OPTIMAL PARA POLITIKASI ÇERÇEVESINDE TAYLOR TIPI FAIZ ORANI REAKSIYON FONKSIYONUN TAHMINI: TÜRKIYE ÖRNEĞI

Öze Bilgi Ekonomisi ve Yöneimi Dergisi / 2014 Cil: IX Sayı: I OPTIMAL PARA POLITIKASI ÇERÇEVESINDE TAYLOR TIPI FAIZ ORANI REAKSIYON FONKSIYONUN TAHMINI: TÜRKIYE ÖRNEĞI Ferha PEHLİVANOĞLU * Bu çalışmada 1987:1-2013:3 dönemi çeyreklik frekansaki veri seleri kullanılarak kısa vadeli nominal faiz oranlarının bir kurala dayalı olarak hareke edip emediğinin belirlenmesi ve bu nokada parasal oorienin kurala dayalı bir para poliikası sraejisi izleyip izlemediğinin espii amaçlanmışır. Taylor ipi faiz oranı reaksiyon fonksiyonu GMM ekniği dikkae alınarak ileriye dönük bekleniler alında ahmin edilmiş olup ilgili analiz döneminde Türkiye de Taylor Kuralının geçerli olduğu bulgusuna ulaşılmışır. Ayrıca; düzleşirme parameresi, diğer kasayı büyüklükleri ve anlamlılıkları dikkae alındığında amaç bağımsızlığı bulunan parasal oorienin birincil görevi olarak fiya isikrarına yönelik uygulamaları yerine geirmediği, öncelikli hedefi olarak büyümede gözlenen dalgalanmaları düzleşirme çabası içinde olduğu çalışmada elde edilen diğer bir bulgudur. Anahar Kelimeler: Taylor Kuralı, Opimal Para Poliikası, Faiz Oranı Reaksiyon Fonksiyonu, İleriye Dönük Modeller THE ESTIMATION OF TAYLOR TYPE INTEREST RATE REACTION S FUNCTION IN THE FRAME OF OPTIMAL MONETARY POLICY: THE CASE OF TURKEY Absrac In his sudy,by being used period of 1987:1-2013:3 quarerly frequency daa ses, i is aimed o deermine wheher shor-erm nominal ineres raes ac as rule-based and wheher moneary auhoriy follows a rule-based moneary policy sraegy or no. Taylor-ype ineres rae reacion funcion has been esimaed under forwardlooking expecaions by considering echnique GMM and findings have reached Taylor Rule is valid in Turkey in he relevan period of analysis. Addiionally; flaening parameer, considering he size and significance of he oher coefficiens, anoher finding obained in he sudy is he moneary auhoriy wih independence purpose does no fulfill applicaions for price sabiliy as is primary ask, insead i is in an effor o sraighen flucuaions observed in growh as is primary objecive. Key Words: The Taylor Rule, Moneary Policy, Ineres Rae Reacion Funcion, GMM, Turkey. 1. Giriş Üreim veya enflasyon oranlarının uzun dönem denge değerlerinden sapması sonucu oraya çıkan denge probleminin, parasal oorie arafından belirlenen opimal kısa vadeli faiz oranı ile giderilmesine yönelik uygulamaları içeren Taylor Kuralı, akivis bir para poliikası kuralıdır. Akivis poliikalar ekonominin mevcu isikrarlı düşük bir enflasyon oranına ve yüksek ikisadi büyümeye ulaşmasına aracılık eder (Orphanides; 2000:1). Kurala dayalı poliika açısından hedefe dayalı bir sraejinin belirlenip gerekli olan poliika araçlarının kullanılmasıyla konjonküre bağlı olan dalgalanmaların giderilmesi ve hedef büyüklüklere ulaşılması kural dahilinde mümkün olabilmekedir. Parasal oorienin kurala dayalı olarak yürüeceği bir ikisa poliikasında ensrüman değişken olarak belirleyeceği bir büyüklük olarak genelde kısa vadeli faiz oranları dikkae alınmakadır (Svensson, 2003:426). Bu arz kurala bağlı bir poliikayla hedeflenen değişken üzerine beklenilerin yoğunlaşırılması genelde ensrüman kuralı olarak adlandırılmakadır. Lieraür, özellikle parasal oorienin başarıya ulaşmasına aracılık eden bir fonksiyon görevinin basi ensrüman kuralı çerçevesinde belirlenmesi ve hedef alınması görüşü üzerine odaklanmakadır. Para poliikası kuralı, parasal oorie arafından araç bağımsızlığı kapsamında belirlenen bir değişken üzerine konrolün sağlanması veya ilgili değişkenin hedef alınması yoluyla müdahalelerin sisemaik hale geirilmesi sürecini kapsamakadır. Sisemaik hale geirilen uygulama için gerekli olan hedef değişkenin ya da konrol alında olması arzulanan değişkenin seçimi ile ilgili karar, * Yrd. Doç. Dr., Kocaeli Üniversiesi, İİBF, İkisa Bölümü, fpehlivanoglu@gmail.com

The Journal of Knowledge Economy & Knowledge Managemen / Volume: IX SPRING ekonominin içinde bulunduğu mevcu koşullar ve poliika yapıcılarının ikisadi ercihleri arafından şekillenmekedir. Parasal oorie arafından enflasyon beklenilerinin kamuya şeffaflık adına ilan edilmesi ve sayısal olarak hedefin uurulamaması nedeniyle hesap verilebilirlik mekanizmasının gelişmiş ve gelişmeke olan ülkelerde uygulamaya konulması ile birlike merkez bankaları arafından enflasyon hedeflemesi rejimi alında uygulanacak opimal para poliikası kuralının belirlenmesi lieraürde oldukça geniş yer bulan konular arasında yerini almışır. Enflasyon hedeflemesi sraejisi yuriçi makro büyüklüklerle ilgili olmakla birlike herhangi bir dışsal şok durumunda uygulanacak para poliikası uygulamalarını ekin kılabilmekedir. İhiyari uygulanan poliikalara nazaran, bu arz bir poliika, beklenen enflasyon için sayısal bir hedefin kamuya ilan edilmesi kapsamında merkez bankasına hesap verebilirlik açısından esneklik sağlamaka ve zaman uarsızlığı probleminin oraya çıkma olasılığını azalma poansiyeli aşımakadır. Ensrüman