Larenks Kanserli Hastalarımızda K-Ras Mutasyonları



Benzer belgeler
TAKD olgu sunumları- 21 Kasım Dr Şebnem Batur Dr Büge ÖZ İÜ Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Patoloji AD

Kanser Tedavisi: Günümüz

KHDAK da Güncel Hedef Tedaviler

KOLOREKTAL KARSİNOMLARDA HPV NİN ROLÜ VE KARSİNOGENEZ AÇISINDAN P53 VE BCL-2 İLE İLİŞKİSİ

En Etkili Kemoterapi İlacı Seçimine Yardımcı Olan Moleküler Genetik Test

KOLOREKTAL KANSERLERİN MOLEKÜLER SINIFLAMASI. Doç.Dr.Aytekin AKYOL Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı 23 Mart 2014

MEME KARSİNOMLARINDA GATA 3 EKSPRESYONU VE KLİNİKOPATOLOJİK PARAMETRELER İLE İLİŞKİSİ

RAS Extension Pyro Eklentisi Hızlı Başlangıç Kılavuzu

SAĞ VE SOL KOLON YERLEŞİMLİ TÜMÖRLER: AYNI ORGANDA FARKLI PATOLOJİK BULGULAR VE MİKROSATELLİT İNSTABİLİTE DURUMU

Akciğer Karsinomlarının Histopatolojisi

NAZOFARENKS KARSİNOMUNDA CLAUDIN 1, 4 VE 7 EKSPRESYON PATERNİ VE PROGNOSTİK ÖNEMİ

Küçük Hücreli Dışı Akciğer Karsinomlarının EGFR Mutasyon Analizinde Real-Time PCR Yöntemi ile Mutasyona Spesifik İmmünohistokimyanın Karşılaştırılması

MESANE TÜMÖRLERİNİN DOĞAL SEYRİ

Klasik Hodgkin Lenfoma Vakalarında PD-L1 Ekspresyonunun Sıklığı, EBV ile İlişkisi, Klinik ve Prognostik Önemi

MİDE KANSERİNDE APOPİTOZİSİN BİYOLOJİK BELİRTEÇLERİNİN PROGNOSTİK ÖNEMİ

KOLOREKTAL KARSİNOMLU HASTALARDA PRİMER İLE METASTAZ ARASINDA KRAS DİSKORDANSI

Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanserinde(KHDAK) Hedefe Yönelik Tedavi Seçenekleri

Primeri Bilinmeyen Aksiller Metastazda Cerrahi Yaklaşım. Dr. Ali İlker Filiz GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi Genel Cerrahi Servisi

Performans Özellikleri

Dr. Fatma PAKSOY TÜRKÖZ Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıbbi Onkoloji

Savaş Baba, Sabri Özden, Barış Saylam, Umut Fırat Turan Ankara Numune EAH. Meme Endokrin Cerrahi Kliniği

Acinetobacter baumannii'de kolistin direncine yol açan klinik ve moleküler etkenler

ÇOCUKLUK ÇAĞI PAPİLLER TİROİD KANSERİNDE BRAF V600E MUTASYONU İLE KLİNİKOPATOLOJİK ÖZELLİKLER ARASINDAKİ İLİŞKİ VE NÜKS ORANI ÜZERİNE ETKİSİ

KANSER NEDİR? ONKOGEN VE KANSER. Hücre döngüsü. Siklin-Siklin Kinaz 1/30/2012 HÜCRE DÖNGÜSÜ. Siklin Kinaz inhibitörleri BÜYÜME FAKTÖRLERİ

MEME KANSERİ KÖK HÜCRELERİNİN GEN EKSPRESYON PROFİLİ

Servikal Erozyon Bulgusu Olan Kadınlarda HPV nin Araştırılması ve Genotiplerinin Belirlenmesi

KOLOREKTAL KARSİNOMA VE ÖNCÜ LEZYONLARINDA MİKROSATELLİT İNSTABİLİTESİNİN İMMÜNHİSTOKİMYASAL OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ

KANSER EPİDEMİYOLOJİSİ VE KARSİNOGENEZ

PAPİLLER TİROİD KARSİNOMLU OLGULARIMIZDA BRAF(V600E) GEN MUTASYON ANALİZİ. Klinik ve patolojik özellikler

BRCA 1/2 DNA Analiz Paneli

KHDAK hastalarının Moleküler Patoloji raporunda neler olmalı?

