Hb <11 gr/dl Hb <13 gr/dl. Tahmini GFH (ml/dk/1.73 m 2 )

Benzer belgeler
Güncel ESA Uygulamaları

K/DOQI. Am J Kidney Dis 2002; 39(Suppl 1):1-246

KBY de ESA TEDAVİSİ. Prof Dr. Serhan Tuğlular MÜTF Nefroloji Bilim Dalı. Türk Nefroloji Derneği Nefroloji KIŞ OKULU 2011

Kronik Böbrek Hastalığı Anemisi Tedavisinde Kılavuzlar KDIGO. Dr. Şehsuvar Ertürk Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi

Prediyaliz Hastalarda Anemi. Dr. M. Deniz Aylı

RENAL ANEMİ TEDAVİSİ ESA ve Yeni Ajanlar. Dr. Bülent Tokgöz Erciyes Üniversitesi

Akılcı Eritropoetin Kullanım Prensipleri ve Optimum Kullanımının Önündeki Engeller

Kronik böbrek hastalığı ve Anemi tedavisi

PREDİYALİZ ANEMİ. Dr. Sim Kutlay

Kronik Böbrek Hastalarında ESA tedavisi: Kılavuzlar niçin değişti? Prof Dr Serhan Tuğlular MÜTF Nefroloji Bilim Dalı

Renal Anemi Tedavisi. Dr. Bülent Tokgöz Erciyes Üniversitesi

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

Ercan Ok. Cenk Demirci. Kıvanç Yüksel. Sıddig Momin Adam. Serkan Kubilay Koç. Sinan Erten. Ali Rıza Odabaş. Hüseyin Töz. Mehmet Özkahya.

Türkiye ve Amerika Birleşik Devletlerinde hemodiyalize giren hastaların ölüm oranlarının karşılaştırılması: Bir gözlemsel kohort çalışması

Diyaliz Hastasında Anemi Tedavisi. Dr. Mehmet KOÇ Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

HEMODİYALİZE GEÇ BAŞLAMAK GEREKLİDİR. Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Geçmişten Günümüze Eritropoezi Uyarıcı Ajanlar. Doç. Dr. Yakup Ekmekçi Güven Hastanesi Nefroloji Kliniği

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

IX. BÖLÜM KRONİK HASTALIK ANEMİSİ TANI VE TEDAVİ KILAVUZU ULUSAL TEDAVİ KILAVUZU 2011

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Bugün Neredeyiz? Dr. Yunus Erdem Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Ünitesi

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİNDE HASTA SEÇİM KRİTERLERİNİN DEĞERLENDİRMESİ DR. GÜLTEKİN GENÇTOY

Periton diyalizinde RRF korunması ve volüm-kan basıncı kontrolü dengesi. Ali İhsan Günal Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

Dr. Evrim Kargın Çakıcı Dr. Sami Ulus Kadın Doğum Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları EAH

Diyaliz Hastalarında Yaşam Kalitesini Nasıl İyileştirelim? Dr. Betül Kalender KOÜ Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD Nefroloji BD

PERİTON DİYALİZİNDE DİYALİZ YETERLİLİĞİNİN BELİRLEYİCİLERİ. Gülbahar KİRİKÇİ İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Periton Diyalizi Ünitesi

Periton Diyalizi Neden Yapılmalı?

Altının parıltısına ve gümüşün parlaklığına sahip olmayan fakat biyolojik önem bakımından bu metalleri gölgede bırakan esansiyel bir elementtir

Prof.Dr. Alaattin Yıldız İstanbul Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Kronik Böbrek Yetmezliği Hastalarında Optimal Demir Kullanımı. Dr. Celalettin Usalan Gaziantep Üniversitesi

ANEMİYE YAKLAŞIM. Dr Sim Kutlay

OLGULARLA RENAL ANEMİ TEDAVİSİ. Dr.Turgay Arınsoy Gazi Üniversitesi

Dr. Arife ALBAYRAK COŞAR

CERRAHİ ÖNCESİ HAZIRLIK VE ANTİHİPERTANSİF TEDAVİ YÖNETİMİ

Diyaliz Hastalarında Kan Basıncının Mortalite ile İlişkisi Doç. Dr. Gürsel YILDIZ Yeni Yüzyıl Üniversitesi Tıp Fakültesi

Anemi Tedavisinde Sık Yapılan Yanlışlar. Dr. Ahmet Uğur YALÇIN

SON DÖNEME PROGRESYONDA RİSK FAKTÖRLERİ HİPERTANSİYON. Risk = 22.1 kat

Anemi Tedavisinde Yenilikler. Dr. İzzet Hakkı Arıkan Marmara Üniversitesi Nefroloji B.D.

