VULVA KANSER NDE PROGNOZ VE YÖNET M. Konu Yazarı Prof. Dr. Sinan BERKMAN Op. Dr. Samet TOPUZ



Benzer belgeler
SERVİKS KANSERİNDE LESS RADİKAL CERRAHİ

Vulva Kanserinde Sentinel Lenf Nodu Uygulamaları

Jinekolojik Kanserde Sentinel Lenf Nodu Biyopsi Konsepti. Prof. Dr. Uğur Saygılı DEUTF Kadın Hast. Ve Doğum ABD

Primeri Bilinmeyen Aksiller Metastazda Cerrahi Yaklaşım. Dr. Ali İlker Filiz GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi Genel Cerrahi Servisi

Vulva & Vagina Premalign-Malign Hastalıkları. Doç. Dr. Kemal ÖZERKAN

Erken Evre Endometrium Kanserinde Cerrahi Tedavi. Prof. Dr. Mehmet Ali VARDAR Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum A.B.D.

ERKEN LOKAL NÜKS GELİŞEN VULVA KANSERİ: OLGU SUNUMU

DİFFÜZ GASTRİK KANSER TEDAVİSİNDE CERRAHİ TEDAVİ YETERLİ MİDİR? Dr. İlter Özer. Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi Gastroenteroloji Cerrahisi Kliniği

Serviks Kanserinde Fertilite Koruyucu Tedavi

Meme Kanseri Cerrahisinde İntraoperatif Değerlendirme Ne kadar güvenebiliriz?

Mavi Boya ile Sentinel Lenf

10. ULUSAL RADYASYON ONKOLOJİSİ KONGRESİ Nisan 2012, Antalya

GERM HÜCRELİ OVER TÜMÖRLERİNDE CERRAHİ EVRELEME GEREKLİ MİDİR?

2016 by American Society of Clinical Oncology. Amerikan Klinik Onkoloji Cemiyeti (ASCO) İnvaziv Servikal Kanser Yönetimi

Lokal İleri Evre Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanseri Tedavisi

SENTİNEL LENF DÜĞÜMÜ İŞARETLEMESİ: KOLOREKTAL KANSER CERRAHİSİNDE YERİ VAR MI?

Kolorektal Adenokarsinomlarda Tümör Tomurcuklanmasının Kolonoskopik Biyopsi ve Rezeksiyon Materyalleri Arasındaki Uyumu

LOKAL ILERI REKTUM TÜMÖRLERINDE

MEMENİN PAGET HASTALIĞI. Doç. Dr. M. Ali Gülçelik Ankara Onkoloji Hastanesi

Jinekolojik Kanserlerin Yönetimi Kılavuzu

İnvaziv Mesane Kanserinde Radikal Sistektomi + Lenfadenektomi, Neoadjuvan ve Adjuvan Kemoterapi. Dr. Öztuğ Adsan

Serviks Kanserinin Cerrahi Tedavisi. Prof. Dr. Uğur Saygılı DEUTF Kadın Hast. Ve Doğum ABD

SENTİNEL LENF NODU BİOPSİSİ VE ADJUVAN KEMOTERAPİ. Dr. Orhan TÜRKEN

Dev Karaciğer Metastazlı Gastrointestinal Stromal Tümör Olgusu ve Cerrahi Tedavi Serüveni

Erkekte, gebelikte, daha önce meme veya aksiller cerrahi uygulananlarda aksillaya yaklaşım

ADRENAL KORTİKAL KANSER TEDAVİSİNDE LAPAROSKOPİK CERRAHİ

AMELİYAT SONRASI TAKİP/ NÜKSTE NE YAPALIM? Dr. Meral Mert

LAPAROSKOPİK KOLOREKTAL KANSER CERRAHİSİNİN ERKEN DÖNEM SONUÇLARI:251 OLGU

Vaka Eşliğinde Güncel Pratik Yaklaşım: Oligometastatik Meme Kanserine Yaklaşım. Prof. Dr. Feyyaz ÖZDEMİR K.T.Ü Tıbbi Onkoloji B.D.

Meme kanser cerrahisinde sentinel lenf nodunu değerlendirmede intraoperatif sitolojinin tanı değeri

VULVAR KANSERLERDE LOKAL NÜKSLERİN YÖNETİMİ

Nod-pozitif Meme Kanserinde Lenf Nodu Oranı Nüks ve Mortaliteyi Belirleyen Bağımsız Bir Prognostik Faktördür

Erken Evre Over Kanserlerinde Lenfadenektominin önemi. Dr. Aykut Tuncer

Papiller Tiroid Karsinomunda Santral Lenf Nodu Diseksiyonu

Adrenokortikal Karsinom Tek merkezin 10 yıllık deneyimi

ERKEN EVRE SERV KS KANSER NDE TÜMÖR BOYUTUNA GÖRE CERRAH -PATOLOJ K R SK FAKTÖRLER N N DE fi M

Dr.Bahar Müezzinoğlu Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi

Anormal Servikal Sitolojide Yönetim. Dr. M. Coşan Terek Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim dalı

AKCİĞERİN NÖROENDOKRİN TÜMÖRLERİ. Doç. Dr. Mutlu DEMİRAY Bursa Medical Park Hastanesi

GLANDÜLER LEZYONLARDA YÖNETİM. DR. ZELIHA FıRAT CÜYLAN SBÜ. VAN EĞITIM VE ARAŞTıRMA HASTANESI

Tanı: Metastatik hastalık için patognomonik bir radyolojik. Tek veya muitipl nodüller iyi sınırlı veya difüz. Göğüs Cerrahisi Hasan Çaylak

MEME KANSERİNİ NASIL RAPORLAYALIM. Serpil Dizbay Sak Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji ABD

EVRE I SEMİNOM DIŞI TÜMÖRLERE YAKLAŞIM

Dr. A. Nimet Karadayı. Hastanesi, Patoloji Kliniği

LOKAL-BÖLGESEL EVRELEME VE TEDAVİYE YANITIN RADYOLOJİK DEĞERLENDİRİLMESİ

Primeri Bilinmeyen Aksiller Metastaz ( PBAM) Sistemik Tedavinin Yeri. o Dr. Mehmet Aliustaoğlu

Akciğer Dışı Tümör Olgularında İzole Mediasten FDG-PET Pozitif Lenf Nodlarının Histopatolojik Değerlendirilmesi

HİPOFARİNKS KANSERİ DR. FATİH ÖKTEM

Prognostik Öngörü. Tedavi Stratejisi Belirleme. Klinik Çalışma Dizaynı

Evre III KHDAK nde Radyoterapi

Erken Evre Meme Kanserinde Kimlere Aksiller Diseksiyon Gerekir?

