Ercan Ok. Cenk Demirci. Kıvanç Yüksel. Sıddig Momin Adam. Serkan Kubilay Koç. Sinan Erten. Ali Rıza Odabaş. Hüseyin Töz. Mehmet Özkahya.

Benzer belgeler
1 Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji 2 FMC Türkiye 3 İzmir Katip Çelebi Üniversitesi

Türkiye ve Amerika Birleşik Devletlerinde hemodiyalize giren hastaların ölüm oranlarının karşılaştırılması: Bir gözlemsel kohort çalışması

YOĞUN HEMODİYALİZ. Ercan Ok Ege Üniversitesi İzmir 23 Ekim 2015

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Prof. Dr. Ercan Ok Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

Prof. Dr. Ercan Ok Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi

Polikistik böbrek hastalığında, periton diyalizi bir tedavi seçeneği olabilir mi? 15 yıllık Tek Merkez Deneyimi

EV HEMODİYALİZİ. Ercan Ok Ege Üniversitesi İzmir 10 Mayıs 2014

HEMODİYALİZ HASTALARINDA KORONER ARTER KALSİFİKASYON PROGRESYONU VE OSTEOPROTEGERIN / RANKL

Haftada 3 kez kronik hemodiyaliz Gerçekten yeterli mi? Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

Diyaliz tedavisinde ilk seçenek: Periton diyalizi. Neslihan SEYREK, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

Orta büyüklükteki moleküllerin uzaklaştırılmasının ve diyalizat kalitesinin klinik önemi

HEMODİALİZ HASTALARINA VERİLEN DİYET VE SIVI EĞİTİMİNİN BAZI PARAMETRELERE ETKİSİ

NOKTURNAL DİYALİZ Pratikte uygulanabilir mi?

Türkiye'de yaşayan 345 Suriyeli Göçmenin Hemodiyaliz Deneyimi: Türk Hemodiyaliz Hastaları ile Karşılaştırılmalı Veri Tabanı Çalışması

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

Dr. Mehmet Özkahya E.Ü.T.F Nefroloji B.D

PERİTON DİYALİZİ YAPAN HASTALARDA İKODEXTRİN KULLANIMININ METABOLİK SENDROM VE DİĞER KARDİOVASKÜLER RİSK FAKTÖRLERİ İLE İLİŞKİSİ

Türkiye de ve Dünyada Diyaliz; Neler Değişiyor? Prof Dr Gültekin Süleymanlar Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD, Antalya

PD den HHD ye geçiş: Ülkemizden deneyimler. Bilser Güneş Başhemşire Özel FMC Avcılar 2 Kliniği 11 Mayıs 2014 Cunda

TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

PERİTON DİYALİZİ - EV HEMODİYALİZİ ENTEGRASYONU

Hemodiyaliz yerine Hemodiyafiltrasyon?

HEMODİYALİZ HASTALARINDA BİSFENOL A DÜZEYLERİ

HEMODİYALİZ DOZU Uygulamada Yaşanan Sorunlar

Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nefroloji Bilim Dalı, Ankara. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Kırıkkale

İŞTAH HORMONU GHRELİNİN BÖBREK TRANSPLANTASYONU SONRASI VÜCUT KİTLE İNDEKSİ VE OKSİDATİF STRES ÜZERİNE ETKİLERİ

Periton Diyalizi Neden Yapılmalı?

Hemofiltrasyon ve Hemodiyafiltrasyon Teknikleri - Tedavi Reçetelendirmesi. Dr. Emre Tutal Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

HEMODİYALİZ HASTALARINDA 25-OH-D VİTAMİNİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

Hemodiyaliz hastalarında biyoempedansla değerlendirilen volüm ve beslenme belirteçleri ile mortalite ilişkisi

Diyaliz Hastalarında Yaşam Kalitesini Nasıl İyileştirelim? Dr. Betül Kalender KOÜ Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD Nefroloji BD

PERİTON DİYALİZİNDE DİYALİZ YETERLİLİĞİNİN BELİRLEYİCİLERİ. Gülbahar KİRİKÇİ İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Periton Diyalizi Ünitesi

FMC Sevgi Diyaliz Merkezi. Latife Haydanlı

HEMODİYALİZE GEÇ BAŞLAMAK GEREKLİDİR. Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

1. Hemadiyaliz sırasında en sık görülen komplikasyon aşağıdakilerden hangisidir? a. Ateş b. Hipotansiyon c. Hemoliz d. Tamponad e.

