PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA REZİDÜEL RENAL FONKSİYON VE İNVAZİF OLMAYAN ATEROSKLEROZ BELİRTEÇLERİ İLİŞKİSİ

Benzer belgeler
PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA KORONER AKIM REZERVİ VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIK İLİŞKİSİ

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER HASTALIK GELİŞME RİSKİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

İŞTAH HORMONU GHRELİNİN BÖBREK TRANSPLANTASYONU SONRASI VÜCUT KİTLE İNDEKSİ VE OKSİDATİF STRES ÜZERİNE ETKİLERİ

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA SODYUM ATILIMI, BÖBREK HASARI VE EKOKARDİYOGRAFİK PARAMETRELERİN İLİŞKİSİ

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

SON DÖNEM BÖBREK YETMEZLİKLİ HASTALARDA VASKÜLER SERTLİK İLE VASKÜLER HİSTOMORFOMETRİK BULGULARIN KORELASYONU

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

HEMODİYALİZ HASTALARINDA KORONER ARTER KALSİFİKASYON PROGRESYONU VE OSTEOPROTEGERIN / RANKL

Dr. Evrim Kargın Çakıcı Dr. Sami Ulus Kadın Doğum Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları EAH

Periton diyaliz hastalarında başarıya ulaşmak için ortaya çıkmış DİYALİZ YETERLİLİĞİ Kompleks bir değerlendirme ve analizi gerektirmektedir.

Hemodiyaliz Hastalarında Salusin Alfa ve Beta Düzeylerinin Ateroskleroz ile İlişkisi

PERİTON DİYALİZİNDE DİYALİZ YETERLİLİĞİNİN BELİRLEYİCİLERİ. Gülbahar KİRİKÇİ İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Periton Diyalizi Ünitesi

KRONİK HEMODİYALİZ HASTALARINDA ENDOTEL PROGENİTÖR HÜCRELERİ, İNFLAMASYON VE ENDOTEL DİSFONKSİYONU

ÇOCUKLARDA DİYALİZ. Prof. Dr. Mesiha Ekim. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı

ÇOCUKLARDA KRONİK BÖBREK HASTALIĞI Küçük yaş grubunda doğumda başlayabilen Kronik böbrek yetersizliği Son evre böbrek yetmezliği gelişimine neden olan

Orta Yaşlı Primer Hipertansif Hastalarda Hedef Organ Hasarını Belirleyen Cystatin C değil, Ürik Asittir

Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik AD, Bursa. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji AD, Bursa

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nefroloji Bilim Dalı, Ankara. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Kırıkkale

İleri Kronik Böbrek Hastalığında Protein Enerji Kaybı: Epidemiyoloji ve Tanı. Kübra Kaynar KTÜ Nefroloji BD

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

KRONİK BÖBREK YETMEZLİĞİ HASTALARINDA KONİSİTE İNDEKS ÖLÇÜMLERİNİN LİPİD PROFİLİ İLE İLİŞKİSİ

Kronik Böbrek Hastalığında Retinol Bağlayıcı Protein-4 Düzeyindeki Artış Endotel Disfonksiyonun Yeni Bir Göstergesi mi?

Polikistik böbrek hastalığında, periton diyalizi bir tedavi seçeneği olabilir mi? 15 yıllık Tek Merkez Deneyimi

PERİTON DİYALİZİ YAPAN HASTALARDA İKODEXTRİN KULLANIMININ METABOLİK SENDROM VE DİĞER KARDİOVASKÜLER RİSK FAKTÖRLERİ İLE İLİŞKİSİ

Romatizmal Mitral Darlığında Fetuin-A Düzeyleri Ve Ekokardiyografi Bulguları İle İlişkisi

1 Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji 2 FMC Türkiye 3 İzmir Katip Çelebi Üniversitesi

Çok Kesitli Bilgisayarlı Tomografik Koroner Anjiyografi Sonrası Uzun Dönem Kalıcı Böbrek Hasarı Sıklığı ve Sağkalım ile İlişkisi