Safra Yolları Kanserlerinde SistemikTedaviler. Dr.M.Oktay TARHAN İzmir K.Ç.Ü. Atatürk E.A.H. Tıbbi Onkoloji Kliniği

DUKTAL KARSİNOMA İN SİTU: CERRAHİ YAKLAŞIM. Dr. N. Zafer Utkan Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı

Evre IB1 serviks kanserli hastalarda tedavi sonuçları: Tek merkez deneyimi

Radikal Prostatektomi. Üroonkoloji Derneği. Prof.Dr.Bülent Soyupak Diyarbakır

Hodgkin lenfoma tedavisinde Radyoterapinin Rolü. Dr. Görkem Aksu Kocaeli Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi AD

OLGU SUNUMU. Araştırma Gör. Dr. N. Volkan Demircan

Diferansiye Tiroid Kanserlerinde tiroid beze yönelik cerrahi, boyutları, üst ve alt laringeal sinire ve paratiroid bezlere yaklaşım. Dr.

Düşük Riskli Diferansiye Tiroid Kanserlerinde RAİ Tedavisi

Mide Kanseri Tanısı Olan Hastalarda Lenf Nodu Tutulum Oranı ve Sağkalım İlişkisi

Merkel Hücreli Karsinom

Lokal Hastalıkta Hangi Hasta Opere Edilmeli? Doç. Dr. Serdar Akyıldız E ge Ü n i v e r sitesi Tı p Fakültesi K B B Hastalıkları Anabilim D a l ı

Jinekolojik Kanserlerin Yönetimi Kılavuzu

TRİPLE NEGATİF MEME KANSERİNE YAKLAŞIM RADYOTERAPİ

Santral Disseksiyon. Dr. İbrahim Ali ÖZEMİR. İstanbul Medeniyet Üniversitesi Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği

İnsidental kanser. Dr. Ali İlker Filiz Haydarpaşa Sultan Abdülhamid Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği

Pankreas Kanserinde Rezeksiyon Sonrası Adjuvan Tedavi. Dr. Orhan Bilge

Malignite ve Transplantasyon. Doç. Dr. Halil Yazıcı İstanbul Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Op Dr Aybala AKIL Kadın Hastalıkları ve Doğum Uzmanı Acıbadem Bodrum Hastanesi

KOLANJİOKARSİNOMA. Sunum Planı. Safra Kanalı Kanseri-Kolanjiokarsinoma- Sunum Planı. Sunum Planı. Kolanjiokarsinoma- Lokalizasyon

ERKEN EVRE OVER KANSERİ VE BORDERLİNE OVER TÜMÖRLERİ. Dr. Derin KÖSEBAY

Dr Şükrü DİLEGE VKV Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi ve Amerikan Hastanesi Göğüs Cerrahisi Bölümü

GÖREV ANALİZİ 2. YAZILMA ÖĞRENİM HEDEFİ. Mesane ve üreterin normal ve patolojik özelliklerini belirler

ANKARA MEME HASTALIKLARI DERNEĞİ BİLİMSEL TOPLANTISI

Dr. Zeynep Özsaran. E.Ü.T.F. Radyasyon Onkolojisi AD

SİNDİRİM SİSTEMİ KANSERLERİNDE ONKOLOJİK TEDAVİ. Prof. Dr. Evin Büyükünal Cerrahpaşa Tıp Fakültesi İç Hastalıkları. ABD Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı

Akciğer kanserinde radyolojik bulgular, değerlendirme. Dr. Canan Akman İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Radyoloji Anabilim Dalı

Servikal Preinvazif Lezyonlarda Tedavi Sonrası Takip. Dr. Murat DEDE GATA Kadın Hastalıkları ve Doğum AD

Dr. İsa Aykut Özdemir SBÜ Bakırköy Dr.Sadi Konuk EAH Jinekolojik Onkoloji Kliniği

Polipte Kanser. Dr.Cem Terzi. Dokuz Eylül Üniversitesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı Kolorektal Cerrahi Birimi

San Antonio Meme Kanseri Sempozyumu 2017 CERRAHİ. Dr Niyazi Karaman SBÜ Ankara Onkoloji EAH, Genel Cerrahi Kliniği

Endometrium Kanserinde Sentinel Nod Haritalaması. Doç. Dr. Mehmet Ali Narin Adana Şehir Hastanesi Jinekolojik Onkoloji

MİDE KANSERİNDE APOPİTOZİSİN BİYOLOJİK BELİRTEÇLERİNİN PROGNOSTİK ÖNEMİ

Benign ve Pre-malign Vagina Hastalıklarının Yönetimi. Dr. Murat DEDE

Dr. Fatma PAKSOY TÜRKÖZ Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıbbi Onkoloji

KÜRATİF TEDAVİ SONRASI PSA YÜKSELMESİNE NASIL YAKLAŞALIM? Doç. Dr. Bülent Akduman Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji A.D.