kuralları üzerine yapılan çalışmalar poliika belirlemeye yönelik araçların seçimine ilişkin önemli kakılar sağlamakadır. Bu kakılar enflasyona isikrar kazandırmayı ve yapışkan fiya modellerinde uzun dönem dengesinin, enflasyonun belirleyicileri arafından kısa dönem faiz oranlarının konrol edilerek sağlanabileceğine dayanmakadır. Bu amaçla (Taylor Kuralı) parasal oorie, enflasyon ve çıkı gibi makro değişkenlere ai verilerin oplanması derlenmesi aşamasında ilgili değişkenlerin hedeflenen değerlerden sapmalarını belirlemesi gerekmekedir. Basi ensrüman kuralı olarak bilinen Taylor Kuralı, deskripif açıdan Merkez Bankası uygulamalarının değerlendirilmesine, preskripif açıdan ise makro modeller çerçevesinde kuralın es edilebilmesine olanak sağlamakadır (Svensson; 2003:427). Lieraür, enflasyon ve çıkı hedefinden sapmayı ilişkilendiren Taylor Kuralı için cari enflasyon oranı, denge reel faiz oranı ve bileşiminden oluşan nominal faiz oranı, enflasyon boşluğu ve çıkı boşluğu unsurlarına odaklanmakadır. Taylor kuralında araç değişken-ensrüman değişken-olarak kısa dönemli nominal faiz oranları dikkae alınmakla birlike ikisadi faaliyeleri ekileyecek olan değişken reel faiz oranıdır. Çünkü, enflasyon oranının hedef değerinden ve çıkının poansiyel düzeyinden yüksek olması durumunda Taylor eşiliği reel faizlerin de yükseleceğini gösermekedir. Taylor kuralına göre enflasyon hedeflemesinin arzu edilmeyen değişimler karşısında göserdiği epkimenin -özellikle uyarlama nokasında- yeerli olmadığı, böylece poliika araçları hakkında da bazı ercihlerin yapılması gerekliliği belirilirken (Taylor; 2000:443), enflasyon hedeflemesinin bu nokada parasal oorieye para poliikası ensrümanları için opimali belirlemek adına piyasada mevcu olan üm bilgiyi kullanmaya izin verdiği ifade edilmekedir (Mishkin ve Savasano, 2001:428). Bunun yanı sıra Taylor Kuralı kapsamında uygulanan para poliikası uygulamalarının kavramsal açıdan basi kurala dayandırılmasının kullanışlı olabileceği ve emel poliika çıkarsamalarında umu verici değerlendirmeler oraya çıkarabileceği vurgulanmakadır (Orphanides, 2003:984). Kydland ve Presco (1977) ile başlayıp Barro ve Gordon (1983) ile devam eden arihsel süreçe enflasyon ve karakerize eiği makroekonomik isikrarsızlıkların emelinde kurala dayalı olmayan para poliikaları uygulamalarının yer aldığı görüşü lieraürde yaygın bir kanı olarak hakimdir. İşsizlik oranlarının düşürülmesi ve kamu gelirlerinin arırılması amacıyla ihiyari poliika uygulamaları sürpriz enflasyon oraya çıkarmakla birlike, kurala dayalı uygulamalar, poliika yapıcıların uzun vadede sisemaik açıdan haa yapmasını önlemekedir (Mishkin ve Savasano, 2001:430). Parasal oorieye esneklik anımayan kurala dayalı poliikaların rijiliği nedeniyle poliika yapıcıları duruma uygun (consrained discreion) poliikalar da ayrıca yapabilmekedir (Bernanke ve Mishkin, 1997:104). Sargen ve Wallace Tüm hakları BEYDER e aiir 116 All righs reserved by The JKEM

Bilgi Ekonomisi ve Yöneimi Dergisi / 2014 Cil: IX Sayı: I (1975) ın eleşirileri doğrulusunda faiz oranı kuralı gibi uygulamaların arzu edilmediği ve rasyonel bekleniler varsayımı alında denge fiya düzeyinde belirsizliklere yol açığı ifade edilmekedir. Nominal faiz oranının hedeflenmesi, enflasyon beklenilerinin geçmiş dönem enflasyon ecrübelerinden yola çıkılarak ahmin edilmesini zorunlu hale geirmekle birlike isikrarsız enflasyon dinamiklerinin oraya çıkmasına neden olabilmekedir. Bu durum Wicksellci anımlamaya göre kümülaif süreç olarak adlandırılmakadır (Woodford; 2001:233). Enflasyon beklenilerinde herhangi bir sebeple meydana gelen bir arış oplam alebi uyarıcı nielike reel faiz düzeyinin düşük oranlarda seçilmesi sonucunu doğurmakadır. Bu durum, kendi kendini besleyen daha yüksek enflasyon oranının oraya çıkmasına neden olan süreç olarak izah edilmeke ve hızlandıran hipoezi ile açıklanabilmekedir (Snowdown, Vane ve Wynarczyk; 1997:158). Bu açıdan bakıldığında Taylor kuralı, eflasyon ve çıkıda hedeflenen değerlerden sapma görülmesi halinde fiya ve ücre arışlarının birbirini izleyen bir süreç halinde beslemesi olgusunu yavaşlama nokasında uygulanabilecek en iyi poliika olarak kabul görür. McCallum (1981), parasal abandaki büyüme oranının çıkıdaki değişimlere göre ayarlanması gerekliliğini vurgularken kısa dönemli nominal faiz oranı için dışsal bir yol belirlemek üzere analizini kurala dayandırarak varsayım yapmasına rağmen dışsal bir değişken yerine karşı eki meydana geirebilecek fiya düzeyi gibi içsel durum değişkeninin belirlenmesinin daha olası olduğunu ifade emekedir. Dolaylı olarak belirlenmeyi yeerince garani eden Taylor Kuralı ve benzeri kurala dayalı poliika uygulamalarının ahvil faiz oranlarının bağımlılığı nedeniyle enflasyon ve çıkı boşluğu üzerinde karşı ekinin üm unsurlarını aşıdığı vurgulanmakadır (Woodford; 2001:232). Bu açıdan dönemler arası IS eşiliği; y E y 1 ( i E 1 ) g (1) 1 nolu eşilike olduğu gibi göserilebilir. Beklenilerle genişleilmiş AS eğrisi 2 nolu eşilike ifade edildiği üzere n k( y y ) E 1 (2) n modelde yer alan g ve y dışsal belirleyiciler olarak sırasıyla dışsal bir şoku ve çıkının doğal oranını ifade eden değişkenlerdir. Bunun yanı sıra y, i ve sırasıyla çıkı, kısa dönem nominal faiz oranı ve enflasyon oranını gösermekedir. İlgili değişken paramereleri bekleniler doğrulusunda ve k poziif, 0 1aralığında yer alması gerekmekedir. Faiz oranı için opimal para poliikası kuralı 3 nolu eşilike sunulmuş olup n i i ( ) y ( y y x) (3) modelde yer alan i sabi erim için dışsal sokasik bir süreci, ve x sırasıyla enflasyon ve çıkı için hedeflenen sabi değerleri gösermekedir. 