Hemodiyaliz Hastalarında Serum Visfatin Düzeyi İle Kardiyovasküler Hastalık Ve Serum Biyokimyasal Parametreleri Arasındaki İlişki

Benzer belgeler
Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

PERİTON DİYALİZİ YAPAN HASTALARDA İKODEXTRİN KULLANIMININ METABOLİK SENDROM VE DİĞER KARDİOVASKÜLER RİSK FAKTÖRLERİ İLE İLİŞKİSİ

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

İŞTAH HORMONU GHRELİNİN BÖBREK TRANSPLANTASYONU SONRASI VÜCUT KİTLE İNDEKSİ VE OKSİDATİF STRES ÜZERİNE ETKİLERİ

¹GÜTF İç Hastalıkları ABD, ²GÜTF Endokrinoloji Bilim Dalı, ³HÜTF Geriatri Bilim Dalı ⁴GÜTF Biyokimya Bilim Dalı

Hipertansiyon ve Kronik Böbrek Hastalığı

KRONİK BÖBREK YETMEZLİĞİ HASTALARINDA KONİSİTE İNDEKS ÖLÇÜMLERİNİN LİPİD PROFİLİ İLE İLİŞKİSİ

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA SODYUM ATILIMI, BÖBREK HASARI VE EKOKARDİYOGRAFİK PARAMETRELERİN İLİŞKİSİ

Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik AD, Bursa. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji AD, Bursa

Obez Çocuklarda Kan Basıncı Değişkenliği ve Subklinik Organ Hasarı Arasındaki İlişki

Kronik böbrek hastalığı adeta bir salgın halini almıģ olan önemli bir halk sağlığı sorunudur.

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

Romatizmal Mitral Darlığında Fetuin-A Düzeyleri Ve Ekokardiyografi Bulguları İle İlişkisi

SON DÖNEM BÖBREK YETMEZLİKLİ HASTALARDA VASKÜLER SERTLİK İLE VASKÜLER HİSTOMORFOMETRİK BULGULARIN KORELASYONU

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

HEMODİYALİZ HASTALARINDA KORONER ARTER KALSİFİKASYON PROGRESYONU VE OSTEOPROTEGERIN / RANKL

ÇOCUKLARDA KRONİK BÖBREK HASTALIĞI Küçük yaş grubunda doğumda başlayabilen Kronik böbrek yetersizliği Son evre böbrek yetmezliği gelişimine neden olan

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA KORONER AKIM REZERVİ VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIK İLİŞKİSİ

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

15. Ulusal Hipertansiyon ve Böbrek Hastalıkları Kongresi Nisan 2013, Antalya. Obezite: Gerçekten iyi bir gösterge mi? Dr.

hs-troponin T ve hs-troponin I Değerlerinin Farklı egfr Düzeylerinde Karşılaştırılması

Kronik Böbrek Hastalığında Retinol Bağlayıcı Protein-4 Düzeyindeki Artış Endotel Disfonksiyonun Yeni Bir Göstergesi mi?

Maskeli Hipertansiyonda Anormal Tiyol Disülfid Dengesi

ESANSİYEL HİPERTANSİYONLU HASTALARDA PLAZMA APELİN ve ADMA DÜZEYLERİ

Galectin-3; Hemodiyaliz hastalarında kardiyovasküler mortalite belirlemesinde yeni bir biyomarker olabilirmi?

Özel Bir Hastanede Diyabet Polikliniğine Başvuran Hastalarda İnsülin Direncini Etkileyen Faktörlerin Araştırılması

RENOVASKÜLER HİPERTANSİYON ŞÜPHESİ OLAN HASTALARDA KLİNİK İPUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ DR. NİHAN TÖRER TEKKARIŞMAZ

Farklı Psikiyatrik Tanılı Hastalarda Glisemik Kontrol ile Serum Lipid Profili Arasındaki İlişki: HbA1c, dislipidemi'yi mi öngörüyor?

HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?

