞİTİMİNİN BAZI PARAMETRELERE ETKİSİ

PERİTON DİYALİZİ YAPAN HASTALARDA İKODEXTRİN KULLANIMININ METABOLİK SENDROM VE DİĞER KARDİOVASKÜLER RİSK FAKTÖRLERİ İLE İLİŞKİSİ

HEMODİYALİZ HASTALARINDA KORONER ARTER KALSİFİKASYON PROGRESYONU VE OSTEOPROTEGERIN / RANKL

Akreditasyon Sertifikası Eki (Sayfa 1/5) Akreditasyon Kapsamı

Periton Diyalizi Hastalarında. «Body Composition Monitor» Kullanımı

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Türkiye'de yaşayan 345 Suriyeli Göçmenin Hemodiyaliz Deneyimi: Türk Hemodiyaliz Hastaları ile Karşılaştırılmalı Veri Tabanı Çalışması

SİSTİNOZİS KAYIT SİSTEMİ VERİ ALANLARI (*) ile belirtilen alanların doldurulması zorunludur. Hasta Demografik Bilgileri

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

Hipertansiyon yönetiminde yapılan hatalar Nurol Arık

G. EKLERLE İLGİLİ AÇIKLAMA

Türkiye ve Amerika Birleşik Devletlerinde hemodiyalize giren hastaların ölüm oranlarının karşılaştırılması: Bir gözlemsel kohort çalışması

KURU AĞIRLIĞI NASIL SAPTAMALI?

FOKAL SEGMENTAL GLOMERÜLOSKLEROZ (FSGS) VAKA SUNUMU ÖZGE ÖZEROĞLU

1 Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji 2 FMC Türkiye 3 İzmir Katip Çelebi Üniversitesi

Dr.Yahya Laleli Dr.Murat Öktem

Laboratuv l ar rası Karş Kar ılaştırma P rogram Programı

BİRİNCİ BASAMAKTA AKILCI LABORATUVAR KULLANIMI

ZOR HASTA YAKLAŞIM GÜLDEN ÇELİK

İŞTAH HORMONU GHRELİNİN BÖBREK TRANSPLANTASYONU SONRASI VÜCUT KİTLE İNDEKSİ VE OKSİDATİF STRES ÜZERİNE ETKİLERİ

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

Periton diyalizinde RRF korunması ve volüm-kan basıncı kontrolü dengesi. Ali İhsan Günal Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

RUTİN KONTROLLERDE HEMŞİRENİN ROLÜ. AFYON KOCATEPE ÜNİVERSİTESİ ARAŞTIRMA VE UYGULAMA HASTANESİ Ferda Demirkale /KIBRIS

HEMODİYALİZDE ULTRAFİLTRASYON VE OPTİMİZASYONU. Nurol Arık

Ağırlık Belirlenmesinde Biyoimpedans Uygulamaları

YAŞLIDA DOĞRU LABORATUVAR KULLANIMI. Dr. Kadir Kayataş SBÜ Haydarpaşa Numune SUAM

Polikistik böbrek hastalığında, periton diyalizi bir tedavi seçeneği olabilir mi? 15 yıllık Tek Merkez Deneyimi

HEMODİYALİZ HASTALARINDA BİSFENOL A DÜZEYLERİ

Periton diyaliz hastalarında başarıya ulaşmak için ortaya çıkmış DİYALİZ YETERLİLİĞİ Kompleks bir değerlendirme ve analizi gerektirmektedir.

Hemodiyaliz Hastalarında Serum Visfatin Düzeyi İle Kardiyovasküler Hastalık Ve Serum Biyokimyasal Parametreleri Arasındaki İlişki

HEMODİYALİZ HASTALARINDA 25-OH-D VİTAMİNİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

Kronik Hipotansif Diyabetik Hemodiyaliz Hastalarında Midodrin Tedavisinin Etkinliği

LABORATUVAR TEST SONUÇLARI PANİK DEĞERLER TALİMATI

Galectin-3; Hemodiyaliz hastalarında kardiyovasküler mortalite belirlemesinde yeni bir biyomarker olabilirmi?

