Uzun Süreli Renal Transplant Hastalarında Anti-HLA ve Donör Spesifik Antikorların Sıklığı ve Renal Greft Üzerindeki Etkileri

Benzer belgeler
BÖBREK NAKİLLİ ÇOCUKLARDA GEÇ DÖNEM AKUT REJEKSİYONUN GREFT SAĞKALIMI ÜZERİNE ETKİLERİ. Başkent Üniversitesi Çocuk Nefroloji Dr.

Takrolimus konsantrasyonunda oluşan dalgalanmalar antikor gelişiminde etkili mi?

HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?

İMMUNADSORBSİYON GEÇ BAŞLANGIÇLI ANTİKOR ARACILI REJEKSİYONDA ETKİNDİR

KRONİK AMR TEDAVİ EDİLMELİ Mİ? EVET DR. ÜLKEM ÇAKIR ACIBADEM ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ

BÖBREK NAKLİ SONRASI HİPERÜRİSEMİ GELİŞİMİ İLE İLİŞKİLİ RİSK FAKTÖRLERİNİN ARAŞTIRILMASI. Dr. Şahin EYÜPOĞLU

Sebahat Usta Akgül 1, Yaşar Çalışkan 2, Fatma Savran Oğuz 1, Aydın Türkmen 2, Mehmet Şükrü Sever 2

HCV İNFEKSİYONU OLAN BÖBREK TRANSPLANTLI HASTALARDA DİREKT ETKİLİ ANTİVİRALLERİN ETKİNLİĞİ

Anti-HLA Antikorlar ve Transplantasyon

Renal Transplantasyonda Türkiye de Güncel Durum. Dr. Aydın Türkmen İstanbul Tıp Fakültesi

İNDÜKSİYONDA YENİ ALTERNATİF ARAYIŞLARI. Doç. Dr. Kültigin TÜRKMEN Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi

TÜRKİYE de BÖBREK TRANSPLANTASYONUNDA GÜNCEL DURUM

Posttransplant proteinüride hasta yönetimi

TRANSPLANTASYONDA İNDÜKSİYON TEDAVİSİ. Dr Sevgi Şahin Özel Gaziosmanpaşa Hastanesi

NEFROPATOLOJİ KURSU RENAL TRANSPLANTASYON PATOLOJİSİ OLGU SUNUMU

Prof Dr Serhan Tuğlular MÜTF Nefroloji Bilim Dalı

İmmünyetmezlikli Konakta Viral Enfeksiyonlar

TRANSPLANTASYON İMMUNOLOJİSİ

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ ÇOCUK NEFROLOJİ VE ROMATOLOJİ B.D. ÇOCUK NEFROLOJİ DERNEĞİ PATOLOJİ KURSU KASIM, 2016

ECULİZUMAB DOÇ. DR. NURHAN SEYAHİ. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

SÜT ÇOCUKLARINDA UZUN SÜRELİ PERİTON DİYALİZİNİN SONUÇLARI

İmmünolojik Yüksek Riskli Hastaların Yönetimi


Graft Yetersizliğinin Tanı ve Tedavisi. Dr Şahika Zeynep Akı Bahçeşehir Üniversitesi Tıp Fakültesi Bahçelievler Medical Park Hastanesi

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2011 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU DR. NURHAN SEYAHİ

HEMODİYALİZ VE TRANSPLANTASYONDA MALİYET VE ETKİNLİK ANALİZİ DR. NURHAN SEYAHİ

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ ÇOCUK NEFROLOJİ 9.ULUSAL ÇOCUK NEFROLOJİ KONGRESİ KASIM, 2016

TRANSPLANTASYONDAN DİYALİZE DÖNEN HASTADA İMMÜNSÜPRESİF TEDAVİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

BANFF 2013 Konferansının Kliniğe Kattığı Yenilikler Dr. Yasemin Özlük

ORGAN NAKLİ. Uzm Hem. NURŞEN ALTUĞ ORGAN NAKLİ UYGULAMA ve ARAŞTIRMA MERKEZİ

Transplantasyon Sonrası İmmünolojik takip. Dr Rahmi Yılmaz Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

YÜKSEK SENSİTİZE HASTAYA YAKLAŞIM. Dr.Şule Şengül Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı


TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

CROSSMATCH ELISA YÖNTEMİ

TRANSPLANTASYON İMMÜNOLOJİSİ

Türkiye de Renal Replasman Tedavilerinin Güncel Durumu: Türk. Nefroloji Derneği Kayıt Sistemi 2009 Yılı Özet Raporu

Böbrek Nakli Sonrası Gebelikte Tacrolimus Kullanımı- 9 Yıllık Tek Merkez Tecrübelerimiz

Akut rejeksiyon: Tanı ve tedavi. Dr. Ülkem Çakır

Böbrek Nakli Yapılan Çocuklarda Bağışıklanma Durumunun ve Aşı Yanıtlarının Değerlendirilmesi

RETRANSPLANTASYONDA KARŞILAŞILAN GÜÇLÜKLER. Doç.Dr. M.Gülay Koçak İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi İç Hastalıkları A.B.D., Nefroloji B.D.