Vaka Sunumu Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanserinde(KHDAK) Hedefe Yönelik Tedavi Seçenekleri

Onkolojide Sık Kullanılan Terimler. Yrd.Doç.Dr.Ümmügül Üyetürk 2013

BCC DE GÜNCEL Prof. Dr. Kamer GÜNDÜZ

Herediter Meme Over Kanseri Sendromunda. Prof.Dr.Mehmet Ali Ergün Gazi Üniversitesi Tı p Fakültesi T ı bbi Genetik Anabilim Dalı

MALİGN MELANOM TEDAVİ SEÇİMİNDE MOLEKÜLER PATOLOJİ. Ebru Serinsöz, MD, PhD Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı

METASTATİK KÜÇÜK HÜCRELİ DIŞI AKCİĞER KANSERİ TANISI SAĞKALIMI ETKİLEYEN FAKTÖRLER

Emrah Salman, Zeynep Ceren Karahan Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi. Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

Lokal Hastalıkta Hangi Hasta Opere Edilmeli? Doç. Dr. Serdar Akyıldız E ge Ü n i v e r sitesi Tı p Fakültesi K B B Hastalıkları Anabilim D a l ı

Kolorektal Adenokarsinomlarda Tümör Tomurcuklanmasının Kolonoskopik Biyopsi ve Rezeksiyon Materyalleri Arasındaki Uyumu

ENDOMETRİAL KARSİNOM SPORADİK Mİ? HEREDİTER Mİ? Dr Ş.Funda Tanay Eren Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı

Meme ve Over Kanserlerinde Laboratuvar: Klinisyenin Laboratuvardan Beklentisi

İKİNCİL KANSERLER. Dr Aziz Yazar Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD. Tıbbi Onkoloji BD. 23 Mart 2014, Antalya

Epidermoid Akciğer Kanseri Sistemik Tedavisinde Gelişmeler

Over Kanserinde Tedavi. Dr. M. Faruk Köse Etlik Zübeyde Hanım Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi

MEME PATOLOJİSİ SLAYT SEMİNERİ

Meme Olgu Sunumu. Gürdeniz Serin. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı. 3 Kasım Antalya

Yediyüzyetmişiki Akciğer Kanseri Olgusunda Cilt Metastazı: 5 Yıllık Deneyimin Analizi

Türkiye'de İnfluenza Sezonunda Görülen Influenza A(H1N1)pdm09 Virüsünün Moleküler Karakterizasyonu

Kanserin sebebi, belirtileri, tedavi ve korunma yöntemleri...

Postmenopozal Kadınlarda Vücut Kitle İndeksinin Kemik Mineral Yoğunluğuna Etkisi

attomol apo B-100 quicktype

Human Papillomavirüs DNA Pozitif ve E6/E7 mrna Negatif, Anormal Sitolojili Servikal Örneklerin Genotiplendirilmesi

Larenks kanserlerinde tümör yerleşimine göre invazyon derinliği ve tümör çapının değerlendirilmesi

Tanı: Metastatik hastalık için patognomonik bir radyolojik. Tek veya muitipl nodüller iyi sınırlı veya difüz. Göğüs Cerrahisi Hasan Çaylak

TTOD MEME KANSERİ GÜNCELLEME KURSU HAZİRAN 2015 İSTANBUL 08:25-08:30 Açılış 08:00-08:30 Pratiği değiştiren çalışmalar. (salonda kahvaltı ile)

IYE'D -' """ A 1 IGI. Pror. Hr. İlhan Ti ~( ~R. Editörler. Dr. Ediz F~ ( 'f lşa R. lh>\'- i>r. ~afi1 8()ZDl-:\1İR. Uo~. Ur. Rl"fik Rl 'Rt;l'T.