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİNDE HASTA SEÇİM KRİTERLERİNİN DEĞERLENDİRMESİ DR. GÜLTEKİN GENÇTOY

Optimum HD yeterliliği değerlendirmedeki engeller nelerdir?

Galectin-3; Hemodiyaliz hastalarında kardiyovasküler mortalite belirlemesinde yeni bir biyomarker olabilirmi?

DİYALİZ SIKLIĞI HANGİ HASTALARDA ARTIRILMALI? Dr. M. Ayşe BİLGİÇ Turgut Özal Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Hemodiyaliz mi? Dr. Mehmet Özkahya Ege Üniversitesi Nefroloji B.D

Kadın ve Böbrek Hastalıkları

Diyalizör ve diyalizat: Membran geçirgenliği ve diyalizat kalitesi ne kadar önemli?

Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD / Nefroloji BD

TND Ulusal Kayıt Bilgilerine Göre. USRDS, DOPPS Verileri ile Karşılaştırılması. Prof Dr Gültekin Süleymanlar TND Başkanı

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA REZİDÜEL RENAL FONKSİYON VE İNVAZİF OLMAYAN ATEROSKLEROZ BELİRTEÇLERİ İLİŞKİSİ

RENAL TRANSPLANTLI HASTALARDA RENAL RESİSTİF İNDEKS DÜZEYİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2012 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU PROF. DR. NURHAN SEYAHİ

BÖBREK NAKLİ SONRASI HİPERÜRİSEMİ GELİŞİMİ İLE İLİŞKİLİ RİSK FAKTÖRLERİNİN ARAŞTIRILMASI. Dr. Şahin EYÜPOĞLU

HEMODİYALİZ FİZYOLOJİK PRENSİPLERİ VE DİYALİZ YETERLİLİĞİ NEŞE KIRIÇİMLİ ÖZEL A MERKEZ DİYALİZ MERKEZİ /BURSA

Türkiye de Kaliteli Renal Replasman Tedavisi Sunumunun Önündeki Engeller ve Çözümler

ZOR HASTA YAKLAŞIM GÜLDEN ÇELİK

HEMODİYAFİLTRASYON. Dr. Adem Sezen

PERİTON DİYALİZİ NEDEN ÖNEMLİDİR? Hemş.Nalan ÖNCÜ Balıkesir Atatürk Şehir Hast. P.D ÜNİTESİ

ÇOCUKLARDA KRONİK BÖBREK HASTALIĞI Küçük yaş grubunda doğumda başlayabilen Kronik böbrek yetersizliği Son evre böbrek yetmezliği gelişimine neden olan

KRONİK BÖBREK YETMEZLİĞİ HASTALARINDA KONİSİTE İNDEKS ÖLÇÜMLERİNİN LİPİD PROFİLİ İLE İLİŞKİSİ

Periton diyaliz hastalarında başarıya ulaşmak için ortaya çıkmış DİYALİZ YETERLİLİĞİ Kompleks bir değerlendirme ve analizi gerektirmektedir.

FOKAL SEGMENTAL GLOMERÜLOSKLEROZ (FSGS) VAKA SUNUMU ÖZGE ÖZEROĞLU

Periton diyalizinde RRF korunması ve volüm-kan basıncı kontrolü dengesi. Ali İhsan Günal Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA SODYUM ATILIMI, BÖBREK HASARI VE EKOKARDİYOGRAFİK PARAMETRELERİN İLİŞKİSİ

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi

Su/Sıvı Tüketmeli? Dr. Rengin ELSÜRER AFŞARŞ

Kronik böbrek hastalığı adeta bir salgın halini almıģ olan önemli bir halk sağlığı sorunudur.

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA KORONER AKIM REZERVİ VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIK İLİŞKİSİ

İnvaziv olmayan mekanik ventilasyon tedavisinde klinik ve polisomnografik izlem: Basınç ayarı kontrolü rutin olarak yapılmalı mı?