Hemodiyaliz Hastalarında Serum Visfatin Düzeyi İle Kardiyovasküler Hastalık Ve Serum Biyokimyasal Parametreleri Arasındaki İlişki

Periton diyalizinde RRF korunması ve volüm-kan basıncı kontrolü dengesi. Ali İhsan Günal Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

Malnutrisyon ve İnflamasyonun. Hasta Ötiroid Sendromu Gelişimine imine Etkisi

RENAL ARTER DARLIĞI VE HİPERTANSİYON TEDAVİSİ Medikal tedavi daha iyi

Obez Çocuklarda Kan Basıncı Değişkenliği ve Subklinik Organ Hasarı Arasındaki İlişki

BÖBREK NAKLİ SONRASI HİPERÜRİSEMİ GELİŞİMİ İLE İLİŞKİLİ RİSK FAKTÖRLERİNİN ARAŞTIRILMASI. Dr. Şahin EYÜPOĞLU

ZOR HASTA YAKLAŞIM GÜLDEN ÇELİK

Ani Kardiyak Ölüm: Önleyebilir miyiz? Doç. Dr. Yakup Ekmekçi Özel Ankara Güven Hastanesi

HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?

RENOVASKÜLER HİPERTANSİYON ŞÜPHESİ OLAN HASTALARDA KLİNİK İPUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ DR. NİHAN TÖRER TEKKARIŞMAZ

HEMODİYALİZ HASTALARINDA VOLÜM DURUMUNUN VÜCUT KOMPOZİSYON MONİTÖRÜ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ VE DİĞER YÖNTEMLERLE KARŞILAŞTIRILMASI

SÜT ÇOCUKLARINDA UZUN SÜRELİ PERİTON DİYALİZİNİN SONUÇLARI

SİSTİNOZİS KAYIT SİSTEMİ VERİ ALANLARI (*) ile belirtilen alanların doldurulması zorunludur. Hasta Demografik Bilgileri

Kronik Hipotansif Diyabetik Hemodiyaliz Hastalarında Midodrin Tedavisinin Etkinliği

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Çocuk Nefroloji BD Olgu Sunumu 24 Ekim 2017 Salı

Türkiye ve Amerika Birleşik Devletlerinde hemodiyalize giren hastaların ölüm oranlarının karşılaştırılması: Bir gözlemsel kohort çalışması

TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

RENAL TRANSPLANTLI HASTALARDA RENAL RESİSTİF İNDEKS DÜZEYİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER

Ercan Ok. Cenk Demirci. Kıvanç Yüksel. Sıddig Momin Adam. Serkan Kubilay Koç. Sinan Erten. Ali Rıza Odabaş. Hüseyin Töz. Mehmet Özkahya.

HEMODİYALİZE GEÇ BAŞLAMAK GEREKLİDİR. Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Koroner Mikrosirkülasyonun Fonksiyonel Açıdan Değerlendirilmesinde Kullanılan İnvazif Yöntemler. Dr. Murat Sezer İstanbul Tıp Fakültesi

LABORATUVAR TESTLERİNİN KLİNİK YORUMU

Kronik böbrek yetmezliğine sahip olan her hasta böbrek nakli için aday olabilmektedir.

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİNDE HASTA SEÇİM KRİTERLERİNİN DEĞERLENDİRMESİ DR. GÜLTEKİN GENÇTOY

Kronik Böbrek Hastalığında Rezidüel Renal Fonksiyonun Korunması. Dr.Erkin Serdaroğlu Dr.Behçet Uz Çocuk Hastanesi, 2014

RUTİN KONTROLLERDE HEMŞİRENİN ROLÜ. AFYON KOCATEPE ÜNİVERSİTESİ ARAŞTIRMA VE UYGULAMA HASTANESİ Ferda Demirkale /KIBRIS

Bir Üniversite Kliniğinde Yatan Hastalarda MetabolikSendrom Sıklığı GŞ CAN, B BAĞCI, A TOPUZOĞLU, S ÖZTEKİN, BB AKDEDE