Endometrium Karsinomları

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Kanser Çalışmaları. Dr Fikri İçli

AVRASYA ÜNİVERSİTESİ

TRİPLE NEGATİF MEME KANSERİNE YAKLAŞIM RADYOTERAPİ

Kırım Kongo Kanamalı Ateş hastalarında ağırlık ve ölüm riskinin tahmininde plazma cell-free DNA düzeyinin önemi

Renin-Angiotensin System Blockers May Prolong Survival of Metastatic Non-Small Cell Lung Cancer Patients Receiving Erlotinib

JİNEKOLOJİK KANSERLERDE SÜREN-ÜMİT VAAT EDEN ÇALIŞMALAR

ELAZIĞ İLİNDEKİ TİROİD KANSER SIKLIĞI VE ALT TİPLERİ: BEŞ YILLIK DENEYİM

Major Depresif Bozukluk (MDD) Dünyada maluliyete sebep olan en sık ikinci hastalık Amprik tedavi yaklaşımı İlaca yanıt Yan etki bireysel farklılıklar

Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanserinde(KHDAK) Hedefe Yönelik Tedavi Seçenekleri

SERVİKAL ÖRNEKLERDE HPV DNA ve SİTOLOJİK İNCELEME SONUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Multipl Endokrin Neoplaziler. Dr. Tuba T. Duman-2012

Prostat Tümörlerinde WHO 2016 Sınıflandırması DR. BORA GÜREL KOCAELİ ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ PATOLOJİ ANABİLİM DALI

HPV Moleküler Tanısında Güncel Durum. DNA bazlı Testler KORAY ERGÜNAY 1.ULUSAL KLİNİK MİKROBİYOLOJİ KONGRESİ

D Vitaminin Relaps Brucelloz üzerine Etkisi. Yrd.Doç.Dr. Turhan Togan Başkent Üniversitesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

KARSİNOGENEZ. Prof.Dr.Şevket Ruacan

AZ DİFERANSİYE TİROİD KANSERLERİ. Prof. Dr. Müfide Nuran AKÇAY Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı ERZURUM

HALK SAĞLIĞI ANABĠLĠM DALI. Ders adı : Endokrin çevre bozucular ve tarama programı

POLİKİSTİK OVER SENDROMU VE GENİTAL KANSER İLİŞKİSİ

KANSEROLOJİDE FARMAKOGENOMİ

IL28B genotip tayini kronik hepatit B hastalarında oral antiviral tedavi cevabını öngörmede kullanılabilir mi?

Meme Kanseri Cerrahisinde İntraoperatif Değerlendirme Ne kadar güvenebiliriz?

TÜBİTAK BİDEB LİSE ÖĞRETMENLERİ FİZİK, KİMYA, BİYOLOJİ, MATEMATİK- PROJE DANIŞMANLIĞI EĞİTİMİ ÇALIŞTAYI LİSE3 (Çalıştay 2013) BİYOLOJİ GRUP TUHAF

J Popul Ther Clin Pharmacol 8:e257-e260;2011

Isırıkla İlgili Literatür İncelemesi

PI3K/AKT/mTOR Yolağı

TekniktenEndikasyona tüm yönleriyle KRAS mutasyon Analizi 22. Ulusal PatolojiKongresi 7-11 Kasım 2012, Antalya Moleküler Patoloji

Parkinson Hastalığı ile α-sinüklein Geni Polimorfizmlerinin İlişkisinin Araştırılması

24- HÜCRESEL RADYASYON CEVABININ GENETİK KONTROLÜ

MEME KANSERİ. Söke Fehime Faik Kocagöz Devlet Hastanesi Sağlıklı Günler Diler

Meme kanser cerrahisinde sentinel lenf nodunu değerlendirmede intraoperatif sitolojinin tanı değeri

YENİ AJANLARLA YAN ETKİ YÖNETİMİ NASIL OLMALIDIR?

KOLON KANSERİ VAKASI-1/ LOKAL İLERİ REKTUM KANSERİ- EŞ ZAMANLI REZEKTABL KARACİĞER METASTAZI DR DİLEK ERDEM

Notch/Delta Yolağı. Oldukça korunmuş ve gelişim için oldukça önemli olan bir yolak5r.

MYCOBACTERIUM TUBERCULOSIS KOMPLEKS KLİNİK İZOLATLARINDA İZONİAZİD DİRENCİNE NEDEN OLAN DIŞA ATIM POMPALARININ SAPTANMASI

İ. Ü İstanbul Tıp Fakültesi Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı Prof. Dr. Filiz Aydın

MOLEKÜLER BİYOLOJİ LABORATUVARLARININ STANDARDİZASYONU. Prof. Dr. Hüseyin BALOĞLU

TÜRKİYE DE MİDE KANSERLERİ SIKLIĞI, COĞRAFİ DAĞILIMI VE KLİNİK ÖZELLİKLERİ. Prof.Dr.Fikri İçli

Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları ABD, Medikal Onkoloji BD Güldal Esendağlı