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA KORONER AKIM REZERVİ VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIK İLİŞKİSİ

HACETTEPE BESLENME VE DİYETETİK GÜNLERİ V. MEZUNİYET SONRASI EĞİTİM KURSU

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA SODYUM ATILIMI, BÖBREK HASARI VE EKOKARDİYOGRAFİK PARAMETRELERİN İLİŞKİSİ

Canan Albayrak, Davut Albayrak Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Hematoloji Bölümü, Samsun

Mlz Aciklamasi. Tutar 6638 TROPONİN-T VEYA TROPONİN-I. Mlz Aciklamasi. Tutar 6638 HBV DNA HCV-RNA HCV GENOTİP. Mlz Aciklamasi. Tutar 6638 ÜRE GLUKOZ

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER HASTALIK GELİŞME RİSKİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Hemodiyaliz Hastalarında Salusin Alfa ve Beta Düzeylerinin Ateroskleroz ile İlişkisi

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Çocuk Nefroloji BD Olgu Sunumu 24 Ekim 2017 Salı

RENAL TRANSPLANTLI HASTALARDA RENAL RESİSTİF İNDEKS DÜZEYİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER

TÜBERKÜLOZ PERİTONİT VAKA SUNUMU

Orta büyüklükteki moleküllerin uzaklaştırılmasının ve diyalizat kalitesinin klinik önemi

KRONİK BÖBREK YETMEZLİĞİ HASTALARINDA KONİSİTE İNDEKS ÖLÇÜMLERİNİN LİPİD PROFİLİ İLE İLİŞKİSİ

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

HEMODİYALİZ FİZYOLOJİK PRENSİPLERİ VE DİYALİZ YETERLİLİĞİ NEŞE KIRIÇİMLİ ÖZEL A MERKEZ DİYALİZ MERKEZİ /BURSA

Hipertansiyon ve Kronik Böbrek Hastalığı

Dr. Diyetisyen Aygün KUYUMCU

Düzen Laboratuvarlar Grubu

Diyaliz Hastalarında Parenteral Beslenme. Dr. Murat H. Sipahioğlu Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Check-up. dedigin. Kişiye ve yaşa özel check-up ile kontrol ü sağlamaktır.

VAKA SUNUMU. Dr. Arif Alper KIRKPANTUR Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nefroloji Ünitesi

15. Ulusal Hipertansiyon ve Böbrek Hastalıkları Kongresi Nisan 2013, Antalya. Obezite: Gerçekten iyi bir gösterge mi? Dr.

Optimum HD yeterliliği değerlendirmedeki engeller nelerdir?

Dr. Mehmet Özkahya E.Ü.T.F Nefroloji B.D

Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde İzlenen Olgularda Akut Böbrek Hasarı ve prifle Kriterlerinin Tanı ve Prognozdaki Önemi. Dr.

Kronik Böbrek hastalığı minerelkemik bozukluğunda yeni bir oyuncu ;Tenascin-c

YENİ DİYABET CHECK UP

KURU AĞIRLIK KAVRAMI, KURU AĞIRLIK TESPİTİNDE YENİ YÖNTEMLERİN YERİ VE PRATİK KULLANIM ÖNERİLERİ

Hemodiyalizde Yeni Teknolojiler. Türk Nefroloji Kongresi 22 Ekim 2015 Doç.Dr. Fatih Kırcelli

GAZİANTEP İL HALK SAĞLIĞI LABORATUVARI TEST REHBERİ

KLİNİK BİYOKİMYA UZMANLARI DERNEĞİ EKSTERNAL KALİTE KONTROL PROGRAMI KBUDEK 2018 PROGRAMLARI

PERİTON DİYALİZİNDE DİYALİZ YETERLİLİĞİNİN BELİRLEYİCİLERİ. Gülbahar KİRİKÇİ İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Periton Diyalizi Ünitesi