Orta büyüklükteki moleküllerin uzaklaştırılmasının ve diyalizat kalitesinin klinik önemi

JNC 8 göre Hipertansif Hastanın Tedavide Kan Basıncı Hedefi Ne Olmalı

Türkiye de ve Dünyada Diyaliz; Neler Değişiyor? Prof Dr Gültekin Süleymanlar Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD, Antalya

1 Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji 2 FMC Türkiye 3 İzmir Katip Çelebi Üniversitesi

Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD / Nefroloji BD

Kronik Böbrek Hastalığında Kolekalsiferol ün Etkisi

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2011 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU DR. NURHAN SEYAHİ

BÖBREK YETMEZLİĞİ TANI VE TEDAVİ SEÇENEKLERİ DR MÜMTAZ YILMAZ EÜTF İÇ HASTALIKLARI NEFROLOJİ BİLİM DALI

Dr. Şehsuvar Ertürk Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Demir Tedavisinde Yeni Ajanlar ve Alternatif Uygulamalar. Dr. M. Ayşe BİLGİÇ Turgut Özal Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

FOSFOR DENGESİ ve HİPERFOSFATEMİNİN KLİNİK SONUÇLARI

Kronik Böbrek Hastalığında Anemi Yönetimi. Dr. Ekrem KARA Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Rize

Türkiye'de yaşayan 345 Suriyeli Göçmenin Hemodiyaliz Deneyimi: Türk Hemodiyaliz Hastaları ile Karşılaştırılmalı Veri Tabanı Çalışması

ÇOCUKLARDA KRONİK BÖBREK HASTALIĞI Küçük yaş grubunda doğumda başlayabilen Kronik böbrek yetersizliği Son evre böbrek yetmezliği gelişimine neden olan

Hemodiyaliz Hastalarında Atriyal Fibrilasyon Sıklığı ve Tromboembolik İnmeden Koruma Yönelimleri

Diyalizde Fe Tedavisi

KRONİK HEMODİYALİZ HASTALARINDA ENDOTEL PROGENİTÖR HÜCRELERİ, İNFLAMASYON VE ENDOTEL DİSFONKSİYONU

Diyaliz tedavisinde ilk seçenek: Periton diyalizi. Neslihan SEYREK, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

Transplantasyon Hastalarında Anemi

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2012 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU PROF. DR. NURHAN SEYAHİ

1. Hemadiyaliz sırasında en sık görülen komplikasyon aşağıdakilerden hangisidir? a. Ateş b. Hipotansiyon c. Hemoliz d. Tamponad e.

Yeni Çalışmalar Hipertansiyon Kılavuzlarında Tedavi Hedeflerini Değiştirecek mi?

ÇOCUKLARDA DİYALİZ. Prof. Dr. Mesiha Ekim. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı

Kronik Böbrek Hastalığında Rezidüel Renal Fonksiyonun Korunması. Dr.Erkin Serdaroğlu Dr.Behçet Uz Çocuk Hastanesi, 2014

Hipertansiyon yönetiminde yapılan hatalar Nurol Arık

HEMODİYALİZ HASTALARINDA 25-OH-D VİTAMİNİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

Diyabetik Nefropati Tanı ve Tedavide Güncelleme. Dr. Gültekin Süleymanlar Dr. Alper Sönmez

Diyalizör ve diyalizat: Membran geçirgenliği ve diyalizat kalitesi ne kadar önemli?

DEMİR TEDAVİSİ. Doç.Dr. Özkan GÜNGÖR KSÜ Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Kronik Böbrek Hastalığında ve Diyalizde Lipit Düşürücü Ajanların Kullanımı

RENAL ANEMİ TEDAVİSİ. Dr. Aydın TÜRKMEN İstanbul Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Kronik böbrek hastalığı adeta bir salgın halini almıģ olan önemli bir halk sağlığı sorunudur.

HEMODİYALİZ HASTALARINDA DİYABET TEDAVİSİ

Diyabetik Nefropatili Hastada Diyalize Ne Zaman Başlanmalıdır. Dr. Harun Akar Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Aydın

Galectin-3; Hemodiyaliz hastalarında kardiyovasküler mortalite belirlemesinde yeni bir biyomarker olabilirmi?

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi

Renal Anemi Tedavisinde Gelişmeler. Dr. Yavuz YENİÇERİOĞLU Adnan Menderes Üniv. Tıp Fakültesi Mayıs 2007

VAKALAR ĠLE RENAL OSTEODĠSTROFĠ PRATĠĞĠ. Dr Siren Sezer

YENĠ KILAVUZLAR EġLĠĞĠNDE KRONĠK BÖBREK HASTALIĞINDA PROGRESYONUN ENGELLENMESĠ

15. Ulusal Hipertansiyon ve Böbrek Hastalıkları Kongresi Nisan 2013, Antalya. Obezite: Gerçekten iyi bir gösterge mi? Dr.