3 nolu eşiliği kullanarak kısa dönem faiz oranının yer aldığı 1 nolu eşilik ve ayrıca 2 nolu eşilik aşağıdaki gibi ifade edilecek olursa 4 nolu eşilik elde edilir. E z 1 Az e Burada z, ( z, y ) gösermekedir. Oluşurulan 4 nolu sisem A marisinden elde edilen özdeğer (eigenvalues) kümesinin elemanlarının birim çember dışında yer alması durumunda durağan bir sürecin varlığını gösermekedir. Poliika ve y elemanlarından oluşan vekörü (4) Tüm hakları BEYDER e aiir 117 All righs reserved by The JKEM

The Journal of Knowledge Economy & Knowledge Managemen / Volume: IX SPRING kuralı üzerine ve y poziif olması koşulu kısıı geirilmesi durumunda 5 nolu eşilik elde edilmekedir. 1 y 1 (5) k Taylor Kuralında karşı eki kuralı olarak oraya çıkan eşilik 5 eki kısı, enflasyon oranında %k lık bir arış olması durumunda nominal faiz oranının %k oranından daha fazla aracağı bulgusu ile ilişkilendirilmeke olup faizin enflasyon esnekliğinin yüksek olması sonucunu oraya çıkarmakadır. Taylor (1999) 5 nolu eşiliğe (kural) dayalı olarak uygulanan para poliikasının opimal olduğunu belirmişir. Ayrıca kurala dayalı olarak her bir enflasyon oranında meydana gelen yüzdelik arışlar uzun dönemde (1 ) / k kadar çıkıdaki arzu edilmeyen değişmeleri arırmakadır. Böylece kural olarak beimlenen ve eşilik 3 eki denklemde sunulan, ve kasayılarının eşilik 5 e sınırlandırılması Taylor Kuralı ile y örüşmekedir. Bu açıdan bakıldığında karşı eki denge fiya düzeyini belirlemede yeerlidir. Gelişmiş ülkelerde gözlemlenen düşük enflasyon poansiyeli parasal oorieye kesin (noka) bir enflasyon hedefi belirleme imkanı vermekedir (Clark ve diğerleri; 1999:498). Opimal para poliikası konusunda zaman uarsızlığı ve opimal enflasyon konraları arışmalarının analiz edilmesi, üç emel eşilik üzerine inşa edilen Clark modelinin oraya çıkmasına neden olmuşur. Enflasyon ve çıkı isikrarı-işsizlik ile ilişkilendirilen Phillips eğrisi, reel faizler yoluyla belirlenen oplam alep eşiliği ve reel faiz oranını belirleyen enflasyon beklenisi ile parasal oorienin konrolü alında uulan nominal faiz oranlarıdır. Bu arz modellerin emel özelliği zaman uarsızlığı problemi aşımamakla birlike parasal oorie arafından enflasyonun doğrudan konrolüne imkan sağlamaz. Enflasyonun dolaylı olarak ekilenmesi oplam alebin faiz oranları yoluyla ekilenme derecesine bağlı olarak değişmekedir (Clark ve diğerleri; 1999:498-499). Bu durum eşilik 6 da ifade edilmekedir. e 1 (1 ) ( y yn ) u (6) Eşilik 6 da, cari dönem enflasyon düzeyi, aynı dönemde oluşan alep düzeyi ve çıkıda oluşan boşluğun doğrusal bir fonksiyonu olarak anımlanmakadır. parameresi aşırı alep nedeniyle enflasyon duyarlılığını ölçen poziif bir kasayıdır. Bu ip modeller geriye dönük (backward-looking) ya da ileriye dönük (forward looking) modeller olarak ifade edilmekedir. Geriye dönük bileşen burada (enflasyonun gecikmeli değerleri), rasyonel beklenileri emsilen cari dönemde oluşan enflasyon aaleini yansımakadır (Clark ve diğerleri; 1999:501). Taylor ipi ve benzeri ileriye dönük modeller akivis para poliikasının anımlanması amacına hizme emekedirler (Orphanides; 2002:115). İleriye dönük modelde rassal dağılıma sahip u gerçekleşen ve beklenen enflasyon arasındaki değeri yansımakadır. İki modelde uzun dönem dengesi olarak cari dönem, geçmiş dönem ve gelecek dönem enflasyon değerleri birbirine eşi e olmaka ( 1 ) ve sürerlilik indeksi sıfıra eşilendiğinde Lucas arz fonksiyonu oraya çıkmakadır. Dolayısıyla eşilik 6 daki Phillips eğrisi enflasyonun kendi düzeyindeki değişimleri değil enflasyon oranlarındaki değişimleri sınırlandırmakadır. Bu açıdan durum ele alındığında enflasyon oranı denge düzeyinin enflasyon süreci dışında nominal bir çıpa ile konrol edilmesi gerekliliği oraya çıkmakadır. Parasal oorienin gerçekleşen enflasyon ile hedeflenen enflasyon oranlarının birbirine eşiliğini garani edecek uzun dönemli eşilik aşağıdaki gibi göserilebilir. y y ( i e ) v (7) n Tüm hakları BEYDER e aiir 118 All righs reserved by The JKEM