PD den HHD ye geçiş: Ülkemizden deneyimler. Bilser Güneş Başhemşire Özel FMC Avcılar 2 Kliniği 11 Mayıs 2014 Cunda

KRONİK HEMODİYALİZ HASTALARINDA ENDOTEL PROGENİTÖR HÜCRELERİ, İNFLAMASYON VE ENDOTEL DİSFONKSİYONU

KBUDEK 2015 PROGRAMLARI

T.C. SAĞLIK BAKANLIĞI Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Sayı : /./2014 Konu : Gözetimli Hizmet Laboratuvarları Hakkında

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2011 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU DR. NURHAN SEYAHİ

Dr.Şua Sümer Selçuk Üniversitesi Selçuklu Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD KONYA

ÖRNEK KABUL VE SONUÇ VERME GÜNÜ LİSTESİ. ÖRNEK KABUL GÜN ve SAATİ

Türkiye de ve Dünyada Diyaliz; Neler Değişiyor? Prof Dr Gültekin Süleymanlar Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD, Antalya

KLİNİK BİYOKİMYA UZMANLARI DERNEĞİ EKSTERNAL KALİTE KONTROL PROGRAMI KBUDEK 2018 PROGRAMLARI

KLİNİK BİYOKİMYA UZMANLARI DERNEĞİ EKSTERNAL KALİTE KONTROL PROGRAMI KBUDEK 2019 PROGRAMLARI

Hemodiyaliz Reçetesinin Düzenlenmesi

VAKALAR ĠLE RENAL OSTEODĠSTROFĠ PRATĠĞĠ. Dr Siren Sezer

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2012 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU PROF. DR. NURHAN SEYAHİ

Kronik böbrek yetmezliğine sahip olan her hasta böbrek nakli için aday olabilmektedir.

OLGULARLA PET İN YORUMLANMASI. Hemşire Özlem DEMİR ZONGULDAK BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK UYGULAMA VE ARAŞTIRMA MERKEZİ NEFROLOJİ B.

Anemi modülü 3. dönem

NUMUNELERİN SAKLANMA KRİTERLERİ TALİMATI

ÇALIŞMANIN AMACI: Türkiye de erişkinlerde ( 20 yaş) metabolik sendrom sıklığını tespit etmektir.

Bruselloz tanılı hastalarda komplikasyonları öngörmede nötrofil/lenfosit oranı, trombosit/lenfosit oranı ve lenfosit/monosit oranının değeri

Diyaliz hastalarında morbidite ve mortalite oranı genel populasyondan kat daha yüksektir.*

SON DÖNEM BÖBREK YETMEZLİKLİ HASTALARDA VASKÜLER SERTLİK İLE VASKÜLER HİSTOMORFOMETRİK BULGULARIN KORELASYONU

Kadın ve Böbrek Hastalıkları

21 gün. 21 gün. 21 gün. Tüm programlar için kullanılabilir. Tüm programlar için kullanılabilir. Tüm programlar için kullanılabilir.

Hemofiltrasyon ve Hemodiyafiltrasyon Teknikleri - Tedavi Reçetelendirmesi. Dr. Emre Tutal Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

Tip 2 Diyabetlilerde Kardiyovasküler Hastalık Riskini Azaltma: Eğitimin Etkinliği

Kronik Böbrek Hastalığında Retinol Bağlayıcı Protein-4 Düzeyindeki Artış Endotel Disfonksiyonun Yeni Bir Göstergesi mi?