LİTERATÜR GÜNCELLEMESİ KLİNİK NEFROLOJİ. Dr. İzzet Hakkı Arıkan Marmara Üniversitesi Nefroloji Bilim Dalı

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA SIVI KONTROLÜ

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA REZİDÜEL RENAL FONKSİYON VE İNVAZİF OLMAYAN ATEROSKLEROZ BELİRTEÇLERİ İLİŞKİSİ

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA KORONER AKIM REZERVİ VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIK İLİŞKİSİ

PERİTON DİYALİZİ NEDEN ÖNEMLİDİR? Hemş.Nalan ÖNCÜ Balıkesir Atatürk Şehir Hast. P.D ÜNİTESİ

PD den HHD ye geçiş: Ülkemizden deneyimler. Bilser Güneş Başhemşire Özel FMC Avcılar 2 Kliniği 11 Mayıs 2014 Cunda

Kalsimimetikler Ek yararları var mı? Dr.Gökhan Nergizoğlu Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER HASTALIK GELİŞME RİSKİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

DİYALİZE ERKEN BAŞLANMALI (?) Dr. Oktay OYMAK Erciyes Üniversiresi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

Diyabetik Böbrek Hastalığı Güncelleme. Dr. Kenan Keven, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji B.D. İbni Sina Hastanesi,

Polikistik böbrek hastalığında, periton diyalizi bir tedavi seçeneği olabilir mi? 15 yıllık Tek Merkez Deneyimi

Hemodiyaliz mi? Dr. Mehmet Özkahya Ege Üniversitesi Nefroloji B.D

DİYABET TEDAVİSİNDE HEDEF KAN BASINCI:

TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

İDRARI OLAN DİYALİZ HASTASINDA NELERE DİKKAT EDİLMELİDİR? Dr. İdris ŞAHİN İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD Nefroloji BD

Kronik Böbrek Yetmezliğinde kardiyovasküler sorunlar. Prof. Dr. Siren Sezer Başkent Üniversitesi Nefroloji BD

Fosfat Bağlayıcı ve Parathormon Baskılayıcı İlaçların Kardiyovasküler Morbidite ve Mortaliteye Etkileri. Prof.Dr. Kayser Çağlar

Diyaliz Hastalarında Beslenme. Prof.Dr. Betül Kalender Gönüllü Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Hemodiyaliz Reçetesinin Düzenlenmesi

Kronik Böbrek Hastalığının Progresyonunun Önlenmesinde Yeni Yaklaşımlar. Dr. Rengin ELSÜRER AFŞAR

Transkript:

(%) 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 Hb <11 gr/dl Hb <13 gr/dl 85 55 43 31 21 17 17 20 23 8 2 15 30 45 60 75 90 105 120 Tahmini GFH (ml/dk/1.73 m 2 ) K/DOQI. Am J Kidney Dis 2002; 39(Suppl 1):1-246

Hastalar (%) Hemodiyalize yeni başlayan 9251 hasta 50 40 35 39,1 30 20 10 13,8 12 0 <8.0 8.0-9.9 10.0-11.9 12 Hemoglobin (gr/dl) Türk Nefroloji Derneği Böbrek Kayıt Sistemi Verileri 2011

Anemi Önemlidir Dokulara oksijen sunumunun ve kullanımının azalması Kardiyak output artışı Sol ventrikül hipertrofisi Bilişsel ve mental işlevlerin bozulması Entellektüel performansın azalması Seksüel fonksiyonun azalması Kalp büyümesi Menstruasyon bozuklukları Angina pektoris Konjestif kalp yetersizliği İmmünitenin bozulması Gelişme geriliği Yaşam kalitesinin azalması Kötü hasta rehabilitasyonu Yaşam süresinin azalması

Kreatinin klirensi 25-75 ml/dk arasında olan 246 hasta 12 aylık sürede EKO ile sol ventrikül kitle indeksi değişimi 0 1 2 3 4 Hemoglobin (0.5 gr ) p=0.004 1.32 (1.10-1.59) Sistolik KB (5 mmhg ) p=0.015 1.11 (1.02-1.21) Bazal SVKİ (10 gr/m 2 ) p=0.011 0.85 (0.76-0.96) Cinsiyet (erkek) p=0.396 1.40 (0.64-3.05) Yaş (10 yıl) p=0.121 1.25 (0.94-1.65) Irk (beyaz) p=0.966 0.98 (0.32-2.99) Ağırlık (5 kg azalma) p=0.113 1.59 (0.89-2.84) GFH (5 ml/dk azalma) p=0.493 1.10 (0.84-1.45) Levin A, et al. Am J Kidney Dis 1999;34:125-34 0 1 2 3 4