Bilgi Ekonomisi ve Yöneimi Dergisi / 2014 Cil: IX Sayı: I Eşilik 7 de oplam alep, reel faizin bir fonksiyonu olarak ilişkilendirilmiş olup modelde yer alan sabi ve poziif bir kasayıyı anımlamaka, 0 ve uzun dönem reel faiz oranı dengesini i parasal oorienin konrolü alındaki ensrüman değişken nominal faiz oranını gösermekedir. Enflasyon süreci içinde kendiliğinden oraya çıkan süreklilik ekisini incelemek açısından reel faiz oranının oplam alep üzerine ekisinin enflasyonun gecikmeli değerleri arasında dağıılması parasal oorienin doğrudan nominal faizleri değişirerek aşırı alep nedeniyle enflasyon oranını ekilemesine neden olabilmekedir. Böylece enflasyonun konrolü dolaylı olarak oplam alepeki değişimin enflasyon beklenilerine göre nominal faizlerdeki değişme yoluyla başarılabileceği beklenmekedir. 6 ve 7 nolu eşiliklere rasyonel e beklenileri dahil ederek ( i E i ) modellerin enflasyon ve çıkı için sırasıyla indirgenmiş 1 formları eşilik 8 ve 9 da sunulmuşur. e e 1 [( i i ) ( i 1 ) /( )] u v (8) y y n e e [( i i ) ( i 1 ) /( )] v (9) Beklenen faiz oranları ekisinin ( ) değerine bağlı olarak i de meydana gelen bir arış e e hem enflasyonu hem de çıkıyı azalması beklenmekedir. E 1[ ] ve y E 1[ y ] ile ifade edilecek olursa eşiliklerin son hali 10 ve 11 deki gibi göserilebilir. e e [( i i ) u v (10) e e y y ( i i ) v (11) Bu arz modellerde özel sekör beklenileri modele dahil olduğunda rasyonel bekleniler dengesi en iyi opimal denge olduğu ifade edilmekedir (Bullard ve Mira; 2002:1106). Eğer fiyalar düzeyi sabi ise nominal faizler reel faiz düzeyini yansımakadır. Eğer nominal faiz oranları sabi ise Friedman kuralının beliriği üzere beklenen enflasyon ya da deflasyon değerleri reel orana uyarlanmakadır. Bu açıdan Fisher ekisinin varlığından bahsedilemez. Keynesyenci dengede enflasyon oranlarındaki değişkenlik ve nominal faiz oranları kurgusu Friedman ve Fisher görüşüyle bu nokada çaışmakadır (Khan ve diğerleri; 2003:826). Bu çalışmada faiz oranı reaksiyon fonksiyonu kullanılarak merkez bankasının para poliikası aracı olarak kullandığı kısa vadeli faiz oranlarının fiya isikrarını sağlama nokasında ekililiği faiz oranlarının düzleşirilmesi yoluyla ölçülmesi amaçlanmışır. Dolayısıyla düzleşirme parameresine bağlı olarak parasal oorienin birincil görevinin gerçeken de sürdürülebilir bir fiya isikrarının öncelikleri arasında olup olmadığı sınanmaya çalışılmışır. Bu amaçla dör bölümden oluşan çalışmanın ikinci bölümünde lieraür daha çok analizde kullanılan GMM ekniğine dayalı olarak verilmişir. Çalışmanın üçüncü bölümünde ise veri sei ve kullanılan yönem hakkında kısaca bilgi verilerek son bölümde elde edilen bulguların genel bir değerlendirmesi ve poliika önerilerinde bulunulmuşur. 2. LİTERATÜR Kong ve Kamoike (2006); yapmış oldukları çalışmada GMM (Generalized Mehod of Momens/Genelleşirilmiş Momenler Meodu) yönemini kullanarak Çin ekonomisi için 1992:1-2001:4 dönemine ai çeyreklik verilerle, Taylor kuralını ileriye dönük ahmin emişlerdir. Modelin ahmini; faiz değişkeninin düzey değeri ve kademeli olarak uyarlanması (smoohing) yoluyla gerçekleşirilmişir. Sabi erim ve çıkı boşluğunu emsil eden kasayının isaisiksel olarak sıfırdan farklı olması anılan dönemde Çin ekonomisi için pür monearis Tüm hakları BEYDER e aiir 119 All righs reserved by The JKEM

The Journal of Knowledge Economy & Knowledge Managemen / Volume: IX SPRING kuralın işlediğini gösermekedir. Ayrıca; ileriye dönük Taylor modelinin ilgili dönemde isikrarlı olup olmaması ve modelin para poliikasını açıklayabilme sürecinde ne kadar geçerli olduğunu 0.0046 1 bularak kurdukları modele geçerlilik kazandırmışlardır. Siklos ve diğerleri (2004) opimal para poliikası olarak merkez bankası reaksiyon fonksiyonunda varlık fiyalarının ekilerini Almanya, İalya ve Fransa için farklı dönemlerde üçer aylık verilerle GMM yönemini kullanarak ileriye dönük ahmin emişlerdir. Çalışmada varlık fiyaları olarak; reel döviz kuru, sok fiyaları ve konu fiyaları emel alınmışır. Buna göre modelden elde edilen sonuçlara göre, Almanya ve Fransa için konu fiyaları, çıkı boşluğu ile İalya da ise enflasyon boşluğu ile yüksek korelasyon içindedir. Varlık fiyalarının reaksiyon fonksiyonuna ilave edilmesi sonucu enflasyonun hedeflenen değerinden sapması sonucu meydana geirdiği isikrarsızlığın giderildiğini ve kurala dayalı poliika olarak Almanya ve Fransa da konu fiyalarındaki değişimin hasıladaki değişimle, İalya da ise enflasyondaki değişimle ilişkilendirilerek faizin belirlenmesi gerekiği çalışmada ayrıca vurgulanmışır. Gerdesmeier ve Roffia (2004); çalışmalarında Almanya ekonomisi için parasal birliğin üçüncü aşamasından başlayarak ek paraya geçiş sürecine kadar 1999:01-2003:03 periyodunda merkez bankasının reaksiyon fonksiyonunu GMM yönemi ile üç farklı açıdan ahmin emişlerdir. Elde edilen bulgulara göre, basi Taylor Kuralına göre ahmin edilen enflasyon epki kasayısının geri epkiye göre anlamlı ve daha yüksek olduğu espi edilmişir. Tang (2005) çalışmasında fayda fonksiyonunu maksimize eden yapısal paramereleri ayrışırarak kaniaif bir analiz yapmışır. Fiya yapışkanlığı varsayımı alında Taylor Kuralını genel denge içinde işgücünün iş arama süreciyle ilişkilendiren Tang, eki epki fonksiyonları kullanarak ve opimizasyon yaparak parasal oorienin iş arama sürecinin arış göserdiği dönemde çıkıya isikrarlık kazandırmak için belirlenen opimal ağırlığın arırılırken enflasyona isikrar kazandırmak için kullanılan