Mesane Kanseri Tanılı Olgularda p53 Geni Mutasyon Analizi

TÜRKİYE DE MİDE KANSERLİ HASTALARIN KLİNİKOPATOLOJİK ÖZELLİKLERİ: -Çok Merkezli Retrospektif Çalışma- Türk Onkoloji Grubu

İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Onkoloji Birimi: Yeni Kurulan Bir Ünitenin 18 Aylık Sonuçları

Akciğer Kanseri Tanısında Morfolojik ve Moleküler Parametreler. Prof.Dr.E.Handan Zeren Çukurova Üniversitesi ADANA

Transkript:

Orjinal Araştırma/ Original Article International Journal of Clinical Research 2014;2(1):6-11 Larenks Kanserli Hastalarımızda K-Ras Mutasyonları K-Ras Mutations in Laryngeal Cancer Patients Medine Kara 1, Fevzi Sefa Dereköy 1, Oğuz Güçlü 1, Öztürk Özdemir 2, Fatma Sılan 2, Ozan Barutçu 1, Kazım Tekin 1, 1 Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Kulak Burun Boğaz Kliniği, Çanakkale. 2 Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıbbi Genetik Kliniği, Çanakkale Özet Bu çalışmada larenks kanserli hastaların tümöral doku spesmenlerinde baş-boyun kanserlerinin gelişiminde etkili olduğu gösterilen K-ras mutasyon analizi yapılarak bölgemizdeki frekansını tespit etmek amaçlandı.larenks kanseri tanısı konulan 41 hastanın tümör spesmeninden alınan doku örneklerinde genetik analiz yapılarak K-ras mutasyonu araştırıldı. Sonuçlar literatür bulgularıyla tartışıldı.vakaların 40 ı (%97,5) erkek, 1 i (%2,5) kadındı. Yaş ortalaması erkeklerde 63,5 (50-81), bayanın ise 44 tü. Yapılan genetik incelemede vakalardan birinde kodon 12 (G12A), birinde kodon 13 (G13D) olmak üzere toplam 2 vakada (%4,87) K-ras mutasyonu saptandı. Kanser oluşumunda 3 gen sınıfının (proto-onkojenler, tümör supressör genler ve DNA onarım genleri) etkisi de önemli yer tutmaktadır. Baş ve boyun skuamöz hücreli karsinomunu başlatan moleküler olaylar ras mutasyonundan başka genetik olayları da içerir. Yapılan çalışmalarda K-ras mutasyonu oranlarının çok yüksek olmadığını göstermektedir. Anahtar kelimeler: Larenks kanseri, k-ras mutasyonu. Abstract This study aimed to complete K-ras mutation analysis, effective at indicating the development of head-neck cancers, of tumor tissue samples from patients with cancer of the larynx to determine the frequency in our region.tissue samples obtained from tumors of 41 patients with diagnosis of larynx cancer were genetically analyzed for K-ras mutation. The results are discussed in light of information in the literature.of patients 40 were male (97.5%) and 1 was female (2.5%). The average age of males was 63.5 years (50-81) while the female was 44. K-ras mutation was observed in 2 cases (4.87%), one at codon 12 (G12A) and one at codon 13 (G13D), during genetic investigation.during development of cancer the effects of 3 classes of gene are important (protooncogenes, tumor suppressor genes and DNA repair genes). Molecular events beginning squamous cell carcinoma in the head and neck include other genetic events apart from ras mutations. Studies have shown that the rate of K-ras mutations is not very high. Key words: Laryngeal cancer,k- ras mutation. Giriş Dünyada her yıl ortalama 540 bin yeni olgunun saptandığı ve tüm kanserlerin %5-10 unu oluşturan baş boyun skuamöz hücreli karsinomları (BBSHK) önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir [1, 2]. Baş boyun tümörleri arasında en sık görülen kanser olan larenks kanserleri tüm malign tümörlerin %2.2 sini, baş boyun tümörlerinin ise %25 ini oluşturur. Çoğunlukla 50 yaş üzeri erkek hastalarda görülen larenks kanserlerinin son yıllarda kadınlardaki sıklığında artış görülmektedir [3]. Sigara ve alkolün larenk kanserinin etyopatogenezindeki bilinen etkilerine ek olarak genetik yatkınlığın da sorumlu faktörler arasında yer aldığı ileri sürülmüş ve yapılan çalışmalarda hücre döngüsü kontrolü, DNA onarımı ve apoptozis ile ilgili genlerdeki Sorumlu yazar / Corresponding Author: Medine Kara, Adres: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Kulak Burun Boğaz AD., Çanakkale. E-posta: medinekara@gmail.com Geliş Tarihi / Received: 28.11.2013 Kabul Tarihi / Accepted: 18.04.2014