Savaş Baba, Sabri Özden, Barış Saylam, Umut Fırat Turan Ankara Numune EAH. Meme Endokrin Cerrahi Kliniği

HSIL/CIN 2, 3: Sitoloji ve Histoloji: ASCCP Kılavuzları

YETMİŞ DOKUZ MALİGN MELANOMA OLGUSUNUN RETROSPEKTİF ANALİZİ

Mide Tümörleri Sempozyumu

Meme Kanserinde Güncel TNM Evrelemesi Prof. Dr. Mehmet Ferahman

Sentinel Lenf Nodu Biyopsisinin Yeri ve önemi. Dr. Yavuz KURT

Erken Evre Over Kanserine Yaklaşım. Prof. Dr. Turhan Uslu Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi İzmir

MUKOZAL MELANOM. Dr. Fatma AYDIN Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Deri ve Zührevi Hastalıklar Anabilim Dalı

TİROİD PAPİLER MİKROKARSİNOMLARDA SANTRAL LENF NODU METASTAZINA ETKİ EDEN FAKTÖRLER

Total Mezorektal Eksizyon (TME) ve Getirdikleri. Prof. Dr. Ahmet Alponat Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı

MEMENİN SELİM PREKANSERÖZ HASTALIKLARININ YÖNETİMİ. Op. Dr. Gülden BALLI İzmir Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği

KOLON KANSERİ VAKASI-1/ LOKAL İLERİ REKTUM KANSERİ- EŞ ZAMANLI REZEKTABL KARACİĞER METASTAZI DR DİLEK ERDEM

Metastatik Karaciğer Tümörlerinin Cerrahi Tedavisi

Histolojik Servikal Preinvaziv Lezyon Yönetimi

Transkript:

Konu Yazarı Prof. Dr. Sinan BERKMAN Op. Dr. Samet TOPUZ Yazı ma adresi stanbul Ünivrsitesi stanbul Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Do um Anabilim Dalı STANBUL VULVA KANSER NDE PROGNOZ VE YÖNET M

TJOD - Uzmanlık Sonrası E itim ve Güncel Geli meler 2004;1:58-64 nsidans Vulva kanseri tüm genital kanserlerin %5 ini, kadınlarda görülen kanserlerin %1 ini olu turur. Birle ik Devletler de endometrium, over ve serviks kanserinden sonra dördüncü sıklıkta görülen genital kanserdir (1). Ancak son yıllarda gerek ya am süresinin uzaması gerekse HPV enfeksiyonları insidansının artması nedeniyle vulva kanseri görülme sıklı ında artı meydana gelmi tir. Etyoloji Vulva kanseri için spesifik bir etyolojik ajan saptanmamı tır. Sıklıkla i man hipertansif, diyabetik ve nullipar hastalarda sık görülmü olmasına ra men vakakontrol çalı malarında bunların hiçbirisi risk faktörü olarak belirlenmemi tir (2,3). Servikal, vaginal ve vulvar preinvaziv ve invaziv lezyonlarının birlikte görülme sıklı ı arasında dikkat çekici bir artı vardır (4,5). Serviks, vagina ve vulva embryolojik olarak ortak kökene sahip oldu u için aynı onkojenik ajana birden fazla yanıt oldu u dü ünülmektedir (multisentrik neoplazi). Buradan yola çıkarak serviks kanseri etyolojisinde rol oynayan faktörlerin vulva kanseri için de risk faktörü olu turabilece i ileri sürülmektedir. Vulvada in situ karsinom immun sistemi zayıf ya lı hastalarda genellikle invaziv forma dönü ür. Brindan ve ark. (3) yaptı ı vaka kontrollu çalı malarda birden fazla seksüel partneri olan, genital wart hikayesi olan, sigara içen hastalarda risk önemli ölçüde artmı bulunmaktadır. HPV enfeksiyonları ile ili kisi de erlendirildi inde iki farklı biyolojik tipte vulva kanseri varlı ından söz edileblir (Tablo I) (6,7). Tablo I. Vulva kanseri biyolojik tipleri HPV ile ili kili Genç ya larda Genellikle multisentrik HPV tip 16 ve 18 içerirler Olguların %10-30 una serviks ve vagina kanseri e lik eder Sigara ile ili ki gösterirler Kötü diferensiyedir (bazoloid) HPV ile ili kili olmayan Ya lı kadınlarda Genellikle unisentrik HPV ile ili kili görünmemektedir Vulvar distrofi ile ili ki gösterirler Hipertrofik distrofi Liken sklerosiz yi diferensiye (keratinize) Vulva kanseri ile ili kili oldu u saptanan di er hastalıklar HSV-2 enfeksiyonu, sfiliz, granulamatoz hastalıklar (lenfogranulamao venorum, granuloma inguinale) ve kronik immunsüpresyondur. Vulva kanseri olan hastaların yakla ık %5 i sfiliz için pozitif serolojik test gösterirken, bu hastalarda kanser daha daha erken ya larda görülür ve daha az diferensiyedir (6,7). Epidemiyoloji Vulva kanserinin ortalama görülme ya ı 65-75 tir. Olguların %15 i 40 ya ın altında, yarısı 70 ya üzerindedir. Hastalı ın sosyoekonomik düzeyi dü ük ya lı hastalarda görüldü ü epidemiyolojik çalı malarda gösterilmi tir (1,3). Bu bulguya dayanarak vulva kanserinin yetersiz hijyen ko ullarıyla ili kili oldu u dü ünülse de kesin olarak kanıtlanamamı tır. nsidansında ırk, parite ve gravidenin rol oynadı ı gösterilememi tir. Patoloji ve Lokalizasyon Gros olarak bakıldı ında kabarık, ülsere lezyonlar eklindedir. Ya lılarda genellikle unifokal, gençlerde multifokal ve ya multisentriktir. Lezyonlar %70 oranında labiumlarda (%40 labium majus, %20 labium minus, %10 klitoris) görülür. Perine ve di er bölgeler seyrek tutulur ve nadiren lezyonlar yan yana (kissing lezyon) bulunur (1,4). Vulva kanserleri içinde en sık görüleni yassı epitel hücreli kanserdir ve bu yazıda temel olararak yassı hücreli kanserden bahsedilecektir. Onu sırasıyla melanom, adenokanser, bazal hücreli kanser, sarkom ve paget hastalı ı izler (Tablo II) (8). Tablo II: Vulva kanseri histolojik alt tipleri Histolojik alt tip % Yassı hücreli karsinom 86.6 Melanom 5.7 Adenokarsinom 3.7 Sarkom 1.7 Bazal hücreli karsinom 2.0 Paget hastalı ı (invaziv) <1.0 VULVA KANSER NDE PROGNOST K FAKTÖRLER Vulva kanserinde prognoz hastalı ın evresine, tümörün büyüklü üne, invazyon derinli ine, lenf nodu (LN) tutulumuna, metastazların varlı ına, cerrahi sınırların pozitif olup olmamasına, lenfovasküler alan tutulumu olup olmamasına göre de i mektedir (9). Bunun yanında prognoz belirlemede s-fazı fraksiyonu, p53, HER-2/neu, epidermal growth faktör reseptörü, tümör proliferasyon oranları gibi moleküler faktörlerin de önemi vardır (10). 1998 yılından bu yana vulva kanseri evrelemesinde FIGO 59