En-Blok Böbrek Nakili Gerçekleştirilen Hastaların Sonuçları

Yrd. Doç.Dr. Hilmi Tozkır Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi

Kan Bankacılığı ve Transfüzyon Tıbbında HLA Sisteminin Önemi

T.C. HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ İÇ HASTALIKLARI ANABİLİM DALI KRONİK ALLOGRAFT FONKSİYON BOZUKLUĞU RİSK FAKTÖRLERİ VE NEDENLERİ

Geç dönemde (3 aydan sonra) greft fonksiyon bozukluğu: Nasıl tanı koymalıyım? Nasıl tedavi etmeliyim?


POSTTRANSPLANT DİABETES MELLİTUS DR. ÜLKEM YAKUPOĞLU ACIBADEM ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ INTERNATIONAL HOSPITAL ORGAN NAKLİ MERKEZİ

ÇAPRAZ. Dr Sevgi Şahin. Özel Gaziosmanpaşa Hastanesi Organ Nakli Birimi

Akut Rejeksiyon. Dr. Nurcan Cengiz

Transplantasyondan Diyalize Dönüş. Dr. Bahar Büyükkaragöz Gazi Üniversitesi Çocuk Nefroloji Bilim Dalı

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

SOLİD ORGAN NAKİLLERİNDE AFEREZ. M. Ferdi NAYIR Ant.Eğt.Araşt.Hast. Terapötik Aferez

SİSTİNOZİS KAYIT SİSTEMİ VERİ ALANLARI (*) ile belirtilen alanların doldurulması zorunludur. Hasta Demografik Bilgileri

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2012 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU PROF. DR. NURHAN SEYAHİ

Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Hematoloji-İmmünoloji Bölümü

Ġstanbul Üniversitesi Ġstanbul Tıp Fakültesi Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı TEST REHBERĠ

CANLI DONÖR TRANSPLANTASYONDA İLE

Böbrek Nakli Sonrası İmmünolojik Olmayan Komplikasyonlar:Tek Merkez Deneyimi

Maskeli Hipertansiyonda Anormal Tiyol Disülfid Dengesi

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA SODYUM ATILIMI, BÖBREK HASARI VE EKOKARDİYOGRAFİK PARAMETRELERİN İLİŞKİSİ

Rukiye İNAL İ.Ü-Cerrahpaşa Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Organ ve Doku Nakil Koordinatörü

Hazırlık Rejimi GVHD Profilaksisi Kök Hücre Kaynakları. Doç. Dr. Barış Kuşkonmaz Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Pediatrik KİTÜ

Dr. Şule Şengül Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

PEDİATRİK KÖK HÜCRE TRANSPLANTASYON HASTALARINDA CMV SPESİFİK HÜCRESEL İMMÜN YANITIN İZLENMESİ

Dr. Sevim GÖNEN Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Doku Tipleme Laboratuvarı

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA DONÖR SPESİFİK VE NON DONÖR SPESİFİK ANTİKORLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ. Dr.Burak SUVAK

KRONİK ALLOGREFT DİSFONKSİYONU: YAKLAŞIM. Dr.Şule ŞENGÜL Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

İmmunolojik Yüksek Riskli Hastalarda Tedavi Desensitizasyon ve Çapraz Transplantasyon

Özgün Araştırma/Original Investigation

AKUT REJEKSİYON TANI ve TEDAVİSİ

NEFROLOJİ VE DİYALİZ PRATİĞİNDE YAŞANAN SORUNLAR. Dr. H. Zeki TONBUL Türk Nefroloji Derneği

BÖBREK TRANSPLANTASYONUNUN GELECEĞİ

Böbrek nakli hastalarında akut rejeksiyon gelişiminde CTLA-4 tek gen polimorfizmlerinin ve soluble CTLA-4 düzeylerinin rolü varmıdır?