KORTİZOL, METABOLİK SENDROM VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIKLAR

HEMODİYALİZ HASTALARINDA VOLÜM DURUMUNUN VÜCUT KOMPOZİSYON MONİTÖRÜ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ VE DİĞER YÖNTEMLERLE KARŞILAŞTIRILMASI

KRONİK HEMODİYALİZ HASTALARINDA ENDOTEL PROGENİTÖR HÜCRELERİ, İNFLAMASYON VE ENDOTEL DİSFONKSİYONU

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER HASTALIK GELİŞME RİSKİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

RENAL TRANSPLANTLI HASTALARDA RENAL RESİSTİF İNDEKS DÜZEYİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER

Türkiye KBH Prevalansı Araştırması 5

Yeni Tanı Hipertansiyon Hastalarında Tiyol Disülfid Dengesi

Kronik Böbrek Hastalarında Beslenme Belirteci Olarak Albüminin Rolü

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi

Bugün Neredeyiz? Dr. Yunus Erdem Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Ünitesi

Marjinal Canlı Donörlere Yaklaşım. Dr. Elif Arı Bakır Dr. Lütfi Kırdar Kartal EAH Nefroloji Kliniği

Yaşam kalitesini olumsuz etkileyen, Önlenebilen veya geciktirilebilen bir hastalıktır.

TND Böbrek Sağlığı Otobüsü

ÇALIŞMANIN AMACI: Türkiye de erişkinlerde ( 20 yaş) metabolik sendrom sıklığını tespit etmektir.

Uzm.Dr. KÜBRANUR ÜNAL ANKARA POLATLI DEVLET HASTANESİ TBD BİYOKİMYA GÜNLERİ, SİVAS KASIM

RUTİN KONTROLLERDE HEMŞİRENİN ROLÜ. AFYON KOCATEPE ÜNİVERSİTESİ ARAŞTIRMA VE UYGULAMA HASTANESİ Ferda Demirkale /KIBRIS

20-23 Mayıs 2009 da 45. Ulusal Diyabet Kongresi nde Poster olarak sunuldu.

Metabolik Sendrom ve Diyabette Akılcı İlaç Kullanımı. Dr Miraç Vural Keskinler

Metabolik Sendrom Tanı Tedavi Dr. Abdullah Okyay

YENİ DİYABET CHECK UP

Türkiye ve Amerika Birleşik Devletlerinde hemodiyalize giren hastaların ölüm oranlarının karşılaştırılması: Bir gözlemsel kohort çalışması

Diyabetes Mellitus. Dr. İhsan ESEN Fırat Üniversitesi Hastanesi Çocuk Endokrinolojisi Bilim Dalı

Diyabetik Hasta Takibi. Dr. Hasan Onat PHD Diyabet Çalışma Grubu İnece ASM, Kırklareli

VAKA SUNUMU. Dr. Arif Alper KIRKPANTUR Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nefroloji Ünitesi

Tip 2 Diyabetlilerde Kardiyovasküler Hastalık Riskini Azaltma: Eğitimin Etkinliği

DİABETİK DİSLİPİDEMİ TEDAVİSİNDE DİET VE EGZERSİZİN ROLU. Dr Banu Aktaş Yılmaz

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA REZİDÜEL RENAL FONKSİYON VE İNVAZİF OLMAYAN ATEROSKLEROZ BELİRTEÇLERİ İLİŞKİSİ

Hemodiyaliz Hastalarında Salusin Alfa ve Beta Düzeylerinin Ateroskleroz ile İlişkisi

BÖBREK NAKLİ SONRASI HİPERÜRİSEMİ GELİŞİMİ İLE İLİŞKİLİ RİSK FAKTÖRLERİNİN ARAŞTIRILMASI. Dr. Şahin EYÜPOĞLU

Türkiye Kronik Böbrek Hastalığı Prevalansı Araştırması Chronic REnal Disease In Turkey CREDIT

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Pediatri, Ankara, Türkiye 2. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Pediatrik Endokrinoloji, Ankara, Türkiye 3

LABORATUVAR TESTLERİNİN KLİNİK YORUMU

BÖBREK YETMEZLİĞİ TANI VE TEDAVİ SEÇENEKLERİ DR MÜMTAZ YILMAZ EÜTF İÇ HASTALIKLARI NEFROLOJİ BİLİM DALI

1 Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji 2 FMC Türkiye 3 İzmir Katip Çelebi Üniversitesi

Böbrekte AA Amiloidozis in Histopatolojik Bulguları ve Klinik Korelasyon

OKUL ÖNCESİ CHECK-UP PROGRAMI

Diyaliz Hastasında. Edilmelidir?