ağırlığın dönemler iibariyle azalılmasını sonucunu bulmuşur. Gerlach ve Schnabel (2000), yapmış oldukları çalışmada Avrupa Para Birliğine üye olan 11 ülke için 1990-1997 dönemi üçer aylık verileri GMM yönemi kullanarak Taylor Kuralı nın geçerliliğini es emişlerdir. Modelden elde edilen uzun dönem esneklik kasayılarına göre cari ve gelecek dönemde oluşurulan enflasyon beklenilerinin fiya düzeyine yansıması nedeniyle merkez bankasının faiz oranları yoluyla enflasyondan sapmanın dengeye geirilebileceğini sadece çıkı düzeyini ekileme nokasında faizin yeerli olmadığını ilgili kasayının isaisiksel açıdan anlamlılığının bulunmaması nedeniyle Taylor Kuralı na anlam kazandıran farklı değişkenlerin parasal oorie arafından dikkae alınması gerekiğini ifade emişlerdir. Dolares (2005), 1998-2003 dönemi aylık veriler kullanılarak AB ye giren dör geçiş ekonomisi için Taylor Kuralı nın geçerliliğini GMM yönemi ile sınamışır. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre Slovakya dışındaki diğer ülkelerde Taylor Kuralı nın işlediği görülmüşür. Ayrıca bu ülkelerde enflasyon ve çıkı boşluğunun Taylor Kuralı na uygun olarak hareke emesi makroekonomik isikrar ve nominal yakınlaşma kısaslarının hızlı bir şekilde yerine geirilmiş olmasına hizme eiği çalışmada yer alan diğer bulgular arasındadır. k( 1) 1 0.046 1 hesaplama yönemi için Clarida ve diğerleri (2000) e bakınız. Opimizasyondan elde edilen kasayılara göre (enflasyon ağılığının) 1.06 dan 0.45 e düşürülmesine karşın y çıkının opimal ağırlığının -0.0116 dan 0.0028 e yükselilmesi gerekir. Geçiş ekonomileri olarak ilgili dönemde; Çek Cumhuriyei, Polonya, Macarisan ve Slovakya yı analizine dahil emişir. Tüm hakları BEYDER e aiir 120 All righs reserved by The JKEM

Bilgi Ekonomisi ve Yöneimi Dergisi / 2014 Cil: IX Sayı: I Chang (2005); Tayvan ekonomisi için 1980:3-2003:2 dönemi üçer aylık veriler kullanarak VAR analizi yardımıyla eki epki fonksiyonlarından rezerv paranın poliika aracı olması gerekiğini vurgulamakadır. Chrisensen ve Nielsen (2003), eşbüünleşme ekniğini kullanarak ABD ekonomisi için 1988:1-2000:12 döneminde belirilen çalışmalarım aksine uygulanan para poliikasının Taylor Kuralı na göre oluşurulmadığını espi emişlerdir. Öserholm (2005); 1965:3-1994:4 dönemini merkez bankası başkanlarının görev yapığı dönemler olarak dör guruba ayırarak ABD ekonomisi için EKK yönemi kullanarak reaksiyon fonksiyonu ahmin emişir. Elde eiği bulgulara göre Taylor Kuralı ABD para poliikasını am olarak yansımamakadır. Adanur Aklan ve Nargelecekenler (2008); yapıkları çalışmada 2001:08-2006:9 periyodunda Türkiye Cumhuriyei Merkez Bankası reaksiyon fonksiyonunu GMM yönemi kullanarak ileriye ve geriye dönük olarak hesaplamışlardır. Elde edilen bulgulara göre, enflasyon hedefleme sraejisinin uygulanmaya başladığı ilgili zaman periyodunda Türkiye de Taylor Kuralı nın geçerli olduğu ve ileriye dönük modelden elde edilen kasayıların geriye dönük modelden elde edilen kasayılara göre daha yüksek olduğu bulunmuşur. Bu anlamda merkez bankası için emel epki değişkeni beklenen enflasyon oranı olmuşur. Berumen ve Taşçı (2004); çalışmalarında 1990:01-2000:10 dönemi aylık verileri kullanarak GMM yönemi alında Taylor Kuralı nı ileriye dönük olarak ahmin emişlerdir. Elde edilen bulgulara göre faiz oranları poliika aracı olarak kullanılabilir ayrıca merkez bankası enflasyon isikrarından ziyade piyasaların isikrarına odaklandığı çalışmada yer alan diğer bulgular arasındadır. Yazgan ve Yılmazkuday (2008); çalışmalarında 2001:08-2004:4 dönemi Türkiye ve İsrail ekonomileri için Taylor Kuralını ileriye doğru GMM yönemini kullanarak ahmin emişlerdir. Elde edilen bulgulara göre her iki ülkenin merkez bankasının uyguladığı para poliikaları Taylor Kuralıyla örüşüğü espi edilmişir. Berumen (2007); çalışmasında 1986:05-2000:10 dönemi aylık verilerini kullanarak VAR yönemini kullanmışır. Piyasa faiz oranı ile kur farkını kullanarak ilgili değişkenlerin para poliikası üzerinde ekilerinin incelendiği bu çalışmada aynı değişkenlerin para poliikası gösergesi olarak ele alınması gerekiği ve analiz döneminde sıkı para poliikasının uygulandığı espi edilmişir. 3. VERİ VE METODOLOJİ Para poliikası kuralı olarak lieraürdeki çok sayıda çalışmada Taylor kuralına işleyiş mekanizması kazandırılması açısından genelde dışsal şoklar ihmal edilerek döviz kurunun ekin rol oynadığı para poliikasının akarım süreci ekileri göz ardı edilmişir. Taylor modelinin gelişirilmesiyle (döviz kurunun eklenmesi, özel sekörün beklenilerinin dikkae alınması, açık ekonomi varsayımı vb.) oraya Taylor ipi (modifiye edilmiş) modeller çıkmışır. Taylor ipi modellerde döviz kurunun ekilerinin de göz önüne alındığı modellerin daha gerçekçi sonuçlar vermesi düşünülmüşür. Bu çalışmada kullanılan veriler üçer aylık olup 1987:1-2013:3 dönemini kapsamakadır. Ayrıca çalışmada, Türkiye de ilgili dönemde Merkez Bankası nın uyguladığı para poliikası kapsamında poliika aracı olarak kullandığı kısa vadeli nominal faiz oranlarının bir kurala dayalı olarak hareke edip emediğinin belirlenmesi ve Türkiye için modifiye edilmiş Taylor Tipi faiz oranı reaksiyon fonksiyonun ahmini amaçlanmışır. Bu aşamada modelde kullanılan değişkenler gecelik faiz oranı (ON=i), Sanayi Üreim Endeksi (IPI=y), Tükeici Fiya Endeksi TUFE ( ) ve döviz kuru (KUR= ) Tüm hakları BEYDER e aiir 121 All righs reserved by The JKEM