Sinan Berkman ve Samet Topuz:Vulva kanserinde prognoz ve yönetim sistemi (Tablo III) kullanılmaktadır. 1995 yılında evre 1 invazyon derinli ine göre evre 1A ve 1B olarak ikiye ayrılmı tır. Tablo III: Vulva kanserinde F GO evrelemesi FIGO Evre TNM Evre Tanımlama 0 N/A n situ karsinom I T1, N0, M0 Tm. vulva/perinede, < 2 cm IA N/A invazyon derinli i < 1 mm IB N/A invazyon derinli i > 1 mm II T2, N0, M0 Tm. vulva/perinede > 2 cm III T1, N1, M0 T2, N1, M0 Tümör çapı de i ebilir qdistal uretra / vagina / anüs T3, N0, M0 qunilateral inguinal LN tutulumu T3, N1, M0 IVA T1, N2, M0 Proksimal uretra, mesane mukozası, T2, N2, M0 rektum mukozası, kemik pelvis veya bilateral inguinal LN tutulumu T3, N2, M0 T4, any N, M0 IVB Any T, any N, M1 Uzak metastaz (pelvik LN dahil) nvazyon derinli i Vulva kanserinde lenf nodu pozitifli i ile tümörün invazyon derinli i arasında pozitif korelasyon vardır (12). nvazyon derinli i 1 mm den az ise lenf nodu tutulumu %3.1 oranındadır. Bu oranlar 2, 3, 4, 5 mm için sırasıyla %8.9, %18.6, %30.9, %33.3 olarak bulunmu tur. Tümör çapı Benzer ekilde tümör çapı ile inguinal lenf nodu tutulumu arasında pozitif korelasyon vardır (10). Tümör çapı 1 cm den küçük oldu unda lenf nodu tutulumu %18, 1.1-2 cm için %19.4, 2.1-3 cm için %31.4, 3.1-4 cm için %54.3, 4.1-5 cm için %39.6, 5 cm den büyük oldu unda %51.8 ve toplamda %34.2 oranında bulunmu tur. Tümör çapı arttıkça kontrlateral ve bilateral inguinal lenf nodu tutulum oranı artmaktadır. Evre prognoz ili kisi Vulva kanserinde uygun tedavi sonrası ortalama 5 yıllık sa kalım % 70 civarındadır. Evre arttıkça sa kalım oranı dü mektedir (11). Evrelere göre 5 yıllık sa kalım Tablo IV te gösterilmi tir. Tablo IV: Vulva kanserinde evrelere göre sa kalım Evre 5 yıllık sa kalım (%) I 90 II 77 III 51 IV 18 Ortalama 70 Lenf nodu tutulumu Tek ba ına en önemli prognostik faktördür. Lenf nodlarının durumu mutlaka cerrahi-patolojik olarak bilinmelidir. Lenf nodu tutulumu olmayan olgularda 5 yıllık sa kalım %90 iken, lenf nodu tutulumu varlı ında bu oran % 50 ye inmektedir. Lenf nodu tutulumunun bilateral olması, tutulan lenf nodu sayısı, metastatik tümörün büyüklü ü, metastatik hastalı ın derecesi prognozla yakın ili ki gösterir (Tablo V) (11). Tablo V: Lenf nodu tutulumu ve sa kalım ili kisi Lenf nodu Sayı % 5 yıllık sa kalım Negatif 385 65.5 90.9 Pozitif 203 34.5 57.2 Pozitif LN sayısı 1-2 125 61.2 75.2 3-4 40 19.7 36.1 5-6 19 7.4 24.0 7 16 7.9 0 Unilateral (+) 141 69.5 70.7 Bilateral (+) 62 30.5 25.4 VULVA KANSER YAYILIM YOLLARI Lenfatik, kom uluk ve hematojen yolla olmak üzere ba lıca vulva kanseri 3 yolla yayılır. Lenfatik yayılım Lenfatik yayılım erken dönemde gerçekle ir (13). Sırasıyla önce yüzeyel inguinaller, sonra derin femoraller ve en sonunda pelvik lenf nodları tutulur. Yayılım genellikle Camper fasyası ve fasya lata arasında yerle mi inguinal lenf nodlarına olur. Yüzeyel yayılım olmadan femoral nodlar tutulabilse de do rudan pelvik nodlara yayılım ihmal edilebilecek kadar azdır. % 30 oranında inguinofemoral tutulum görülür. Femoral lenf nodlarının en önemli olanları inguinal ligaman altına yerle mi bulunan Cloquet s lenf nodlarıdır. Pelvik lef nodlarının tutulma insidansı %2-12 arasında de i ir. nguinofemoral nod tutuldu unda pelvik lenf nodlarının pozitif olma olasılı ı % 18 bulunmu tur (14). Klitoris bölgesindeki tümörlerde direk pelvik lenf nodlarına yayılım olabilmektedir ancak bu da ihmal edilebilecek kadar nadirdir. nguinofemoral lenf nodlarının tutulması tümör çapı, invazyon derinli i ve tümör kalınlı ı ile do ru orantılıdır. Hematojen yayılım Hastalı ın ileri evresinde gerçekle ir. Ço unlukla organ tutulumu eklindedir ve lenf nodları bu a amada sıklıkla pozitiftir (15). Bir ve ya iki inguinal lenf nodu tutulumu varlı ında uzak metastaz olasılı ı dü ük iken 60