Hemodiyalizde Yeni Teknolojiler. Türk Nefroloji Kongresi 22 Ekim 2015 Doç.Dr. Fatih Kırcelli

Transplantasyon Hastalarında Anemi

HEMODİYALİZDE NİTELİKLİ VE MALİYET ETKİN BAKIMIN SUNUMUNDA HEMŞİRENİN ROLÜ

Altının parıltısına ve gümüşün parlaklığına sahip olmayan fakat biyolojik önem bakımından bu metalleri gölgede bırakan esansiyel bir elementtir

Güncel ESA Uygulamaları

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER HASTALIK GELİŞME RİSKİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

KRONİK HEMODİYALİZ HASTALARINDA ENDOTEL PROGENİTÖR HÜCRELERİ, İNFLAMASYON VE ENDOTEL DİSFONKSİYONU

Hemodiyaliz Hastalarında Serum Visfatin Düzeyi İle Kardiyovasküler Hastalık Ve Serum Biyokimyasal Parametreleri Arasındaki İlişki

SİSTİNOZİS KAYIT SİSTEMİ VERİ ALANLARI (*) ile belirtilen alanların doldurulması zorunludur. Hasta Demografik Bilgileri

ÇALIŞMANIN AMACI: Türkiye de erişkinlerde ( 20 yaş) metabolik sendrom sıklığını tespit etmektir.

EV HEMODİYALİZİNDE CİNSEL FONKSİYONLAR VE GEBELİK DR.CENK DEMİRCİ

15. Ulusal Hipertansiyon ve Böbrek Hastalıkları Kongresi Nisan 2013, Antalya. Obezite: Gerçekten iyi bir gösterge mi? Dr.

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2011 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU DR. NURHAN SEYAHİ

SALTurk Çalışması. Türk Toplumunda Tuz Tüketimi ve Kan Basıncı Çalışması. 22 Mayıs Antalya

Hipertansiyon ve Kronik Böbrek Hastalığı

Hemodiyalizde hipertansiyon tedavisi Nurol Arık

Hipertansiyon yönetiminde yapılan hatalar Nurol Arık

Diyalize Başlarken PERİTON DİYALİZİ. Dr. Bülent Tokgöz Erciyes Üniversitesi

Kronik Böbrek Hastalığında Kolekalsiferol ün Etkisi

DİYABETİK DİYALİZ HASTALARINDA GLİSEMİK DALGALANMA

Dr. Şehsuvar Ertürk Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Sürekli Ayaktan Periton Diyalizi yapan hastalarda periton zarı geçirgenliği ile yaşam kalitesi arasındaki ilişki

YAŞLIDA DOĞRU LABORATUVAR KULLANIMI. Dr. Kadir Kayataş SBÜ Haydarpaşa Numune SUAM

Diyaliz Hastalarında Kan Basıncının Mortalite ile İlişkisi Doç. Dr. Gürsel YILDIZ Yeni Yüzyıl Üniversitesi Tıp Fakültesi

KURU AĞIRLIĞI NASIL SAPTAMALI?

Hemodiyalizde su ve diyalizat. Dr. Ercan Ok Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Diyalizat sodyumu, potasyumu ve bikarbonatı. Dr,Fatih Kırcelli

Dr. Kenan ATEŞ. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

Hemodiyaliz Reçetesinin Düzenlenmesi

ÇOCUKLARDA DİYALİZ. Prof. Dr. Mesiha Ekim. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı

DÜŞÜK KREATİNİN KLİRENSLİ HASTA

Transkript:

Ercan Ok. Cenk Demirci. Kıvanç Yüksel. Sıddig Momin Adam. Serkan Kubilay Koç. Sinan Erten. Ali Rıza Odabaş. Hüseyin Töz. Mehmet Özkahya. Fatih Kırçelli. Ebru Sevinç. Meltem Seziş. Kutay Güneştepe. Fatma Töz. Gülay Aşçı Ege Üniversitesi. İstanbul Medeniyet Üniversitesi. Nephrocare Türkiye

Sık ve uzun ev hemodiyalizi Hemodiyalizde en iyi sağkalım 338 nokturnal ev HD hastası (5-6/hf) ve 1388 eğilim skoru eşleştirilmiş merkezde standart HD hastası. retrospektif sağkalım analizi Sık nokturnal HD de 100-hasta yılında ölüm 6.1. merkez konvansiyonel HD de 10.5 HR 0.55. 95% CI 0.34-0.87. p=0.01 Haftada 5-6 kez nokturnal ev HD ile. konvansiyonel merkez HD e kıyasla mortalitede %45 azalma Nesrallah GE et al. JASN 2012; 23: 696-705