Larenks kanserli hastalarımızda k-ras mutasyonları polmorfizmlerin BBSHK riski ile ilişkili olduğu saptanmıştır [4,5]. Çevresel (karsinojene maruz kalma) ve endojen (genetik) faktörler arasındaki etkileşme sonucu gelişen karsinogeneziste proto onkojenler, tümör supresör genler ve DNA onarım genleri olmak üzere 3 gen sınıfı rol oynamaktadır [1]. Proto-onkojenler hücrede çoğalma, farklılaşma ve yaşam süresinin kontrolünü üstlenmektedir. Onkojenler ise protoonkojenlerin mutant veya anormal ekspresyon yapan formlarıdır [3,6]. Ras gen ailesinin 3 üyesi H-ras, K-ras, ve N-ras insan tümörlerinde en sık rastlanan onkojenlerdir [7-9]. Bu çalışmada larenks kanserli hastalarda K-ras mutasyonlarının sıklığının araştırılması planlanmıştır. Gereç ve Yöntem Bu çalışmada 2009-2012 yılları arasında larenks kanseri tanısı konmuş ve tedavisi düzenlenmiş olan 41 vaka değerlendirildi. Klinik değerlendirmede hastaların öyküsü, yaş ve cinsiyetleri, sigara ve alkol alışkanlıkları ile fizik muayene bulguları TNM klasifikasyonuna göre kaydedildi. Tümör spesmenlerinden alınan dokular KRAS mutasyonu analizi için aşağıdaki işlemlere tabi tutuldu. DNA Ekstre Edilmesi: Genomik DNA üreticinin talimatlarına göre QIAquick (Qiagen, Hilden, Almanya) izolasyon kiti kullanılarak ekstre edildi. Analizler, araştırmacıların herhangi bir numunenin KRAS mutasyon durumunu bilmedikleri kör bir çalışma dizaynına göre gerçekleştirildi. Otuz tümöral doku örneği 4 pirosekanslama tekniği kullanılarak analiz edildi. Mevcut vaka-kontrol çalışmasında, PyroMark K-ras test kiti (Qiagen, Almanya) KRAS proto-onkojenin her iki kodonunun (12 ve 13) primer amplifikasyonu ve pirosekanslama için kullanıldı. Toplam olarak 20 μl PCR reaksiyon hacmi (12.5 μl PyroMark PCR ana karışım, 1 μl PCR primerleri ve 6.5 μl H2O ve 5 μl hedef DNA), hedef genin amplifikasyonu için hazırlandı. Aşağıdaki amplifikasyon programı kullanıldı: karışım bir başlangıç döngüsü için 95 C de 15 dakika ısıtıldı. Geri kalan 45 amplifikasyon döngüsü; 95 C de 20 saniye, 53 C de 30 saniye, 72 C de 20 saniye ve extential döngüsü için 72 C de 5 dakika idi. İlk olarak, PCR ürünü başarılı amplifikasyonu doğrulamak için %1.5 agarose jel üzerinde çalıştırıldı ve 10 μl PCR ürünleri pirosekanslama için kullanıldı. Toplamda 70 μl bağlayıcı karışım (2 μl streptavidin, 40 μl bağlayıcı tampon maddesi, 10 μl PCR ürünü ve 28 ml H 2 O) hazırlandı ve 25 μl tavlanmış örnekler (24.2 μl tampon tavlama ve Kras kodon, 12 ve 13 için 0.8 μl dizi primerleri karışımı) dizi analizi için kullanıldı. PyroMak Q24 ve PyroMark ID yazılımı analiz sistemleri (Qiagen, Almanya) mevcut tümöral örneklerinin analizi için kullanıldı. Şekil 1 de periferal kan ve tümöral örneklerde KRAS kodon 12 onkojeninin mutasyona uğramış ve normal pyrogram profilleri, Şekil-2 de periferik kan ve tümöral örneklerde KRAS kodon 13 onkojeninin mutasyona uğramış ve normal pirosekanslama analizi gösterilmiştir. Çalışma Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi Dekanlığı Klinik Araştırmalar ve Etik Kurul Başkanlığının 19.09.2011 sayılı 63 nolu etik kurul onayı ile yapıldı. Bulgular Vakaların 40 ı (%97,5) erkek, 1 i (%2,5) kadındı. Yaş ortalaması erkeklerde 63,5 (50-81) iken kadın hasta 44 yaşında idi. Sigara içen hasta sayısı 40 (%97,5), alkol kullanan hasta sayısı 32 (%80) idi. 41 (%100) hastada ses kısıklığı, 10 (%23,4) hastada nefes darlığı, 7 (%17,1) hastada yutma güçlüğü vardı. Vakaların 16 sı (%39) supraglottik, 25 i (%61) glottik yerleşimli idi. 11 vaka (%26,8) T1a, 3 vaka (%7,4) T1b, 22 vaka (%53,6) T2, 5 vaka (%12,1) T3 idi. Yapılan genetik incelemede vakalardan birinde kodon 12 (G12A) de ve birinde kodon 13 (G13D) de olmak üzere toplam iki vakada (%4,87) K-ras mutasyonu saptandı. Tablo 1 de BBSHK vakalarımızda proto-onkojen KRAS kodon 12,13 ve 61 in mutasyona uğramış profillerinin türleri ve prevalansı gösterilmiştir. Tartışma Baş-boyun skuamöz hücreli kanserlerinde epitelyal karsinogenezisi onkojenler ve tümör baskılayıcı genler arasındaki dinamik denge belirler. Bu hücresel onkojenlerin (myc, ras, neu, bcl ve int gibi) anormal salınımı BBSHK gelişimi ile ilişkili olduğu saptanmıştır [10]. Proto-onkojenler; hücrede çoğalma, farklılaşma ve yaşam süresini kontrol eden sinyal iletiminde rol oynayan src, ras, raf vb. proteinleri kodlamaktadırlar [ 3, 6]. Proto-onkojenler sigara dumanı, radyasyon, kimyasal ajanlar ve virüsler gibi eksojen etkenlerle onkojen haline geçerek karsinogeneziste rol oynarlar [3, 7, 8]. Ras gen 7