Özgün Araştırma/Original Investigation. Nurhan Seyahi. Kenan Ateş 2 Sinan Trabulus 1. doi: /tndt

Marjinal Canlı Donörlere Yaklaşım. Dr. Elif Arı Bakır Dr. Lütfi Kırdar Kartal EAH Nefroloji Kliniği

KRONİK BÖBREK HASTASINDA (HBV) TEDAVİ PROTOKOLU NASIL OLMALIDIR?

Olgu Sunumu (İmmünyetmezlikli hastada viral enfeksiyonlar) Dr. A. Arzu Sayıner Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD

SON DÖNEM BÖBREK YETMEZLİĞİ TEDAVİ SEÇENEKLERİ. Prof. Dr. Murat Tuncer

Renal Replasman Tedavilerinde Maliyet Karşılaştırma. Hemş.Hatice Gönül TOPRAK Aydın Devlet Hastanesi Periton Diyalizi Ünitesi

ÇOCUKLARDA DİYALİZ. Prof. Dr. Mesiha Ekim. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı

Böbrek transplantasyonu hastalarının retrospektif analizi Retrospective analysis of kidney transplanted patients

DİYABETİK HASTADA RENAL TRANSPLANTASYON

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi

İŞTAH HORMONU GHRELİNİN BÖBREK TRANSPLANTASYONU SONRASI VÜCUT KİTLE İNDEKSİ VE OKSİDATİF STRES ÜZERİNE ETKİLERİ

Canlı vericiden yapılan böbrek nakli mi kadavra vericiden yapılan böbrek nakli mi daha başarılıdır?

Anti-HIV Pozitif Bulunan Hastada Kesin Tanı Algoritması. Doç. Dr. Kenan Midilli İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

TÜRKİYE CUMHURİYETİ ANKARA ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ GENEL CERRAHİ ANABİLİM DALI

DONÖR LENFOSİT İNFÜZYONU(DLI) Hülya Baraklıoğlu Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Terapötik Aferez Merkezi

KÖK HÜCRE NAKLİ SONRASI KAN TRANSFÜZYONLARI

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA C5aR 450 C/T GEN POLİMORFİZMİ: GREFT ÖMRÜ İLE T ALLELİ ARASINDAKİ İLİŞKİ

Prognozu Etkileyen. Prof.Dr.M.Akif. Yeşilipek

Çok Kesitli Bilgisayarlı Tomografik Koroner Anjiyografi Sonrası Uzun Dönem Kalıcı Böbrek Hasarı Sıklığı ve Sağkalım ile İlişkisi

Acil Karaciğer Transplantasyonu

POSTTRANSPLANT ERKEN DÖNEM İZLEM

TRANSPLANTASYON PATOLOJİSİ- BANFF SINIFLAMASI

Derleme/Review. Gültekin Süleymanlar 1. Nurhan Seyahİ. Mehmet Rıza Altıparmak 2 Kamil Serdengeçtİ 2. doi: /tndt

Nebile ÖZDEMİR Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Organ Nakli Merkezi

Transkript:

Uzun Süreli Renal Transplant Hastalarında Anti-HLA ve Donör Spesifik Antikorların Sıklığı ve Renal Greft Üzerindeki Etkileri Selma Alagöz, Serkan F. Yalın, Sibel Gülçiçek, Meriç Oruç, Erkan Yılmaz, Sinan Trabulus, Mehmet Rıza Altıparmak, Nurhan Seyahi İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Nefroloji Bilim Dalı

Human Leukocyte Antigen (HLA) Bağışıklık sisteminin kendinden olanı ve olmayanı tanıması için gerekli olan doku antijenlerini kodlayan gen bölgesidir. HLA antijenleri, lökositlerin üzerinde bulunur. Nakilde sınıf I için HLA-A,B; sınıf II için HLA-DR önemlidir. Sınıf I, antijenleri, APC leri kullanarak sitotoksik T lenfositlere (CD8); sınıf II, antijenleri, helper T (CD4) lenfositlere sunar.

Human Leukocyte Antigen (HLA) Nakilde alıcının, donör HLA ile uyumu rejeksiyondan kaçınmak ve greft yaşam süresi için önemlidir. HLA ya karşı antikorlar tekrarlayan gebeliklerde, kan transfüzyonlarında ve transplantasyonlarda artmaktadır. Anti-HLA antikorlarının transplantasyondan önce tayini ve tanımlanması önemlidir.