108 diyaliz öncesi KBY li hasta (kreatinin klirens 10-60 ml/dk) Kesitsel çalışma r=-0.607 p<0.001 r=0.446 p<0.001 Ateş K, et al. Nephron Clin Pract 2005;101:c190-7

KBH lı olgularda anemi için risk 3.015 diyabetik hasta KBH GFH 15-60 ml/dk (% 13.8) Anemi Hematokrit <% 36 (kadınlarda), <% 39 (erkeklerde) 2,5 2 1,64 1,81 1,88 1,5 1 0,5 0 KV hastalık İnme Ölüm Vlagopoulos PT, et al. J Am Soc Nephrol 2005;16:3403-10

Mortalite riski Hospitalizasyon riski 2 1,6 1,2 p<0.0001 1,55 p=0.001 p=0.05 Referans p=0.77 0,8 1,16 1,09 1 1,01 0,4 0 <8 8-10 10-11 11-12 >12 Locatelli F, et al. Am J Kidney Dis 2004;44:S27-S33 2,5 p<0.0001 2 1,5 1 0,5 2,12 p<0.0001 1,35 p=0.03 Referans p=0.09 1,11 1 0,92 0 <8 8-10 10-11 11-12 >12 Port FK, et al. Clin J Am Soc Nephrol 2006;1:246-55

Mortalite riski Hospitalizasyon riski 93.087 HEMODİYALİZ HASTASI 2 Tümü p<0.001 2 Tümü p<0.001 1,5 1,5 1 1 Referans Referans 0,5 0,5 0 <10 10-11 11-12 12-13 13 0 <10 10-11 11-12 12-13 13 Hemoglobin (gr/dl) Hemoglobin (gr/dl) Roberts TL, et al. Nephrol Dial Transplant 2006;21:1652-62

Düzeltilmiş mortalite riski Birleşik Krallık Böbrek Kayıt Sistemi verileri 33.373 HD hastası 7 yıllık izlem 1,6 1,4 1,2 1 0,8 0,6 0,4 p<0.0001 1,28 Referans p<0.0001 0,64 0,2 0 <10 10-11 >11 Hemoglobin düzeyi (gr/dl) Macdougall IC, et al. Nephrol Dial Transplant 2010; 25: 914-9

Yok DM Anemi KBY DM ve KBY DM ve Anemi KKY DM, KBY ve Anemi DM ve KKY KBY ve Anemi KKY ve Anemi DM, KKY ve Anemi KKY ve KBY KKY, KBY ve Anemi DM, KKY ve KBY DM, KKY, KBY ve Anemi 8.0 7.3 7.0 6.0 5.0 4.0 3.0 2.0 1.0 1.0 1.5 2.0 2.0 2.4 2.4 2.9 3.6 3.7 3.7 4.0 4.6 4.7 6.0 6.3 0.0 Medicare 1996-1997, 2 yıllık izlem

ANEMİ YAŞAM KALİTESİNİ BOZAR MORBİDİTE VE MORTALİTEYİ ARTIRIR

GFH <60 ml/dk Hb ölçümü <13.0 gr/dl erişkin erkek <12.0 gr/dl erişkin kadın KDIGO İnceleme

Eritropoietin alfa-beta-zeta, metoksipolietilen glikol epoetin beta ve darbepoetin ile tedaviye başlamadan önce; hastanın ferritin ve/veya transferrin saturasyonu (TSAT) değerlerine bakılacaktır. Bu değerler TSAT <% 20 ve/veya ferritin <100 μg/l ise hastaya öncelikle oral veya intravenöz demir tedavisine başlanacaktır. TSAT % 20 ve/veya ferritin 100 μg/l olduğunda hemoglobin değeri 10 gr/dl altında ise tedaviye başlanır. KDIGO

Diyet kısıtlaması İştahsızlık İnflamasyon Malnütrisyon Fosfor bağlayıcı ajanlar ORAL DEMİR ALIMININ AZALMASI HD sırasındaki kayıplar Sık kan örneklemesi GIS kanamaları İNTESTİNAL DEMİR EMİLİMİNİN AZALMASI DEMİR EKSİKLİĞİ (% 20-60) KAN KAYIPLARI ESA İLE ERİTROPOEZİN UYARILMASI

ESA kullanan 38.328 HD hastası 12 aylık izlem Kadın cinsiyet Siyah ırk Kateterle HD Kalp yetmezliği Düşük RRF Düşük Kt/V Düşük VKI Düşük npcr Hipoalbüminemi Düşük kreatinin Hiperfosfatemi Hiperparatiroidizm Yüksek AP Düşük ferritin Düşük TSAT YETERSİZ YANITIN BAĞIMSIZ BELİRLEYİCİLERİ Kalantar-Zadeh K, et al. Am J Kidney Dis 2009;53:823-34