TJOD - Uzmanlık Sonrası E itim ve Güncel Geli meler 2004;1:58-64 üç veya daha fazla lenf nodu tutulmu ise uzak metastaz olasılı ı artmaktadır. Direk yayılım Vagina, anüs, üretra gibi kom u organlara do rudan yayılım eklinde olur. KNER Unilateral Lezyonlarda Tümör Kalınlı ı ile ngu Arasındaki li VULVA KANSER TEDAV S Tarihçe Vulva kanseri cerrahi yapılmayan dönemlerde, tedavisi mümkün olmayan çaresiz hastalıklardan biri olarak kabul edilirdi. Hastaların ve hekimlerin hastalı ı fark etmemeleri sonucu tanı genellikle ileri evrelerde konulurdu. Bu hastalar tümörün vulva, anus, uretra, vagina ve bölgesel lenfatiklere yayılımı ile yava yava ve acı çekerek hayatlarını kaybederlerdi. Amerika dan Taussig (16) ve daha sonraları ngiltere den Way (17,18) cerrahi yakla ım ile vulva kanserinin tedavi edilebilir bir hastalık oldu unu göstermi lerdir. Taussig ve Way tarafından tarif edilen kelebek (butterfly) ve uzun boynuz (longhorn) insizyon ile yapılan en bloc radikal vulvektomi ile pek çok hastanın hayatı kurtulmu tur. Radikal insizyon yapılmasının nedeni eskiden vulva kanserinin diffüz bir hastalık olarak kabul edilmesi ve lenf nodlarına yayılımının temadiyet ile oldu una inanılmasıydı. En blok radikal vulvektomi ve inguinofemoral lenf adenektomi yapılması sonucu 5 yıllık sa kalım evre 1 de %90, tüm evrelerde ise %70 civarında idi. Bu yüksek kür oranlarına kar ılık yapılan radikal operasyonların %2 mortalite ve erken dönemde %50 ye varan oranda yara komplikasyonları, geç dönemde %30-70 ekstremitelerde lenf ödem, lenfokist olu umu, %15-20 sistosel, rektosel, üriner inkontinans, %75 seksüel disfonksiyon geli mesi gibi önemli morbidite sonuçları vardı (19). Bunun yanında hastalar uzun süre hastanede kalmak zorunda kalıyorlardı. inal LMetast Son 10-15 yılda radikal operasyonların morbidite ve mortalitesinden kaçınmak için, aynı ba arı oranını vaat eden ve rekürrensi minimuma indirgeyen daha konzervatif yeni cerrahi tekniklerin ortaya çıkmasıyla eskiden sıklıkla uygulanan radikal operasyonlar terkedilme yoluna gidilmi tir. Bölgenin anatomisinin daha iyi bilinmesi, lenfatik yayılım mekanizmasının anla ılması ve lenf nodu metastazlarının insidensinin açıklı a kavu masından sonra en blok radikal vulvektomi ve bilateral inguino-femoral lenf adenektomi günümüzde ender uygulanan bir cerrahi prosedür haline gelmi tir. VULVA KANSER NDE GÜNCEL TEDAV Vulva kanseri tedavisi planlanırken lezyonun büyüklü ü, lokalizasyonu, yaygınlı ı invazyon derinli i, lenfovasküler alan tutulumu, lenf nodu tutulumu, histolojik tipi, tümör dı ı vulva cildinin durumu, hastanın performanı ve e lik eden hastalıklar gibi faktörler göz önünde bulundurulmalıdır. Vulva kanserinde tedavi modaliteleri, cerrahi, radyoterapi, kombine (cerrahi + radyoterapi) tedavi ve destekleyici tedavi olarak gruplandırılabilir Tümöre yakla ımda modifikasyonlar Seçilmi olgularda konzervatif vulva rezeksiyonu (geni rezeksiyon, radikal lokal rezeksiyon) yapılabilir. Di er yandan hastanın evresine göre üç çizgi vulvektomi ya da radikal vulvektomi yapılabilir. Cerrahi sınırlar lokal rekürrensin en önemli prediktörüdür. Cerahi sınır tüm kenarlarda bir santimden büyük olmalı ve diseksiyon derin perineal fasianın altına kadar inmelidir. Lenf noduna yakla ımda modifikasyonlar Lenf nodlarıyla ilgili cerrahi yakla ım u seçenek-lerden birisi olabilir; lenf adenektomi yapmamak (erken evrede), selektif inguinal lenf adenektomi, sepere inguinal insizyonlar (üç çizgi), lateral lezyonlarda unilateral lenf adenektomi, laparoskopik lenf adenektomi, pelvik lenf adenektomi, lenfatik haritalama. Vulva kanserinde uygulanacak tedaviyi belirleyen en önemli faktör hastalı ın evresidir. Evre IA (Mikroinvaziv Kanser) Lezyon 2 cm den küçük, invazyon derinli i 1 mm den az ise inguinal lenf adenektomiye gerek yoktur (11,20). nvazyon derinli inin 1 mm nin altında olması durumunda, lenf nodu tutulma olasılı ı çok dü üktür. Tümörün 1 cm dı ından negatif cerrahi sınırları sa layarak geni eksizyon ile çıkartılması yeterlidir. Mikroinvaziv kanserler daha genç ya taki kadınlarda görülür ve HPV ile ili ki gösterirler. Multifokal preinvaziv hastalık sıklıkla mikroninaziv kansere e lik etti i için alt genital sistem ayrıntılı ara tırılmalıdır. Vulvanın ba ka bir yerinde rekürrens riski yüksektir. zleme yılda iki kez kolposkopi, gerekirse biyopsi ile destekli yapılmalıdır Evre IB ve Evre II Geleneksel yakla ım radikal vulvektomi + bilateral inguinal-femoral lenf adenektomidir. Bu yöntemle lokal kontrol ve 5 yıllık sürvi mükemmeldir (>%90), ancak 61