Giriş Transplantasyon sonrası geç greft kaybının önemli bir sebebi kronik allograft nefropatidir (KAN). KAN nin bir nedeni kronik humoral rejeksiyondur. Humoral rejeksiyon anti-hla antikorlarının varlığı ile ilişkilidir.

Giriş Çok sayıda çalışmada, kronik rejeksiyonda anti-hla ve donör spesifik antikorun (DSA) rol oynadığı gösterilmiştir. Bazı raporlarda da anti-hla antikorlarının kronik rejeksiyonun klinik göstergelerinden önce ortaya çıkabileceği belirtilmektedir.

Amaç Biz bu çalışmada; uzun süredir (>5 yıl) renal grefti olanlarda anti-hla antikorlarının ve DSA nın, o Sıklığını o İlişkili faktörleri o Renal greft sağkalımı üzerindeki etkilerini araştırdık.

Yöntem Nisan 1993-Aralık 2009 tarihleri arasında; Canlı vericiden böbrek nakli olmuş, Kreatinin<4 mg/dl olan, Halen polikliniğimizde takip edilen ardışık 118 hasta çalışmaya alındı.

Yöntem Hastaların nakil sırasındaki demografik, klinik bilgileri ve immünsüpresif kullanımları, Nakil sonrası 1.yıl, çalışmaya alma anındaki ve çalışma sonrası 1.yıl takip üre, kreatinin, proteinüri değerleri kaydedildi. Verici bilgileri dosyalarından incelendi.

Yöntem Tarama Öncesi Takip Süre: Nakil sonrası 1. yıl Parametreler: üre, kreatinin, proteinüri Tarama (ortalama nakil süresi: 124.3 40.6 ) Anti-HLA antikor DSA Parametreler: üre, kreatinin, proteinüri Tarama Sonrası Takip Süre: Çalışma sonrası 1. yıl Parametreler: üre, kreatinin, proteinüri

Yöntem HLA sınıf-i ve HLA sınıf-ii antikorlarının varlığı luminex yöntemi ile araştırıldı. Anti-HLA antikorları pozitif olanlarda luminex yöntemi ile donör spesifik antikor varlığı araştırıldı.

Bulgular N=118 Yaş (yıl) 29.0 10.4 Cinsiyet (erkek) (%) 71 Nakil Süresi (ay) 124.3 40.6 RRT (%) Hemodiyaliz (83.9) Periton Diyalizi (9.3) Preemptif (5.1) RRT süresi (ay) 26.1 24.0 Mismatch sayısı (%) 0(11.9) 1(9.3) 2(29.7) 3(30.5) 4(11.0) 5(3.4) 6(3.4) VKİ (kg/m 2) Verici yaş (yıl) Verici akraba ilişkisi(%) 23.0 4.1 51.0 10.6 Anne(48.3) Baba(24.6) Kardeş(16.1) Eş(8.5) Diğer Akr(2.5)

Bulgular 19 (%16.1) hastada anti-hla antikor tespit edildi.bunların; 4 ünde HLA sınıf I (Ortalama MFI: 2295.4 2057.9) 10 unda HLA sınıf II (Ortalama MFI: 9267.8 5579.6) 5 inde HLA sınıf I ve sınıf II pozitifliği mevcuttu. 11 (%9.3) hastada DSA tespit edildi.

Anti-HLA ab(+) n=19 Anti-HLA ab(-) n=99 P DSA (+) n=11 DSA (-) n=107 Alıcı yaş 27.2 11.9 29.3 10.1 0.182 27.3 11.7 29.2 10.3 0.381 Verici yaş 44.3 9.9 47.6 10.6 0.229 42.7 11.1 47.5 10.5 0.197 Cins (E) (%) 78.9 69.7 0.582 90.9 69.2 0.174 Nakil süre 132.3 41.1 122.7 40.5 0.423 119.5 47.1 124.8 40.1 0.681 RRT süresi 23.5 24.8 26.6 23.9 0.335 28.2 29.4 25.8 23.4 0.989 GGF (%) 11.8 8.6 0.654 10 9.1 1.000 HLA mm 2.4 1.5 2.5 1.4 0.637 2.9 1.6 2.4 1.4 0.230 P AR (%) 41.2 20.7 0.117 50 21.2 0.056 HR (%) 10.5 1.0 0.067 18.2 0.9 0.023 Transplant 26.3 5.1 0.01 27.3 6.5 0.051