LABPT KALİTE KONTROL GENEL BİLGİLER VE 2015 YILI TAKVİMİ

Ani Kardiyak Ölüm: Önleyebilir miyiz? Doç. Dr. Yakup Ekmekçi Özel Ankara Güven Hastanesi

ÇOCUKLARDA DİYALİZ. Prof. Dr. Mesiha Ekim. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı

Transkript:

Hemodiyaliz hastalarında biyoempedansla değerlendirilen volüm ve beslenme belirteçleri ile mortalite ilişkisi Ender Hür 1,Şennur Budak Köse 2,Kemal Mağden 1,Gürsel Yıldız 3,Utku Soyaltın 1,Bilal Toka 1,Naki Turan 4,Saadet Çelikörs 5,Bünyamin Altundal 4,Ali Tunç 4,Adil Yılmaz 4,Ahmet Sivri 4,Siren Sezer 5,Soner Duman 6 1 Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi 2 İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi 3 Zonguldak Atatürk Devlet Hastanesi 4 Zonguldak Can Diyaliz Merkezleri 5 Başkent Üniversitesi Zonguldak Diyaliz Merkezleri 6 Ege Üniversitesi ve Yakın Doğu Üniversitesi Tıp Fakültesi

AMAÇ HD hastalarında hipervolemi ve malnutrisyon: Belirgin klinik bulgu vermeyebilir Çoğu kez tanı konulamaz Sağkalımı etkiler Prospektif gözlemsel çalışma Biyoempedansla gösterilen hipervolemi ve malnutrisyonun Uzun dönem sağkalım üzerine etkisi (Clinical Trials. gov Identifier: NCT01468363)

YÖNTEMLER 2011 Kasım - 2014 Haziran (32.2±14.4 ay) Bülent Ecevit Üniveristesi Tıp Fakültesi Atatürk Devlet Hastanesi Ereğli Devlet Hastanesi Alaplı Devlet Hastanesi Çaycuma Devlet Hastanesi Özel Zonguldak Can Diyaliz Merkezi Özel Ereğli Can Diyaliz Merkezi Özel Devrek Can Diyaliz Merkezi Özel Çaycuma Can Diyaliz Merkezi Başkent Üniversitesi Ereğli Diyaliz Merkezi Başkent Üniversitesi Bakacakkadı Diyaliz Merkezi 431 prevalan HD hastası

YÖNTEMLER Biyoempedans ölçümü Sıvı durumu ve beslenme parametreleri İlaç kullanımı Rutin kan tetkikleri bazal ve çalışma sonunda Hastane yatışları Seanslar sırasında yaşanan komplikasyonlar

Biyoimpedans Spektroskopi: Prensipleri Voltaj ölçümü Düşük frekans (hücre akımı iletmez) ECW Cell i(t) ~ AC Orta frekans (50 khz) (hücre akımı kısmen iletir) ECW Cell Yüksek frekans (Hücre sıradan bir iletken gibi davranır) ECW Cell

Matched lean and adipose composition Ölçülen Vücut kompozisyon modeli Sağlıklı kontrol(referans) Klinik belirteçler OH (L): (ECW ölçülen -ECW referans ) ECW sıvı fazlalığı (yaklaşık sıfır) Sıvı durumu Beslenme durumu ECW sıvı fazlalığı (OH) sağlıklı kontrollerden referans verilerin karşılaştırılmasıyla belirlenir

Ölçüm yapılamayacak durumlar Implante defibrillatör Pacemaker Santral venöz kateterlerin tedavi ekipmanına bağlı olduğu durumlar Yapay eklem veya ampütasyon varlığı (yanlış ölçüme neden olabilir)

Referans aralığı I

Referans aralığı II

BULGULAR Yaş: 59.4±14.6 (10-92) yıl 431 (%53.6 sı erkek) hastadan 125 i exitus Diyabet: %47 Eritropoietin: %67 Diüretik: %40, Prediyaliz SKB: 133.4±25.8 DKB: 79.2±12.4 mmhg dir.