The Journal of Knowledge Economy & Knowledge Managemen / Volume: IX SPRING değişkenleri kullanılmışır. Veriler; IMF-IFS, TCMB-EVDS ve diğer veri dağıım kaynaklarından derlenmişir. Mevsimsellik özelliği göseren IPI serisi Census X12 yönemiyle arındırılmışır. Analiz için Clarida ve diğerleri (2000) çalışmasından yararlanılmışır. Modele ayrıca döviz kuru eklenerek model gelişirilmişir. Enflasyon modelde ** ele alındığı gibi 400*(Log( TUFE 4 TUFE )) ileriye dönük hesaplanmış, hesaplanma yönemi olarak Kozicki (1999:7-9), Bullard ve Mira (2002:1108), McCallum (2000:5-6) Caselnuova (2003:57) çalışmaları dikkae alınmışır. Ayrıca hedef değerler kendi rend değerlerinden sapmayı gösermekedir. Bunun için ilgili seriler HP filreleme yöneminden geçirilmişir. Orijinal Taylor eşiliği 12 nolu denklemde verilmiş olup 13 ve 14 nolu eşiliklerde ise faiz oranlarının kısmi uyarlanma süreci göserilmişir. i i 1 ( ) 2 ( y y ) (12) i ( L) i (1 ) i 1 (13) 0 1 2 n 1 ( L) 1 ( L ) 2 ( L ) 3 ( L )... n ( L ) (14) i hedeflenen nominal faiz oranını gösermekedir. ise faiz oranının uyarlama derecesini gösermeke ve 0,1 aralığında bulunmakadır. Ayrıca parameresinin 0,1 koşulunu sağlaması, çıkı düzeyinin poansiyel düzeyinden veya enflasyonun hedef değerden sapması durumunda uygulanan poliikaların sapmayı dengeye geirecek bir mekanizmanın oraya çıkmasına kadar aynı yönlü uygulanıyor anlamı da aşımakadır. Bu nokada Judd ve Rudebush (1998) a göre Taylor kuralının kısmi uyarlama sürecine göre es edilmesi iki açıdan yarar sağlamakadır. Birincisi faiz oranlarına düzleşirme yapılması ve kısmi uyarlamaya izin vermesidir. İkincisi, poliika kuralı olarak durağan olmayan bir değişkenin modele eklenerek ihmal edilmesi nedeniyle spesifikasyon haası yapmayı önlemesidir. 12 nolu eşilik 13 e yerine konulduğunda ve gerekli düzelmelerin yapılması durumunda 15 nolu eşiliğe ulaşılır. i (1 ) (1 ) 1 E (( ) )) (1 ) 2 ( y y ) ( L ) i n 1 (1 ) 3 ( ) Bu eşilike (15 nolu) Merkez bankasının reaksiyon fonksiyonu ileriye dönük ahmin edilmiş ve enflasyon boşluğu, beklenen (ileriye dönük) ve hedeflenen enflasyon arasındaki farka bağlı olarak ilişkilendirilmişir ( E ( n ) ). 15 nolu eşilik GMM yönemi alında ağırlık marisi olarak Newey ve Wes (1987) arafından önerilen genel kovaryans ahmincilerinin değişen varyans ve ookorelasyonun bilinmeyen bir formda oraya çıkmasını engelleyecek şekilde HAC kovaryans formu kullanılarak ahmin edilmişir. Ayrıca GMM mehodu EKK varsayımlarına dayalı olarak haa erimlerinin normal dağılımla ilgili bir bilgiye de ihiyaç duymaksızın ahmin yapmakla birlike kullanılan ensrüman değişkenlerinin geçerli olup olmadığını da Hansen-J isaisiği ile sınamakadır. GMM e giren üm serilerin durağan olması gerekmekedir. Analiz döneminde Türkiye ekonomisinde yaşanılan dönüşümler ve krizler nedeniyle serilerde yapısal kırılmanın varlığı ve durağanlık sürecine ekisini araşırabilmek için Zivo-Andrews ek kırılmalı birim kök esi yapılmışır. Tahmin sonuçları Tablo 1 de sunulmuşur. ** GMM yönemi alında ahmin edilecek olan 15 nolu eşilik. Faiz oranlarına smoohing yapılması ve kısma uyarlamaya göre düzelilmesinin nedenleri Sack ve Wieland (2000: 209 ve 210) a bakınız. Tüm hakları BEYDER e aiir 122 All righs reserved by The JKEM

Bilgi Ekonomisi ve Yöneimi Dergisi / 2014 Cil: IX Sayı: I Tablo 1: Zivo-Andrews Tek Kırılmalı Tes Sonuçları Değişken Model μ DU D(TB) D(T) α TB gecikme kriik değer landa 1% 5% on kur ipi Sabili 1.6092-0.0002-0.5154-0.293-0.3832 2003:3 T isaisik 4.0574-0.1379-3.2514-1.1233-3.9703 2-4.42-3.8 Trend 2.0523 0.0061-0.0009-0.0353 - -0.5247 1999:3 T isaisik 5.3173 2.0885-0.0078-4.214 - -5.3224 2 4.32 3.76 Sabi+rend 2.0321 0.0072 0.0819-0.0353-0.2278-0.5238 1998:3 T isaisik 5.3242 2.1402 0.7245-4.3293-0.8763-5.3398 1 4.32 3.76 Sabili 3.5747 0.008-0.2083-0.2267-0.7763 1994:1 T isaisik 5.40 5.6729-5.2103-2.996-5.3693 8 4.39 3.76 Trend 2.6635 0.0076-0.1879-0.001 - -0.5921 1994:2 T isaisik 6.2986 3.7717-4.8229-0.5444 - -6.2917 1 4.39 3.76 Sabi+rend 2.6643 0.0075-0.1852-0.0008 0.1989-0.592 1993:4 T isaisik 6.2606 3.5461-4.6779-0.4535 2.8105-6.2518 1 4.39 3.76 Sabili -0.022 0.0009-0.0505-0.1109-0.8962 2001:2 T isaisik -2.17 2.7932-3.0082-2.8298-5.8396 3 4.45 3.76 Trend -0.018 0.0008-0.0736 0.0019 - -0.8935 2001:3 T isaisik -1.668 2.3368-3.9821 2.0118 - -5.8871 3 4.45 3.76 Sabi+rend -0.015 0.0007-0.071 0.002 0.1368-0.9008 2001:1 T isaisik -1.433 1.9051-3.7659 2.1906 3.4202-6.0199 3 4.45 3.76 Sabili -0.03-0.0008 0.0789 - -0.1443-1.1274 1993:2 T isaisik -1.828-1.7454 2.9059 - -2.1751-5.7337 7 4.39 3.77 Trend -0.008-0.0039 0.1075 0.003 - -1.1717 enf 1993:3 T isaisik -0.231-1.1725 2.8659 0.9211 - -5.7168 7 4.39 3.77 