Sinan Berkman ve Samet Topuz:Vulva kanserinde prognoz ve yönetim beraberinde yüksek oranda morbidite getirmektedir. Bu nedenele günümüzde konzervatif yakla ımlar tercih edilmektedir. Kronik inguinal komplikasyon riskleri lenf adenektominin derecesi ile yakın ili ki göstermektedir. Süperfisiyel ve derin lenf adenektomi uygulanan hastalarda bu risk daha artmakta radyoterapi eklenirse morbidite riski maksimuma çıkmaktadır. nvazyon derinli i 1 mm den fazla ise lenf nodu metastaz insidansı artmaktadır. 3 mm ye kadar %5, 3-5 mm oldu unda % 11, 5 mm den fazla ise %40 oranında lenf nodu metastazı görülebilmektedir. Lezyonun lateral veya orta hatta olması yakla ımı belirler. Lateral lezyon orta hattaki yapılardan (klitoris, introitus, perine) en az 1 cm uzaklıkta olan lezyonlardır. Bu olgularda kontrlateral inguinal len nodu metastaz olasılı ı %1 den azdır. Dolayısıyla ipsilateral lenf adenektomi yeterlidir ( ekil 1). psilateral lenf nodu (+) ise, kontrlateral lenf adenektomi yapılmalıdır, zira bilateral inguinal lenf nodu tutulma olasılı ı %15 e ula ır (21,22).Orta hatta yerle mi tümörlerde radikal tümör eksizyonu ve bilateral inguinal lenf adenektomi gerekecektir ( ekil 2). ekil 1: Vulva kanseri evre I-II lateral lezyonlarda tedavi Evre I A Geni lokal eksizyon (Cerrahi sınırlar 2 cm) Obzervasyon Vulva Kanseri Evre I ve Evre II Lateral Lezyon (orta hattan 1cm uzak Evre IB ve II ekil 2: Vulva kanseri evre I-II orta hat lezyonlarında tedavi Evre I A ± Adjuvan RT Geni lokal eksizyon (Cerrahi sınırlar 2 cm) Radikal eksizyon (Cerrahi sınırlar 3-4 cm) psilateral inguinal LA (Frozen) LN (-) Vulva Kanseri Evre I ve Evre II Orta Hat Lezyon LN (+) Kontrlateral inguinal LA Evre IB ve II Radikal eksizyon (Cerrahi sınırlar 3-4 cm) Bilateral inguinal LA (Frozen) Günümüzde deneyimlerimiz lenf adenektominin sınırlarını belirlemi tir. Geleneksel olarak inguinal lenf nodu (+) olgularda ekstraperitoneal pelvik lenf adenektomi uygulanmakta idi. Ancak bu cerrahi prosedür morbiditeyi anlamlı derecede yükseltmektedir. Jinekolojik Onkoloji Grubunun (GOG) ba latmı oldu u randomize çalı ma inguinal lenf nodu (+) olgularda pelvik lenf adenektomi veya radyoterapiyi kıyaslayan çalı ma kısa süre sonra sona erdirilmi tir (21). Zira radyoterapi grubundaki hastalarda anlamlı sürvi farkı izlenmi tir. Bu çalı ma esas alınarak pelvik lenf adenektomi vulva kanserinin cerrahi yakla ımında standart i lem olmaktan çıkmı tır. ki veya daha fazla inguinal lenf nodu (+) hastalarda pelvik radyoterapi standart tedavi olmu tur. Ancak bulky pelvik lenf nodu durumunda bulky lezyonu cerrahi olarak çıkartmak gündeme gelebilir. Cerrahi Yakla ımda Konservatif Yakla ımın Riskleri Sınırlı insizyon ile evre I olgularda sürvi %90 sa lanırken hem anatomi korunmu olur, hem de seksüel fonksiyon bozuklukları kabul edilebilir hale getirilir. Konzervatif cerrahinin bazı potansiyel riskleri vardır; vulva cildinde rekürens, inguinal lenf nodlarının yetersiz ara tırılması, okült cilt metastazlarının geride bırakılması. Beklenmeyen ipsilateral lenf nodu pozitifli i olguların % 3-5 inde görülür (23,24). Kontrlateral lenf nodlarının atlanması pek ola an de ildir. Evre III ve Evre IV Lokal ileri vulva kanserlerinde de yakla ım de i mi daha konzervatif bir hal almı tır. Geçmi te standart yakla ım radikal vulvektomi, inguino-femoral ve pelvik lenf nodu diseksiyonu idi. Anüs, rektum, rektovaginal septum, proksimal üretranın tutuldu u durumlarda ilaveten anterior veya posterior ekzentrasyonlar uygulanmakta idi. Bu yakla ımla %50 lere varan 5 yıllık sa kalım elde edilmesine ra men, genellikle ya lı ve medikal problemi olan bu hastalarda yapılan cerrahi giri imler yüksek bir mortalite ve morbidite ile sonuçlanmaktaydı (25). Günümüzde radyoterapi veya kemoradyasyondan sonra daha konzervatif cerrahi uygulanabilmektedir ( ekil 3). Obzervasyon LN (-) LN (+) ± Adjuvan RT 62