ESA doz azalması (%) Silverberg Silverberg Stoves Charytan Schaefer Schaefer Van Wyck Mircescu 0-20 -40-33 -33-36 -60-80 -67-54 -55-60 -100-87

453 diyaliz öncesi erkek hasta Kovesdy CP, et al. Clin J Am Soc Nephrol 2009;4:435-41

Sitokinlerin renal klirensinin azalması AGE lerin birikimi Aterosklerozun kendisi Kronik kalp yetersizliği Oksidatif stres Fistül veya greft infeksiyonları Peritonit Biyo-uyumsuzluk Kontamine diyalizat Geri filtrasyon Gizli infeksiyonlar Diş ve dişeti infeksiyonları Chlamydia pneumonia İNFLAMASYON (% 30-50)

108 Diyaliz Öncesi Hasta 97 PD Hastası r=-0.363 p<0.001 r=-0.446 p<0.001 PERSİSTAN CRP YÜKSEKLİĞİ OLAN OLGULARDA FOKAL İNFEKSİYON ODAKLARI ARAŞTIRILMALI (ÖZELLİKLE DİŞ-DİŞ ETİ VE VASKÜLER ERİŞİM YOLU) Ateş K, et al. Nephron Clin Pract 2005;101:c190-7 Ateş K, et al. Perit Dial Int 2005;25:256-68

Eritropoezin baskılanması (spermin, spermidin) Eritrosit yaşam süresinin kısalması EPO reseptör afinitesinin azalması Transferrinin demir bağlama kapasitesinin azalması ANEMİ

Üre azalma oranı % 65 in altında olan 40 hasta 20 olgu Üre azalma oranı >% 65 olacak şekilde diyaliz dozu 20 olgu Diyaliz dozu değiştirilmemiş 6 haftalık izlem Üre Azalma Oranı % 60.7 % 72.0 Ifudu O, et al. N Engl J Med 1996;334:420-5

Eritropoetin sentez inhibisyonu Eritroid öncül hücrelerin EPO ya yanıtının azalması Eritrositlerde ozmotik frajilite artışı ANEMİ Kemik iliğinde fibrozis (?) PTH düzeyi düşük hastalarda EPO gereksinimi daha azdır. Aktif D vitamini uygulaması EPO gereksinimini azaltır. Paratiroidektomi sonrası anemide düzelme gözlenir.

Yeterli diyaliz İnflamasyonun önlenmesi Malnütrisyonun önlenmesi Hiperparatiroidizmin tedavisi ESA Hedef Hemoglobin Adjuvan tedaviler Demir tedavisi

Renal fonksiyon bozukluğu var Normokrom-normositer anemi var İncelemelerde başka neden yok ESA TEDAVİSİ ERİTROPOETİN EKSİKLİĞİ

Epoetin alfa ve beta Darbepoetin alfa 3 N-linked karbonhidrat zinciri 14 sialik asit 30.400 daltons ~ % 40 karbonhidrat 5 N-linked karbonhidrat zinciri 22 sialik asit 37.100 daltons ~ % 51 karbonhidrat

METOKSİ-POLİETİLEN GLİKOL-EPOETİN BETA Sürekli eritropoetin reseptör aktivatörü (C.E.R.A.) Epoetin beta ile metoksi-polietilen glikolün birleştirilmesi ile elde edilmiştir. Yarılanma ömrü 134-139 saattir. Düzeltme tedavisinde 2 haftada, idame tedavisinde ayda bir kullanılır. Renal anemi tedavisinde etkinliği ve emniyeti kanıtlanmıştır. EPOETİN DELTA VE OMEGA Endojen epoetin, epoetin alfa ve beta ile aynı amino asit dizilimine sahiptirler. Fakat epoetin delta insan fibrosarkom hücre kültüründe, epoetin omega ise hamster böbrek hücre kültüründe sentezlenmiştir. Farmakokinetik ve farmakodinamik özellikleri diğer rekombinant insan eritropoetinlerine benzerdir. Klinik çalışmalar aneminin tedavisinde etkin olduklarını göstermektedir. BİYO-BENZERLER ve KOPYA ESA LAR Epoetin alfa nın patentinin sona ermesi ile HX575 ve epoetin zeta gibi biyo-benzerleri kullanıma girmiştir.