Sabi+rend -0.014-0.0028 0.0941 0.002-0.1452-1.1606 1993:2 T isaisik -0.402-0.7845 2.4407 0.5581-2.176-5.622 7 4.39 3.77 No: Koyu olarak işarelenmiş kasayılar ilgili değişkenin isaisiksel olarak sıfırdan farklı olduğunu gösermekedir. Tablo 1 den elde edilen ahmin sonuçlarına göre kur, ipi ve enf serilerinde kırılma gözlenmiş, değişkenlerin rend durağan oldukları espi edilmişir. Trend durağan bulunan seriler kırılmalar da dikkae alınarak düzelilmiş ve GMM yönemi ile ahmin edilmişir. Tablo 2 ahmin sonuçlarını gösermekedir. Tablo 2: GMM Tahmin Sonuçları Bağımlı Değişken: Faiz Oranı (On) Kasayı Sd. Haa -İsaisiği Olasılık Değeri 1 1.107941 0.420111 2.637254 0.0102 2 1.882961 0.706641 2.664663 0.0095 3-0.338103 0.200468-1.686563 0.0959 0.850577 0.062170 13.68138 0.0000 Sabi 2.187303 1.137188 1.923430 0.0583 Öze İsaisikler R 2 0.84759 RMSE 0.35067 2 R 0.83935 DW isaisiği 1.93682 Hansen-J isaisiği 0.00202 0.9640 No: Ensrüman değişkenler olarak döviz kuru, sanayi üreim endeksi, enflasyon, sabi erim, faiz değişkeni ile birlike ilgili değişkenlerin gecikmeli değerleri kullanılmışır. Hansen-J isaisiğinin olasılık değeri [1-X 2 (a,b)] olarak hesaplanmışır. Burada a, J isaisik değerini, b ise aşırı belirlenmiş kısıların sayısını gösermekedir. Tablo 2 den elde edilen bulgulara göre fiili enflasyon düzeyi hedeflenen değerin üzerine çıkması durumunda para poliikası sıkılarak faiz oranları yükselilmişir. Eşilik 5 eki kısı gereğince ilgili analiz döneminde kasayı büyüklüklerinin 1 i aşması nedeniyle Taylor Kuralının geçerli olduğu sonucuna ulaşılmışır. Bununla birlike bir diğer bulgu üreimin Tüm hakları BEYDER e aiir 123 All righs reserved by The JKEM

The Journal of Knowledge Economy & Knowledge Managemen / Volume: IX SPRING poansiyel değeri üzerinde eğilimi para poliikasını sıkılaşırma yönünde baskı meydana geirmekedir. Ayrıca döviz kuru kasayısı da kurun yükselmesi durumunda merkez bankasının faiz oranlarını düşüreceğini gösermekedir. Burada dikka edilmesi gereken diğer bir noka ise kasayı büyüklükleri ve anlamlılıkları dikkae alındığında amaç bağımsızlığı bulunan parasal oorienin birincil görevi olarak fiya isikrarına yönelik uygulamaları yerine geirmediği, öncelikli hedefi olarak büyümede gözlenen dalgalanmaları düzleşirme çabası içinde olduğu gözlenmekedir. Bu bulguya benzer bir sonuç Berumen ve Taşçı (2004) çalışmalarında da göze çarpmakadır. Kısmi uyarlama kasayısı 0.85 olarak bulunmuşur. Buna göre, enflasyon ve çıkıdaki dalgalanmaların süreklilik derecesinin uygulanan sisemaik poliikaya epkisi olarak daha büyük olduğu ve faiz oranlarının isaisiksel olarak anlamlı epkiler vermekle birlike parasal oorienin ilgili değişkenlerin poansiyel değerlerinden sapmaları düzleşirme yoluna giiğini gösermekedir. 4. Sonuç Taylor Kuralı, üreim veya enflasyon oranlarının uzun dönem denge değerlerinden sapması sonucu oraya çıkan denge probleminin, parasal oorie arafından belirlenen opimal kısa vadeli faiz oranı ile giderilmesine yönelik uygulamaları içermekedir. Taylor kuralına işleyiş mekanizması kazandırılması açısından genelde dışsal şoklar ihmal edilerek döviz kurunun ekin rol oynadığı para poliikasının akarım süreci ekileri göz ardı edilmekedir. Bahsedilen bu eki çalışmada ihmal edilmiş olup makro değişkenlerin uzun dönem denge değerlerinden sapma durumunu içselleşiren ve parasal akarım mekanizmasına işlerlik kazandıran dışsal şokların ekileri döviz kuru değişkeni modele eklenerek 1987:1-2013:3 periyodunda sınanmaya çalışılmışır. Elde edilen bulgular birlike değerlendirildiğinde Türkiye de parasal oorienin kurala dayalı bir para poliikası sraejisi uyguladığına dair güçlü kanılara ulaşılırken amaç bağımsızlığı kapsamında kendisine kanunla anınan birincil görevi olarak fiya isikrarına yönelik uygulamaları yerine geirmediği öncelikli hedefi olarak büyümede gözlenen dalgalanmaları düzleşirme çabası içinde olduğu sonucuna ulaşılmışır. Böylece parasal oorienin uygulayacağı ikisa poliikalarının piyasalar üzerinde ekisi ne olarak oraya çıkmayacağı gibi beklenilerde de bir belirsizlik meydana gelecekir. Parasal oorienin amaç ve araç bağımsızlığı kapsamında meydana gelen uyumsuzluğun siyasal ikidarın ikisadi ercihlerinin dikkae alınarak duruma uygun poliikaların parasal oorie arafından uygulanmasının bu sonucun oraya çıkmasında ekili olduğu söylenebilir. Kaynakça: Adanur Aklan, Nejla ve Mehme Nargelecekenler (2008); Taylor Rule in Pracice: Evidence from Turkey Inernaional Advances in Economic Research, Vol.14, No:2, ss:156-166. Baro, Rober J. Ve David B. Gordon (1983); A Posiive Theory Of Moneary Policy In A Naural Rae Model The Journal Of Poliical Economy, Vol.91, No:4, ss:589-610. Bernanke, Ben S. ve Frederic S. Mishkin (1997); Inflaion Targeing: A New Framework For Moneary Policy? The Journal Of Economic Perspecives, C.11, No:2, ss:97-116. Berumen, Hakan (2007); Measuring Moneary Policy For a Small Open Economy: Turkey Journal of Macroeconomics, C. 29, ss: 411-430. Berumen, Hakan ve Hakan Taşçı (2004); Moneary Policy Rules in Pracice: Evidence from Turkey Inernaional Journal of Finance and Economics, C.9, ss:33-38. Bullard, James ve Kaushik Mira (2002); Learning Abou Moneary Policy Rules Journal of Moneary Economics, C. 49, ss:1105-1129. Tüm hakları BEYDER e aiir 124 All righs reserved by The JKEM