Hipertansiyon. Prof Dr HüseyinYılmaz. Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi

Diyaliz Hastalarında Kan Basıncının Mortalite ile İlişkisi Doç. Dr. Gürsel YILDIZ Yeni Yüzyıl Üniversitesi Tıp Fakültesi

İDRARI OLAN DİYALİZ HASTASINDA NELERE DİKKAT EDİLMELİDİR? Dr. İdris ŞAHİN İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD Nefroloji BD

Galectin-3; Hemodiyaliz hastalarında kardiyovasküler mortalite belirlemesinde yeni bir biyomarker olabilirmi?

Diyaliz Hastalarında Yaşam Kalitesini Nasıl İyileştirelim? Dr. Betül Kalender KOÜ Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD Nefroloji BD

OLGULARLA PET İN YORUMLANMASI. Hemşire Özlem DEMİR ZONGULDAK BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK UYGULAMA VE ARAŞTIRMA MERKEZİ NEFROLOJİ B.

DİYALİZE ERKEN BAŞLANMALI (?) Dr. Oktay OYMAK Erciyes Üniversiresi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

ÜROTENSİN II NİN SON DÖNEM BÖBREK YETMEZLİĞİ HASTALARINDA ATEROSKLEROZ ÜZERİNE KORUYUCU ROLÜ OLABİLİR Mİ?

TRANSPLANTASYONDAN DİYALİZE DÖNEN HASTA- Mortalite ve Morbiditeye Etki Edecek Önemli İpuçları

Diyet yoluyla Menakinon alımı, daha az Koroner Kalp Hastalığı riski ile ilişkili: Rotterdam Çalışma

Türkiye KBH Prevalansı Araştırması 5

Sürekli Ayaktan Periton Diyalizi yapan hastalarda periton zarı geçirgenliği ile yaşam kalitesi arasındaki ilişki

HEMODİYALİZ HASTALARINDA 25-OH-D VİTAMİNİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

VAKA SUNUMU. Dr. Arif Alper KIRKPANTUR Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nefroloji Ünitesi

Kardiyovasküler hastalıklardan korunmak için 5 önemli neden :

Periton Diyalizi Neden Yapılmalı?

HEMODİALİZ HASTALARINA VERİLEN DİYET VE SIVI EĞİTİMİNİN BAZI PARAMETRELERE ETKİSİ

EVRE 3-4 KRONİK BÖBREK HASTALIĞI NDA PERİFERİK ARTER HASTALIĞI SIKLIĞI VE ETKİLEYEN FAKTÖRLER

EŞ ZAMANLI KALP VE BÖBREK TRANSPLANTASYONU YAPILAN BİR OLGU

Bugün Neredeyiz? Dr. Yunus Erdem Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Ünitesi

Türkiye'de yaşayan 345 Suriyeli Göçmenin Hemodiyaliz Deneyimi: Türk Hemodiyaliz Hastaları ile Karşılaştırılmalı Veri Tabanı Çalışması

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi

DİYABETİK DİYALİZ HASTALARINDA GLİSEMİK DALGALANMA

Diyaliz hastalarında morbidite ve mortalite oranı genel populasyondan kat daha yüksektir.*

Tip 2 Diyabetlilerde Kardiyovasküler Hastalık Riskini Azaltma: Eğitimin Etkinliği

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2011 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU DR. NURHAN SEYAHİ

LABORATUVAR TESTLERİNİN KLİNİK YORUMU

Diyaliz Hastalarında Kan Basıncı Ölçümü Hangi Pozisyonlarda Yapılmalıdır?