Anti-HLA ab(+) n=19 Anti-HLA ab (-) n=99 P DSA(+) n= 11 DSA(-) n=107 P Tac kl (%) 47.4 72.7 0.056 36.4 72.0 0.034 CSA kl (%) MPS kl(%) MMF kl(%) AZA kl(%) 52.6 26.3 0.03 63.6 27.1 0.033 26.3 32.3 0.789 45.5 29.9 0.317 31.6 48.5 0.214 27.3 47.7 0.223 31.6 13.1 0.081 18.2 15.9 1.000

Anti-HLA ab(+) n=19 Anti-HLA ab(-) n=99 P DSA (+) n=11 DSA (-) n=107 P NS 1.yıl kr 1.3 0.3 1.3 0.4 0.956 1.3 0.3 1.3 0.4 0.957 Ç.anı kr 1.4 0.4 1.4 0.6 0.896 1.5 0.5 1.4 0.5 0.277 1.yıl tkp kr 1.7 1.1 1.5 0.7 0.415 2.0 1.4 1.5 0.7 0.083 NS 1.yıl MDRD Ç. anı MDRD 1.Yıl MDRD 73.0 18.4 67.0 18.3 0.149 71.8 17.7 67.6 18.5 0.371 61.0 16.2 60.6 20.5 0.960 57.5 16.8 60.9 20.1 0.481 57.8 23.0 62.1 23.2 0.441 54.4 25.5 62.1 23.0 0.440

Bulgular HLA ab (+) grupta transplant glomerülopatisi, DSA (+) grupta humoral rejeksiyon, transplant glomerülopatisi ve akut rejeksiyon daha fazlaydı. HLA ab (+) ya da DSA (+) grupta takrolimus kullanım oranı düşük, siklosporin kullanım oranı yüksekti. HLA ab (+) ya da DSA (+) grupta yıllar içinde kreatinin değeri yükselmekte, egfr değerleri düşmekteydi.

Çalışmanın Sınırlamaları Hastaların renal transplantasyon öncesi anti-hla sınıf I ve sınıf II antikor bilgilerine ulaşılamadığından nakil sonrası kaybolan ya da yeni oluşan anti-hla antikor değerlendirmesi yapılamadı. Hasta sayımızın az olması diğer bir kısıtlamaydı.

Sonuç Anti-HLA antikor ya da DSA pozitifliği uzun dönemde transplant glomerülopati ile ilişkili görülmektedir. Humoral rejeksiyon ataklarının oluşumu anti-hla antikor, özellikle DSA varlığı ile ilişkili olabileceğinden, bu tip hastaların yakın takibi önemlidir.

Sonuç Takrolimus içeren düzenli immünsüpresif rejimlerin kullanılması anti-hla antikor ve DSA oluşumunu azaltabilir. Transplantasyon sonrası antikor takibi alıcının humoral yanıtını izlemek ve immünsüpresif tedavinin optimizasyonu için gerekli olabilir.

Teşekkür ederim.

KAN(+) n=10 KAN(-) P CNI tox (%) 33.3 10 0.074 DSA (+) (%) 30 7.4 0.051 Sınıf II (+) (%) 40 10.2 0.023 Akut Rej (%) 66.7 20 0.006 Ç. Anı kr 1.9 0.5 1.4 0.5 0.002 1. yıl takip kr 2.5 1.13 1.4 0.7 0.000 Ç.anı MDRD 43.3 12.5 62.3 19.6 0.001 1. yıl takip MDRD 33.1 10.8 63.8 22.3 0.000

Bulgular HLA ab (+) grupta DSA (+) ve DSA (-) alt grubu karşılaştırıldığında DSA (+) grupta; - HLA mismatch ve AB mismatch daha yüksekti (p=0.039;0.019). - MPS kullanım oranı daha yüksekti (p=0.045) HLA sınıf II (+) olanlarda verici yaşı daha düşüktü (p=0.04). HLA sınıf I (+) ve sınıf II (+) olanlarda alıcı yaşı daha düşüktü (p=0.016)

Banff Sınıflandırması 1. Normal 2. Antikor aracılı değişiklikler - Rejeksiyon ile ilgili morfolojik değişiklik olmadan C4d (+) - Akut AMR - Kronik AMR. 3. Borderline değişiklikler 4. T hücre aracılı rejeksiyon - Akut - Kronik aktif (kronik allogreft arteriopati) 5. İntertisyel fibrozis ve tübüler atrofi 6. Diğerleri (denevo/nüks glomerülonefrit, ilaçlar, viral enfeksiyonlar, kronik hipertansiyon, bakteriyel pyelonefrit, kronik obstrüksiyon)