Bilgi Ekonomisi ve Yöneimi Dergisi / 2014 Cil: IX Sayı: I Caselnuova, Efrem (2003); Taylor Rules, Omied Variables, And Ineres Rae Smoohing in he US Economic Leers, C:81, s:55-59. Chang, Hui S. (2005); Esimaing he Moneary Policy Reacion Funcion for Taiwan: A VAR Model The Inernaional Journal of Applied Economics, C.2, No.1, ss:50-61. Chrisensen Anders M. ve Heino Bohn Nielsen (2003); Has US Moneary Policy Followed he Taylor Rule? A Coinegraion Analysis 1988-2002, (Erişim: hp://www.edge-page.ne/jamb2003/jamboree- Copenhagen-Nielsen.pdf). Clarida, Richard, Jordi Gali, Mark Gerler (2000); Moneary Policy Rules and Macroeconomics Sabiliy: Evidence and Some Theory, The Quarerly Journal of Economics, C: 115, No.1, ss:147-180. Clark, Peer B. Caharles A.E. Goodhar ve Haizhou Huang (1999); Opimal Moneary Policy Rules in A Raional Expecaions Model of he Phillips Curve Journal of Moneary Economics, C.43, ss:497-520. Dolares, Ramon Maria (2005); Moneary Policy Rules In Accession Counries o EU: Is he Taylor Rule a Paern? Economics Bullein, C.5, No.5. (Erişim: hp://www.economicsbullein.com/2005/volume5/eb 04E50013A.pdf). Gerdesmeier, Dieer ve Barbara Roffia (2004); Taylor Rules For The Euro Area:The Issue of Real-Time Daa Sudies of The Economic Research Cenre, No.37. Gerlach, Sefan ve Ger Schnabel (2000); The Taylor Rule and Ineres Raes in he EMU Area Economics Leers, C.67, ss:165-171. Judd, John P. ve Glenn D. Rudebusch (1998); Taylor's Rule and he Fed:1970-1997 Economic Review- Federal Reserve Bank of San Francisco. Khan, Aubhik, Rober G. King ve Alexander L. Wolman (2003); Opimal Moneary Policy The Review of Economic Sudies, C.70, No.4, ss:825-860. Kong, Danfeng ve Osamu Kamoike (2006); The Sabiliy Condiion of a Forward Looking Taylor Rule Eas Asia Economic Research Group Discussion Paper, No:7, (Erişim: hp://www.uq.edu.au/economics/eaerg/dp/0705.pdf). Kozicki, Sharon (1999); How Useful Are Taylor Rules for Moneary Policy Federal Reserve Bank of Kansas Ciy Economic Review, ideas.repec.org. Kydland, Finn E. ve Edward C. Presco (1977); Rules raher han Discreion: The Inconsisency Of Opimal Plans The Journal of Poliical Economy, Vol.85, No:3, ss:473-492. McCallum, Benne T. (1981); Price Level Deerminacy wih an Ineres-Rae Policy Rule and Raional Expecaions Journal of Moneary Economics, C. 8, ss: 319-329. McCallum, Benne T. (2000); Alernaive Moneary Policy Rules:A Comparison wih Hisorical Seings for he Unied Saes, The Unied Kingdom, and Japan NBER Working Paper, WP No: 7725, (Erişim Adresi: hp://www.nber.org/papers/w7725). Mishkin, Frederic S ve Miguel A. Savasano (2001), Moneary Policy Sraegies For Lain America Journal of Developmen Economics, C.66, ss:415-444. Orphanides, Ahanasios (2000); Acivis Sabilizaion Policy And Inflaion:The Taylor Rule In The 1970s Finance and Economics Discussion Series, (Erişim:hp://www.federalreserve.gov/pubs/feds/2000/200013/200013abs.hml). Orphanides, Ahanasios (2002); Moneary-Policy Rules and he Grea Inflaion The American Economic Review, C.92, No.2, ss:115-120. Orphanides, Ahanasios (2003); Hisorical Moneary Policy Analysis and he Taylor Rule Journal of Moneary Economics, C.50, ss:983-1022. Öserholm, Par (2005); The Taylor Rule and Real-ime Daa: A Criical Appraisal Applied Economics Leers, C.12, ss:679 685. Tüm hakları BEYDER e aiir 125 All righs reserved by The JKEM

The Journal of Knowledge Economy & Knowledge Managemen / Volume: IX SPRING Sack, Brian ve Volker Wieland (2000); Ineres-Rae Smoohing and Opimal Moneary Policy: A Review of Recen Empirical Evidence Journal of Economics and Business, C.52, ss:205-228. Sargen, Thomas J. ve Neil Wallace (1975); Raional Expecaions, he Opimal Moneary Insrumen, and he Opimal Money Supply Rule Journal of Poliical Economy, C. 83: 241-254. Siklos, Pierre L., Thomas Werner, Marin T. Bohl (2004); Asse Prices in Taylor Rules: Specificaion, Esimaion, and Policy Implicaions for he ECB, Sudies of The Economic Research Cenre, No.22. Snowdon, Brian, Howard Vane ve Peer Wynarczyk (1997); A Modern Guide o Macroeconomics, Cambridge Univerisy Pres, UK. Svensson, Lars E.O (2003); Wha Is Wrong wih Taylor Rules? Using Judgmen in Moneary Policy Through Targeing Rules Journal of Economic Lieraure, C.41, No:2, ss:426-427. Tang, Jenn-Hong (2005); Taylor Rules in a Sicky Price Model Wih Job Search (Erişim: hp://www.econ.sinica.edu.w/aciviies/pas/20050329.pdf ). Woodford, Michael (2001); The Taylor Rule and Opimal Moneary Policy The American Economic Review, C. 91, No:2, ss:232-237. Yazgan, M. Ege ve Hakan Yılmazkuday (2007); Moneary Policy Rules in Pracice: Evidence From Turkey and Israel Applied Financial Economics, C.17, No:1, ss:1-8. Tüm hakları BEYDER e aiir 126 All righs reserved by The JKEM