Diyaliz tedavisinde ilk seçenek: Periton diyalizi. Neslihan SEYREK, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

Diyaliz Sıklığını Azaltma ve Diyalizden Çıkarma Kararı Nasıl Verilmeli. Dr. Hüseyin ÇELİKER Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

KRONİK BÖBREK HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER RİSK FAKTÖRÜ OLARAK HEMATOLOJİK PARAMETRELERİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Maskeli Hipertansiyonda Anormal Tiyol Disülfid Dengesi

Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde İzlenen Olgularda Akut Böbrek Hasarı ve prifle Kriterlerinin Tanı ve Prognozdaki Önemi. Dr.

PERİTON DİYALİZİ - EV HEMODİYALİZİ ENTEGRASYONU

Hipertansiyon ve Kronik Böbrek Hastalığı

FOKAL SEGMENTAL GLOMERÜLOSKLEROZ (FSGS) VAKA SUNUMU ÖZGE ÖZEROĞLU

Kronik Böbrek Hastalığında ve Diyalizde Lipit Düşürücü Ajanların Kullanımı

KURU AĞIRLIĞI NASIL SAPTAMALI?

PERİTON DİYALİZİ NEDEN ÖNEMLİDİR? Hemş.Nalan ÖNCÜ Balıkesir Atatürk Şehir Hast. P.D ÜNİTESİ

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2012 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU PROF. DR. NURHAN SEYAHİ

Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD / Nefroloji BD

TND Ulusal Kayıt Bilgilerine Göre. USRDS, DOPPS Verileri ile Karşılaştırılması. Prof Dr Gültekin Süleymanlar TND Başkanı

15. Ulusal Hipertansiyon ve Böbrek Hastalıkları Kongresi Nisan 2013, Antalya. Obezite: Gerçekten iyi bir gösterge mi? Dr.

Diyalize Başlarken PERİTON DİYALİZİ. Dr. Bülent Tokgöz Erciyes Üniversitesi

Transkript:

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA REZİDÜEL RENAL FONKSİYON VE İNVAZİF OLMAYAN ATEROSKLEROZ BELİRTEÇLERİ İLİŞKİSİ Yaşar Çalışkan 1, Halil Yazıcı 1, Tülin Akagün 1, Nadir Alpay 1, Abdullah Özkök 1, Nihat Polat 2, Miklos Illyess 3, Tevfik Ecder 1, Semra Bozfakıoglu 1 1 İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Nefroloji Bilim Dalı 2 İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı 3 Heart Institute, Pecs University Faculty of Medicine, Pecs, Hungary

GİRİŞ Aterosklerotik kardiyovasküler hastalıklar periton diyalizi (PD) hastalarında ölümün en önemli nedenidir. USRDS 2008 Annual Data Report Arteriyel sertlik ve transtorasik koroner akım rezervi (KAR) ölçümü diyaliz hastalarında kardiyovasküler riski ön gören invazif olmayan testlerdir. Caliskan Y et al. Clin Transplant 2008; 22: 785-793 Caliskan Y et al. Nephrol Dial Transplant 2010; 25:2685-90

Koroner Akım Koroner Akım Rezervi (KAR) KAR Trans-torasik Doppler harmonik ekokardiyografi (TTDE) 4 Maksimal akım İskemi 3 2 Koroner reserv 1 Bazal akım 0 0 20 40 60 80 100 % koroner stenoz da Gould KL et al. Am J Cardiol 1974;34:48

GİRİŞ Periton diyaliz hastalarında koroner mikrovasküler fonksiyonların bozukluğu ve azalmış KAR yakın zamanda bildirilmiştir. Gorgulu N et al. Trans Proc 2009; 41: 3647-50 Bu invazif olmayan kardiyovasküler risk belirteçleri (KAR Arteryel sertlik karotis İMK) arasındaki ilişki bilinememektedir.

AMAÇ Bu kesitsel çalışmada periton diyalizi hastalarında periton fonksiyonları, rezidüel renal fonksiyon (RRF) ve aterosklerozun invazif olmayan belirteçleri (aort sertliği, karotis intima media kalınlığı (İMK) ve transtorasik koroner akım rezervi (KAR)) arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır.