Sık ve uzun ev hemodiyalizi Kadaverik transplantasyona eşit sağkalım Cox regression analysis Nokturnal ev HD referans grup DTX: HR 0.87. 95% CI 0.50-1.51 LTX: HR 0.51. 95% CI 0.28-0.91 Pauly RP. Nephrol Dial Transplant 2009; 24: 2915-9

Damar yolu sorunu yol kaybı. yol onarımı. bu nedenle hastaneye yatış Haftada 6 kez HD de. haftada 3keze kıyasla AV fistül-greft sorunu için 3.23 kat (HR 1.07-10.35. p=0.038) Suri RS et al. JASN 2013; 24: 498-505

Gözlemsel kohort. ANZDATA 1,2 1 0,8 0,6 0,4 0,2 0 Ref In-center conventional HD Mortalite için rölatif risk 95% CI 0.44-0.59 95% CI 0.41-0.68 0,51 0,53 3-times/week extended home HD >3-times/week extended home HD Nokturnal ev HD ile bariz daha düşük mortalite Uzun ev HD nde haftada 3 ve haftada 5-6 kez arasında sağkalım farkı yok Marshall MR et al. Am J Kidney Dis 2011; 58: 782-93

Haftada 3 kez veya daha iyisi günaşırı nokturnal ev HD en iyi tedavi yöntemi gibi görünüyor Ancak literatürde haftada 3 kez nokturnal ev HD nin konvansiyonel merkez HD ile karşılaştıran bir çalışma yok Amaç haftada 3 kez nokturnal ev HD ve standart merkez HD nde hasta sağkalımını karşılaştırılmak

Toplam 51 diyaliz kliniğinde Ağustos 2010 Aralık 2014 arası dönemde ev HD ne başlayan ardışık 355 hasta çalışmaya alındı Her bir ev HD hastası için. o başladığı tarihte konvansiyonel HD de (haftada 3 kez 4 saat merkez HD) olanlar arasından «eğilim skoru eşleştirilmiş» (propensity score-matched) 3 kontrol hastası seçildi: 1065 kontrol merkez HD hastası. Ortalama 18.7±11.6 aylık izlem süresinde (1 ila 42 ay). hasta sağkalımı ve klinik-laboratuar değişkenler karşılaştırıldı.

Eğilim skoru eşleştirmesi yaş. cinsiyet. diyabet. diyaliz süresi. sistolik kan basıncı. vücut kütle indeksi. hemoglobin. albümin. fosfor ve C-reaktif proteini içerdi; SAS programıyla (SAS software 9.2 version). «en yakın komşu» (greedy-matching. nearest neighbor) algoritmi kullanılarak yapıldı. Sağkalım analizlerinde Kaplan-Meier ve Cox regresyon yöntemleri kullanıldı Grup karşılaştırmaları için t-test ve ki-kare testi kullanıldı.

Bazal demografik. klinik ve laboratuar parametreler nokturnal ev HD ve konvansiyonel HD gruplarında benzerdi. Bazal veriler Ev HD (n=355) Merkez HD (n=1065) p değeri Yaş (yıl) 43.4 ± 11.9 43.8 ± 12.9 0.54 ESRD süresi (ay) 79.5 ± 70.9 82.1 ± 71.2 0.55 VKİ (kg/m 2 ) 25.0 ± 5.2 25.0 ± 5.7 0.95 Sistolik KB (mmhg) 130 ± 19 130 ± 17 0.76 Albümin (g/dl) 4.11 ± 0.33 4.11 ± 0.33 0.96 CRP (mg/dl) 1.02 ± 2.72 1.03 ± 2.36 0.94 Fosfor (mg/dl) 5.06 ± 1.39 5.12 ± 1.44 0.55 Hemoglobin (g/dl) 11.45 ±1.60 11.46 ± 1.54 0.90 URR (%) 75.9 ± 7.1 75.8 ± 6.9 0.72 ekt/v 1.51 ± 0.35 1.50 ± 0.30 0.54