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Çocuk Nefroloji BD Olgu Sunumu 24 Ekim 2017 Salı

HEMODİYALİZ HASTALARINDA BİSFENOL A DÜZEYLERİ

DİYABETİK DİYALİZ HASTALARINDA GLİSEMİK DALGALANMA

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA İNFLAMASYON. Dr.Mahmut İlker Yılmaz. 25 Eylül 2010, Antalya

Kronik Hipotansif Diyabetik Hemodiyaliz Hastalarında Midodrin Tedavisinin Etkinliği

DETAYLI KADIN CHECK- UP

Orta Yaşlı Primer Hipertansif Hastalarda Hedef Organ Hasarını Belirleyen Cystatin C değil, Ürik Asittir

PERİTON DİYALİZİNDE DİYALİZ YETERLİLİĞİNİN BELİRLEYİCİLERİ. Gülbahar KİRİKÇİ İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Periton Diyalizi Ünitesi

HEMODİALİZ HASTALARINA VERİLEN DİYET VE SIVI EĞİTİMİNİN BAZI PARAMETRELERE ETKİSİ

Diyaliz hastalarında serebrovasküler olay:önleme ve tedavi. Nurol Arık

Eskimeyen Yeniler: Nabız Hızı ve Nabız Basıncı

Malnutrisyon ve İnflamasyonun. Hasta Ötiroid Sendromu Gelişimine imine Etkisi

FOSFOR DENGESİ ve HİPERFOSFATEMİNİN KLİNİK SONUÇLARI

Prediyabetik ve Tip 2 Diyabetik Kadınlarda Kardiyovasküler Risk: Gerçekten Erkeklerden Daha Yüksek Mi?

Çok Kesitli Bilgisayarlı Tomografik Koroner Anjiyografi Sonrası Uzun Dönem Kalıcı Böbrek Hasarı Sıklığı ve Sağkalım ile İlişkisi

RATLARDA FRUKTOZ İLE OLUŞTURULMUŞ METABOLİK SENDROM MODELİNDE ALLOPURİNOLUN BÖBREK FONKSİYONLARI ÜZERİNE KORUYUCU ETKİSİ

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2011 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU DR. NURHAN SEYAHİ

SİSTİNOZİS KAYIT SİSTEMİ VERİ ALANLARI (*) ile belirtilen alanların doldurulması zorunludur. Hasta Demografik Bilgileri

KURU AĞIRLIĞI NASIL SAPTAMALI?

DİYABETES MELLİTUS. Uz. Fzt. Nazmi ŞEKERC

Doç Dr Garip ŞAHİN Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı 21 EKİM 2016 BELEK/ANTALYA

Hemodiyaliz Hastalarında Atriyal Fibrilasyon Sıklığı ve Tromboembolik İnmeden Koruma Yönelimleri

AÇLIK VE ORUCUN HİPERTANSİYONA ETKİSİ VAR MI?

Hastalarda insulin direncini ölçmek klinik pratiğimizde tanı koymak ve tedaviyi yönlendirmek açısından yararlı ve önemlidir.