YÖNTEM ve GEREÇLER Çalışma Tasarımı Periton diyaliz hastaları Hasta seçim kriterleri (n=37) Kontrol grubu Renal tx alıcıları (n=37) Biyokimyasal kan testleri Biyokimyasal kan testleri Karotis İMK KAR (n=37) KAR (n=37) Karotis İMK Arteryal sertlik Arteryal sertlik

Hasta Seçim Kriterleri Dahil etme kriterleri 75 yaş 6 ay periton diyalizi uygulamış hastalar Dahil etmeme kriterleri Kalp kapak hastalığı Daha önce koronerlere yönelik müdahale Konjestif kalp yetersizliği, kardiyak aritmi Aktif infeksiyon LAD koroner arterin Doppler EKO ile yeteri kadar gözükmemesi

Veri Toplanması YÖNTEM ve GEREÇLER Demografik veriler, RRF ve diyaliz yeterliliği ölçümü Biokimyasal analizler hemogram, glikoz, BUN, kreatinin, elekt., ÜA, Ca, P, t. protein, albumin, hs-crp, total-, LDL- ve HD kolesterol KAR Vivid 7 ekokardiyografi cihazı (General Electrics, USA), 3-8 MHz, TTDE ile LAD ölçümü Arteryal sertlik aort PWV osilometrik yöntem, (Arteriograph) Karotis İMK 10 mhz linear transducers (Vingmed Sys V)

Koroner Akım Rezervi (KAR) Ortalama diastolik pik hızı (Bazal ADPV) Hiperemi döneminde ADPV ADPV (hiperemi) : ADPV (bazal) < 2 Bozuk koroner akım rezervi dipiridamol (0.56 mg/kg ) TTDE ile saptanan KAR miyokard metabolik ihtiyacında artışı takiben koroner sirkülasyonun dilate olma kapasitesini gösterir ve KAH nın fonksiyonel önemi hakkında bilgi sağlar.

Arteryal Sertlik Aort nabız dalga hızı (PWV) ve augmentasyon indeksi (AIx) Yeni, kanıtlanmış, osilometrik, kullanıcıdan bağımsız cihaz (Arteriograph) 3 dk, tek manşonlu Ölçüm öncesi 10 dk istirahat 3 st öncesinden kafein ve sigara 10 st öncesinden alkol Aritmi veya nitrat kullanımı çalışma dışı

BULGULAR Hasta Özellikleri Demografik özellikler PD grubu Kontrol tx grubu p değeri (n=37) (n=37) Yaş yıl SD 48 14 43 12 0.08 Cinsiyet (E : K) 15 : 22 15 : 22 - BKİ (kg/m 2 ) 24.5 4.3 26.5 5.6 0.09 RRT süresi (ay) 59 39 72 52 0.25 Sigara içimi, n (%) 3 (%8.1) 1 (%2.7) 0.38 Primer hastalık, n (%) Kronik GN 15 (%40.4) 12 (%32.3) Primer nefroskleroz 3 (%8.2) 9 (%24.3) Kronik PYN 7 (%19.0) 5 (%13.5) Diabetik nefropati 5 (%13.4) 1 (%2.7) 0.06 Diğer 7 (%19.0) 10 (%27.2)

BULGULAR Periton diyalizi özellikleri PD tipi n (%) SAPD : APD 22 (%59.5) : 15 (%40.5) PD Geçirgenlik H : HA 7 (%18.9) : 20 (%54.1) LA : L 10 (%20) : 0 Rezidüel Renal Fonksiyon RRF varlığı n (%) 15 (%40.5) Diürez (ml/gün) 397 262 (100-1000) Rezidüel klirens (ml/dk) 2.85 2.15 (0.28-6.78) Diyaliz yeterliliği kt/v 2.37 0.36 (1.87-3.15) Total klirens (L/hafta) 73 19 (39-105) npna (g/kg) 0.92 0.16 (0.69-1.30)