International Journal of Clinical Research 2014;2(1):6-11 ailesinin 3 üyesi H-ras, K-ras, ve N-ras insan tümörlerinde en sık rastlanan onkojenlerdir. Ras onkojenleri, tek amino asit değişimine neden olan nokta mutasyonlar ile proonkojenlerden meydana gelir. Normal bir hücre büyüme faktörü reseptörü ile uyarıldığı zaman, GDP- bağlı inaktif ras, GTP-bağlı döneme aktive olarak sitoplazmik kinazlarla çekirdeğe büyüme uyarıları gönderir. Mutant ras proteini GTP hidrolize edemediğinden, kalıcı olarak aktifleşir ve herhangi bir dış uyarı olmadan hücrenin sürekli uyarılmasına yol açar [7,11]. 12, 13 ve 61. ras gen kodonlarının mutasyonları, insanlarda görülen kanserlerde en sık saptanan tek onkojen anomalileridir [7, 8, 9]. İnsanlarda görülen tüm tümörlerin %15-30 u mutasyona uğramış ras geni türlerini içerir [11]. Farklı çalışmalarda farklı oranlar verilmiş olmakla birlikte bu genler yaklaşık olarak tüm insan malignitelerinin %15 inde, akciğer kanserlerinin %25 inde, kolon kanserlerinin %50 sinde ve pankreas kanserlerinin %90 ında tespit edilmiştir [3, 7, 8]. K-Ras mutasyonları sigara ile ilişkili kanserlerde görülmektedir ve buna bağlı olarak ta BBSHK lerinde olabileceği düşünülmektedir. Yapılan çalışmalarda ras genindeki mutasyonların baş-boyun kanserlerinin gelişiminde de etkili olduğu ve bu etkinin daha çok K-ras ve H- ras ile olduğu, N-ras ın etkili olmadığı gösterilmiştir [3, 12, 13]. K-ras gibi onkojen ürünleri büyüme faktör genlerinin aşırı yapımına yol açar ve böylece hücreyi transforme edici büyüme faktörü-α (TGF-α) gibi büyüme faktörlerinin aşırı salınımına neden olur. Bu büyüme faktörü epidermal büyüme faktörü (EGF) reseptörüne bağlanarak hücre proliferasyonunu başlatır [11, 14, 15]. Das ve ark. oral kanserli 12 hastanın 4 ünde (% 33) K-ras geni mutasyonu saptamıştır [12]. Yoo ve ark. tükrük bezi kanseri olan 24 hastalık seride biri adenokarsinoma (kodon 13) ve biri mukoepidermoid karsinoma (kodon 13) olmak üzere 2 hastada (%8) K-ras geni mutasyonu saptamıştır [13]. Rizos ve ark. 41 hastada larengeal spesmenlerde yaptıkları K-ras analizinde 2 hastada (%4.8) kodon 12 de K-ras mutasyonu saptamıştır [16]. Kiaris ve ark. larenks kanserli 120 tümör spesmeninde yaptıkları K- ras analizinde sadece 2 hastada (%1.6) kodon 12 de K-ras mutasyonu saptamıştır [17]. Bizim çalışmamızda 41 hastanın tümör dokularında K-ras mutasyonu çalışıldı ve 2 (%4,87) hastada K-ras geninin 12. ve 13. kodonlarında olmak üzere birer adet mutasyon saptandı. Sigara ile ilişkili olduğu belirlenmiş ve diğer organ kanserlerinde daha yüksek oranda mutasyonu gözlenen K-ras onkojeni, bölgemizdeki larenks kanserlerinde düşük oranda tespit edilmiştir. BBSHK li hastalarda ras p21 in düşük seviyelerinin hastalıksız sağkalım ile ilişkili olduğunu gösterilmiştir. Ras negatif boyanan hastaların 5 yıllık sağ kalım oranı %3 iken ras pozitif boyananlarda aynı zaman diliminde bu oran %54 olarak bulunmuştur [10]. Anti-EGFR (Cetuximab) kolorektal kanserlerin tedavisinde kullanılmaktadır. Ras mutasyonu olan vakalarda Anti-EGFR tedavisine yanıtın düşük olduğu gözlenmiştir. Ras mutasyonu bu tedaviye yanıt açısından negatif bir prediktör olarak düşünülmektedir. Ancak BBSHK inde bu negatif prediktivite için ek çalışmalar gerekmektedir. Sonuç olarak: BBSHK ni başlatan moleküler olaylar ras mutasyonundan başka genetik olayları da içerir. Yapılan çalışmalarda baş-boyun kanserli hastalarda K-ras mutasyonu oranlarının %1-30 aralığında saptanırken izole larenks kanseri araştırmalarında bu oranın %5 in üzerinde olmadığını gösterilmektedir. Çalışmamızda larenks kanseri vakalarında 12. ve 13. kodonlarda saptanan K ras mutasyonunun oranının %4,9 olduğu tespit edildi. Bu açıdan bakıldığında larenks kanserleri anti EGFR tedavisi için iyi bir aday olabilir ancak daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulmaktadır. Bu alanda yapılacak olan genetik çalışmalar hastalığın erken tanısı, tanı sonrası seyri ve tedavisi açısından bize yardımcı olacaktır. 8