Bir Üniversite Kliniğinde Yatan Hastalarda MetabolikSendrom Sıklığı GŞ CAN, B BAĞCI, A TOPUZOĞLU, S ÖZTEKİN, BB AKDEDE

Hipertansiyon ve akut hipertansif atakta ne yapmalı? Prof. Dr. Zeki Öngen İ.Ü Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı

KUZEY KIBRIS TENİS FEDERASYONU YENİ LİSANS BAŞVURU FORMU

Cerrahi Hastada Beslenme ve Metabolizma. Prof.Dr. İsmail Hamzaoğlu

ÜROTENSİN II NİN SON DÖNEM BÖBREK YETMEZLİĞİ HASTALARINDA ATEROSKLEROZ ÜZERİNE KORUYUCU ROLÜ OLABİLİR Mİ?

Check-up. dedigin. Kişiye ve yaşa özel check-up ile kontrol ü sağlamaktır.

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİNDE HASTA SEÇİM KRİTERLERİNİN DEĞERLENDİRMESİ DR. GÜLTEKİN GENÇTOY

Polikistik böbrek hastalığında, periton diyalizi bir tedavi seçeneği olabilir mi? 15 yıllık Tek Merkez Deneyimi

LAPAROSKOPİK SLEEVE GASTREKTOMİ SONRASI METBOLİK VE HORMONAL DEĞİŞİKLİKLER

İleri Kronik Böbrek Hastalığında Protein Enerji Kaybı: Epidemiyoloji ve Tanı. Kübra Kaynar KTÜ Nefroloji BD

Transkript:

Hemodiyaliz Hastalarında Serum Visfatin Düzeyi İle Kardiyovasküler Hastalık Ve Serum Biyokimyasal Parametreleri Arasındaki İlişki Nimet Aktaş*, Mustafa Güllülü, Abdülmecit Yıldız, Ayşegül Oruç, Cuma Bülent Gül, Alparslan Ersoy *Bursa Çekirge Devlet Hastanesi Nefroloji Kliniği Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

GİRİŞ Kronik böbrek hastalığında (KBH) kardiyovasküler(kv) mortalite artmıştır Üremi ile ilişkili, genel risk faktörleri dışında geleneksel olmayan, bazı risk faktörleri de bu artıştan sorumlu tutulmaktadır KV risk faktörlerinin iyi tanımlanması ve geri döndürülebilir risk faktörlerinin kaldırılması morbidite ve mortalite riskini azaltacaktır

GİRİŞ KBH olan hastalarda metabolik ve KV risk faktörlerinin tek bir parametre ile takip edilme olanağını veren arayış devam etmektedir

GİRİŞ Adipoz dokudan, salgılanan adipokinlerin obezite, insülin direnci, HT gibi metabolik sendromun çeşitli komponentleri ile güçlü şekilde ilişkili olduğu saptanmıştır Adipokinlerin KBH da da beslenme, obezite, endotelyal disfonksiyon (ED), KVH, glukoz metabolizması üzerine etkileri gösterilmiştir

Visfatin 52 KDa molekül ağırlığında ve genetik olarak 491 aa dizilimden oluşmuştur Yağ dokudan salınan visfatin hormonu bu kadar karmaşık risk faktörlerini yorumlamada yardımcı olabilir

Visfatin enerji biyosentezinde hız sınırlayıcı katalizleyen bir enzimdir, hücrelerin enerji mevcudiyeti, fonksiyonu ve sürvisi için kritik bir önemi vardır. İnflamasyon, hipoksi, kötü beslenme ve artmış enerji açığı durumunda hücrenin yaşaması ve fonksiyonları için destekleyicidir

Hayvan çalışmalarında, visfatinin kardiyoprotektif etkileri özellikle tanımlanmıştır Ancak insan çalışmalarında hipervisfatineminin KBH da ED, artmış KV olaylar ve yüksek mortalite ile ilişkili olduğunu gösteren kanıtlar vardır

Tibbi durumlar ve plazma visfatin ilişkisi Atheroskleroz Entotelial Disfonksiyon Metabolik Sendrom Karaciğer yağlanması Tümoral replikasyon Böbrek yetmezliği Akut akciğer hasarı Obesite Düz kas hücresi İnsülin direncinde Serum düzeyi artar Serum düzeyi artar Serum düzeyi artar Serum düzeyi artar Visfatin antogonistik etki gösterir Serum düzeyi artar Serum düzeyi artar Serum düzeyi artar İnflamasyon halinde artar Farklı sonuçlar var