TJOD - Uzmanlık Sonrası E itim ve Güncel Geli meler 2004;1:58-64 ekil 3: leri evre vulva kanserinde tedavi nguinal LN çıkarabilir Bilateral nguinal LA Sfinkter, mesane, rektum tutulmamı / LN (-) Radikal vulvektomi Cerrahi Sınır (+) Adjuvan RT Vulva Kanseri Evre III ve Evre IV Inguinal LN fikse/ülsere Kemoradyasyon Sfinkter, mesane rektum Tutulmu /LN Kemoradyasyon Bilateral inguinal LA Radikal rezeksiyon Rezidüel tm. rezeksiyonu blue boya maddesi ile SLN identifikasyonu > %95 dir. Kombine yöntemler kullanıldı ında SLN yakalam oranı yükselmektedir (28,30). Küçük tümörlerde SLN identifikasyon oranı daha yüksektir. Ancak SLN uygulamasının halen bazı zayıf noktaları bulunmaktadır. Standart patolojik yöntemlerle (H&E) mikroskopik lenf nodu metastazları tanımlanamayabilinir. Sentinel lenf nodlarındaki mikrometastazları saptamak için moleküler biyolojik ve sitokeratin immun histokimyasal yöntemler kullanılarak ileri evreleme yapılmalıdır. Bazı durumlarda SLN saptanamayabilir. Enjekte edilen boya maddesi yetersiz olabilir, enjeksiyon do ru yere yapılamayabilir (büyük tümörlerde), diseksiyon sırasında boya kaçabilir veya lenfatik kanallar zarar görebilir. Tümörün büyük olması durumunda lenfatik kanallar tümör ile tıkanabilir. LENFAT K HAR TALAMA Yakla ık 10 seneden beri lenfatik haritalama i lemleri solid tümörlerin tedavisinde uygulanmaktadır (26,27). Bu teknikle isosulfan blue, patent blue violet verilerek boyama yöntemi, teknesyum 99 verilerek sintigrafik yöntem veya bu ikisinin birlikte kullanıldı ı kombine yöntem kullanılabilir. Lezyon kenarına verilen radyoizotop lenfosintigrafik olarak preop dönemde veya gama sayacı ile intraoperatif dönemde sentinel lenf nodu tayininde kullanılır. Benzer ekilde tümörün kenarında verilen mavi boya ile operasyon esnasında maviye boyanan lenf nodları ara tırılarak sentinel lenf nodu aranır. Verilen boya materyali rejyonel lenfatikler tarafından alınarak bir veya daha fazla sentinel lenf nod tarafından toplanmaktadır. Lenfatik drenajın oldu u alanlarda bu spesifik nodun veya nodların (SLN) patolojik durumu çok önemli olup ilk rejyonel lenfatik drenaj alanının durumunu yansıtmaktadır. Klinik negatif nodu olan hastadan SLN biyopsisi alınır. Sonuç lenfadenektominin gerekli olup olmadı ını belirler. Sentinel lenf nodu frozen sonucu negatif ise lenf adenektomi yapılmaz, pozitif ise lenf adenektomiye devam edilir. Bu teknik genellikle erken meme kanserlerinde ve cilt melanomlarında uygulanmı tır. Jinekolojide de vulva, endometriyum ve serviks kanserlerinde intraoperatif lenfatik haritalama yapma gündeme gelmi tir. Vulva kanserlerinde Tc-99m sulfur kolloid SLN identifikasyonunda isosulfan blue boya maddesinden daha duyarlıdır ve SLN identifikasyonunun %100 mümkün oldu unu bildirenler vardır. sosulfan SONUÇ Vulva kanseri kadın genital kanserleri arasında nadir görülen bir kanserdir. Cerrahi tedavisinin yapılmaya ba ladı ı dönemlerde radikal cerrahi giri imler uygulanmı, lokal kontrol ve uzun sa kalım sonuçlarına ula ılmı ancak radikal giri imler önemli morbiditeleri de beraberinde getirmi tir. Günümüzde teknolojideki geli melere paralel olarak gereksiz agresif kanser cerrahisinden uzakla ılmaya ba lanılmı tır. Evre I ve II olgularda bireysel de erlendirme yapılmalıdır. Konzevatif yakla ımlar evre I olgular için daha güvenlidir, seçilmi evre II olgulara da uygulanabilir. Erken evre vulva kanserinde lenfatik haritalama ve sentinel lenf nodu identifikasyonu uygulaması kolay ve iyi tolere edilen bir yöntemdir. Ara tırmaların henüz ba langıcında bile yanlı negatif oranları dü üktür. Ancak eldeki tekniklerlerle SLN tanımlama oranı %100 de ildir. Bu konuda multisentrik çalı malara gereksinme vardır. Sentinel lenf nodlarındaki mikrometastazları saptamak için moleküler biyolojik ve sitokeratin immun histokimyasal yöntemler kullanılarak ileri evreleme yapılmalıdır. Pozitron emisyon tomografisi (PET) gibi yeni görüntüleme yöntemleri lenfatik haritalama i lemine kombine edilebilir. Uygulamanın sensitivitesi %100 oldu unda erken evre vulva kanserlerinde rutin prosedür olmaması için hiçbir neden yoktur. Bu yöntemler yeterince sensitiv ve spesifik olursa gereksiz inguinal lenf adenektomi prosedürlerinden vaz geçmek gerekecektir. LA leri evre vulva kanserlerindede radikal 63