Protein bazlı ESA tedavisi Darbepoetin alfa nın hiperglikolize analoğu (AMG114) Sentetik eritropoez proteini (SEP) EPO füzyon proteinleri EPO-EPO GM-CSF-EPO Fc-EPO CTNO 528 Küçük molekül ESA Peptid bazlı (Hematide-Peginesatide) Peptid bazlı olmayan Diğer stratejiler HCP inhibitörleri Prolil hidroksilaz inhibitörleri (HIF stabilizerleri) GATA inhibitörleri EPO gen tedavisi

K/DOQI Aneminin diğer nedenleri dışlandıktan sonra 2 hafta arayla yapılan ölçümlerde hemoglobin düzeyi 11 gr/dl nin altında olan hastalara ESA başlanmalıdır. KDIGO ESA başlamadan önce demir eksikliği, inflamasyon gibi aneminin düzeltilebilir nedenlerini araştır. Tedavinin olası yararlarını ve risklerini değerlendir. Aktif malignitesi ve inme veya malignite öyküsü olan hastalarda ESA ları çok dikkatli kullan. Diyaliz öncesi hastalarda Hb düzeyi 10 gr/dl ise ESA başlama, Hb <10 gr/dl ise ESA başlamaya bireysel olarak karar ver. Diyaliz hastalarında ESA ları Hb düzeyinin 9 gr/dl nin altına düşmesini önlemek için kullan, Hb 9-10 gr/dl arasında ise ESA başla. Bazı hastalarda Hb >10 gr/dl olduğunda da ESA başlanabilir.

Hb düzeyi Vücut ağırlığı Klinik durum Hb düzeyinde gözlenen değişiklik K/DOQI KDIGO Arzulanan Hb artış hızı 1-2 gr/ay? Hb hedefin üzerinde ise Dozu azalt Kısa süreli kes Doz değişiklikleri Dozun % 25 ini aşmamalı? Hastaneye yatış, infeksiyon, inflamasyon Vasküler giriş trombozu, hipertansiyon ESA ya yetersiz yanıt ESA ya yetersiz yanıtlı hastalara yaklaşım Dozu artır Kontrendikasyon değil Yüksek ESA dozlarına (>500 U/kg/hafta) karşın hedef Hb düzeyine ulaşılamaması Direnç nedenlerini araştır Transfüzyon düşün Riskleri değerlendir, dikkatli kullan 1 ay içinde Hb düzeyinde artış olmaması veya Hb düzeyini sabit tutmak için dozu % 50 den fazla artırma gereksinimi Direnç nedenlerini araştır Dozu 2 kattan fazla artırma

UYGULAMA YOLU Hemodiyaliz Diyaliz öncesi ve PD İV veya SC SC ESA TİPİ Duruma göre karar ver Kopya ESA lar (?) HEDEF HB DÜZEYİ <11.5 gr/dl (2C) >13 gr/dl den kaçınılmalı (1A)

KKY veya KAH bulunan 1233 HD hastası 618 hasta Hematokrit % 42 615 hasta Hematokrit % 30 Primer Sonlanım Noktası Ölüm İlk non-fatal MI Besarab A, et al. N Engl J Med 1998;339:584-90

1432 KBH hasta Epoetin alfa 715 hasta Hb hedefi 13.5 gr/dl 717 hasta Hb hedefi 11.3 gr/dl Ortanca izlem süresi 16 ay Primer Bileşik Sonlanım Noktası Ölüm Miyokart infarktüsü KKY için hospitalizasyon İnme p=0.03 Singh AK, et al. N Engl J Med 2006;355:2085-98

4038 Hasta DM + KBH + Anemi 2012 hasta: Darbepoetin alfa Hedef Hb 13 gr/dl 2026 hasta: Plasebo Hb <9 gr/dl ise DA HR % 95 CI P Kardiyovasküler bileşik sonlanım 1.05 0.94-1.17 0.41 Herhangi bir nedene bağlı ölüm 1.05 0.92-1.21 0.48 Miyokart infarktüsü 0.96 0.75-1.22 0.73 İnme 1.92 1.38-2.68 <0.001 Kalp yetmezliği 0.89 0.74-1.08 0.24 Miyokart iskemisi 0.84 0.55-1.27 0.40 Renal bileşik sonlanım (SDBH - Ölüm) 1.06 0.95-1.19 0.29 SDBH 1.02 0.87-1.18 0.83 Pfeffer MA, et al. N Engl J Med 2009;361:2019-32

Skali H, et al. Circulation 2011;124:2903-8

5143 hastayı kapsayan 9 randomize kontrollü çalışma Tüm nedenlere bağlı mortalite Kardiyovasküler olaylar AV giriş trombozu RR (% 95 CI) Ağırlık Besarab 1.21 (1.02-1.45) 57.9 Foley 1.33 (0.31-5.75) 1.1 Furuland 0.99 (0.61-1.62) 10.1 Levin 0.34 (0.04-3.22) 1.1 Parfrey 0.66 (0.33-1.30) 7.2 Drucke 1.48 (0.87-2.52) 7.6 Rossert 0.17 (0.02-1.37) 2.2 Singh 1.45 (0.96-2.19) 13.0 Genel 1.17 (1.01-1.35) 0.1 1 10 Düşük hedefte artmış risk Yüksek hedefte artmış risk Phrommintikul A, et al. Lancet 2007;369:381-8