Bazal veriler Nokturnal ev HD (n=355) Konvansiyonel merkez HD (n=1065) p değeri Diyaliz çıkışı vücut ağırlığı (kg) 69.3 ± 16.9 68.3 ± 17.6 0.38 İDKA / VA (%) 3.43 ± 1.27 3.34 ± 1.38 0.26 AV fistül/greft (%) 90.1 91.5 0.44 Effektif kan akım hızı (ml/dk) 351 ± 39 351 ± 38 0.91 Üre (mg/dl) 122 ± 30 124 ± 30 0.25 Kreatinin (mg/dl) 8.92 ± 2.05 8.98 ± 2.31 0.63 Giriş Na (meq/l) 137 ± 3 136 ± 3 0.35 Giriş K (meq/l) 5.02 ± 0.73 5.07 ± 0.75 0.30 Ca (mg/dl) 8.91 ± 0.80 8.89 ± 0.78 0.58 Ferritin (mg/dl) 693 ± 492 732 ± 618 0.29 Nötrofil/lenfosit oranı (%) 2.63 ± 1.83 2.59 ± 1.70 0.67

Nokturnal ev HD Konvansiyonel HD Seans süresi (dk) 420±48 241±9 <0.001 Kan akım hızı (ml/dk) 272±30 355±33 <0.001 Diyalizat akım hızı (ml/dk) 300 500 - İşlenen kan hacmi (L/seans) 114.3±14.1 86.9±8.4 <0.001 p

Nokturnal ev HD Konvansiyonel HD Mortalite hızı (n/100 hasta-yılı) 3.09 5.33 0.01 1-yıllık hasta sağkalım (%) 98.5 95.3 2-yıllık hasta sağkalım (%) 94.0 89.2 p 0.03 Cox regresyon analizi Log rank p=0.03 Nokturnal ev HD ile, konvansiyonel merkez HD ne göre mortalitede %43 azalma (HR 0.57, 95%CI 0.34-0.96, p=0.03).

İzlem süresinde ölüm-transplantasyon dışında tedaviyi bırakma %7.6 (27 hasta; 11 i ilk 6 ayda. 9 u 6-12 ayda) Teknik yetersizlik 100-hasta yılında 4.91 1.2 ve 4 yılda teknik sağkalım %93.2. %90.7 ve %87.7

İzlem süresi ortalama Nokturnal ev HD (n=355) Konvansiyonel merkez HD (n=1065) p değeri Diyaliz çıkışı vücut ağırlığı (kg) 69.7 ± 17.2 68.6 ± 17.8 0.34 Albümin (g/dl) 4.08 ± 0.28 4.12 ± 0.28 0.02 Kolesterol (mg/dl) 171±39 163±40 0.002 Hemoglobin (g/dl) 11.4±1.3 11.6±1.3 0.03 Ferritin (ng/ml) 666±435 745±570 0.02 Transferrin saturasyonu (%) 30.4±12.4 33.5±14.4 <0.001 Epo dozu (U/hafta) 1894±3122 2726±2986 <0.001 Epo direnci indeksi (U/hf/kg/g/dl) 2.64±4.66 4.00±4.86 <0.001

İzlem süresi ortalama Nokturnal ev HD (n=355) Konvansiyonel merkez HD (n=1065) p değeri Fosfor (mg/dl) 4.38±1.15 5.27±1.29 <0.001 Parathormon (pg/ml) 428±344 461±413 0.16 CRP (mg/dl) 0.72±1.03 0.70±2.1 0.86 Nötrofil/lenfosit oranı (%) 2.39±1.13 2.79±1.57 <0.001 Sistolik KB (mmhg) 128 ± 17 130 ± 15 0.10 URR (%) 81.7±6.6 75.5±6.5 <0.001 ekt/v 2.22±0.70 1.49±0.29 <0.001 Kreatinin (mg/dl) 7.65±1.69 9.09±2.13 <0.001

İzlem süresi ortalama Nokturnal ev HD (n=355) Konvansiyonel merkez HD (n=1065) p değeri Bikarbonat (meq/l) 21.8±2.2 20.4±2.2 <0.001 Giriş potasyum (meq/l) 5.21±0.76 5.13±0.61 0.10 Çıkış potasyum (meq/l) 3.69±0.48 3.43±0.40 <0.001

Haftada 3 kez nokturnal ev hemodiyalizi, standart merkez hemodiyalizine göre tüm nedenli ölümlerde %43 azalma ile birliktedir. Bu tedavi sağkalım avantajı dışında, daha iyi fosfat kontrolü, daha iyi beslenme, enflamasyon-eritropoetin direncieritropoetin gereksiniminde azalmayı beraberinde getirmektedir.