Sinan Berkman ve Samet Topuz:Vulva kanserinde prognoz ve yönetim giri imler terkedilmi tir. Günümüzde radyoterapi veya kemoradyasyondan sonra daha konzervatif cerrahi uygulanabilmektedir KAYNAKLAR 1. Figge CD, Gaudenz R: nvasive carcinoma of the vulva. Am J Obstet Gynecol 1974;119:382. 2. Franklin EW, Rutledge FD: Epidemiology of epidermoid carcinoma of the vulva. Obstet Gynecol 39:165,172. 3. Brinton LA, Nasa PC, Mallin K, et al: case control study of cancer of the vulva. Obstet Gynecol 1990;75:859. 4. Buscema J, Woodruff JD, Parmley TH, et al: Carcinoma in citu of the vulva. Obstet Gynecol 1980;55:225. 5. Collins CG, Lee FY, Roman-Lopez JJ: Invasive carcinoma of the vulva with lymp node metastases. Am J Obstet Gynecol 1971; 109:446. 6. Bloos JD, Liao SY, Wilczynski SP, et al: Clinical and histological features of vulvar carcinomas analysed for human papillomavirus status: evidence that squamous cell carcinoma of the vulva has more than one etiology. Hum Pathol 1991;22:711. 7. Nuova GJ, Delvenne P, MacConnel P, et al: Correlation of histology and detection of human papillom virus DNA in vulvar cancers. Gynecol Oncol 1991;43:275. 8. Hacker NF. Surgey for malignant tumors of the vulva: In Gershershon DM, Curry S. (eds): Operative Gynecology: Philadelphia, WB, Saunders, 1993 9. Homesley HD: Management of vulvar cancer. Cancer 1995; Nov 15;76:2159-70. 10. Homesley HD, Bundy BN, Sedlis A, Jordan E, Berek JS, Janhsan A, Mortel R: Prognostic factors for groin node metastasis in squamous cell carcinoma of the vulva (a Gynecologic Oncology Group study). Gynecol Oncol. 1993 Jun;49(3):279-83. 11. Homesley HD, Bundy BN, Sedlis A, Jordan E, Berek JS, Janhsan A, Mortel R: Assessment of current International Federation of Gynecology and Obstetrics staging of vulvar carcinoma relative to prognostic factors for survival. Am J Obstet Gynecol. 1991; 164(4):997-1003. 12. Sedlis A, Homesley HD, Bundy BN, et al: Positive groin lymph nodes in superficial squamous cell vulvar cancer. Am J Obstet Gynecol 1987;156:1159. 13. Di Saia PJ, Creasman WT, Rich WM: An alternative approach to early cancer of the vulva. Am J Obstet Gynecol 1979;133;2: 825. 14. Hacker NF, Nieberg RK, Bewrek JS, et al: Süperficially invasive vulvarcancer with nodal metastases. Gynecol Oncol 1983;15: 65. 15. Hacker NF, Berek JS, Lagasses LD, et al: Management of regional lymph nodes and their prognostic influences in vulvar cancer. Obstet Gynecol 1983;61:408. 16. Tausig FJ: Cancer of the vulva: an analysis of 155 cases. Am J Obstet Gynecol 1940;40:764. 17. Way S: The anatomy of the lymphatic drainage of the the vulva and its influence on the radical operation for carcinoma. Ann R Coll Surg Engl 1948;3:187. 18. Way S: Carcinoma of the vulva. Am J Obstet Gynecol 1960;79: 692. 19. Podratz KC, Symmods RE, Taylor WF: Carcinoıma of the vulva: Analysis of the treatment failures. Am J Obstet Gynecol 1982; 143:340. 20. Burke TW, Stringer CA, Gershenson DM, et al: Radical wide excision and and selective inguinal node disection for squamous cell carcinoma of the vulva. Gynecol Oncol 1990;38:328. 21. Homesley HD, Bundy BN, SedlisA, Adcock L: Radiation therapy versus pelvic node resection for carcinoma of the vulva with positive groin nodes. Obstet Gynecol 1986;68:733. 22. Dvoretsky PM, Bonfiglo TA, Helmkamp F, et al: The pathology of süperficially invasive thin vulvar squamous cell carcinoma. Int J Gynecol Pathol 1984;3:331. 23. Burke TW: Changing surgical approaches to vulvar cancer. Curr Opin Obstet Gynecol 1992;4:86. 24. Stehman FB et al: Early stage I carcinoma of the vulva treated with ipsilateral süperficial inguinal lympadenectomy and modified radical hemivulvectomy: A prospective study of the Gynecologic Oncology Group. Obstet Gynecol 1992;79:490. 25. Kaplan AL, Kaufman RH: Management of advanced carcinoma of the vulva. Gynecol Oncol 1975;3:220. 26. Krag D, Weaver D, Alex J, Fairbank JT: Surgical resection and radiolocalization of the sentinel lymph node in breast cancer using a gamma probe. Surg Oncol 1993;2:235-40. 27. Morton D, Wen D, Wong J, Economou JS, Cagle LA, Storm FK, et al: Technical details of intraoperative lymphatic mapping for early stage melanoma. Arch Surg 1992;127:392-9. 28. Levenback C, Burke T, Gershenson D, Morris M, Malpica A, Ros MI: Intraoperative lymphatic mapping for vulvar cancer. Obstet Gynecol 1994;84:163-7. 29. Sliutz G, Reinthalter A, Lantzch T, Mende T, Sinzinger A,Kainz C, Koebl H: Lymphatic mapping of sentinel nodes in early vulvar cancer. Gynecol Oncol, 2002;84(3):449-52. 30. Moore RG, DePasquale SE, Steinhoff MM, Gajenwsi W, Steller M, Noto R, Falkenberry S: Sentinel node identification and the ability to detect metastatic tumor to inguinal lymph nodes in squamous cell cancer of the vulva. Gynecol Oncol 2003;89(3): 475-9. 64