The ESA labels now warn: ESA Label Changes In controlled trials with CKD patients, patients experienced greater risks for death, serious adverse cardiovascular reactions, and stroke when administered ESAs to target a hemoglobin level of greater than 11 g/dl. No trial has identified a hemoglobin target level, ESA dose, or dosing strategy that does not increase these risks. ESA labels now recommend: For patients with CKD, consider starting ESA treatment when the hemoglobin level is less than 10 g/dl. This advice does not define how far below 10 g/dl is appropriate for an individual to initiate. This advice also does not recommend that the goal is to achieve a hemoglobin of 10 g/dl or a hemoglobin above 10 g/dl. Individualize dosing and use the lowest dose of ESA sufficient to reduce the need for red blood cell transfusions. Adjust dosing as appropriate. The drug label previously recommended that ESAs should be dosed to achieve and maintain hemoglobin levels within the target range of 10 to 12 g/dl in CKD patients. This target concept has been removed from the label.

<10.2 10.2-10.6 10.6-11.6 11.6-12.8 >12.8 Ölüm veya MI riski Mortalite (%) 2 100 1,8 1,6 80 1,4 1,2 1 1,3 60 40 0,8 0,6 0,4 0,7 20 0 0,2 0 Hematokrit hedefi Hematokrit düzeyi Düşük hedef Yüksek hedef Besarab A, et al. N Engl J Med 1998;339:584-90

Yüksek Hb kolu Yüksek Hb kolu Hedefe ulaşamama Yüksek Hb kolu Yüksek doz ESA Yüksek Hb kolu Hedefe ulaşamama Yüksek doz ESA Relatif risk 3 2,5 2 NİHAİ COX REGRESYON MODELİ 1,5 1 0,5 0 HR % 95 CI P Yüksek Hb hedefi 1.17 0.81-1.68 0.41 Hedefe ulaşamama 1.21 0.78-1.89 0.39 Yüksek doz ESA 1.57 1.04-2.36 0.03 Hipertansiyon 0.94 0.48-1.85 0.86 Önceki CABG 2.44 1.70-3.49 <0.01 IV demir kullanımı 0.47 0.12-1.90 0.29 Szczech LA, et al. Kidney Int 2008;74:791-8

Bileşik olay oranı (%) 30 25 25 20 17,1 15 10 10 11,1 12,5 9,4 Yüksek Hb Kolu Düşük Hb Kolu 5 0 <11.1 11.1-13.1 >13.1 Ulaşılan Hb (gr/dl) Szczech LA, et al. Kidney Int 2008;74:791-8

<4.500 4.500-8.000 8.000-12.500 12.500-20.000 >20.000 <4.500 4.500-8.000 8.000-12.500 12.500-20.000 >20.000 Düzeltilmiş mortalite riski Düzeltilmiş hospitalizasyon riski 12.733 insidan hemodiyaliz hastası 1,4 1,4 1,2 1 0,8 * 0,89 0,94 1 1 * 1,15 1,2 1 0,8 * 0,91 * 0,96 1 * 1,05 * 1,12 0,6 0,4 0,2 0 0,6 0,4 0,2 0 Epoetin dozu (U/hafta) Epoetin dozu (U/hafta) Servilla KS, et al. Am J Kidney Dis 2009;54:498-510

Mortalite riski 2,5 * 94.569 prevalan hemodiyaliz hastası 2 1,5 1 * * * * * * * * * * * * * * * * 5. persantil 27,5. persantil 50. persantil 72,5. persantil 0,5 95. persantil 0 >30 30-<33 33-<36 36-<39 39 Hematokrit (%) Zhang Y, et al. Am J Kidney Dis 2004;44:866-76

1 yıllık mortalite riski Mortalite riski/1000 Ü epoetin Normal Hematokrit Çalışmasının sekonder analizi 2 1,6 1,8 1,6 1,4 1,2 1,4 1,2 1 1 0,8 0,8 0,6 0,4 0,2 0,6 0,4 0,2 0 Q1 Q2 Q3 Q4 Eritropoetin yanıtı 0 Q1 Q2 Q3 Q4 Eritropoetin yanıtı Kilpatrick RD, et al. Clin J Am Soc Nephrol 2008;3:1077-83

Kötü yanıt için relatif risk Plasebo Kötü Yanıt İyi Yanıt Bileşik kardiyovasküler olay 12.3 16.3 12.4 Tüm nedenlere bağlı mortalite 7.5 9.9 7.5 İnme 1.0 2.3 2.0 2,5 2 1,5 1 0,5 0 Bileşik KV olay Mortalite İnme Solomon SD, et al. N Engl J Med 2010;363:1146-55