AMAÇ Proinflamatuar bir adipokin olan Visfatin in Son dönem böbrek yetmezliğindeki yeri ve rolü Biyokimyasal parametreler, kardiyovasküler hastalıklar ve risk faktörleri ile ilişkisi

HASTALAR VE METOD Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Araştırmalar Etik Kurulu tarafından 2 Eylül 2010 tarihinde 2010-8/2 karar

Kontrol Grubunda Diyabetik olmayan 68 (n=68) kişi 40 sağlıklı kontrol (SK Grubu,(%30,8) 28 koroner arter hastalığı olan (normal renal fonksiyon) (KK Grubu)(%21,5) Çalışma Grubunda Diyabetik olmayan 62 (n=62) kişi Hemodiyaliz (HD) programında 30 kişi (KVH olmayan) (HD Grubu)(%23,1) 32 kişi ( KVH olan) (HDK Grubu)(%24,6)

HASTALAR VE METOD Çalışmaya dahil edilmeme kriterleri: 18 yaşından küçük olmak Diyabet, aktif enfeksiyon varlığı, malignite, kronik karaciğer hastalığı, romatolojik yada inflamatuar karakterde herhangi bir hastalığa sahip olmak Büyüme hormonu, kortikosteroid kullanımının mevcudiyeti Ciddi malnütrisyon (alb <3.0 g/dl.) 6 aydan daha kısa süre diyalize girmek (çalışma grubunda) HT (sadece SK grubunda), KVH ( sadece SK ve HD grubunda)

Çalışma Planı Katılımcılar dahil edilme ve dışlanma kriterlerine göre değerlendirildiler Anamnez, fizik muayene, EKG Kan basıncı ve antropometrik ölçümler Kan örnekleri (- 80 0 derece)

Serum Visfatin ELISA yöntemi ile Phoenix Pharmaceuticals, Belmont CA marka Visfatin C-terminal ELISA hazır kit VKI= Vücut ağırlığı (kg)/ Boy (m) 2 HOMA-IR ölçümü [açlık insulin (U/ml)xkan şekeri (mmol/l)]/22.5 (0,055 ile çarpılarak)

Çalışma Planı KVH hastalığı olmayan grup Daha önce geçirilmiş bir KVH Serebrovasküler hastalık Periferik arter hastalığı olmaması KV semptomların yokluğu (angina, efor dispnesi, paroksismal nokturnal dispne) Kardiyak açıdan fizik muayenenin normal olması EKG de herhangi bir patolojik bulgunun olmaması

MI hikayesi Koroner stent CABG Çalışma Planı KVH hastalığı olan grup Kanıtlı iskemik semptomları olanlar Koroner angiografide en az %40 darlık tespit edilmesi

Çalışmaya Katılan Bireylerin Genel Özellikleri SK Grubu (n=40) KK Grubu (n=28) HD Grubu (n=30) HDK Grubu (n=32) p Yaş(yıl) 47,5 (31-79) 58 (47-88) 59,5 (35-79) 62,5 (44,79) <0,001* Cinsiyet (kadın/erkek) 23/17 5/23 11/19 9/23 0,005* VKI (kg/m 2 ) 28,35 (19,6-37,9) 25,7 (19,4-36,5) 24,66 (18,3-37,5) 24,48 (18,3-40) 0,003* Diyaliz süresi (ay) 46,5 (12-228) 62 (13-216) 0,459 (AD)

Grupların Serum Visfatin Düzeylerinin Karşılaştırması Serum Visfatin Düzeyi Median değer ng/ml Minimum ng/ml Maximum ng/ml p Kontrol Grubu (n=68) Çalışma Grubu (n=62) 30,51 9,1 55,3 35,745 9,21 61,64 0,014*