Klinik bulgular Ölenler Yaşayanlar p Yaş (10-92) yıl 60.2±13.8 59.2 ± 14.9 0.51 Cinsiyet (E/K) 70/55 161/145 0.52 Diyabet (%) 63 40 0.00 SKB (mmhg) 136.6±22.8 132.1 ± 26.8 0.10 DKB (mmhg) 82.5±12.1 77.9 ± 12.2 0.00 Diüretik (%) 37 42 0.32 Beta bloker (%) 38 32 0.22 KKB (%) 26 25 0.81 ACE-i/ARB (%) 12 9 0.33 Alfa bloker (%) 10 15 0.13 EPO Kullanımı (%) 63 69 0.29 D Vitamini (%) 22 24 0.69 D Vitamini analogları (%) 11 13 0.55 P bağlayıcılar (Ca bazlı) (%) 73 75 0.68 Sevalamer (%) 22 27 0.25 Demir parenteral (%) 73 49 0.00 Anti-potasyum (%) 6 20 0.00 Esansiyel aminoasitler (%) 26 34 0.13 Kan transfüzyonu (%) 3 1 0.05 Hastane yatış sayısı (Damaryolu problemi hariç) 3.16±2.48 1.43 ± 1.79 0.00

Biyoempedans bulguları Ölenler Yaşayanlar p Boy (cm) 162.0 ± 9.2 160.5 ± 9.6 0.15 Kilo (kg) 69.6 ± 14.8 70.2 ± 15.8 0.72 VKİ (kg/m²) 26.6 ± 5.6 27.2 ± 5.6 0.31 OH (L) 1.79 ± 1.50 1.12 ± 2.00 0.00 SBP (mmhg) 136.3 ± 23.0 133.9 ± 25.6 0.36 DBP (mmhg) 82.4 ± 12.1 78.6 ± 11.7 0.00 TBW (L) 34.30 ± 7.34 32.99 ± 6.66 0.07 ECW (L) 16.58 ± 3.27 15.83 ± 2.94 0.02 ICW (L) 17.72 ± 4.49 17.15 ± 4.38 0.23 E/I 0.96 ± 0.14 0.95 ± 0.15 0.56 LTI (kg/m²) 13.35 ± 3.29 12.85 ± 3.20 0.14 FTI (kg/m²) 12.26 ± 6.80 13.86 ± 6.50 0.02 LTM (kg) 35.57 ± 11.00 33.51 ± 9.81 0.06 rel LTM (%) 52.78 ± 17.19 48.91 ± 15.36 0.02 Fat (kg) 23.17 ± 12.06 26.08 ± 12.08 0.03 rel Fat (%) 32.20 ± 12.93 35.76 ± 11.33 0.01 ATM (kg) 31.5 ± 16.4 35.5 ± 16.4 0.03 BCM (kg) 19.7 ± 7.4 18.3 ± 6.6 0.06 Re (Ohm) 553.3 ± 88.3 585.3 ± 97.2 0.00 Ri (Ohm) 1608.1 ± 430.6 1648.0 ± 456.1 0.41 Cm (nf) 1.29 ± 0.63 1.28 ± 0.66 0.95 Td (ns) 0.90 ± 3.81 0.31 ± 3.64 0.14 Alpha 0.63 ± 0.06 0.61 ± 0.08 0.01 Quality 93.8 ± 5.2 92.7 ± 7.2 0.12 Phi 50 khz ( ) 4.65 ± 1.09 4.57 ± 1.07 0.48