YÜKSEK ESA DÜZEYLERİ Vasküler düz kas [Ca ++ ] RAS aktivasyonu Endotelin-1 Tromboksan Prostasiklin ADMA NO HİPERTANSİYON Vas. düz kas proliferasyonu Endotel proliferasyonu Anjiogenez Vasküler giriş stenozu Retinopati Vasküler remodeling Tümör büyümesi Trombosit yapımı Trombosit aktivitesi E-selektin P-selektin vwf PAI-1 TROMBOZ Vaziri ND, Zhou XJ. Nephrol Dial Transplant 2009;24:1082-88

Yüksek ESA dozları riskli olsa bile, risk artışı genellikle >20.000 Ü/hafta dozlarda ortaya çıkmaktadır. Başlangıç Dozu İdame Dozu Epoetin alfa, beta ve zeta (U/kg/hf) 50-150 25-75 Darbepoetin alfa (μg/kg/hf) 0.25-0.75 0.13-0.35 C.E.R.A. (μg/kg) 0.4-0.94/2 hafta 0.8-1.88/ay SGK HASTALARIMIZI KORUYOR!

Kronik böbrek hastalarında 11 gr/dl nin altındaki Hb düzeylerinde prognozun kötüleştiğine ait çok sayıda veri vardır. ESA ile tedavi edilen hastalarda 11 gr/dl nin üzerindeki Hb düzeylerinde kardiyovasküler olay, inme ve mortalite riskinin arttığını gösteren yeterli veri yoktur. Normal Hematokrit, CHOIR ve TREAT çalışmalarında yüksek Hb kolunda morbidite ve mortalite risklerinin arttığı gösterilmişse de, bu çalışmaların daha sonra yapılan sekonder analizleri risk artışının Hb düzeyi ile değil, yüksek doz ESA kullanımı veya ESA yanıtsızlığı ile ilişkili olduğunu açıkça göstermiştir. ESA ya yeterli yanıt alınamayan hastalarda ESA dozunu artırmak yerine direnç Hemoglobin nedenleri araştırılmalı 13 gr/dl nin ve bunlar üzerine düzeltilmeye çıkarılmamalı. çalışılmalıdır. Diyabet, kardiyovasküler hastalık, vasküler giriş yolu stenozu/trombozu varlığında Hb hedefi düşük tutulmalıdır. İnme öyküsü olan diyabetik hastalarda ESA lardan kaçınılmalı veya kan transfüzyon ihtiyacını engelleyecek en düşük dozda kullanılmalıdır. ESA tedavisi sırasında kan basıncı yakından izlenmeli ve hipertansiyona izin verilmemelidir.

ESA TEDAVİSİ DEMİR TEDAVİSİ DEMİR TEDAVİSİ EMNİYETLİ Mİ? Feldman HI, et al. J Am Soc Nephrol 2004;15:1623-32

The ESA labels now warn: ESA Label Changes In controlled trials with CKD patients, patients experienced greater risks for death, serious adverse cardiovascular reactions, and stroke when administered ESAs to target a hemoglobin level of greater than 11 g/dl. No trial has identified a hemoglobin target level, ESA dose, or dosing strategy that does not increase these risks. ESA labels now recommend: GERÇEK NEDEN FARKLI OLABİLİR Mİ? For patients with CKD, consider starting ESA treatment when the hemoglobin level is less than 10 g/dl. This advice does not define how far below 10 g/dl is appropriate for an individual to initiate. This advice also does not recommend that the goal is to achieve a hemoglobin of 10 g/dl or a hemoglobin above 10 g/dl. Individualize dosing and use the lowest dose of ESA sufficient to reduce the need for red blood cell transfusions. Adjust dosing as appropriate. The drug label previously recommended that ESAs should be dosed to achieve and maintain hemoglobin levels within the target range of 10 to 12 g/dl in CKD patients. This target concept has been removed from the label.

Kronik böbrek hastalığında anemi sıktır ve önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir. ESA lar aneminin düzeltilmesi ve yaşam kalitesinin artmasına önemli katkı sağlar. Ancak morbidite ve mortaliteye etkileri açık değildir. Yüksek doz ESA uygulaması, kötü ESA yanıtı ve hemoglobindeki dalgalanmalar ve hızlı-yavaş artışlar zararlı olabilir. ESA lara yetersiz yanıt alınan olgularda dozu artırmak yerine direnç nedenlerini araştırmak ve demir desteği, yeterli diyaliz sağlanması, hiperparatiroidizmin tedavisi, inflamasyonun önlenmesi ve gerekirse adjuvan ajanların akılcı kullanımı ile direncin üstesinden gelmeye çalışmak daha gerçekçi bir yaklaşım olacaktır. MAHARET MÜMKÜN OLAN EN DÜŞÜK ESA DOZU İLE ANEMİYİ KONTROL ETMEKTİR