Grupların Serum Visfatin Düzeylerinin Karşılaştırması Visfatin Median değer ng/ml Minimum ng/ml Maximum ng/ml p SK 26,52 9,10 47,18 0,007* KK 33,68 13,25 55,3 0,773 HD 35,96 11,62 60,61 0,976 HDK 35,74 9,21 61,64 0,972

Grupların Klinik Ve Biyokimyasal Parametreleri-I Sistolik KB (mmhg) Diyastolik KB (mmhg) Kontrol Grubu (n=68) Çalışma Grubu (n=62) 120(90-150) 130(90-160) 0,003* 80(60-90) 80(60-100) 0,576 (AD) HOMA-IR 1,76(0,25-30,5) 3,98(0,08-19,32) <0,001* Üre Kreatinin Ürik Asit Albümin (g/dl) 30(16-61) 128,5(54-232) <0,001* 0,8(0,6-1,2) 8,85(2,4-14,9) <0,001* 4,6(2-10,7) 5,9(3,6-10,2) <0,001* 4,2(3-4,9) 3,9(3,1-4,5) 0,002* p

Grupların Klinik Ve Biyokimyasal Parametreleri -II Ca P Tot.Kol HDL LDL TG Kontrol Grubu (n=68) Çalışma Grubu (n=62) 9,4(7,9-10,5) 8,9(7,7-10,9) <0,001* 3,15(1,9-5) 4,95(2,6-8,3) <0,001* 194,5(122-280) 180(94-261) 0,003* 44(27-66) 32,5(19-60) <0,001* 127(65-195) 96,6(51-241) <0,001* 118(47-368) 154,7(50,4-500) <0,001* p

Grupların Klinik Ve Biyokimyasal Parametrelerinin Visfatin İle Korelasyonu -I Kontrol Grubu (n=68) Çalışma Grubu (n=62) r p r p Sistolik KB (mmhg) Diyastolik KB (mmhg) 0,213 0,081 0,159 0,218-0,053 0,669 0,038 0,769 HOMA-IR 0,136 0,269 0,277* 0,033* Üre Kreatinin Ürik Asit 0,275* 0,023* -0,043 0,738 0,285* 0,018* 0,124 0,336 0,250 0,040 0,263* 0,039*

Grupların Klinik Ve Biyokimyasal Parametrelerinin Visfatin İle Korelasyonu -II Kontrol Grubu (n=68) Çalışma Grubu (n=62) r p r p Ca P Tot.Kol HDL LDL TG -0,048 0,699-0,098 0,448 0,001 0,993-0,121 0,349-0,246* 0,043* 0,054 0,675 0,014 0,909-0,078 0,545-0,184 0,136-0,028 0,833-0,259* 0,033* 0,212 0,101

Alt Gruplarda Klinik Ve Biyokimyasal Parametreleri -I Sistolik KB (mmhg) Diyastolik KB (mmhg) SK(n=40) KK(n=28) HD(n=30) HDK(n=32) p 117,5 (90-150) 80 (60-90) HOMA-IR 1,61 (0,25-30,53) Üre Kreatinin Ürik Asit Albümin (g/dl) 28 (16-61) 0,7 (0,6-1,1) 4,25 (2,6-8,2) 4,2 (3,6-4,9) 120 (90-160) 80 (60-90) 1,92 (0,45-14,23) 31 (21-58) 0,8 (0,6-1,2) 5,85 (2-10,7) 4,1 (3-4,9) 140 (90-160) 80 (60-100) 2,92 (0,08-17,16) 128,5 (80-199) 9,7 (4,5-14,9) 5,9 (4,7-9,1) 3,8 (3,3-4,4) 124,5 (90-160) 79 (60-90) 5,04 (0,22-19,32) 130 (54-232) 8,1 (2,4-13) 6,1 (3,6-10,29) 3,95 (3,1-4,5) 0,003* 0,646 (AD) <0,001* <0,001* <0,001* <0,001* <0,001*