Larenks kanserli hastalarımızda k-ras mutasyonları A NORMAL CODON 12 B Şekil 1. Periferal kan ve tümöral örneklerde KRAS kodon 12 onkojeninin mutasyona uğramış ve normal pyrogram profilleri A: Sağlıklı kontrol (kan) KRAS onkojeninin 12. kodonun normal GGT profili. BBSHK bir vakada KRAS 12. kodonun G> T transversiyonu nokta mutasyonu gösterilmektedir. B: Vahşi kodon GGT idi ve tümör dokusunda G> T transversiyonu (ok) ile TGG ye değiştirilmiştir. A B Şekil 2. Periferik kan (sağlıklı kontrol) ve tümöral örneklerde mutasyona uğramış ve normal KRAS kodon 13 onkojeninin pirosekanslama analizi A: Sağlıklı kontrol (kan) KRAS kodon 13 onkojeninin normal GGC profili. BBSHK bir vakada KRAS kodon 13 ün transversiyon G>A nokta mutasyonu göstermektedir. B: BBSHK bir vakada KRAS kodon 13 ün transiyonal G>A nokta mutasyonu göstermektedir. Vahşi kodon GGC idi ve tümör dokusunda G> A transiyonu (ok) ile TAC ye değiştirilmiştir. 9