Ölenler Yaşayanlar p Hemoglobin (g/dl) 11.0 ± 1.33 11.3 ± 1.25 0.02 Hematokrit (%) 32.7 ± 4.08 34.2 ± 3.72 0.00 Lökosit (1000/mm3) 7.5 ± 2.31 7.2 ± 2.27 0.33 Trombosit (1000/mm3) 197.4 ± 60.78 195.5 ± 71.68 0.81 Üre giriş (mg/dl 133.9 ± 39.64 138.3 ± 40.29 0.31 Üre çıkış (mg/dl) 38.5 ± 15.35 41.0 ± 13.97 0.11 UF 2.92 ± 1.17 3.12 ± 1.07 0.09 Kt/V daugirdas2 1.54 ± 0.22 1.47 ± 0.22 0.00 URR (%) 71.4 ± 6.19 69.9 ± 5.94 0.02 Kreatin giriş (mg/dl) 7.58 ± 2.29 7.85 ± 2.32 0.29 Kreatin çıkış (mg/dl) 2.66 ± 0.97 3.00 ± 1.02 0.00 Serum Demiri 63.1 ± 26.1 75.6 ± 34.6 0.00 T protein (g/dl) 6.63 ± 0.46 6.82 ± 0.61 0.00 Albümin (g/dl) 3.77 ± 0.42 3.90 ± 0.42 0.00 ALT (IU/L) 12.2 ± 6.6 16.4 ± 15.2 0.01 Sodyum (meq/l) 137.3 ± 5.89 137.0 ± 3.50 0.57 Potasyum (meq/l) 5.13 ± 0.76 5.29 ± 0.81 0.07 Kalsiyum (mg/dl) 8.33 ± 0.65 8.89 ± 0.78 0.00 Fosfor (mg/dl) 4.98 ± 1.45 5.06 ± 1.34 0.58 Demir saturasyon (%) 31.3 ± 15.2 46.2 ± 46.7 0.00 Ferritin (ng/ml) 672.2 ± 550.0 725.5 ± 430.4 0.30 PTH (pg/dl) 369.4 ± 341.4 373.0 ± 312.2 0.92 Ürik asit (mg/dl) 6.12 ± 1.43 6.42 ± 1.31 0.04 AST (IU/L) 11.4 ± 6.5 94.5 ± 237.2 0.01 Alkalen fosfataz (mg/dl) 141.4 ± 176.9 133.3 ± 116.5 0.59 Glukoz (mg/dl) 121.8 ± 63.8 139.3 ± 70.3 0.02 Sensitif CRP (mg/l) 8.67 ± 19.06 16.49 ± 59.44 0.17 T.kolesterol (mg/dl) 160.0 ± 44.1 152.5 ± 46.8 0.15 Trigliserid (mg/dl) 178.3 ± 104.2 176.5 ± 144.0 0.90 GGT (IU/L) 22.9 ± 17.1 39.7 ± 51.1 0.02 TSH (µlu/ml) 3.20 ± 11.20 1.98 ± 1.53 0.44 HbA1C (%) 7.06 ± 1.21 7.44 ± 1.61 0.17

Biyoempedans verilerine göre hipervolemi & sağkalım İzlem süresi 32.2±14.4 ay

ÇIKARSAMA Hipervolemi & malnütrisyon uzun dönem mortalite göstergesidir. Erken tanı ve zamanında müdahale çok önemlidir. Klinik bulgular tanıda yeterli olmayabilir Biyoempedans hipervolemi ve malnütrisyon tanısında kullanılabilir.

The best studies have favored methods that use bioimpedance measurements of extracellular and total body water [41-44]. As an example, a randomized, controlled trial including 126 patients indicated that fluid management with bioimpedance spectroscopy improved blood pressure control, left ventricular mass, and pulse wave velocity [44].

ZONGLDAK CAN DİYALİZ MERKEZİ SEVDA GÜRSOY KAYA, ZEYNEP HANCI, FATMA DUĞAN, ECE KAPLAN, ULVİYE YAVUZ, NERMİN DOĞAN, GÖKNUR DEMİRER ÇAYCUMA CAN DİYALİZ MERKEZİ ÖZNUR ORUÇ, BİHTER ÖZTÜRK, MÜGE ÜSTÜNBAŞ, FATMA DENİZER, DAMLA ÇALIŞ, MERVE KAYA, ERDİNÇ GÜLER. EREĞLİ CAN DİYALİZ MERKEZİ FATMA ÇERÇİOĞLU, RUKİYE TEKİN, HÜLYA ÇETİNKAYA TÜRKOĞLU, YASEMİN KOMŞUCU, FETHULLAH UÇAR, EBRU DEMİR, SONGÜL TOKSÖZ, AYŞENUR ARSLAN EREĞLİ DEVLET HASTANESİ KEBİRE KARADENİZ BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ ZONGULDAK ATATÜRK DEVLET HASTANESİ BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ ZONGULDAK DİYALİZ MERKEZLERİ