BULGULAR Hasta Özellikleri Laboratuar verileri PD grubu (n=37) Kontrol tx grubu (n=37) p değeri Hemoglobin (g/dl) 10.6 1.5 12.3 1.5 <0.01 Kreatinin (mg/dl) 8.95 2.05 1.21 0.38 <0.01 Ürik asit (mg/dl) 4.79 0.78 5.58 1.29 0.03 Kalsiyum (mg/dl) 8.99 0.98 9.35 0.60 0.06 Fosfor (mg/dl) 5.26 1.17 3.18 0.53 <0.01 T. kolesterol (mg/dl) 188 38 188 42 0.95 HDL-kol. (mg/dl) 43 15 51 12 0.02 LDL-kol. (mg/dl) 113 96 107 31 0.47 Trigliserid (mg/dl) 160 89 155 66 0.79 Albumin (g/dl) 3.76 0.30 4.48 0.31 <0.01

BULGULAR Kardiyovasküler parametreler PD grubu (n=37) Kontrol tx grubu (n=37) p değeri Ort. kan basıncı (mmhg) 92 16 97 11 0.12 Ort brakial AIx (%) -9.3 40.2-27.3 29.5 0.07 Aort PWV (m/sn) 10.6 2.7 9.3 2.1 0.03 KAR 1.75 0.35 1.74 0.32 0.91 Karotis IMK (mm) 0.85 0.43 0.66 0.15 0.01 Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında PD grubunda karotis İMK ve aort PWV istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu.

Arteryal sertlik RRF ve total klirens ilişkisi Aort PWV RRF (r=-0.574, p=0.004) ve total klirens (r=-0.422, p=0.045) yaş (r=0.457, p=0.025), PD süresi (r=0.466, p=0.025), serum hs-crp (r=0.484, p=0.016)

Karotis İMK yaş KAR ilişkisi Karotis İMK yaş (r=0.513, p=0.001), serum hs-crp (r=0.388, p=0.019) glikoz (r=0.399, p=0.014) arasında ilişki saptandı. Koroner akım rezervi ile yaş (r=-0.327, p=0.048) arasında ilişki saptandı.

Karotis İMK KAR ilişkisi PD Tx p<0.0001 p<0.0001 KAR hem PD hasta grubunda (r= 0.313, p=0.05) hemde Tx hasta grubunda (r=-0.389,p =0.021) karotis İMK ile korele idi.

Aort PWV KAR ilişkisi PD Tx p<0.0001 p<0.0001 Aort PWV ile KAR hem PD (r=-0.567, p=0.004) hem de tüm tx hasta popülasyonunda (r=-358, p=0.056) korele bulundu.

Aort PWV Karotis İMK ilişkisi PD TX Tx p<0.0001 p<0.0001 Aort PWV ile karotis İMK hem PD (r=0.431, p=0.036) hem de tx hasta popülasyonunda (r=0.549, p=0.002) korele bulundu.

Çok Değişkenli Analiz Çok değişkenli regresyon analizi uygulandığında PD hastalarında yaş (β=0.520, p=0.005) ve RRF (β= 0.3868, p=0.031) PWV in bağımsız belirleyicileri olarak saptandı. Yaş ayrıca karotis İMK içinde anlamlı ve bağımsız bir belirleyici idi. PD hastalarında PWV (β=-0.538, p=0.007) KAR için bağımsız bir belirleyici olarak saptandı.

SONUÇ Periton diyalizi hastalarında RRF azaldıkça arteriyel sertlik (PWV) artmaktadır. Periton diyaliz hastalarında; arteryal sertlik koroner akım bozukluğu karotis aterosklerozu arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Aterosklerotik koroner arter hastalığı değerlendirmesinde invazif olmayan yöntemler daha yaygın kullanılmalıdır.