Alt Gruplarda Klinik Ve Biyokimyasal Parametreleri -II Ca P Tot.Kol HDL LDL TG SK(n=40) KK(n=28) HD(n=30) HDK(n=32) p 9,45 (8,4-10,1) 3,2 (1,9-4,2) 201,5 (150-280) 45,5 (28-63) 129,5 (79-195) 116,5 (47-368) 9,4 (7,9-10,5) 3,1 (2,1-5) 176,5 (122-259) 39 (27-66) 108 (65-181) 118,5 (54-327) 9,25 (8,5-10,9) 4,9 (3,3-7,8) 153,5 (114-255) 34,5 (19-50) 88,4 (51-241) 114 (51-372) 8,7 (7,7-10,9) 5 (2,6-8,3) 184 (94-261) 30,5 (19-60) 97,6 (51-166) 195 (51-500) <0,001* <0,001* <0,001* <0,001* <0,001* <0,001*

Alt Gruplarda Klinik Ve Biyokimyasal Parametrelerinin Visfatin İle Korelasyonu -I Sistolik KB (mmhg) Diyastolik KB (mmhg) SK(n=40) KK(n=28) HD(n=30) HDK(n=32) r p r p r p r p 0,15 0,925 0,496* 0,007* 0,305 0,102 0,049 0,79-0,18 0,265 0,131 0,506 0,251 0,181-0,099 0,588 HOMA-IR 0,234 0,146 0,063 0,749 0,34 0,077 0,225 0,223 Üre Kreatinin Ürik Asit Albümin (g/dl) 0,015 0,928 0,469* 0,012* -0,185 0,326 0,045 0,807-0,026 0,874 0,381* 0,045* 0,097 0,610 0,155 0,396 0,016 0,921 0,224 0,252 0,394* 0,031* 0,199 0,275 0,154 0,341 0,002 0,992 0,122 0,520-0,071 0,698

Alt Gruplarda Klinik Ve Biyokimyasal Parametrelerinin Visfatin İle Korelasyonu -II Ca P Tot.Kol HDL LDL TG SK(n=40) KK(n=28) HD(n=30) HDK(n=32) r p r p r p r p -0,006 0,969-0,060 0,763-0,033 0,865-0,157 0,390 0,083 0,613-0,133 0,500-0,054 0,779-0,160 0,382-0,048 0,767-0,269 0,166-0,210 0,914 0,108 0,555 0,278 0,083-0,087 0,658-0,270 0,148 0,029 0,875 0,069 0,673-0,268 0,177 0,039 0,842-0,110 0,550-0,359* 0,023* -0,235 0,230 0,158 0,413 0,251 0,166

SONUÇ-I Çalışma grubunda serum Visfatin düzeyi kontrol grubundan belirgin derecede yüksek saptandı SK grubunda serum visfatin düzeyi diğer gruplardan anlamlı derecede düşüktü, KK grubunda diğer gruplardan daha düşük olasına rağmen istatistiki anlamlılık tespit edilmedi Kontrol grubunda serum visfatin düzeyi üre, kreatinin, total kolesterol ve TG ile korele idi Çalışma grubunda visfatin düzeyinin HOMA-IR ve Ürik Asit ile korele olduğu gözlendi

SONUÇ-II Serum Visfatin düzeyi SK grubunda TG ile korele Serum Visfatin düzeyi KK grubunda sistolik kan basıncı, üre, kreatinin değerleri ile korele HD grubunda Ürik asit ile korele HDK grubunda serum Visfatin düzeyi ile herhangi bir korelasyon tespit edilmedi

TARTIŞMA-I Çalışma grubundaki yüksek Visfatin düzeylerinin bozulmuş renal klirens, santral visfatin direncine cevap olarak üremik ortamda hücre hasar belirteci olarak olabileceği artmış olabileceği

Genel popülasyonda TARTIŞMA-II visfatin düzeyinin KVH üzerine etkili olabileceği Bu etkilerin SDBY de daha az net olduğu Hemodiyaliz hastalarında serum visfatin düzeyi daha yüksek olmakla birlikte KV hastalık göstergesi olarak kullanılamayacağı düşünülmüştür.