International Journal of Clinical Research 2014;2(1):6-11 Tablo 1. Baş ve boyun skuamöz hücreli karsinomlarında proto-onkogen KRAS kodon 12,13 ve 61 in mutasyona uğramış Hastalar (n:41) (n/%) profillerinin türleri ve prevalansı Mutant 2 (%4.8) Normal 39 (%95.2) PROTO-ONKOJEN KRAS Mutasyon tipi Baş-boyun squamöz hücreli kanser vakaları G12A 1 (%100) G12C 0 G12D 0 Kodon 12 G12F 0 G12R 0 G12S 0 G12V 0 Toplam (n/%) 1(%2.4) G13A 0 G13C 0 G13D 1 (%100) Kodon 13 G13R 0 G13S 0 G13V 0 Toplam (n/%) 1 (%2.4) Q61E 0 Q61H1 0 Q61H2 0 Kodon 61 Q61K 0 Q61L 0 Q61P 0 Q61R 0 Toplam (n/%) 0 10

Larenks kanserli hastalarımızda k-ras mutasyonları Kaynaklar 1. Perez-Ordoñez B, Beauchemin M, Jordan RC. Molecular biology of squamous cell carcinoma of the head and neck. J Clin Pathol 2006;59:445-453. 2. Attar E, Dey S, Hablas A et al. Head and Neck Cancer in a Developing Country: A Population-Based Perspective Across 8 Years. Oral Oncol 2010;46:591-596. 3. Engin K, Erişen L. Baş Boyun Kanserleri. Nobel Tıp Kitabevleri İstanbul: 2003;49-47,345-358. 4. De Ruyck K, de Gelder V, Van Eijkeren M, et al. Chromosomal radiosensitivity in head and neck cancer patients: evidence for genetic predisposition. Br J Cancer 2008:20;98:1723-1738. 5. Perez-Ordoñez B, Beauchemin M, Jordan RC. Molecular biology of squamous cell carcinoma of the head and neck. J Clin Pathol 2006;59:445-453. 6. e-book Cooper GM. Oncogenes (Jones and Bartlett Series in Biology) by Geoffrey M. Cooper 1995, 2nd ed. London- UK 7. Bertram JS. The molecular biology in cancer. Mol Aspects Med 2000;21:167-223. 8. Bos JL. ras oncogenes in human cancer: a review. Cancer Res 1989;49:4682-4689. 9. Ruíz-Godoy R LM, Garcia-Cuellar CM, Herrera González NE, et al. Mutational analysis of K-ras and Ras protein expression in larynx squamous cell carcinoma. J Exp Clin Cancer Res 2006;25:73-78. 10. Field JK, Spandidos DA, Malliri A, Gosney JR, Yiagnisis M, Stell PM. Elevated P53 expression correlates with a history of heavy smoking in squamous cell carcinoma of the head and neck. Br J Cancer 1991;64:573-577. 11. Vinay Kumar, Ramzi S.Cotran, Stanley L.Robbins. Basic Patlology, Temel Patoloji. Çev.ed. Çevikbaş U. 6nd ed. Nobel Tıp Kitabevleri. 2000;145-158. 12. Das N, Majumder J, DasGupta UB. ras gene mutations in oral cancer in eastern India. Oral Oncol 2000;36:76-80. 13. Yoo J, Robinson RA. Ras gene mutations in salivary gland tumors. Arch Pathol Lab Med 2000;124:836-839. 14. Özel HE, Özkırış M, Gencer ZK, Saydam L. Baş ve boyun kanserlerinin genetik temeli ve gen tedavisi (Genetic basis of head and neck cancers and gene therapy) Kulak Burun Bogaz Ihtis Derg 2013;23:127-132. 15. Wittekindt C, Wagner S, Mayer CS, Klussmann JP. Basics of tumor development and importance of human. GMS Curr Top Otorhinolaryngol Head Neck Surg 2012;11:Doc09. doi: 10.3205/cto000091. Epub 2012 Dec 20. 16. Rizos E, Sourvinos G, Arvanitis DA, Velegrakis G, Spandidos DA. Low incidence of H-, K- and N-ras oncogene mutations in cytological specimens of laryngeal tumours. Oral Oncol 1999;35:561-563. 17. Kiaris H, Spandidos DA, Jones AS, Vaughan ED, Field JK. Mutations, expression and genomic instability of the H-ras proto-oncogene in squamous cell carcinomas of the head and neck. Br J Cancer 1995;72:123-128. 11